\f DE SAMENZWEERDERS Washington maakt zich niet al te ongerust over Suez-crisis Groot project van beveiliging van haven en Nieuwe Waterweg Bunno op zoek naar Luilekkerland^) Oliebuis uit Irak naar Turkije Qnpa: M1EDBMR HOUT van Geta Bever Agenda voor Haarlem NAAIMACHINES Dulles ontplooit zijn beste gaven in een positie tussen twee uitersten Havenradar Rotterdam spoedig in bedrijf t r 4 Advies uitgebracht aan het Belgische ministerie van Justitie Nieuwe motivering voor naasting van drukkerij Nederlands voor Spanjaarden Gehele route zichtbaar Erasmus in moeilijkheden Opzienbarende rede van Oostduitse vice-premier Christen-democraat kant zich tegen Jugendweihe r\ Bevrijdingsvuur in Maastricht bUPW Brits vakverbond wenst werkweek van 40 uur VERVOLGVERHAAL^, door Friedrich Bru egel J VOETBALSCHOENEN GRETHA DE BRUI3N Voor Bundeswehr verboden in West-Duitsland? VRIJDAG 14 SEPTEMBER 1956 Van onze correspondent in Washington) Van het begin af aan heeft men in Was hington de kwestie van het Suezkanaal als een ernstige zaak beschouwd, doch nooit als zo ernstig dat men er hevig ongerust over werd. In het algemeen heeft sedert 1945 een kans op oorlog meer deining ver oorzaakt in de Verenigde Staten dan In Europa, doch de spannende situatie, die zich thans ontwikkelt, heeft West-Europa meer gealarmeerd dan de Verenigde Sta ten. Dat Washington zo kalm blijft, moest men ten dele toeschrijven aan de overtui ging dat de Sovjet-Unie het niet tot een grote en zelfs niet tot een kleinere oorlog wil laten komen. Wel dragen Russische radio-uit zendingen er toe bü, dat de Ara bische gemoederen verhit raken, doch wan neer de verhitting tot „overkoken" dreigde te leiden, heeft de Sovjet-Unie tot dusverre ingebonden. Dit geschiedde in het voorjaar, toen de betrekkingen tussen Israël en de Arabische landen gevaarlijk gespannen be gonnen te worden. Men ziet te Washington wel in dat er tengevolge van Nasser's actie ongelukken kunnen gebeuren, maar men is de mening toegedaan, dat een oorlog door geen der partijen wordt beoogd en alleen „per on geluk" zou kunnen uitbreken. Zulk een kijk op de zaak maakt waakzaamheid en bemiddeling gewenst, doch schept geen grote ongerustheid. De Verenigde Staten zijn het er met hun Europese bondgenoten Groot-Brittannië en Frankrijk over eens, dat de ongestoorde vaart door het Suezkanaal verzekerd moet worden. Washington is echter mirfder fel, omdat de eigen nationale belangen slechts zijdelings bij die doorvaart zijn betrokken De Amerikaanse olie-aanvoer is niet in het geding, die van Groot-Brittannië en Frank rijk kan onmiddellijk bedreigd worden. Bovendien worden deze landen er en politiek en emotioneel veel meer door ge raakt, indien president Nasser van Egypte kans ziet de grote held te worden in de Arabische wereld. Dit zou de opstande lingen in Algerije nieuwe moed geven en tevens zouden de Arabische landen ge stijfd worden in hun neiging tot nationali satie van oliebronnen en olie-leidingen. Dit alles laat Washington niét onverschil lig, doch er is een gradueel verschil met de gevoelens in West-Europa. Het Ameri kaanse nationale prestige is minder in het geding en de Amerikanen bezien de zaak vooral van de praktische zijde: de garantie van een technisch-ongestoorde doorvaart door het kanaal. Blijft die bestaan, dan lopen de Verenigde Staten ook niet de kans om althans gedurende een aanpassings- tijd olie-transfusies te moeten geven aan een in levensgevaar verkerende West- feuropese economie. De Amerikaanse minister van Buiten landse Zaken Dulles heeft op tal van con ferenties een vrij