IN DE WERELDPOLITIEK
Bertrand Russell en Genève
Vijftig jaar geleden
Verbijsterende, supérieure
opera van Britten
^_Hoe is het ontstaan?
Steeds daling werkzoekenden
in het gewest Haarlem
F. Damiaans&Zn
Indonesische oppositie
boycot parlement
De Arabier'oogstte
succes in Londen
3
r~
HOLLAND
FESTIVAL
Gaat U verhuizen
Drie sollicitanten voor de
Eurofima
Pella komt dirigeren
In Nederland geboren
Poolse uitgewezen
W ater schapsambtenaren
ontevreden over lonen
Feesten „Nijmegen 1850
jaar stad" begonnen
Nog zeven kinderen
in Osnabruck
Japanse reuzensalamander
in Artis overleden
WONDEN, SCHRAMMEN
Dit woord: STAAL
vs
Elfstedentocht
per helicopter
ELECTR. KOELKASTEN
KAASENBROOD
Uit Haarlems Dagblad
van 12 Juli 1905
DINSDAG 12 JULI 1955 x
Een verbijsterende opera van Benjamin
Britten is in het Holland Festival door
„The English Opera Group" ten tonele ge
voerd. Het verbijsterende element van „The
turn of the screw" ligt niet in de eerste
plaats in de verbluffende sfeer en drama
tische spanning scheppende muziek, maar
veel meer in de geschiedenis, die zich in
deze opera afspeelt. Wel zelden is met
groter raffinement aan een ongezonde bio
logische relatie een dramatische vorm ge
geven als in „The turn of the screw" naar
het gelijknamige verhaal van Henri James,
dat hier vroeger door Charlotte Kohier is
voorgedragen. En geheel in de stijl van dit
raffinement is de programma-toelichting
bij deze opera ge-
houden, wanneer
daarin getracht
wordt de mogelijk
heid van het on
waarschijnlijke van
het gesignaleerde
verderf in de opera te bewijzen. Een toe
lichting zo glibberig als een aal, waarop
men geen greep kan krijgen.
De situatie is echter té duidelijk ge
tekend om nog enige twijfel te blijven
koesteren, al wordt voor de verduidelijking
niet de „vriend" zelf, maar zijn schim als
medium gebruikt. Deze vriend, Quint ge
naamd, was tijdens zijn leven huisknecht
in het landhuis, waar de jongen Miles en
het meisje Flora onder toezicht van een
gouvernante, Miss Jessel, wonen. Quint
had een funeste invloed zowel op Miles als
op Miss Jessel, op wie op haar beurt Flora
weer zeer gesteld was. De invloed van
Quint en Miss Jessel werkte ook na beider
dood door op de kinderen. In de opera
manifesteren beiden zich als „gemateriali
seerde" geesten en Quint krijgt zelfs nog
gelegenheid de jongen Miles te verontrus
ten met duistere gedachten en ook Flora
raakt bij het „zien" van Miss Jessel over
stuur. Dit alles tot wanhoop van de nieuwe
gouvernante, die tracht de verschrikkelijke
beïnvloeding ongedaan te maken, waarbij
zij ten dele ter zijde gestaan wordt door
de oude huishoudster mrs. Grose, die meer
wist.
Het slot van de opera is tragisch. Wan
neer Miles zich van zijn kwade geest met
de woorden: „Peter Quint, you are a devil!"
bevrijdt, sterft hij, een consequentie even
afschuwelijk en even geraffineerd als de
geest van negativisme, die uit deze ontstel
lende opera spreekt.
Waarom heeft Benjamin Britten dit ver
haal ter dramatisering gekozen? Wilde hij
aandacht vragen voor een menselijk con
flict, waarvoor alleen de dood de verlos-
singsprijs is? Maar dat is zinneloos fata
lisme, dat de mensheid en speciaal de toe
hoorders naar de afgrond der uitzichtloos
heid voert: Of heeft Britten zich,' over dit
grote bezwaar, dat tegen de opera inge
bracht kan worden, heenstappend, tot de
geschiedenis aangetrokken gevoeld, omdat
zijn muzikale fantasie daarin zo'n vrucht
bare voedingsbodem vond? Inderdaad ge
tuigt Britten's muziek van een onuitputte
lijke inspiratiebron, waaruit een overvloed
van muzikale gedachten en dramatisch-
illustratieve effecten, beklemmehde rhyth-
men, benauwende klankhallucinaties, my
sterieuze timbres opwelden, alles in dienst
van het drama en in onverbreekbare een
heid daarmee verbonden. De grootste be
wondering kreeg men voor de verbazing-
wekkend-knappe instrumentatiekunst, die
met een beperkte orkestbezetting wonderen
tot stand bracht.
