Franse socialisten ondergingen
een „ontburgerlijkingsproces"
IN DE WERELDPOLITIEK
Bezorgdheid over de NA VO
In hun oppositie tegen de
regeringsmeerderheid
Agenda voor
Haarlem
u -§M>
Vijftig jaar geleden
Wapenschouw der politieke partijen
/"Hoe is het ontstaan?^
Sovjet-leiders terug
in hun land
Verhond
Verschil
Vervlogen
Ondeugdelijk oorlogsschip
gebouwd in Japan
Kerkelijk Nieuws
Dit woord:
Dit woord: OOGAPPEL
J
'CJ
Baron Fain bij auto-ongeluk
in Frankrijk gedood
Tiende baggermolen voor
Indonesië in Lübeck
Afghanistan zal internationale
concurrentie niet uitsluiten
Uit Haarlems Dagblad
van 20 December 1905
DINSDAG 2 0 DECEMBER 1955
O
Van onze correspondent in Parijs)
Veel sterker dan in Nederland is in Frankrijk de geschiedenis der politieke par
tijen door persoonlijklTeden dan door programma's en leerstellingen bepaald. In
de partij der Franse socialisten, de Section Internationale de l'Internationale
Ouvrière, leeft nog altijd de bijna weemoedige herinnering voort aan twee
grote figuren die het politieke geweten van leiders en volgelingen tot op deze
dag stempelden: Jean Jaurès en Léon Blum. Jaurès was de volkstribuun, die
cle Franse arbeiders van hun eerste ketenen verloste in een tijd dat het com
munisme als afzonderlijke politieke macht nog niet bestond. Blum, de fijnge
voelige intellectueel en humanist die zelf uit de gegoede burgerij stamde, is de
wat tragische figuur geweest die de tweespalt in het Franse proletariaat ver
geefs trachtte te overbruggen met zijn Volksfront met de communisten in 1930
waarvan hij later zelf het politieke bankroet moest toegeven.
Deze tweeslachtigheid van een partij die
zich enerzijds, en geboortehalve in dienst
van de arbeiders wil stellen, doch ander
zijds betrekkingen ducht met de communis
ten die hun vroegere plaats hebben inge
nomen, heeft de geschiedenis van de SFIO
de laatste kwarteeuw in hoge mate be
paald. Het zijn de twee polen waartus
sen de partijleiding heen en weer werd ge
slingerd. Het was een socialist geweest,
de enigszins patriarchale Paul Ramadier,
die na de bevrijding de moed had de com
munisten buiten de regering te zetten
waarover hij de leiding voerde.
Deze daad die Ramadier door zijn ver
antwoordelijkheidsbesef als regeringschef
werd ingegeven, heeft zijn partij aan de
voet zware verliezen gekost. Enkele jaren
later waren de socialisten gedwongen hun
verbintenissen met de andere regeringspar
tijen te verbreken om in de oppositie,
naast doch onafhankelijk van de commu
nisten, een „ontburgerlijkings-kuur" te
ondergaan. Sinds 1951, het begin van de nu
afgebroken zittingsperiode van het parle
ment, hebben de socialisten geen regerings
verantwoordelijkheid willen dragen en zijn
ze met uitzondering van de kleine acht
maanden dat Mendès-France het roer in
handen had steêvast in de oppositie ge
bleven.
De aanstaande verkiezingen zullen aan
tonen of deze afwijzende houding, waar
voor in het bijzonder de ietwat puriteinse
secretaris-generaal, de vroegere Engelse
leraar Guy Mollet, de verantwoordelijk
heid draagt, vrucht zal afwerpen. In de
meeste districten zal de partij zich wel
handhaven en in sommige districten zijn
zekere vorderingen niet uitgesloten.
Ofschoon het bekend is, dat Mollet en
Mendès-France elkander slecht verdragen,
hebben de socialisten en de liberale radi
calen niettemin een verbond gesloten het
„republikeins front" dat ze zeker na de
verkiezingen in stand willen houden.
Mochten ze tezamen, in vereniging met de
progressieve radicalen van Mitterrand en
Wijlen Léon Blum
DINSDAG 20 DECEMBER
Lido: „Het purperen masker", 14 jaar, 7
en 9.15 uur. Frans Hals: „Tarzan en de ivoor-
dieven", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „De
prairie verdwijnt", alle leeft., 7 en 9.15 uur.
