Sport in het kort H VS won in korte, felle wedstrijd van Die Raeckse De gele kamer Partizan versloeg Wacker in het Olympisch stadion met vier-één Tien Joegoslavische voetbalvirtuozen nog een klasse beter dan elf Weners Milutinovic: midvoor met bijzondere kwaliteiten Euwe wint tweede partij na 33 zetten j Sneeuwzorgen FEUILLETON 5 Nog eens j Partizan. Men kan ervan verzekerd zijn dat de Joegoslaven geen loom spelletje Iets bijzonders Virtuoos De Davis Gup-competitie Om de schaaktitel DE VOLLEYBALCOMPETITIE Reims versloeg Voros voor Europa-beker Studenten sporttournooi Overwerkte scheidsrechters terug naar vaderland Semi-prof- en amateur elftal van Rotterdam Bijna 190 opgelapte Britse tanks uit België naar Egypte verzonden door Mary Roberts Rinehart DONDERDAG 2 9 DECEMBER 195 5 (Van onze sportredacteur) Ruim zesduizend toeschouwers hebben gistermiddag van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens „wat anders" te zien op voctbalgebied. Zij trotseerden weer en wind en gingen naar het Olympisch stadion in Amsterdam om er een vriendschap pelijke ontmoeting te zien tussen het Oostenrijkse Wacker en het Joegoslavische Partizan, twee clubs die voetbal uit de hogeschool zouden gaan demonstreren. En wij moeten het bekennen zij zijn niet bedrogen uitgekomen. Tenminste, voor zover het de Joegoslaven betrof. De Oostenrijkers stelden bitter teleur en vertoonden een spelletje, waarvoor men werkelijk geen risico mocht Jopen voor een flinke griep. Ze verloren dan ook alleszins verdiend met vier-één, nadat ze bij rust reeds met twee-één hadden achter gestaan. Eigenaardig, want in de tweede helft speelden de Weense voetballers met de krachtige wind schuin in de rug tegen een ploeg van niet meer dan tien Joegoslaven Het was gistermiddag bar slecht weer om naar voetbal te kijken. Vandaar ook dat er maar ruim zesduizend mensen waren in het Olympisch stadion. Jam- mer, want het zien spelen van het Joe- goslavische Partizan zou voor velen heel nuttig geweest kunnen zijn. Wij hopen dan ook van harte dat de KNVB bij het Z zoeken van een sparringpartner vóór een interlandwedstrijd eens naar Bel- grado zal gaan voor het inviteren van voetbal te zien zullen geven, zoals zo- vele vorige sparringpartners, maar hun uiterste krachten zullen geven. Net als gisteren tegen Wacker. Dat kwam zo. De veel beter voetbal demonstrerende spelers van Partizan had den vijf minuten vóór rust een twee-nul voorsprong. Dat prikkelde de Weners even en wonder boven wonder resulteerde hun lang niet zuivere combinatiespel-tot-in- het-oneindige twee minuten later in een doelpunt. Het ging toen even hard tegen hard, omdat de Joegoslaven op hun beurt werden geprikkeld. Linksback Iierceg, die al een vermaning had gekregen van scheidsrechter Leo Horn, trapte prompt een Oostenrijker na toen zich de gelegenheid daartoe voordeed. Waarop de Nederlandse referee andermaal het spel onderbrak om Herceg nogmaals toe te spreken. Deze was echter al te kwaad om nog voor rede vat baar te zijn, waarop hij enkele boze woor den zei en tot slot veelzeggend in het gras spuwde. Uiteraard stuurde toen Leo Horn de slecht gemanierde Joegoslaaf uit het veld. Het was overigens het enige incident in de af en toe interessante wedstrijd. Al moet het ons wel van het hart dat men in Oost-Europa een bijzondere mening schijnt te hebben over vriendschappelijke wed strijden. Er werd niet gemeen, maar toch af en toe wel bijzonder hard gespeeld en niet zelden zwaaiden Oostenrijkers gebalde vuisten in de richting van Joegoslaven. of wierpen Joegoslaven veelzeggende blikken in de richting van Oostenrijkers. Maar dat scheen wel noodzakelijk te zijn, aangezien het bestraffend toespreken weinig hielp in verband met de taalverschillen. Hoe dan ook, de in felle wind bibberende toeschouwers hebben toch wat bijzonders gezien. En wel voetbal, dat men bijna me chanisch