DANSSCHOOL
Scherpere acties tegen
de Maleise guerilla's
Australische krant prijst
Haarlems emigrantenpaar
In Rijswijk bouwt men huizen
bij vijf graden vorst
Engeland en de
„Euratom"
T. GRIEK
Verruiming van het
deviezenverkeer
Waarom 1956 schrikkeljaar is
3
HET WERK GAAT DOOR
Heteluchtkanonnenvlammenwerpers en snert-
ketels doorbreken dictatuur van het „vorstverlet"
Cantine van 12 mille
Een half jaar winst
Verruiming deviezen-
voorschriften voor
emigranten
Belgen pompen zand naar
strand der badplaatsen
Twee Rotterdamse „zware
jongens" veroordeeld
Ambassade op IJsland
Encyclopaedia Britannica
kent Djakarta nog niet
Washington afzijdig in het
Portugees-Indiaas geschil
Pater Franciscaan bij
ongeluk omgekomen
Voor goede en
duurzame vloeren
EDELHOUT
vloeren
LAST VAN DIARRHEE?
Tsjin Peng leek niet
de werkelijke leider
Bromfietser aangereden
en gedood
De „Ternate" beschadigd
Oliebollenbakken in Australië
Prof. Dankbaar voorzitter
Oecumenische Raad
Dierenarts L. J. Kas op
Hilversumse voordracht
ZATERDAG 31 DECEMBER 1955
Van een verslaggever)
De kleine gemeente Rijswijk is sinds kort het middelpunt van een aantal
belangwekkende woningbouw-experimenten. Eén daarvan betreft een complex
van ruim 500 arbeiderswoningen die letterlijk „bij nacht en ontij" uit de grond
gestampt worden. Lang voor het dag wordt gaat het werkvolk er reeds de
steigers op om bij het licht van sterke schijnwerpers zijn dagtaak te beginnen.
Ook des avonds werken zij bij kunstlicht één a twee uur langer dan hun collega's
op alle andere bouwwerken, die er in deze donkere December-dagen al om een
uur of vier mee uitscheiden. Dat is echter niet alles. Ook bij regenachtig weer,
bij storm en bij lichte tot matige vrieskou wordt hier gewoon doorgewerkt: iets
dat nog nooit eerder vertoond is in de vaderlandse bouwerij. Dan krijgen de
mannen warme, waterdichte kleding, steigers en bouwplaatsen worden afge
schermd met rietmatten tegen vocht en vorst. De stenen en andere materialen,
die dag en nacht onder dekzeilen bewaard worden, komen kurkdroog bij de
metselaars aan; de werkwaterleidingen worden diep ingegraven. Zo kan men
ook bij uitgesproken „verletweer" volop aan het werk blijven. Op Dinsdag 20
December heeft men het zelfs bestaan, bij vijf graden vorst door te metselen,
toen alle andere bouwwerken reeds dagen stillagen!
Ook het binnenwerk kan hier bij slecht
weer gewoon doorgaan. Zodra een raam
kozijn gesteld en bevestigd is, spijkert men
er een lap glashelder plastic voor om de
kou en de regen buiten te sluiten. Met
speciale petroleumvergassers van groot
model worden de af te werken vertrekken
dan zodanig drooggestookt, dat timmerlui,
schilders, stucadoors en behangers er hun
taak naar behoren kunnen vervullen. El
ders op hetzelfde werk neemt men proeven
met een zogenaamd „hetelucht-kanon", zo
als die voor de voorverwarming van vlieg
tuigmotoren gebruikt worden. Door lange
dijbeendikke slangen perst dit apparaat on
der hoge druk warme lucht in de in aan
bouw zijnde panden om de werkruimte te
verwarmen en het droogproces te verhaas
ten. De reeds gereedgekomen woningen
eengezinshuizen en flats van vier en vijf
woonlagen konden dan ook goeddeels
droog worden opgeleverd.