Cinema Palace: „Slaven van de Nijl", 14
jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy: „Fort Ti", 14 jaar,
7 en 9.15 uur. Rembrandt: „Marnbo", 18 jaar,
7 en 9.15 uur. Studio: „U spreekt met uw
moordenaar", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Concert
gebouw: 20.15 uui*, Vijfde D-concert door
het N. Ph. O. o. 1. v. Hein Jordans. Solist:
Andor Foldes. piano. Stadsschouwburg: 20
uur: De toneelgroep „Theater", voert op
„Boek va.n de maand" van Basil Thomas.
WOENSDAG 21 DECEMBER
Lido: „Het purperen masker", 14 jaar, 2,
4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Tarzan en
de ivoordieven", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur.
Luxor: „De prairie verdwijnt", alle leeft.,
2, 7 en 9.15 uur. Cinema Palace: „De ko
ninklijke reis", 10 en 11.30 uur. „Slaven van
de Nijl', 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Roxy:
„Fort Ti", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uui\ Rem
brandt: „Marnbo", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15
uur. Studio: „U spreekt met uw moorde
naar", 18 jaar, 2.15, 7 en 9.15 uur. Minerva:
8.15 uur, Kerstspel „Dit wonderbaarlijk
kind", van C. Rijnsdorp. Uitvoering onder
auspiciën van Bijz. Kerkewerk Herv. Gem.
Stadsschouwburg: 20 uur, Charlotte Kohier
in „Frasquita". Wilhelminakerk: 20 uur,
Interkerkelijke adventswijdingssamenkomst,
Kloppersingelkerk: 20 uur, Kerstliederen
door het Katwijks- en het Haarlems Chr.
Mannenkoor, Alb. de Klerk, orgeL
Guy Mollet
de linkse Gaullisten van Chabandelmas, de
volstrekte meerderheid der zetels behalen
wat hoogst onwaarschijnlijk is dan
zal hun „platform" als regeringsprogram
ma dienen. Daarvoor zullen Mendès-France
en Mollet om de eerste plaats en het pre
mierschap moeten vechten.
De programma's van de socialisten en de
radicalen van PMF liggen dicht bij ehcaar.
Beiden willen ze de macht breken van de
„lobby's", de grote belangengroepen die
zo'n funeste invloed hebben op de Franse
politiek. Ze zijn voorstanders van een ge
leide economie en ze zouden er geen be
zwaar in zien op de militaire uitgaven te
bezuinigen. Ook in de Noord-Afrikaanse
politiek lopen hun inzichten gelijk. Bei
den wensen ze een einde te maken aan het
koloniale tijdperk waarvan de conservatie
ven geen afscheid kunnen nemen.
Alleen ten aanzien van het Europese
vraagstuk kunnen zich moeilijkheden voor
doen. Dat punt is in het gemeenschappelij
ke verkiezingsprogramma omzichtig be
handeld. Mollet was een overtuigde voor
stander van het Europese leger waarvoor
Mendès-France veel minder voelde. Over
dit onderwerp bestond echter óók in de
socialistische gelederen geen eensgezind
heid. Mannen als Jules Moch, Daniel
Mayer en Naegel werden vanwege hun
meningsverschillen met Mollet op dit punt
zelfs geruime tijd buiten de partij geslo
ten. Nu de Europese Verdedigingsgemeen
schap sinds lang van de baan is, lijkt het
niet onmogelijk dat Mollet en zijn vroege
re tegenstanders in en buiten de partij, op
den duur een gemeenschappelijk program
ma voor de Europese integratie kunnen op
stellen.
De socialistische partij wordt door een
centraal comité van een en dertig leden
geleid, waarbij de secretaris-generaal de
eerste viool speelt. Het aantal leden wordt
op ruim honderdduizend geschat, georga
niseerd in „secties" die echter veel minder
actief zijn dan de communistische cellen.
In 1951 kreeg de SFIO honderd en drie ka
merzetels toebedeeld voor ruim twee en
een half millioen stemmen. Wanneer dat
stemmencijfer wordt uitgebreid, dan zou
dat tenkoste gaan van de communisten en/
of de Rooms-Katholieken. Na de oorlog
werd in linkse kringen wel gehoopt dat de
socialisten zich samen met de progressie
ve Rooms-Katholieken van de MRP tot
een soort Franse Labour-partij zouden
verenigen.