zou kunnen noemen. Voetbal, dat zo degelijk is ingestudeerd, dat de combi naties haast wel móéten kloppen. De spe lers van Partizan gaven nagenoeg geen trap, of er stond wel een teamgenoot klaar om de combinatie voort te zetten. In een razendsnel tempo switchten ze, speelden ze een tik-tak spelletje dat aan het wonder baarlijke grensde. Met flitsende schijnbe wegingen of enorm handige manoeuvres passeerden ze soms twee tot drie spelers met een gemak alsof er geen tegenstanders stonden11, waarna dan een afgemeten pass.je volgde naar een op de juiste plaats staande medespeler, die de bal dan op zijn beurt enkele meters doorschoof naar een ander. En zo maar door. Maar ook dat Joegoslavische voetbal hoe onbegrijpelijk goed ook naar Neder landse begrippen had toch één manke ment: het leverde te weinig op. Het duurde ondanks al die snelheid bij de wonder lijke figuren te lang voordat de bal in het strafschopgebied was. Welk een over wicht de spelers van Partizan ook hadden, hoe vaak zij ook een aanval opbouwden, tot een schot kwam het maar zelden. Voor wat betreft de krachtsverhouding had het bij rust gerust vijf- of zes-nul kunnen zijn de stand was toen echter nog maar twee-éénOndanks echter die onpro- ductiviteit viel er voor de met technisch voetbal niet zo heel erg verwende toe schouwer veel schoons te genieten. Het zien van het voetbal dat spelers als die van Partizan spelen, maakt ongeveer dezelfde overrompelende indruk op de toe schouwer als op een genoeglijkheidsbiljar ter, die voor het eerst bij topklasse biljart gaat kijken. Hij komt er vandaan met het idee dat hijzelf en zijn clubgenoten onver beterlijke krukken zijn die het nooit zullen leren. Voetbal, zoals de Joegoslaven het giste ren speelden, leek ondanks de uiterst hinderlijke wind een eenvoudig kinder spelletje, dat iedereen kan leren. Pas na afloop komt men tot de ontdekking wat voor enorme aanleg en intensieve training er nodig is om een peil te bereiken als Partizan bereikt heeft. Het stoppen van de bal zelfs in de meest onmogelijke stan den kost de spelers geen moeite; fantas tische balcontröle lijkt de gewoonste zaak van de wereld, evenals op de centimeter nauwkeurig koppen. Wij schreven: mechanisch voetbal. Met de druk op een knop het uittrappen van de keeper begint een machine te lopen met tien machtig snelle en krach- Keeper Pelikan van Wacker werpt zich in de modder voor de voeten van de Partizan- speler Kaloperovic (op de grond) en de virtuoosMilutinovic, de midvoor van de Joegoslavische ploeg. tige koppelingen. En die steeds maar be wegende machine staat niet eerder stil dan dat er in het geheel geen reden meer is om energie te verspillen met bewegen. Totdat weer een druk op de knop komt en weer dat geheel zorgt voor een maximaal nut van de verbruikte kracht. Wij zouden hebben gewild dat alle Ne derlandse voetballers eens hadden kunnen zien hoe beweeglijk de Joegoslaven waren ook als zij de bal niet in bezit hadden of er dicht bij in de buurt waren hoe soms achterspelers met razendsnelle sprints in een minimum van tijd gevaarlijke aan vallers werden hoe de Partizan-spelers twee maal drie kwartier in een tempo speelden dat zelfs de heus wel wat ge wende .Oostenrijkers soms te machtig was. Zonder overdrijving kunnen wij' zéggen dat er weinig spelers in de wereld zullen zijn als Milutinovic, de midvoor van Parti san. Wat deze speler in zijn mars heeft is haast onbegrijpelijk voor een Nederlandse toeschouwer. De Joegoslaaf demonstreerde een snelheid als was hij een 100 meter specialist en toonde een lenigheid als was hij jarenlang als slangenmens in het beste circus verbonden geweest. Daarbij gaf hij blijk van een spelinzicht, dat geen plaats overlaat voor situatiepuzzles. Ook niet in het wir-war van Oostenrijkers, die vóór rust de verdediging niet onaanzienlijk ver sterkt hadden, omdat zij tegen wind in