Met na rust gewijzigde voorhoede
versloeg Bondselftal Rot Weisz
Productiviteit voornamelijk door
virtuoos voetbal van Abe Lenstra
Fa. B. ENGELENBERG
DE VLUCHT VAN JAN KLAASSEN
De gele kamer
Snoeks verving Smit
voldoende na rust
Velox versloeg CIOS
in matige wedstrijd
WIJNHANDEL
„DE ZIJLPOORT"
Kees Broekman sneller
op de korte afstand
FEUILLETON
Geen zorgen
Jongeren
Lat in de weg
AbeAbe
Tegenpunt
Rode Duivels oefenden
tegen Real San Sebastiaan
Centrale training van
het Nederlands elftal
Waterpoloprogramma
De volleybalcompetitie
Kninpioertsehan tweede
klasse libre district
Haarlem
Gezellig Samenzijn te sterk
voor HDG
Mejuffrouw Van Leeuwen
kampioene van GIOS
door Mary Roberts Rinehart
15>
DONDERDAG 15 DECEMBER 1955
(Van onze sportredacteur)
Ondanks het feit dat Abe Lenstra niet zo lang: geleden vijfendertig jaar werd on
danks het feit dat deze naar Enschedé geëmigreerde Fries niet meer het postuur heeft
dat men bij een topvoetbalier zou verwachten en ondanks het feit dat de meest ge
vierde en verguisde Nederlandse voetballer niet meer als dé schrik geldt op de Ne
derlandse voetbalvelden ondanks dat alles is en blijft Lenstra naar onze mening
de voetballer in ons land, die wat techniek, spelbegrip en virtuositeit betreft op een
zame hoogte vertoeft.
Zoals hij gisteren speelde in het Nederlandse Bondselftal tegen de West-
Duitse club Rot Weisz Essen (vorig jaar kampioen) was zonder meer voortreffelijk.
Nagenoeg elke bal die van een van zijn voeten kwam was gevaarlijk. En dan
praten wij nog niet eens over de sublieme goal, die hü in de tweede helft van de door
de Nederlanders met vieréén gewonnen wedstrijd scoorde. Zo lang er in Neder
land nog een voetballer rondloopt met de capaciteiten van deze uiterlijk loom, log en
langzaam lijkende speler is de bezetting van in ieder geval één van de binnenplaatsen
van de voorhoede van het Oranje-elftal een uitgemaakte zaak. Deze conclusie is wel
de belangrijkste winst uiteraard na de financiële opbrengst ten behoeve van het
Vluchtelingen-Comité die de wedstrijd van gisteren opleverde.
Een belangrijke winst uiteraard. Want
juist het voorhoedeprobleem is de laatste
tijd de grootste zorg geweest voor de wei
nig benijdenswaardige heren, die het Ne
derlands elftal moeten samenstellen. Mocht
Abe Lenstra in de komende selectiewed
strijden ter voorbereiding van de over drie
maanden te spelen interland tegen de Duit
sers op eigen grond, weer zo spelen, dan
ligt er maar één taak voor de K.C. Een
taak, die het beste omschreven kan worden
met: een voorhoede formeren rond Lenstra.
Waarbij men dan de keuze heeft uit een
keur van spelers: Clavan, Appel, De
Bruyckere, Klaas Smit (Alkmaar), Carlier,
Moulijn (Feijenoord), Brusselers, Köneman,
De Jager (DFC), Bosselaar, Koopal (VVV),
Schouten (Feijenoord), Brooymans en
Snoeks (Stormvogels). En wellicht zijn er
over een paar maanden nog wel meer te
noemen. Waarmede we maar willen zeggen
dat het al zo oude voorhoedeprobleem een
geheel ander aspect heeft gekregen nu Len
stra nog altijd een voetballer van bijzon
dere klasse blijkt te zijn.
Als de stand van
zaken zo blijft als op
het ogenblik de
vorm van een speler
kan vooral in een
competitie als die
thans aan de gang is
o zo snel verdwenen
zijn en een speler als
Lenstra heeft per slot
van rekening ook zijn
nukken, zoals men zo
langzamerhand wel
zal weten dan kan
men voor de uiterst
belangrijke wedstrijd
tegen het Duitse na
tionale team een
uiterst hecht elftal op
de been brengen. Een i(
elftal, waarin men
zowel in de aanval
als in de verdediging
krachten van beteke
nis heeft.
