Velsen bezit een enthousiast en
waardevol amateur-toneelleven
r
ftJv
feil
AUTO- en MOTORRIJLES
Er waren in het afgelopen seizoen
unieke voorstellingen bij
Visserij - varia
Autorijschool Succes
De schimmen
van het duister
Dertig millioen kubieke meter
water in veertig jaren
Clowntje Rick
Honderdtwintig opvoeringen in de IJmond
Korfballers kunnen
kansen berekenen
V
4
Bij ..Watervliet"
Op Velsens wegen
gevonden voorwerpen
Jubileum J. Borst bij „Gas en water"
Voor de kinderen
fM
De groente- en bloemen
veiling in deze week
Van de veilingen
„Concordia" heeft weer
een regisseur
Agenda voor Beverwijk
Beslissingsmatch tussen
HHC en HCK
FEUILLETON
door Boilleau Narcejac
ZATERDAG 30 JULI 1955
BIJ HET VLUCHTIG herlezen van de recensies over de verrichtingen van onze diver
se toneelverenigingen in het afgelopen seizoen, ten einde het gebruikelijk overzicht te
kunnen samenstellen, moest in de eerste plaats opnieuw worden geconstateerd, met
welk een groot enthousiasme het amateurtoneel in deze omgeving wordt beoefend.
Vandaar dat ondergetekende van September tot Juni de geregelde en critische be
zoeker is geweest van een veertigtal verenigingen, die gezamenlijk ongeveer honderd
twintig toneelvoorstellingen voor het nog altijd fascinerend voetlicht hebben gebracht.
Uiteraard kan slechts uit een gering percentage dezer opvoeringen worden geconsta
teerd dat de personen, die met de artistieke leiding bij de diverse verenigingen zijn
belast, zich ook werkelijk bewust voelen van de grote verantwoordelijkheid tegenover
een publiek, dat in de meeste gevallen voor het kennis nemen van de schone voort
brengselen der toneel-litteratuur, vrijwel geheel op het oordeel en inzicht van dilet
tanten is aangewezen. En dan geven stukken als bijvoorbeeld „Wilde Rozen", „Een
baby van duizend weken", „Gebroeders Kalkoen" en „Marjatta's Kerst" nu niet be
paald een tot theaterbezoek stimulerende indruk van een dergelijk universele kunst.
Maar gelukkig mocht ik ook vele opvoeringen bijwonen, die wei degelijk getuigden
van een onmiskenbaar verantwoordelijkheidsbesef voor de taak, die men weliswaar
uit liefhebberij aanvaardde, maar waaraan toch niet geringe verplichtingen verbon
den zijn. En het is daarbij hoogst opmerkelijk dat het bijna'steeds dezelfde ensembles
zijn, die geen genoegen wensen te nemen met het traditionele dilettanten-répertoire,
doch waarvan de leiding voortdurend actief blijft uitzien naar stukken, die aan be
paalde artistieke normen beantwoorden en waarvan de opvoering dus volkomen ge
rechtvaardigd is.
Dit overzicht moet beperkt blijven tot
de verenigingen uit Velsen en Beverwijk;
waarvan ik dan om te beginnen eerst de
vijf voorstellingen zou willen aanwijzen,
die op mij persoonlijk de sterkste indruk
hebben achtergelaten. In alfabetische volg
orde moet dit ere-lijstje aldus de namen
bevatten van „Advendo" met „Huis zonder
vensters", „Concordia" met „Spel met het
Noodlot", „Jan van Dommelen" met „Men
sen in Pension", „Kennemerland" met „De
ernst van Ernst" en „Palvu" met „De Com
mensaal". Dit zijn allen waarlijk voortref
felijke opvoeringen geweest, die soms het
volmaakte benaderden; voor zover een
dergelijke graad dan door amateurs kan
worden bereikt. Wanneer wij genoemde
voorstellingen als representatief mochten
beschouwen voor het gemiddelde peil der
in deze omgeving gevestigde toneelvereni
gingen, dan zou men hier op dit gebied wel
uitzonderlijk bevoorrecht zijn. Maar uit de
aard der zaak waren dit slechts enkele
sporadisch voorkomende evenementen; al
moet het aan de andere kant weer tot een
niet geringe voldoening stemmen, dat der
gelijke unieke voorstellingen hier dan toch
maar mogelijk zijn geweest.
T oneelconcours
ANDERE BELANGRIJKE gebeurtenis
sen in dit seizoen waren het toneelconcours
met de zo verrassende uitslag, georgani
seerd door de sectie toneel van de Velser
Gemeenschap, - waarover verder in dit
artikel nog enige opmerkingen geplaatst
zullen worden - en het eveneens door deze
sectie georganiseerde toneelforum; waar
enige dagbladrecensenten en 'n aantal actief
werkende leden van diverse verenigingen
in een amicale sfeer bijeen werden ge
bracht, teneinde verschillende actuele pro
blemen het amateurtoneel betreffende,
vanuit beide gezichtspunten te interprete
ren. Ik meen te mogen vaststellen, dat deze
geanimeerde discussies in vele opzichten
verhelderend hebben gewerkt en dan ook
stellig als een succes kunnen worden be
schouwd. Vooral omdat nog dezelfde
avond werd verzocht, de mogelijkheid van
een herhaling in het volgend seizoen onder
de ogen te zien.