speelden. Alleen deze Milutinovic was al een bezoek aan de wedstrijd waard. En dan praten wij nog niet eens van spelers als Zebec, Bobek en Stojanovic (Partizan), die samen al bijna honderd in terlands speelden, of de Oostenrijkers Peli kan, Kollmann, Kozlicek I en Smetana, die niet minder virtuoos voetbal vertoonden, doch spelers waren in een veel minder krachtig en ook minder fel spelend team. Een team, dat met één doelpunt (van Fo- reth) eigenlijk nog te veel kreeg, naast de vier goals (Bobek, Hmelina. Bobek, Bobek) van Partizan. Pietgeen blijkbaar ook de mening was van de Amsterdamse jongetjes op de staantribune, die de Oostenrijkers na rust met een uit volle borst gezongen „Wordt wa(c)kerwordt wa(c)ker tot meer bezielend spel probeerden aan te sporen. Voor de Europese zóne van de Davis Cup competitie in 1956 hebben tot nu toe blijkens een mededeling van de Engelse Lawntennis Bond, die de wedstrijden in deze zóne organiseert, zes landen ingeschreven: Polen, Ierland, Pakistan, België, Egypte en Enge land. De inschrijving sluit 15 Januari en de 1 ting zal op 23 Januari in Melbourne wor den verricht. Naar wij van de zijde van de Kon. Ned. Lawntennisbond vernemen is de Neder landse inschrijving verstuurd. De tweede partij van de tweekamp J. H. DonnerM. Euwe is door Euwe gewonnen. Donner, die met wit speelde, gaf de partij bij de 34e zet op. Euwe heeft thans de lei ding met l'i punt tegen Donner 'j punt. De partij had het volgende verloop: Wit: J. H. Donner zwart: Euwe. 1. e2e4 e7—e5; 2. Pgl—f3 Pb8—c6; 3. Lflb5 a7a6; 4. Lb5—a4 Pg8—f6; 5. 0—0 Pf6xe4; 6. d2—d4 b7b5; 7. La4—b3 d7da; 8. d4xe5 Lc8e6; 9. Ddl—e2 Lf8e7; 10. Tfl—dl Pe4—c5; 11. Lel—e3 00; 12. c2c4 b5xc4; 13. Lb3xc4 Pc6a5; 14. b2b4 Pa5xc4; 15. Le3xc5 Le7xc5; 16. b4xc5 Dd8e7; 17. c5—c6 De7—c5; 18. Pblc3 Ta8—b8; 19. Pf3—d4 Pc4—b2; 20. Pd4b3 Tb8xb3; 21. a2xb3 Dc5xc3; 22. Tdl— cl Dc3d4; t>>. Tal—a2 Pb^—<13; 24. Tel—dl Le6—f5; 25. Ta2—d2 Pd3—f4; 26. De2e3 Dd4xe3: 27. f2xe3 Pf4—66; 28. Tdl—al Tf8—b8; 29. Talxa6 g7—g5; 30. Td2b2 Tb8—'o4; 31. h2—h3 h7—h5; 32. Ta6—al Tb4—b6; 33. Tal—cl Pe6—d8. Wit geeft het op. TEAMWEDSTRIJD. Een van de groot ste teamwedstrijden in de schaakgeschiede nis is in Irkoetsk gespeeld tussen een ploeg van de vereniging Burevestnik, waarin stu denten en leraren van het hoger onderwijs uitkwamen, en een vertegenwoordigend team van hoger en lager personeel uit de bedrijven. Aan 350 borden werd gestreden door 600 heren en 100 dames. Na 4li uur was de ontmoeting in het voordeel van Bure vestnik beslist met 204 L tegen 145punt. Het is lang geleden dat de wedstrijd Die RaeckseHVS in drie sets beslist werd. Gisteravond had HVS inderdaad maar drie games nodig om Die Raeckse te kloppen (30). De strijd was echter bijzonder fel en de talrijke toeschouwers zullen van hun gang naar het Krelagehuis geen spijt heb ben. HVS bouwde zijn aanvallen goed op en rondde deze met harde en tactische slagen al even goed af. Die Raeckse was tegen dit aanvalsspel niet opgewassen en naar gelang de strijd verstreek vielen er meer gaten in de Die Raeckse-verdediging. Toch kwam in het scoreverloop van de eerste sets het krachtsverschil niet tot uiting. De Raeckse werkte hard en niet tegenstaande het betere spel van de HVS'ers konden de rood-witten ver uitlopen van IIVS beletten. Door enkele fouten van Hogervorst (Die Raeckse) nam HVS een 42 voorsprong. Beide partijen trachtten met tactisch ge plaatste ballen hun voordeel te doen. Overi gens met weinig succes. Spoedig ging men echter over tot smashen en trachtte men vooral met harde slagen de verdedigingen te doorboren. Nadat Die Raeckse de score weer in evenwicht gebracht had, liep HVS weer tot 64 uit. Mede door goed smashen van Hogervorst, werd HVS korte tijd in het defensief gehouden en Die Raeckse zag kans om tot 96 uit te lopen. HVS wisselde van speler, de HVS'ers speelden met liefst drie