ADVERTENTIE
Goed verhuizen?
Ga dan naar:
ZIJLVEST 41 - HAARLEM
Telefoon 12456 - 14155 - 22279
Portugal, Denemarken en Joegoslavië
Straatsburg (ANP). De Franse mi
nister van Verkeer, generaal Corniglion-
Molinier, heeft de Raad van Europa mee
gedeeld, dat hij en zijn Belgische, Duitse,
Italiaanse, Luxemburgse, Nederlandse,
Oostenrijkse, Spaanse en Zwitserse amb-
genoten de statuten hebben goedgekeurd
van de „Société Européenne pour le finan-
cement du materielle ferroviaire" (Euro
pese maatschappij voor de financiering
van spoorwegmateriaal) die bij afkorting
„Eurofima" zal heten.
„Succes leidt tot succes", zei de minister,
want hij kon aan zijn mededeling onmid
dellijk toevoegen, dat drie nieuwe landen
reeds hebben verzocht tot de maatschappij
toe te mogen treden: namelijk Portugal,
Denemarken en Joegoslavië.
De financieringsmethode, die bij de „Euro
fima" wordt toegepast, zo vervolgde hij,
kan ook aangewend worden voor andere
materialen voor andere middelen van ver
voer en zelfs voor heel" andere sectoren
van de economie. Op het gebied van het
wegvervoer is reeds een plan in studie
voor het oprichten van een internationaal
financieringsorgaan.
Peter Pears en David Hemmings in „The
Turn of the Screw" van Benjamin Britten.
De twee centrale figuren van de opvoe
ring waren Jennifer Vyvyan, die de grote
rol van de gouvernante met aangrijpende
uitdrukkingskracht en dramatische span
ning speelde en daarbij een groot vocaliste
bleek te zijn met prachtige stemmiddelen,
en de knaap David Hemmings, die van de
figuur van Miles een niet te overtreffen
uitbeelding gaf. In deze Miles concentreerde
zich wel in het bijzonder de artistieke,
maar ook de paedagogische verantwoorde
lijkheid van de regisseur Basil Coleman.
David's partner was Olive Dyer, die de
rol van Flora met de vereiste kinderlijk
heid speelde. De muzikale prestaties van
deze beiden waren voortreffelijk. Lotte
Medak was een goede mrs. Grose, de een
voudige ziel, die het leven wel eens te
zwaar werd. Haar zingen had niveau. Een
fraaie stem had Arda Mandikian, die de
gestorven Miss Jessel typeerde met de
noodzakelijke „onwerkelijkheid". Een der
gelijke rol had ook de tenor Peter Pears,
die een afstotende, huiveringwekkende uit
beelding gaf van Quint, waarbij hij in zijn
fluwelen stem alle graden van emoties wist
te brengen. Zijn „Proloog" was frappant
door de vocale schoonheid, die hij daar
mede schonk.
Benjamin Britten leidde zelf de opvoe
ring met grote bekwaamheid en het orkest
gevormd door voortreffelijke instrumen
talisten, speelde onder zijn directie mees
terlijk. De décors waren sober en zeer sug
gestief. Ja, alles werkte samen om „The
turn of the screw" zo volmaakt mogelijk
te brengen. Maar de herinnering aan deze
zeldzaam superieure opvoering was niet
opwekkend
P. ZWAANSWIJK.
De directie van. ^e Nederlandse Opera
deelmede, dat Paul Pella, de voormalige
muzïli'alé leider, in'hef'aanstaande seizoen
enige voorstellingen van „Der Freischütz"
van Carl Maria von Weber in Amsterdam,
Den Haag en Rotterdam zal dirigeren. Aan
deze voorstellingen zullen onder anderen
Greet Koeman, Jan van Mantgem, Caspar
Broecheler en Gerard Holthaus mee
werken.
