Leven der vrouw in Israel
Sleutelbloemen
Een Amerikaan lucht zijn hart
Twee jaar geëist tegen dronken,
onverantwoordelijke autorijder
ONZE TUIN- EN KAMERPLANTEN
Europa zijn tweede vaderland
4
Ieder achttienjarig
meisje heeft twee jaar
dienstplicht
Gevarieerd menu
Dollemansrit voor Haarlemse rechtbank
UW HAAR IS UW KROON
MAISON C. 3. OERLEMANS
Aanvaring van „Laagkerk"
voor Raad voor de
Scheepvaart
Werken voor orgel van
Jan Zwart op de plaat
Prijzen in de Avro-
jazzcompetitie
Dat leuke vlotte kapsel
M O L E N D 13 K voor u t
VRIJDAG 16 NOVEMBER 1956
oor
rouw
De dynamische bereidheid die er in Israel leeft om iets
op te bouwen, iets te maken, besef je pas ten volle als
je er weg bent". Dit zijn de woorden van Stelly Ricardo,
een jonge vrouw met een intelligent en resoluut gezicht,
waar de humor soms als een zon overheen glijdt. Ze heeft
jaren in Israel gewoond en is enkele weken geleden naar
haar geboortestad Amsterdam teruggekeerd om er tijde
lijk te studeren, een cursus psychiatrisch-maatschappelijk
werk. „Maar ik ga zo gauw mogelijk terug, want in Israel
wil ik leven', zegt Stelly en het is haar aan te zien, dat
ze het meent. „Ik ben in 1950 vertrokken als leidster van
een groep pioniers, waarmee ik eerst in Gouda heb ge
werkt. We werden in een kibboets ondergebracht om
land en gewoonten te leren kennen en te wennen aan het
leven in zo'n nederzetting. Dat was in de winterperiode,
van september tot februari. Gelukkig regende het weinig,
want we zaten toen nog primitief in tenten met arabische
matten als vloedbedekking". Na dat half jaar kwam ze
met ongeveer dertig Nederlanders, zeventig Engelsen en
vijfentwintig Hongaren in een andere kibboets, Beth-
Haemek, vijf kilometer van Nahariah en een dertig kilo
meter van Haifa. Daar werkte ze drie en een half jaar als
verpleegster en verhuisde toen naar Haifa, waar ze als
maatschappelijk werkster in dienst kwam van het depar
tement van Sociale Zaken, speciaal voor de afdeling kin-
derzorg en jeugdproblemen. Deze functie bracht veel
reizen mee, zodat ze heel wat van het land en de be
woners heeft gezien en dus zeer goed geïnformeerd kan
vertellen over het leven van de vrouw in dit boeiende en
energieke land.
DE KIBBOETS is een nederzetting
van pioniers, gebaseerd op de grondslag
van gemeenschappelijke arbeid men
sen, die van plan zijn samen een leven
op te bouwen in een landbouwgemeen-
schap, zo drukte Stelly het uit. Er zijn
gemeenschappelijke eetzalen en voor de
jeugd speciale kinderafdelingen. Echtpa
ren hebben een eigen kamer en in som
mige kibboeziem is de gelegenheid ge
schapen de kinderen in het gezinsver
band op te nemen.
Het bestuur van de kibboets is samen
gesteld uit een bedrijfsleider, geassis
teerd door een vertegenwoordiger van
de groep, een inkoper en enkele vrou
welijke krachten, die fungeren als hoofd
van de linnenkamer en als economiet,
een rake benaming voor de leidster van
de keuken, die zo economisch mogelijk
met het voedingsbudget en de nodige
calorieën moet omspringen. Andere ta
ken voor de vrouw zijn kinderverzorg
ster. verpleegster en hulp in de naai- en
strijkkamer en de keuken.
In de kibboets heeft de vrouw onge
veer een achturige werkdag van zes
tot vier uur met onderbrekingen. Ver
wacht ze een baby dan werkt ze onge
veer tot de achtste maand en pas zes
weken na de geboorte vat ze langza-
merhand haar taak weer op. De moeder
voedt en baadt het kind zelf. Wat de
oudere kinderen betreft.' om vier uur,
als de moeders klaar zijn, komen ze
thuis en blijven er tot bedtijd.
„De eerste anderhalf jaar ging het in
onze kibboets nogal primitief toe", ver
telde Stelly. „Water haalden we uit de
put of we moesten wachten toj ^r een
tankwagen langs' kwam. Deverdeling
geschiedde volgens een bepaald systeem:
eerst de koeien, dan de kinderen, dan de
keuken en eindelijk de grote mensen.
Maar later werd alles natuurlijk veel
beter geregeld".
Het leven in een kibboets is niet vol
te houden als men te individualistisch
van karakter is. Het belang van de een
ling is volstrekt ondergeschikt aan dat
van de gemeenschap. Er zijn in Israel
echter ook andere mogelijkheden: land-
bouwdorpen, waarin ieder een eigen
huisje bezit. „Maar", aldus onze gast
vrouw, „ook daar geldt de onwrikbare
wet van het gezamenlijk werken op de
landerijen".