extreme positie inge nomen. Thans evenwel bevindt hij zich in het midden en in die positie komen zijn talenten het best tot hun recht. Ook presi dent Eisenhower is een compromis-zoeker bij uitnemendheid en in de huidige omstan digheden kan er van Washington een krachtige invloed uitgaan teneinde dé vrije doorvaart alsmede de vrede te handhaven. In Washington gelooft men in het alge meen niet, dat Groot-Brittannië en Frank rijk op oorlog aansturen. De Britse en Franse vlootbewegingen en troepentrans porten beschouwd men hoofdzakelijk als psychologische oorlogvoering. Het gevaar is echter, dat de gróte Westeuropese landen in hun streven om Nasser's politiek te kortwieken te ver gaan. Washington streeft er naar hen daarvan af te houden. ADVERTENTIE Alle merken, dus ruime keuze ENGEL, Gr. Houtstr. 181, Tel. 14444 De zaak Anneke Beekman Mevrouw G. L. van M., de Nederlandse die ingevolge een Nederlands uitwijzings- verzoek in België is aangehouden, is don derdag voor de Kamer van Inbeschuldi gingstelling van het hof van beroep te Luik verschenen. Zij is de zuster van E. van M., die met het Joodse kind Anneke Beekman spoorloos verdwenen is. Zij werd door het hof van beroep van Amsterdam veroor deeld wegens medeplichtigheid aan ont voering. De verdedigers van mevrouw L. van M. hebben de beschuldiging betwist. Advo caat-generaal Rigaux was van oordeel dat er, wat de Belgische wetgeving betreft, verjaring kan ingeroepen worden. De ver jaring trad volgens hem in, niet na de ver oordeling maar op het ogenblik dat de be slissing werd genomen het kind aan de Israëlitische gemeenschap toe te vertrou wen. Hét gemotiveerde advies van de kamer, dat niet openbaar gemaakt mag worden, zal aan het ministerie van Justitie worden overgemaakt dat de beslissing in verband met de uitwijzing zal moeten nemen. „In de strijd voor Irian" DJAKARTA (ANP) Het comité, dat vorige week maandag eigenmachtig de drukkerij Makassar in Makassar, welke Nederlands 'eigendom is, heeft genationali seerd, heeft heden zijn actie toegelicht met de verklaring, dat „het nationaliseren van kantoren onontbeerlijk is voor de strijd van Indonesië inzake Westelijk Nieuw- Guinea". De verklaring haalt een oproep van president Sukarno aan, waarin de president zei: „Om de nationale revolu tie te voltooien, is het noodzakelijk de wet van de revolutie toe te passen". Het Indonesische kabinet »erder de eigenmachtige nationalisatie \aii het co mité afgekeurd. Dat de Sovjet-Unie een oorlog zou wil len ontketenen, acht men in Washington eveneens onwaarschijnlijk. De zaken gaan goed voor de communisten in dat deel van de wereld. De Arabische landen maken een snel proces van emancipatie door en de Sovjet-Unie geeft hun het gevoel dat zij aan hun zijde staat. Op een goedkope en ongevaarlijke wijze oogsten de communis ten erkentelijkheid en welgezindheid bij iedere nieuwe Arabische evolutie. Toch moet men ook het gevaar onder ogen zien, dat de communisten te ver gaan in hun acties en door hun ophitsen een uitbars ting van Arabisch nationalisme te weeg brengen. Ook zij die zeer geërgerd en verbitterd zijn door het gedrag van Nasser moeten er kennen dat deze man een grote verant woordelijkheid draagt. Als hij inzicht heeft, zal hij beseffen, dat hij van de Russen geen steun kan krijgen om een oorlog te ontketenen. Daarom zal het voor hem ge raden zijn om zijn eigen volk, dat door de communistische radio-uitzendingen wordt opgeruid, in toom te houden. Er valt de laatste jaren in het buiten land in het algemeen, en in de Spaans sprekende wereld in het bijzonder, een