MERLIJN EN DE REUZEN
De Spieghel"
Fa. B. ENGELENBERG
Spaarndam stelde wederom
teleur in HVB-competitie
Overwegend sterker VSV nam tegen
Heerenveen met 3-1 genoegen
Blauw Wit was tegen Haarlem
doortastender en won verdiend
Verrassende nederlaag van HFC,
thans leidt Hollandia in 2A
Keeper Snijders onzeker
Grote zege van Ripperda,
nederlaag van TYBB
Afgevaardigden toonden
begrip voor eikaars
voetbalzorgen
Friezen gaven, na het
tweede doelpunt de
moed op
De tweedeklassers
NAS behoudt leiding
in de vierde klasse
4
OFFICIËLE VERKOOP SIKKENS LAKKEN
Derdeklassers
Bondsvergadering KNVB
Heringa Wathrich
Feijt weer judo-kampioen
van Noordholland
Zandvoortm.DEM
WFC—HBC
SchotenWH
Hollandia-Kennemers
BeverwijkHelder
FEUILLETON
Een detective-roman
door
I. M. C. Bijleveld-Gelinck
MAANDAG 14 NOVEMBER 195 5
AI is de uitslag: drieéén van de wed
strijd tussen Blauw Wit en Haarlem mis
schien iets te geflatteerd toch staat het als
een paal boven water, dat de roodbroeken
in het Olympisch stadion een overwinning:
of gelijkspel zeker niet hebben verdiend.
Want hoewel de Haarlemmers zeer zeker
technisch goed voetbal demonstreerden,
misten zij schotvaardigheid. Dit euvel ma
nifesteerde zich vooral in de eerste helft
toen de beide Amsterdamse backs Van der
Klink en Kersbergen allesbehalve betrouw
baar bleken. Desondanks kregen de gast
heren steeds weer voldoende gelegenheid
om zich te herstellen.
Blauw Wit onderscheidde zich in zo
verre gunstig van de roodbroeken, dat de
voorhoede van de Amsterdammers doelman
Snijders steeds weer op de proef stelde en
meer variatie in het aanvalsspel legde dan
de Haarlemmers.
Dit kwam reeds kort na het begin tot
uiting, want De Voogd had het bepaald
moeilijk tegen de aggressieve en technisch
bekwame Van 't Zand en ook de linker
vleugel, bestaande uit Frederiks en Klein,
vroeg alle aandacht van de Haarlemse de
fensie. Doch- hoewel doelman Snijders een
onzekere indruk maakte, liep alles voor
Haarlem aanvankelijk nog goed af. Dit
werkte stimulerend voor de bezoekers en
langzamerhand legden zij het accent wat
meer op de aanval, met als gevolg, dat
doelman Vleeshouwer enkele malen moest
ingrijpen.
Kort voor de rust ontsnapte Haarlem aan
een doelpunt. In vrije positie schoot Van
Lent rakelings langs het doel. Nauwelijks
was dit echter achter de rug of Van 't Zand
scoorde via de lat een doelpunt. Scheids
rechter Schings had echter buitenspel ge
constateerd.
Geduld
De liefhebbers van doelpunten moesten
dus voorlopig nog even geduld hebben,
daar Blauw Wit pas in de negentiende mi
nuut van de tweede helft verdiend succes
boekte.
Üit een voorzet van Fens kopte Frederiks
de bal onhoudbaar voor Snijders in (één
nul). Ondanks een blijvend overwicht
moesten de Blauw Witters zeven minuten
later toestaan, dat Groeneveld gelijk maak
te (éénéén).
Na dit doelpunt gaven beide elftallen el
kaar bitter weinig toe. Door een aarzeling
in de Amsterdamse achterhoede kx-eeg
ADVERTENTIE
Doelstraat 39 - Haarlem - Tel. 13232
HOGEDRUKSLANG
SLANGKLEMMEN
Ripperda is bij de derdeklassers geducht
op schot geweest. De oranje-witten ver
sloegen Alphen met niet minder dan zeven
één, waardoor de positie van de Haarlemse
club op de ranglijst weer beter werd. Ook
Hillegom verbeterde zijn positie. Tegen
GDA werd een drie-twee zege behaald.
Met TYBB blijft het echter slecht gaan. De
geel-zwarten leden opnieuw een nederlaag
en wel tegen HPSV, dat met drie-één in de
meerderheid bleef.
De strijd tussen Ripperda en Alphen was
een spel van kat en muis. Reeds bij de
pauze boekte Ripperda een voorsprong van
vier-nul, dankzij een doelpunt van Chr.