Die hoop is vervlogen sedert de Rooms-
Katholieken hun ziel en zaligheid verbon
den hebben aan het lot van het rechtse
blok dat door de conservatieven van Pinay
beheerst wordt. De vooruitstrevende ele
menten in de MRP zouden uit teleurstel
ling over de houding van hun leiders mis
schien hun heil willen zoeken bij de so
cialisten of de radicalen van PMF waar
van ze alleen door de „schoolkwestie"
steun aan het Rooms-Katholieke onderwijs,
die in 1951 opnieuw werd opgerakeld,
eigenlijk nog worden gescheiden.
(United Press) De bisschop van An
gers, mgr. Chappoulie, heeft in een brief,
die Zondag in alle kerken van zijn diocees
is voorgelezen, de kiezers vermaand:
„Communistisch stemmen betekent niet al
leen, ongeacht het voorwendsel waarmee
men zijn geweten wil sussen, ongehoor
zaamheid aan de kerk. Het betekent dat
men een medeplichtige wordt van de erg
ste vijand der Christenheid en haar kinde
ren".
AUVEH'l ENT IE
TOKIO, (United Press) Het eerste
oorlogsschip dat Japan sedert de tweede
wereldoorlog gebouwd heeft is bij de proef
vaarten een mislukking gebleken als ge
volg van zware trillingen. Hierdoor is de
aflevering van de 630 ton metende mijnen-
legger Erimo aan de Japanse vloot uitge
steld. Deze gang van zaken heeft opschud
ding veroorzaakt bij het bureau voor natio
nale verdediging dat reeds de twee diesel
motoren van 1.250 pk had betaald, waar
aan de narigheid geweten wordt. De affaire
wordt ook betreurd door Japanse scheeps
bouwers aan wier adres Griekse scheep-
vaartbelangen het verwijt hebben gericht
dat zij slechte schepen bouwen.
De Erimo was het eerste van verscheidene
schepen die besteld waren door het bureau
voor nationale defensie bij Japanse werven
en fabrieken voor scheepsmotoren. De
romp van de Erimo is bij de Suraga-werf
gebouwd en de motoren bij de Sasebo-
fabriek.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Vroomshoop (toez.) R. Hoek
stra te Ressen.
Beroepen te Andel (N.Br.) H. Pol te Wil-
nis. Te Rotterdam-Vreeswijk (Strevels-
wijk) W. Brinkman te Asperen.
Aangenomen naar MeerssenValken
burg (L.) J. Stoffels, geestelijk verzorger
arbeiderskampen te Blitterswijk.
Geref. Kerken
Beroepen te Stellendam-Melissant W.
Netjes, cand. te Kampen; te Veendam J. W.
Vlaanderen te Blokzijl.
Bedankt voor Siddeburen dr. A. G. Luiks
te Dieven.
Tweetal te Apeldoorn (vac. wijlen P. C.
de Bruyn) H. v. Rhijn te Leeuwarden en
G. W. Rijksen te Rotterdam-Z.; te Vlaar-
dingen (6e pred.pl.) D. Visch, evang. pred.
te Emmen en F. Vroom te Groningen.
Beroepen te Andel (N.-Br.) P. C. L. de
Jager, cand. te Maassluis.
Chr. Geref. kerken
Tweetal te Delft G. J. Buijs te Papen-
drecht en K. J. Welema te Midwolde (Gld.)
De oogappel is het cirkelvormige ge
deelte van het regenboogvlies met de
pupil in het midden. Dat wij de oog
appel beschouwen als het dierbaarste
wat de mens bezit, is begrijpelijk. Men
vindt deze gedachte herhaaldelijk in de
Bijbel uitgedrukt. „Die ulieden aen-
raeckt, die raeckt des Heeren oogh-
appel aen", leest men in Zacharias 2:8.
