Nieuwe rijksverhouding met de West
vraagt ernstige ondernemingsgeest
Wensen en tekortkomingen
bij na-oorlogse woningbouw
Ernstige verkeersmoeilijkheden
zijn niet meer te voorkomen
GEEN AFSCHEID
Koninklijk bezoek aan de West loopt ten einde
W ereldprobleem
in klein bestek
Amsterdamse politie
vrijwel machteloos
Nederlandse woning staat bij die in
vele Europese landen ten achter
3
Drie maanden wegens in
dronkenschap autorijden
Chef van de Amsterdamse Verkeerspolitie:
Zó boeiend is nu PANORAMA
0\*
Belastingontduiking
berecht
Auto botste tegen boom;
een dode, twee gewonden
CAO Grafisch Bedrijf
goedgekeurd
Wijziging der
winkelsluitingswet?
Nieuwe Franse
ambassadeur aangekomen
Landbouwhogeschool
boekte bijzondere
resultaten
Bestuursleden Grotius
Genootschap onderscheiden
Generaal pardon voor
vluchtelingen: geen
aanmeldingen
Internationaal
Kernphvsisch Congres
te Amsterdam
Koopman stal eenendertig
exercitiegranaten
ZATERDAG 5 NOVEMBER 19 5 5
Het bezoek van Koningin Juliana en
Prins Bernhard aan de West loopt ten ein
de. Ruim twintig dagen heeft de Neder
landse Vorstin doorgebracht temidden van
de natuurlijke en kunstmatige, doch altijd
kleurrijke en schilderachtige stoffering van
de West-Indische samenleving, waar de
gemengde bevolking haar bestaan voert in
een grote verscheidenheid van facetten.
Het is een andere wereld, waarin deze in
woners van het Koninkrijk der Nederlan
den hun lief en leed beleven en ongetwij
feld heeft het Koninklijke bezoek een bij
zondere bijdrage geleverd tot de kennis
van deze wereld, niet alleen voor de Ko
ninklijke bezoekers zelf, doch ook voor de
Nederlanders in het koele Westen van
Europa.
De banden tussen Nederland en De West,
zoals zij op het ogenblik zijn, groeiden uit
een relatie die haar oorsprong in de voor
bije geschiedenis vond. Dat deze banden
thans tot volle tevredenheid der beide
rijksdelen zijn vastgelegd in een werkzame
politieke eenheid, vormt een uitzonderlijk
voorbeeld van goede verstandhouding tus
sen gebiedsdelen die door Oceanen zijn ge
scheiden uitzonderlijk in deze tijd van
ruwe, schokkende hervormingen in derge
lijke relaties.
Ongetwijfeld is deze ontwikkeling voor
een groot deel te danken geweest aan men
sen in beide gebiedsdelen, die een diepe
kennis van het overzeese volk en zijn le
vensnuances hadden opgedaan en deze
kennis gebruikten ter bevordering van we
derzijds begrip, wederzijdse waardering en
daardoor verbondenheid. Wij mogen ons
gelukkig prijzen, dat de reis van de Ko
ningin en de Prins naar de West de belang
stelling voor dit met ons verbonden vol
kenagglomeraat opnieuw gewekt heeft.
Deze reis heeft velen tot bijzondere aan
dacht voor de West aangespoord en het
was ongetwijfeld een zaak van groot na
tionaal belang cultureel, geestelijk be
lang om met zoveel mogelijk en zo goed
mogelijke publicaties onze Koningin en
Prins op de voet te volgen en de reis in
geschrift en afbeeldingen door de Neder
landse achterblijvenden te doen meebele
ven.
Morgen neemt het Koninklijk Paar af
scheid van de West en daarmee is ook een
einde gekomen aan de dagelijkse beschrij
vingen van reisroutes en belevenissen.
Doch er is zonder twijfel alle reden om bij
dit afscheid het voornemen te maken, van
Nederland uit met levendige interesse de
avonturen van de West, die andere Neder
landse wereld, in het internationale bestel
te blijven volgen.
