REGENKLEDING
BABITO, DE MUZIKANT
Meubels opknappen?... Prachtbijts
De Spieghel"
Leerlingen Conrad en Stork Hijsch
maakten vele werkstukken
Archeologie in de diepe stilte
van de zee en van de Sahara
„Oostenrijks weekeinde"
met film en gouaches
Bevolkingsonderzoek in Castricum
door grote opkomst gesteund
Jaarlijkse tentoonstelling
Causerie met prachtige kleurenproje'cties
van Philippe Diolé voor „Conférences"
5
Jan Makkes exposeert
in het Patronaat
Agenda voor Haarlem
Brandje aan de Groenelaan
v&ilAJcêfifc
Acht maanden geëist
wegens oplichting
Kamerlid stelt vragen
Du vieux Doelen"
over
Schepen wachten in de mist
dbv.meijev
GROTE HOUTSTR A AT 16
JAPONNEN
Jersey en Wevenit
Post voorschotten woning-
wetbouw kan met f 10
millioen worden verlaagd
FEUILLETON
Een detective-roman
door
I. M. C. Bijleveld-Gelinck
VRIJDAG 14 OCTOBER 1955
De jonge Santpoortse kunstschilder Jan
Makkes heeft het initiatief genomen tot het
houden van een „Oostenrijks weekeinde"
op 22 en 23 October in het IJmuidense Pa
tronaatsgebouw. Het is niet onwaarschijn
lijk, dat de Oostenrijkse consul dit week
einde, waarvan het programma zal bestaan
uit een filmavond en een expositie van
gouaches van de hand van de jonge schil
der, zal openen.
Na de opening om 2 uur zal des Zater
dagmiddags de tentoonstelling van werk,
dat Makkes op een reis naar en door Oos
tenrijk maakte, voor het publiek geopend
zijn, aangevuld met enkele werkjes, die in
oud-Amsterdam ontstonden.
Des avonds om 8 uur begint een film
voorstelling, die geheel op Oostenrijk is af
gestemd. In het voorprogramma draaien
enige films van het Oostenrijks verkeers
bureau over het natuurschoon en de folk
lore van het land; daarna wordt de film:
„Hallo Dienstmann" met Hans Moser en
Paul Hörbiger in de hoofdrollen vertoond.
Omlijst door Weense muziek zal deze film
vertoning zeker niet nalaten belangstelling
te wekken.
ADVERTENTIE
Kerkje tussen de bergen - een gouache van Jan Makkes
Des Zondags is de tentoonstelling weder
om na 10 uur geopend en de initiatiefnemer
overweegt nog gedurende de middaguren
een extra-attractie in te lassen.
Het massale röntgenologische onderzoek
op tuberculose in Castricum behoort tot het
verleden. Gedurende het tijdvak van 26
September tot en met 7 October j.l. werden
de personen, die zich voor het onderzoek
hadden aangemeld, fotografisch onderzocht.
Het onderzoek nam totaal 11 werkdagen in
beslag, waarvan in Bakkum 4 dagen en in
Castricum 7 dagen. Gemiddeld werden 600
personen per dag onderzocht.
Door een goede organisatie en mede
dank zij de in ruime mate aanwezige ad
ministratieve hulp en damesassistentie bij
de kleedhokjes had het onderzoek over het
algemeen een vlot verloop. Teneinde het
schema van de opgeroepen personen tijdig
te kunnen afwerken, werd op Dinsdag 4
October een avondkeuring ingelast.
De resultaten betreffende de deelname
aan het onderzoek mogen niet ongunstig
genoemd worden. Hoewel de definitieve
gegevens nog niet bekend zijn, laten wij
hieronder enkele globale gegevens volgen,
zoals deze ons door de secretaris van het
werkcomité zijn verstrekt.
Door de ca. 120 huisbezoek (st)ers werden
gedurende de eerste helft van September in
totaal ca. 2330 woningen bezocht, omvat
tende totaal ca. 9150 personen. Hiervan
gaven zich voor deelname aan het onder
zoek op ca. 6750 personen, terwijl ca. 2400
personen niet wensten deel te nemen. Door
deze niet- deelnemers werd in de meeste
gevallen een min of meer geldige reden
opgegeven, zoals onder regelmatige con
trole van een bedrijf (P.W.N., Duinenbosch,
Hoogovens e.d.), onder controle van het
Consultatiebureau, kortgeleden doorgelicht,
bedlegerig, verhinderd wegens afwezigheid
e.d. Na het huisbezoek hebben zich nog ca.
