Derde „Titan" voor bureau
Wijsmuller N.V. gleed de Noord in
Verbouwde „Noordholland"
half November in ÏJmuiden
Dubbel jubileum bij
N.V. „De Plaatwellerij
Doopplechtigheid door mevrouw C. Man
Dertig jaar geleden bracht kapitein
M. de Koe vorige naar Argentinië
„Sans Atout" vierde
lustrum met daverend
feest
Nieuwe „Rooswijk"-
sportpark niet
bespeelbaar
„De dochters van de baas"
Accommodatie belangrijk verbeterd
De heren J.P. Rijken en C. Luttik hartelijk gehuldigd
„Haar andere man
als jubileumstuk
Advendo met een nieuw
blijspel van Nesna
9
Agenda voor Beverwijk
Schoolmelkvoorziening
door schoolarts besproken
Watervliet behield de
leiding in de derde klasse
Onderlinge wedstrijden en
tweekamp voor de gym
nasten
MAANDAG 31 OCTOBER 1955
NIET VER VAN DE VLAARDINGSE HAVEN, vanwaar
precies dertig jaar geleden de kleine door Bureau Wijs
muller N.V. naar Argentinië verkochte stoomsleepboot
„Titan" 350 pk en 92 ton onder commando van kapi
tein Maarten de Koe aan de reis naar Buenos Aires begon,
was Zaterdagmiddag voor deze maatschappij een hoogte
punt aangebroken: de indrukwekkende stapelloop van de
zeesleep- en bergingsboot „Titan" 424 ton groot en straks
met een 1200 pk Bolnes-motor gereed om het werk in
IJmuidens haven en langs de kust aan te vatten. Lang na
dat de mannen van de scheepswerf Jonker en Stans te Hen
drik Ido Ambacht met de ramblokken de stoppers hadden
gerammeid en verwijderd? wachtten zij nog op het teken ook
de klink te kunnen wegslaan. Op de Noord, de verbinding
tussen de Beneden Merwede en de Lek, gaf het patrouille
scheepje RP. 2 van de Rijkspolitie te water toen eindelijk
het verwachte signaal.
De scheepvaart op de Noord lag gestopt; een kraan en
enige aken lagen achter de sleepbootjes te wachten tot
bouwnummer 276 met de naam van de mythologische figuur
„Titan" van de langshelling was gestoven. Mevrouw C. Man
van Schaik, de echtgenote van de Rijkshavenmeester te
ÏJmuiden, heeft de champagnefles toen tegen de menie
rode romp kunnen doen uiteenspatten met de woorden „Ik
doop u Titan en wens u behouden vaart". Bij het geloei
van sirenes en gejuich van velen heeft de „Titan" zich los
gemaakt van de helling om deinend de Noord in te schui
ven. De vlaggen van Bureau Wijsmuller en de scheepswerf
wapperden uit boven het karkas, waarin straks de motoren
zullen draaien en waarop de brug komt te staan, waarop
eind van dit jaar de mannen van de Iïmuidense sleperij
vol vertrouwen het ruwe geweld van de Noordzee tege
moet kunnen gaan.
Daar op de houten tribune bü de helling,
waar de „Titan" voor Wijsmuller te water
is gegleden moeten de gedachten van kapi
tein Maarten de Koe zjjn teruggegaan naar
dat jaar 1925, toen hy in de maand No
vember zjjn benoeming als kapitein kreeg
op de sleepboot „Titan", een in 1920 ge
bouwde stoomsleepboot van 92 ton en een
350 pk stoommachine.
Die „Titan" was de tweede in het be
staan van Bureau Wijsmuller, want in 1917
had de heer Jonhs. Wijsmuller al van
Kooyman een sleepboot gekocht, die de
naam „Titan" voerde. Dit schip werd het
zelfde jaar naar Zuid-Amerika verkocht,
zodat de „Titan", die Zaterdag bij Jonker
en Stans is tewatergelaten, de derde voor
Bureau Wijsmuller van deze naam is.
Niet alleen de tonnage en het aantal
maakten de verschillen uit tussen die laat
ste „Titan" van Wijsmuller en de in aan
bouw zijnde. „Er was geen radio, je had
geen richtingzoeker. Acht en dertig dagen
deden we over die laatste reis van de „Ti
tan" naar Buenos Aires", weet kapitein
De Koe nog, „je ging weg in November
en je had nooit last dat je teruggeroepen
werd. Nu moet je dag en nacht luisteren
op de sleepvaart".
Twaalf mijl
DAG EN NACHT luisteren. Zo zal het
op deze nieuwe „Titan" worden, wanneer
het schip nog eind van dit jaar in ÏJmui
den in de vaart komt. Achter de brug is
een ruime radiohut ontworpen, waarin een
zware zender komt te staan en waarin
voorts de richtingzoeker, het echolood en
andere apparatuur een plaats krijgen. Spe
ciaal voor het bergingswerk op de Noord
zee en langs de kust is deze „Titan" ont
worpen. Een vaste bezetting zal er van uur
tot uur op het radiostation zijn om elk in
de buurt om assistentie roepend schip tege
moet te gaan.