„Varia"
WANNEER IK MIJ dan vervolgens ga
bepalen tot de individuele prestaties der
verschillende verenigingen, wil ik toch
niet nalaten in de eerste plaats mijn beste
wensen te richten aan het adres van het
eens zo roemrijke „Varia", voor een spoe
dig overwinnen van de - naar wij onge
twijfeld allen hopen - slechts tijdelijke de
pressie, die deze vereniging momenteel ge
dwongen is te doorstaan. Mede dank zij
haar eervol verleden maakt dit ensemble
stelig volledig aanspraak op een gezonde
basis, waardoor de „Varianen" in de ge
legenheid zullen blijven de oorspronkelijke
positie te heroveren en daarna te behou
den. Dit behoeft geenszins uitgesloten te
worden geacht, vooral nu het oude „Varia"
zijn gelederen met een talentvolle en en
thousiaste jonge garde wist te versterken,
welk frisse bloed dit seizoen de charmante
opvoeringen van „George en Margaret",
„Jeugd" en „Zomer in December" mogelijk
heeft gemaakt. Drie voorstellingen, waar
aan de donateurs en de spelers ongetwijfeld
prettige herinneringen bewaard zullen
hebben.
Advendo
TOT DE verenigingen die eveneens op
een geslaagd seizoen mogen terugzien, kan
ook „Advendo" worden gerangschikt, die
met een beklemmende voorstelling van het
boeiende „Huis zonder vensters" voor een
verrassende inzet van het toneelconcours
zorgde. De daarna gespeelde weinig ori
ginele klucht „Een baby van duizend we
ken" moet dan maar beschouwd worden
als een vergeeflijke concessie aan de amu
sementsbehoefte van het publiek; vooral
omdat de herinnering aan dit onbetekenen
de geval met een knappe voorstelling van
Daphne du Maurier's „Rebecca" weer voor
een groot deel vervaagde.
„Concordia" bespeelt geregeld het aan
de overkant van het Noordzeekanaal enigs
zins afgelegen gebouw „Concordia", welke
eenzame verblijfplaats echter geenszins in
overeenstemming is met de positie, die deze
vereniging bij het Velser toneelleven in
neemt. De voorstellingen van dit ensemble
behoren steeds tot de beste die in deze om
geving voor het voetlicht worden gebracht;
waarvan niet alleen „Het witte schaap in
de familie", maar vooral de uitzonderlijk
sterke opvoering van „Spel met het Nood
lot" een opvallend voorbeeld vormde.
„Jan van Dommelen
„JAN VAN DOMMELEN" uit Santpoort
benaderde de volmaaktheid het meest met
„Mensen in Pension", een toonbeeld van
hecht ensemblespel, gecombineerd met een
welhaast ideale rolbezetting. Met deze
voorstelling behaalde de vereniging op een
toneelwedstrijd in Uitgeest de eerste prijs
(plus de regisseursprijs voor Willem van
der Veer), hetgeen minder verwonderlijk
is dan de vierde plaats, die haar door de
jury van het concours in Velsen werd toe
gewezen. Dank zij mevrouw Tabernal werd
ook de opvoering van „Claudia" een groot
succes, waarnaast de derde toneelavond een
afwisselend beeld verkreeg met de opvoe
ring van een één-acter, voordracht door
Julia de Gruyter en een toneelforum.
„Get o sa"
DE R.K. Toneelvereniging „Getosa",
eveneens uit Santpoort, maakte vooral een
goede beurt met het blijspel „Hobson's
dochters", waarin een voortreffelijk ge
speelde Mossop; hoewel ook de thriller van
eigen bodem „De man in de rolstoel" stel
lig mocht worden gezien.
Herv. Toneelgroep
IN DE kringen waaruit de „Hervormde
Toneelgroep" is voortgekomen, heeft men
lange tijd min of meer afwijzend tegenover
het toneel gestaan; doch de oprichting van
dit ensemble bewees, dat ook hier in deze
opzichten een enigszins ruimer standpunt
werd ingenomen. Wellicht dat door deze
verlate start de onmiskenbare achterstand
bij de keuze der stukken moet worden ver
klaard, die het répertoire bij deze vereni
ging nog volledig in ouderwetse stijl be
heersen („Marjatta's Kerst" en „Wilde Ro
zen"): Daarom is juist voor de Hervormde
Toneelgroep nog een mooie en dankbare
taak weggelegd; namelijk het gedeelte van
haar publiek, dat de opgevoerde stukken
met zulk een warm enthousiasme meer bij
val bezorgde dan de kwaliteit daarvan ver
diende, te overtuigen dat er beduidend be
ter werk voor het toneel geschreven werd.