50 personen voor deelname aan het onder
zoek aangemeld bij het secretariaat van
het .werkcomité (Raadhuis, Afdeling So
ciale Zaken). In totaal hebben zich dus ca.
6800 personen voor deelname aan het on
derzoek opgegeven. Blijkens de gemaakte
foto's hebben ongeveer 6550 personen aan
de hun toegezonden oproep gevolg gege
ven, zodat ongeveer 250 personen zijn weg
gebleven. Van een gedeelte van deze weg
blijvers is echter bekend, dat zij wegens
ziekte, afwezigheid of andere reden verhin
derd waren zich te laten onderzoeken.
In totaal werd een bedrag van ca. 6535
aan bijdragen in de kosten van het onder
zoek ontvangen, hetgeen neerkomt op een
gemiddelde bijdrage van ca 1,per on
derzochte persoon. Ook dit resultaat kan
dus zeer gunstig genoemd worden. De ge
maakte foto's zullen door het Centraal Bu
reau voor Keuringen op Medisch-Hygië-
nisch Gebied in Den Haag ontwikkeld en
onderzocht worden. In tegenstelling tot de
vorige maal (in 1952) zal ditmaal in Cas
tricum geen na-onderzoek plaats vinden
voor degenen, waarvan de foto onduidelijk
ADVERTENTIE
VOOR DAMES EN HEREN
Uitgebreide collectie
Keuze uit
verschillende merken
Dames- en Herenmodes
KRUISWEG 72 HAARLEM
is of van wie iets bijzonders op de foto te
zien is. Degenen, voor wie een nader on
derzoek noodzakelijk wordt geacht, zullen
thans rechtstreeks worden verwezen naar
het Consultatiebureau te Alkmaar.
Bromfietser viel door
plotselinge manoeuvre
Vanmorgen heeft de heer M. met zijn
bromfiets op de weg BeverwijkWijk aan
Zee nabij de onoverzichtelijk oversteek
plaats aan het eind van de Waranda, een
plotseling overstekend kind bijna aange
reden. De heer M. kon de kleine nog ont
wijken, met het gevolg dat hij viel en per
politiebrancard naar het Rode Kruiszieken-
huis moest worden vervoerd. Hij had een
ontwrichte arm en enkele ontvellingen op
gelopen.
VRIJDAG 14 OCTOBER
Luxor: „Zoek de zon op", alle leeft., 7 en
9.15 uur. Lido: „Van je familie moet je 't
maar hebben", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Frans
Hals: „De wraak van het monster", 14 jaar,
7 en 9.15 uur. Roxy: „Prinses van de Nijl",
14 jaar, 7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „Nana",
18 jaar, 6.45 en 9.15 uur. Rembrandt: „Battle
Cry", 18 jaar, 6.45 en 9.15 uur. Minerva:
„Robin Hood", alle leeft., 8.15 uur. Studio:
„Notorious", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Concert
gebouw: 20 uur, Concert door het N. Ph. O.
onder leiding van Marinus Adam; solist Hans
Henkemans, piano. Stadsschouwburg: 20 uur.
Charlotte Kohier in „Frasquita". Frans
Halsmuseum: 20 uur, Volksuniversiteit, Le
zing over „arbeidstherapie voor zieken" door
mevrouw C. EisenloeffelMc.Donald. Brink-
mann: 20 uur, Frans lezing door de heer M.
Stériade.
ZATERDAG 15 OCTOBER
Luxor: „Zoek de zon op", alle leeft., 2, 4.15,
7 en 9.15 uur. Lido: „Van je familie moet je
't maar hebben", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. „Betaalde Liefde", 18 jaar, 23.30 uur.
Frans Hals: „De wraak van het monster",
14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Prinses
van de Nijl", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: „Nana", 18 jaar, 1,45, 4.15,
6.45 en 9.15 uur. Rembrandt: „Battle Cry",
18 jaar, 1.45, 4.15. 6.45 en 9.15 uur. Minerva:
„Robin Hood", alle leeft., 2.30, 7 en 9.15 uur.