ADVERTENTIE
N.V. MIJ. „HOLSTER"- OVERVEEN
Tel. K 2500 - 15597 en 19057
Centrale verwarming
Airconditioning
Aut. oliestook
De rechtbank te Amsterdam heeft de 27-
jange II. J. B. uit Amsterdam wegens het
in dronkenschap besturen 'van een auto
veroordeeld tot drie maanden onvoorwaar
delijke gevangenisstraf. Tevens werd hem
de bevoegdheid ontnomen om gedurende
vijf jaar motorrijtuigen te besturen.
ADVERTENTIE
(Van onze reisredacteur)
Het koninklijk bezoek aan Suriname en daarmee aan de rijksdelen in de West
loopt ten einde. Vanavond worden grote jeugddemonstraties gehouden in het
stadion van Paramaribo. Morgenochtend, na het kerkbezoek, volgt het laatste
officiële programmapunt: onthulling van het door Nederland aan Suriname
aangeboden monument, gemaakt door de grote Nederlandse beeldhouwer Mari
Andriessen, voorstellende een Creoolse, een Hindustaanse en een Nederlandse
vrouw, symbool van de lotsverbondenheid van verschillende rassen, die als
vrije deelgenoten in één koninkrijk leven.
Nederland biedt Suriname dit beeld aan uit dank voor de bijstand, die de
kleine en bepaald niet rijke Surinaamse bevolking zo gulhartig aan het dooi
de oorlog getroffen Nederland schonk. De rollen zijn thans omgedraaid. Het is
Nederland dat nu bijstand geeft aan Suriname, economische steun en technische
hulp, een onbaatzuchtige bijdrage om de rijkspartner die kortelings politieke
autonomie verwierf, ook de economische zelfstandigheid te helpen verwerven
zonder welke de politieke zeggenschap een lege dop zou blijven.
In klein bestek en in een atmosfeer, die
gelukkig niet door strijd en rassenhaat
verbitterd is, herbergt ook Suriname im
mers het vrijwel alles overheersende pro
bleem van de wereld van vandaag: de
overgang van koloniaal, van afhankelijk
gebied tot onafhankelijk land. Twee harde
feiten kenmerken de essentie van deze
moeilijke groei-periode. Er is enerzijds de
noodzaak om politieke zelfstandigheid te
verlenen. Er is anderzijds het onloochen
bare verschijnsel, dat zo'n jonge staat nooit
geheel gereed kan zijn op eigen benen te
staan. Het gehele maatschappelijk bestel
en vooral het economische is immers altijd
complementair aan dat van het moederland
geweest. Hoe zijn deze soms tegenstrijdige
grondgegevens met elkaar in overeenstem
ming te brengen?
Het antwoord is duidelijk, de verlening
van politieke zelfstandigheid moet gevolgd
worden door een gezond program van eco
nomische en technische bijstand, dat bin
nen de grenzen van het redelijk mogelijke
het jonge land zo snel mogelijk in staat
moet stellen op eigen benen te .staan.
Mag zo'n program, dat ook door Neder
land in Suriname is aangevat, de verdienste
van de logica bezitten, gemakkelijk uit
voerbaar is het niet. Het heeft niet de
minste zin hier doekjes om te winden, te
meer daar verwijten in welke richting ook,
ongefundeerd zouden zijn. Ten eerste staan
Suriname's politieke leiders voor de moei
lijke taak te appelleren aan een bevolking,
die het moeilijke spel der democratie pas
sinds kort speelt en mogelijk nog niet de
harde ervaring heeft opgedaan dat men
vaak onplezierige maatregelen in 's lands
welzijn moet aanvaarden. Ten tweede
regeren zij een volk van slechts 240.000
zielen; de afstand tussen volk en regeerders
is klein, haast te persoonlijk, hetgeen een
objectief beleid vaak lastig maakt. Zelfs al
is men met de beste voornemens bezield,
dan zal men toch herkozen moeten worden
om ze ten uitvoer te leggen. En daar Su
riname's werkelijke problemen van eco
nomische aard zijn, raakt men juist in dat
opzicht wel eens snel in bewogen vaar
water.