„De Hooger Geest Ghesellen"
„DE HOOGER Geest Ghesellen" mogen
op hun beurt met gerechtvaardigde trots
terugzien op de openluchtvoorstellingen in
Velserbeek", waarbij Molière's „Dokter
tegen wil en dank" zo amusant werd opge
voerd. Vooral omdat de spelers de door
regisseur Willem van der Veer in deze
voorstelling aangebrachte Franse esprit, zo
vermakelijk hebben benaderd. Daarentegen
kwam de opvoering van „De Zondaar" bij
na geheel voor rekening van de heer C.
de Jong, die de hoofdfiguur in dit stuk een
boeiende gestalte gaf. De bijrollen gaven
echter soms zulk een hopeloos zwakke
plekken te zien, dat de voorstelling als zo
danig ver beneden de middelmaat moest
blijven. „Mijn vriend Leonard" ten slotte
was een kluchtig niemandalletje, waarmee
medewerking aan de Bevrijdingsfeesten
werd verleend.
Kennemerland
DE ONDERWIJZERS Toneelvereniging
„Kennemerland" bepaalde zich weer ge
heel tot verantwoorde ontspanning voor de
schooljeugd, waarbij de kinderen met de
Sint Nicolaas en Bevrijdingsfeesten res
pectievelijk opvoeringen van „Nofrita, de
woudprinses" en „De Deserteur" werden
aangeboden. Het eerstgenoemde stuk werd
met een moeilijk te verklaren matheid voor
het voetlicht gebracht, zodat het historisch
toneelspel als voorstelling het meest vol
deed. Doch zoals gewoonlijk bij deze vere
niging, waren de décors en costuums voor
beide opvoeringen weer voorbeeldig ver
zorgd.
„Kunst en Vriendschap"
„KUNST en Vriendschap" kwam dit sei
zoen niet tot uitzonderlijke prestaties; haar
opvoeringen van „Om een half millioen" en
„Narcose" waren verdienstelijk, zonder
meer, ofschoon deze vereniging met „Liefde
is geen speelgoed" als slotvoorstelling toch
eveneens tot een opvoering kwam, die stel
lig de nodige critiek verdragen kon.
„Kunst zij ons streven"
DE R.K. Toneelvereniging „Kunst Zij
Ons Streven" begon minder gelukkig met
„Boeven en Madeliefjes", vooral door de
onvoldoende bezetting van de hoofdrol. De
opvoering van „Bonaventura" liet deze
zwakke inzet al weer enigszins vergeten,
waarna „De gelukkigste dagen van je le
ven" een volledige revanche betekende. Dit
was een frisse, hartveroverende voorstel
ling, die tot een der grootste lachsuccessen
van dit seizoen mag worden gerekend.
„Palvu"
DE ARBEIDERS Toneelvereniging „Pal
vu" wist ook nu haar uitstekende reputa
tie weer volledig te handhaven. Herman
Bouber's „De Commensaal" werd als een
stuk boeiende en fel levende realiteit voor
het voetlicht gebracht en aldus tot waar
achtig volkstoneel verheven; met als char
mant contrast mr. M. H. Planten's toneel
bewerking van Oscar Wilde's novelle „Het
Spook van Canterville", waardoor „Palvu"
blijk gaf ook het tegengestelde genre knap
te kunnen beheersen. Merkwaardig genoeg
heeft de opvoering van „School der dappe
ren", waarmee zelfs de eerste prijs in het
veelbesproken concours van de Velser Ge
meenschap werd behaald, mij persoonlijk
het minst kunnen voldoen. Dit milieu van
keiharde Amerikaanse mariniers, op het
hoogtepunt van hun verbeten strijd tegen
de Japanners - zo voortreffelijk beschre
ven in de oorlogsroman „Gezworen Kame
raden" - werd in deze voorstelling onge
twijfeld te weinig gerealiseerd.
„Plankeniers" en „IJ mui den"
DE OUD-Katholieke Toneelvereniging
„De Plankiers" speelde „Adieu en au re-
voir" en „Het nestje van de antiquair" op
een bevredigende manier; zonder dat deze
voorstellingen tot speciale opmerkingen
aanleiding hebben gegeven.
