Sport in het kort
H VS won in korte, felle
wedstrijd van Die Raeckse
De gele kamer
Partizan versloeg Wacker in het
Olympisch stadion met vier-één
Tien Joegoslavische voetbalvirtuozen
nog een klasse beter dan elf Weners
Milutinovic: midvoor met
bijzondere kwaliteiten
Euwe wint tweede
partij na 33 zetten
j Sneeuwzorgen
FEUILLETON
5
Nog eens
j Partizan. Men kan ervan verzekerd zijn
dat de Joegoslaven geen loom spelletje
Iets bijzonders
Virtuoos
De Davis Gup-competitie
Om de schaaktitel
DE VOLLEYBALCOMPETITIE
Reims versloeg Voros
voor Europa-beker
Studenten sporttournooi
Overwerkte scheidsrechters
terug naar vaderland
Semi-prof- en amateur
elftal van Rotterdam
Bijna 190 opgelapte Britse
tanks uit België naar
Egypte verzonden
door Mary Roberts Rinehart
DONDERDAG 2 9 DECEMBER 195 5
(Van onze sportredacteur)
Ruim zesduizend toeschouwers hebben gistermiddag van de gelegenheid gebruik
gemaakt om eens „wat anders" te zien op voctbalgebied. Zij trotseerden weer en
wind en gingen naar het Olympisch stadion in Amsterdam om er een vriendschap
pelijke ontmoeting te zien tussen het Oostenrijkse Wacker en het Joegoslavische
Partizan, twee clubs die voetbal uit de hogeschool zouden gaan demonstreren. En
wij moeten het bekennen zij zijn niet bedrogen uitgekomen. Tenminste, voor
zover het de Joegoslaven betrof. De Oostenrijkers stelden bitter teleur en vertoonden
een spelletje, waarvoor men werkelijk geen risico mocht Jopen voor een flinke griep.
Ze verloren dan ook alleszins verdiend met vier-één, nadat ze bij rust reeds met
twee-één hadden achter gestaan. Eigenaardig, want in de tweede helft speelden de
Weense voetballers met de krachtige wind schuin in de rug tegen een ploeg van niet
meer dan tien Joegoslaven
Het was gistermiddag bar slecht weer
om naar voetbal te kijken. Vandaar ook
dat er maar ruim zesduizend mensen
waren in het Olympisch stadion. Jam-
mer, want het zien spelen van het Joe-
goslavische Partizan zou voor velen heel
nuttig geweest kunnen zijn. Wij hopen
dan ook van harte dat de KNVB bij het
Z zoeken van een sparringpartner vóór
een interlandwedstrijd eens naar Bel-
grado zal gaan voor het inviteren van
voetbal te zien zullen geven, zoals zo-
vele vorige sparringpartners, maar hun
uiterste krachten zullen geven. Net als
gisteren tegen Wacker.
Dat kwam zo. De veel beter voetbal
demonstrerende spelers van Partizan had
den vijf minuten vóór rust een twee-nul
voorsprong. Dat prikkelde de Weners even
en wonder boven wonder resulteerde hun
lang niet zuivere combinatiespel-tot-in-
het-oneindige twee minuten later in een
doelpunt. Het ging toen even hard tegen
hard, omdat de Joegoslaven op hun beurt
werden geprikkeld. Linksback Iierceg, die
al een vermaning had gekregen van
scheidsrechter Leo Horn, trapte prompt een
Oostenrijker na toen zich de gelegenheid
daartoe voordeed. Waarop de Nederlandse
referee andermaal het spel onderbrak om
Herceg nogmaals toe te spreken. Deze was
echter al te kwaad om nog voor rede vat
baar te zijn, waarop hij enkele boze woor
den zei en tot slot veelzeggend in het gras
spuwde. Uiteraard stuurde toen Leo Horn
de slecht gemanierde Joegoslaaf uit het
veld.
Het was overigens het enige incident in
de af en toe interessante wedstrijd. Al
moet het ons wel van het hart dat men in
Oost-Europa een bijzondere mening schijnt
te hebben over vriendschappelijke wed
strijden. Er werd niet gemeen, maar toch
af en toe wel bijzonder hard gespeeld en
niet zelden zwaaiden Oostenrijkers gebalde
vuisten in de richting van Joegoslaven. of
wierpen Joegoslaven veelzeggende blikken
in de richting van Oostenrijkers. Maar dat
scheen wel noodzakelijk te zijn, aangezien
het bestraffend toespreken weinig hielp in
verband met de taalverschillen.