Abe Lenstra
De formatie van
achterhoede en mid-
denlinie is nu wel
een uitgemaakte zaak.
De Munck was giste
ren wegens ziekte
verhinderd en in zijn
plaats deed Pieters
Graafland van Ajax
het uitstekend. Ge
zegd dient echter te worden dat hij het
verre van lastig had. In de voorhoede van
Rot Weisz combineerden Röhrig (de ex-
HBS'er), Vondenbaumen, Seemann, Islacker
en de internationaal Rahn kundig, maar
hun productiviteit was nihil. Oostenrijks
aanvalsspel speelden zij dikwijls en dat wil
zo veel zeggen als tik-tak tot in het onein
dige en pas schieten op een paar meter
voor de doelman. En aangezien Van der
Hart een voortreffelijke partij speelde en
Kuys en Wiersma hun sterkste wapen,
de sliding, weer met elan in de strijd
brachten, zal het duidelijk zijn waarom de
Duitsers weinig aan schieten toekwamen.
Geen zorgen dus over die defensie. Voor
al niet over de doelverdediger. De Munck is
nog altijd prima en na hem komen op het
lijstje nog keepers als Pieters Graafland,
Kraak en Landman, die allen nog haast
wekelijks als uitblinkers worden genoemd.
Dat de Fortuna-speler Notermans een
bijzonder nuttige kracht kan worden in
selectie-elftallen, heeft hij gisteren zonder
meer duidelijk bewezen. Hij had het verre
van gemakkelijk in de in hoog tempo ge
speelde wedstrijd, maar maakte geen fou
ten van betekenis. Een serieuze concurrent
van de door een examen verhinderde
Schaap bleek hij echter nog niet. Aangezien
echter ook de Gooi-speler niet meer tot de
jongste behoort doet de wetenschap een
speler als deze Notermans achter de hand
te hebben uiterst plezierig aan. Te meer
omdat aanpassingsvermogen in het alge
meen niet de grootste gave is van debu
terende spelers.
Over debuteren gesproken. Er waren nog
andere jonge spelers, die de aandacht op
zich vestigden. Moulijn van Feijenoord bij
voorbeeld. Hij toonde groot begrip voor de
spelopvatting van Lenstra en manoeu
vreerde dikwijls uiterst handig en snel
langs de geroutineerde Janisch. Verder
paste ook Snoeks jr. van Stormvogels
hij verving na rust Klaas Smit van Alk
maar goed in het geheel.
Verder was het spel van de VW'er Koopal
min of meer een openbaring. Hij kwam in
de tweede helft voor Appel, die hoege
naamd niets had kunnen uitrichten, in het
veld en vestigde binnen korte tijdi de aan
dacht op zich door activiteit, scbiethist, be
weeglijkheid en goed positie kiezen. De
Jager (DFC) tenslotte op de rechtebui-
tenplaats opgesteld voor Bosselaar viel
tegen.
Aldus oordelende zal men rap kunnen
concluderen dat de wegblijvers gisteren
wat gemist hebben en de ruim 30.000 in het
Feijenoord-stadion velen de gehele wed
strijd in de neergutsende regen veel
hebben kunnen genieten. In de eerste helft
overigens nog het minst. En dat ondanks
het feit dat al na drie minuten Appel het
Bondselftal de leiding gaf na een enorm
hard schot van Smit, dat de internationale
doelman Herkenrath wel stopte, maar niet
onder controle kon krijgen, zodat Appel ge
makkelijk kon inschieten.
Het bleef de enige goal voor de rust.
Een te schrale beloning overigens voor de
zo voortreffelijk door Lenstra ingeleide
aanvallen. Met passes, die op de centimeter
nauwkeurig waren, zette hij afwisselend
Appel, De Jager, Klaas Smit en Moulijn
aan het werk. En ware het niet dat óf
Appel het spel hij had het uiterst moei
lijk op het doorweekte veld had geremd
óf zijn medevoorwaartsen geen begrip of
te laat begrip hadden getoond, het zou bij
rust al drienul geweest zijn.
Rond de twintigste minuut leek de score
wel verhoogd te zullen worden. Abe onder
nam toen een rush van het middenveld af
cn liep al schijnbewegingen makend en
over de bal heenstappend tot in het straf
schopgebied door, waar hij een slim schot
gaf over de uitlopende Herkenrath. Het
boogschot ketste van de lat terug
Even later was er weer een gevaarlijke
situatie door Abe, die toen een afgemeten
pass gaf aan De Jager. Deze zette scherp
voor, maar de bal werd op zijn weg naar
het net Appel kopte enorm hard in
wederom door de lat gekeerd. De terug
springende bal kwam andermaal bij Abe,
die het leer door een kluwen van spelers
naar Moulijn speelde. Diens schot van drie
meter vond echter een Duits been op zijn
weg.