De Toneelclub van de Voetbalvereniging
„IJmuiden" beperkte zich ook dit seizoen
Frozen van Vrijdag;. Heilbot 2,80-2,30,
gr. tong 3,65-3,30, gr.m, tonig 3,05-2,76, kl.m.
tong 2,95-2,76, kl. tong I 3,25-2,85, kl. tong II
2,90-2,40, tarbot I 2,80-2,30, zalm 10-6 per
kg. Gr. schol 47-40, gr.m. schol 53-48, kl.m.
schol 56-47, kl. schol I 46-37, kL schol II 36-9,
schar 21-11, v. haring 15-10, makreel 18-15,
kl.m. schelvis 51, kl. schelvis I 38-25, kL
schelvis II 29-9, wijting 24-15, gr. gul 41-28,
midd. gul 31-22, kl. gul 19-14, pieterman 37-
3, kl. koolvis zw. 20, kl. rode poon II 12 per
50 kg. gr. kabeljauw 148-82, gr. koolvis zw.
72-60 per 125 kg.
Aanvoer van Vrijdag: 196 kisten tong
en tarbot, 1 heilbot, 560 schol, 65 schar, 1910
haring, 508 makreel, 350 schelvis, 200 wij
ting, 90 kabeljauw en gul, 5 poon, 15 kool
vis, 10 diversen, totaal 3710 kisten.
Besommingen van Vrijdag. KW 8 Dei
ning f 19100, Allan water f 15500, KW 74
f 2920, KW 2 f 430 (deel), KW 71 f 860, KW
92 f 1690.
De leden van de korfbalvereniging „Wa
tervliet" kunnen langzamerhand weer in
actie komen om zich voor te bereiden op
de nieuwe competitie, die over een maand
begint, maar nog door andere wedstrijden
wordt voorafgegaan.
Een goede vooroefening was alvast de
grote overwinning van Watervliet I op
Sport Vereent I te Santpoort in het neder-
laagtournooi van SV (14-4).
Op 10 Augustus wordt met de training
van de Watervlieters begonnen en Zondag
21 Augustus zullen de clubkampioenschap
pen van „Watervliet" worden gehouden. De
daaropvolgende week wordt deelgenomen
aan de door Sport Vereent in Santpoort te
houden serie-wedstrijden. Voor het overige
hebben de spelers en speelsters van Water
vliet 1 en 2 voldoende tijd om de kansen in
de komende competitie te berekenen, nu
juist de indeling van deze beide twaalftal
len bekend is geworden.
Watervliet I is in de derde klasse K.N.
K.B. ingedeeld met KCN, Holver, KVD
(alle Amsterdam); KVH (Den Helder); ZKC
en ZKV (beide uit Zaandam); BEP (Pur-
merend), Sport Vereent (Santpoort) en SKV
(Schermerhorn).
De clubs Holver, KVD en SKV zijn voor
de Watervlieters geheel onbekend. KCN is
een bekende ploeg van twee jaar geleden
en met ZKV werd in de tweede klasse door
„Watervliet" kennis gemaakt.
Watervliet 2 zal in de reserve derde klas
se de competitiestrijd gaan aanbinden met
Blauw Wit 4, Archipel 3, Luto 3, DTV 3
(alle Amsterdam); BEP 2 (Purmerend);
ZKC 2 (Zaandam) en Roda 3 (Westzaan).
Voor de Watervliet-reserves zullen in de
Amsterdamse twaalftallen Blauw Wit 4,
Luto 3 en Archipel 3 onbekende tegen
standsters worden ontmoet.
Aan het politiebureau te Beverwijk wer
den de volgende gevonden voorwerpen af
gegeven: zwarte vulpen, 3 damesfietsen,
boodschappentas met sla, portemonnaie m.
inhoud, rood damesvest, uitlaat van brom
fiets, witte motorhelm, bruin teefje, witte
shawl,'rödè meisjesmantel, enkele heren
fietsen, 3 wielig kinderfietsje, motorbril,
„eer «ot v.o.te en _te ontspanning
in de vorm van plezierige opvoeringen van- - - -
„En toen kwam Oma", „M'n dochter kiest
EEN OFFICIëLE huldiging van een per
soneelslid kan aanuleiding zyn dat er een
meer intieme kijk wordt gegeven op de
arbeidsprestaties in een bedrijf. Vooral als
de jubilaris veertig jaren aan dat bedrijf
heeft meegewerkt, zonder ook maar één
ogenblik te denken: dat heb ik gepresteerd
Daarom was het gistermiddag tijdens de
festiviteiten ter ere van de heer J. Borst
in het bedrijf van Gas en Water buitenge
woon aardig, dal de directeur de heer P. J
de Klerk, in zijn toespraak met getallen
op de proppen kwam, waar men zich ge
woonlijk geen rekenschap van geeft.
Het waterleidingbedrijf is een continube
drijf, zo zei de heer De Klerk en van de
veertig jaren dat de heer Borst, die nu
opzichter A is, maar voordien chef-machi
nist was, in dienst is, heeft hij van de 2000
Zondagen er 1000 dienst gedaan. Hij heeft
tevens meegeholpen in die periode om 30
millioen kubieke meter water te helpen
oppompen en te zuiveren, zo, dat de volks
gezondheid in Velsen erdoor op hoger ni
veau is gekomen. Die 30 millioen m3 water
hebben 10 millioen gulden gekost (35 cent
per m3). De heer De Klerk maakte een
zeer gevatte vergelijking tussen de kosten
van water, die menigeen heel hoog zal vin
den, en die van andere vloeistoffen, die
door het publiek ook in grote mate worden
afgenomen. Een kubieke meter melk kost
f 400,en bestaat dan nog voor 97% uit
water.