Hoe dan ook, de in felle wind bibberende
toeschouwers hebben toch wat bijzonders
gezien. En wel voetbal, dat men bijna me
chanisch zou kunnen noemen. Voetbal, dat
zo degelijk is ingestudeerd, dat de combi
naties haast wel móéten kloppen. De spe
lers van Partizan gaven nagenoeg geen
trap, of er stond wel een teamgenoot klaar
om de combinatie voort te zetten. In een
razendsnel tempo switchten ze, speelden ze
een tik-tak spelletje dat aan het wonder
baarlijke grensde. Met flitsende schijnbe
wegingen of enorm handige manoeuvres
passeerden ze soms twee tot drie spelers
met een gemak alsof er geen tegenstanders
stonden11, waarna dan een afgemeten pass.je
volgde naar een op de juiste plaats staande
medespeler, die de bal dan op zijn beurt
enkele meters doorschoof naar een ander.
En zo maar door.
Maar ook dat Joegoslavische voetbal
hoe onbegrijpelijk goed ook naar Neder
landse begrippen had toch één manke
ment: het leverde te weinig op. Het duurde
ondanks al die snelheid bij de wonder
lijke figuren te lang voordat de bal in
het strafschopgebied was. Welk een over
wicht de spelers van Partizan ook hadden,
hoe vaak zij ook een aanval opbouwden,
tot een schot kwam het maar zelden. Voor
wat betreft de krachtsverhouding had het
bij rust gerust vijf- of zes-nul kunnen zijn
de stand was toen echter nog maar
twee-éénOndanks echter die onpro-
ductiviteit viel er voor de met technisch
voetbal niet zo heel erg verwende toe
schouwer veel schoons te genieten.
Het zien van het voetbal dat spelers als
die van Partizan spelen, maakt ongeveer
dezelfde overrompelende indruk op de toe
schouwer als op een genoeglijkheidsbiljar
ter, die voor het eerst bij topklasse biljart
gaat kijken. Hij komt er vandaan met het
idee dat hijzelf en zijn clubgenoten onver
beterlijke krukken zijn die het nooit zullen
leren.
Voetbal, zoals de Joegoslaven het giste
ren speelden, leek ondanks de uiterst
hinderlijke wind een eenvoudig kinder
spelletje, dat iedereen kan leren. Pas na
afloop komt men tot de ontdekking wat
voor enorme aanleg en intensieve training
er nodig is om een peil te bereiken als
Partizan bereikt heeft. Het stoppen van de
bal zelfs in de meest onmogelijke stan
den kost de spelers geen moeite; fantas
tische balcontröle lijkt de gewoonste zaak
van de wereld, evenals op de centimeter
nauwkeurig koppen.
Wij schreven: mechanisch voetbal. Met
de druk op een knop het uittrappen
van de keeper begint een machine te
lopen met tien machtig snelle en krach-
Keeper Pelikan van Wacker werpt zich in
de modder voor de voeten van de Partizan-
speler Kaloperovic (op de grond) en de
virtuoosMilutinovic, de midvoor van de
Joegoslavische ploeg.
tige koppelingen. En die steeds maar be
wegende machine staat niet eerder stil
dan dat er in het geheel geen reden meer
is om energie te verspillen met bewegen.
Totdat weer een druk op de knop komt en
weer dat geheel zorgt voor een maximaal
nut van de verbruikte kracht.
Wij zouden hebben gewild dat alle Ne
derlandse voetballers eens hadden kunnen
zien hoe beweeglijk de Joegoslaven waren
ook als zij de bal niet in bezit hadden of
er dicht bij in de buurt waren hoe soms
achterspelers met razendsnelle sprints in
een minimum van tijd gevaarlijke aan
vallers werden hoe de Partizan-spelers
twee maal drie kwartier in een tempo
speelden dat zelfs de heus wel wat ge
wende .Oostenrijkers soms te machtig was.
Zonder overdrijving kunnen wij' zéggen
dat er weinig spelers in de wereld zullen
zijn als Milutinovic, de midvoor van Parti
san. Wat deze speler in zijn mars heeft is
haast onbegrijpelijk voor een Nederlandse
toeschouwer. De Joegoslaaf demonstreerde
een snelheid als was hij een 100 meter
specialist en toonde een lenigheid als was
hij jarenlang als slangenmens in het beste
circus verbonden geweest. Daarbij gaf hij
blijk van een spelinzicht, dat geen plaats
overlaat voor situatiepuzzles. Ook niet in
het wir-war van Oostenrijkers, die vóór
rust de verdediging niet onaanzienlijk ver
sterkt hadden, omdat zij tegen wind in
speelden. Alleen deze Milutinovic was al
een bezoek aan de wedstrijd waard.
En dan praten wij nog niet eens van
spelers als Zebec, Bobek en Stojanovic
(Partizan), die samen al bijna honderd in
terlands speelden, of de Oostenrijkers Peli
kan, Kollmann, Kozlicek I en Smetana, die
niet minder virtuoos voetbal vertoonden,
doch spelers waren in een veel minder
krachtig en ook minder fel spelend team.