groeiende belangstelling voor de Neder landse taal waar te nemen. In Madrid bij voorbeeld heeft het onderwijs dat de jonge lector H. Th. Oostendorp aan de Universi- dad Centra in onze taal geeft, al geruime tijd grote interesse van de studerende jeugd. Ook in Spaans-Amerika blijkt hier en daar belangstelling voor het Nederlands te bestaan. Het bestuur van de stichting „Het Spaans, Portugees en Ibero-Ameri- kaans Instituut" aan de rijksuniversiteit te Utrecht heeft besloten een cursus in het Nederlands te organiseren ten behoeve van Spanjaarden en „hispanoamericanos", die in Nederland woonachtig zijn en inzonder heid voor het buitenlands personeel van de ambassades en legaties van de Spaans sprekende landen in Den Haag. De directeur van het instituut, prof. dr. C. F. A. van Dam, zal zich het eerste jaar met dit onderwijs belasten. Burgemeestersbenoemingen. Tot burge meester van Gouderak is met ingang van 1 oktober benoemd de heer J. Huurman, secre taris der gemeente Zelhem. De heer Huur man is geboren op 27 juli 1916 en behoort tot de P. v. d. A. Met ingang van 3 oktober is tot burgemeester van Staveren benoemd de heer Th. van Hout te Balk, hoofdcommies ter gemeentesecretarie van Gaasterland. De heer van Hout, die aangesloten is bij de CHU, is geboren op 16 juli 1911. Vermoedelijk op 31 oktober zal het havenradarproject langs de Nieuwe Waterweg ten behoeve van de haven van Rotterdam in bedrijf worden gesteld. Dan zullen zelfs tijdens mist alle schepen zonder gevaar de Nieuwe Waterweg en de Rotterdamse haven kunnen binnenlopen. Bij de voorbereidende werkzaamheden heeft de in 1949 ingestelde radarcommissie voor de Nieuwe Waterweg gebruik gemaakt van een rap port van de staatscommissie Onderzoek Radiotechnische Hulpmiddelen voor de Na vigatie. Daarin werden principes aangegeven, die door het Nederlands Radar Proef station te Noordwijk aan Zee aan praktische proeven werden onderworpen en in de tails uitgewerkt. Nadat een mobiel onderzoek had aangetoond hoeveel radarblokpos- ten nodig zouden zijn om de gehele vaarweg van zee tot in de haven te kunnen over zien, wezen verdere technische proefnemingen uit, dat het mogelijk was een radar- apparatuur te construeren^ die aan de eisen van de staatscommissie voldeed. Het radarproject bevat zeven radarsta tions aan de wal, die de door hen gedane waarnemingen langs de gehele rivier en in. de havenbekkens langs radiotelefoni- sche weg aan, de loods doorgeven en wel zodanig, dat deze beschikt over de gege vens, die hij nodig heeft en die hij in nor male gevallen door eigen aanschouwing zou verkrijgen. De vaarweg van drie mijl buiten Hoek van Holland tot de ligplaat sen in de Rotterdamse haven wordt in ze ven blokken verdeeld, die elk voorzien zijn van een aan, de wal opgestelde radar installatie. De grenzen tussen de blokken worden bepaald door de bruikbare reik wijdte van de radarapparatuur en door de posities van de opstellingsplaatsen. Het bedienend personeel van iedere blokpost heeft tot taak de schepen en veer diensten in zijn rayon van de nodige in formaties over de eigen positie, over de positie van tegenliggers en omtrept de si tuatie op de rivier te voorzien. Voor de communicatie tussen schip en blokpost wordt gebruik gemaakt van een radiotele- fonische zend- en ontvangapparatuur, die de loods steeds bij zich heeft. Nieuwe vindingen Tijdens het uitwerken van hdt project heeft het Nederlands Radar Proefstation tevens enkele uitvindingen gedaan, die het in het havenradarsysteem voor de Nieuwe Waterweg en de Rotterdamse ha ven heeft toegepast. Voortgezette