De blauwe wacht zorgt vannacht voor licht
AUTO en MOTORRIJLES
Autorijschool Succes
UNIKEN
Visserij - varia
Kennemer c, Lantaarn
GEBR. VAN BUGNUM ZN
SIGARENHANDEL
Muziekinstrumenten- en
Gramofoonplatenhandel
Spannende onderlinge
strijd bij DCIJ
Elfduizendste inwoner van
Gastrieum
Wreedheid en Kerstmis
Opknapper voor „Thalia"
Een nieuw jaar
- een afscheid
ZATERDAG 31 DECEMBER 195 5
U
VANNACHT WAAKT de „blauwe wacht" in Velsens PEN-
centrale over de stroom, die ge tussen het vallend duister
en de eerste slaap van het nieuwe jaar zult nodig hebben
voor de schemerlampjes, het kooktoestel, de lichtjes op
straat. De turbo-generatoren in de hoge hal der centrale
snerpen eindeloos door deze nacht, volgende nacht, lente,
zomer, herfst. Soms één machine meer, soms alle acht te
gelijk. Vannacht zullen ze alle acht wel moeten bijstaan om
uw lange avond, uw oliebollen, uw glas punch en uw clec-
trische klok van licht, warmte en energie te voorzien. Drie
duizend toeren per minuut. Elke minuut drieduizend keer
in de rondte voor onze duizenden lichtjes en lampen, die
weerspiegelen in duizenden ogen om duizenden huiskamer
tafels. De kolenband, die uit de donkere krocht der kolen-
opslag opkruipt, om de ketels van een eindeloze baan blin
kend zwart voer te voorzien, de ketels zelf, die rusten op de
hel van lichtoranje, de gillende turbo's, het koelwater, dat
naar en van het Noordzeekanaal ruist het is allemaal
samen de PEN-centrale. Vannacht lopen daar 22 kleine fi-
Overigens is zulks niet te hopen voor de
zeven, die vannacht thuis oudejaar moe
ten vieren, omdat ze de storingsploeg
vormen. Voor als er wat gebeurt.
Vijf man voor de mechanische werk
plaats en twee voor de electrische werk
plaats.
Als er niets gebeurt, kunnen ze appel
flappen blijven eten, maar mocht bij hun
en dus in een menigte andere huizen
het licht vanavond uitslaan, dan schuiven
zij met opgetrokken wenkbrauwen het ge
bak ter zijde en zeggen: „Kom, we moesten
maar eens gaan kijken, waar de vuiligheid
zit. Alvast gelukkig nieuwjaar." En de
portier zal tóch vannacht nog op de knop
moeten drukken om die storingsploeg bin
nen te laten.
HET ZAL WEL NIET hoeven, vanavond.
Tussen de 40 en 100 megawatt, dat is dus
90.000 tot 100.000 kilowatt zal de mens
heid van Den Helder tot Hilversum en
Bennebroek (buiten de Amsterdammers, de
Zaankanters, sommige Haarlemmers en de
Heemstedenaren, want die hebben hun
eigen centrale) van „de PEN" vragen. De
kolentransportband heeft dat wel meer bij
de hand gehad. Als de Hoogovens in volle
omvang aan de centrale „trekken" of
wel hun 12.000 kilowatt afnemen kan de
totale productie tenslotte nog wel eens
hoger worden, maar niettemin is het een
mooie slok stroom voor een Zaterdagavond.
De laatste van het jaar, want dat is het
hem.
Een móóie slok. Mede door het boeren
land weten ze in de PEN-centrale, want
daar is andere avonden niet veel nodig,
omdat de mensen vroeg te bedde gaan,
maar vanavond zitten ze het jaar uit en
gaat er dus heel wat energie de polders en
de dorpen in, want overal zal het licht tot
laat achter de vensters staan. Tot één uur,
half twee. Dan knipt het uit. En om half
vier slaapt Noordholland: de productie stei
gert naar beneden.
Tot die tijd is er wel een ton of wat
kolen naar de vuren gerold een pond
voor elke kilowattuur, reken maar uit
en zijn er wel een stuk of wat omwente
lingen in die turbines gemaakt, die zo
rustig onder hun lichtgroene verfje liggen
te grommen of 3000 maal per minuut geen
geld kost.
En heeft de chef van de wacht een keer
of wat het oog laten gaan over de schakel
panelen, waar de wijzers nerveus hun vin
gers in de oudejaarsnacht steken.