Een team, dat met één doelpunt (van Fo-
reth) eigenlijk nog te veel kreeg, naast de
vier goals (Bobek, Hmelina. Bobek, Bobek)
van Partizan. Pietgeen blijkbaar ook de
mening was van de Amsterdamse jongetjes
op de staantribune, die de Oostenrijkers na
rust met een uit volle borst gezongen
„Wordt wa(c)kerwordt wa(c)ker
tot meer bezielend spel probeerden aan te
sporen.
Voor de Europese zóne van de Davis Cup
competitie in 1956 hebben tot nu toe blijkens
een mededeling van de Engelse Lawntennis
Bond, die de wedstrijden in deze zóne
organiseert, zes landen ingeschreven: Polen,
Ierland, Pakistan, België, Egypte en Enge
land. De inschrijving sluit 15 Januari en de
1 ting zal op 23 Januari in Melbourne wor
den verricht.
Naar wij van de zijde van de Kon. Ned.
Lawntennisbond vernemen is de Neder
landse inschrijving verstuurd.
De tweede partij van de tweekamp J. H.
DonnerM. Euwe is door Euwe gewonnen.
Donner, die met wit speelde, gaf de partij
bij de 34e zet op. Euwe heeft thans de lei
ding met l'i punt tegen Donner 'j punt.
De partij had het volgende verloop:
Wit: J. H. Donner zwart: Euwe.
1. e2e4 e7—e5; 2. Pgl—f3 Pb8—c6; 3.
Lflb5 a7a6; 4. Lb5—a4 Pg8—f6; 5. 0—0
Pf6xe4; 6. d2—d4 b7b5; 7. La4—b3
d7da; 8. d4xe5 Lc8e6; 9. Ddl—e2
Lf8e7; 10. Tfl—dl Pe4—c5; 11. Lel—e3
00; 12. c2c4 b5xc4; 13. Lb3xc4 Pc6a5;
14. b2b4 Pa5xc4; 15. Le3xc5 Le7xc5; 16.
b4xc5 Dd8e7; 17. c5—c6 De7—c5; 18.
Pblc3 Ta8—b8; 19. Pf3—d4 Pc4—b2; 20.
Pd4b3 Tb8xb3; 21. a2xb3 Dc5xc3; 22.
Tdl— cl Dc3d4; t>>. Tal—a2 Pb^—<13; 24.
Tel—dl Le6—f5; 25. Ta2—d2 Pd3—f4; 26.
De2e3 Dd4xe3: 27. f2xe3 Pf4—66; 28.
Tdl—al Tf8—b8; 29. Talxa6 g7—g5; 30.
Td2b2 Tb8—'o4; 31. h2—h3 h7—h5; 32.
Ta6—al Tb4—b6; 33. Tal—cl Pe6—d8.
Wit geeft het op.
TEAMWEDSTRIJD. Een van de groot
ste teamwedstrijden in de schaakgeschiede
nis is in Irkoetsk gespeeld tussen een ploeg
van de vereniging Burevestnik, waarin stu
denten en leraren van het hoger onderwijs
uitkwamen, en een vertegenwoordigend
team van hoger en lager personeel uit de
bedrijven. Aan 350 borden werd gestreden
door 600 heren en 100 dames. Na 4li uur
was de ontmoeting in het voordeel van Bure
vestnik beslist met 204 L tegen 145punt.
Het is lang geleden dat de wedstrijd Die
RaeckseHVS in drie sets beslist werd.
Gisteravond had HVS inderdaad maar drie
games nodig om Die Raeckse te kloppen
(30). De strijd was echter bijzonder fel en
de talrijke toeschouwers zullen van hun
gang naar het Krelagehuis geen spijt heb
ben. HVS bouwde zijn aanvallen goed op en
rondde deze met harde en tactische slagen
al even goed af. Die Raeckse was tegen dit
aanvalsspel niet opgewassen en naar gelang
de strijd verstreek vielen er meer gaten in
de Die Raeckse-verdediging.
Toch kwam in het scoreverloop van de
eerste sets het krachtsverschil niet tot
uiting. De Raeckse werkte hard en niet
tegenstaande het betere spel van de HVS'ers
konden de rood-witten ver uitlopen van IIVS
beletten.
Door enkele fouten van Hogervorst (Die
Raeckse) nam HVS een 42 voorsprong.
Beide partijen trachtten met tactisch ge
plaatste ballen hun voordeel te doen. Overi
gens met weinig succes. Spoedig ging men
echter over tot smashen en trachtte men
vooral met harde slagen de verdedigingen te
doorboren. Nadat Die Raeckse de score weer
in evenwicht gebracht had, liep HVS weer
tot 64 uit. Mede door goed smashen van
Hogervorst, werd HVS korte tijd in het
defensief gehouden en Die Raeckse zag kans
om tot 96 uit te lopen.