Het hoog geroemde bier doet f 1000,
per m3 en bestaat eveneens uit meer dan
90 percent water.
Waarmee maar gezegd wil zijn dat het
water van de Velsense bedrijven bijna
kosteloos wordt verstrekt. En aan dit mens
lievend werk heeft de heer Borst tot nu
toe al ;i':jn krachten gegeven. De heer
Borst is synoniem met betrouwbaarheid en
verantwoordelijkheidsbesef, aldus spreker.
Kwaliteiten
Wethouder H. de Boer heeft namens het
gemeentebestuur de jubilaris gecompli
menteerd en erop gewezen dat zijn benoe
ming tot opzichter A pleit voor zijn kwa
liteiten. In deze tijd, zo zei spreker, waarin
meer en meer diploma's worden vereist, is
het goed dat er bovendien nog waarde
wordt.gehecht aan zekere kwaliteiten, die
niet in diploma's uit te drukken zijn. Borst
bezit de kracht om leiding te geven en zijn
leiding wordt door de jongeren gewaar
deerd:
ADVERTENTIE
een man" en „Als de klok waarschuwt".
In een volgend artikel stellen we ons
voor de verrichtingen van de Beverwijkse
toneelverenigingen aan een nabeschouwing
te onderwerpen, om dit overzicht dan met
enige aantekeningen over het toneelcon
cours van de Velser Gemeenschap te be
sluiten.
JAN VAN DAM.
doek, damesportemonnaie met inhoud
een damesschoen (rechts).
en
Jeugddienst in Hervormde kerk
In de Hervormde kerk te Beverwijk
wordt Zondagavond een jeugddienst ge
houden. Hierin gaat voor ds. Jac. Poort
van Den Haag, die spreekt over het onder
werp „Waarvoor leef ik?" Medewerking
wordt verleend door het kerkkoor en de
organist G. J. Moed.
V /U
ngs
De reilde inboorlingen waren nu vlak bij Pilon's tuin gekomenZe loerden met
grimmige gezichten naar het raam, waarachter ze Pilon en de jongens konden zien.
Bunkie kon nog geen woord uitbrengen; hij keek gespannen naar de dingen, die daar
buiten gebeurden. En dat zag er niet zo geruststellend uit, want die zwarte kerels
waren nu vlak bij het huis, en ze keken grimmig naar binnen.
Toen zag Bunkie opeens, dat één van de mannen zijn boog pakte en er een pijl op
legde, het koord spande en langs de boog loerde om goed te mikken
Pzzzzjjjt!
Daar suisde de pijl de kamer binnenFlop! hoorden ze; en toen maakte Pilon
verschrikt een luchtsprong, want de pijl was dwars door zijn hoed gegaan met de
scherpe punt en bleef daar nu in de bol steken!
Wü lessen uitsluitend met
de nieuwste Taunus 1955
Speciale lesmotor beschikbaar
Gediplomeerde instructeurs
Verkeerstheorie
Technische lessen
ZEEWEG 275 - TELEFOON 4333
KENNEMERLAAN 136 - TEL. 5000
IJMUIDEN
KERKERINKLAAN 7 - SANTPOORT
TEL. 7086
LUXE VERHUUR
Op de groentemarkt was het ook deze
week niet al te best met de afzet van
groenten. In het begin van de week draaide
er nog al het een en ander door. Vrijdag
waren de prijzen iets beter en kon alles
worden geplaatst. De sla neemt nu een
grote plaats in; er werd tot 0.07 per krop
betaald. Bloemkool liep in prijs op tot
0.45 per stuk; bospeen had veel moeite
om aan de f0.20 per bos te komen en ook
de waspeen ging niet boven de prijs uit. De
aanvoer van de verschillende soorten erw
ten loopt al weer terug; er werd tot 0.85
per kilo betaald. Nu de bonen van de koude
grond komen, daalde de prijs van de sper-
ciebonen tot ongeveer 0.60 per kilo; snij
bonen deden tot 1.20 per kilo. Spinazie
varieerde van 0.08 tot 0.24 per kilo; an
dijvie werd tot 0.13 per kilo verkocht.
Tomaten zijn er weinig; er werd tot 0.45
per kilo betaald. Komkommers varieerden
in prijs van 0.10 tot 0.22 per stuk. De
rode bessen gingen weg tot 2 per mand,
de zwarten tot 4.50 en de kruisbessen tot
2 per mand.