De twee Bolnes-motoren van 600 pk elk
zullen de „Titan" een snelheid geven van
twaalf mijl. Ook de „Cycloop" maakt deze
vaart en als pendant van deze zeesleep
boot heeft de „Titan" een lengte van 31.5
meter, een breedte van 8.20 meter en een
diepgang van 3.30 meter. Een verschil met
de „Cycloop" is echter de ongeveer zestig
centimeter lager gelegen brug, waardoor
sloepen en brugdek op gelijke hoogte
zijn komen te liggen. Voorts heeft het schip
van de ontwerpers, kapitein M. de Koe en
chef der technische dienst, F. Jonkman,
een voorover staande sleepbeting meege
kregen. Speciaal voor het slepen van sche
pen in de IJmuidense havens zal deze
nieuwigheid een uitkomst blijken te zijn.
De kapiteins A. Broek en J. de Koe
zullen afwisselend gezagvoerders zijn op
de „Titan", waarop in totaal voor zestien
man plaats is. Hierbij zijn vier slaap
plaatsen voor runners. De vier officieren
vinden hun hutten op het hoofddek.
Elkaar weer gevonden
NA DE doopplechtigheid bij Jonker en
Stans is het gezelschap 's avond vereend
geweest aan een diner in het Delta-hotel
te Vlaardingen. Een van de directeuren
van de scheepswerf, ir. Joh. C. Stans heeft
in de eerste plaats mevrouw C. Man-van
Schaik dank gebracht voor de doopplech
tigheid. Voorts kon hij aan de dis welkom
heten directie en personeelsleden van bu
reau Wijsmuller, de directeur van de Bol-
nes-motorenfabriek, de heer v. Heeswijk
van Veritas en de heer C. E. Prins, direc
teur van de Scheepsbouw Maatschappij
Arnhem, bij welke maatschappij vorige
week Zaterdag de „Maryanne Goedkoop"
te water was gelaten.
In zijn toespraak dacht ir. Stans terug
aan dertig jaar geleden en in het bijzonder
aan de heren Wijsmuller sr., Karei Jonker
en Kapelle sr. Tussen deze firma's en he
ren bestond een hartelijke samenwerking.
„Sinds 1925 is er veel gebeurd, maar ik
ben er verheugd over dat dezelfde firma's
elkaar weer hebben gevonden", aldus ir.
Stans. Hij memoreerde in het bijzonder de
figuur-van John Wijsmuller, die toch in
dertijd iets heeft geschapen, dat van groot
belang voor Nederland is gebleken. In dit
verband dacht hij aan de zoons van Wijs
muller sr., die een bloeiend bedrijf in
Baarn hebben en aan de maatschappij, die
door hem is opgericht.
„Er zijn goede en kwade dagen geweest.
Golven zijn over het bedrijf gegaan, maar
wat de heer Wijsmuller voor ogen heeft
gehad, gaat nu weer werkelijkheid wor
den", meende ir. Stans, „Bureau Wijsmul
ler komt meer en meer terug in de zee
sleepvaart".
MAANDAG 31 OCTOBER
Kennemer Theater, 19 en 21.15 uur: Mid-
dei-nachtzöne.
Luxor Theater, 19 en 21.15 uur: Heidi en
Peter.
W.B. Theater, 20 uur: Gevaren ener We
reldstad.
K.S.A., 20 uur: Vergadering Mater Ama'oi-
lisschool.
't Centrum, 20 uur: Bazar voor Gerefor
meerde Kerk.
Groentenbcurs, 20 uur: Demonstratie-avond
Technische Club Kappers.
Toonzaal Gasbedrijf, 20 uur: Voorlichtings
avond Gasverwarming.
Sieraad en kurk
DE HEER W. Stans sr. heeft vervolgens
mevrouw Man een sieraad aangeboden, ter
herinnering aan de tewaterlating van de
„Titan" en als kleine attentie voegde ir.
Stans er nog de kurk van de fles aan toe,
waarmee de „Titan" werd gedoopt.
De directeur van Bureau Wijsmuller, de
heer G. v. d. Vuurst herinnerde er in het
bijzonder aan, hoe men door de heer Van
Cappellen van de Bolnes-fabriek weer bij
de scheepswerf Jonker en Stans is terecht
gekomen voor de bouw van de „Titan".
„Een fout dat we niet eerder kwamen",
meende hij. Hij bracht nu alvast dank aan
de heren M. de Koe, F. Jonkman en Lod
der voor alle aandacht, besteed aan de
bouw van de „Titan".
Vernieuwing
DE RIJKSHAVENMEESTER van ÏJmui
den, de heer Man, heeft namens zijn vrouw
dank gezegd voor de ontvangen uitnodi-
De kleine brug van de „Noordholland"
zal men niet meer terugvinden, of het moe
ten de lasnaden ervan op de vloer zijn.