Face/ten van de Nederlandse hulk
Van deze omstandigheden moet Neder
land zich bij het verschaffen van bijstand
terdege rekenschap geven. Aan de ene kant
is die bijstand duur. Het tienjarenplan
gaat 234 millioen Nederlandse guldens kos
ten, waarvan Nederland een derde als gift
en een derde als lening fourneert. Hoewel
van Surinaamse zijde uitdrukkelijk de
(Speciale berichtgeving)
Amsterdam is op sommige dagen verkeers-verzadigd en op zeer drukke dagen krijgt
men in de hoofdstad een voorproefje van hoe de toestand over enkele jaren mis
schien zelfs al over twee jaar zal zijn als tenminste het aantal motorvoertuigen in
dezelfde mate blijft stijgen als de laatste jaren. Dit vertelde de chef van de hoofd
stedelijke verkeerspolitie, de hoofdinspecteur P. R. A. Roozen, naar aanleiding van de
verkeerschaos die Maandagmiddag vrijwel het gehele verkeer in de binnenstad bijna
anderhalf uur lang volkomen heeft lamgelegd en tengevolge waarvan het winkelende
publiek in de smalle Kalverstraat gedurende een half uur „vastzat". Een zelfde ver
schijnsel heeft zich ook reeds vorige week Zaterdag omstreeks 2 uur voorgedaan en
Woensdag in lichte mate.
„Wij hebben", zo zei de heer Roosen, „al
jaren gewaarschuwd voor wat er nu ge
beurt. Wij hebben plannen gemaakt om
straten te verbreden en grachten te dem
pen, maar al deze plannen zijn door het
gemeentebestuur afgewezen: aan het ste
denschoon van de hoofdstad mocht niet ge
tornd worden. Er zijn voorstellen gedaan
voor een ondergrondse, doch deze plannen
heeft men destijds afgewezen met de mede
deling dat een ondergrondse in een nor
male stad met een bevolking van minder
van een millioen zielen niet rendabel te
maken is, zeker niet in Amsterdam met de
drassige bodem en de op palen gebouwde
huizen".
„De na-oorlogse gemeentebesturen van
Amsterdam", aldus de heer Roozen, „heb
ben vrijwel niets gedaan tegen de dreiging
van de oververzadiging van het verkeer
in de smalle straten van Amsterdam-Cen
trum. Londen en Parijs, die uiteraard min
der nauw zijn gebouwd en betere toe-
gangs- en radiaal-wegen tot de binnen
stad hebben, lijden reeds enige jaren aan
deze „verkeersindigestie". Maar voor Am
sterdam is dat alles nieuw. Men kan
noodmaatregelen treffen door meer stra
ten, zelfs de hele binnenstad voor het ver
keer af te sluiten, maar dit laatste kan al
leen tijdelijk. Amsterdam is immers geen
museum, maar nog steeds Nederlands eer
ste handelsstad. De handel heeft verkeer
nodig, snel en vlot verkeer. Daarom heeft
men minstens één brede toegangsweg tus
sen de twee bestaande, enigermate begaan
bare, wegen Rozengracht en Vijzelstraat
r.odig. Dit kost óf een gracht, de Leidse-
gracht, óf woonhuizen. En dan is er pa
rallel met de grachten nog een radiaal-
verkeersring nodig. Deze kan er ook alleen
maar komen door het offeren van vele
kantoorpanden en woonhuizen óf door het
dempen van een gracht. Wij hebben er al
jarenlang voor gepleit, maar steeds voor
dovemansoren. Wij kunnen geen stede-
bouwkundige plannen ontwerpen of uit
voeren. Wij kunnen alleen maar verkeers
technische adviezen geven. En wanneer
men deze adviezen naast zich neerlegt en
alles laat zoals het nu al honderden jaren
is, dan moet men niet verwonderd zijn
wanneer de zaak steeds erger vastloopt.
Wij kunnen trachten het tempo er van te
verlangzamen, wij kunnen nog meer ver
keerslichten aanbrengen, zoals we die nog
het komende jaar op het tracé Vijzelstraat
zullen doen aanleggen. Men kan de stroom
van en naar de binnenstad door de veel
heid van verkeerslichten sterk onderbreken
en zodoende nog enigszins op gang houden,
maar het is uiteindelijk een lapmiddel", zo
meent de heer Roozen. „Het openbaar ver
voer, de trams en de bussen, zijn eveneens
aan het einde van hun capaciteit, omdat
ze bij iedere verkeersopstopping mede
vast zitten en alle diensten er onder lij
den. Het verkeer in Amsterdam loopt vast,
daar helpt niets aan. Tenzij er onmiddel
lijk en drastisch maatregelen genomen wor
den die ingrijpend zijn, dat wil zeggen:
aanleg van nieuwe en bredere wegen in de
oude stad. Maar men is daarmee reeds
zo laat, dat men ernstige verkeersstrubbe-
lingen niet meer kan ontgaan. De chaos is
er nu reeds op de topdagen zoals op Maan
dagen als er beurs is.