Studio: „Notorious", 18 jaar, 2.15, 7 en 9.15
uur. Stadsschouwburg, 20 uur: Toneelgroep
„Theater" voert op „Dana Losita". Brink-
mann, 16 uur, Dertiende Tafelronde der
O. R. G.
Donderdag even na twaalven werd de
hulp van de Beverwijkse brandweer inge
roepen voor een begin van brand in perceel
Groenelaan 54. Hulp was echter niet nodig,
want door snel optreden van de buren
waren de vlammen spoedig gedoofd: kort
tevoren was een schilder bezig geweest met
verf-afbranden op de eerste verdieping,
waardoor het hout van de kozijnen blijk
baar vlam had gevat.
Benoeming. De heer Sj. Wynia uit
Leiden is met ingang van 1 Februari 1956
benoemd tot onderwijzer aan de Prinses
Marijkeschool voor Christelijk buitenge
woon lager onderwijs te Haarlem.
Tegen dat Ie tandjes krijgt...
Is het vooral de box die 't moet ont
gelden. Onze boxen zijn behalve fraai
en practisch, zeer solide van uitvoe
ring. Onsplinterbaar hout, zware bo
dem en groot telraam.
Prijzen vanaf 27.95
voor BABY en KLEUTER
Anegang 46
Tel. 14651 -
Gr. Houtstr. 116
Haarlem - Tel. 13339
Voor de Haarlemse rechtbank stond
Donderdag een 39-jarige fabrieksarbeider
terecht, die er van verdacht werd de ne
gentienjarige A. S. uit Haarlem voor een
bedrag varl vijfentwintig gulden opgelicht
te hebben.
Hij had namelijk aan S. verteld, dat hij
door de rechtbank in Arnhem wegens
smokkelarij veroordeeld was tot drie
maanden gevangenisstraf voorwaardelijk
en dat zijn toezichthoudster deze straf zou
laten uitvoeren indien hij niet op korte
termijn een bedrag van vijfenzeventig gul
den zou betalen.
Voorts zou B. een fiets en een herencos-
tuum in huurkoop gekocht hebben, waarna
hij deze goederen, toen hij slechts enkele
guldens had afbetaald, weer van de hand
gedaan zou hebben.
De officier van Justitie, mr. G. W. F.
van der Valk Bouman, eiste met het oog
op het psychiatrisch rapport een gevange
nisstraf voor de tijd van acht maanden
met aftrek van het voorarrest en de voor
waardelijke ter beschikkingstelling van de
verdachte aan de regering. De verdediger,
mr. S. Groen, bepleitte clementie. De
rechtbank zal op 27 October uitspraak
doen.
Voor de leerlingen van de Werf Conrad
en Stork Hijsch N.V. in de Waarderpolder
worden Zaterdag en Woensdag belangryke
dagen. Op de eerste dag zullen in de mid
daguren in de cantine pryswerkstukken
worden tentoongesteld, die zy in de afge
lopen weken hebben vervaardigd en
Woensdagavond zullen zy horen voor welke
prijzen zy in aanmerking komen. Dan zal
ook bekend gemaakt worden wie de Frede-
rik Willem Conradprys heeft gewonnen en
waaruit deze prys zal bestaan.
De prijsvraag houdt nauw verband met
de opleiding, waarmee men zich al geruime
tijd in het bedrijf bezig houdt. Er zijn drie
soorten opleidingen, waarvan twee in de
fabriek voor de jeugd; de derde is de om
scholing voor oudere arbeiders in de Rijks
werkplaats aan de Spaarnwouderstraat in
samenwerking met het Gewestelijk Ar
beidsbureau.
Als de jongens de lagere school verlaten
hebben, kunnen zij een technische oplei
ding ontvangen op een ambachtsschool. Na
afloop van de cursus kunnen zij diverse
richtingen op.
Om toekomstige arbeiders van de Werf
Conrad en Stork Hijsch een opleiding te
geven, die voor hen voor de toekomst van
groot belang is, is een bedrijfsschool ge
sticht. Directeur er van is de heer J. Hu-
bregtsen, die ook de leiding heeft van de
Ambachtsschool in het Kleverpark.