proefne mingen hebben het instituut in staat ge steld ook de zogenaamde lichtenlijken op het radarbeeld vast te leggen. Voorts is een „walkie-talkie" ontworpen, die voor zien is van ingebouwde luidsprekers; daar door kunnen allen, die aan boord van een schip bij de navigatie betrokken zijn, on middellijk en onverkort kennis nemen van alle aan het schip verstrekte infor maties. „Geniaal project" Tenslotte zijn de technici van het proef station er in geslaagd een methode te vin den, waardoor ook aan schepen, die niet over een eigen radarinstallatie beschikken, de positie op de rivier of in de haven niet alleen radiotelefonisch maar ook zichtbaar kan worden doorgegeven. Niet slechts voor de scheepvaart maar ook voor de autoritei ten, die met het beheer van het vaarwater belast zijn, is het havenradarsysteem van groot belang, zo meent men in Rotterdam. Op 18 september 1953 werd een begin gemaakt met de uitvoering van dit pro ject. De heer H. C. W. Moorman, staats secretaris van Marine, die de eerste steen legde voor de eerste radarblokpost, noem de deze gebeurtenis „het zichtbare begin van een geniaal project, deze dynamische haven-, handels- en industriestad waar dig". De totale kosten bedragen ruim f 4.229.000. Het rijk zal daarvan drie ton vergoeden in verband met de dubbele bezet,|jpg,yaji,.,de radarpost in Hoek van Holland; •3GOOÖ«X300COOQOtoOCÖQOOOOOOCCÓeCX^ Het standbeeld aan de Rotterdamse j Qoolsingel van Desiderius Erasmus le- 8 zend in zijn stenen boek, is onderwerp van de legende, dat Erasmus een blad y om zal slaan, als hij een klok hoort lui- den. Dat heeft hij echter nog niet ge- daan en of nu andere geleerden staan te trappelen van ongeduld of dat school- jongens een grapje wilden uithalen is 8 i niet bekend, maar zeker is, dat een agent van politie aan de voet van het j monument een „briefkaart" van het on- 8 gewone formaat van 50 bij 34 centime- Z ter vond, compleet met postzegel en g geadresseerd aan de heer D. Erasmus. Op de briefkaart staat te lezen, dat hij 8 i voor de tweede maal gewaarschuwd f wordt het boek, dat hij reeds meer dan g tweehonderd jaar in zijn bezit heeft, 8 binnen drie dagen bij de Gemeentebi- 8 bliotheek terug te bezorgen; „kosten dezes vijf cent". OOOCOOOOOOCOOCJCOOOOOOOOOOOOOOOOCXXXDOOOOOOOOOOOOOOCJOOOOOC BERLIJN (United Press) In Weimar in Oost-Duitsland zijn woensdag opzien barende woorden gesproken door Otto Nuschke, de voorzitter van de Oostduitse Christen-Dem. Unie. Nuschke, wiens partij deel uitmaakt van de regeringscoalitie „Het nationale front", waarin de communistische S.E.D. de boventoon voert, sprak tijdens 'n partijdag van de C.D.U. „Christendom en communisme", aldus Nuschke, die tevens het ambt van plaats vervangend minister-president bekleedt, „zijn fundamenteel verschillende ideolo gieën, die nimmer een compromis kunnen kennen." „Communistische functionarissen hebben in het verleden herhaaldelijk de godsdien stige gevoelens der christelijke bevolking met woord en daad gekwetst", aldus Nuschke. „Dit moet en zal eindigen". Niet minder opzien verwekte Nuschke's opmerking over de veelomstreden „Jugend weihe", een door de communisten ge protegeerde historisch-marxistische plech tigheid voor de jeugd, waartegen zowel de evangelische als de katholieke kerk in Oost-Duitsland zich gekeerd hebben. On omwonden verklaarde Nuschke: „Wij zijn tegen de Jugendweihe". En Nuschke kon daarbij aankondigen, dat deze anti-reli gieuze jeugdplechtigheden door de Oost duitse regering nader bestudeerd zullen worden. Voor het overige gaf Nuschke een loyali teitsverklaring