Dreyer en drie treffers van Dautzenberg.
Door Pieterse werd het vijf-nul, waarna
Alphen tegenscoorde. De Kruyf en Th.
Dreyer voerden de eindstand op tot zeven
één.
Voor Hillegom zag het er tegen GDA
aanvankelijk niet al te best uit. De Loos-
duiners namen een twee-nul voorsprong,
maar Hillegom kreeg geleidelijk meer vat
op het spel en twee doelpunten van Peet
oom brachten de balans nog voor de thee
in evenwicht. Kort na de hervatting slaag
de Elderbroek erin Hillegom de leiding te
geven. Deze voorsprong lieten de Hille-
gommers zich niet meer ontnemen.
Bij de wedstrijd HPSVTYBB nam de
thuisclub door een fout van keeper Bakker
de leiding. Een doelpunt van Blom bracht
de partijen voor de rust op gelijke voet.
Na de hervatting wist HPSV al spoedig een
drie-één voorsprong te nemen. Wel kreeg
TYBB daarna een sterk overwicht, maar
de Haarlemse voorhoede was te onmachtig
dit overwicht in doelpunten tot uitdrukking
te brengen.
Groeneveld zelfs een voortreffelijke kans
om zijn ploeg aan een voorsprong te hel
pen. Hij schoot echter hoog over. Dit be
tekende tevens het emde van de Haarlemse
illusies, want in de 42ste minuut ontstond
er een fraaie combinatie tussen Van dei-
Klink, Fens en Van Lent, waarna Van 't
Zand de stand op tweeéén kon brengen.
Twee minuten later scoorde dezelfde spe
ler, onhoudbaar voor Snijders, het derde
doelpunt.
De betalende clubs in de KNVB zullen
behoudens de zes amateurs, die zij mogen
contracteren per jaar drie amateurs van
andere verenigingen in hun tweede elftal
mogen opstellen, zonder daarvoor een
transfer-som te betalen. De drie voormalige
NBVB-clubs, die nog geen amateur-afde
ling hebben (Fortuna, Alkmaar en Graaf
schap) worden in staat gesteld (voor slechts
één seizoen) zes amateurs van een andere
vereniging in hun tweede elftal op te ne
men. Deze amateurs moeten tenminste 18
jaar oud zijn.
Dit was één van de belangrijkste beslui
ten, die op de Bondsvergadering van de
KNVB, die Zaterdag in „Krasnapolsky" in
Amsterdam werd gehouden, zijn gevallen.
Het betrof een tussenvoorstel van de heer
P. C. van Houten (sectie amateurvoetbal),
dat door de vergadering met 62 tegen 28
stemmen is aanvaard.
Een ander belangrijk besluit betrof de
kwestie van de betaling bij het overgaan
van een amateur naar een betalende ver
eniging. Het resultaat was, dat het bonds-
bestuur zijn nieuwe voorstellen, waarin
o.m. sprake was van een „glijdende schaal"
voor het betalen van de verschillende clubs,
waarvan de amateur in de laatste jaren lid
was geweest, introk en aankondigde deze
materie helemaal opnieuw te zullen bezien.
Voorlopig zal men zich weer richten naar
de tot dusver geldende bepalingen hier
omtrent.
Voor het overige kon men deze eerste
bondsvergadering in de nieuwe samenstel
ling met de afgevaardigden van de secties
betaald en amateurvoetbal tezamen (er
waren 90 van de 94 leden opgekomen) een
succes voor de KNVB noemen. Er werd,
zoals aan het slot zowel voorzitter ir. H. F.
Hopster, als de heer Van Houten opmerk
ten, in beide stromingen voldoende begrip
voor eikaars moeilijkheden en belangen ge
toond en het gezamenlijke doel, het welzijn
van de KNVB, werd in het algemeen niet
uit het oog verloren.
ADVERTENTIE
*Voor elk jaargefijde, bij elke weersgesteldheid
CALTEX PETROLEUM MAATSCHAPPIJ (NEDERLANO) N.V, 's-JSRAVENHAGE
In de HVB-competllie blijft het met
Spaarndam slecht gaan. Nu weer werd van
Hoofddorpse Boys verloren en de Spaarn-
dammers komen in het hoekje waar de
slagen vallen. Ook DSK verloor, evenals
VI. Vogels, terwijl de positie van Geel Wit
mede door de nederlaag van IEV er weer
veel beter op werd. In de tweede klasse
hebben SVIJ en VVD van zich laten
spreken.