wens tot uiting is gebracht het resterende
deel voor het plan bij te dragen, is de
mogelijkheid niet uitgesloten, dat het land
hiertoe niet geheel in staat zal blijken.
Dat tienjaren-plan kan op zijn best een
minimum basis voor de verdere uitbouw
van Suriname's economie verschaffen, er
inmiddels voor zorgend dat het huidige,
werkelijk niet hoge welvaartspeil bij de
snelle bevolkingstoeneming niet daalt.
Verder is er het Brokopondo-plan, de
bouw van de stuwdam met electrische
centrale in de Suriname-rivier, die indus
trialisatie en exploitatie van Suriname's
minerale en houtrijkdommen mogelijk zou
maken. Kosten: twee honderd millioen
gulden.
Hoe- en door wie dit gefinancierd zou
moeten worden, is nog niet bekend. Ik ben
niet bevoegd een oordeel uit te spreken
over de mérites van het plan. Zou echter
door deskundigen definitief worden uitge
maakt dat het aanzienlijke mogelijkheden
heeft, dan geloof ik, dat Nederland er goed
aan zou doen naar vermogen in de finan
ciering ervan bij te dragen.
Uit het bovenstaande blijkt overduidelijk,
dat Nederland in de nabije toekomst voor
grote investeringen zal komen te staan.
Men kan het een staat die met het geld
van zijn belastingbetalers financiert, be
zwaarlijk kwalijk nemen dat hij een zekere
mate van toezicht wil hebben op de wijze
waarop deze gelden moeten worden ge
bruikt. Een Nederlandse missie zal zich
dan ook naar Suriname begeven. Uit zuiver
zakelijke overwegingen zou men voor zeer
strikte voorwaarden kunnen pleiten, men
zou zelfs de Surinaamse politieke leiders
van een deel hunner moeilijke verantwoor
delijkheid kunnen ontlasten door een grote
autonomie toe te kennen aan een beherend
autoriteit, die los van het interne poli
tieke spel de economische ontwikkeling
van het land met kracht zou kunnen na
streven.
Deze gedachte mag zijn verleidelijke
kanten hebben, zij houdt evenzeer grote
risico's in. Men zal zich herinneren hoezeer
de Marshallhulp indertijd velen in Neder
land geprikkeld heeft. In het Surinaamse
geval zou nog groter prikkelbaarheid kun
nen ontstaan door een teveel aan Neder
landse vingers in de pap. Het argument
dat Nederland het kolonialisme via de ach
terdeur weer binnen zou willen smokkelen
ligt immers voor de hand.
In deze stroom en tegenstroom van con
flicterende noodzaken, verlangens en ge
voeligheden zal met veel tact, zakelijkheid,
maar ook met royale visie wederzijds een
gezamenlijke koers moeten worden uitge
zet. Slaagt men daarin, dan is nog afge
zien van het Nederlands en Surinaams be
lang op lange termijn de wereld een
voorbeeld gesteld ter oplossing van haar
belangrijkste probleem. Daar de omstan
digheden in Suriname ondanks de tech
nische moeilijkheden belangrijk gunstiger
zijn dan in zoveel andere gebieden waar
het al haast te laat is, moet men bij het
eind van de glorieuze tocht van het Ko
ninklijk Paar, die de band met de rijks
delen in de West weer zoveel hechter en
persoonlijker heeft gemaakt, zijn hoop stel
len op een ernstige ondernemingsgeest van
Suriname en Nederland om hun gezamen
lijke, zware taak tot een goed einde te
brengen.