„Kijk Haarlem Oost gaat naar bed. En
in Alkmaar geloven ze het ook na wel"
denkt de chef dan omstreeks één uur.
Dan is het nieuwjaar en de oliebollen
zijn op en gedachteloos, wat soezerig
wellicht, zijn honderdduizenden licht
knoppen omgedraaid.
„Welterusten" of „Tot straks", want de
eerste nacht van het nieuwe jaar is maar
kort.
Heel kort zelfs voor de „Gele Wacht" in
de PEN-centrale, die om 6 uur morgen
ochtend de blauwe ploeg komt aflossen en
die dus ook niet bijster veel aan de oude-
jaarsviering heeft gehad; al zal er wel een
extra appelflap en een sigaar klaar liggen
in de centrale, als ze daar tegen zessen
binnenschuiven door de kille ochtend van
de eerste Januari.
De blauwe ploeg zakt dan af naar huis.
De hand van de bedrijfsleider is niet voor
hen, die komt morgenochtend de gele ploeg
het nieuwe jaar afwinnen. Zo gaat dat,
maar ze zien elkaar toch binnenkort weer
en dan is het jaar nog nieuw en een ge
lukwens overwaard.
TWEE EN TWINTIG man zorgen van
nacht voor onze stroom. Ze zullen verloren
lopen tussen de stoomkathedralen en de
energiereuzen, waarmee de PEN-centrale
onbegrijpelijk knap volgebouwd is. Af en
toe zullen ze op de klok kijken, of het nog
lang 1955 blijft, maar als het vuur onder
oven 2 op de klokslag kuren mocht krijgen,
gaat het vuur subiet voor: een goed stoker
laat liever zijn vrouw in de steek dan het
rooster en de plaat.
DE KOLEN RUISEN uit de bunkers op
de roosters, die traag onder de ketels door
schuiven van blauw-oranje naar het
felste oranje dat de natuur kan maken als
de mens gas en kolen samen gaat verbran-
Nog een paar uur en hel is middernacht
in de electrische wacht, waar de energie
uitgaat over de provincie
guren rond bij de kolentransportbaan, de ketels en de scha
kelborden. Eén hunner weet haast wel zeker, dat hij een
rustige Oudejaarsavond zal hebben. Dat is de portier bij het
electrische hek, die waarschijnlijk in deze laatste nacht
van het jaar 1955 niet te vaak op de knop hoeft
te drukken om het hek open te laten rollen omdat er nie
mand naar de centrale zal komen wandelen om te zeggen:
„Kijk eens, dat is nu de centrale. Als die centrale er niet
was, zaten we vanavond in het donker bij de oliebollen,
want de kaarsen zijn bijna op. Of zou dat oliepitje uit '43
nog ergens te vinden zijn." Niemand zal deze alleenspraak
vanavond komen afsteken tegen de gevel van het rechte,
stijve gebouw met zijn rist schoorstenen, omdat iedereen
vanavond thuis zit onder de lamp, bij de haard. En hoog
stens bij een storing in Oterleek of Haarlem-Oost of ergens
anders in het electrische spinneweb van het PEN, allerlei
boze telefoontjes naar Velsen vliegen, omdat dat nu net op
Oudejaarsavond moet gebeuren.
den en dan naar een milder oranje aan het
eind. De olie wordt in de olieketels ge
pompt en brandt in een infernale steek
vlam op en op elke vierkante centimeter
van dat keteltje-er-boven staat 50 kilo
druk.
Hier en daar wandelt een eenzaam mens,
die een trillende wijzer afleest, ginds zit
één man achter een schakelpaneel, die zijn
rijen wijzers in de gaten houdt en de be
lasting over de machines verdeelt elders
een telex, die straks het rapport naar het
Bloemendaalse hoofdkantoor zal doorsei
nen.
TUSSEN DEZE paar mensen in wier
handen mülioenen paardekrachten en
milliarden springende ampères berusten
lopen de leidingen naar de turbines
gevidd met razendereppende stoom, die
zichtzelf gaat doden op het schoepenrad
der turbines, beneden in de turbinezaal.
En daar gilt het feest van de losgebro
ken, maar direct weer ingetoomde ener
gie in een zenuwslopende orgie.