Spaarndam heeft zeven wedstrijden ge
speeld, allemaal thuis, omdat het terrein
van deze club in de wintermaanden prac-
tisch altijd onbespeelbaar is en de compe
titieleider dus eerst maar thuiswedstrijden
vaststelt.
Dat kan straks nog wel eens fataal
worden voor Spaarndam, want de buit uit
deze zeven wedstrijden is bepaald gering.
Het werd gisteren de vierde nederlaag
tegen de Hoofddorpse Boys, die voor de
rust een twee-nul voorsprong namen om
uiteindelijk met twee-één te zegevieren.
DSK kreeg aan de Oudeweg bezoek van
BSM, maar moest ook al met een nederlaag
genoegen nemen in een overigens niet slecht
gespeelde wedstrijd, waarin na de rust het
enige doelpunt door Van Rhijn met 'n kop
bal werd gemaakt.
Concordia deed goed werk en nam tegen
IEV een twee-nul voorsprong voor de
pauze en kon uiteindelijk met vier-nul
zegevieren. Schoonderwoerd, Vos, Heems
kerk en Visser brachten de doelpunten op
hun naam.
Geel Wit had het tegen het zwakke RCH
4 niet moeilijk. Met rust was de stand
twee-nul voor Geel Wit en nadat de score
was opgevoerd tot nul-vier kon RCH de
VSV heeft niet al te veel moeite gehad
met Heerenveen, dat door een gebrek aan
activiteit bijzonder weinig tegenstand bood.
Dc cijfers één-drie geven dan ook nauwe
lijks het overwicht van de Velsenaren ge
durende vrijwel de gehele wedstrijd aan.
De opbouw van het spel was bij VSV heel
wat beter verzorgd, dan bij de Friezen,
dankzij de halfspelers Kramer en Van der
Pias, die met de binnenspelers Kramer en
Zwanenburg het middenveld geheel be
zetten. Daardoor werden alle aanvallen van
Heerenveen steeds weer onschadelijk ge
maakt en voor de rest kon de verdediging
bestaande uit Schoon, Spaans en Kunst het
werk best af.
Via van Deursen en Van der Heijden
werden door VSV talrijke aanvallen onder
nemen, maar in het begin liet ook bij de
Velsenaren de afwerking wel het een en
ander te wensen over. Zo verstreek een
groot deel van de eerste helft zonder dat er
veel bijzonders gebeurde. Toen echter, na
37 minuten, nam Heerenveen onverwacht
de leiding doordat Schoon en Van der Plas
elkaar danig in de weg liepen en samen de
bal over de eigen doellijn werkten (één
nul).
Van der Plas maakte deze fout echter
onmiddellijk weer goed door direct van de
aftrap af voor de gelijkmaker te zorgen
(één-één).
VSV begon ook de tweede helft met een
licht overwicht dat reeds spoedig, weer
door Van der Plas, tot een doelpunt leidde
(één-twee) en daarna was Heerenveen een
geslagen ploeg.
VSV nam het spel volledig in handen en
het pleitte niet voor de Velsenaren, dat zij
van dit overwicht niet profiteerden. Wel
werd er na het tweede doelpunt in hoofd
zaak op de helft van de Friezen gespeeld,
maar veel verrassing school er niet in het
Velser offensief. Het duurde vrij lang eer
de actieve en bewegelijke midvoor Belfroid
traag wegwerken in de Heerenveéh-v'êr-
dediging kon afstraffen (één-drie)). Ge
lukkig voor de toeschouwers kwam 'vrij
spoedig na dit doelpunt het einde van deze
eenzijdige wedstrijd.
ADVERTENTIE
HAARLEM
ELECTRISCHE INSTALLATIES
LUIDSPREKENDE
TELEFOON-INSTALLATIES
twijfelachtige eer redden (14). Vliegende
Vogels had tegen de pittige EDO-ploeg niet
veel in te brengen en verloos kansloos met
vijf-twee, waardoor de ranglijst er als volgt
uitziet:
DSK 6— 5
DSS 6— 5
VI. Vogels 74
Spaarndam 73
RCH 4 6— 1
Geel Wit 6—12
BSM 7—10
Hoofdd. Boys 79
IEV 6— 8
EDO 3 6—7
Concordia 66
SVIJ versterkt positie
SVIJ dat enigszins geflatteerd de boven
ste plaats van de tweede klasse inneemt,
heeft gedemonstreerd, dat het niet alleen
aan toeval is te danken deze fraaie plaats
op de ranglijst. De ernstige belager, SHS,
kwam op bezoek, maar kwam ook van een
koude kermis thuis. SVIJ won namelijk
overtuigend met drie-nul en heeft daar
door zijn positie wel zeer verbeterd.