Na rust hadden Klaas Smit en Appel
plaats moeten maken voor Snoeks jr. en
Koopal. Een niet geringe verbetering zo
bleek al ras.
Van het geringe Duitse overwicht van
het laatse kwartier voor de thee kwam
niets meer en binnen een vijftal minuten
had de VW-er zeker al een zestal schoten
gegeven, waarbij hij een keer uiterst han
dig drie spelers passeerde. Ook Snoeks
probeerde het al gauw na een' combinatie
met Koopal en Lenstra.
Doelpunten onstonden er echter voor
alsnog niet. Maar daar kwam verandering
in. In de zestiende minuut knalde Koopal
met een omhaal hard in. De Duitse spil
Wevers wilde de bal corner trappen,
maar kreeg de bal verkeerd op zijn schoen.
Herkenrath was toen volslagen kansloos.
(2-0).
Vier minuten later schreeuwde het hele
stadion „Abe, Abe". Begrijpelijk. Want
de Fries had een doelpunt gemaakt zoals
alleen een geroutineerde klasse-speler dat
kan. Dat ging zo. Moulijn had een scherpe
voorzet gegeven, waarna Herkenrath de
bal boven het hoofd van de opspringende
Koopal had weggestompt. In de buurt van
Lenstra. Deze stopte de bal kundig, maar
zag dat zeker een zevental spelers het
doel afschermde. Toch zwaaide Lenstra's
been naar achteren. Maar het harde, strak
ke schot, dat iedereen verwachtte, kwam
niet. Wel een met ijzige kalmte, grote pre
cisie en behendig getimed boogschot, waar
uit de bal als uitgerekend net onder de
kruising van paal en lat in het doel ver
dween.
Met stormachtig gejuich begroette het
publiek dit doelpunt van klasse. De man,
die het maakte stak stijfjes een arm in de
hoogte ten teken dat hij het maken van
zo'n goal ook niet onprettig vond.
Daarmede was de naam Lenstra nog niet
uit het wedstrijdverloop verdwenen. Even
na dit fraaie doelpunt kwam er een met
een goal bekroonde aanval, waaraan geen
Duits been wel een paar handen
te pas kwam. Pieters Graafland gooide de
bal naar de teruggekomen Moulijn Abe
komt nog steeds niet overmatig veel naar
achteren die evenwijdig aan de zijlijn
een hoge pass gaf aan Lenstra. De Duitse
back Janisch kon met zijn hoofd niet bij
de bal komen en stak er dus zijn beide
handen maar tegen. Niet voldoende, want
de bal kwam toch bij de Fries. Terecht
paste scheidrechter Roomer de voordeel-
regel toe, waarna Abe een haarzuivere
dieptepass gaf aan de al sprintende Koopal.
Deze passeerde eerst Wevers, waarna hij
een schot afleverde dat zelfs Herkenrath te
machtig was: (4-0).
We zullen de naam Lenstra nu niet meer
gebruiken, maar volstaan met de opmer
king, dat hij in elke aanval van impor
tantie een voorname rol speelde. Ook toen
hij het wat kalmer aan probeerde te doen,
betrokken zijn mede-voorwaartsen hem
toch weer iedere keer in het spel. Rest ons
te vertellen dat Snoeks goed paste in de
aanvalsformatie. Dat hij wederom een
kans zal krijgen in een selectieteam staat
bij ons haast wel vast.
De Duitsers die intussen volhardden in
onproductief spel, kregen twee minuten
vóór het einde toch nog een doelpunt. En
wel na een zuiver schot van Schattler
na rust ingevallen maar dat misgunde
niemand de sportieve en hard werkende
tegenstanders. Bovendien werd daarmede
de zelfde score bereikt als het vorig sei
zoen in Essen, zij het dat toen de Duitsers
degenen waren, die het applaus voor de
zege kregen.
Geld voor de Vluchtelingen, een ruime
overwinning, diverse lichtpunten voorwat
betreft de spelers, wat wilde men giste
ren in Rotterdam eigenlijk nog meer?