Ook de „vlammenwerper" (een persgas-
reservoir met een groot model blaaslamp
aan het uiteinde) bewijst goede diensten
Tot nu toe werden de betonstortploegen al
met verlet naar huis gestuurd, wanneer het
ijzeren vlechtwerk door lichte ijzelvorming
„onwerkbaar" geworden was. Nu echter
ontdooit men het zaakje met de vlammen
werper en binnen het uur kan met het
storten een begin gemaakt worden.
Natuurlijk kosten al die voorzieningen
geld, zoveel geld zelfs, dat geen enkele aan
nemer bereid zou zijn, dergelijke extra-
kosten voor eigen rekening te nemen. Dat
beantwoordt tevens de vraag, waarom deze
„winterharde" bouwwijze die in Scan
dinavië al vele jaren wordt toegepast in
Nederland .nooit eerder beproefd werd:
men vond het eenvoudig te riskant. In
Noorwegen en Zweden, waar de winters
zoveel strenger en langer zijn dan bij ons,
had men geen dndere keus. Hier echter
waren arbeiders en bazen van oudsher ge
wend aan het „onwerkbare" weer en ont
brak de dwingende noodzaak tot verande
ren.
Totdat de vorige winter ons acht weken
vorstverlet kostte, waardoor de bouw van
duizenden woningen aanzienlijk vertraagd
werd. Die tegenslag bracht de minister aan
het peinzen; een studiereis naar Scandi
navië volgde en als resultaat daarvan kreeg
Rijswijk in October van dit jaar de pri
meur van het doorwerken-bij-winterweer
met een departementaal ruggesteuntje van
honderdduizend gulden. Uit dat bedrag
zouden alle noodzakelijke extra-voorzie
ningen als dekzeilen, verlichting en ver
warming betaald worden en op die con
ditie durfde de aannemer der 500 arbei
derswoningen de Reeuwijkse firma Bon
tenbal het experiment wel aan. Ook de
bouwvakkers zelf waren „er wel voor te
porren", zoals dat in hun vakjargon heet.
Bij verlet ontvangen zij immers slechts 90
percent van hun wettelijke loon, maar
wanneer er gewerkt wordt krijgen zij bo
ven dat contractloon nog eens 40 tot 50
percent „clandestien". Zij hadden er dus
alle belang bij, te blijven doorwerken.
Bovendien heeft men gezorgd voor een
prima sociale verzorging op de bouwplaats:
wij bewonderden er bijvoorbeeld een mo
del-kleedkamer met infrarood-verwarming
en keurige wasgelegenheid, alsmede een
gezellige cantine (kosten 12.000), waar in
de schafttijden radiomuziek is en waar
keurige diensters de hele dag koffie, koek
en hete soep serveren. Die cantine wordt
geëxploiteerd door de Stichting Alcohol
vrije Bedrijven en de consumpties worden
er tegen kostprijs verkocht: een „bak leut"
voor een dubbeltje, een kom snert voor
twintig cent.