's GRAVENHAGE (ANP) De vergade
ring van het Nederlands Instituut voor
Volkshuisvesting en Stedenbouw behandel
de Vrijdag de aspecten van de na-oorlogse
woningbouw. Prof. dr. ir. H. G. van Beuse-
kom en ir. W. van Tyen kwamen tot de
conclusie, dat het wezenlijk nodige voor de
woningbouw niet uitgaat boven onze volks
kracht, vooral niet, zo zeide de heer Van
Tijen, „als men weet dat we jaarlijks 200
millioen voor bromfietsen uitgeven en dat
we de kosten van de watersnoodschade
vrijwel geruisloos zijn te boven gekomen."
Industrialisatie van de woningbouw is
noodzakelijk, evenals een scherpe en nauw
keurige omlijning van wat we wensen.
Deze wensen lagen volgens beide sprekers
boven datgene waarover we op woning-
gebied kunnen beschikken, vooral als men
daarbij in aanmerking neemt, zo zeide prof.
Van Beusekom, dat onze huidige woningen
in verschillende opzichten achter staan bij
die in vele West-Europese landen. Over het
algemeen vindt men in Nederland een te
geringe waardering van het woongenot,
welke tot uiting komt in het huurpeil.
Daardoor kunnen verschillende verbete
ringen, die tot duurzame verhoging van
het woonpeil leiden, niet worden verwezen
lijkt. Spreker noemde in dit verband cen
trale verwarming, automatische vuilafvoer,
geluidsisolatie, koelkasten, tochtvrije ra
men enzovoort. Er zijn intussen verschil-
ADVERTENTIE
\\V
vf
itf)
Het gerechtshof in Den Haag heeft de 63-
jarige directeur P. V. van een Naamloze
Vennootschap uit Schiedam veroordeeld tot
2 maanden gevangenisstraf voorwaardelijk
met een proeftijd van 3 jaar en 15.000
boete, subsidiair 2 maanden hechtenis. Hem
was ten laste gelegd over de jaren 1948 en
1952 zijn inkomsten onjuist te hebben op
gegeven en over het tweede kwartaal van
1953 de loonbelasting voor zijn Naamloze
Vennootschap verkeerd te hebben ingevuld.
In totaal zou de schatkist hierdoor een
nadeel van ongeveer 15.000 hebben gehad.
ADVERTENTIE
Verkrijgbaar bij
voor BABY en KLEUTER
Anegang 46 - Gr. Houtstr. 116
Tel. 14651 Tel. 13339
Haarlem
Voorband sprong
In de gemeente Deurne, tussen Liessel
en Neerkant, is gisteren een auto door het
springen van de rechtervoorband tegen een
boom gebotst. De wagen werd bestuurd
door de heer G. van den Brink, directeur
van de kalkzandsteenfabriek Hoogdonk te
Liessel. Zijn echtgenote werd zo ernstig
gewond, dat zij enkele ogenblikken na de
botsing overleed. Een zuster van de heer
Van den Brink brak een been; hijzelf werd
aan het hoofd gewond. Een dochtertje en
een zwager kregen geen letsel.
Het college van Rijksbemiddelaars heeft
de Collectieve Arbeids-Overeenkomst voor
het Grafisch Bedrijf in haar geheel goed
gekeurd, hetgeen inhoudt, dat de in deze
overeenkomst voorkomende nieuwe be
palingen inzake vacantieduur en vacantie-
toeslag ook voor het jaar 1955 zullen gelden.
Naar wij vernemen wordt overwogen
een zodanige wijziging der Winkelsluitings
wet te bevorderen, dat de gemeenteraden
geen middagsluiting voor groepen van be
drijven meer zullen mogen vaststellen,
zonder dat de Kamer van Koophandel van
het betreffende ressort een daartoe strek
kend verzoek gedaan heeft.
De nieuwe Franse ambassadeur, baron
Petit de Beauverger, is Vrijdagavond uit
Parijs in Den Haag aangekomen. Ter be
groeting waren op het station aanwezig de
sous-chef van het protocol en kabinet van
het ministerie van Buitenlandse Zaken, mr.
H. Daniëls, de Franse zaakgelastigde en de
staf van de Franse ambassade in Den Haag.