Aan de 33-jarige mevrouw M. Weiher-
Toch die door haar huwelijk, in 1940 de
Poolse nationaliteit verkreeg, maar Neder
landse van geboorte is, is op last van het
ministerie van Justitie aanzegging gedaan
dat zij ons land moet verlaten.
Sinds Maart vertoefde zij met haar G*-
jarig dochtertje in Nederland. Wegens ern
stige ziekte van haar vader verzocht zij de
Poolse regering destijds een uitreisvisum,
aan welk verzoek werd voldaan. De Neder
landse autoriteiten gaven haar een ver
blijfsvergunning voor twee maanden. Bij
haar komst in ons land bleek haar vader
reeds te zijn overleden.
Desondanks is zij niet naar haar woon
plaats Buck in Polen teruggegaan. Namens
het ministerie van Justitie is haar meege
deeld, dat zij zo spoedig mogelijk met haar
dochtertje naar haar man en andere vier
kinderen in Polen diende terug te keren.
Er is geen reden haar politiek asyl te ver
lenen. De termijn van uitwijzing was
Maandagmorgen om 10 uur verstreken.
Toen had zij van Den Haag onder de hoede
van een rechercheur naar Amsterdam moe
ten vertrekken, om vandaar uit scheep te
gaan naar Polen.
Mevrouw Weiher is evenwel niet ver
schenen. Zij heeft bij de president van de
Haagse rechtbank een kort geding aanhan
gig gemaakt tegen haar uitwijzing. Zij
heeft de Nederlandse regering politiek asyl
voor zich en voor haar dochtertje ge
vraagd.
De groep waterschapsambtenaren in de
provincies Zuidholland en Utrecht van de
Nederlandse Christelijke Bond van Over
heidspersoneel, die thans 35.600 leden telt,
heeft in haar Zaterdag te Gouda gehouden
vergadering, geluisterd naar een uitvoerig
betoog van de heer B. L. de Jong, hoofd
bestuurder te Den Haag, over de salariëring
van het personeel in dienst van hoog
heemraad- en waterschappen en polders.
De heer De Jong sprak over belangrijke
resultaten, die zijn organisatie in een
jarenlang ijveren voor verbetering van
sociale toestanden voor het waterschaps-
personeel heeft bereikt. Naast dankbaar
heid voor het meewerken van besturen
van vele hoogheemraad- en waterschap
pen aan het tot stand brengen van goede
arbeidsvoorwaarden, uitte spreker critiek
op de houding van die polderbesturen die
weigerachtig blijven de lonen van hun
personeel te verhogen.
„Nog al te veel komt het voor, dat pol
derbesturen hun personeel „afschepen met
een fooi". Lonen van 40 en 50 cent per uur
zijn helaas geen zeldzaamheid. Waterschap
pen zijn overheidslichamen, publiekrechte
lijke organen en hier moet dus tot ernstige
teleurstelling van vele ambtenaren gecon
stateerd worden, dat de overheid haar so
ciale plicht verzaakt. Het is dan ook drin
gend noodzakelijk dat hier ingegrepen
wordt. Het gemis aan het nodige inzicht
in de sociaal achterlijke toestanden wraakt
zich hier", aldus de heer De Jong.
In de concertzaal „De Vereniging" te
Nijmegen is Vrijdagavond ter opening van
de feesten „Nijmegen 1850 jaar stad" een
galaconcert door het Gelders orkest onder
leiding van Jan Out gegeven.
Verscheidene autoriteiten, waaronder de
Engelse ambassadeur in Nederland, de
commmissaris der koningin in Gelderland,
tweede Kamerleden, leden der Gedepu
teerde Staten van Gelderland en vele bur
gerlijke, militaire en geestelijke autori
teiten woonden het concert bij.
Des middags zijn twee vermaakcentra
geopend. In de grot van het Kronenburger
park werd de sprookjesgrot door burge
meester Ch. Hustinx opengesteld en op het
keizer Lodewijkplein wex-d het Valkhof -
fiësta in gebruik genomen. De opbrengst
van de fiësta zal aan de stichting 1940-
1945 worden afgedragen.