ADVERTENTIE
Doejstraat .39 - Haarlem - Tel. 13232
'A r*
ftprmr-i r
LICHTGEVENDE VERF
Wiersma (2) in een bekende stand. Met
een ferme sliding heeft hij de Duitse mid-
voor Seemann een schietkans ontnomen.
Kuys (links) en Notermans (achter S.ee-
mann) snellen te hulp. Een drietal Duit
sers, Vondenbaumen, Islacker en Grewer
kijken toe.
Het voorlopig Belgisch elftal heeft in het
Heysel-stadion in Brussel een oefenwedstrijd
tegen de Spaanse club Real San Sebastiaan
met viereen gewonnen. De ruststand was
eeneen. De Belgische ploeg verscheen in
de volgende opstelling: doel: Dresen; ach
ter: Diricx en Van Brandt; midden: Huys-
mans. Van Kerckhoven en Mees; voor:
Piters, Givard, Mathonet, Houf en Jadot.
Reeds in de tweede minuut namen de Bel
gen de leiding. Een schot van Jadot werd
door de Spaanse keeper weggewerkt, maar
Givard retouneerde de bal onmiddellijk
(10). Gedurende het eerste kwartier ble
ven de gastheren sterk in de meerderheid.
Daarna schenen de Spanjaarden enigszins
gewend te raken aan het gladde veld. Zij
begonnen meer gebruik te maken van hun
snelheid en in de 32ste minuut maakte^ mid
denvoor Igoa gelijk.
Na de rust hernamen de Rode Duivels
het initiatief en nadat een kwartier ver
streken was, kon Givard zijn tweede doel
punt maken. Even later belandde een vrije
schop van Houf via het been van een
Spaanse verdediger in het doel van keeper
Bagur (311. Daarmee was de tegenstand
van de gasten gebroken. De Belgen
mochten een vijftal hoekschoppen nemen
en slaagden er tien minuten voor het einde
door Mees in de stand op viereen te
brengen.
De centrale training van de Nederlandse
voetbalelftalclub zal in Januari in Amster
dam worden hervat. Het ligt in de bedoe
ling van de technische commissie van de
KNVB dan twee groepen van elk vijftien
spelers samen te stellen: een A- en een B-
groep.
Zaterdag 17 December zijn in het Sport
fondsen bad in Haarlem de volgende water-
polo-competitiewedstrijden vastgesteld:
Bekercompetitie dames: HVGBWater
lelie. Centrale wintercompetitie dames:
HaarlemRDZ. Centrale wintercompetitie
heren: HVGBMerwede. Dames eerste
klasse: HPCDWT 2. Heren vierde klasse:
HPC 3—Haarlem 3.
Dinsdagavond 20 December worden in het
Sportfondsenbad Haarlem gespeeld: Dames
derde klasse: Haarlem 2DWT 4. Dames
tweede klasse: DWRDWT 3.
Woensdagavond 21 December is in het
Velserbad vastgesteld: Dames tweede klas
se: VZV—HPC 2.
Ja, de tak was groot genoeg om Jan en Katrijn te dragen. Ze lieten zich van de
woonschuit zakken en stapten op de dikke tak, die langs de boot dreef.
„Zie je wel, het gaat best!", zei Jan Klaassen. Houd je goed vast, Katrijn, dat je
er niet afglijdt!"
Ze hielden zich stevig vast aan 'n paar zijtakken, die aan het dikke stuk vastzaten.
En zo dreven ze netjes met de stroom mee, alsof ze op een bootje zatenSpoedig
was er van de woonschuit al niets meer te zien.
„Kijk de zon komt op!", zei Jan. 33-34
Gisteravond heeft Velox In de volleybal
competitie op de ClOS-club een zeer nut
tige overwinning behaald. De Velox-ploeg
volgt nu met slechts drie verliespunten
meer de teams van Die Raeckse en HVS in
de hoofdklasse heren. Het publiek kreeg
overigens maar een tamme wedstrijd voor
gezet. Zelfs het vaak spannende score-
verloop kon geen sfeer in de strijd brengen.
Beide teams speelden met een invaller.
Veolx meost het zonder Latte stellen, die
vooral in het achterveld danig werd ge
mist. en bij CIOS ontbrak Vink. Vooral
goede passes uit het achterveld ontbraken
in deze wedstriid, waardoor de ploegen vrij
wel met tot goede aanvallen konden ko
men. Zelfs sDelers als De Koning en Ver
heem (Velox) moesten nu werkeloos toe
zien.