Iemand bewaren of bewaken als zijn
oogappel is eveneens een aan de Bijbel
ontleende zegswijze. Later zei men ook:
iemand liefhebben als zijn oogappel en
als gevolg van deze vergelijking ging
men ook de geliefde persoon zelf zijn
oogappel noemen. „Hij was mijn oog
appel", zegt in de Camera Obscura me
vrouw Marrison die men ten onrech
te dikwijls Grootmoeder Kegge noemt
van haar kleinzoon William.
ADVERTENTIE
Een gulden genieting voor 80 cent
COMPIEGNE (AFP/ANP) De Frans
man baron G. F. J. Fain, sedert 22 Nov. 1951
directeur van „Institute International des
Brevets" te 's-Gravenhage, is Zaterdag te
Chauny overleden aan de gevolgen van een
auto-ongeluk. Zijn vrouw werd bij dit on
geluk ernstig gewond. Baronesse Fain
wordt in het ziekenhuis van Chauriy ver
pleegd. Het elfjarig dochtertje van het
echtpaar Fain en haar gouvernante, die
achter in de auto zaten, zijn ongedeerd
LüBECK, (United Press) De grootste
en modernste baggermolen ter wereld, de
„Sumatra II" is in Lübeck van stapel ge
lopen. Het gevaarte is 107 meter lang en
negentien meter breed. Het is de tiende
baggermolen, die voor Indonesië is ge
bouwd in Lübeck. De scheepsbouwindu-
strie te Lübeck heeft orders voor nog zes
baggermolens voor Indonesië.
De factoren, die bezorgdheid wekken over de gang van zaken bij de NAVO,
hopen zich op. Die bezorgdheid is daarom zo ernstig, aangezien deze verdrags
organisatie niet alleen het leeuwendeel der West-Europese begrotingen voor
militaire kostbaarheden opeist, doch zich ook steeds meer aandient als de enige
internationale gecoördineerde daadkracht en waarin dus de prestaties van de
verschillende aangesloten landen op het gebied der internationale politiek ver
ankerd liggen. Om het duidelijker te maken: als de NAVO zou blijken te falen,
zouden de grootste inspanningen van Europese landen jarenlang voor niets ge
weest zijn en zouden zij bovendien hun politieke richtingsgevoel verliezen. Dat
zou catastrofaal kunnen wezen voor de ganse wereld, maar voor de Europese
toekomst in het bijzonder. Want die is langzamerhand wel angstig nauw ver
bonden met wat de NAVO zich voorstelt te bereiken. Helaas is dat falen van
de NAVO geen hypothese. Want de laatste conferentie der 45 ministers samen
vormend de Noord-Atlantische Raad heeft in dat opzicht bezorgde verbazing
gewekt, die schrikbarende vragen doet rijzen. Het is te hopen dat de nationale
parlementen zich nu spoedig en grondig met deze aangelegenheid gaan bezig
houden, om verder onheil te voorkomen.
Er is één feit van algemene betekenis,
dat onverwijld zou moeten worden bezien
en zo mogelijk verholpen, omdat het de
hele toekomstige praktijk van de NAVO
beheerst. Dit feit moet ongetwijfeld de 45
ministers zijn opgevallen, al hebben zij er
niet op gereageerd. De NAVO is niet alleen
als militaire organisatie een aantal rondes
achter, doch óók als politieke koersgever
voor de aangesloten landen. Enkele voor
beelden, geput uit de resultaten van de
laatste conferentie, tonen deze dubbele
traagheid overduidelijk aan.