HVS wisselde van speler, de HVS'ers
speelden met liefst drie wisselspelers, maar
ook dit kon niet verhelpen dat Die Raeckse
tot 136 uitliep. Men mocht verwachten dat
deze set een ruime overwinning voor Die
Raeckse zou opleveren. HVS dacht er echter
anders over. Hierbij maakte de Die Raeckse-
coach een fout door veel te laat te onder
breken. Pas nadat HVS vijf punten tegen-
gedcoord had werd er om time-out ge
vraagd: 1311. Op de stand 1313 ging de
serve nogmaals naar Die Raeckse over, maar
werd jammerlijk gemist. HVS kreeg de ge
legenheid om met 1513, in tegenstelling met
de traditie in deze wedstrijden tegen Die
Raeckse de eerste set te winnen.
Hard van stapel
Aangemoedigd door dit resultaat liep
HVS in de tweede set hard van stapel
(60). Tijdig kwam Die Raeckse echter
terug en via 65 en 85 kwam de score
toch weer in evenwicht: 88. Door te ge
forceerd aanvallen van Jac. Moolenaar (Die
Raeckse) nam HVS andermaaal een voor
sprong 118, maar Die Raeckse kon de ach
terstand reduceren en zelfs in een gunstige
1311 voorsprong omzetten. Ook nu bleek
de voorsprong van Die Raeckse niet vol
doende. De Nobel (Raeckse) was er vol
komen uit en had vervangen moeten wor
den, Dit gebeurde echter pas na de tweede
set.
De strijd werd sensationeel, maar weer een
teleurstelling voor de Die Raeckse-aanhang,
want evenals in de eerste set kon HVS
met Clay aan het hoofd de achterstand
weer wegwerken en met 1513 ook deze
game winnen.
Deze 20 achterstand werkte bijzonder
ontmoedigend op de rood-witten. HVS
daarentegen kwam er steeds beter in en
met gevarieerd aanvalsspel werd de Die
Raeckse-verdediging volkomen weggespeeld.
Clay, Prins en in mindere mate Petersen
toonden zich goede aanvallers.
Na een 30 voorsprong kon HVS via 33
tot 123 uitlopen. Die Raeckse kon het ver
schil tot 126 terugbrengen, maar verder
liet HVS het niet komen en met 30 werd
op duidelijke wijze revanche genomen voor
de onlangs geleden nederlaag tegen Die
Raeckse.
RapiditasVelox
Voor de hoofdklasse dames speelde Rapi
ditas tegen Velox. De Repaditas-speelsters
deden het ditmaal veel beter dan wij
de laatste tijd van haar gewoon zijn en
Velox mocht dan ook blij zijn met een pun
tenverdeling. Velox stelde teleur, serveerde
en plaatste bijzonder slecht. Rapiditas
daarentegen kon door goed opvangen, waar
bij vooral mevr. Hoevens op de voorgrond
trad, de aanval aan het werk houden. Vooral
mej. Groen werd als goede aanvalster steeds
in de aanval betrokken.
De eerste set vonden we van de blauw-
witten nog de beste. Steeds kon een voor
sprong behouden worden: 51, 54, 95,
Ja, het was een prachtig paleisje, xvaarin koning Kandorijn woonde. Maar eens is
er iets met dat paleis gebeurd, en wat dat was, zullen we nu eens vertellen.
Op een dag, toen de Bosmannetjes weer in het bos werkten, keken ze bedenkelijk
naar de lucht. Die begon steeds meer te betrekken, en het begon heel hard te waaien.
„We moesten maar naar huis gaan", zeiden ze tot elkaar. „Het ziet er naar uit, dat
we lelijk weer krijgen!"
Ze zochten hun gereedschap bij elkaar en vertrokken. 11-12
126 en 128. Met 159 won Velox deze
game. De tweede set werd door Rapiditas
met de zelfde cijfers gewonnen. Nu was het
Rapiditas dat van begin af aan een voor
sprong kon behouden: 60, 63, 107,
128 en 159.
In de derde set liet het opvangen bij Velox
in sterke mate te wensen. De Rapidianen
namen liefst een 123 voorsprong. Velox
kwam echter tdrtig en Rapiditas kon zelfs
met time-outs deze opmars niet onderbreken.
Op 1414 kon Rapiditas het getij keren en
na de grote voorsprong nog maar net met
1614 de winst binnen halen. Blijkbaar na
men de zwart-witten met het gelijkespel
genoegen, want er werd minder hard ge
streden en Velov kreeg dan ook de gelegen
heid om deze game voor haar rekening te
nemen. Via 92, 115 en 129 won Velox
de laatste set met 159.