Intussen is het verloop in deze afdeling
zeer spannend en de krachten ontlopen
elkaar niet veel. Zo kon WD een kleine
maar verdiende overwinning behalen op
Vogelenzang, welke laatste goed partij gaf
en na de rust een achterstand, verkregen
door een doelpunt van de VVD'er Lagen
dijk, kon wegwerken door Kokkelkoorn.
Maar VVD scoorde door Maasdam kort voor
het einde het tweede doelpunt en won dus
met twee-één.
Nieuw Vennep en het zich herstellende
Heemstede streden in de Haarlemmermeer
een spannende strijd, die pas in de laatste
ogenblikken in het voordeel van Nieuw
Vennep werd beslecht toen deze club door
een ingeschoten strafschop het enige doel
punt maakte. DSB kwam bij TZB niet ver
der dan een gelijk spel (11) en Alliance
moest tegen DIOS het onderspit delven.
DIOS zegevierde na een twee-nul voor
sprong bij de rust met drie-één.
Hier luidt de stand:
SVIJ 8—12 DSB 7— 6
SHS 69 Vogelenzang 76
N. Vennep 79 Heemstede 74
WD 7— 9 TZB 7— 4
DXOS ,h - 7-r— 8 Alliance. 7^3
In Amsterdam werden Zondag de per
soonlijke judo-kampioenschappen van
Noordholland gehouden. Het gelukte J.
Feijt van de judo-vereniging „Haarlem"
wederom de overwinning in de zwaarste
afdeling voor zich op te eisen. De verdere
uislagen zijn als volgt: kampioen tweede
Dan Becht; eerste Dan Worm, eerste Kyu
Keppel, Lichtgewicht Wagenaar en Mid
dengewicht Konings.
Voetje voor voetje sloop Merlijn, zo stil als 'n muis, de grote zaal door. Op de
lange tafel stonden nog de lege wijnbekers en de tinnen schotels met afgekloven
beentjes; hier hadden de reuzen zitten eten en drinken.
Bij de deur loerde hij eerst behoedzaam even rond; daarna ging hij de stenen gang
in, die langs de zaal liep. Hier moest hij wel erg oppassen, want stel je voor, dat er
opeens zo'n reus de hoek om kwam en hem ontdekte! Brrrdat zou gevaarlijk zijn!
Maar er kwam gelukkig niemand. Merlijn sloop op z'n tenen verder, tot hij bij een
andere deur kwam. Daar was een stenen trap33-34
Zaandijk heeft Zondag voor een minder
prettige verrassing gezorgd door IIFC aan
de Spanjaardsiaan met twee-één te ver
slaan. Gezien het betere spel, dat de bezoe
kers in deze ontmoeting lieten zien, kwam
hun de zege ongetwijfeld toe.
Het zwakke spel van Jack Moolenaar en
Van der Heide, respectievelijk op de linker
en rechtervleugel was er voor een belang
rijk deel oorzaak van dat de voorhoede
van HFC een weinig gevaarlijke indruk
maakte. Het spel van de Zaandijker aanval
boezemde aanzienlijk meer ontzag in en
dat de Zaankanters voor rust niet tot scoren
kwamen dankte HFC aan Molijn en Hein
Winter, die bij een tweetal precaire situa
ties op de doellijn redding brachten.
De tweede helft was een minuut aan de
gang toen doelman Van der Lee door een
boogschot van linksbuiten Van Dongen
kansloos gepasseerd werd. Het offensief,
dat HFC daarna inzette bracht de Haarlem
mers geen succes. De uitvallen van Zaan
dijk stelden de defensie van HFC telkens
voor moeilijkheden en de vooruitzichten
v/erden er voor HFC niet beter op toen
rechtsbuiten Hartog na twintig minuten de
Zaandijker voorsprong op nul-twee bracht.
Met man en macht vochten de HFC'ers
voor een beter resultaat. Hein Winter ver
kleinde een kwartier voor het einde op
fraaie wijze de achterstand. Kansen voor
Van der Heide, Reus en De Nijs bleven
daarna ongebruikt en aldus kon Zaandijk
als overwinnaar het veld verlaten. Van der
Lee en Winter speelden bij HFC een voor
treffelijke wedstrijd.
Na een spannende en aantrekkelijke par
tij voetbal hebben Zandvoortmeeuwen en
DEM de punten gedeeld. Beide ploegen
speelden in een hoog tempo, waarbij voor
de rust de strijd volkomen gelijk opging.