Slachtoffers busongeluk
OSNABRUCK (DPA) Vandaag, vier
weken na het verbranden van een Neder
landse autobus te Osnabruck, bevinden
zich nog zeven van de negentien kinderen,
die toen gewond werden, in ziekenhuizen
aldaar. Volgens mededelingen van de be
handelende arts gaat het zes van de pa
tiëntjes redelijk wel. De toestand van een
jongen, die de zwaarste brandwonden
heeft opgelopen, is nog zorgwekkend.
De Japanse reuzensalamander, de oudste
inwoner van Artis te Amsterdam al
thans de langst daar wonende is over
leden. Meer dan vijftig jaar heeft hij in het
aquarium geleefd, van 10 November 1903
af. Het dier heeft in het begin van deze
eeuw heel wat pennen in beweging ge
bracht, aldus wordt van Artiszijde meege
deeld. Want in zijn geboorteland Japan
wist men nog maar heel weinig van de
broedverzorging dezer grote salamanders
af. Toen dan ook in 1903 uit Artis het be
richt kwam dat daar door een Japans sa-
lamanderpaar eieren waren gelegd,
haastten zich Japanse geleerden naar Ne
derland om in het Amsterdamse aquarium
nu eindelijk eens de broedgewoonten van
„hun" salamanders te bestuderen. Een
maand daarna kropen uit de eieren een
aantal jongen te voorschijn, hetgeen tevens
de eerste en tot nu toe de enige maal was,
dat Japanse reuzensalamanders zich in
gevangenschap voortplantten. Enkele ervan
zijn aan andere aquaria in het buitenland
geschonken; andere zijn gestorven en uit
eindelijk is er slechts één voor artis zelf
overgebleven.
Het verlies van deze salamander wordt
enigszins gecompenseerd door de aankomst
van drie tien-armige inktvissen, die men
hoopt met het voeren van porties verse
garnalen langer in het leven te kunnen
houden dan tot dusverre met soortgenoten
het geval is geweest.
Verder is Artis ven-ijkt met een paartje
Chinchilla's, Zuid-Amerikaanse knaag
diertjes, een collectie apen, twee ratelslan
gen en vijf boa constrictors.
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
Een staal is het patroon, het model,
dat bij het maken van iets wordt nage
volgd. Het is hetzelfde woord als het
Franse étalon dat: ijkmaat betekent. In
het bijzonder was in de lakenindustrie
van vroeger een staal: een lap laken van
een bepaalde kleur, waarnaar de ver
vers het laken moesten verven. De be-
edigde ambtenaar of gezworene, die be
last was met het onderzoek of de kleur
van het laken met die van het staal
overeenstemde en die het waarmerk
(staallood) aan het goedgekeurde laken
hechtte, heette staalmeester. Colleges
van staalmeesters zijn in de zeventiende
eeuw herhaaldelijk geschilderd.
Van: patroon ging staal ook beteke
nen: monster. Het Latijnse monstrare is:
tonen. Vandaar wordt het: voorbeeld,
treffende bijzonderheid. Men zegt: ik
kan u allerlei staaltjes geven van zijn
i moed.
DJAKARTA (United Press) De Indo
nesische oppositie-partijen hebben de zit
ting van het parlement opnieuw geboy
cot, waardoor voor de vierde maal de ra
tificatiestemming inzake de opheffing van
het Nederlands-Indonesisch Uniestatuut
geen doorgang kon vinden. De oppositie
heeft zich voorgenomen met deze boycot
door te gaan.
De parlementaire leiders hebben beslo
ten deze week geen verdere zittingen te
houden teneinde te trachten een agenda
voor de volgende week samen te stellen.
Sommige leiders der regeringspartijen wil
len de ratificatie van het Uniestatuut elke
dag aan de orde stellen om de oppositie
te dwingen de zittingen bij te wonen. De
kans dat de ratificatie van de opheffing van
het Uniestatuut nog vóór de algemene ver
kiezingen zal geschieden, lijkt echter ge
ring.
Nadat Zaterdag burgemeester J. G. S.
Bruinsma het Plein 1455 te Bolsward had
geopend het eerste plein van Bolsward
buiten de oude stadswallen, dat de her
innering levendig moet houden aan het
jaar 1455, toen Bolsward zijn stadsrechten
verkreeg, heeft de burgemeester een tocht
per helicopter langs de elf Friese steden
gemaakt om zijn collega's uit te nodigen
de feestelijke herdenking van dit feit bij
te wonen.