van zijn partij tegenover het regime in Oost-Duitsland af, dat „zich niet zal ontbinden' wegens de klachten van een aantal kerkelijke autoriteiten". Nuschke ondersteunde het denkbeeld van „gematigde Duitse bewapening" en toenadering tussen Oost- en West-Duits- land. Pas dan, zo meende hij, zijn vrije verkiezingen voor een Duitse hereniging mogelijk. Q 1 Bunno was best in zijn schik met al die dingen. Het banaanmannetje wees ook nog op een luidsprekertje aan ,de wand. „Kijk", zei hij. „Als je muziek wilt horen, druk je maar op de knop naast je bed en dan speelt het. En ga nou mdar lekker uitrusten; want iets anders dan uitrusten en eten en drinken hoef je hier in Luilekkerland niet te doen!" Het mannetje ging heen en Bunno bleef alleen in zijn huisje. Hij keek glunderend rond en voelde zich best in zijn schik. Was het hier even fijn75-76 Donderdagavond om halfnegen hebben de Maastrichtse atieten die maandagavond in de Normandische stad Caen het vrij heidsvuur in ontvangst namen, dit vuur na een onafgebroken estafette dwars door Frankrijk en België Maastricht binnenge dragen. Na een snelle tocht met de vlam door de stad die op deze dag als eerste stad van ons land haar bevrijding herdenkt, werd met het vuur van Normandië de vlam aan het bevrijdingsmonument op het Koningsplein ontstoken. In plaats van het vuur rechtstreeks naar Maastricht te dragen, maakten de lopers een omweg van enkele tientallen kilome ters over Margraten, waar zich een der grootste Amerikaanse kerkhoven in West- Europa bevindt. LONDEN (AFP). - Technici van de Iraq Petroleum Company verken nen het terrein, dat gebruikt zou moeten worden, indien de maat schappij zou be sluiten tot het aan leggen van een buisleiding van Irak door Turkije naar de Middel landse Zee. Deze buisleiding, die ruim duizend kilo meter lang zou worden, zou vol gens de plannen een verbinding krijgen met de buisleidingen, die door Syrië en Li banon lopen, of deze buisleidingen op éenv duur ver vangen. De maat schappij onder- vondt moeilijkhe den met Syrië en Libanon. De Iraq Petroleum Com pany weigert gege vens teverstrekken over de capaciteit, die de buisleiding zou hebben, maar volgens bevoegde kringen zal zij mogelijk een capaciteit van twintig miljoen ton per jaar krijgen. Het project dat deel uitmaakt van een plan op lange termijn voor de ontwikke ling van de olieproduktie van Irak, werd reeds bestudeerd voor de naasting van het Suezkanaal. De regering van Turkije heeft zich in beginsel akkoord verklaard met het plan. Verder bestaat de mogelijkheid om de werkloos liggende raffinaderij van Haifa in Israel via een pijpleiding met de Rode Zee te verbinden, een werk dat in acht maanden gereed kan zijn en waarmee ongeveer de helft van de thans door het Suezkanaal gevoerde olie getransporteerd kan worden. Oorspronkelijk liep een buis van Kirkoek naar Haifa. Door de Arabische boycot van Israel moest deze lijn worden omgelegd door Syrië naar Tripolis, een Libanesche haven met nog een af takking naar de Syrische haven Banias. Ten slotte mondt nog een pijpleiding bij Sidon in Libanon uit waardoor de olie van de Perzische Golf naar de Middellandse Zee wordt gevoerd. Amerikaanse oliemaatschappijen zijn met de Arabische landen tot een vergelijk gekomen aangaande de winstverdeling van de pijpleiding-onder nemingen. Geen toenadering tot communisten BRIGHTON, (Reuter/AFP) Als ge volg van het gevaar voor werkloosheid in een deel van de Britse industrie, in het bijzonder in de autoindustrie, heeft het congres van het Britse vakverbond te Brighton een resolutie aangenomen, waar