De mannetjes, die er omheen lopen en af
en toe iets op een papiertje schrijven, ma-
Alleen in de turbinezaal alleen tussen
de dreun der stroomgiganten: de lichten
blijven branden in Noordholland
even edele als onverbrekelijke symbiose:
toen na de oorlog de pompen van het PWN
opnieuw aan de slag moesten, had het PEN
geen stroom en moest er een hakkepof-
generatortje aan het werk, om even-gauw
wat stroom te maken, opdat de pompen
van het PWN water konden malen, nodig
voor de ketels van het PEN.
Want het kanaalwater is alleen maar
goed voor koeling. Dat komt dus door een
betonnen sloot onder de sluisweg door en
alleen de „grote" stukken ongerechtigheid
worden er uit gefilterd.
LANGS DAT SLOOTJE zal vannacht een
mannetje lopen, zoals er in de film „The
Third1 Man" een mannetje liep door de
riolen van Wenen.
Alleen véél minder zenuwachtig. Deze
PEN-'er heeft hooguit de moord op een
paar sardientjes op zijn geweten, die hij uit
de filters vist, want die sardientjes kleven
bij kilo's in het filtergaas en af en toe moet
daar eens iemand naar gaan kijken, een
paar honderd meter onder de grond door
ken gebaren tegen elkaar, want praten
binnen deze nijdige hal is bijzonder on
mogelijk.
Hier gaat de 50.000 volt beginnen hier
jacht het toerental der generatoren en
turbines elke nacht vannacht óók.
De bezetting van het ketelhuis, dat op een
tropische dwaaltuin uit een nachtmerrie
lijkt, bedraagt achttien kleine mannetjes-
met-een-taak, die als rustige maar gespan
nen secondanten fungeren bij een duel tus
sen stoom en metaal, waarin de stoom het
eerst wint, maar het daarna moedeloos
moet afleggen in de condensatieketels. Alle
fut is er dan plotseling uit. Alleen nog
maar goed om de ketelvulling op peil te
houden. De mannetjes trekken zich er niets
van aan: ze zien dat het zo moet en dat
het goed gaat en dat tussen die joelende
stoom tegen het schoepenrad en de misse
lijke wolkjes in de condensatoren 50.000
volt ligt.
Ze zijn tevreden met het duel en vlaggen
de stoom af.
Die als water terugstroomt, om opnieuw
gemarteld te worden. En nog eens en nog
eens, slechts af en toe met wat vers lei
dingwater aangevuld door het PWN.
VREEMD IS DAT: het PWN en het PEN
leveren elkaar de spullen en leven in een
langs een zilt-riekende beek vol stromend
kanaalwater aan de ene kant en een naar
chloor geurende, eveneens vlietende beek
afvalwater aan de andere zijde.
Als hij misstapt vannacht, heeft hij natte
voeten, want naast het planken looppaadje
is het wat drassig onder die sluisweg, maar
hij stapt niet mis en hij stoot het hoofd ook
niet in de lange betonnen tunnel, want
waar dat zou kunnen, is zorgzaam schuim-
plastic geplakt.
Na veel schade, schande en hoofdpijn
blijkbaar. Hij is een van de achttien uit
ketelhuis en machinehal, dat mannetje-
onder-de-grond, die om twaalf uur straks
ook een sigaar opsteekt en veel-heil-en-
zegen zegt tegen zijn kameraden.
En dan zitten er nog twee „laboranten"
in de electrische wacht naast de machine
ruimte de stille kapel in geel, grijs en
zwart, waar alle energie bestuurd wordt en
twee witgejaste wakers hun panelen af
lezen en hun laatste sigaretten van het
jaar rollen.
Het is het 10 KV-gebouw, het 10-kilo-
volt-gebouw en het lawaai lijkt hier ver
weg.
Een grote klok in de wand zal op deze
ADVERTENTIE
WU lessen uitsluitend met
de nieuwste Taunus 1955
Speciale lesmotor beschikbaar
Gediplomeerde instructeurs
Verkeerstheorie
TECHNISCHE LESSEN
ZEEWEG 275 - TELEFOON 4333
KENNEMERLAAN 136 - TEL. 5000
IJMUIDEN
KERKERINKLAAN 7 - SANTPOORT
TEL. 7086
LUXE VERHUUR
HINDERWET
Burgemeester en Wethouders van Velsen
brengen ter openbare kennis, dat bij hun
besluit van 29 December 1955 vergunning
ingevolge de hinderwet is verleend aan de
firma A. P. Kochx te Driehuis, tot het op
richten van een opslagplaats voor brandstof
fen in het perceel Velseroordstraat no. 9 te
IJmuiden(Oost).