Op Maandagochtend en Woensdagmiddag
worden de lessen gegeven. Na afloop van
de cursus, die drie jaar duurt, kunnen de
leerlingen in hét bezit komen van een
diploma, dat gelijkwaardg is aan dat van
een ambachtsschool. De leerlingen zijn zo
ver gevorderd, dat zij examen kunnen doen
ADVERTENTIE
Het Tweede Kamerlid mr. Van der Goes
van Naters (P.v.d.A.) heeft aan de ministers
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen
en van Wederopbouw en Volkshuisvesting
gevraagd of het juist is dat door onacht
zaamheid het pand „Du vieux Doelen", aan
het Tournooiveld in Den Haag niet op de
lijst der monumenten is geplaatst en of de
ministers maatregelen willen nemen dat dit
verzuim niet ten nadele van het cultuur
bezit der Nederlandse volksgemeenschap
komt.
Zestig schepen lagen hedenmorgen in
Rotterdam te wachten op het optrekken
van de dichte mist, die zowel boven de
havenstad als boven de Noordzee hangt.
Buitengaats van Hoek van Holland wach
ten veertig schepen, die bestemd zijn voor
Rotterdam of een der andere havens langs
de nieuwe Rotterdamse Waterweg.
O, wat schrok Babito, toen plotseling twee woeste rovers uit de struiken te voor
schijn sprongen en dreigend op hem. af stormden!
„Je geld of je leven!", schreeuwden ze, en ze grepen de beduusde jongen stevig vast.
Wat kon de arme Babito doen tegen die gevaarlijke kerels? Ze pakten de tas van
zijn schouders, waarin al zijn bezittingen zaten en maakten die open.
„Haaaa!", grijnsde de ene rover. „Ik dacht het welkijk, hier is een beurs, en
daar rinkelt geld in. Dat kunnen we goed gebruiken, ventje!!" 21-22
In de aula van het gemeentelijk gymna
sium aan het Prinsenhof heeft de Franse
archeoloog de heer Philippe Diolé voor de
Conférences Frangaises een zeer opwek
kend en met humor gekruide causerie ge
houden over een „droog" onderwerp als de
Sahara en in het bijzonder over zijn ar
cheologische arbeid daar, waaraan hij ove
rigens een voor zijn toehoorders zeer ver
frissend aspect toevoegde' zijn onderzoek
op de bodem van oude havens aan de
Noord-Afrikaanse kust. Zowel zijn werk
terrein in de Sahara als dat op de zee
bodem wist hij zijn auditorium voor te
toveren in een prachtige serie kleuren-
projecties. De moderne middelen, die de
mens in staat stellen op de zeebodem af
te dalen, worden, naar hij zeide, primair
aangewend voor biologisch onderzoek. Een
expert in dit wetenschappelijk onderzoek
naar de vegetatie op de zeebodem, profes
sor Drach, verplicht zelfs zijn studenten
aan de Sorbonne, dat zij allen met een
complete uitrusting leren afdalen op de
zeebodem. De heer Diolé vestigde er echter
de aandacht op, dat men ook als archeoloog
bij dergelijke onderzoekingen de meest ver
rassende vondsten doet. De archeologie te
land wordt veelal bemoeilijkt doordat de
sporen van verscheidene opvolgende be
schavingsperioden door elkaar heen liggen,,
en vooral door het bodemgebruik heel wat
verloren gaat. maar op de zeebodem blij
ven de historische overblijfselen veelal
volkomen onaangetast.
En vooral op de bodem van de oude
wereldzee, de Middellandse Zee, valt er heel
wat te vinden, in het bijzonder in de oude
kommen van de klassieke havens, zoals in
de omgeving van Tripolis en Algiers. Ver
zonken temidden van de exotische pracht
van koralen, anemonen, miriaden van an
dere zeediertjes, treft men de casco's van
vrachtboten, die vaak grotendeels nog heel
zijn. Op de kleurenprojecties toonde de
heer Diolé enkele van de prachtige kera
mische vondsten der Romeinse beschaving,
die tiij en zijn echtgenote en enige vrien
den van de zeebodem ophaalde.