wisselspelers, maar ook dit kon niet verhelpen dat Die Raeckse tot 136 uitliep. Men mocht verwachten dat deze set een ruime overwinning voor Die Raeckse zou opleveren. HVS dacht er echter anders over. Hierbij maakte de Die Raeckse- coach een fout door veel te laat te onder breken. Pas nadat HVS vijf punten tegen- gedcoord had werd er om time-out ge vraagd: 1311. Op de stand 1313 ging de serve nogmaals naar Die Raeckse over, maar werd jammerlijk gemist. HVS kreeg de ge legenheid om met 1513, in tegenstelling met de traditie in deze wedstrijden tegen Die Raeckse de eerste set te winnen. Hard van stapel Aangemoedigd door dit resultaat liep HVS in de tweede set hard van stapel (60). Tijdig kwam Die Raeckse echter terug en via 65 en 85 kwam de score toch weer in evenwicht: 88. Door te ge forceerd aanvallen van Jac. Moolenaar (Die Raeckse) nam HVS andermaaal een voor sprong 118, maar Die Raeckse kon de ach terstand reduceren en zelfs in een gunstige 1311 voorsprong omzetten. Ook nu bleek de voorsprong van Die Raeckse niet vol doende. De Nobel (Raeckse) was er vol komen uit en had vervangen moeten wor den, Dit gebeurde echter pas na de tweede set. De strijd werd sensationeel, maar weer een teleurstelling voor de Die Raeckse-aanhang, want evenals in de eerste set kon HVS met Clay aan het hoofd de achterstand weer wegwerken en met 1513 ook deze game winnen. Deze 20 achterstand werkte bijzonder ontmoedigend op de rood-witten. HVS daarentegen kwam er steeds beter in en met gevarieerd aanvalsspel werd de Die Raeckse-verdediging volkomen weggespeeld. Clay, Prins en in mindere mate Petersen toonden zich goede aanvallers. Na een 30 voorsprong kon HVS via 33 tot 123 uitlopen. Die Raeckse kon het ver schil tot 126 terugbrengen, maar verder liet HVS het niet komen en met 30 werd op duidelijke wijze revanche genomen voor de onlangs geleden nederlaag tegen Die Raeckse. RapiditasVelox Voor de hoofdklasse dames speelde Rapi ditas tegen Velox. De Repaditas-speelsters deden het ditmaal veel beter dan wij de laatste tijd van haar gewoon zijn en Velox mocht dan ook blij zijn met een pun tenverdeling. Velox stelde teleur, serveerde en plaatste bijzonder slecht. Rapiditas daarentegen kon door goed opvangen, waar bij vooral mevr. Hoevens op de voorgrond trad, de aanval aan het werk houden. Vooral mej. Groen werd als goede aanvalster steeds in de aanval betrokken. De eerste set vonden we van de blauw- witten nog de beste. Steeds kon een voor sprong behouden worden: 51, 54, 95, Ja, het was een prachtig paleisje, xvaarin koning Kandorijn woonde. Maar eens is er iets met dat paleis gebeurd, en wat dat was, zullen we nu eens vertellen. Op een dag, toen de Bosmannetjes weer in het bos werkten, keken ze bedenkelijk naar de lucht. Die begon steeds meer te betrekken, en het begon heel hard te waaien. „We moesten maar naar huis gaan", zeiden ze tot elkaar. „Het ziet er naar uit, dat we lelijk weer krijgen!" Ze zochten hun gereedschap bij elkaar en vertrokken. 11-12 126 en 128. Met 159 won Velox deze game. De tweede set werd door Rapiditas met de zelfde cijfers gewonnen. Nu was het Rapiditas dat van begin af aan een voor sprong kon behouden: 60, 63, 107, 128 en 159. In de derde set liet het opvangen bij Velox in sterke mate te wensen. De Rapidianen namen liefst een 123 voorsprong. Velox kwam echter tdrtig en Rapiditas kon zelfs met time-outs deze opmars niet onderbreken. Op 1414 kon Rapiditas het getij keren en na de grote voorsprong nog maar net met 1614 de winst binnen halen. Blijkbaar na men de zwart-witten met het gelijkespel genoegen, want er werd minder hard ge streden en Velov kreeg dan ook de gelegen heid om deze game voor haar rekening te nemen. Via 92, 115 en 129 won Velox de laatste set met 159. De uitslagen luidden: Heren: PSVH 2—Raeckse 2 2—2; WIK— OSS 2—2; Raeckse—HVS 0—3; HVS 3—PWN 04; Velox 3Rap. 3 