in wordt aangedrongen op een arbeidsweek van veertig uur. De leiders van het vak verbond hadden zich tegen deze resolutie gekeerd. Vertegenwoordigers van 4.209.000 vakbondsleden spraken zich voor de reso lutie uit, vertegenwoordigers van 3.683.000 leden stemden tegen. Een resolutie, waarin wordt aangedrongen op terugtrekking van de Britse troepen van Cyprus, werd met een grote meerderheid verworpen. Een resolutie van de vakbond van medisch per soneel, waarin wordt verklaard dat tabaks verbruik een van de belangrijkste oor zaken van longkanker is, werd ook ver worpen. Een amendement, ingediend door arbeiders uit de tabaksindustrie, waarin wordt gezegd dat de artsen het over deze kwestie nog niet eens zijn geworden, werd aangenomen. Een resolutie, waarin om toenadering tot de Russische vakbonden werd gevraagd, werd verworpen. Een motie, waarin er op werd aangedrongen dat een delegatie van het Britse vakverbond een bezoek zou brengen aan de Russische industrieën, werd bij handopsteken verworpen. Ook een voorstel dat bevordering van besprekingen tussen het Internationale Verbond van Vrije Vakverenigingen en het Wereldver- bond van vakverenigingen beoogde werd afgewezen. ADVERTENTIE ADVERTENTIE VOOR DUIZEND EN ÉÉN DOELEINDEN lrtL 2f. Dat is te gevaarlijk voor jou, zei Jan, maar toen hij zag hoe nijdig Helena werd voegde hij er snel aan toe: Goed dan, een kwartier nadat ik je opgebeld zal hebben, zal ik bij je voor de deur staan. Dat is dan afgesproken. Helena had deze woorden echter nauwelijks geuit, of ze wist dat het telefoongesprek nóóit zou komen. Ze zag hem voor de laatste keer en als ze hem niet wilde vergeten, moest ze zijn beeld stevig in haar geheugen prenten. Nóóit mocht ze meer vergeten, wat hij alle maal verteld had. Jan betaalde teiïslotte de kelner en hielp' Helena bij het aantrekken van zijn regenjas. Hij trok haar loden jas aan. Ze gingen zonder een woord te zeggen uit el kaar. Helena sloeg de richting naar het Wenceslas Plein in, Jan liep naar de Vestingkade. Geen minuut te vroeg, geen minuut ook te laat, zei hij tot zichzelf. Dat is één van de grondregels van het ondergrondse werk. De kade, die langs de gracht liep, was helder ver licht, maar over enkele ogenblikken zouden de meeste lampen gedoofd worden en zou slechts de schamele nachtverlichting blijven branden. Op de hoek van de Hybernska en de Vestingkade bleef hij even stilstaan. De oude kruittoren rees vóór hem op, aan zijn rechter kant stonden de gebouwen van de Nationale Vergade ring en aan zijn linkerkant prijkte het massieve gebouw, waarip eenmaal de Boheemse Krediet Bank gevestigd was geweest, doch dat nu gevorderd was door de Partij voor de bureaus van het hoofdkwartier. Op de eerste etage brandden nog enkele lampen. Hun schijnsel viel in de donkere Hybernska, die Jan insloeg. Hij haalde zijn valse identiteitskaart uit zijn binnen zak en stak haar in de rechterzak van zijn loden jas. Mocht de politie hem aanhouden, dan zou hij zich ge makkelijker van het document kunnen ontdoen. De falsificatie was niet perfect genoeg om haar zonder meer aan de politie te tonen. Hij stond tegenover het Masaryk station. Een kerk klok ergens in de verte sloeg het middernachtelijk uur. Dat moet de klok van de St. Jacobskerk zijn, dacht hij. Ik ben hier precies op tijd, geen minuut te vroeg, geen minuut te laat, precies volgens de wetten van de illegali teit. Er vertoonde zich echter niemand op de plaats, waar hij afgesproken had; er wachtte ook niemand. Jan wachtte één minuut, twee minuten, drie minuten om Antonin een goede kans te