De uitslagen luidden:
Heren: PSVH 2—Raeckse 2 2—2; WIK—
OSS 2—2; Raeckse—HVS 0—3; HVS 3—PWN
04; Velox 3Rap. 3 31; Haarlem 3—
Gios 3 22; Haarlem 2Raeckse 3 13;
Blinkert 2—HBC 2 3—1; OVRA 3—Gios 2
1—3.
Dames: MHBS 2Gios 4 40; Rap.Velox
2—2; OG—PSVH 1—3; OVRA 2—Haarlem
4 3—1; SSO 2Si zo 2 3—1; Haarlem 2—
OSS 1—3; Raeckse 6—OG 2 2—2; VVSH—
Sizo 04; SantpoortGios 3 30.
De tweede wedstrijd voor de kwartfinale
om de Europa-beker tussen het Hongaarse
Voros Lobogo en de Franse club Stade de
Reims is geëindigd in een gelijkspel: vier
vier. Bij de rust hadden de Fransen met
drie-één de leiding. Stade de Reims, dat de
eerste ontmoeting met Voros Lobogo, in
Parijs, met vier-twee had gewonnen, heeft
zich nu in de halve finales geplaatst.
Op 4, 5 en 6 Januari wordt in het AMVJ-
gebouw in Amsterdam het jaarlijkse sport
tournooi van de Foreign Student Service
gehouden, waaraan ook ditmaal in Nederland
studerenden van Suriname, de Nederlandse
Antillen, Indonesië, de Verenigde Staten en
Nederland zullen deelnemen.
In vergelijking tot vorige jaren zijn enkele
wijzigingen gekomen. Het dammen eigen
lijk geen studentensport, zegt de organisa
tie heeft plaats moeten maken voor het
aan populairiteit winnende volleybal. De
puntentelling heeft ook een wijziging on-
dergaaan, waardoor de waarderding voor de
Verenigde Staten, die het kleinste aantal
studenten in ons land hebben, iets gunstiger
is geworden. De sporten in dit tournooi zijn:
zwammen, basketbal, volleybal, tafeltennis,
bridge, biljarten en schaken.
De Argentijnse voetbalbond heeft met
zes Engelse scheidsrechters, die al enkele
jaren in Argentinië competitiewedstrijden
in de eerste klasse leiden, weer een con
tract voor 1956 gesloten. De Engelse ar
biters verdienen 800 gulden per maand en
ontvangen bovendien een kleine honderd
gulden aan toelagen per speeldag. Ondanks
de voordelige financiële voorwaarden zul
len twee Engelse scheidsrechters Ernst
Wielbraham en William Elliot aan het
einde van het jaar naar hun vaderland te
rugkeren, omdat het Zuid-Amerikaanse
voetbal reeds te veel van hun kx-achten
heeft gevergd.
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op Woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op Donder-
8 dag moeten afrekenen.
8 DE ADMINISTRATIE
LUDOLFI. Na een onderbreking van
drie jaar gaat de thans 26-jarige voormalige
GVAV-speler Lu dolf i weer voetballen. En
wel voor het Amersfoortse HVC. Ludolfi, die
in Utrecht woont, behoorde destijds tot de
veelbelovende Noordelijke voetballers. In
GVAV speelde hij meestal linksbuiten of
linksbinnen.
SPORTMAN. Go I'd on Pirie, die dit jaar
driemaal zegevierde over Emil Zatopek, is
tot de Britse sportman van het jaar geko
zen. De midden-afstandloper Chris Chata-
way volgde op de tweede plaats en de
steeple-specialist John Disley werd derde.
REVANCHE. Het Zweedse ijshockey-
team heeft revanche genomen voor zijn
Maandag geleden 1—0 nederlaag tegen
Tsjechoslowakije. In de tweede ontmoeting
met de Tsjechen wonnen de Zweden, die hun
ploeg gi'ondig hadden gewijzigd met 61. De
tussenstanden waren: 10, 20 en 31.
IJSHOCKEY. In het wintex-staddon heeft
IJHC Den Haag met 10—8 van Spartak Pil-
sen gewonnen. De tussenscores waren 52
3_2 2—4.
NIEUW BOEK. In Praag is een nieuw
boek gepubliceei-d van de hand van Emil
Zatopek onder de titel „Mijn training en
mijn wedstrijden". Het heeft 100 bladzijden
tekst en is verlucht met 32 foto's. Dana
Zatopkova, de vrouw van Emil, heeft er ook
een bijdrage voor geleverd. In een ander ar
tikel worden Zatopeks verrichtingen be
licht van medisch standpunt.
Het semi-profelftal van Rotterdam, dat
1 Januari op het Sparta-terrein tegen het
Amsterdamse voetbalelftal uitkomt, is als
volgt samengesteld:
Doel: Van Beek (Sparta).