Dezelfde schorpioen
Er was een overkomst die hem zowel in
ADVERTENTIE
de situatie op de zeebodem als in de Sa
hara had getroffen: alles heeft gebon
den aan dezelfde plaats, de levende wezens
op de zeebodem verplaatsen zich nauwe
lijks „maar ook wanneer men na drie jaar
op hetzelfde plekje in de Sahara terug
keert, ziet men nog diezelfde schorpi
oen zittenDe Sahara is evenals
de zeebodem het oord van stilte en onbe
weeglijkheid. Inde, praerkistorie toen het
er door geheel andere klimatologische om
standigheden nog volop regende en waaide,
was er heel wat meer leven. Men stelt zich
meestal de Sahara voor als een grote zand
vlakte. Maar slechts een zesde gedeelte
bestaat uit zand, de rest uit rotsen en ge
bergten. Men vindt er de sporen van de
vroegere bewoners vooral in de rotsteke
ningen en -schilderingen, die meestal dieren
als giraffen, neushoorns, olifanten, nijl
paarden en wilde buffels tot onderwerp
hebben. Daarin zijn dan ook weer invloe
den van de Egyptische en de Griekse cul
tuur te vinden.
Dwars door de Sahara loopt een oude
route, waarlangs men goud en ivoor aan
voerde naar de drie klassieke havens, waar
thans alleen Tripolis van over is gebleven
De slotstukken van zijn serie projecties
waren de ruïnes en een prachtig bewerkt
monument van de Romeinen te Djerma
een punt op de genoemde aanvoer-
route, vanwaar het zestig dagen lopen was
naar het hart van Afrika en dertien dagen
lopen naar de kust en de resten van de
prachtige bouwwerken in een der klassieke
havens. De causerie was doorspekt met
jolige opmerkingen over zijn echtgenote als
„plongeuse", over zijn Arabische gids en
in het bijzonder over zijn kameel, die tel
kens hilariteit opwekten.
ADVERTENTIE
voor het diploma vijfjarige gemeentelijke
avondschoool nijverheidsonderwijs. De be
langstelling voor de bedrijfsschool is bij
zonder groot en de toeloop is wel eens van
die aard geweest, dat selectie moest wor
den toegepast.
Dan bestaat bij de Werf Conrad en Stork
Hijsch de bedrijfsopleiding metaal en elec-
trotechniek, bemetel genaamd; leerlingen
kunnen contracten aangaan van twee, drie
of vier jaar; dat hangt af van de leeftijd.
Er wordt naar gestreefd de opleiding te
laten eindigen, als de militaire dienst be
gint. Het is dan afwachten of de jongelui
na afloop van de dienst weer bij het be
drijf terugkeren. De resultaten zijn gunstig
te noemen.
Bij de Werf Conrad en Stork Hijsch be
staat ook het systeem van een gemeen
schappelijke vacantie naar het buitenland
voor de leerlingen. Dit jaar is men van
Hemelvaartsdag af gedurende vijf dagen op
stap geweest naar België en vorig jaar
trokken zij naar West-Duitsland. Het doel
is de jongens te leren hoe zij het beste van
een vacantie kunnen genieten. Op de werf
is men er in geslaagd. Ter voorbereiding
waren filmavonden gehouden, waardoor de
jongens een indruk kregen van de streek
waarheen zij reizen.
Op het ogenblik heeft het bedrijf tachtig
leerlingen, die deel hebben genomen aan de
jaarlijkse wedstrijd. Zij hebben een voor
werp ontvangen; daarvan moest eerst een
tekening worden gemaakt en aan de hand
van de tekening moest het voorwerp ver
vaardigd worden. Cijfers worden gegeven
voor allerlei onderdelen. Het aantal punten
bepaalt of de leerlingen in aanmerking
komen voor een eerste, tweede of derde
prijs. De werkstukken worden Zaterdag
middag in de cantine tentoongesteld en
verwacht wordt, dat vele belangstellenden
van buiten en van het bedrijf een kijkje
zullen nemen. Ook is deze dag een welkome
gelegenheid voor familieleden een indruk
te krijgen waar hun man, vader, broer of
verloofde werkt en wat voor arbeid er in
het bedrijf verricht wordt. Vorig jaar be
zochten meer dan duizend dames en heren
de tentoonstelling. De gelegenheid bestaat
de zich voortdurend ontwikkelende onder
neming te bezichtigen; enige personeels
leden zullen in werking zijnde machines
demonstreren.