Vannacht zal er in de PEN-centrale
aan de oever van het Noordzeekanaal
stroom worden gewekt, opdat Noord- 1
holland een lichte jaarwisseling ge-
garandeerd wordt. Op dit knooppunt
van energie legde een onzer de vinger,
om te beschrijven, hoe vannacht de
gang van zaken normaal zal zjjn
maar ook, hoe de overgang van 1955
S naar 1956 voelbaar wordt in dat mach- i
tig labyrinth van ketels, generatoren en
schakelpanelen.
rustige plek straks twee mannen de hand
druk zien wisselen.
En later zien zij de wijzers van de ver
schillende „klanten" rondom inslapen: Alk
maar gelooft het wel. Haarlem-Oost gaat
slapen. Hilversum loopt nu ook terug. In
Schagen zetten ze het feest nog even door.
De kleine samenleving van de PEN-cen
trale gaat de jaarwisseling tegemoet. Het
wordt in feite een nacht als andere nach
ten een nacht vol megawatts en kilovol-
ten, maar toch óók een beetje een vreemde
nacht. Omdat het 1956 worden moet, hier
in dit inferno van vlammen, stoom, lawaai
en nerveuze wijzers waar al die lichten en
klokken en straalkachels gevoed worden.
De klokken zouden stil gezet kunnen
worden, maar iedereen zou dat vanavond
merken maar het kan.
Dat geeft toch wel voldoening de tijd
te kunnen mennen op oudejaarsavond.
Blauwe wacht: een gelukkig nieuwjaar!
Geen storingen en een vlot kolentransport,
want Noordholland kan jullie vannacht
minder missen dan ooit!
J. FOLKERTSMA.
ADVERTENTIE
Wijk aan Zeeërweg 45 - IJmuiden
wenst cliëntèle, vrienden en bekenden
een voorspoedig 1956
ADVERTENTIE
Meervlietstraat 69
Velsen
333.-
399.50
SOLEX SERVICE STATION
voor IJmuiden en omg.
SOLEX POPULAIR
SOLEX DE LUXE
RUILMOTOREN
Inclusief montage ƒ162.50
Onderdelen voor alle modellen
R.A.P. de snelbrommer
2 versnellingen /1T Cft
K.M.tellerOl/.DÜ
Wij geven U vrijblijvend alle
inlichtingen.
Betaling in overleg
Telefoon 5701
De onderlinge strijd van de DCIJ'ers
loopt ten einde, wat de ontmoetingen in de
eerste helft der competitie betreft.
Een opmerkelijke prestatie verrichtte ir.
Krijgsman in de eerste klasse, door alle tot
nu toe gespeelde partijen te winnen. Vooral
de overwinning op H. Swier was een keu
rige prestatie en zij werd beslissend voor
een plaats in de hoofdklasse, welke Krijgs
man nu reeds definitief heeft veroverd.
In de A groep was het Van Straten die
een gevaarlijke concurrent van zich afstootte
door een remise tegen G. Postma te spelen.
Van Straten staat aan de kop met 8 gespeel
de partijen 13 punten. Beukema bezet de
tweede plaats met 7 gespeelde partijen en
11 punten.
De uitslagen van de deze week gespeel
de partijen luiden: P. v. d. Berg wint van
Muller. G. Postma remise met J. v. Straten.
Lodder remise met v. Wort. Opa v. d. Bos
wint van Woord. K. de Jong wint van
Engelhart, ir. Krijgsman wint van Bakkum.
Lodder remise met v. d. Berg. v. Straten wint
van W. v. Wort. Koppelman remise met
Beukema. Swier verliest van Krijgsman.
Visafslag op Urk. Donderdag werd
door 15 vaartuigen aangevoerd: 1907 pond
snoekbaars, 9599 cent, 303 pond rode
baars, 7377 cent, 563 pond blei, 9—10 cent
en 20 pond karper, 25 cent, alles per pond.