Achter: Kerkum en Osterholt (beiden
Feijenoord).
Midden: Hartog (Excelsior), Terlouw
(Sparta) en Steenbergen (Feijenoord).
Voor: Van Ede, Verhoeven en W. v. d.
Gijp (allen Sparta), Schouten (Feijenoord)
en Van der Waal (Sparta).
Reserves Van der Bijl (Feijenoord),
Visser (Sparta), Bak (Feijenoord) en
Braams (Excelsior).
Het Rotterdams amateur-elftal, dat 1
Januari op het WA-terrein in Amsterdam
tegen de hoofdstedelijke amateurploeg
uitkomt, is als volgt gekozen:
Doel: Verbrugh (RFC).
Achter: Doolhoff (RFC) en Verboom
(Excelsior).
Midden: Sonneveld (Sparta), Grijzeels
(VOC), en Delwei (Transvalia).
Voor: Scherpenhuizen (RFC), Kapsen-
berg (CW), Taffijn (RFC), Luyten (Nep-
tunus) en Van der Velden (DCL).
2
De Olympische officials en alle Cortine-
zen beginnen zich af te vragen of een
of andere heks uit de oude alpensprook- j
jes het op de streek van Cortina voor-
zien heeft waar volgende maand de
Olympische Winterspelen gehouden
moeten worden. Er werd 25 centimeter
j nieuwe sneeuw gemeten op de bergen
der Dolomieten, 15 kilometer van Cor-
tina. Drie bergpassen - de Giovo, Gar- Z
dena en Sella - werden geblokkeerd
j door reusachtige sneeuwmuren. Overal
viel sneeuw - behalve in de streek van
Cortina. Gedurende de tweede achter- j
eenvolgende dag blies daar een warme
wind, die het sneeuwdek van 10 centi-
meter reduceerde tot een armzalig
kleedje van 7 centimeter. De situatie Z
was zo ernstig dat „Alpini" - soldaten
j van de Italiaanse elite-bergtroepen -
i in actie kwamen om de ongelukkige
mensen te helpen de banen voor de
Olympische Spelen gereed te maken.
Militaire vrachtauto's ronkten door de
Dolomieten-valleien om sneeuw van de
Falzarego-pas en het gebied van Misu-
J rina naar Cortina te brengen en mïli-
taire patrouilles „vorderden" sneeuw op
alle mogelijke hellingen.
De Zuidwesten wind en een zon die Z
aan een wolkenloze hemel stond hield Z
de temperatuur boven het vriespunt.
Olympische officials waren nog wan-
hopiger toen zij hoorden dat de guichel- Z
heil bloeide in de provincie Treviso,
j minder dan honderd kilometer van
Cortina, als gevolg van een voor deze
tijd van het jaar ongewoon hoge tempe-
ratuur. Op maar weinige kilometers van
Cortina vocht de winter terug met al
zijn wapens: sneeuw, ijs, sneeuwstor- j
men en een temperatuur flink onder
Z het vriespunt.
LONDEN (Reuter) Een woordvoerder
van het Britse ministerie van Buitenlandse
Zaken heeft medegedeeld, dat er „redenen
zijn om aan te nemen", dat 180 tot 190 Brit
se surplustanks, die uit Groot-Brittannië
naar België zijn uitgevoerd, doorgezonden
zijn naar Egypte. De zestien ton „Valen
tine" tanks waren in de afgelopen zes
maanden uit Antwerpen verzonden. Zij
waren als schroot verkocht en in België
weer in orde gemaakt.
De vorige week deelde het ministerie
mede, dat Groot-Brittannië nieuwe bepa
lingen voor de uitvoer van militaire sur-
plusgoederen toepast.
Een lading van deze goederen is reeds
opgehouden. Een onderdeel der nieuwe be
palingen is, dat de Britse autoriteiten inge
licht moeten worden over de uiteindelijke
bestemming der goederen.
De woordvoerder zei, dat de „Valentines"
reeds in 1939 verouderd waren. Enkele van
deze tanks werden in de tweede wereld
oorlog tegen de asmogendheden in de woes
tijn gebruikt doch zij voldeden niet en
waren niet opgewassen tegen de Duitse
tanks.
Een woordvoerder van een Antwerps be
drijf heeft medegedeeld, dat zijn bedrijf
m vijf maanden 151 tanks naar Egypte
heeft verscheept. Hij zei, dat de transactie
„volkomen rechtmatig" is. „Ons contract
met Egypte is thans afgelopen of bijna
afgelopen", zo voegde de woordvoei'der
eraan toe. Aangenomen wordt, dat uit an
dere Belgische surplusopslagpLaatsen ruim
twintig „Valentines" naar Egypte zijn uit
gevoerd.