Nadat met dubbelblank was gedraaid en
Castien onmiddellijk na de hervatting een
opgelegde kans voor open doel had laten
passeren, slaagden de Zandvoorters er na
7 minuten in de leiding te nemen toen Vis
ser uit een voorzet van Koper inschoot
(één-nul). Tien minuten later bracht DEM
de balans in evenwicht.
De Zandvoort-verdediging liet rechts
buiten Lieshout bij een Beverwijker aan
val geheel vrij staan, van welke kans de
DEM-speler dankbaar gebruik maakte door
de bal in het doel van Zandvoox-tmeeuwen
te plaatsen. De thuisclub bestookte daarna
met gevaarlijke aanvallen de veste der
'Beverwijkers. Doelman Aardenburg was
echter in prima vorm en hoe fel de geel-
blauwen ook schoten, de Wijker keeper
bleef meester van de situatie. De aange
wezen scheidsrechter, de heer Koster, werd
bij aankomst in Zandvoort onwel. Met
goedvinden van DEM werd toen gespeeld
onder leiding van de Zandvoortse scheids
rechter J. van den Bos.
HBC is er in geslaagd door een zege op
WFC twee kostbaxe punten te veroveren.
Op het zwaar bespeelbare veld in Wormer-
veer was HBC de betër spelende ploeg. Na
een gelijkopgaand begin kregen de door
tastende aanvallen van de Heemstedenaren
een steeds gevaarlijker karakter. Een kop
bal van Neeskens uit een corner van Dee-
lissen bi-acht HBC in de twintigste minuut
aan de leiding. Wel scoorde WFC daarop
tweemaal, maar beide doelpunten werden
afgekeurd..
Het felle offensief, waarmede WFC de
tweede helft inzette, bracht de Heemsteedse
defensie danig in het nauw. Dankzij fraai
werk van doelman Willemse bleef de ge
lijkmaker evenwel uit. HBC wist zich los te
wei-ken en met succes, want nadat Duiven
voorde enige WFC-verdedigers had om
speeld, bi-acht de HBC-midvoor in de vijf
tiende minuut de stand op nul-twee. Met
nog een kleine tien minuten te spelen keer
de de spanning weer geheel terug, nadat
V/FC de achtei-stand tot één-twee had
teruggebracht. De HBC'ers roken gevaar en
beten fel van zich af, hetgeen vier minuten
voor tijd tot een derde doelpunt van Nees
kens leidde. Met een voorsprong van drie
één gaf HBC zijn tegenstander geen kans
meer de zege in gevaar te brengen.
Schoten heeft een even nuttige als ver
diende overwinning behaald in een leven
dige, goed gespeelde wedstrijd. VVB gaf
weliswaar goed partij, maar de grotere
schotvaardigheid van de Schoten-voor-
hoede heeft de doorslag gegeven.
Onmiddellijk na het beginsignaal zette
Schoten met open aanvallen het VVB-doel
onder druk. Het duurde dan ook niet lang
of Van Oosten opende de score en toen kort
daarna Pelser de vooi'sprong tot twee-nul
vergrootte, lag een overwinning voor de
Schotenaren in het verschiet. Wel kon Luts,
de actieve linksbinnen van VVB, uit een
vrije schop de achtex-stand verkleinen,
maar nog voor de pauze zoi'gde Pelser voor
een veilig schijnende drie-één voorsprong.
Toch kreeg de strijd in de tweede helft
een spannend karakter, omdat VVB geens
zins van plan bleek zich zonder meer ge
wonnen te geven. Toen het dan ook vrij
spoedig door Kersbergen 32 werd, was er
nog van alles mogelijk. Schoten zag het ge
vaar tijdig in, vex'hoogde het tempo en
kreeg wederom de beste kansen. Beren-
dregt maakte aan alle onzekerheid een ein
de door het vierde doelpunt te scoren
(42). Wat WB daarna ook probeerde,
nu liet de goed spelende Schoten-defensie
de kostbare voorsprong niet meer verloren
gaan.
Hollandia
7—11
DEM
6— b
HFC
7—10
Schoten
6— 6
Beverwijk
7—10
Zaandijk
8— 6
Zandvoortm.
7— 9
WFC
6— 5
Kennemers
6— 7
VVB
6— 3
HBC
7— 7
Helder
7— 0
Twee fouten in de Kennemers-achter-
hoede wex-den door Hollandia zwaar afge
straft. Buiten deze fouten om verdedigde
Groot zijn doel op bijzonder goede wijze.