Prijzen van Vrijdag. Heilbot 3,002,40;
grm. tong 5,40-4,70; kim. tong 5,00—4,80; kL
tong I 4,10—4,00; kl. tong II 3,80—3,70; tarbot
I 3,603,30, per kg. Schartong 35; v. haring
20; makreel 26,5021,50; gr. schelvis 3626;
grm. schelvis 38—27; kim. schelvis 36—26;
kl. schelvis I 3528; kl. schelvis II 3322;
wijting 24—13; gr .gul 48—47; midd. gul
37—32; kl. gul 26—20; kl. leng 29; kl. haai
28—24; ham 122—98; kim. hake 84; kl. hake
I 67; kl. hake II 50; poontjes 3830; kL
koolvis zw. 29—17; kl. koolvis wit 4442,
per 50 kg. Gr. kabeljauw 324170; gr. kool
vis zw. 9074; gr. koolvis wit 11484; gr.
leng 8679; gr. hake 324-^268, per 125 kg.
Aanvoer van Vrijdag. 3 kisten tong en
tarbot, 1 kist heilbot, 4 kisten tongschar en
schartong, 4 kisten haring, 105 kisten ma
kreel, 610 kisten schelvis, 580 kisten wijting,
104 kisten kabeljauw en gul, 22 kisten leng,
25 kisten haai, 4 kisten ham, 15 kisten hake,
5 kisten poon, 130 kisten koolvis, 23 kisten
diversen. Totaal 1635 kisten.
Besommingen van Vrijdag. IJM 6 Nor-
ma f21.900; KW 5 f275; KW 15 f210; 1
trawler met f 18.700.
Vrijdag is de elfduizendste inwoner van
Castricum geregistreerd. Het is het doch
tertje Catharina Cornelia Maria van de
heer en mevrouw Schermer, wonende aan
de Brakersweg 52.
ADVERTENTIE
Sedert 191Z
Kon. Wilhelminakade 77
dankt U voor het in haar gestelde
vertrouwen en wenst U een in
alle opzichten voorspoedig 1956
r
'V eg wrak
Met lichte wrok zult gij on
getwijfeld een paar weken ge
leden vernomen hebben hoe
de bestuurder van een bejaard
vrachtautootje bij de Hoog
ovens via een verkeersfout
het fietspad ophobbelde en na
enige vreemde sprongen een
jonkvrouw uit Beverwijk het
ziekenhuis in schoof. Ge zult
zich herinneren, dat de be
trokken stuurraddraaier geen
rijbewijs nodig achtte, omdat
hij „toch met donker wegging
en bij donker thuiskwam".
De rest van het verhaal kan
ik u thans ook vertellenhet
verhaal van een oeroud wa
gentje, door een Haarlemmer
gekocht voor f 200, hetgeen
f 201 teveel blijkt te zijn ge
weest. Want toen de Velsense
verkeerspolitie eens in en on
der het wrakke voiture ging
gluren, kwamen daar verschil
lende kleinigheden" voor de
draad, waaruit bleek, dat de
automobiel of wat daarvoor
doorging met touwtjes en spij
kers aan elkaar hing en op on
gewenste ogenblikken best
eens tot een hoopje moeren en
blik ineen had kunnen vallen.
Het rechtervoorwiel van het
apparaat was verzekerd met
een kromme spijker en kon al
zo elk moment eigen wegen
gaan bewandelen. De achterve
ren hingen er maar zo'n beetje
bij en hadden met hun losse
bladen de banden tot een
fraaie karteling gedwongen en
waar dientengevolge een veer-
strop niet geheel meer paste,
bevond zich een achteloos
stukje grenenhout. De eigen-
getimmerde laadbak was zo
opgetrokken, dat bij enige la
ding op het achterste stuk de
kans op kiepen in het geheel
niet uitgesloten moest worden
geacht en om kortsluiting bij
de accu te voorkomen was er
over een der bedradingen
maar een lapje gelegd, anders
vonkte het zo ziet u?
Het zijn maar een paar ge
breken voor de vuist opge
noemd. Wanneer gij nog peu
len of andere tuingroente lust
moet ge dat maar zeggen, maar
ik rij een straatje om, als er
zo'n wankele knalpotridder in
mijn vizier verschijnt. Ik zie
ze liever op het autokerkhof,
waar dit wrak dan ook wel
binnenkort te bezichtigen zal
zijn.
Even achterhouden
De kerstboom begint al aar
dig te ruien, nietwaar moeder?