31; Haarlem 3— Gios 3 22; Haarlem 2Raeckse 3 13; Blinkert 2—HBC 2 3—1; OVRA 3—Gios 2 1—3. Dames: MHBS 2Gios 4 40; Rap.Velox 2—2; OG—PSVH 1—3; OVRA 2—Haarlem 4 3—1; SSO 2Si zo 2 3—1; Haarlem 2— OSS 1—3; Raeckse 6—OG 2 2—2; VVSH— Sizo 04; SantpoortGios 3 30. De tweede wedstrijd voor de kwartfinale om de Europa-beker tussen het Hongaarse Voros Lobogo en de Franse club Stade de Reims is geëindigd in een gelijkspel: vier vier. Bij de rust hadden de Fransen met drie-één de leiding. Stade de Reims, dat de eerste ontmoeting met Voros Lobogo, in Parijs, met vier-twee had gewonnen, heeft zich nu in de halve finales geplaatst. Op 4, 5 en 6 Januari wordt in het AMVJ- gebouw in Amsterdam het jaarlijkse sport tournooi van de Foreign Student Service gehouden, waaraan ook ditmaal in Nederland studerenden van Suriname, de Nederlandse Antillen, Indonesië, de Verenigde Staten en Nederland zullen deelnemen. In vergelijking tot vorige jaren zijn enkele wijzigingen gekomen. Het dammen eigen lijk geen studentensport, zegt de organisa tie heeft plaats moeten maken voor het aan populairiteit winnende volleybal. De puntentelling heeft ook een wijziging on- dergaaan, waardoor de waarderding voor de Verenigde Staten, die het kleinste aantal studenten in ons land hebben, iets gunstiger is geworden. De sporten in dit tournooi zijn: zwammen, basketbal, volleybal, tafeltennis, bridge, biljarten en schaken. De Argentijnse voetbalbond heeft met zes Engelse scheidsrechters, die al enkele jaren in Argentinië competitiewedstrijden in de eerste klasse leiden, weer een con tract voor 1956 gesloten. De Engelse ar biters verdienen 800 gulden per maand en ontvangen bovendien een kleine honderd gulden aan toelagen per speeldag. Ondanks de voordelige financiële voorwaarden zul len twee Engelse scheidsrechters Ernst Wielbraham en William Elliot aan het einde van het jaar naar hun vaderland te rugkeren, omdat het Zuid-Amerikaanse voetbal reeds te veel van hun kx-achten heeft gevergd. WEEKABONNEMENTEN dienen uiterlijk op Woensdag te worden betaald, daar de bezorgers op Donder- 8 dag moeten afrekenen. 8 DE ADMINISTRATIE LUDOLFI. Na een onderbreking van drie jaar gaat de thans 26-jarige voormalige GVAV-speler Lu dolf i weer voetballen. En wel voor het Amersfoortse HVC. Ludolfi, die in Utrecht woont, behoorde destijds tot de veelbelovende Noordelijke voetballers. In GVAV speelde hij meestal linksbuiten of linksbinnen. SPORTMAN. Go I'd on Pirie, die dit jaar driemaal zegevierde over Emil Zatopek, is tot de Britse sportman van het jaar geko zen. De midden-afstandloper Chris Chata- way volgde op de tweede plaats en de steeple-specialist John Disley werd derde. REVANCHE. Het Zweedse ijshockey- team heeft revanche genomen voor zijn Maandag geleden 1—0 nederlaag tegen Tsjechoslowakije. In de tweede ontmoeting met de Tsjechen wonnen de Zweden, die hun ploeg gi'ondig hadden gewijzigd met 61. De tussenstanden waren: 10, 20 en 31. IJSHOCKEY. In het wintex-staddon heeft IJHC Den Haag met 10—8 van Spartak Pil- sen gewonnen. De tussenscores waren 52 3_2 2—4. NIEUW BOEK. In Praag is een nieuw boek gepubliceei-d van de hand van Emil Zatopek onder de titel „Mijn training en mijn wedstrijden". Het heeft 100 bladzijden tekst en is verlucht met 32 foto's. Dana Zatopkova, de vrouw van Emil, heeft er ook een bijdrage voor geleverd. In een ander ar tikel worden Zatopeks verrichtingen be licht van medisch standpunt. Het semi-profelftal van Rotterdam, dat 1 Januari op het Sparta-terrein tegen het Amsterdamse voetbalelftal uitkomt, is als volgt samengesteld: Doel: Van Beek (Sparta). Achter: Kerkum en Osterholt (beiden Feijenoord). Midden: Hartog (Excelsior), Terlouw (Sparta) en Steenbergen (Feijenoord). Voor: Van Ede, Verhoeven en W. v. d. Gijp (allen Sparta), Schouten (Feijenoord) en Van der Waal (Sparta). Reserves Van der Bijl (Feijenoord), Visser (Sparta), Bak (Feijenoord) en Braams (Excelsior). Het Rotterdams amateur-elftal, dat 1 Januari op het WA-terrein in Amsterdam tegen de hoofdstedelijke amateurploeg uitkomt, is als volgt gekozen: Doel: Verbrugh (RFC). Achter: Doolhoff (RFC) en Verboom (Excelsior). Midden: Sonneveld (Sparta), Grijzeels (VOC), en Delwei (Transvalia). Voor: Scherpenhuizen (RFC), Kapsen- berg (CW), Taffijn (RFC), Luyten (Nep- tunus) en Van der Velden (DCL). 