Het hardst werken in Israel de vrou
wen op de zelfstandige boerderijen. Zij
doen de hele huishouding, verrichten
landarbeid met alles wat eraan vastzit
en daarnaast komt dan nog de zorg voor
de kinderen.
Het jonge geslacht, dat in Israel gebo
ren is, wordt aangeduid met een naam
van symbolische betekenis: sabre. Dat
is de vrucht van de cactus: stekelig van
Terwijl de moeders werken zijn de
kinderen goed bezorgd in de
bewaarplaatsen.
buiten en zacht van binnen. Zó zijn de
kinderen van Israel. Zij uiten zich vrij,
houden niet van conventies en zijn al
heel jong actief betrokken bij de strijd
om het bestaan. Men bezit in Israel een
bloeiende jeugdbeweging, die doet den
ken aan een krachtige vorm van pad
vinderij. Oudere scholieren werken in
hun vakantie van twee maanden een
maand in een kibboets.
Dienstplicht voor meisjes
IEDER MEISJE van achttien jaar
heeft twee jaar dienstplicht. Ze werkt
dan als verpleegsteiop kantoor, op een
seinpost of als telefoniste. Het leger
vervult ook een grote opvoedkundige
taak „men begint er bij wijze van
spreken met het a.b.c.", zei Stelly, „de
taal". De algemene voertaal is het He
breeuws en velen moeten dit leren.
Vooral de talrijke Arabische Joden moe
ten veel worden bijgebracht.
Jonge rekruten brengen een gedeelte
van hun opleidingstijd in een grenskib-
boets door. Het nut hiervan laat zich
denken: stadskinderen leren daar het
leven van de landbouwende bevolking
kennen.
„Over de stad gesproken, hoe is het
leven daar?" vroegen we.
„Ikzelf woonde boven op de Carmel
bij Haifa met een vriendin in een twee
kamerflat. Aan sparen kom je niet toe,
want je leeft intensief en je hebt je geld
helemaal nodig. We nemen zo veel mo
gelijk tijd voor ontspanning: biscoop,
concerten en zwemmen. Het gemiddelde
salaris is in Nederlands geld omgere
kend ongeveer driehonderdvijftig gulden
per maand, maar de kosten voor levens
onderhoud zijn vrij hoog".
V-Cl
De meeste Israëlische vrouwen wer
ken. Voor kinderen vanaf twee jaar zijn
overal kinderbewaarplaatsen opgericht.
Warenhuizen vindt men niet in de ste
den, wel een heleboel gezellige winkel
tjes, die goed van allerlei waren en ook
luxe artikelen zijn voorzien.
Huisvlijt
„Mooie handweefstoffen kun je overal
kopen en ook jersey kleding is er volop.
Er worden regelmatig modeshows ge
houden, altijd met een liefdadig doel.
Veel wordt gedaan om de huisvlijt te
stimuleren; de WIZO (Women's Interna
tional Zionist Organisation) leert de
jongeren bijvoorbeeld het prachtige
Voor de laatste weken van november
bieden wij u onderstaande menu's ter
keuze aan. Zoals u ziet zijn er allerlei
variaties mogelijk, zowel wat smaak als
kleurencombinaties betreft.
Wil een menu werkelijk „goed" zijn,
dan mag vlees, vis, kaas, ei, peulvruch
ten of een melkgerecht er niet aan ont
breken. Het is gewenst, dat een volwas
sene per dag in de gezamenlijke maal
tijden de volgende hoeveelheden van deze
produkten gebruikt:
50 a 100 gr vlees of vleeswaren öf 100
a 200 gr vis of 35 50 gr kaas öf 14 1
melk, boven het dagelijks gewenste
rantsoen van y2 a liter.
In het melkgerecht kan men ook karne
melk of yoghurt verwerken. Het verdient
aanbeveling per week enige eieren te ge
bruiken.
MENU'S
Pouletsoep* aardappelen, kalfslap
jes,, brussels lof met saus dag. en
nachtvla.
Aardappelen met jus, bloemkool met
kaassaus turfjes met bessensapsaus*.
Bruine gebonden soep* aardappelen,
saucijsjes met jus, savoyekool peer.
Aardappelen, gehakt, gestoofde prei
ha vermoutkoek j es*
Groentesoep* aardappelen, runder
lapjes, rodekool banaan*.
Aardappelen met botersaus, gebakken
vis, koolraap griesmeelpap*.
Erwtensoep met kluif aardappelen
met jus, gestoofde bieten,
Met een sterretje zijn de gerechten aan
geduid die achterwege kunnen blijven
zonder aan de voedingswaarde van het
weekmenu te kort te doen.
RECEPTEN voor 4 personen
Dag- en nachtvla.