Niet minder dan 2.60 meter is de brug bre
der geworden en daarbij is hij enige me
ters naar achteren uitgebreid. In deze ruim
te vindt de kapitein voortaan een ruime
salon en hut, waarin hij gasten kan ont
vangen. Naast de kapiteinshut ligt een
zaal van een radiohut. Hier staan drie
zenders opgesteld, waarbij een 500 Watt
zender, een hulp- en een noodzender.
Onder de brug, waar vroeger uitslui
tend de radiohut was gelegen, vinden nu
de marconist, de eerste stuurman en de
eerste machinist hun ruime eenpersoons
hutten. De slaapplaatsen zijn alle afge
scheiden van de „salon". Ook op het
hoofddek, waar voor de verbouwing alle
hutten van de officieren waren gelegen,
zijn belangrijke wijzigingen in de hutinde
lingen aangebracht. Tweede stuurman en
machinist vinden er ondermeer hun hut
ten en voorts kreeg de „Noordholland" er
een ziekenboeg voor twee personen bij.
Pantry en messroom werden gescheiden.
Alle hutten hebben centrale verwarming
opnieuw door het gehele schip aangelegd
en warm en koud stromend water. De
spanten, die voorheen in de meeste hut
ten zichtbaar waren, zijn alle weggewerkt,
waardoor elke hut belangrijk aan comfort
en aanzicht heeft gewonnen.
De Beverwijkse schoolarts, de heer M.
van Veldhoven, heeft enige tijd geleden
onder de onderwijzers in Kennemerland
een enquête gehouden over het school-
melkprobleem. Op de het afgelopen week
end in hotel „De Rustende Jager" te Cas-
tricum gehouden ouderavond van de Cen
trale Openbare Lagere School heeft de
arts de voorlopige resultaten van de en
quête bekend gemaakt hetgeen gescheidde
in het kader van zijn lezing over „De ge
zondheid van onze kinderen".
Van de 180 verzonden formulieren kwa
men er 150 ingevuld terug. Aanvankelijk
had de heer Van Veldhoven de indruk,
dat de leerkrachten de schoolmelkvoorzie
ning niet erg waardeerden, mede in ver
band met de vele extra werkzaamheden
die het voor hen meebracht. Van de 150
leerkrachten echter vonden 110 de voor
ziening plus de extra werkzaamheden niet
zo erg, 30 leerkrachten waren er radicaal
tegen en 10 leerkrachten onthielden zich
van een oordeel!
„Ik was verbaasd doch aan de andere
kant vond ik het plezierig", zeide de
schoolarts, die evenwel tot zijn spijt moest
zeggen dat geen der leerkrachten een psy
chische reactie van de kinderen op een
bepaald uur van de dag had bespeurd,
over de schoolmelkvoorziening dorst de
spreker zich nog geen definitief oordeel te
vormen; er zijn factoren, die ten voordele
van de voorziening zijn, maar er zijn er
ook die er tegen pleiten.
Tevoren had de arts de voeding van het
schoolgaande kind alsmede de verschillen
de ziekteverschijnselen onder de loupè ge
nomen en de vele ouders - de zaal was
stampvol - hadden uiteraard veel te vra
gen, waar na de pauze gelegenheid toe
bestond.
ging. Het was mevrouw en de heer Man
een eer en genoegen geweest deze doop
plechtigheid te mogen verrichten en bij te
wonen.
Ook als Rijkshavenmeester vond de heer
Man de tewaterlating van de „Titan" een
grote voldoening. De outillage van een
haven is pas volledig als er goede sleep
boten zijn; vooral in ÏJmuiden, waar het
vaak slecht weer is en sleepboten nood
zakelijk zijn. Hij achtte het een gerust
stelling, dat er een rederij is met een vloot
sleepboten, waarop vertrouwd kan worden.
„Die vloot voldoet, men zorgt voor goed
materiaal en zet de vernieuwing hiervan
met kracht voort", aldus de heer Man.
De heer J. H. van Cappellen van de Bol-
nes-motorenfabriek heeft de reeks van
sprekers afgesloten. Na zijn amusant praat
je over de reden tot een tewaterlating op
Zaterdagmiddag en zijn lidmaatschap van
de raad van Ridderkerk, heeft hij de
zenuwachtige momenten voor de scheeps
bouwer belicht: de tewaterlating en het
proberen van de ankerlier. Hij ging verder:
„Dankbaar mogen wij allen zijn, dat we
samen deze „Titan" mogen maken. Hieraan
wordt gewerkt en gezwoegd door mensen,
die op elkaar vertrouwen".
Niet alleen de verbouwing van de brug
heeft de „Noordholland" een ander silhouet
bezorgd. De antennes moesten voor de zeer
krachtige zender hogerop worden getrok
ken. De masten zij derhalve een flink stuk
verlengd.
Zaterdagavond zijn de leden en hun echt
genoten van de Beverwijkse bridgeclub
„Sans Atout" per autobus naar Velsen-
Noord getogen om in het St. Jozefhuis het
twintigjarig bestaan der vereniging te
vieren.