Nadat Velox in de eerste set een 61
voorsprong h^d genomen haalde CIOS weer
tot 65 op. Velox onderbrak met een time
out, maar kon niet verhinderen dat CIOS
een kleine 76 voorsorong nam die hierna
nog tot 129 werd ongevoerd. Velox redu
ceerde deze achterstand geleidelijk: 1210.
1311. 1514. 1515. Beide teams konden
toen de beslissende twee punten maar niet
scoren: 161-5 voor Velox. 1616. 1716
voor nx. 17—17, 18—17 voor CIOS 19—17
voor CIOS.
In .de tweede set nam Velox weinig risico
en stelde CIOS van het begin af onder druk.
Dit resulteerde in een 153 set-overwin
ning voor de blauw-witten. In de derde set
was het verlooD van de score minder een
zijdig. Velox nam met 82 de leiding. Wel
healde CIOS weer oo tot 87 (time out voor
Velox). maar andermaal vergrootte Velox
de voormrong tot 128. Via 1210. 1310
en 1412 won Velox deze game met 1512.
CIOS startte in de laatste set hoopvol.
Met 60 kwamen de toekomstige sportlei
ders voor. Maar Velox bezwoer het gevaar
tijdig: 65. CIOS kreeg nog de gelegen
heid om tot 85 uit te lonen, maar toen was
het gedaan mot de ClOS-spelers. Via 99
nam Velox de leiding over: 129, 1511.
De eersteklassers
Leonidas heeft voor een verrassing ge
zorgd door HBC met 3—1 te vesrlaan. In
deze meer snannende dan fraaie strijd won
T.eonidas met 1015. 1715, 1715 en 1510.
De reserves van HVS hebben vrij gedeci
deerd van Rapiditas gewonnen. Ondanks
het feit dat de strijd vaak aardige momenten
had, bleef Rapiditas toch onder zijn kunnen.
De tussenstanden waren: 159, 156 en
15—13.
De uitslagen luidden:
Heren: LeonidasHBC 31: HVS 2Rap.
3_0: Velox—CIOS 3—1; Rap. 2—HVS 3 2—2:
WIK 3Santooort 2 03; WIKGios 2
3—1; BWT—Haarlem 3 4—0; OSS—Ready
2 0—4: OVRA 3—OG 1—3.
Dames: GiosOSS 03; HBC 4MHBS
2 3—1: VesmiaHaarlem 3—1: Raeckse 7—
Haarlem 3 0—4: Velox 3Raeckse 3 1—3:
PSVH 2—HBC 2 0—3; Velox 4—Gios 3 2—2;
aReckse 6—Sizo 2 1—3; HVS 2—SSO 1—3,
Jeugd (jongens): HaarlemJeugdland 3-0;
WIKBuitenrust 22.
In café Van Trigt aan de Rijksstraatweg
in Haarlem werd een begin gemaakt met het
spelen van de biljartwedstrijden om het
kampioenschap tweede klasse van het
district Haarlem van de KNBB. De resul
taten waren:
150
33
18
4.54
115
33
13
3.48
Van Tuppenveld
150
31
23
4.83
31
20
3.40
150
33
18
4.54
134
33
24
4.06
150
39
12
3.84
126
39
15
3.23
HECHT. De Duitser Gerhard Hecht,
Europees kampioen halfzwaargewicht, zal
zijn titel verdedigen tegen de Franse kam
pioen Charles Colin. Het gevecht zal in St.
Nazaire worden gehouden, vermoedelijk in
Februari 1956.
Voor de hoofdklasse-competitie van de
Kon. Nederl. Dambond speelde de Haar
lemse Damclub in haar clublokaal tegen
„Gezellig Samenzijn", de nationale club
kampioen. De Haarlemmers hadden drie in
vallers:, voor J. B. Sluiter Jr., J. P. van Eijk
en J. Boerkoel.
Het begin was voor HDC, want D. Schrij-
nemaekers (bord 9) won door een verras
send zetje van C. F. H. Bakker. Spoedig
was de stand gelijk (22), want invaller
C. P. Schelfaut moest aan het eerste bord
de meerderheid erkennen van de Neder
landse kampioen, grootmeester R. C. Keiler,
J. W. van Dartelen forceerde hierna in een
stand, waarin de Haarlemmer een schijf
was achter gekomen, remise tegen W. Rus
tenburg (bord 3). W. J. van Looij, die aan
het 10de bord was ingevallen, verloor hier
na door tijdoverschrijding van W. J. Jansen
(35), doch H. T. Luif bracht aan het 2de
bord door een fraaie overwinning op Herm.
de Jongh de partijen wederom op gelijke
voet (55).