Appeloogst verdrievoudigd
Bij de viering van het tienjarige bestaan
van de Vereniging van Wageningse Tuin
bouwkundige Studenten heeft dr. J. G. ten
Houten, directeur van het Instituut voor
Plantenziektenkundig Onderzoek meege
deeld dat op het „Agricultural Research
Centre" van Beltsville (V.S.) na Wagenin-
gen thans het grootste agrarische onder
zoekingscentrum ter wereld Is.
Zeshonderd academisch gevormde onder
zoekers werken thans in de autonome in
stituten buiten de landbouwhogeschool en
1700 onderzoekingsprojecten werden door
medewerkers van de Nederlandse Tuin
bouwkundige Instituten in 1954 bestudeerd.
Soms werden bijzondere resultaten ge
boekt. De appeloogst bijvoorbeeld is per
hectare in vergelijking tot voor de oorlog
meer dan verdrievoudigd. Dit jaar is tot
eind vorige maand reeds voor 125 millioen
gulden aan bloembollen geëxporteerd tegen
in 1953 95 millioen.
Commandeur in de Orde van
Oranje Nassau
Bij de viering van de veertigste verjaar
dag van het Grotius Genootschap in Enge
land dezer dagen heeft de ambassaderaad
van de Nederlandse ambassade in Londen
medegedeeld, dat Koningin Juliana de
voorzitter van het genootschap, sir Harold
Duncan, Q.C., en de ere-secretaris C. John
Colombos tot commandeurs in de orde van
Oranje Nassau heeft benoemd. Op het ver
jaardagsdiner in de Middle Temple Hall
prees sir Reginald ManninghamBuller de
bijdrage van het genootschap tot de ontwik
keling van het internationale recht in het
Britse gemenebest.
Het generaal pardon voor vluchtelingen,
dat de minister van Justitie enige maanden
geleden heeft afgekondigd, heeft geen
resultaat gehad. Geen enkele bona fide hier
te lande illgaal verblijvende vluchteling
heeft zich aangemeld. Wel hebben zich bij
de Rijksvreemdelingendienst enkele per
sonen aangemeld die meenden dat het
generaal pardon voor hen gold, doch zij
bleken geen vluchteling te zijn, althans
geen bona fide.
Zoals destijds is gemeld heeft de minister
van Justitie enige maanden geleden bepaald
dat vluchtelingen, die illegaal de grens
hebben overschreden en heimelijk in ons
land vertoeven, zich bij de bevoegde in
stanties strèffeloos konden melden om als
nog asyl tev ragen. Men meende toen dat
verscheidene honderden vluchtelingen ille
gaal in ons land zouden vertoeven.
Van 2 tot 7 Juli in het volgende jaar zal
in Amsterdam een internationaal kern-
physisch congres worden gehouden, waar
aan ruim 400 binnen- en buitenlandse kem-
physiei zullen deelnemen. Voor het houden
van dit congres zijn subsidies aangevraagd
bij het rijk, de industrie en de gemeente
Amsterdam. De Union International de
Physics heeft reeds een vrij belangrijke
subsidie voor dit congres toegezegd.
Tal van internationaal bekende kern-
physici zijn als sprekers voor dit congres
uitgenodigd. De openingsrede zal worden
uitgesproken door prof. G. Bethe van de
Cornell University uit New York.
lende tekortkomingen, ten aanzien waar
van een algemene overeenstemming tot
voorziening bestaat. Deze betreffen het
dikwijls slecht ingerichte hoofdwoonver
trek, het ontbreken van uitwijkmogelijk
heden in de vorm van een tweede woon
vertrek of eethoek, te kleine slaapkamer
voor de ouders, te kleine keuken, onvol
doende ruimte voor technische apparatuur
en voor het drogen van de was.
Europees peil
Het aanbrengen van deze voorzieningen
zal de toekomstwaarde van de woning ten
zeerste verhogen en zal jpovendien het ge
vaar verminderen dat over 10 a 20 jaar de
mensen hun woning verouderd zullen vin
den en ze haar zullen voelen als beklem
mend en achterlijk. Vooral als men daar bij
de ontwikkeling van de integratie van
Europa verdisconteert en aanneemt dat het
in de toekomst welhaast niet meer zal
worden getolereerd dat bijvoorbeeld een
arbeider in Amsterdam minder woont dan
in Kopenhagen of in het Ruhrgebied.