2 De Olympische officials en alle Cortine- zen beginnen zich af te vragen of een of andere heks uit de oude alpensprook- j jes het op de streek van Cortina voor- zien heeft waar volgende maand de Olympische Winterspelen gehouden moeten worden. Er werd 25 centimeter j nieuwe sneeuw gemeten op de bergen der Dolomieten, 15 kilometer van Cor- tina. Drie bergpassen - de Giovo, Gar- Z dena en Sella - werden geblokkeerd j door reusachtige sneeuwmuren. Overal viel sneeuw - behalve in de streek van Cortina. Gedurende de tweede achter- j eenvolgende dag blies daar een warme wind, die het sneeuwdek van 10 centi- meter reduceerde tot een armzalig kleedje van 7 centimeter. De situatie Z was zo ernstig dat „Alpini" - soldaten j van de Italiaanse elite-bergtroepen - i in actie kwamen om de ongelukkige mensen te helpen de banen voor de Olympische Spelen gereed te maken. Militaire vrachtauto's ronkten door de Dolomieten-valleien om sneeuw van de Falzarego-pas en het gebied van Misu- J rina naar Cortina te brengen en mïli- taire patrouilles „vorderden" sneeuw op alle mogelijke hellingen. De Zuidwesten wind en een zon die Z aan een wolkenloze hemel stond hield Z de temperatuur boven het vriespunt. Olympische officials waren nog wan- hopiger toen zij hoorden dat de guichel- Z heil bloeide in de provincie Treviso, j minder dan honderd kilometer van Cortina, als gevolg van een voor deze tijd van het jaar ongewoon hoge tempe- ratuur. Op maar weinige kilometers van Cortina vocht de winter terug met al zijn wapens: sneeuw, ijs, sneeuwstor- j men en een temperatuur flink onder Z het vriespunt. LONDEN (Reuter) Een woordvoerder van het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft medegedeeld, dat er „redenen zijn om aan te nemen", dat 180 tot 190 Brit se surplustanks, die uit Groot-Brittannië naar België zijn uitgevoerd, doorgezonden zijn naar Egypte. De zestien ton „Valen tine" tanks waren in de afgelopen zes maanden uit Antwerpen verzonden. Zij waren als schroot verkocht en in België weer in orde gemaakt. De vorige week deelde het ministerie mede, dat Groot-Brittannië nieuwe bepa lingen voor de uitvoer van militaire sur- plusgoederen toepast. Een lading van deze goederen is reeds opgehouden. Een onderdeel der nieuwe be palingen is, dat de Britse autoriteiten inge licht moeten worden over de uiteindelijke bestemming der goederen. De woordvoerder zei, dat de „Valentines" reeds in 1939 verouderd waren. Enkele van deze tanks werden in de tweede wereld oorlog tegen de asmogendheden in de woes tijn gebruikt doch zij voldeden niet en waren niet opgewassen tegen de Duitse tanks. Een woordvoerder van een Antwerps be drijf heeft medegedeeld, dat zijn bedrijf m vijf maanden 151 tanks naar Egypte heeft verscheept. Hij zei, dat de transactie „volkomen rechtmatig" is. „Ons contract met Egypte is thans afgelopen of bijna afgelopen", zo voegde de woordvoei'der eraan toe. Aangenomen wordt, dat uit an dere Belgische surplusopslagpLaatsen ruim twintig „Valentines" naar Egypte zijn uit gevoerd. Via Rotterdam Een Antwerpse havenfunctionnaris zeide, dat sedert September een aantal „Centu- rion"-tanks en ruim honderd pantservoer tuigen op rupsbanden, jeeps en reserve onderdelen via Antwerpen zijn verscheept. Ten minste vijftig van deze pantservoertui gen (Bren Gun Carriers) zijn via Rotter dam naar Israel vervoerd, aldus deze ha venautoriteit. 