J. H. Blom (bord 4) verloor hierna van
Jur. Schroder (57)) en J. van Looij
(bord 8) deelde de punten met J. Kasten
(68). Toen kwam een keerpunt in de
strijd, want achtereenvolgens verloren J. H.
Meure (bord 7) van A. C. Klaassen en A.
Douma, die aan het 6de bord was inge
vallen, van H. C. van Utteren (612). De
partij aan het 5de bord tussen Nico Blom
en J. Steenhuis moest worden afgebroken.
De eindstand wordt vermoedelijk 137 of
146 voor de Amsterdammers.
Bij de onderlinge wedstrijden van de gym
nastiekvereniging GIOS is het mej. Van
Leeuwen gelukt om voor de tweede maal
beslag te leggen op de voor het kampioen
schap beschikbaar gestelde wisselbeker.
Met uitzondering van de jongste jongens-
afdeling keerden ook in de overige afde
lingen de winnaars van het vorig jaar thans
weer met een médaille naar huis terug.
VUCSPARTA. De bij kunstlicht ge
speelde wedstrijd tussen de tweedeklasser
VUC en de hoofdklasser (semi-professionals),
Sparta, op het VUC-terrein in Den Haag is
met zeseen door Sparta gewonnen. Bij rust
leidde Sparta reeds met viereen.
ADVERTENTIE
9
Fa. P. BEAUFORT S
Kinderhuisvest 47—51 J
Telefoon 10717
Haarlem
WIJN met bouquet en finesse
koopt U bij BEAUFORT.
Hebt U interesse?
9
Kees Broekman is zich bewust van het
feit, dat bij de Olympische schaatswedstrij
den in Misurina zijn kansen op een médaille
uitsluitend liggen op de 5000 en 10.000 meter.
Niettemin heeft hü in de afgelopen zomer
door een wijziging te brengen in zijn
traningsprogramma zijn oefeningen zo
danig samengesteld, dat hij hoopt op de
voor-Olympische wedstrijden in Davos, bü
de Spelen in Cortina, bij de wereldkam
pioenschappen in Oslo en de Europese kam
pioenschappen in Helsinki de 500 meter in
een snellere tijd te rijden dan hü de laatste
jaren heeft gedaan.
Broekman staat reeds maanden in con
tact met de Nederlandse trainer Holleboom
en deze laatste is eens nagegaan op welke
wijze de tijd op de korte afstand zou kun
nen worden omlaaggebracht. De Duitse
athletiektrainer Gerschler had reeds duide
lijk laten weten, dat een tijd van 1 min. 4,8
sec. op een 400 meter athletiekbaan voor
Broekman veel te hoog lag. Hij moest daar
tenminste 10 seconden vanaf krijgen. Zeer
ijverig heeft de Nederlander maanden en
maanden op de athletiekbaan getraind.
Officieus heeft Broekman over 400 meter
een tijd van 54,6 sec. laten afdrukken, pre
cies het verschil, wat door Gerschler is
aangegeven.
Daarnaast heeft hij zijn conditietraining
natuurlijk niet verwaarloosd. Broekman is
van mening dat zijn physieke conditie even
goed zal zijn als die van de andere Neder
landse schaatsenrijders, die zovele maanden
onder leiding van Holleboom op het CIOS
hebben getraind.
Laatste seizoen
Broekman houdt nog steeds vast aan zijn
besluit dat dit seizoen zijn laatste zal zijn.
Het is tien jaar geleden dat hij op zo'n ver
bazingwekkende wijze in het Bislet-stadion
in Oslo debuteerde met het winnen van de
10.000 meter en rijders als Liaklev en Seyf-
farth achter zich liet. Dat was het begin van
een sportloopbaan met als hoogtepunten een
Europese titel (1953) en twee zilveren
médailles tijdens de Spelen in 1952. Broek
man heeft grote rijders als Parkkingen,
Pajor, Lundberg, Liaklev, Seyffarth en
Hedlund overleefd. En nog steeds is men in
Noorwegen van mening dat hij de gevaar
lijkste tegenstander blijft van wereldkam
pioen Sigge Ericsson op de 5000 en 10.000
meter.
Nee, en ik hoop dat ik nooit zo iets
te zien zal krijgen!