Bloemen
Op de bloemenveiling was de aanvoer
deze week niet groot. Dit was met het
warme weer niet zo erg, maar toen het
Vrijdag koeler werd nam de vraag naar
bloemen direct toe. Er werden heel goede
prijzen gemaakt. Voor de gladiolen werd
tot 0.75 per bos betaald. Dahlia's varieer
den in prijs van 0.34 tot 0.68 per bos.
Er komen nu ook mooie partijen Liatris,
die vlot weg gaan. De aanvoer van lelies
is nog niet groot, de Ru brums gingen tot
0.43 per tak. Ook de zomerbloemen gin
gen vlot weg.
De wethouder van personeelszaken, de
heer C. P. J. Maats, uitte zijn waardering
voor de wijze, waarop de heer Borst zijn
functie vervult en waarop hij in die jaren
de ups and downs in het bedrijf heeft
opgevangen.
De heer II. J. Nijmeyer sprak de jubilaris
namens de Velsense brandweer toe en de
heer G. Schaar wenste hem uit naam van
de A.B.V.A., waarvan de heer Borst een
trouw en serieus lid is, geluk.
Tenslotte richtte de adjunct-directeur de
heer J. Visser het woord tot de jubilaris,
die na afloop van het officiële gedeelte
de sprekers dankte voor de welgemeende
woorden en de tastbare bewijzen van er
kentelijkheid, die hem en zijn vrouw waren
ter hand gesteld.
Op de Vrijdag gehouden laatste aard
beienveiling was er een flink aanbod met
een uiterst vlotte handel, waarbij nog be
hoorlijke prijzen besteed werden. De aard
beien met dop in sloffen liepen nog op tot
f 4.60 per mand; zonder dop waren er
geen aardbeien. Ook voor de doosjes be
stond veel animo. De ponds-doosjes gin
gen weg voor f 1 tot f 1.15. De kleine doos
jes varieerden van f 0.43 tot f 0.83 per stuk.
Aan de veiling Kennemerland werden
Vrijdag de eerste druiven aangevoerd. Ze
waren van prima kwaliteit.
De prijzen waren gisteren: aardbeien
f 2.45—f 4.75 slof, f 0.45—f 1.16 doosje:
sla f 0.03f 0.07; spinazie f 0.08f 0.25;
andijvie f 0.08f 0.12; postelein f 0.05
f 0.09; bloemkool f 0.16f 0.45; bospeen
f 0.14f 0.27; waspeen f 0.08f 0.21; sper-
ciebonen f 0.55f 0.64; snijbonen f 0.67
f 1.15; tuinbonen f 0.12f 0.27; doperwten
f 0.43—f 0.84; rabarber f 0.13—f 0.24; rode
bessen f 1.05f 2.15 slof; zwarte bessen
f 4.50f 4.60; kruisbessen f 2.00; frambo
zen f 0.45f 0.80 doosje; soepgroenten
f 0.05—f 0.15; tomaten f 0.23—f 0.46.
De toneelvereniging „Concordia" waar
van de regisseur, de heer Ad. van Gessel,
onlangs heeft bedankt, heeft met haar be
roep op haar vroegere regisseur, de heer
Leo W. Boeree uit IJmuiden, succes gehad.
De heer Boeree, die als voorganger van
de heer Van Gessel vele jaren met bekwa
me hand „Concordia" heeft geleid, is over
zijn bezwaren met het oog op drufcke werk
zaamheden kunnen heenstappen en zal zich
opnieuw met élan inschakelen voor de al
tijd zeer gewaardeerde toneeluitvoeringen
van „Concordia".
ZATERDAG 30 JULI
Zeven
Luxor-theater, 19 en 21.15 uur:
broers zoeken zeven meisjes.
Kennemer-theater, 19 en 21.15 uur: 3 Ring
circus.
W. B. theater, 20 uur: Tobor de gewelde
naar.
ZONDAG 31 JULI
Luxor theater, 14.30 uur: De terugkeer van
bulldog Drummond; 16.30, 19 en 21.15 u.:
Zeven boers zoeken zeven meisjes.
Kennemer theater, 14.30, 16.30, 19 en 21.15
uur: 3 Ring circus.
W. B. theater, 14.30 uur: Duivelsgebroed;
16.30 en 20 uur: Tobor de geweldenaar.
De softbalcompetitie
Voor de eerste maal in de softbalcom-
petitie is het in de eerste klasse tot een be
slissingswedstrijd gekomen. Door de over
winningen van HHC en HCK in de laatste
wedstrijden zijn beide teams gelijk ge
ëindigd, zodat landskampioen HHC thans
eens een keer bijzonder veel moeite zal
moeten doen voor het behalen van de
titel.
Ook de strijd voor de bezetting van de
onderste plaats was zeer belangrijk, aan
gezien zowel Sportclub Haarlem, ÈDO, als
VVGA voor deze plaats in aanmerking
kwamen.