De voorzitter van de feestcommissie, de
heer G. C. Tabak, hoopte dat deze avond
nog lang in herinnering zou blijven en ge
zien de tevreden gezichten en de uitsteken
de stemming die er heerste zal dit inder
daad wel het geval zijn. Om precies twaalf
uur nam de voorzitter de heer Ph. van Gro
ningen het woord. (De vereniging werd op
30 October opgericht). Hij huldigde de heer
G. Zoontjes, die van de oprichting af be
stuurslid en lid van de technische commis
sie is geweest. Met aller instemming werd
de heer Zoontjes tot lid van verdienste ge
promoveerd en de praeses sprak de wens
uit, dat hij nog vele jaren zijn functie zal
kunnen blijven vervullen. De heer Zoontjes
werd als blijk van waardering een boek
werk overhandigd; mevrouw Zoontjes ont
ving bloemen. De oudste vrouwelijke leden,
de dames Tabak, Tand en Van Essen, bo
den de vereniging kleedjes voor tafels en
asbakken aan en spraken hierbij de wens
uit, dat men hier nog lang van zal profi
teren.
Het feestprogramma werd verzorgd door
het Santpoorts cabaretgezelschap „De Witte
Kraaien", dat er op uitstekende wijze in
geslaagd is de aanwezigen op beschaafde
en prettige wijze bezig te houden en de
juiste stemming te houden.
Er volgde een gezellig bal tot besluit.
Het nieuwe sportpark „Rooswyk", dat pas
in Augustus in gebruik kon worden geno
men, heeft de Noord-Velsense voetbalclubs,
die op deze terreinen zijn aangewezen, voor
de competitie voetbalwedstrijden van Zondag
in de steek gelaten.
De beide voetbalvelden van dit park wer
den Zondagmorgen om acht uur afgekeurd
door de consul van de K.N.V.B. in overleg
met bestuurders van Kinheim en I.E.V. De
vele regens van'de afgelopen dagen hadden
het terrein niet alleen doorweekt, maar er
bevonden zich zelfs voor de doelen grote
plassen. Fn dat, nadat de gemeente Velsen
aan de aanleg zulke hoge kosten heeft be
steed en er een drainering is aangebracht.
Het Watervliet-sportpark was daarentegen
wel bespeelbaar.
Uitvoering van toneelvereniging
„Wijk aan Zee"
De R.K. toneelvereniging „Wijk aan Zee"
geeft op Woensdag 9 November in de grote
zal van café „De Zon" een opvoering van
het toneelspel van Rosita Peters „O Bella
Donna Lucia".
Korfbal in Kennemerland
Het is het eerste twaalftal van de korf
balvereniging „Watervliet" Zondagmiddag
gelukt om in de derde klasse KNKB de
leiding te behouden en concurrent BEP 1
een 74 nederlaag toe te brengen. De
wedstrijd had een zeer spannend verloop,
hoewel de thuisclub steeds de leiding heeft
behouden. Het resolute op treden van
scheidsrechter Arends voorkwam in de en
erverende strijd eventuele strubbelingen.
Van Ladesteyn had na een kwartier einde
lijk succes met een afstandschot (10) en
hoewel BEP probeerde de Watervliet-ver
dediging te verrassen scoorde tien minuten
later De Boer van achter de paal (20).
Na de vakverwisseling kwamen er vlot
achtereen vier doelpunten. Vos scoorde
voor Watervliet (30) en vlak hierna had
BEP succes (31), waarna Veerbeek uit
een doorloopbal de stand op 41 bracht en
BEP van afstand de rust met 42 liet in
gaan.
Na de hervatting werd het tempo iets
lager doch Van Ladesteyn had succes met
een doorloopbal (52). Een afstandschot
van BEP, dat doel trof, (53) moest het
tempo bij Watervliet weer opvoeren en
Hartman bracht de stand op 63. BEP
gaf het niet op en een klein kansje onder
de paal liet de Purmerenders weer inlopen
(64). Er waren toen nog tien minuten te
spelen met een rustig combinerende Wa-
tervliet-aanval. Vijf minuten voor het ein
de brak Veerbeek plotseling door en scoor
de (74), waarna BEP de tegenstand opgaf.
Watervliet 2 en BEP 2 deelden de punten
(55), in welke wedstrijd BEP voortdurend
de leiding had. Eerst stond BEP 2 met 20
voor, maar Van der Berg en Redeker
maakten gelijk (22). Opnieuw kwamen
de BEP-reserves met twee doelpunten voor
en zelfs met drie doelpunten (25), voordat
mej. Hessen en vervolgens Van der Berg
en Redeker het gelijke spel konden be
halen.
Watervliet 3 verloor met 47 van Nieuw
Flora 2.