Via Rotterdam
Een Antwerpse havenfunctionnaris zeide,
dat sedert September een aantal „Centu-
rion"-tanks en ruim honderd pantservoer
tuigen op rupsbanden, jeeps en reserve
onderdelen via Antwerpen zijn verscheept.
Ten minste vijftig van deze pantservoertui
gen (Bren Gun Carriers) zijn via Rotter
dam naar Israel vervoerd, aldus deze ha
venautoriteit.
26)
Ze speelde echter uitstekend toneel. Ze
glimlachte en knikte naar de mensen, die
ze kende, en ze sloeg generlei acht op on
bekenden. Ze was zorgvuldig gekleed in een
sportief wit mantelpak en had een klein
wit hoedje op, dat bij Carol pijnlijke her
inneringen opriep. Het leek wel op het
hoedje, dat ongetwijfeld onder de doek lag.
Ze zag er kalm en rustig uit. Carol, die zag
hoe ze vriendelijk glimlachend Marcia Dal
ton begroette, kreeg onwillekeurig enige be
wondering voor haar.
Bij de eerste klap van de hamer ebde het
geroezemoes weg. De stilte deed bijna pijn
lijk aan. De stem van de openbare aankla
ger was rustig: Het was niet mogelijk ge
weest het stoffelijk overschot te identifi
ceren. Later hoopte men te kunnen nagaan,
wie de jonge vrouw was geweest, die op
zulk een tragische manier om het leven ge
komen was. Het onderzoek was slechts een
ondervraging om de gegevens te verkrijgen,
die men nodig had. De getuigen zouden
onder ede staan, zodat zij de waarheid
dienden te vertellen. Iedere getuige, die dit
zou nalaten, zou vervolgd worden wegens
meineed.
Na deze inleiding kwam het rappoi't van
de lijkschouwer. Het werd monotoon voor
gelezen. Het stoffelijk overschot was van
een jonge vrouw, waarschijnlijk tussen de
twintig en dex-tig jaar oud. Waarschijnlijk
had zij een kind het leven geschonken.
De aanwezigen huiverden even. Tot nu
toe was zij zo maar een meisje geweest, dat,
om zo te zeggen, uit de lucht was komen
vallen om op geheimzinnige wijze ver
moord te worden. Nu ze een jonge moeder
bleek te zijn, kreeg men plotseling mede
lijden met haar.
Het rapport werd verder vooi-gelezen. De
overledene had ongeveer zes uur vóór haar
dood voor het laatst gegeten. Ze was blond
en haar gebit was vrij slecht onderhouden.
Ondanks de omstandigheden, waaronder zij
gevonden was, moest zij door een slag op
het hoofd het leven verloren hebben.
Het vuur, dat heur haar en haar kleding
deels had geschroeid en deels had ver
brand, was ontstaan na haar dood. In
haar longen was geen rook of as gevonden,
terwijl er verder niets op wees, dat zij op
het moment van de brand nog in leven zou
zijn geweest. Uit de brandwonden bleek
bovendien overduidelijk, dat zij al enige
tijd overleden was toen de brand werd ge
sticht. Men had kennelijk een poging ge
daan om haar lichaam te verbranden.
De politie-arts zweeg even om de open
bare aanklager gelegenheid te geven, een
vraag te stellen. Zou het mogelijk zijn
precies vast te stellen, hoe veel tijd ver
lopen is tussen haar dood en het ontstaan
van de brand?
Nee. Men kan alléén met zekei-heid
zeggen, dat de dood reeds enige tijd was in
getreden.
Floyd was de eerste getuige. Hij vertelde
van Carol's bezoek aan zijn kantoor, en dat
hij daarna met haar naar Crestview was
gegaan. Hij had het lichaam in de linnen
kast op de eerste étage gevonden en had
het laten weghalen nadat dr. Harrison het
had onderzocht. Nee, hij had geen foto's
genomen. Niemand beschikte over een ca
mera en er waren trouwens geen films voor-
radig.
In antwoord op de vraag, in welke posi
tie hij het lichaam had aangetroffen, zei
Floyd dat het op de vloer van de kast had
gelegen. Het hoofd lag dicht bij de achter
wand, de benen wax-en licht gebogen. Het
gi'ootste deel van de kleding was verbx-and,
de restanten had hij bij zich. Die zaten in
dit pak. Als de jury ze soms wilde zien.
De jux-y had er wel belangstelling voor.
Plechtig liep men naar het tafeltje, bekeek
wat in het pak zat, raakte niets aan, en liep
toen nog plechtstatiger terug, enigszins ge
schokt. Elinor Hilliard had eveneens iets
van haar zelfverzekerdheid verloren. Ze
was bleek geworden en kennelijk van haar
stuk gebracht.
't Is afschuwelijk, mompelde ze plot- j
seling, ik wil hier weg Carol, anders
wordt ik nog ziek.