Het begin was voor De Kennemers want
na vijf minuten spelen schoot Van de Oute-
naar al^in het Hollandia-doel (nuléén),
een stand waarmede de rust inging. In de
tweede helft greep Groot na 15 minuten
spelen naast een bal en Bos schoot in het
doel (éénéén).
Een misverstand tussen Groot en Le-
jeune was er de oorzaak van dat Bos ex-
tweeéén van kon maken.
Voor de rust in de wedstrijd tussen Be
verwijk en Helder leek het er niet op, dat
de thuisclub zou gaan winnen, want de
jonge Helder-ploeg speelde een enthousiast
spelletje voetbal, waartegen Beverwijk niet
opgewassen bleek te zijn. Na zeventien mi
nuten scoox-de Helder door midvoor Prins
(nuléén).
De rust ging met deze stand in. Na de
hervatting profiteerde Van der Wel van
eexi misverstand in de Helder-achterhoede
en hij deed dit later nog driemaal. Hierbij
ging doelman Ha verhoek niet vrijuit. Hij
ving de ballen goed op, maar liet deze
steeds weer vallen (vieréén).
De strijd in (le vierde klasse blijft onge
meen spannend. Gisteren wisten alle kam-
pioenscandidaten te winnen. Vooral de zege
van THB op Bloemendaal heeft nog eens
duidelijk aangetoond dat de club van Spier
dijk nu eens een goed figuur slaat. The
Haarlem Boys wonnen namelijk met drie
nul.
Inmiddels blijft de bovenste plaats voor
lopig nog in handen van het Halfwegse
NAS, dat bij ETO een kleine, maar ver
diende overwinning bevocht. Hei werd
drie-twee voor NAS en door dit resultaat
komt de Hoofddorpse club iets op de ach-
tergx-ond.
THB was tegen Bloemendaal goed op
dx-eef. Door doelpunten van Kensen en
Keur ging de rust in met een twee-nul
voox-sprong voor de Boys. In de tweede
helft miste Bloemendaal een strafschop. Dit
had het keerpunt kunnen zijn, maar de
Bloemendalers gex-aakten door deze tegen
slag van de kook en moesten lijdeliijk toe
zien dat Keur de ovex-winning van THB
met een fraai doelpunt veilig stelde.
Watexdoo bleef eveneens in de running
dankzij een verdiende drie-één overwin
ning, die deze ploeg bij SEMO behaalde.
Voor de rust zag het er niet zo rooskleurig
uit voor de IJmuidenaren, die tegen een
achterstand moesten opkijken (01), maar
na de thee ging het aanmerkelijk beter.
Post scoorde de gelijkmaker en daarna
wisten De Boer en Schellevis Waterloo aan
een drie-één zege te helpen.
Onze Gezellen had een px-oductieve bui,
iets wat we van de Gezellen zeker niet ge
wend zijn. Voor rust ging het nog niet zo
goed tegen DCO, want de score bleef tot
nul-één beperkt dankzij een doelpunt van
Van Wees. Maar in de tweede helft vielen
de doelpunten als rijpe appelen uit de
boom: Sanders nul-twee, Warmerdam uit
een stx-afschop nul-drie en weer Sanders
nul-vier. DCO redde toen de eer en het
einde kwam tenslotte met een vijf-één zege
voor de Gezellen door een doelpunt van
één der DCO-spelex-s, die de bal in eigen
doel werkte.
WH krijgt de smaak thans goed te pak
ken. Dankzij een fraai doelpunt van
Augustinus in de tweede helft van de stx-ijd
tegen DIO wonnen de Herculanen.
Halfweg stelde enigszins teleur door tegen
APGS niet verder te komen dan een vier-
vier gelijk spel. De stand luidt:
NAS 8—13 DIO 8— 8
THB 8—11 OG 8— 7
Waterloo 8—11 APGS 7— 6
Halfweg 7— 9 WH 7— 5
ETO 8— 9 DCO 7— 3
Bloemendaal 88 SEMO 82
34)
Ze waren al een heel eind opgewandeld
en hadden al heel wat etalages bezichtigd
voox-dat deze twee heien, de schaduw en
de schaduw van de schaduw, het meisje
bekend voox-kwamen; voordat ze er zich
rekenschap van gaf dat ze deze heren ook
al op de Kloveniersburgwal gezien had en
ook in de Kalverstraat en nu weer in de
Leidsestraat. Ze besloot nu een winkel
binnen te gaan en iets te kopen teneinde
zekex-heid te krijgen over het tempo en het
doel van hun schreden, iets, dat in het
huidige stadium van de zaak, toch zeker
van belang was. Nu had de professor ge-
dui-ende hun wandeling langs de etalages er
al meermalen op gezinspeeld, dat het pret
tig was om een aai'dig meisje iets te geven:
ur» tout petit cadeau, un bonbon, une fleur
poor une fleur enz. enz. Alsof hij een Sin
tel'..laas was of een Kerstmannetje, dat
een paar weken te vroeg was gekomen.