26) Ze speelde echter uitstekend toneel. Ze glimlachte en knikte naar de mensen, die ze kende, en ze sloeg generlei acht op on bekenden. Ze was zorgvuldig gekleed in een sportief wit mantelpak en had een klein wit hoedje op, dat bij Carol pijnlijke her inneringen opriep. Het leek wel op het hoedje, dat ongetwijfeld onder de doek lag. Ze zag er kalm en rustig uit. Carol, die zag hoe ze vriendelijk glimlachend Marcia Dal ton begroette, kreeg onwillekeurig enige be wondering voor haar. Bij de eerste klap van de hamer ebde het geroezemoes weg. De stilte deed bijna pijn lijk aan. De stem van de openbare aankla ger was rustig: Het was niet mogelijk ge weest het stoffelijk overschot te identifi ceren. Later hoopte men te kunnen nagaan, wie de jonge vrouw was geweest, die op zulk een tragische manier om het leven ge komen was. Het onderzoek was slechts een ondervraging om de gegevens te verkrijgen, die men nodig had. De getuigen zouden onder ede staan, zodat zij de waarheid dienden te vertellen. Iedere getuige, die dit zou nalaten, zou vervolgd worden wegens meineed. Na deze inleiding kwam het rappoi't van de lijkschouwer. Het werd monotoon voor gelezen. Het stoffelijk overschot was van een jonge vrouw, waarschijnlijk tussen de twintig en dex-tig jaar oud. Waarschijnlijk had zij een kind het leven geschonken. De aanwezigen huiverden even. Tot nu toe was zij zo maar een meisje geweest, dat, om zo te zeggen, uit de lucht was komen vallen om op geheimzinnige wijze ver moord te worden. Nu ze een jonge moeder bleek te zijn, kreeg men plotseling mede lijden met haar. Het rapport werd verder vooi-gelezen. De overledene had ongeveer zes uur vóór haar dood voor het laatst gegeten. Ze was blond en haar gebit was vrij slecht onderhouden. Ondanks de omstandigheden, waaronder zij gevonden was, moest zij door een slag op het hoofd het leven verloren hebben. Het vuur, dat heur haar en haar kleding deels had geschroeid en deels had ver brand, was ontstaan na haar dood. In haar longen was geen rook of as gevonden, terwijl er verder niets op wees, dat zij op het moment van de brand nog in leven zou zijn geweest. Uit de brandwonden bleek bovendien overduidelijk, dat zij al enige tijd overleden was toen de brand werd ge sticht. Men had kennelijk een poging ge daan om haar lichaam te verbranden. De politie-arts zweeg even om de open bare aanklager gelegenheid te geven, een vraag te stellen. Zou het mogelijk zijn precies vast te stellen, hoe veel tijd ver lopen is tussen haar dood en het ontstaan van de brand? Nee. Men kan alléén met zekei-heid zeggen, dat de dood reeds enige tijd was in getreden. Floyd was de eerste getuige. Hij vertelde van Carol's bezoek aan zijn kantoor, en dat hij daarna met haar naar Crestview was gegaan. Hij had het lichaam in de linnen kast op de eerste étage gevonden en had het laten weghalen nadat dr. Harrison het had onderzocht. Nee, hij had geen foto's genomen. Niemand beschikte over een ca mera en er waren trouwens geen films voor- radig. In antwoord op de vraag, in welke posi tie hij het lichaam had aangetroffen, zei Floyd dat het op de vloer van de kast had gelegen. Het hoofd lag dicht bij de achter wand, de benen wax-en licht gebogen. Het gi'ootste deel van de kleding was verbx-and, de restanten had hij bij zich. Die zaten in dit pak. Als de jury ze soms wilde zien. De jux-y had er wel belangstelling voor. Plechtig liep men naar het tafeltje, bekeek wat in het pak zat, raakte niets aan, en liep toen nog plechtstatiger terug, enigszins ge schokt. Elinor Hilliard had eveneens iets van haar zelfverzekerdheid verloren. Ze was bleek geworden en kennelijk van haar stuk gebracht. 