Maar Carol hield haar bij de arm vast.
Wees voorzichtig, zei ze, je moet je
er tegen verzetten. Het is zo dadelijk wel
voorbij.
Dane die achterin het zaaltje stond, zag
Elinor's poging om op te staan en Carol's
doortastend optreden. Hij had trouwens
van de beginne af op Elinor gelet. Zij wist
iets, daar was hij zeker van, maar hij had
er geen idee van, hoevéél zij wist en wat
zij wist.
Toen de resten van de kleding van het
meisje weer werden ingepakt, zag hij haar
kalmeren. Hij piekerde over de betekenis
van deze vei'andering van houding.
Vervolgens circuleerde onder de jury
leden een blauwdruk van het huis, zodat
men kon zien hoe het ingedeeld was en
waar precies de linnenkast was gelegen.
Toen men hier nog mee bezig was, ont
stond er achterin het zaaltje enige be-
roering. De aanwezigen draaiden zich zo
goed en zo kwaad als het ging om en tot
Carol's grote verbazing zag ze dat Lucy
Norton werd binnengebracht. Ze zat in een
wagentje, de benen recht voor zich uit.
Een verpleegster duwde het karretje. Lucy
staarde strak voor zich uit en zag er
bleek en nerveus uit.
Haar binnenkomst, zo merkte Dane
ogenblikkelijk op, was een schok voor Eli
nor. Hij kon haar gezicht niet zien, maar
ze zakte weg in haar stoel, terwijl Carol
haar enigszins angstig en nieuwsgierig
aankeek. Het publiek bemerkte hier echter
niets van. Alle aandacht waS op Lucy
gericht. Het wagentje werd tot voorin de
zaal geduwd, de verpleegster boog zich
over haar heen.
Ze werd niet direct opgeroepen. Frieda
was de volgende, nerveuze, getuige. Ze
vertelde dat ze naar boven was gegaan
om de kamer van juffxouw Spencer in
orde te maken. De lakens moest ze uit
de linnenkast halen. Op de deur van de
kast en op de muur er omheen zaten
overal zwarte vlekken. Ze had er met
een vinger over gestreken. Het leek op
roet. Toen ze de deur geopend had, zag
ze iemand op de vloer liggen. Meer wist
ze niet te vertellen. Ze was na deze ont
dekking naar beneden gehold en in de
keuken flauw gevallen.
Ze behoefde niet lang te getuigen, even
min als Nora en Maggie, die na haar in
de getuigenstoel plaats namen. Zelfs Carol
werden slechts enkele routine-vragen ge
steld. Toen men haar vroeg, of ze de over
ledene kende, antwoordde ze dat ze dit
niet deed, noch had ze er enig idee van
waarom dat meisje naar Crestview was
gekomen.
Tot dusverre was de gele kamer nog
niet genoemd. Hiermede wachtte men
kennelijk totdat Lucy verhoord zou worden.
De chauffeur van de autobus verklaar
de dat Vrijdagmorgen vorige week om
ongeveer half zeven een jonge vrouw in
het dorp was uitgestapt, gekleed zoals de
overledene waarschijnlijk gekleed was ge
weest. Sam van het café'tje getuigde dat
een meisje, precies zo gekleed als de bus-
passagiere, 's morgens vroeg een kopje
koffie bij hem had gedronken. Ze had in
het telefoonboek gekeken, maar niemand
opgebeld. Mijnheer Allison, de eigenaar
van de bazar, verklaarde vervolgens dat
hij een jonge vrouw, zoals zojuist beschre
ven, in het park tegenover zijn zaak had
zien zitten.
Het was nog vroeg, kort na zeven
uur, zei hij. Ik had net de winkel ge
opend. Ze zat op de bank naast de mu
ziektent. Ik kreeg de indruk dat ze op
iemand wachtte. Zover ik kon zien, was
ze niet in moeilijkheden. Er liep vlak bij
de bank een eekhoorntje rond en ze pro
beerde het diertje naar zich toe te lokken.
Ik ging even weg. Toen ik ongeveer tien
minuten later weer naar buiten keek, was
ze verdwenen.
Lucy zag er op dit moment weer heel
wat beter uit. Dane merkte op dat ze
zorgvuldig en aandachtig luisterde. Ze was
enigszins doof, zodat men haar wagentje
tot dicht bij de getuigenstoel had gereden.
Maar Carol, die dichter bij haar zat, zag
dat de hand, die ze achter haar oor hield,
trilde.
Toen ze tenslotte voor werd geroepen,
behandelde de openbare aanklager haar
met de grootste vriendelijkheid.
We stellen de bereidheid van deze
getuige om vandaag hier te verschijnen,
bijzonder op prijs, zei hij tot het publiek.
(Wordt vervolgd)