geven. Want zou hij inder daad opgehouden zijn, dan moest daar een goede reden voor bestaan. Hij stak een sigaret op. Toen hij haar half opgerookt had, wilde hij gaan. Maar hij kreeg er de kahs niet voor. Hij had niemand zien naderen, noch had hij iemand gehoord, maar plotseling stond een fors gebouwde man voor hem. Jan begreep het direct: dit was het! Helena had het bij het juiste einde gehad! De man sprak hem aan: Mag ik u wat vragen, mijnheer? Bent u mijn heer Jan Horak, ingenieur? Jan keek hem recht in de ogen en antwoordde: Ja, dat ben ik. De onbekende opende zijn hand: op de palm lag een politiepenning. Ik moet u vragen om met mij mee te gaan naar het hoofdbureau van politie. Uiterlijk volkomen kalm en beheerst vroeg Jan met zachte stem: Waarom? Ik heb order gekregen om u daar te brengen. Wat doet u hier eigenlijk voor het station? Jan begon te glimlachen. Ik vroeg me af, of ik nog een biertje zou gaan drinken in het restaurant van de spoorwegen. Mag ik u er soms een aanbieden? Of heeft u soms haast om naar het hoofdbureau van politie te gaan? De detective sloeg de uitnodiging af en schudde het hoofd. Nee, er is geen tijd voor een biertje. Gaat u maar rustig met me mee. De detective sprak verder geen woord meer, even min als Jan. Langzaam en voorzichtig verfrommelde hij in de zak van zijn jas de valse identiteitskaart en toen hij met de politieman op het hel-verlichte Wenceslas de slechts schamel verlichte Kleine Brug Straat insloeg, slaagde hij er in de prop papier ongezien te laten vallen. Op het politiebureau namen ze zijn papieren in beslag en sloten ze hem op in een nauwe cel, zonder hem on dervraagd te hebben en zonder een arrestatiebevel te hebben laten Plotseling voelde Jan zich doodmoe. Hij trok zijn 1 deren en zijn schoenen uit en ging op de brits ligg^ De dekens trok hij hoog over zich heen. Binnen enkele ogenblikken sliep hij. Vóórdat hij in slaap was verzonken, had hij zich nog afgevraagd, of soms ook Antonin gearresteerd was en of men hem aan het praten had gekregen. Of was hij de verrader ge weest? Maar tegen de tijd, dat hij sliep, deerde hem dit alles niet meer Helena bleef tot drie uur in de nacht op Jans tele foontje wachten. Ze voelde zich schuldig, omdat zij uit elkaar waren gegaan terwijl ze had gewéten, dat hij een verloren man was. Ze had deze slag voorzien, maar ze was te zwak en te onervaren geweest om het te voor komen. Ze dacht er aan hoe vaak ze haar broer gewaar schuwd had en hoe dikwijls Josef haar uitgelachen had en haar een Cassandra had genoemd, die steeds maar weer onheil had voorspeld en nooit vertrouwen had kun nen hebben., Nee, dacht ze, ik ben geen Cassandra. Ik ben iets ergers. Ik profeteer geen onheil, ik trek het aan, gelijk Jonah. Tenslotte stond ze dodelijk vermoeid uit haar stoel naast de telefoon op. Ze kon niets meer doen. Alles was nu verloren. Maar morgenochtend zou'ze er op uitgaan om een advocaat te zoeken, die genoeg moed moest bezitten om de wanhopige verdediging van één van haar vrienden, die onder arrest was gesteld, op zich te nemen. HOOFDSTUK VIII De secretaris-generaal hield er van om tot 's avonds laat te werken. Maar de belangrijkste kwesties bewaarde hij voor de nachtelijke ifren. Overdag hield hij zich bezig met het routinewerk en woonde hij vergaderingen bij, waarop lang gediscussieerd werd over zaken, welke reeds beslist waren. Hij werkte niet iedere avond, maar twee of drie keer per week kwam hij in de avonduren zo tegen tien uur weer op kantoor om tot een uur of vier, vijf in de ochtend door te werken. De belangrijkste be