De gymnastievereniging „SSH", leider de
heeF H. van Wijnen, gaat enige weken van
grote activiteit tegemoet wegens haar be
langrijke onderlinge wedstrijden voor de
leden en de jaarlijkse tweekamp met de gym
nastiekvereniging Hercules Hebe uit Wor-
merveer, die deze keer weer in Velsen zal
gehouden worden.
De onderlinge wedstrijden beginnen Dins
dagavond om half zeven in het gymnastiek
lokaal van de Watervlietschool voor de aspi
ranten meisjes en jongens van acht tot elf
jaar en worden Donderdagavond om zeven
uur voortgezet voor de meisjes- en jongens
aspiranten van twaalf tot vijftien jaar. Er
zal onder de jeugdige gymnasten ongetwij
feld opnieuw fel worden gestreden om de
kampioenschappen van de afdelingen en de
daarbij behorende wisselbekers. Van de
jongste aspiranten is thans Hanny Haver in
het bezit van de „SSH-jeugdbeker". Frank
Rem zal moeite moeten doen om de „Hoog-
ovenstaten-beker" weer op zijn naam te kun
nen brengen.
Op Zaterdag 12 November zal „SSH" met
een aantal dames- en herenleden deelnemen
aan de K.N.G.V.-vaardigheidsproeven, die
onder auspiciën van de Kennemer Turnkring
door de gymnastievereniging „Turnlust" in
Beverwijk worden gehouden.
Tweekamp
Voor de zevende achtereenvolgende maal
wordt tussen SSH en Hercules Hebe de
jaarlijkse tweekamp gehouden op Zaterdag
19 November in de gymzaal van de Water
vlietschool. Voor alle deelnemende groepen
begint deze wedstrijd om drie uur 's mid
dags. Daarna is er in het Statenhuis aan de
Velserweg voor de deelnemers een geza
menlijke maaltijd en de wedstrijddag wordt
besloten met een gezellige avond.
Naar Joegoslavië?
Hoewel het nog vroeg is om nu ai voorbe
reidingen te gaan maken voor het eventueel
deelnemen aan de in 1957 in Joegoslavië te
houden internationale Gymnaestrada, is men
er in SSH-kringen al mee bezig, nu het K.N.
G.V. wil proberen een gezamenlijk optreden
van de Nederlandse gymnasten hierbij mo_
gelijk te maken.
Naar reeds nu bekend is zullen de deelne
mers aan deze Gymnaestrada vele voordelen
genieten, die door de Joegoslavische Turn
bond „Partizan" worden aangeboden.
De Oud-Katholieke Toneelvereniging
„De Plankeniers" te ÏJmuiden kon haar
gelederen met een aantal jeugdige krach
ten versterken, die een verheugende aan
winst zijn gebleken. Het is vooral aan deze
jonge garde te danken geweest dat de
beide opvoeringen, waarmee „De Planke
niers" hun seizoen in het Her-vormd
Jeugdhuis hebben geopend, bij de toe
schouwers zulk een goede indruk achter
lieten, al kan dit niet bepaald worden
toegeschreven aan de kwaliteiten van het
stuk.
Het was „De dochters van de baas", een
blijspel in drie bedrijven door C. van der
Lingen, waaraan het met dit genre reeds
overvoerde amateurtoneel-répertoire al
lerminst behoefte had. Centrale figuur is
een tot welstand gekomen aannemers
vrouw, wier nuchtere kijk op het leven
door haar toegenomen rijkdom danig ten
ongunste veranderd is. Vandaar dat zij
ook geen genoegen wenst te nemen met de
jongemannen, die haar drie dochters als
verloofde voor zich hebben gereserveerd.
Daarom bedient zij zich liever van de vre
selijk aristocratische jonkheer Archibald
van Hooghaeren, die de meisjes door zijn
relaties wellicht in de hogere kringen zou
kunnen introduceren. MSar door toedoen
van haar jongste dochter, de uiterst le
vendige Anne-Miek, wordt deze knaap
ontmaskerd als een individu met aller
lei kwalijke bedoelingen, hetgeen voor
mama zulk een ontgoocheling betekent,
dat zij de moed mist zich nog langer tegen
de keuze harer kinderen te verzetten.
Gaf het stuk dus weinig aanleiding tot
enthousiasme, des te meer reden tot te
vredenheid verschafte de voorstelling van
„De Plankeniers", die onder regie van de
heer F. J. Hunsche was voorbereid. Het
werd een allerplezierigste opvoering,
waarbij de regie voor de diverse rollen
steeds geschikte vertolkers heeft kunnen
vinden. Hun namen werden in het pro
gramma niet genoemd, hetgeen voor de
recensent meestal een aanwijzing betekent
dat op een afzonderlijke vermelding geen
prijs wordt gesteld. Uit bovenstaande re
gels heeft men ongetwijfeld reeds kunnen
concluderen, dat zijn oordeel over de
prestaties van „De Plankeniers" onver
deeld gunstig luidt; er werd vlot en le
vendig geacteerd, zodat het blijspel bet
vereiste tempo verkreeg.. Met een derge
lijk jong en veelbelovend talent kan van
dit ensemble ook voor de toekomst veel
goeds verwacht worden. J. v. D.