Schoten kwam in de wedstrijd tegen de
Amsterdamse dames slechts met acht
speelsters in het veld, waardoor het de
Amsterdamse ploeg nogal gemakkelijk
werd gemaakt, wat niet uitgedrukt werd
in de bijzonder kleine zege.
De strijd zal thans nog door de Haar
lemse verenigingen worden uitgevochten
en deze strijd zal zeker nog bijzonder
spannend zijn.
In de derde klasse slaagde TYBB 2 erin
beslag te leggen op de kampioenstitel.
De uitslagen waren deze week:
WGA—Schoten 8—7
HHC—EDO 29—0
HCKPinguins 94
(Les visages de Votnbre)
Uit het Frans vertaald
38)
Voorbij het hek was er een muur en on
middellijk na de muur was er weer een
hek. Een muur. Een hek. Een muur. Een
hek. Net als in een gevangenis. Hij brulde
en begon te rennen.
Plotseling werd er hevig getoeterd. Ban
den piepten. Portieren werden geopend en
weer dichtgeslagen. Hij lag zwijgend met
zijn gezicht op de grond, half buiten be
wustzijn. Hij werd opgepakt en deed een
poging om te ontsnappen. Neen. Niet de
bekende Buick! Neen. Genoeg! Men legde
hem op een bank. Mensen praatten, maar
van zo verre, dat hij niet in staat was te
verstaan wat zij zeiden. En toen begon de
auto te rijden. Hermantier liet zich toen
gaan. „Laten zij mij meenemen. Laten zij
mij ver weg, zo ver mogelijk meenemen!"
Hij wist niet hoe het gebeurd was en of
hij niet ging sterven, maar op het ogenblik,
waarop alles verloren scheen, was het won
der gebeurd. De val had zich op een kier
geopend.
Hij bracht zijn hand naar zijn kin, waar
wat bloed druppelde. Toen liet hij zich
wegglijden in een vredige onbewustheid.
Maar zijn lichaam voelde nog altijd het
wiegelen van de auto en verheugde zich
stilletjes met al zijn beenderen, al zijn
spieren. Hij was in diepe slaap, toen de
auto stilhield.
HOOFDSTUK 12
In de grootst mogelijke stilte kleedde
Hermantier zich aan, met zijn ene hand de
stoel vasthoudend, waarover zijn kleren
hingen en waarvan de poten enigszins on
gelijk waren. Hij ging -heel voorzichtig op
het bed zitten om de metalen veren niet te
laten kraken, schoof toen zijn benen onder
de dekens en trok die op tot aan zijn kin.
Als een wacht de ronde deed, zou men
denken dat hij sliep. Maar er was gewoon
lijk geen wacht. Zijn rechter-buurman be
klaagde zich, praatte heel snel met een
schorre stem, keerde zich om en soms
stootte zijn vuist of zijn elleboog tegen de
dunne wand. Zijn linker-buurman mom
pelde heel zachtjes een lange klaagzang.
Misschien bracht hij zijn nachten door met
bidden. Om het kwartier sloeg er een klok.
Men hoorde een dof inzetten, het geluid
van het piepende mechanisme en dan de
slag, die buitengewoon zuiver, diep en
melancholiek was met iets teers en ver-
troostends. Hermantier, doodstil liggend
onder zijn dekens, telde de kwartieren. Zijn
dij deed hem pijn op de plaats van de in
jecties. Hij had zin om zich te krabben,
maar hij mocht zich niet bewegen. Hij had
er trouwens belang bij zo volledig moge
lijk uit te rusten, en hij probeerde zich te
ontspannen, aan niets te denken, alle onge
rustheid te verjagen. Om één uur zou hij
opstaan. Die lange doorwaakte nachten
werden hem vertrouwd. Hij wist nu ge
duld te oefenen.
Hij wachtte tot de stilte, nauwelijks ver
broken door het slaan van de klok, weer
volkomen was geworden. Toen richtte hij
zich langzaam op, schoof de deken van
zich af, stond op. Zijn voetstappen maak
ten op het linoleum het lichte geluid van
papier, dat ritselt. Hij opende de deur,
millimeter na millimeter, luisterde. De
gang was vast verlicht door een nacht
lichtje; maar wie zou er op zo'n laat uur
nog een blik in de gang werpen? Hij ver
liet de kamer. Zo, dat was gebeurd. Men
kon hem zien. Er kwam niemand. Het
ogenblik was goed gekozen. Twee dagen
daarvoor was hij bij een ontsnappings
poging zo dom om te vroeg te vertrekken,
veel te vroeg. Ditmaal voelde hij dat het
geluk met hem was. Men zou hem niet zo
gemakkelijk te pakken krijgen!