Wie de erbarmelijke schafthokjes en
kleedkrotten op vele Nederlandse bouw
werken kent, die begrijpt dat deze nieuwe
voorzieningen bij de arbeiders in goede
aarde vallen en hun werklust ten goede
komen. Rijswijks energieke burgervader
drs. Bogaardt, die een der vurigste voor
standers van deze nieuwe bouwwijze is,
vertelde ons gisteren in zijn rustieke raad
huisje, dat hij dikwijls zelf op het werk
komt rondneuzen en er niets dan tevreden
stemmen hoort. Die tevredenheid is trou
wens wederkerig, want dank zij de schijn
werpers, de gaskachels en de sociale voor
zieningen zijn er thans reeds tachtig van
deze woningen opgeleverd, waarvan er bij
de traditionele bouwwijze nog geen een
klaar geweest zou zijn. De laatste der ruim
vijfhonderd huizen in dit proefcomplex zal
waarschijnlijk omstreeks Juni 1956 gereed
komen een half jaar eerder dan in nor
male „verletbouw" mogelijk geweest zou
zijn en daarmee is drs. Bogaardt als een
goed burgervader meer dan content. „Het
grappige is nu", zo vertelt hij nog, „dat
vele aannemers het systeem reeds op eigen
houtje zijn gaan navolgen. Overal op de
nieuwbouw zie je rieten matten verrijzen,
met kachels slepen en wat dies meer zij
en daar kunnen de Rijswijkse woningzoe
kenden alleen maar baat bij hebben. En
niet alleen zij, want ik geloof stellig, dat
dit systeem een belangrijke bijdrage kan
zijn tot opvoering van de nationale woning
productie. Ik krijg hier dan ook dagelijks
ambtgenoten op bezoek, die eens pools-
hoogste komen nemen naar de stand van
onze winterbouw. Collega d'Ailly bij-
Tot dusverre was op grond van een alge
mene vergunning contante handel in bui
tenlandse vorderingen slechts tussen devie-
zenbanken geoorloofd. Thans is ook voor
and'ere ingezetenen de mogelijkheid' ge
opend aan de contante handel in bepaalde
buitenlandse vorderingen deel te nemen.
De Nederlandsche Bank heeft per 2 Januari
een algemene vergunning verleend, da© d'e
contante aankoop van vorderingen in een
aantal West-Europese valuta's toestaat, on
geacht of er, zoals tot dusverre was ver
eist, een betalingsverplichting tegenover
het buitenland bestaat. Deze valuta's zijn:
ponden sterling, Belgische en Franse fran
ken, Zwitserse „c"-franken, Duitse mar
ken, Italiaanse lires en Deense, Noorse of
Zweedse kronen. Het vereiste, dat contante
aankoop slechts is toegestaan indien voor
de naar het buitenland te verrichten beta
ling een onherroepelijk accred'itief is ge
opend, is voor deze geldsoorten vervallen.
De deviezenibanken mogen evenals voor
heen in alle geldsoorten handelen. Aan an
dere ingezetenen is krachtens deze vergun
ning slechts het onderling verhandelen toe
gestaan van vorderingen in met name ge
noemde E.B.U.-geldsoorten, en wel voor
zover deze via een accoordrekening zijn of
kunnen worden geïnd en krachtens de be
staande voorschriften in guldens mogen
worden afgerekend.
een crediet van 25 mille gevraagd om het
Rijswijkse voorbeeld ook in de hoofdstad
te kunnen navolgen."
Ook in de directiekeet van aannemer
Bontenbal is men best te spreken over het
experiment, waarvan de resultaten, naar
een der opzichters ons verzekerde, tot nu
toe alle verwachtingen overtroffen hebben.
„Ik geloof dan ook, dat alle extra-kosten
er dik uit zullen komen en ik weet wel
zeker, dat mijn firma straks voor eigen
rekening op deze wijze verder gaat wer
ken," vertelde hij ons.
Doorwerken bij slecht weer, zoals da
thans in Rijswijk wordt toegepast, verg
vele kostbare voorzieningen. Er zijn echte
ook heel simpele en goedkope oplossingen
zoals het afschutten van werk en arbeiders
door middel van rietmatten, dekzeilen, e.d
Op deze steiger hebben Rijswijkse bouw
vakkers kort geleden achter de rieten
beschutting bij flinke vorst gemetseld.
BRUSSEL. Het Belgische ministerie
voor Openbare Werken laat zand naar het
strand pompen om het knagen van de zee
aan de kust tegen te gaan. Hierbij wordt
zeewater naar het binnenland gepompt,
waarna dit vermengd wordt met zand, dat
uit het lagergelegen poldergebied wordt
gegraven. Dit mengsel wordt door een buis
leiding, welke de kustweg nabij Knokke
op een hoogte van ruim vier meter kruist,
teruggepompt. Daar wordt het mengsel
van zand en zeewater gestort, waar het
een aanvulsel vormt op het zand dat vast
gehouden wordt tussen de verbeterde
strekdammen. De afgelopen vijf jaar is
voor de verbetering dezer strekdammen
bijna twintig millioen gulden uitgegeven.