Vroeger werd de uitslag van de wedstrijd
na afloop van de tentoonstelling bekend
gemaakt. Wegens de grote drukte waren er
bezwaren aan verbonden. Daarom zal
Woensdag 19 October een speciale bijeen
komst worden gehouden voor genodigden,
leerlingen met familieleden. De directeur
ir. C. H. Holgen zal de prijzen uitreiken.
Voorts zal een film vertoond worden.
Omscholing
Wat de omscholing van oudere arbeiders
betreft zij meegedeeld, dat dit niet in het
bedrijf kan geschieden. Candidaten dienen
zich met de Werf Conrad en Stork Hijsch
in verbinding te stellen en na een onder
zoek verleent het bedrijf een toeslag aan
hen, die aan de omscholing deelnemen.
Komt men later bij het bedrijf in dienst
dan wordt een tweede bedrag uitgekeerd.
De uiterste leeftijd is vijfendertig jaar.
Bij de Tweede Kamer is ingediend een
wetsontwerp tot wijziging van de begro
ting 1954 van het departement van Weder
opbouw en Volkshuisvesting. De gewone
dienst moet worden verhoogd jnet
3.206.733. De buitengewone dienst zal
worden verminderd met 983.600 wat de
uitgaven van aflopend karakter aangaat en
met 10.000.000 voor wat de kapitaalsuit
gaven betreft.
Uit de toelichting blijkt, dat het aantal
verzoeken om advies inzake vaststelling
van de nieuwe huurprijs voor woningen
25 pet hoger is dan aanvankelijk is ge
raamd. Voor een tijdige verwerking van
deze stroom van aanvragen moest het aan
tal zittingen van de huuradviescommissies
aanmerkelijk worden verhoogd. Daardoor
wordt verhoging van de post vacantie- en
reisgelden commissieleden met 13.000
noodzakelijk. De post wordt gebracht op
130.000.
Door toepassing van een efficiënter werk
wijze bij het landelijk taxatie-apparaat en
door de geringere omvang van werkzaam
heden bij het centraal taxatie-apparaat
kunnen de kosten voor het taxeren van
oorlogsschade over 1954 met 258.000 wor
den verlaagd.
De invoering van de huurverhoging per
1 Januari 1954 heeft de jaarlijkse bijdrage
van het rijk, toegezegd op grond van de
Financieringsregeling Woningbouw 1947-
1948, dermate gunstig beïnvloed, dat deze
met een bedrag van 1 millioen kan wor
den verlaagd.
De post voorschotten ingevolge de Wo
ningwet en voor de bouw van woningen,
welke volgens andere rijksregelingen wor
den gefinancierd, kan met 10 millioen
worden verlaagd, doordat de gemeenten in
mindere mate een beroep op het rijk heb
ben gedaan tot verstrekking van voor
schotten voor de bouw van woningwet
woningen, dan werd verwacht.
99
8)
„Werkelijk, juffrouw Corbeyn, het is
toch heus beter als u het aan de politie
vertelt. Zoudt u het nu niet dadelijk doen?"
„Nee", zei de oude vrouw.
En dan klopte mevrouw Waterborg aan
de deur. Het onerzoek in het sou-terrain
had niets opgeleverd. Nu wilde de recher
cheur deze kamer doorzoeken. Was het
goed dat hij binnenkwam?
„Ik ga ook met u mee het huis rond", zei
juffrouw Corbeyn.
Greet Meilink zag haar vragend, aan.
Betekende dat, dat zij een gunstige ge
legenheid wilde afwachten om het aan de
politieman te zeggen? Of ging zij mee het
huis rond omdat zij het niet meer uit kon
houden hier in haar eigen kamer achter te
blijven? Het meisje vermoedde het laatste.
„Dan ga ik ook naar boven", zei ze zacht.