HET VLAGGESCHIP van de vloot van Bureau Wijsmuller N.V., de 514 ton metende
zeesleepboot „Noordholland", die een grote verbouwing en de surveybeurt ondergaat
bij de scheepswerf Jonker en Stans te Hendrik Ido Ambacht, zal half November in
ÏJmuiden terugkeren. De opbouw van de „Noordholland", welk schip in 1947 uit
Amerikaanse oorlogsvoorraad werd aangekocht als de ATA. 238, heeft een belangrijke
uitbreiding ondergaan en wanneer de bemanning van het schip onder commando van
kapitein H. v. d. Burg er straks op uittrekt met een boorponton van Rotterdam naar
Maracaibo, dan zullen zij ongetwijfeld ondervinden, dat deze ..Noordholland" een
prima accommodatie heeft gekregen en er in vele opzichten op is voortuitgegaan.
Voor de N.V. De Plaatwellerij en in het bijzonder voor de heren J. P. Rijken, secre
taris van de directie en C. Luttik, chef van de afdeling Inkoop is het Zaterdag een
feestelijke dag geworden wegens het veertigjarig jubileum van deze twee, dat wel
zeer duidelijk heeft gedemonstreerd hoe hoog de waardering en erkentelijkheid zijn
voor de beide getrouwen, die als jongens bij De Plaatwellerij binnenstapten en thans
tot belangrijke functies zijn gestegen.
Om half elf 's morgens kwamen de beide
jubilarissen, die vergezeld waren van hun
familieleden, voor het nieuwgebouwde
schaftlokaal van de fabriek, waar zij wer
den begroet door de personeelschef, de
heer H. Kraaijeveld.
Nadat het gezelschap met enkele woor
den was begroet, richtte directeur ir. E. F.
Peltzer zich tot de heer Rijken. In een
geestige toespraak vergeleek hij de heer
Rijken met Dik Trom, in wie hij dezelfde
eigenschappen had ontdekt; rechtschapen
heid, goedheid en tevens de wijze om wel
eens iets van de verkeerde kant af te be
ginnen. „Alleen de omvang verschilde wel
even".
Directeur Peltzer prees de jubilaris om
zijn serieuze manier van werken, waarbij
hij hem voor vele zaken het geheugen van
de directie noemde. De uitgewerkte jaar
rapporten van bedrijf en personeel, die
voor de directie veel belangrijke gegevens
bevatten en van onschatbare waarde zijn,
laten de directie steeds weer de prijzens
waardige kennis van de jubilaris zien. Als
herinnering en huldeblijk werd de heer
Rijken een fraaie zilveren sigarettendoos
met als inhoud een enveloppe overhandigd.
De directeur hoopte op een voortdurende
nauwe en goede samenwerking.
Ir. J. F. Clausen, directeur, sprak ver
volgens tot de technische jubilaris, de heer
Luttik, die hij tekende als een vlot en gees
tig man, begaafd om direct tot ieders hart
te spreken. Hij noemde de jubilaris een
alleszins bekwaam zakenman voor het be
drijf en vooral een buitengewoon goed
collega. Speciaal de laatste gave heeft de
heer Luttik alom bemind gemaakt bij zijn
medewerkers, doch ook bij de vele relaties.
Ir. Clausen noemde in dit verband enkele
kenmerkende voorvallen om deze eigen
schap te illustreren en hij sprak de wens
uit, dat deze jubilaris nog lang zijn taak
met ere zal vervullen.
Ook de heer Luttik kreeg een zilveren
sigarettendoos aangeboden, uiteraard met
inhoud.
Bij ontstentenis van de oud-directeur, de
heer J. D. B. Olie, overhandigde ir. Clau
sen aan de beide jubilarissen het vererend
getuigschrift van de Maatschappij voor Nij
verheid en Handel met de daarbij behoren
de grote zilveren legpenning.
Filosofie en daden
Namens het beambtencorps van het be
drijf schetste de heer H. Zuidervaart, on
derdirecteur, op originele wijze de uiteen
lopende karakters van de jubilerende col
lega's. Hij zag daarbij in de heer Rijken
meer de filosoof en in de heer Luttik de
man van de daad. Namens de beambten
schonk hij de heer Rijken een prachtig
schilderij en een boekwerk en bood hij de
heer Luttik een mooie bureauklok en een
schemerlamp aan.
De heer G. de Haan, bedrijfsleider, liet
in een geestig rijm de kwaliteiten van de
beide jubilarissen in een verhelderend
licht plaatsen. Voor de fabriek in Hoens-
broek was het de heer J. de Kan, bedrijfs
leider, die in een hartelijke toespraak de
felicitaties van de Plaatwellers uit het
Zuiden overbracht onder aanbieding van
enige mooie boekwerken.