Overal waar de helicopter verscheen,
stond het gemeentebestuur gereed om bur
gemeester Bruinsma te ontvangen. Op al
lerlei wijzen heeft men hem attenties be
wezen.
De stad Sneek verleende hem de Sneker
stadspenning.
Aardig was ook de ontmoeting in het
kleinst? van de Friese stadjes, Sloten.
Burgemeester Bruinsma had tevoren de
stadsbestuurders gevraagd, of hij per heli
copter in hun gemeente mocht landen. De
burgemeester van Sloten antwoordde hier
op, dat daartegen geen bezwaar bes^opd,
omdat er nog een oud verdrag bestaat
tussen Bolsward en Sloten, daterende uit
het jaar 1482, waarin deze steden weder
zijds vriendschap sluiten en de poorten
voor elkanders burgers openstellen. Dit
vriendschapsverdrag is nimmer herroepen,
zodat burgemeester Bruinsma vrije toe
gang tot Sloten had.
Het aanbod op het Gewestelijk Arbeids
bureau te Haarlem is in de loop van de
maand Juni weer verminderd en het aantal
werkzoekenden bedroeg op 30 Juni 548
(eind Mei 667). In Juni van het vorig jaar
stonden er 905 ingeschreven en drie maan
den geleden 1183. In het afgelopen kwar
taal is het aantal normale werklozen met
1 °/o van de mannelijke beroepsbevolking
uit het gewest afgenomen en wel van 3 °/o
tot 2 °/o. Het landelijke percentage op 30
Juni was 7 °/o van de beroepsbevolking.
Van het totaal aantal werklozen op 30
Juni waren er 175 wrijvingswerklozen en
een gelijk aantal algemeen minder ge
schikte. Er waren dus 350 normale werk
lozen. Het restant, zijnde 198, kan gerang
schikt worden onder de structuurwerk
lozen. Dat zijn werklozen die wel in staat
zijn behoorlijk werk in hun vak te ver
richten, doch doordat er voor het product
geen afzet is of dat een ander product ge
maakt wordt ter vervanging, niet in staat
zijn in hun vak te werken. Ter vergelijking
met de cijfers van het einde van het vorig
kwartaal delen wij mee, dat het aanbod
toen bedroeg 1183, waarvan 375 wrijvings
werklozen, 225 algemeen minder geschik-
ten, 325 seizoenwerklozen en 258 structuur
werklozen.
Hoever de volken zijn afgedwaald van de zekerheid van een veilig be
staan, wordt wel op schrille wijze aangetoond door de golf van angstige
verwachting, die de komende conferentie te Genève heeft gewekt. Nu
Bertrand Russell erin geslaagd is de aandacht voor het atoom-gevaar in
algemene zin aan te blazen tot een vurige hoop op officiële uitbanning van
de oorlog, kijkt ieder nog met meer spanning naar Genève, waarvan men
alle heil verwacht. Het merkwaardige is, dat de conferentie van de Grote
Vier langzamerhand het middel tegen alle kwalen gaat lijken, terwijl het
in feite toch niets anders dan een conferentie tussen vier staatslieden is.
Betekent dit, dat men zich heeft neergelegd bij de gedachte, dat de leiders
der vier confererende mogendheden over het wel en wee van de ganse
wereld zullen kunnen beslissen?
Bertrand Russell is een ij ver aar voor
wereldregering. Hij heeft het ideaal voor
ogen, dat alle naties der wereld zich onder
werpen aan één jurisdictie voor internatio
nale conflicten - dus een geordende inter
nationale samenleving aanvaarden naar het
voorbeeld van de nationale. Zijn actie tegen
het gebruik van de atoombom is niet een
actie om dit gevaarlijke militaire middel
verboden te krijgen, doch een poging om
via de vrees voor de atoombom de onbruik
baarheid van de oorlog geaccepteerd te
zien. Onbruikbaai'heid van oorlog erkennen
is hetzelfde als internationale rechtsorde
erkennen. Op deze wijze wil Russell dus
bereiken dat een begin wordt gemaakt met
het principe der wereldregering.
Ongetwijfeld is deze zienswijze die af
wijkt van de geijkte der politici voor de
mensen in zo onbeperkt mogelijke zin de
meest aantrekkelijke. Een verbod van de
atoombom zou immers wel een politiek
succes doch tevens een bevordering van
het oorlogsgevaar kunnen betekenen, om
dat er een valse illusie zou ontstaan dat
men een volgende oorlog met de conven
tionele wapens zou kunnen uitvechten.