Op de gemeenschappelijke zitkamer, drie
was om alles in orde te maken voor de
komst van de rechercheur. Ze had een
vuurrode kleur van opwinding over het ge
val en beijverde zich naar beste krachten
om de kamer een onberispelijk aanzien te
geven. Ze legde de boeken, die rondzwier
ven op keurige stapeltjes, schudde de kus
sens wat op en liet de schemerlampen enige
malen van plaats verwisselen om het effect
te vergelijken. Het blonde meisje staarde
verbaasd naar haar vriendin.
„Wat sloof jij je ineens uit, zeg. Het lijkt
wel of die rechercheur hier op theevisite
moet komen. Het is hier nog nooit zó keu
rig geweest!"
Noortje Vlasakker lachte. „Stel je voor!
Die rechercheur. Wat een boerenpummel,
hè? Professor Cossaert zegt, dat hij een
gekregen van de Amster-
De Belgische is veel aar-
daar ondervinding van?'
horreur heeft
damse politie,
diger."
„Heeft hij
vroeg Greetje.
„Wat ben jij ineens ad rem! Professor
Cossaert is toch aardig. Met wie heb jij be
neden nog zolang gepraat?"
„Met juffrouw Corbeyn."
„O. Ik wou, dat onze visite nu maar ver
scheen. Ik heb slaap."
„Ik ook."
De „visite" verscheen na een poosje en
vond natuurlijk niets. De rechercheur, te
rugverlangend naar zijn warme kacheltje
in het posthuis en onder aanvuring van me
vrouw Waterborg, doorzocht niet al te
nauwkeurig de verschillende kamers. De
hoog vóór, trof ze Noortje, die druk bezig pensionhoudster ging voorop, dan volgde
de kleine man en de arme juffrouw Cor
beyn kwam ietwat buiten adem achter de
beide anderen aan. En zo was ook vrij
spoedig het onderzoek in de meisjeskamer
afgelopen.
„Nu nog de linnenkamer, het atelier en
de zolder", zei mevrouw Waterborg. „Gaat
u toch naar beneden, juffrouw Corbeyn.
U bent doodmoe."
„Ja", stemde deze toe. „Ik ben doodmoe.
Ik zal vast naar beneden gaan."
Noortje Vlasakker sloot met een zucht
van verlichting de deur achter de bezoe
kers. „Ik ga naar bed", verklaarde ze met
een en gaapte daarbij luidruchtig. „Het
is al kwart over twee! Heb je ooit van je
leven zo'n knullig ventje gezien? Jij gaat
toch zeker ook, hè?"
„Ja", zei haar vriendinnetje langzaam.
„Ik ga natuurlijk ook. Maar het is toch een
vreemde geschiedenis. Die Buddha moét
toch hier in huis zijn Ik zou wel eens willen
weten
„Och, het is vast een vergissing
„Nee, dat geloof ik stellig niet. Juffrouw
Corbeyn was buiten zichzelf. En ik wou
„En ik wou dat jij niet zo verschrikkelijk
stond te zeuren!" viel Noortje Vlasakker
heftig uit. „„Laten we alsjeblieft naar bed
gaan. Morgen zullen we heus wel horen
hoe het met die Buddha is afgelopen. Het
interesseert me geen steek. Ik ben dood
op."
„Ik heb nog niets geen slaap."
„Maar ik wèl. Ik ga naar bed. Ga jij nu
ook. Nacht."
„Nacht...."
Greet Meilink, bij de deur, zag nog even
óm naar haar vriendin, die nog altijd naast
de tafel stond, een geïrriteerde frons op
haar warm gezicht. Het wasof ze wèg
gekeken werd! Ze sloot de deur achter zich,
liep naar haar slaapkamertje aan de andere
zijde van de gang en zette zich op de rand
van haar bed. Ze kon toch niet slapen en
bleef in het donker voor zich uitstaren.
Nog altijd woedde het noodweer.
En toen was er ineens, ten tweede male
alarm. Een gebons op de deuren en de
stem van de pensionhoudster:
„Komt u dadelijk beneden, dames en
heren. Dadelijk!"
Ze gingen, als in een nachtmerrie. Weer
die zonderlinge stoet van halfaange-
klede, onuitgeslapen mensen. Weer de
trappen af en de benedengang door maar
nu, achter de anderen aan, naar de slaap
kamer van juffrouw Corbeyn. En daar za
gen ze allen de vrouw des huizes roerloos
en doodsbleek op de vloer; een donkere
bloedvlek in het grijze haar.