Namens de kern
Namens de kern van de Plaatwellerij
voerde de heer J. Felix het woord om zijn
waardering aan beide jubilarissen kenbaar
te maken. De heer C. v. d. Zee penning
meester van de personeelsvereniging, dank
te de heer Luttik oprecht voor het vele
werk voor de ontspanning van het fa-
briekspersoneel verricht. Zonder de beziel
de leiding van de jubilerende voorzitter
zou de personeelsvereniging, volgens spre
ker, niet degene zijn, die zij nu is, waar
van de speelgoedactie voor een kinderte
huis opnieuw voldoende getuigt. De heer
Rijken dankte hij voor het vele werk aan
de Culturele Club gedaan.
Op originele wijze sloot de heer J. Schreu-
der de rij van sprekers namens de calcu
latie-afdeling; hij bespiegelde in een uit
voerige calculatie de prestaties van de
jubilarissen in de afgelopen veertig jaar.
Uiteraard deelden de dames Rijken en
Luttik in de hartelijke huldiging van haar
echtgenoten en werden zij met bloemen
daarin betrokken.
De beide jubilarissen spraken tenslotte
met grote voldoening en dank over de ver
rassende huldiging en dankten voor de
vele goede wensen en de aangeboden ge
schenken.
De families Rijken en Luttik hebben bo
vendien ervaren dat het niet alleen bij een
bedrijfshuldiging is gebleven, want in
hun woningen mochten zij behalve vele
persoonlijke gelukwensen nog tal van
bloemstukken en geschenken ontvangen,
zodat de feestdag wel een heel bijzondere
kleur kreeg.
»1
De Buurtvereniging „Watervliet" te Be
verwijk werd 28 Augustus 1945 opgericht,
evenals haar onderafdeling toneel. Dit ju
bileum werd Zaterdagavond in het Kenne
mer Theater gevierd met een opvoering
van „Haar andere man", een Amerikaanse
klucht in drie bedrijven door Larry E.
Johnson.
Wat de verwikkelingen betreft, kan deze
klucht de vergelijking met haar talloze in
dit opzicht befaamde voorgangsters met
glans doorstaan. Toch zou de vrouwelijke
hoofdfiguur, Mary Marshall, in een serieu
zer genre allerminst een kwaad figuur heb
ben geslagen. Haar karakter is bijzonder
geestig getekend en zij wordt ons voorge
steld als een modern vrouwtje, wier hele
gedachtenwereld op de romantiek van de
film is ingesteld. Toch bezit zij daarnaast
voldoende realiteitsbesef om met beide
benen op de grond te blijven. Ongetwijfeld
zou uit dit charmante karaktertje een
Frans aandoende comedie opgebouwd kun
nen worden, doch Johnson heeft zich met
de loutere klucht tevreden gesteld en het
publiek was er meer dan voldaan over.
Want na een enigszins traag begin zijn met
de komst van tante Emmy was dit vroe
ger niet oom Elmer? de dolle situaties
niet meer van de lucht en deze zijn boven
dien zo verward en ingewikkeld, dat het
werkelijk onbegonnen werk zou zijn, te
trachten hiervan op papier een résumé te
geven.
Met de keuze van deze klucht had „Wa
tervliet" het dus op een vrolijk jubileum
feest voorzien en regisseur H. Tros met de
zijnen kunnen over het resultaat tevreden
zijn. Er is de gehele avond onbedaarlijk ge
lachen en soms waren de spelers zelfs ge
noodzaakt een kleine pauze in acht te ne
men, om het publiek de gelegenheid te
geven even tot zichzelf te komen. Toch
vond de critische bezoeker nogal het een
en ander dat niet in orde was. In de eerste
plaats de nonchalanse waarmee de verschil
lende requisieten waren gekomen: een Ne
derlandse krant in een Amerikaans milieu
en een telegramformulier dat slechts uit
een slordig stukje papier bestond. Ook
hadden sommige tafereeltjes beter uitge
speeld moeten worden, waardoor de komi
sche situaties nog meer tot hun recht wa
ren gekomen. Van de bezetting verdient
mevrouw L. van As-Franse als de romanti
sche Mary de meeste waardering. Zij is een
aardige toneelverschijning, die in staat
bleek de vele perikelen met haar onge
kunstelde houding nog nader te accen
tueren. Ook de kordate tante Emmy van
mevrouw L. KuhfusWorkum mocht wor
den gezien, terwijl mevrouw M. Bosdijk
Bakker tevreden mag zijn over haar succes
als de permanent verontwaardigde Stella.
Bij de heren deden A. van Dongen en J.
Antonijssen weinig voor elkaar onder in het
kluchtig demonstreren van hun vrolijke
moeilijkheden, maar voor het spel van
Limpy Lannigan, de volgens het program
ma vroeger veroordeelde, kan zelfs met de
beste wil geen goed woord worden gevon
den.
De goede stemming bleef ook gehand
haafd op het bal, dat het lustrumfeest naar
wens besloot. J. v. D.