Ze bekeek het stukje textiel echter aan
dachtig, liep naar één van de ramen en
onderzocht het toen nogmaals.
Het is uitstekende zijde. Dat is tegen
woordig moeilijk te krijgen. Het moet uit
China komen. En het is met de hand ge
naaid. Het moet duur zijn geweest.
Uit China zeg je?, antwoordde Floyd
dron^erig en verzonk toen in gepeins.
Carol was er niet in geslaagd naar het
ziekenhuis te gaan. Tegen de tijd, dat haar
auto klaar was, had het nieuws zich al
als een lopend vuurtje door het dorp ver-
mreid. En voor de kleine kolonie van zo
mergasten was dit een onverwachte af-
.eiding in de vacantie, die tot. nu toe niets
opwindends had opgeleverd. Waar nog tele
foons waren stonden ze nauwelijks stil. En
in de club, die in de middaguren meestal
verlaten was, groepten gasten bijeen, ter
wijl tegen het einde van de middag ieder
een, die de Spencers goed kende, de heuvel
was opgereden of opgelopen om even met
Carol te kunnen praten en om indien
mogelijk een blik te slaan op de gang
kast.
Carol ontving hen zo goed als ze kon: de
al oudere Wards, die zich erg bezorgd
toonden, Louise Stimson, de aantrekkelijke
jonge weduwe, die in de buurt van de club
een gezellig wit-gepleisterd huis had laten
bouwen, Marcia Dalton, de Crowells en
wie al niet meer. Er was gelukkig nog ge
noeg thee en nog wat whisky. Ze kon haar
gasten echter niets bijzonders vertellen.
Het eerste belangwekkende nieuwtje
hoorde ze zelfs van Peter Crowell, een
forse man met een rood-aangelopen ge
zicht, die getrouwd was met een vrouwtje,
dat iets van een muis weg had.
Ik geloof dat ze er achter beginnen
te komen, Carol, wie het is. Gedeeltelijk
tenminste
De Wards keken angstig, Carol verbaasd.
Floyd vertelde het me zelf, ging Cro
well verder. Hij schepte er kennelijk een
behagen in dat hij zulk een sensatie ver
oorzaakte. Ze is Vrijdagmorgen met de
trein van half zeven gekomen en is toen
met de bus verder gegaan. Voorzover ik
begrepen heb, moet ze er nogal opvallend
hebben uitgezien. Ze had een wit hoedje
op, een jasje van zilvervossen aan en een
week-end-koffertje en een grote reistas
bij zich. De chauffeur van de bus heeft ge
zegd dat ze nogal vreemd deed toen ze uit
stapte. Ze zag er uit alsof ze niet precies
wist wat ze doen moest. Zij vroeg hem
waar de apotheek was omdat ze wilde
telefoneren. Hij zei haar dat de apotheek
nog dicht was, maar ze hep toch in die
richting.
Vertel hen over dat koffertje, Peter,
zei Ida, zijn vrouw.
Hij nam een slokje van zijn whisky-soda.
Ja, dat was nogal vreemd, ging hij
verder. De chauffeur heeft gezien dat
er initialen op stonden, maar hij kan ze
niet meer herinneren. Er waren er drie,
dat weet hij nog wel, en voorzover ik het
begrepen heb, werden ze niet in de kast
gevonden. Heb jij ze soms ergens gezien?
Carol's stem was enigszins onvast.
Ik heb er niet naar gekeken, Peter.
Alles, wat ik heb gezienDe Wards
stonden op dit moment plotseling op. Me
vrouw greep Carol's handen en hield die
vast.
Ik weet zéker dat Carol het prettig zal
vinden als we hier niet meer over praten,
zei ze tex-wijl ze rondkeek. Hierop wendde
ze zich tot Carol.
Het spijt me. Als je de komende da
gen soms bij ons wilt logeren, zullen we dat
erg prettig vinden. Dat wilden we je eigen
lijk vragen.
Carol voelde zich zó dankbaar, dat ze
maar nauwelijks haar tranen kon be
dwingen. Ze slaagde er echter in een glim
lach te voorschijn te toveren.
U bent beiden méér dan vriendelijk.
Ik zou het graag willen doen, maar de be-
dienden zouden hier niet alleen willen blij
ven. Zeker niet na wat gebeurd is.
Ze liep met hen mee naar de voordeur.
Een pad van kiezelstenen, dat slechts en
kele meters ondei'broken werd door de weg
die de heuvel opliep, verbond beide tuinen.