„Ziet u wel!" zei juffrouw Galjoen tri
omfantelijk. „Ik heb het wel gezegd!"
HOOFDSTUK III.
Juffrouw Galjoen kreeg nu het volle
pond. Alle elementen van een volledige
moordzaak, die haar in „Het Schot in de
Bibliotheek" en „De tweede Schoorsteen"
zo uitermate geboeid hadden, de onmisbare
elementen van een detective-roman, waren
op dit ogenblik ruimschoots aanwezig. De
kring doodsbleke, fluisterende mensen, die
allemaal verdacht waren, het roerloze
slachtoffer op de grond en die beklemmen
de sfeer van misdaad en intrigue, die de
lezers het bloed naar de wangen jaagt en
hen in één adem voortdrijft naar de ont
knoping. Daar kwam ook al de dokter,
knielde naast het slachtoffer neer en begon
haar te onderzoeken. Maar het hoogte
punt was natuurlijk de entree van de po
litie; een forse, breedgeschouderde agent,
een rechercheur in politiek en een heuse
inspecteur. Vooral van deze laatste kon
juffrouw Galjoen haar ogen niet afhouden.
Hij was dan wel niet knap als de in
specteur van haar dromen en hij droeg zelfs
geen uniform, maar hij had toch een keurig,
goedbesneden gezicht en een beschaafde
stem. Maar bovenal had hij dat typisch
beschaafde autoritaire, besliste in zijn hou
ding, dat kenmerkend is voor de goede soort
en dat juist op vrouwen als juffrouw Gal
joen een diepe indruk maakt. Ze begreep
onmiddellijk dat, onder lending van deze
man, de situatie zich geheel naar wens zou
ontwikkelen.
Ze popelde natuurlijk om hem van alle
gebeurtenissen op de hoogte te brengen,
maar begreep toch ook wel dat daar voor
lopig niet veel kans op zou zijn. Het bleek
nu allereerst dat juffrouw Sarah Corbeyn
niet dood was, hetgeen weliswaar niet in
overeenstemming was met „Het Schot in
de Bibliotheek", maar waarover zij zich
goedhartig als ze was, toch oprecht ver
heugde. De dokter was nu bezig een ver
band aan te leggen en beantwoordde, nog
altijd geknield naast het slachtoffer, de
eerste vragen van inspecteur Renkevoort.
„Geen dodelijke wond. Een slag op het
achterhoofd, toegebracht met een hard
voorwerp. Ik zou haast zeggen een bundel
kleine voorwerpen. Er is een grotere ver
wonding met een kring kleinere verwon
dingen er omheen."
„Deze sleutelbos", zei de inspecteur en
wees met zijn voet naar een bos sleutels,
die een eind verder op het tapijt lagen, bij
na onder een ouderwetse mahonie tafel.
„Ongetwijfeld, inspecteur", antwoorde
de dokter.
Juffrouw Galjoen's hart sprong op! Zie
je, dat was nu je ware! De ware detective
spirit. Deze inspecteur was de man, die de
moordenaar zou ontmaskeren, dat leed
geen twijfel. Een kranig type! Haar ogen
weken geen moment van zijn gezicht.
De dokter was nu klaar met zijn ver
band en vroeg aan de inspecteur toestem
ming om de patiënte op haar bed te leggen.
De politieman knikte. De dokter en Daniël
Camphuysen, die er het dichtste bijstond,
tilden de oude vrouw voorzichtig van de
grond en legden haar neer op het bed. En
de „Afrikaan",, in een zorgend gebaar
schikte de kussens onder het verbonden
hoofd.
Op dit ogenblik ontwaakte juffrouw
Corbeyn. Ze sloeg haar zware oogleden op
en de grauwe ogen, nog half onbewust,
staarden voor zich uit zonder iets te zien.
Maar plots ondekte zij het gezicht van dr.
Camphuysen, die zich juist over haar heen-
boog, en ineens was er haar stem, heel
zacht en nauwelijks verstaanbaar:
(Wordt vervolgd).