Aan het eind van de gang bevond zich
de trap. Tot daar bood de tocht geen enkele
moeilijkheid. De vloer was bedekt met een
soort rubber, dat het geringste geluid ab
sorbeerde. Wat de trap betreft die leidde
zonder twijfel naar een hall. Dat zou hij
beneden zelf wel merken. Hermantier wist
niet of hij zich op de tweede of op de
derde verdieping bevond.
Hoe had hij het aantal étages kunnen
weten? Hij greep de leuning, vastbesloten
die vast te houden tot hij beneden was.
Dan zou hij op de geur de keukens opzoe
ken. Want hij moest de hoofdingang ver
mijden. Eenmaal in de bijgebouwen, zou
hij zich wel redden; hij zou vast wel een
raam of een dienstingang vinden. Ergens
werkte een lift. Hermantier hoorde de lift
kooi, die naar boven kwam en stil hield op
de verdieping boven hem. Daarna sloot de
ijzeren deur zich weer zachtjes. Het was
onmogelijk de richting te raden, die de-
geen, die net de lift had verlaten, was ge
gaan.. Hij daalde nu sneller af en de leu
ning ontglipte aan zijn hand. Er was geen
leuning meer, noch traptreden. Hij was
beneden. Hij kwam in de hall. Aan het
eind van die hall bevond zich waarschijn
lijk een glazen hokje voor de nachtwaker.
Men zou hm aanroepen. Neen hoor. Ales
leek verlaten. Hij liep verder, trachtend
zich te oriënteren. Misschien zou hij onder
de trap een doorgang vinden.
Toen ineens pakte een hand hem bij de
schouder. Het ging zo vlug, zo onverwacht,
dat hij bijna van ontsteltenis viel.
Ancor voi! mompelde en stem. Siete
incorreggible! Via, venite.
Hij was erbij. Hij voelde zich te zwak,
te ongelukkig om weerstand te bieden. En
waar was het goed voor zich te verzetten,
zoals in die vorige nacht? De vrouw zou
roepen. Hij zou wederem vastgegrepen,
weggebracht, opgesloten en versuft wor
den door de injecties.
Laat mij weggaan! smeekte hij.
Zij verstond geen Frans. Zij vervolgde,
wat luider, in die vlugge taal, waarin de
r's rolden als kleine stenen:
Ricoricatevi. Non siate cattivo!
Zij duv/de hem voor zich uit, trok een
hek open en hij voelde haar heel dicht bij
hem in de kooi van de lift.
Ik ben niet ziek, verklaarde hij met
de nadruk op elk woord en luid sprekend
alsof zij doof wasNiet ziek! Ik moet
weggaan.
De lift zoemde. Een zachte schok deed
hem op de eerste verdieping stilhouden.
Andate fuori!
Maar ik zeg u toch dat ik weg moet
gaan. Men heeft het recht niet mij hier
tegen mijn wil vast te houden.
Zij pakte hem bij de hand en hij be
rustte. Maar door de hele stille gang her
haalde hij zonder hoop:
Ik ben Richard HermantierHer
mantier. De electrische lampen....
Richard Hermantier
Zij ging achter hem de kamer binnen,
deed de deur op slot.
Spogliatevi.
Wat?
Spogliatevi.
En daar hij het niet begreep begon zij
zijn jasje uit te trekken. Gehoorzaam
kleedde hij zich toen verder uit. Achter
het schot kermde de man nog altijd. Zijn
linkerbuurman mompelde zonder ophou
den zijn gebeden.
Vi mandero il medico di servizio.
Hij herkende het woord: medicus. Zij
zou zonder twijfel de dienstdoende arts
bellen. Des te beter. Die zou misschien be
reid zijn naar hem te luisteren. Hij ging in
bed liggen maar bleef op een elleboog
steuen, terwijl hij met zijn hoofd de bewe
gingen van de verpleegster volgde.
U ziet het, zei hij. Ik ben helemaal
niet opgewonden. Ik verzeker u dat ik
geen injecties nodig heb. Ik moet alleen
telefonerentelefoneren
Telefonate?
Zij herhaalde het woord begon toen te
lachen en legde haar hand op zijn voor
hoofd.
Neen, neen, riep Hermantier Ik ben
niet gek, toe nou! Iedereen denkt dat ik
gek ben, dat weet ik. Maar, mijn hemel,
er is toch zeker wel iemand in dit hospi
taal die in staat is mij te verstaan!
Non parlate piu. Riposatevi.
Hermantier ging op zijn rug liggen, het
betreurend, dat hij zich ongeduldig had
getoond. Zij zou aan de dokter vertellen,
dat hij een aanval had gehad of iets der
gelijks. En zij zouden hem weer de hemeJ
weet wat voor verdovend middel inspuiten
om hem te dwingen kalm te blijven. Hoe
kon hij hun aan hun verstand brengen dat
de tijd drong, dat er geen minuut meer te
verliezen was?
De deur ging zachtjes dicht.
Via, che cosa c'é?
(Wordt vervolgd).