Het verlies aan zand van de Belgische bad
plaatsen is door de grote vloedgolf van
Februari 1953 sterk toegenomen, aldus
meldt de Londense Financial Times.
Men heeft berekend, dat de kosten van
de eerste millioen kubieke meter nieuw
zand, via de buisleiding aangevoerd, onge
veer twee gulden per kubieke meter be
dragen.
De Rechtbank ,te Dordrecht heeft de 36-
jarige; stoker C'. P. van' den B., bijgenaamd
Cor den Bels, en de 38-jarige automonteur
C. J. K., ook een bekende figuur uit de
Rotterdamse onderwereld', veroordeeld tot
7 maanden gevangenisstraf wegens poging
tot inbraak in een garage in Zwijndrecht.
De officier van Justitie had tegen beiden
VA jaar gevangenisstraf geëist en deze
zware vordering gemotiveerd met de mede
deling, dat het in Dordt altijd een goede
gewoonte is geweest om Rotterdamse zware
jongens, die het waagden de Merwestad en
omgeving onveilig te maken, met hoge
straffen schrik in te boezemen om hen zo
doende op veilige afstand te houden.
De regeringen van IJsland en Nederland
hebben besloten de rang van hun weder
zijdse diplomatieke vertegenwoordigers te
verheffen tot die van ambassadeur. De
Nederlandse ambassadeur in Londen, mr.
D. U. Stikker, die thans mede in de hoe
danigheid van buitengewoon gezant en
gevolmachtigd minister te Reijkjavik is
geaccrediteerd, zal worden benoemc' tot
buitengewoon en gevolmachtigd ambassa
deur bij de republiek IJsland.
(Van onze correspondent in Djakarta)
Een Indonesisch blad heeft ontdekt dat
in de jongste editie van de Encyclopaedia
Britannica (1955) Djakarta niet te vinden is
maar welBatavia, waarvan de bevol
king volgens deze uitgave vijfhonderd
duizend zielen zou tellen. In werkelijkheid
wordt het Inwonertal geschat op twee
millioenDjatinegara heet nog steeds
„Meester Cornelis" en Bogor nog Buiten
zorg.
Niet alleen In kennis over Indonesië
schieten de samenstellers tekort. De Phi-
lippijnen worden een kolonie van de Ver
enigde Staten genoemd. Het moet voor de
Amerikanen niet prettig zijn aan de ge
bruikers van de Encyclopaedia Britannica
als „kolonialen" te worden voorgesteld.
NIEUW DELHI (Reuter). De Indiase
regering heeft een nota uit Washington
ontvangen, waarin opheldering wordt ge
geven over het Amerikaanse standpunt ten
aanzien van Goa, de Portugese kolonie die
India opeist. Naar verluidt legt de Ame
rikaanse regering er in de nota de nadruk
op, dat de Verenigde Staten geen partij
kiezen in het geschil tussen India en Goa,
doch dat zij slechts een vreedzame rege
ling van de kwestie wensen.
De Amerikaanse nota was een antwoord
op een Indiase nota die verzonden was na
de gemeenschappelijke verklaring van de
Amerikaanse minister van Buitenlandse
Zaken, Dulles, en diens Portugese ambt
genoot, Cunha, waarin gesproken werd
over de „Portugese provincies in het Verre
Oosten".