Terwijl de Sovjet-Unie volgens in
NAVO-kringen thans bekendgemaakte cij
fers een enorme luchtvloot bouwt, die met
de nieuwste wapenen is uitgerust en over
de modernste snelheids- en bereikmoge-
1 ijk heden beschikt, is de NAVO nog bezig
met de constructie van een waarschuwings
systeem tegen invallende vliegtuigen. Nu
pas heeft men besloten, bij dit waarschu
wingssysteem radar te gaan gebruiken
een technische voorziening die haar toe
passing reeds in de vorige Wereldoorlog
vond. Al de jaren die voorbijgegaan zijn en
die steeds opnieuw tot „het gevaarlijke
jaar" werden gestempeld waarin boven
dien reusachtige sommen wei-den besteed1
voor de opbouw van een NAVO-defensie
heeft West-Europa zonder behoorlijk waar
schuwingssysteem opengelegen voor plotse
linge luchtaanvallen. Men heeft die jaren
besteed aan de opbouw van een grond-
leger, althans van vijftien verschillende
schema's van grondJegers, waarin het to
verwoord „divisie" het machtigste argu
ment vormde. Nu pas en onze minister
Staf heeft het op een persconferentie door
een simpel voorbeeld duidelijk gemaakt
is bij de NAVO het besef doorgedrongen,
dat naar het Westen invallende vliegtuigen
dienen te worden gesignaleerd. Het voor
beeld van minister Staf paste overigens nog
in de vorige oorlog. PIij vertelde van één
bommenwerper, die boven West-Duitsland
verscheen en wiens vlucht naar het Westen
dan door Duitse waarnemers voortaan aan
Nederland zou worden doorgegeven. Wij,
op onze beurt, zullen dan zorgdragen dat
het bericht ook aan Engeland wordt door
gezonden, wanneer die ene bommenwerper
althans volhardt in zijn Westelijke koers..
Niemand, die een moment heeft nage
dacht over de doelmatigheid van een
militaire organisatie als de NAVO, heeft
ooit durven veronderstellen, dat een derge
lijke waarschuwingsketen pas in het jaar
1955 als noodzakelijk zou worden erkend.
Toch is het blijkbaar zo, en de trots van
minister Staf over deze vondst is moeilijk
te begrijpen.
De NAVO zit dus nu nog midden in de
constructie van haar militaire apparatuur,
voor zover die in haar jaren geleden opge
stelde plannen is voorzien. Wanneer men
daarbij bedenkt dat intussen de H-bomstra-
tegie het beeld der militaire mogelijkheden
ingrijpend heeft gewijzigd, komt men van
zelf tot de vraag of de leiders der NAVO
r.ooit stilstaan bij de overweging, dat de
logge structuur van deze verdragsorganisa
tie haar steeds verhinderen zal militair de
toon aan te geven of zelfs maar in de pas
te blijven, zodat haar kostbare inspannin
gen altijd tot onbruikbare resultaten zullen
leiden.
Doch de NAVO blijft n-iet alleen zuiver-
militair achter bij de ontwikkeling, zij mist
evenzeer de bus bij de praktische aanpas
sing van haar doelstellingen bij de politieke
gevolgen der militaire evolutie. Die poli
tieke gevolgen zijn door de Sovjet-Unie
veel eerder begrepen en in haar koersbe
rekening opgenomen. Men heeft in Rusland
immers reeds jaren geleden gebroken met
de idee, dat een moderne veroveringsoor
log vruchten zou kunnen afwerpen voor de
beweegredenen die het Russische streven
inspireren. Aan de ene kant schijnbaar de
Westelijke bewapeningswoede veroor
delend, heeft de Sovjet-Unie met heimelijk
genoegen gezien hoe deze bewapening de
Westelijke landen tonnen gouds kostte en
economisch verzwakte. Haar werkelijke
politiek werd overgeschakeld: op het eco-
nomisch-sociale front, waar de braaklig
gende gebieden der voorheen-koloniale,
semi-koloniale en nog koloniale landen het
eerste doelwit vormden. Terwijl de NAVO
zich nog uitputte in de berekening van de
kans op een gewapende aggressie van de
Sovjet-Unie tegen het Westen, gingen de
infiltraties der Russen reeds uit tegen de
Aziatische landen die er gevoelig voor zou
den kunnen zijn.
Totnutoe heeft de NAVO zich alleen om
divisies bekommerd, geen ogenblik om de
psychologische veroveringstocht van de
Sovjets in achtergebleven landen. Militaire
pacten en opstapeling van oorlogsmateriaal
was voor de NAVO de enig zichtbare weg
naar verdediging. Thans is de NAVO bezig
zich te verdedigen tegen iets, dat niet meer
dreigt en dat zij als het toch komen zou
niet zou kunnen keren: een gewapende
invasie van de Sovjets in Europa. De Rus
sen worden echter niet door „divisies op
papier en waarschuwingssystemen per te
lefoon" van zulk een aggressie weerhouden.