sprekingen hield hy 's nachts. Dan had hij volop de tijd om de dingen grondig te onderzoeken en dan kon hij zich laten meeslepen door een discussie, zodat hij geen overhaaste besluiten hoefde te nemen. En dan wat het belangrijkste was! hij kon in die nachtelijke uren één voor één en alleen zijn besluiten overwegen en de argumenten' ervoor overpeinzen. (Wordt vervolgd). ADIDAS voor de topspeler 54.60 QUICK 26.90, 34.75 UNGARY v.aƒ14.75 Alle VOETBALKLEDING SPORTMAGAZIJN Twijnderslaan 7 - Haarlem - Tel. 15116 100 ®/o SERVICE Met het oog op de vele kloppartijen van de laatste tijd tussen burgers en soldaten van het nieuwe leger, overweegt het West- duitse ministerie van Defensie wat men kan doen om herhalingen te voorkomen. Men geeft toe, dat er nog nooit zulk een slechte verhouding tussen burgerij en mili tairen heeft bestaan als thans. Men raadt de soldaten aan zo min mogelijk wijken en café's te bezoeken, waar het reeds tot botsingen is gekomen. In gevaarlijke buur ten zouden zij groepsgewijs over straat moeten gaan. Ook zouden zij buiten hun diensttijd niet steeds in uniform moeten uitgaan. Wanneer de incidenten niet op houden, zal vermoedelijk het betreden van bepaalde buurten en café's voor de mili tairen worden verboden. Sirene-incident Toen compagnieën van het nieuwe leger voor het eerst hun nieuwe kazerne in Niederlahnstein aan de Rijn, ten zuiden van Koblenz, binnentrokken, deed zich een incident voor. Op het ogenblik dat gene- raal-majoor Hermann de troepen, in aan wezigheid van Amerikaanse en Franse officieren, welkom wilde heten, maakte een luchtalarm-sirene op het dak van het raad huis hem het spreken onmogelijk. Her mann heeft onlangs in een redevoering ge zegd, dat dienstweigeraars óf communisten óf lafaards zijn. Later beweerde hij iemand anders te hebben geciteerd. De commissie voor verdedigingsvragen van de Bondsdag zal van Hermann verlangen de naam te noemen van de „hoog geplaatste waardig heidsbekleder", wiens woorden hij zou heb ben aangehaald. Men neemt aan, dat de sirene in Niederlahnstein opzettelijk in werking is gesteld. VRIJDAG 14 SEPTEMBER Minerva: „De klokkenluider van de Notre- Dame14 jaar, 8.15 uur. Rembrandt: „De man in het donkergrijze pak", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Verboden vrouwen", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Liefde die duur betaald wordt", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Roxy: „De dief des konings", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Palace: „De hofnar", alle leeft., 7 en 9.15 uur. Studio: „Mens durf te leven", alle leeft., 6.45 en 9.15 uur. Lido; „Marcelino, brood en wyn", 7 en 9.15 uur. ZATERDAG 15 SEPTEMBER Minerva: „De klokkenluider van de Notre Dame", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Rem brandt: „De man in het donkergrijze pak", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Verbo den vrouwen", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „Liefde, die duur betaald wordt", 18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Roxy: „De dief des konings", 14 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur. Palace: „De hofnar", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Studio: „Mens durf te lev;n", alle leeft., 2.15, 6.45 en 9.15 uur. Lido: „Mar celino, brood en wijn", alle leeft., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. „Een vrouw verdedigt zich", 18 jaa- 23.30 uur. Stadsschouwburg: 8 uur, Toneelgroep Puck met „Elke lente brengt een belofte".

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1956 | | pagina 6