ADVERTENTIE
Zijlweg 49 Tel. 14441 - Haarlem
Hiermede wensen wij al onze leerlingen, oud-leerlingen en
relaties een voorspoedig 1956
Vrijdagavond! omstreeks half acht is de
44-jarige pater Franciscaan Gabimus van
Putten, geboortig uit Den Haag, op de
Meerssenerweg te Maastricht met zijn fiets
geslipt en gevallen. Hij is vermoedelijk door
een passerende auto nog aangereden. Hij
l'iep zware verwondingen op, onder andere
kneuzingen in de borstkas. Hij is naar het
ziekenhuis te Maastricht overgebracht,
waar hij spoedig na aankomst is overleden.
Pater Van Putten was sedert Augustus 1953
te Maastricht werkzaam als assistent-pater.
Hij was vier jaar priester.
ADVERTENTIE
HAARLEM
ZIJLSTRAAT 96
TELEF.: 20340
ADVERTENTIE
v.-
Premier Tengkoe Abdoel Rahman van
Malakka heeft in een radiorede aangekon
digd, dat nu de besprekingen met Tsjin
Peng, de leider van de communistische
guerilla-strijders, mislukt zijn, het am
nestie-aanbod aan de communistische ter
roristen na 8 Februari van het volgende
jaar niet meer van kracht zal zijn en dat
de strijd tegen hen verscherpt zal worden
tot de ene of de andere partij toegeeft.
„En ik zal nimmer toegeven", aldus ae
grijze premier, die hier nog aan toevoegde,
dat hij geen enkel verlangen meer koes
tert om met de communisten nieuwe on
derhandelingen aan te gaan alvorens hij
er van verzekerd kan zijn, dat zij accoord
gaan met een volledige overgave.
Hij riep in zijn rede het volk van Malak
ka op om alle steun aan de regering te
geven bij de verscherpte strijd tegen de
terro ten.
C "raai G. K. Bourne, die de leiding
he van de operaties tegen het commu
nis che guerillaleger, dat op ongeveer
3500 man wordt geschat, heeft na het mis
lukken van de besprekingen in Baling een
verklaring uitgegeven, waarin hij de be
volking oproept de veiligheidsstrijdkrach
ten terzijde te staan om „nu snel met de
communistische terroristen af te rekenen".
Het is nu het gehele land en in feite de
gehele wereld duidelijk, dat er geen waar
heid schuilt in de bewering van de com
munistische partij van Malakka: dat zij
strijd voor de onafhankelijkheid van het
land. Tsjin Peng zegt met nadruk, dat hij
strijd voor de communistische ideologie en
zich niet wil overgeven. Hij geeft hiermee
toe, dat hij vecht tegen de wettig gekozen
regering van Malakka en ik ben van me
ning, dat het volk van Malakka onder cle
leiding van Tengkoe Abdoel Rahman te
rug zal slaan en de veiligheidsstrijdkrach
ten zal helpen om snel af te rekenen met
de communistische terroristen. Een snelle
afrekening is zeer wel mogelijk", aldus
Bourne.
Intussen hebben de veiligheidstroepen
reeds orders ontvangen om hun acties te
verscherpen. Onmiddellijk na het bekend
worden van het mislukken der onderhan
delingen in Baling kwamen in Koeala,
Loempoer, de hoofdstad van de federatie
van Maleise staten, militaire bevelhebbers
bijeen om spoedbesprekingen over een
hernieuwde campagne te voeren.
Men gelooft dat de jeugdige communis
tische leider, die zich zeer heeft onderschei
den in de strijd tegen de Japanners, om een
nieuwe ontmoeting zal verzoeken. Men is
namelijk van mening, dat Tsjin Peng niet
de werkelijke leider is van de merendeels
Chinese communisten in Malakka.
Premier Marshall van Singapore ver
klaarde tegenover de pers in Baling sterk
de indruk gekregen te hebben, dat Tsjin
Peng bang was zelfstandig verstrekkende
beslissingen te nemen. Marshall zeide, dat
hij voortdurend herhaalde, dat hij geen
mandaat en volledige volmacht bezat. Dit
houdt in, dat hij ruggespraak zou moeten
houden met superieuren.