Aangezien de mensen evenmin van een
conventionele als van een atoom-oorlog
houden, zal Rusell's streven in brede lagen
instemming verwerven, wat ook al in ruime
mate gebleken is.
Nu staat het echter wel vast, dat men
dit specifieke denkbeeld niet bij de Ge-
neefse besprekingen zal terugvinden. De
hoop dat de vier in Genève tot de erken
ning zullen komen dat de wereld aan een
internationale rechtsorde toe is, zou al te
voorbarig moeten heten. Zelfs al komt men
er tot de conclusie, dat de tijd gekomen
is om de strijdbijl ten aanzien van han
gende conflicten te begraven, dan nog staat
tussen de eventueel te sluiten accoorden en
een wereldrechtsorde een ontoegankelijk
oerwoud van misverstanden en eigendun
kelijke illusies, die culmineren in de op
vatting dat in de politieke rivaliteit
de macht door de legers bepaald wordt.
Afschaffing van de atoombom en ver
mindering der wederzijdse bewapening
elimineren nog bij lange niet het idee, dat
men legers nodig heeft om elkander te
blijven imponeren. En het is juist dit idee,
dat Russell voor ogen heeft gestaan als de
bron van alle kwaad, en dat ongetwijfeld
door zijn indrukwekkend filosofisch brein
als de hinderpaal van de wereldvrede in
absolute zin is gebrandmerkt.
Russell tracht het verschil tussen zijn
opvatting en die der staatslieden te over
bruggen door erop te wijzen, dat een vol
gende oorlog onmogelijk „atoom-vrij" zal
kunnen blijven, ook al komt men tot een
accoord dienaangaande. Hij en zijn mede
standers betogen, dat dergelijke accoorden
in het vuur van een aan de gang zijnde
strijd niet meer geëerbiedigd zullen wor
den. Natuurlijk is dat gevaar zeer groot.
Verdragen en afspraken tot „humanise
ring" van de oorlog hebben altijd gefaald
en steeds weer is elke volgende oorlog bar
baarser en vernietigender geweest dan de
voorafgaande.
Genève zou dus tot de erkenning moeten
leiden, dat elk internationaal conflict, hoe
ernstig ook, voortaan zonder oorlog moet
worden opgelost. Kan men dat in dit sta
dium verwachten? Het valt zeer te be
twijfelen. Een dergelijke erkenning zou zo
vérstrekkend van draagwijdte zijn en zo
veel voorzieningen van wereldhistorische
opzet vereisen, dat men met recht zou kun
nen spreken van de grootste vreedzame
revolutie aller tijden.
Het is trouwens niet een zaak, die door
vier staatslieden kan worden opgelost. Vier
staatslieden kunnen niet van het ene uur
in het andere beslissen in een zo wereld
omvattende aangelegenheid. Doch de actie
van Russell verdient daarom nog des te
meer aandacht. Want nu blijkt, dat er in
de afzonderlijke landen door de afzonder
lijke volken, door de individuen, de men
sen, een gigantische taak moet Worden
verricht, als voorbereiding voor een „Ge
nève" in de toekomst, dat wèl tot defini
tieve afzwering van de oorlog zou kunnen
leiden. Elk volk, ook het kleinste, draagt
een deel dezer taak. Een volk als het Ne
derlandse bijvoorbeeld kan onmogelijk lijd-
Lord Bertrand Russell
zaam naar de komende conferentie kijken
en zeggen: wij hopen dat zij succes heeft,
en we wachten af wat er uit voorkomt.
Want evenzeer als wij ons begeven hebben
op het gevaarlijke en kronkelende pad der
militaire overproductie, zowel aan mate
rieel als aan manschappen, in de twijfel
achtige illusie dat zoiets de oorlog zou
kunnen voorkomen, evenzeer moeten wij
met de uiterste krachtsinspanning werken
aan het bereiken van die andere, zekerder
realiteit, nu blijkt dat zij de enige moge
lijkheid tot werkelijke wereldvrede zal zijn
die overblijft.