Dat ding moet nodig het huis
uit, want de kamer lijkt wel
de bosgrond na een stormpje
in de sparrenaanplant.
Als u echter de gemeente èn
uw kroost een plezier wilt
doen, bewaar dan de uitge
diende boom op een veilig
plekje op het balcon of in de
schuur tot de derde Januari is
gekomen. Want op die dag,
te zeven ure gaan de bomen
ter brandstapel in drievoud:
aan het eind van het Strating-
plantsoen in Noord, bij het
Marktplein in IJmuiden en
bezuiden de Kerkweg in Sant
poort. Dat kan een mooie fik
worden, als gij tenminste die
kerstbomen nog wat achter
baks houdt, want anders gaat
de ongedurige jeugd er in
eigen beheer de gevaarlijke
brand in steken.
Even een afspraakje, als ik
u voor de derde niet meer
mocht zien: niet voor zevenen
op de stapels gooien maar
wachten op een seintje van de
overheidsdienaren die het
spelletje meespelen.
De IJmuidense meneer, die te tien uur 's morgens op Tweede
Kerstdag in een oud grijs autootje door de minister Lelylaan
koerste, had op dat moment bepaald niet het kerstverhaal, noch
de os, noch de ezel in zijn gedachten. Alleen maar een poesje,
van acht hele weken, dat op zijn achterbank verwonderd keek
naar de voorbijschuivende wereld en een paar keer protesterend
miauwde, nademaal ook voor poezen een snorrende kachel beter
is dan een hobbelende oude auto.
De kleine poes is in een
ogenblik, dat de dappere
chauffeur als „onbewaakt"
dacht te kunnen beschouwen,
in het jeugdige nekvel gevat
en buiten gedeponeerd. Het
grijze autootje reed terug naar
de. nee, laat ik de straat
en het autonummer niet noe
men, want misschien is me
neer zo dapper, zijn identi
teit te onthullen en zijn on-
1K MOGE u toewensen
alle goeds, alle succes en
alle mensenmin, die 1956
zo bijzonder van node zal
hebben besloten in de
wens GELUKKIG
NIEUWJAAR!
Wie dezer dagen ietwat verbouwereerd de tempel der filmende
muze aan IJmuidens Breesaapstraat betrad om daar glimlachend
de zeven bruidjes voor de zeven broers of Bing's Witte Kerstmis
te aanschouwen, zal het nieuwe meubilair en de vers-riekende
vloerbedekking zijn opgevallen. En hij zal gedacht hebben, dat
de verhuisplannen van Thalia naar de Kennemerlaan, waar met
tertijd een nieuwe bioscoop verrijst nu wel in de schoenen ge
zakt zouden zijn. .Maar hij heeft het daarin mis gehad mag ik u
verklappen, want dat fraaie nieuwe Thalia komt er al zal de
onderste steen boven geraken.
Maar aangezien de oude
stoelen der muze dermate
kraakten, dat de overige gelui
den die een film plegen te be
geleiden, vaak het onderspit
gingen delven en ook de vloer
meer la wijt produceerde dan
goed was voor een rustig film
genot, moest het er nu al van
komen en straks zullen deze
mooie Slavonisch eiken zetels
de nieuwe cinema aan de laan
sieren en dan nog bekleed ook.
Die di-iehonderd nieuwe
stoelen in de zaal hebben heel
wat poten op de planken ge
had met veel gesteun van wer
kende directeuren en hun me
de-arbeidenden, zoals ook het
gemarmerd-grijze linoleum een
aardige klus is geweest.
Dat het nieuwe projectiedoek
u niet is opgevallen, ligt niet
aan u, want uit de nieuwe ze
tels gezien is een doek een
doek, maar ook hier brak de
vernieuwing zich baan in de
vorm van een Sonora-R-doek,
oftewel een geluidsdoek, dat
de voortbrengselen der luid
sprekers met grotere helder
heid doorlaat dan het oude
vermocht.
kerstelijke misstap goed te
maken.
Het poesje is gelukkig goed
terecht gekomen: een Lelylaar
heeft het wollig edoch onge
wenste beest opgenomen,
maar aangezien hij reeds een
knaap van een hond heeft, die
tegen alle katten ter wereld
een ondempbare wrok koes
tert, moest de kleine vonde
ling naar het asyl. Waar het
tóch al vol katten zit, maar
stel je voor, dat ze daar (op
Tweede Kerstdag) een auto-
tje-vol gingen uitstrooien
door VelserbeekHet lijkt
me toch wel een plezierig ge
voel voor de meneer in het
grijze autootje, dat hij alles
voor 1956 nog goed kan ma
ken.