Abdoel Rahman zeide: „De werkelijke
leider van de guerilla zit in een ander land.
Hij vertegenwoordigt communistisch Chi
na", aldus heeft Rahman, voor de eerste
maal en tegen zijn gebruikelijke behoed
zaamheid in, communistisch China er
van beschuldigt, betrokken te zijn bij de
guerilla in de Maleise jungle.
LONDEN (A.F.P.) Engeland zon deel
neming aan de geprojecteerde Euratom (or
ganisatie voor Europese samenwerking bij
de vreedzame toepassing van atoomenergie)
gunstig willen overwegen, indien deze or
ganisatie voor Europese Economische Sa
menwerking zou worden geplaatst, aldus
wordt te Londen vernomen.
Anderzijds verklaarde een woordvoerder
van het Engelse ministerie van Buitenland
se Zaken tegenover A.F.P., dat het rapport
van het comité-Spaak over de oprichting
van de Euratom nog steeds wordt bestu
deerd. Hij voegde hieraan toe, dat het on
juist zou zijn te menen, dat Engeland geen
belang zou stellen in het plan.
Volgens waarnemers valt er een zekere
verandering te bespeuren in de houding
van Engeland, die vermoedelijk niet
vreemd is aan de recente reorganisatie van
het Engelse kabinet. Men doet opmerken,
dat Engeland op het ogenblik op het gebied
der atoomenergie een zekere voorsprong
heeft op alle andere landen van West-
Europa. Mocht er echter een Europese
atoomgemeenschap tot stand komen en
mochten de Verenigde Staten blijven wei
geren hun atoomgeheimen mede te delen,
aan loopt Engeland gevaar deze voorsprong
te verliezen. Volgens de waarnemers schijnt
er op politieke gronden te Londen de wens
te worden gekoesterd de positie van de
O.E.E.S. te versterken.
Vrijdagmiddag is ter hoogte van het Der
de Kruisd'iep te Nieuw-Weerdinge de 73-
jarige bromfietser H. M. uit Ter Apel aan
gereden, toen hij plotseling naar links uit
week, door een hem achterop komende be
stelauto, bestuur door de heer A. S. uit
Ruinen. De heer M. liep enkele hoofdwon
den op en is per ziekenauto naar zijn wo
ning vervoerd, waar hij later is overleden.
Het Nederlandse stoomschip „Ternate"
dat Vrijdag te Antwerpen binnenliep is bij
het zwaaien voor de rede met de achter
steven tegen de kademuur en tegen afdaken
terechtgekomen. De kademuur en het
schip werden daarbij ernstig gehavend.
In een van de straten van het dicht bevolkte Amerikaanse stadje Levittown in de
staat New York sloeg een dezer dagen een Sabre-straaljager van de Amerikaanse
luchtmacht te pletter. De piloot wist zich echter met zijn schietstoel te redden en
aangezien er niemand in de geparkeerde auto zat, waar de machine bovenop viel,
liep alles zonder persoonlijke ongelukken af.
De Nederlandsche Bank is in beginsel
bereid ten behoeve van emigranten, die
zich in het buitenland hebben gevestigd en
die ten aanzien van hun vermogen nog zijn
onderworpen aan de bijzondere voor emi
granten geldende voorschriften, bepaalde
faciliteiten te verlenen. Deze faciliteiten
zullen ook worden verleend aan personen,
die na 1 Januari 1956 zullen emigreren, zo
dra zij zich in het buitenland hebben ge
vestigd.
Voor emigranten naar een E.B.U.-land of
naar een land, dat behoort tot het mone
taire gebied van een E.B.U.-land, betekent
de nieuwe regeling bovendien, dat zij des
gewenst hun gehele vermogen getransfe
reerd kunnen krijgen.