Elk initiatief op dit gebied kan de dag
naderbij brengen, waarop de oorlog defini
tief zal hebben afgedaan. Van elk volk
wordt thans gevraagd of het oorlog of
vrede wenst. En het antwoord dat toch
voor weinigen moeilijk zal zijn, zal conse
quenties eisen. Dat we die consequenties
niet aan Genève mogen overlaten, doch ze
zullen moeten aanvaarden en onder ogen
moeten durven zien, lijkt een eenvoudige
logica.
Als het zou misgaan, wat de mensheid
bespaard moge blijven, zal niemand zich
op Genève mogen beroepen.
En dat trouwens ook niet meer kunnen.
J. L. J
In alle afdelingen daalde het aanbod in
de afgelopen maand en wel als volgt:
bouwnijverheid van 59 tot 41 (vorig jaar
Juni 92); metaalnijverheid van 74 tot 59
(123); landbouw van 14 tot 10 (13); visserij
van 27 tot 22 (62); hotelpersoneel van 16
tot 5 (23); transportpersoneel van 15 tot 9
(23); kantoorpersoneel van 109 tot 101 (128)
en losse arbeiders van 189 tot 151 (183).
Een stijging van het aanbod was waar te
nemen bij de vrouwen. Als reden is te noe
men, dat meisjes, die geslaagd zijn voor het
eindexamen of de lagere school verlaten
hebben, zich aangemeld hebben op het bu
reau. Het aantal werkzoekende vrouwen
steeg van 52 tot 111 (80). De vraag naar
werkkrachten bleef bijzonder hoog en ging
van 1181 naar 1219.
Jongens die de school zullen verlaten,
hebben zich nog niet gemeld; dit wordt in
de loop van deze maand verwacht. In de
afgelopen maand daalde het aanbod van
23 tot 14.
Belangstelling voor emigratie
nam toe
In het afgelopen kwartaal nam de be
langstelling voor emigreren toe. Er meld
den zich op het Gewestelijk Arbeidsbureau
Haarlem 234 candidaten, waarvan 110 voor
Australië, 25 voor Amerika, 24 voor Zuid-
Afrika, 1 voor Brazilië, 35 voor Canada, 4
voor Rhodesia en 35 voor Nieuw-Zeeland.
59
Amsterdams pierement middelpunt
van vrolijke carnavalsoptocht
(Van onze correspondent in Londen)
Een draaiorgel voortduwen is een zwaar
karwei. Dit anderhalf uur lang te moeten
doen door de nauwe straten van de Lon-
dense binnenstad tijdens een hittegolf
lijkt een bovenmenselijke taak. De Gronin
ger orgeldraaiers Elderman en De Waard
samen met de Amsterdammers Schouten
en Perlee hebben Zondag dit krachtstuk
volbracht. Want met hun orgel „De Ara
bier", afkomstig uit onze hoofdstad, maar
de laatste drie jaar in Groningen gesta-
tionneerd, vormden zij het overal toege
juichte onderdeel van de lange carnavals
optocht, waarmede op deze stralende Zon
dag de Soho-fair werd geopend. Voor 't eerst
werd in dit centrum van uitheemse lekker
nijen en andere lichtzinnigheden, dat vaak
met Montmartre wordt vergeleken maar
een geheel eigen karakter draagt, een
reeks feestelijkheden en kunstzinnige ma
nifestaties georganiseerd, welke een volle
week zullen duren. Het was ook de eerste
maal dat de Londenaars een onvervalst
Amsterdams pierement te zien en te horen
kregen. Het was een nieuwtje dat insloeg.
„De Arabier" was hét succes van dit
carnaval
Dank zij radio en televisie zal „De Ara
bier" deze week door millioenen worden
gehoord en gezien.
ADVERTENTIE
Grote sortering
EERSTE KLAS MERKEN
vanaf 295.—.
Grote Houtstraat 131.
VLISSINGLN. Op de werf van de
Schelde is de eerste onderzeesche boot,
welke in Nederland is gebouwd, te water
gelaten. Zij is sigaarvormig en 20 meter
lang en heeft, geheel ondergedompeld,
een waterverplaatsing van 120 ton. Uit
de punt van de boot kunnen torpedo's
worden weggeschoten. De snelheid van
het vaartuig bedraagt onder water 7 mijl
per uur. boven water 8 mijl.