Zij worden tegengehouden door de vernie
tigende consequenties van een atoomoorlog,
die niet door de NAVO doch door Amerika
zal worden beantwoord. En nu zij die niet-
lonende oorlog hebben afgeschreven, heb
ben zij de steven gewend naar meerbelo-
vende verten: de exploitatie van sociale on
rust, economische achterstand, koloniale
rancunes en anti-Westelijke gevoelens. Op
dit terrein ontmoeten zij de NAVO niet.
Want die is nog bezig aan haar divisies en
haar waarschuwingssystemen uit de vorige
oorlog; aan haar kostbare militaire enormi
teiten van ouderwets allure, die de Weste
lijke welvaart vertragen.
Op de laatste NAVO-conferentie zijn
schuchtere geluiden vernomen onder
meer van onze minister Beyen die aan
dacht vroegen voor de „oorlog" op het so
ciaal-economisch front, de moderne strijd
tussen economische belangen met politieke
en sociale wapens. Nu pas en hoeveel
jaren zal het duren vooraleer de NAVO
over dit onderwerp met een plan komt?
De ministers die in de conferentie pleit
ten voor een steviger NAVO-propaganda,
vanwege het duidelijke gebrek aan enthou
siasme bij de Europese volken, hebben wel
gevoeld waar de schoen knelde. Doch zij
hebben opnieuw het middel op het ver
keerde niveau gezocht. Met propaganda
maakt men immers geen innerlijk vacuum
vol en kan men in het bezadigde Europa
althans geen gebrek aan doelmatigheid1
verbergen. Wat er ook aan de NAVO man
keert, de hemel moge ons bewaren voor een
propaganda die dat verhult! Dat zou im
mers niet alleen een volharden in een fa
tale fout zijn, doch ook nog het scheppen
van een illusie om die fout te verdoezelen.
Daaraan hebben de West-Europeanen wel
het minst van alles behoefte.
Intussen mogen de nationale parlementen
zich spoedig intens bezig gaan houden met
dit ernstige probleem, waarvan zoveel af
hangt. Want als die 45 ministers zo volg
zaam blijven volharden in de koers, waar
van niemand kan zeggen waar zij heen
voert, hebben de volksvertegenwoordigers
de dure plicht der correctie.
Het is niet de eerste keer, dat op deze
bedenkelijke gang van zaken met betrek
king tot de NAVO wordt gewezen. Vóór
het Russische „glimlach-offensief" begon,
werd reeds van vele zijden de veronder
stelling geopperd, dat deze organisatie met
haar louter militaire instelling de verhou
dingen in Europa nadelig beïnvloedde en
de onmiskenbare noodzaak tot een basis
van samenwerking met het Oostelijke blok
negeerde. Die noodzaak is nu nog veel ster
ker aan de dag getreden. Terwijl haar doel
stellingen ongetwijfeld de volken der Euro
pese landen aanspreken verdediging
tegen aggressie en infiltratie is immers
voorwaarde voor een veilig en gerust be
staan volgt de NAVO een averechtse
koers, doordat zij voortgaat de Westelijke
economie te verzwakken en daardoor de
voedingsbodem voor die vreemde infiltra
tie, tegen haar wil in, mede helpt bereiden.
Bovendien heeft zij nu ook nog haar poli
tieke keus beperkt tot een stokpaardje, dat
ongetwijfeld een der NAVO-leden West-
Duitsland zeer na aan het hart ligt, doch
de ovez-ige verhindert bij te dragen tot de
vestiging van een stabiele verhouding in
Europa. Zij zweert namelijk bij onmiddel
lijke hereniging van Duitsland en laat geen
kier van de deur open om via onderhande-
lingen met het Oosten een bruikbare,werk
zame oplossing voor het Duitse probleem te
bereiken. Op deze wijze isoleert de NAVO
zich tot een vesting, waarin zonder twijfel
steeds meer de politieke aspiraties van
West-Duitsland tot dogma zullen worden.
Deze onvruchtbare politieke hardnekkig
heid, gepaard gaande met een even on
vruchtbare en hardnekkige militaire illusie,
maken de NAVO tot een instituut waarvan
de Westelijke landen alleen nog maar pijn
lijke ontgoocheling kunnen verwachten. De
correctie, die men van de nationale parle
menten mag verwachten, dient zich te rich
ten op een NAVO die bruikbaar, modern en
minder kostbaar is. Zij zal in de toekomst
niet in het kielzog der handige Russische
manoeuvres moeten varen, doch een eigen
initiatief dienen te ontwikkelen en trach
ten, de Russen een slag vóór te zijn op de
gebieden die in deze tijd nog gelegenheid
tot internationale competitie bieden.