Ze liep een eindje met hen mee en vroeg
hoe het ging met Terry, hun kleinzoon, die
in het Verre Oosten als vlieger diende.
Over Greg vertelde ze vervolgens ook het
een en ander. De Wards zagen er de laatste
tijd plotseling veel onder uit, vond ze, en
het leek haar toe dat ze zwakker waren
geworden. De oorlog was een verschrikking
voor zulke mensen! Ze voelde zich terneer
geslagen en haar stemming verbeterde er
nauwelijks op, toen ze thuis gekomen,
hoorde, dat de telefoons weer geïnstal
leerd waren.
Nu moest ze wel Newport opbellen. Ze
kon het moeilijk nog langer uitstellen.
De anderen gingen langzamerhand ook
weg, totdat alleen nog Louise Stimson en
Marcia Dalton overbleven. Peter Crowell's
afscheidswoorden waren karakteristiek
voor hem.
Heb je er iets op'tegen, als ik even
naar die kast ga kijken?
De politie heeft haar verzegeld, Peter.
Hij keek teleurgesteld. Zo gauw als
het kan, moet je die kast open laten maken,
en direct laten schilderen. Dan vergeet je
alles zo snel mogelijk. Wat heb jij er trou
wens mee te maken? Een onbekend meisje
heeft zich laten vermoorden. Je kent haar
helemaal niet. Waarom zou je je er dan
druk over maken?
Ze ging terug naar Louise en Marcia.
Beiden rookten zwijgend. Carol stak ook
een sigaret op. Ze kreeg de stellige indruk,
dat de één probeerde langer dan de ander
te blijven. Louise glimlachte geamuseerd,
Marcia zag er echter enigszins verbeten
uit. Je hebt dus Jerry Dane ontmoet, zei
Louise. Interessant type, vind je niet?
Ik zou het niet weten. Is hij dat?
O, ja! Ze keek even naar Marcia
Een gewonde oorlogsheid. En hij ziet
er echt mannelijk uit. Waarom zou hij naar
hiér gekomen zijn om te herstellen?
Daar is niets geheimzinnigs aan, zei
Marcia uitdagend. De Burtons hebben
hem hun huis aangeboden. Cax'ol is er al
in geslaagd, ging ze vei'der, terwijl ze ter
sluiks naar Louise keek, om hem te ont
moeten. En dat kan jij niet vertellen.
Louise stond op.
Bij mij hebben ze geen lijk gevonden,
zei ze opgewekt. Maar je kunt nooit
weten!
Tenslotte vertrok ze, maar Marcia bleef
stevig in haar stoel zitten. Carol kende
haar vrij goed, en voelde zich eindelijk iets
meer op haar gemak.
Hoe denk je over Jeixy Dane?, vroeg
Marcia abrupt.
Ik heb eeidijk gezegd, nog helemaal
niet over hem nagedacht. Daar heb ik wér
kelijk nog geen tijd voor gehad.
Marcia haalde haar schouders op.
Voor mij blijft hij een mysterie. We
hebben hem allemaal gevraagd om eens
te komen eten of om eens te komen brid
gen. Maar neen hoor! Hij is nog steeds
invalide en gaat vroeg naar bed! Een in
valide! Hij klimt tegen de heuvel op als
een geit. Ik heb hem dat zelf zien doen.
Misschien houdt hij wel helemaal niet
van bridge, antwoordde Carol verveeld.
Ik hoop niet dat je het erg vindt, Marcia,
maar ik heb een hele dag achter de rug.
Marcia stond op, maar ze ging nog niet
weg. Ze keek naar buiten.
18)
Ik geloof zo dat dit huis een archi-
tecturele bastaard is, maar ik heb er al
tijd wel van gehouden. Het is toch vreemd,
dat Elinor hier nooit komt. Vind je zelf
ook niet?
Ze keek Carol oplettend aan.
Ze houdt meer van Newport. Dat is
alles. Het is voor Howard trouwens ge
makkelijker met de week-ends daar heen
te gaan.
Carol begreep maar al te goed dat Mar
cia met een vooropgezette bedoeling Eli
nor's naam genoemd had. Ze was op haar
hoede.
Het is vreemd, zei ze, nog steeds Ca
rol strak aankijkend, maar ik meende
dat ik haar wagen Zaterdagmorgen vroeg
om ongeveer twee uur heb gezien. Haar
auto ken ik uit duizenden.
Dat is belachelijk, Marcia!
(Wordt vervolgd)