Amateur-toneelverenigingen lqggen, naar
de bezoekers kunnen constateren, een tel
kens wisselende voorkeur voor een bepaal
de auteur aan den dag. Zo heeft Henk Bak
ker zich vele jaren met zijn stukken als
meestgespeelde schrijver kunnen handha
ven, daarna kwam Will van der Berg on
der een dozijn pseudoniemen op de eerste
plaats en thans gaat er bijna geen week
voorbij, of men wordt enige keren met de
naam Hans Nesna op het programma ge
confronteerd. Deze voorkeur is niet geheel
ten onrechte. Zijn nieuwste blijspel is „Het
oude ijzer". Daarvan heeft de Toneelver
eniging „Advendo" vier opvoeringen in het
Hervormd Jeugdhuis gegeven. De schrijver
heeft zijn publiek hiermee kennelijk willen
aantonen, dat het bezit van geld dikwijls
tot veel zorgen en verdriet aanleiding kan
geven, zulks in frappante tegenstelling met
Wim Kan's bekende uitspraak: „En geloof
je nu werkelijk dat geld gelukkig maakt.
Nou, reken maar!" Hans Nesna wenste zijn
inzichten te verdedigen door ons te laten
kennismaken met het gezin van een dorps
smid, waarvan de vader voor zijn vrouw
en kinderen het verkrijgen van een waar
lijk enorme erfenis verzweeg. Hij geeft er
de voorkeur aan zijn familie af en toe met
geschenken te verrassen, waarvoor hij het
geld zogenaamd verwierf door een bijzon
der lucratieve handel in oud ijzer. Maar op
een kwade dag wordt zijn geheim ontdekt
en dan is onmiddellijk het hek van de dam.
Elk lid van het gezin wenst direct over zijn
aandeel te beschikken en wanneer deze
porties naar verhouding zijn uitgedeeld is
met dezelfde vaart ook de gelukkige fami
lieverhouding zoek. Moeder begint zich de
allure van een dame uit de grote wereld
aan te meten en bij de kinderen komen uit
onderlinge naijver hun meest banale ka
raktertrekken aan het licht. Het komt zelfs
tot een algemene breuk, waarbij moeder en
kinderen een groter huis gaan betrekken,
de vader eenzaam en teleurgesteld achter
latend. Doch zij komen tot andere inzich
ten wanneer hun levenswijze tot allerlei
decepties aanleiding blijkt te geven, waar
bij de hele familie weer met open armen
in de oude woning wordt ontvangen.
Een niet onaardig gegeven dus, dat door
Hans Nesna vlot, zij het dan ook dikwijls
enigszins breedvoerig werd uitgewerkt. Het
zou dan ook stellig aanbeveling hebben
verdiend, wanneer regisseur F. J. Hunsche
hier en daar met enig overleg een aantal
coupures had aangebracht. Evenmin lijkt
het mij voor de toekomst aan te bevelen
de trekking voor de loterij na de pauze te
houden; ik wil onmiddellijk aannemen dat
de penningmeester de baten hieruit moei
lijk kan ontberen, doch een dergelijk lang
durige handeling geeft toch een onderbre
king, die de sfeer van een toneelavond al
leen maar storend beïnvloedt.
Overigens was het voor „Advendo" weer
een opvoering, die de donateurs enige bij
zonder genoegelijke uren heeft bezorgd. De
pech waarmee men tijdens de repetities
door het uitvallen van diverse spelers te
kampen heeft gehad, heeft voor de voor
stelling geen nadelige gevolgen gehad. De
rolkennis was over het algemeen zeer be
hoorlijk. De diverse gemakkelijk te type
ren figuren uit dit stuk konden door de ge
routineerde krachten van deze vereniging
vrij vlot-en zonder forceren worden uitge
beeld. Alleen had ik mevrouw A. Vosse als
de moeder overigens weer een nieuwe
succesrol voor haar toch graag wat min
der als een Xantippe zien gespeeld en zou
J. van der Linden de rechtschapen smid
een betere allure hebben verleend, wanneer
hij zich had toegelegd op de verbetering
van zijn spreektechniek.
Met onverdeelde bewondering kan wor
den gesproken over de opvatting, die me
vrouw D. van der Wel van de dienstbode
Miebette heeft laten zien. Het werd op deze
wijze een allergenoegelijkste kletskous, die
de zaal terecht bijzonder veel vermaak
verschafte. De kinderen uit dit gezin wer
den door de dames Sj. Hunsche en M. M.
Everink en de heren J. Jochems en H. Jan
sen met een goed overwogen onderling
contrast in dit milieu geplaatst. Vooral
eerstgenoemde liet als Annie opnieuw een
prettige indruk van haar optreden achter.
Ten slotte zij dan nog gewezen op de on
bevangen wijze, waarop het kind Elly door
M. Vosse werd gespeeld, de aardige type
ring, die door G. Bonnema aan de mars
kramer Levie werd verleend en de stoere
gestalte, die de knecht. Maarten van L.
Bruin verkreeg. Zij allen vonden een
enthousiast onthaal. JAN VAN DAM