Zij zal, uitgaande van de ook door haar
te bevorderen welvaart der aangesloten
landen, het oog moeten richten op de mo
gelijkheden van de moderne tijd of zij
zal slechts willoos en onvermijdelijk de
oogmerken dienen yan haar tegenstanders.
J. L.
LONDEN-PARIJS (Reuter-AFP) Pre
mier Boelganin van de Sovjet-Unie en de
eerste-secretaris van de communistische
partij Kroësjtsjev, zijn na hun reis naar
India, Birma en Afghanistan geestdriftig
ontvangen te Tasjkent, de hoofdstad van de
socialistische Sovjet-republiek Oezbekistan
aldus meldt radio-Moskou. Een half mil
lioen inwoners van Oezbekistan hebben
beide Sovjet-leiders bejubeld, toen zij van
het vliegveld naar de stad reden. Zij kwa
men uit Kaboel na een verblijf van vijf
dagen in Afghanistan. Op een massa-ver
gadering werd eenstemmig een resolutie
aangenomen, waarin de resultaten van hun
reis werden goedgekeurd.
Premier Mohammed Daoed Chan van
Afghanistan heeft op een persconferentie
verklaard dat bij de besprekingen met de
Sovjet-leiders is getracht een grondslag te
vinden voor wederzijds vertrouwen en de
ontwikkeling van vriendschappelijke en
economische betrekkingen, zonder enigerlei
concessies of voorwaarden. Er zijn geen
overeenkomsten gesloten die in strijd zijn
met de neutraliteitspolitiek van Afghani
stan. De Russische lening aan Afghanistan
betekent niet, dat de Sovjet-Unie een mo
nopoliepositie gaat innemen. „De deuren
zullen voor de internationale concurrentie
geopend blijven", zei hij.
Kroesjtsjev deed bij het afscheid in Ka
boel nog een aanval op Pakistan en de Ver
enigde Staten.
Van officiële zijde in Karatsji, de hoofd
stad van Pakistan, wordt vernomen, dat
president Eisenhower niet als bemiddelaar
wil optreden in het geschil tussen Afgha
nistan en Pakistan over de kwestie Pach-
toenistan. Koning Mohammed Zahir, Sjah
van Afghanistan, had Eisenhower hierom
verzocht. In zijn antwoord aan de koning
zegt de Amerikaanse president, dat het
misschien aanbeveling verdient het voor
stel van de gouverneur-generaal van Pa
kistan, Iskander Mirza, tot een conferentie
op hoog plan tussen Afghanistan en Pa
kistan aan te nemen.
Van welingelichte zijde te Washington is
vernomen, dat de Verenigde Staten wel
hun goede diensten hebben aangeboden ter
vergemakkelijking van een oplossing van
het Pakistaans-Afghaanse grensgeschil.
Opening Calypso theater te
Amsterdam
Op 22 December zal het Calypso theater
in de Marnixstraat te Amsterdam zijn
deuren openen.
Het Calypso-theater zal plaats bieden
aan ruim 600 personen en is ingericht voor
alle bestaande projectiesystemen.
HAARLEM. Eenige ingezetenen van
Schoten hebben een adres gezonden aan
den minister van Binnenlandsche Zaken,
waarin zij verzoeken, het stadsgedeelte
van Schoten, dat het Schoterkwartier
genoemd wordt, bij Haarlem te voegen.
Zij merken op dat er voor de kinderen
der 6000 bewoners van dit kwartier geen
school aanwezig is, dat het kwartier
armzalig met petroleum wordt verlicht
en dat de klasse, waarna personeele be
lasting moet worden betaald, veel te hoog
is. Wie gebruik maakt van de mogelijk
heid, slechts één derde dier belasting te
betalen, is zijn kiesrecht kwijt. Armen
zorg, politie, brandweer en reiniging ver-
keeren, in vergelijking met Haarlem,
in een on gezonden toestand. Door grens-
verandering kunnen deze misstanden uit
den weg geruimd worden.