Welkom, nieuwelingen!
Zoals dit dagblad u al uit
voerig heeft kond gedaan zul
len de nieuwelingen onder
ons, Velsenaren op Donderdag
12 Januari de kans van hun
jonge Velsense burgerschap
krijgen om eens terdege ken
nis te maken met de stad aan
de zee, waar zij nog een wei
nig onwennig rondspringen,
verlangend naar de vertrouw
de Coolsingel, Heerestraat of
het Kleine Gartmanplantsoen.
In het Hervormd Jeugdge-
bouw wordt die avond name
lijk een begroetingsavond be
kokstoofd, waar de burge
meester al deze nieuwe ge
zichten zal welkom heten en
meneer A. D. Dijkstra, die
heel erg goed is in Velsense
historie, omdat hij er midden
in zit op het raadhuis, komt
daarna iets vertellen over die
geschiedenis, die wonderlij
kerwijs begon bij Willebror-
dus en uitloopt op Siemens
Martinovens en zo. Meneer
D. N. Dammers, de voogd al
ler Openbare Werken, gaat
daarna een babbeltje afsteken
Als liet verse 1956 door
Velsens dreven waart, zal het
ongetwijfeld een bekende fi
guur missen, die véle jaren
voor dit nieuwe óók door die
straten ging - vriendelijkheid
rond zich spreidende en wer
kend in het belang der ver-
drietigen en kommervollen
onder ons.
Zuster R. Lavoo van de Fa
zantenlaan, die sinds 1924 het
Velsense Witte Kruis met hart
en ziel heeft gediend, en die
de gezinsverzorging sinds haar
oprichting in 1943 leidde, zal
namelijk in dat verse jaar niet
meer uittrekken tot steun en
stut, maar aan een eerlijk-ver
diende rust beginnen. Ik gun
het haar, want sinds die eer
ste April 1924, toen zij als
wijk-kraamverzorgster vrien
den en vriendinnen begon te
maken, is er niet veel van rus
ten gekomen: een ieder, die
wel eens met het Witte Kruis
in contact kwam, weet hóe
storm het in dit menslievend
„bedrijf" kan lopen. Maar nu
is het dan fini met de nachten
en de dagen vol arbeid en
vriendelijkheid: zuster Lavoo
gaat heen. Na bijna 32 jaar
volledige toewijding. Het ga
haar goed: velen zullen nog
vaak aan deze beminnelijke
vrouw terugdenken.
over de groei en de uitbouw
van de stad aan de zee, me
neer Van Os van de Abeelen,
president van de Velser Ge
meenschap, bereidt zich voor
op een onderhoudend verhaal
aangaande deze VG en Tho-
masvaer en Pieternel zullen
eveneens opdraven om een
berijmde lofzang-doorspekt-
met-wat-critiek op alle nieu
we inwoners los te laten.
En deze krijgen zelfs een
fraai boekwerk mee naar
huis, waarin alle adressen
staan, die zij van node kun
nen hebben. Geen adresboek,
maar een boek met adressen
van verenigingsgebouwen
en verenigingen, van de poli
tieke partijen, van de gemeen
telijke bedrijven en het jeugd
werk enfin, noem maar op.
Jammer, dat het secretariaat
van de jonge Filmliga onder
de naam van ds. Rosman staat
en niet onder die van ds. Ros
kam, maar dat zal wel aan de
jeugdige staat der Liga liggen.
Dit is toch wel een nuttig
en goed boekwerk, vrienden.
Je zult er plezier van hebben
en alleen al daarom raad ik u
aan, de 12e Januari niet naar
tante Elizabeth in Bennekom
te gaan, maar naar het Jeugd
huis in IJmuiden.
Gaten
De Stationsweg is nu bij het
oude dorp zijn scherpe bocht
wel kwijt, zodat er (veel te)
hard kan worden gereden,
maar sinds enkele dagen zijn
daar prachtige diepe kuilen
voor in de plaats gekomen,
waardoor elke passerende auto
mobiel een hevige klap tegen
de banden moet incasseren. Of
is dat expres gedaan, om de
automannen te manen lang
zaam te mennen?
LAMPENIER