't Is afschuwelijk, mompelde ze plot- j seling, ik wil hier weg Carol, anders wordt ik nog ziek. Maar Carol hield haar bij de arm vast. Wees voorzichtig, zei ze, je moet je er tegen verzetten. Het is zo dadelijk wel voorbij. Dane die achterin het zaaltje stond, zag Elinor's poging om op te staan en Carol's doortastend optreden. Hij had trouwens van de beginne af op Elinor gelet. Zij wist iets, daar was hij zeker van, maar hij had er geen idee van, hoevéél zij wist en wat zij wist. Toen de resten van de kleding van het meisje weer werden ingepakt, zag hij haar kalmeren. Hij piekerde over de betekenis van deze vei'andering van houding. Vervolgens circuleerde onder de jury leden een blauwdruk van het huis, zodat men kon zien hoe het ingedeeld was en waar precies de linnenkast was gelegen. Toen men hier nog mee bezig was, ont stond er achterin het zaaltje enige be- roering. De aanwezigen draaiden zich zo goed en zo kwaad als het ging om en tot Carol's grote verbazing zag ze dat Lucy Norton werd binnengebracht. Ze zat in een wagentje, de benen recht voor zich uit. Een verpleegster duwde het karretje. Lucy staarde strak voor zich uit en zag er bleek en nerveus uit. Haar binnenkomst, zo merkte Dane ogenblikkelijk op, was een schok voor Eli nor. Hij kon haar gezicht niet zien, maar ze zakte weg in haar stoel, terwijl Carol haar enigszins angstig en nieuwsgierig aankeek. Het publiek bemerkte hier echter niets van. Alle aandacht waS op Lucy gericht. Het wagentje werd tot voorin de zaal geduwd, de verpleegster boog zich over haar heen. Ze werd niet direct opgeroepen. Frieda was de volgende, nerveuze, getuige. Ze vertelde dat ze naar boven was gegaan om de kamer van juffxouw Spencer in orde te maken. De lakens moest ze uit de linnenkast halen. Op de deur van de kast en op de muur er omheen zaten overal zwarte vlekken. Ze had er met een vinger over gestreken. Het leek op roet. Toen ze de deur geopend had, zag ze iemand op de vloer liggen. Meer wist ze niet te vertellen. Ze was na deze ont dekking naar beneden gehold en in de keuken flauw gevallen. Ze behoefde niet lang te getuigen, even min als Nora en Maggie, die na haar in de getuigenstoel plaats namen. Zelfs Carol werden slechts enkele routine-vragen ge steld. Toen men haar vroeg, of ze de over ledene kende, antwoordde ze dat ze dit niet deed, noch had ze er enig idee van waarom dat meisje naar Crestview was gekomen. Tot dusverre was de gele kamer nog niet genoemd. Hiermede wachtte men kennelijk totdat Lucy verhoord zou worden. De chauffeur van de autobus verklaar de dat Vrijdagmorgen vorige week om ongeveer half zeven een jonge vrouw in het dorp was uitgestapt, gekleed zoals de overledene waarschijnlijk gekleed was ge weest. Sam van het café'tje getuigde dat een meisje, precies zo gekleed als de bus- passagiere, 's morgens vroeg een kopje koffie bij hem had gedronken. Ze had in het telefoonboek gekeken, maar niemand opgebeld. Mijnheer Allison, de eigenaar van de bazar, verklaarde vervolgens dat hij een jonge vrouw, zoals zojuist beschre ven, in het park tegenover zijn zaak had zien zitten. Het was nog vroeg, kort na zeven uur, zei hij. Ik had net de winkel ge opend. Ze zat op de bank naast de mu ziektent. Ik kreeg de indruk dat ze op iemand wachtte. Zover ik kon zien, was ze niet in moeilijkheden. Er liep vlak bij de bank een eekhoorntje rond en ze pro beerde het diertje naar zich toe te lokken. Ik ging even weg. Toen ik ongeveer tien minuten later weer naar buiten keek, was ze verdwenen. Lucy zag er op dit moment weer heel wat beter uit. Dane merkte op dat ze zorgvuldig en aandachtig luisterde. Ze was enigszins doof, zodat men haar wagentje tot dicht bij de getuigenstoel had gereden. Maar Carol, die dichter bij haar zat, zag dat de hand, die ze achter haar oor hield, trilde. Toen ze tenslotte voor werd geroepen, behandelde de openbare aanklager haar met de grootste vriendelijkheid. We stellen de bereidheid van deze getuige om vandaag hier te verschijnen, bijzonder op prijs, zei hij tot het publiek. (Wordt vervolgd)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1955 | | pagina 7