Emigranten naar Canada, Cuba, de Do
minicaanse republiek, Salvador, Guatemala,
Haïti, Honduras, Mexico, Panama, Vene
zuela en de Verenigde Staten kunnen even
eens hun vermogen getransfereerd krijgen,
daar zij op grond van een algemene ver
gunning effectendollars mogen aankopen.
De thans reeds voor emigranten bestaan
de faciliteiten blijver gehandhaafd. Bij hun
vertrek kunnen zij aan deviezen meekrij
gen: voor gezinshoofden en alleenstaande
personen 4.000.voor gezinsleden elk
2.000.en voor huisvesting of zelfstan
dige uitoefening van een beroep of bedrijf
25.000.—.
Prof. dr. W. F. Dankbaar, hoogleraar aan
de rijksuniversiteit te Groningen, is ge
kozen tot voorzitter van de Oecumenische
Raad van Kerken in Nederland. Prof.
Dankbaar volgt als zodanig prof. dr. S. F.
Als wij elkaar op
31 Dec. 's nachts
om 12 uur „Geluk
kig Nieuwjaar"
wensen, zijn wij
daarmee achttien
uur te vroeg: ei
genlijk eindigt 1955
pas op 1 Januari
's avonds om zes
uur.
voorbeeld was er weg van en heeft meteen H. J. Berkelbach van der Sprenkel op.
De moeilijkheid
schuilt in het feit,
dat het jaar niet
precies 365 dagen
duurt maar rond
365 1/4 dagen. Ie
der jaar zouden
we dus een kwart
dag gaan achter
lopen, als niet de
overtollige uren
eens in de 4 jaar
worden ingehaald door een „schrikkeldag". Dat gaan we komend jaar weer doen:
Februari heeft dan 29 dagen. Zouden we die „schrikkeldag" er niet tussenvoegen
dan zou aan het eind van 1956 onze achterstand bij de werkelijke tijd één volle dag
zijn. Dan zouden we Oudejaarsavond 1956 eigenlijk op 1 Januari moeten vieren en
Nieuwjaarsdag 1957 zou op 2 Januari moeten vallen. Omdat het dit jaar - 1955 -
drie jaar geleden is, dat we een schrikkeljaar hadden zijn we dus achttien uur
achter.
Als men vraagt: „Waarvoor is het goed, dat we die overtollige uren inhalen?" dan
moeten we, als antwoord op die vraag, even in de toekomst schouwen. Wat wil het
zeggen iedere vier jaar een dag met onze kalender te moeten opschuiven? Wel, dat
na 720 jaar de winter eind Juni zou beginnen en dat men eind December puffend
van de warmte aan het strand zou liggen. Alle officiële feestdagen zouden in de
war lopen: Kerstmis zou men moeten vieren midden in de zomer, Sint Nicolaas
zou ons land aan het begin van de zomer moeten bezoeken. En onze verre nakome
lingen zouden in Juli of Augustus „ijsvrij" kunnen krijgen.
Het is dus goed, dat het schrikkeljaar is uitgedacht. Het zorgt er voor, dat ons
kalenderjaar vrijwel gelijk loopt met de werkelijke lengte van het aardse jaar:
365 1/4 dagen. Dit is vrij nauwkeurig de tijd die de aarde nodig heeft, om één keer
haar baan om de zon af te leggen. Die baan is rond 930 millioen kilometer lang,
dus heeft de aarde tijdens haar gang om de zon een snelheid van bijna dertig
kilometer per seconde. Daarvan merken we niets, gelukkig.
„They had troubles galore, but so what?"
(Zij hadden moeilijkheden genoeg, maar
wat zou het?). Onder deze kop schreef de
Australische krant „The Courier Mail" on
langs een artikel over het uit Nederland
geïmmigreerde echtpaar Oudolf uit Haar
lem afkomstig, dat zich thans in Coorparoo
bij de kustplaats Brisbane gevestigd heeft.