Het meisje was natuui'lijk op al die toe
spelingen doof en stom gebleven maar nu,
nu haar speurdersrol dit van haar eiste,
bleef ze heel geraffineerd voor een banket
bakkerswinkel staan en fluisterde ze dat
ze erg veel van bonbons hield.
De prijs, die professor Cossaert even latex-
voor de versnapering betaalde, en het hard-
ï-ose lint, dat om de luxe-doos gestrikt was,
deden haar het schaamrood naar de wan
gen stijgen. Pi-ofessor Cossaert had zich nu
het recht gekocht om „mignonne" te zeggen.
En ze zou zeker de hele onderneming er aan
gegeven hebben als ze niet, bij het verlaten
van de winkel, de beide satellieten weer be-
speux-d had: de één verzonken in een etalage
van kindermeel, de ander bezig een nieuw
boordeknoopje uit te zoeken tussen een uit
stalling van overhemden. Het was nu ab
soluut zeker: ze werden gevolgd door twee
rechercheurs. Er was dus iets met" professor
Cossaert. Ze moest haar speurtocht vex-der
voortzetten.
Het was een wonderlijke drang, die haar
tot deze speui'tocht gedreven had. Ze wist
nu zo goed ais zeker dat professor Cossaert
de juwelendief niet kon zijn nu hij een alibi
had, dat op twee minuten na klopte. Maar
ze was er van overtuigd, dat Daan Camp-
huysen de dader niet was en dat de ware
David Corbeyn zich onder een andere naam
in de „Spieghel" ophield, dat zij alles wilde
doen wat zij kon om die David te ontmas
keren. Het moest één van de drie anderen
zijn, meende zij en zij wilde niets onbe
proefd laten om uit te vinden wie. Zoals zij
vandaag met professor Cossaert ging lun
chen, zo zou zij ovex-morgen met Pieter
Tilman naar een voetbalmatch gaan en de
week daarop als model gaan zitten in het
atelier van Erik van Elden. Met dezelfde
moed en doodsverachting waarmee ze nu
de bloemrijke, Franse complimentjes in
ontvangst nam zou ze dan juichen bij een
goal hoewel ze 'n afschuw had van voet
bal en zich daarna in futuristische stijl
laten uitschilderen door haar andere huis
genoot. Ze wist, dat ze dat alles zou doen.
Want bij al die wisselvalligheden was er
maar één vaste gedachte in haar: Daan
Camphuysen, die eex-lijke x-eus, die goede
spontane kameraad. Daan Camphuysen, die
zijn arm om haar schouders had gelegd en
met één slag haar heimwee naar huis had
weggevaagd. Daan! Een gedachte, die haar
met een vreemd geluksgevoel vexwulde.
Ze waren nu een restaurant binnenge
gaan en het geoefend oog van professor
Cossaert had al dadelijk een geschikt
plaatsje ontdekt: een tafeltje a deux onder
een neex-hangende palm, waartegen Groet
jes blanke gezichtje heel voordelig uit
kwam. Toen hij haar vroeg wat zij wilde
hebben, zei ze dadelijk hors,d'oeuvre, ornaat
dit gerecht voor haar het summum van
luxe en lekkernij vertegenwoordigde. Het
was nu voor de tweede maal in haar leven
dat zij een dergelijke schotel kreeg opge
diend en dat vertelde zij ook en professor
Cossaert glimlachte over deze „naiveté
charmante" en bestelde hors d'oeuvre, hoe
wel hij het eigenlijk kannibalenvoedsel
vond. De schotel werd in al zijn glorie op
gediend en de professor prees zich gelukkig
dat hij het kannibalenvoedsel in dit gezel
schap mocht genieten.
Het had het meisje een gevoel van veilig
heid gegeven, maar ook van spanning, dat
de beide rechercheurs even na hen ook
binnen gekomen waren en eveneens een
plaatsje hadden gevonden in het drukke
restaurant. Zoals echte gewiekste ïecher-
cheurs deden ze natuurlijk net of ze elkaar
niet kenden en dus kwam eei-st de kleine,
donkere man, zette zich aan een tafeltje en
deed 'n bestelling. Enige tijd later kwam de
jas, zag speurend rond naar een plaatsje,
sprak tenslotte de eerste aan en zette zich
tegenover hem. De donkere man ontvouw
de de Paris Soir, de onaanzienlijke de Lach.