Voor de prijs die de gemiddelde Neder
lander tegenwoordig voor een woning
wenst te betalen, is het echter niet moge
lijk deze aan te passen aan het cultuurpeil.
De mensen moeten daarom in deze ge
dachte van betere woningen worden op
gevoed en daarom bepleitte prof. Van Beu
sekom het oprichten van woningcomplexen,
waarin het mogelijk en wenselijk geachte
woonpeil zoveel doenlijk wordt benaderd,
om daardoor het verlangen naar een aan
hogere eisen voldoende woning te stimu
leren en de bereidheid aan te kweken daar
voor een offer te brengen.
Ir. Van Tijen betoogde dat onze volks
huisvesting en onze stedebouw nog steeds
beïnvloed worden door de verouderde ge-
dachtenwereld van crisis en aanpassing.
Daardoor maakt men nog altijd onvoldoen
de ernst met het vervullen van de wezen
lijke behoeften, wat van funeste invloed is
op ons volksleven. Deze wezenlijke behoef
ten bestaan uit: Het nodige woningopper
vlak, het nodige wijkoppervlak, de woning
uitrusting en afwerking, de woninginrich
ting en de wijkvoorzieningen. Het op peil
brengen van de eerste twee is het meest
urgent, omdat tekorten daarin later niet
meer kunnen worden aangevuld.
Bij de woningoppervlak zullen aan de
orde moeten komen het tweeledig woon
vertrek, het balcon voor étagewoningen,
drooggelegenheid onafhankelijk van kli
maatsinvloeden, werk- en speelruimte. In
zake het wijkoppervlak zag spreker als
urgente punten: het handhaven van een
redelijk aantal eengezinshuizen in alle
complexen, voldoende schoolterrein en vol
doende vrij speelterrein.
Op grond van wat over de ruimtelijke
consequenties van de wezenlijke woonbe
hoeften reeds bekend is, mag worden ver
wacht dat het nodige woningoppervlak
(excl. berg-, werk- en speelruimten) ge
middeld niet ver van 100 m2 per woning zal
liggen. Dit ligt niet onbereikbaar ver van
wat in de Nederlandse woningbouw reeds
wordt geboden.
Ten aanzien van het nodige wijkopper
vlak is de Nederlandse stedebouw wel ver
genoeg om te kunnen zeggen dat een wijk-
dichtheid van 40 woningen per ha een ab
soluut maximum is, terwijl een wijkdicht-
heid van minder dan 25 woningen per ha
naar alle waarschijnlijkheid in ons land
niet nodig is. Dergelijke wijkdichtheden
stellen geen onredelijke eisen aan onze be
hoefte aan cultuurgrond. Een woonpeil, dat
aan de wezenlijke behoeften in woning en
wijk kan voldoen, ligt gezien het boven
staande niet zover van wat in onze
nieuwbouw wordt geboden, dat het verschil
economisch onoverbrugbaar kan worden
geacht.
ADVERTENTIE
nylon tap ij t
92 cm breed ƒ14.75 p. m.
Tweeëneenhalf jaar geëist
Twee jaar en zes maanden gevangenis
straf met aftrek heeft de officier van Jus
titie bij de rechtbank te Utrecht geëist
tegen de 37-jarige koopman J. M. te Apel
doorn, die moest terechtstaan wegens dief
stal van 31 exercitiegranaten. De verdachte
had gedurende enkele jaren geregeld
's nachts de granaten weggehaald op het
terrein van het voertuigenpark te Stroe.
Op 23 Augustus 1955 werd hij pas betrapt.
De granaten had hij verkocht aan een
koopman te Apeldoorn, zekere Ten K.,
waarmede hij meer dan tweeduizend gul
den had verdiend.
In zijn requisitoir sprak de officier van
Justitie er zijn verwondering over uit, dat
het mogelijk was geweest dat de verdachte
tijdenlang de diefstallen had kunnen plegen
zonder dat de militaire autoriteiten waren
gealarmeerd en hadden ingegrepen. Reke
ning houdend met verdachte's strafblad,
dat zestien veroordelingen vermeldt, eiste
hij een strenge straf, tweeëneenhalf jaar
met aftrek.
De raadsman mr. Emmelot noemde de
geëiste straf buitensporig hoog en drong
aan op een veel lichtere.