„So What" is ook de naam van het (ei
gen) huis van de familie Oudolf, een naam
die kort en raak de mentaliteit typeert
waarmee dit Hollandse gezin in Australië
de moeilijkheden trotseert. En de moeilijk
heden zijn de Oudolfs niet bespaard geble
ven. „The Courier Mail" vertelt hoe „Bert"
en „Toni" Oudolf, in 1941 getrouwd, reeds
een jaar later de eerste grote moeilijkheden
te verwerken kregen omdat toen Bert
door ce bezetter naar Duitsland werd ge
transporteerd en daar te werk werd ge
steld. Toni is haar echtgenoot na enige tijd
achterop gereisd en samen zijn zij er in
geslaagd uit het kamp te ontsnappen naar
Nederland terug te keren en hier onder te
duiken.
Na de bevrijding werd Bert weer ban
ketbakker en Toni opende in Haarlem een
schoonheidssalon. De gang van zaken be
vredigde hun echter niet en zij maakten
plannen om te gaan emigreren. Van een
geëmigreerde vriend in Australië ontvin
gen zij goede berichten. Dit deed hen een
besluit nemen en zij kochten een enkele
reis vliegbiljet naar dit land. Het was een
hele stap.
De Oudolfs zijn met weinig middelen
maar met grote energie hun nieuwe leven
begonnen. Bert kreeg in Brisbane een „job"
in een banketbakkerij en hij zocht onder
tussen naar een mogelijkheid om voor
zichzelf te beginnen. De „provincie" waar
in zij wonen, Queensland, had naar hij
meende gebrek aan oliebollen. Dus begon
hij thuis in de keuken massa's oliebollen
te bakken, om deze overal in de stad aan
de man te brengen. Overdag werkte hij
in de bakkerij van zijn baas en des avonds
tot vaak diep in de nacht voor zich zelf
in de keuken.
In enkele jaren kreeg hij het met dit i
laatste zo druk dat hij zijn baantje vaarwel I
zegde en geheel zelfstandig ging werken.
Bert en Toni maakten lange dagen waarin
heel hard gewerkt werd. Maar in 1953 wa
ren zij zover dat zij konden gaan denken
over een eigen huis. In het afgelopen jaar
lieten zij het bouwen in een van de buiten
gemeenten van Brisbane. Achter het huis
staat een gloednieuwe bakkersoven.
Toen dit huis klaar was lag de tuin er
nog kaal en woest bij en Toni dacht aan
de bontbeplante tuintjes van Holland. Ook
dit probleem hebben zij op voortvarende
wijze aangepakt. Zij stelden een andere
dagindeling op en kwamen nu voortaan al
om vijf uur uit de veren om gedurende
twee uur aan de tuin te kunnen werken.
Dan volgde om zeven uur het ontbijt met
de twee jonge zoontjes en hierna begon
nen de dagelijkse werkzaamheden.
De familie kreeg alle eer van het werk.
Dit jaar ontvingen zij een speciale onder
scheiding in een wedstrijd om de mooiste
voortuin in Brisbane, uitgeschreven door
The Courier Mail.
Voor de Oudolfs is deze onderscheiding
meer dan een prijs voor de mooiste tuin.
Voor hen is het de bekroning op het werk
van enkele harde jaren of zoals The Cou
rier Mail schrijft „het einde van een lange
weg". Uit het gehele artikel spreekt een
eerlijke bewondering voor dit energieke
Hollandse echtpaar. Over het wel en wee
van landgenoten in de vreemde worden
vaak nogal uiteenlopende berichten ver
nomen. Daarom is het goed een dergelijk
positief bericht te horen dat aanstaande
emigranten ongetwijfeld een hart onder de
riem zal steken.
Voor directeur van Slachthuis
De Haarlemse dierenarts de heer L. J.
Kas, die tevens hoofd is van de gemeente
lijke vleeskeuringsdienst te Velsen, staat
ais eerste op een voordracht van B, en W.
van Hilversum voor de functie van direc
teur van het gemeentelijk slachthuis aldaar.