De donkere man bleek Spaghetti besteld te
hebben, die hij met een goochelaarsvirtu
ositeit naar binnen werkte; de onaanzien
lijke schepte uit een enorme kom erwten
soep. Hij had niet eenmaal gelachen om de
Lach, hetgeen duidelijk op camouflage
wees, en hij bracht ook enige tijd in de
telefooncel door. De donkere man had een
flesje wijn laten komen, in de wandeling
kalkoentje genaamd; de onaanzienlijke
restaureerde zich met een dikke pul bier.
De donkere man stak een sigaret op in een
eiegant barnstenen houdertje, de onaan
zienlijke viste een sigaar uit zijn zak, die,
aan het aroma te oordelen, niet al te veel
had gekost. Er was een merkwaardig con
trast in „train de vie" tussen de beide
rechercheurs, die voortgingen elkaar niet
te kennen.
Al deze observaties deed Groetje oxxder
het genot van de hors d'oeuvre en het ge
sprek met professor Cossaert. Ze paste er
natuui-lijk zox-gvuldig voor op om niet afge
trokken of stil te worden; ze deed werke
lijk aandoenlijk haar best om boeiend te
praten en omdat de professor ook volkomen
correct bleef, viel deze lunch haar eigenlijk
erg mee. Er bleven natuurlijk zijn ogen, die
naar haar keken op een wijze, die haar be
schaamd maakte, maar behalve zijn bloem
rijke complimentjes zei hij toch ook weer
niets dat niet door de beugel kon. De ver
schrikkelijke doos met bonbons lag nog op
tafel en maakte het door de hard-x-ose strik
moeilijk om er niet naar te kijken, maar ze
keek dan maar naar haar bord en af en toe,
schuchter, in de ogen van haar cavelier.
En ze vergat ook niet waarvoor ze hier zat
en begon, heel voorzichtig, te vissen naar
zijn particuliere leven. Er kwam nu een
geamuseerde uitdrukking op zijn geestig
gezicht en hij zag er met zijn zwax-te punt
baardje meer Mefistoachtig uit dan ooit.
„Geeft u les in Oud-Aziatische kunst?"
„Trés interessant! Maar niet voor mooie
jonge vrouwen."
„Hebt u ook verstand van Buddha's?"
Het was een uitdaging. Professor Cossaert
antwoordde:
„Mais si! Maar mijn Buddha's zijn
eeuwig. Ze verdwijnen niet."
Het meisje wist niet dat zij helemaal
geen detective-ogen bezat: de hare keken
nu al een beetje verschrikt. Onder zijn
zware knevel plooide zich zijn mond.
„Geeft u les aan een school? Of aan de
universiteit?"
„Aan een school. Aan de hoogste klassen."
„Zijn daar ook meisjes?"
„Helaas niet, mademoiselle Meilink. Ik
spreek gi*aag met meisjes."
Vervelende kerel! dacht Greetje. Maar
ze glimlachte. En nu ging hij tot de aanval
over.
„Stelt u zoveel belang in mij, made
moiselle?"
Ze kreeg meteen een kleur. O, het was
moeilijk! Noortje zou natuurlijk dadelijk
een geestig en snedig antwoord klaar gehad
hebben. Zij hakkelde hulpeloos:
„Natuurlijk. Uu geeft mij toch deze
lunch
„Mille fois merci, mademoiselle!!"
Hij hield haar voor de gek. En het was te
moeilijk voor haar, dat speurderswerk. Ze
kon het niet. Ze was te verlegen. Vuurrood
zag ze nu. Daarop hield hij haar zijn siga
rettenkoker voor, een kostbare zilveren
sigarettenkoker met het monogram D.C. in
de rechterbovcnhiek.
„Een sigaret?"
„Graag. Alstublieft,"
Ze zag het monogram en ineens flitste er
een gedachte door haar heen. Hij borg de
koker weer in zijn zak en gaf haar vuur.
En zo, met hun gezichten dicht bij elkaar,
zei ze:
„U hebt het monogram D.C. Net als
Daniël Camphuysen. En net als David Cor
beyn, de grootvader van juffrouw Sarah."
Het was alweer mis. Hij schaterde het nu
ineens uit: een vrolijke, losse, aanstekelijke
lach. Een lach, die enige mensen in de buurt
om deden kijken. En dan nam hij een diepe
trek van zijn sigaret. (Wordt vervolgd)