Voor de licht vla: y2 1 melk, 25 gr (2'i
eetlepel) custardpoeder, 30 gr (2 eet
lepels) suiker.
Voor de donkere vla: y2 1 melk, 25 gr
(2% eetleper) custardpoeder, 25 gr (3
eetlepels) cacao, 60 gr (4 eetlepels)
suiker.
De lichte vla: Het custardpoeder met
koude melk aanmengen. De rest van de
melk aan de kook brengen. De suiker in
de melk strooien en de melk binden met
het custardpoeder. De vla aan de kook
brengen en onder af en toe roeren laten
afkoelen.
De donkere vla. Het custardpoeder, de
cacao en de suiker vermengen en met
koude melk aanmaken. De rest van de
melk aan de kook brengen en bijbinden
met het aangemaakte papje. De vla 1 a 2
minuten doorkoken. De vla onder af en
toe roeren laten afkoelen.
De beide koude vla's tegelijk en even
snel in een glazen schaaltje gieten, zodat
de afscheiding in het midden komt.
Bruine gebonden soep.
l'A 1 water, peperkorrel, foeli, tijm, ui,
wortel, peterselie, 4 bouillonblokjes, 45
gr (3 eetlepels) boter of margarine,
45 gr (5 eetlepels) bloem, 50 gr gemengd
gehakt, peper, zout, paneermeel.
Het water opzetten met peperkorrel, foe
lie, tijm, ui, wortel, peterselie en bouil
lonblokjes en 15 minuten laten trekken.
De bouillon zeven. De boter of de marga
rine smelten, de bloem toevoegen en on
der flink roeren bruin laten worden <ha-
zelnootkleurig), dan onder roeren lang
zamerhand de bouillon bijschenken en de
soep 10 minuten laten doorkoken. De
soep zeven.
Het gehakt aanmaken met peper, zout en
paneermeel en er kleine balletjes van
maken. De balletjes 5 minuten in de soep
meekoken.
v r
I fi
A i
m <v v -
oude borduurwerk te maken. En u zoudt
verrukt zijn over het mooie zilverwerk
en de sieraden van goud, zilver of koper
en dan zwijg ik nog maar over het hout
werk en de ceramiek".
We hebben nog lang zitten praten
over het werk, dat haar zo na aan het
hart ligt, het plaatsen van kinderen uit
a-sociale milieus in tehuizen of bij par
ticulieren. De cursus, die zij momenteel
volgt, heeft in het bijzonder tot doel
haar in staat te stellen later nog meer
Yemenitische vrouwen borduren kleding
in de traditionele en fraaie patronen.
direct contact met de kinderen te kun
nen hebben.
„Ik ben blij Amsterdam terug te zien
en hier wat te leren", besloot Stelly,
„maar tegelijkertijd verlang ik er erg
naar terug te keren. Israel is fascine
rend. Als we maar in vrede kunnen blij
ven werken.
Tineke Raat
Er zijn mensen die een hekel hebben
aan primula's omdat ze een soort uitslag
op de huid veroorzaken. Dat is inder
daad bij Primula obconica het geval,
maar meestal heeft de primula er part
noch deel aan. Het is in ieder geval al
léén de primula obconica waarvoor ge
u in acht moet nemen. De gewone tuin-
primula's die meer algemeen bekend
staan als sleutelbloemen, doen beslist
niets. Er is dus geen enkel bezwaar te
gen om die in uw tuin te planten. De
gele en blauwe kleuren zullen u vooral
voldoen. In de rotstuin komen zij het
meest tot hun recht, doch ook op de
voorgrond in een border zal men er veel
Gele primula's of sleutelbloemen.
plezier van hebben. Die primula's hou
den niet van schrale zandgrond. Men
zal dus wat bosgrond of wat goede
bloemistengrond moeten aanvoeren. Ze
vinden het bovendien in de felle zon
niet zo prettig; een plekje in uw tuin,
waar ze 's zomers na de bloei tegen de
felle zon beschermd staan, zal hen be
slist genoegen doen. De bloemist kweekt
deze primula's voort door middel van
zaaien. Men kan ze ook voortkweken
door middel van scheuren. Dat kunt u
het best na de bloei doen.
G. KROMDIJK
De hieronder volgende ontboezeming
van een „rasechte" Amerikaan is type
rend voor de schrijver als zij zelf een
typering is van de Europese en Ameri
kaanse mentaliteit. We willen haar onze
lezers daarom niet onthouden.
Mijn naam is Robert E. Jackson. Mijn
vrouw en ik hebben zeven jaar in
Rome gewoond. Nu zijn we terug in
„the States". Al onze kennissen zeggen
dat wij zo on-Amerikaans zijn gewor
den. Maar of dat inhoudt, dat Ameri
kaans zijn hét ideaal is, hebben ze dan
wel gelijk?
In Rome hadden wij voor 30 dollar
in de maand een dienstbode, een meisje
dat eten kookte, kleren verstelde, kin
deren verzorgde en inkopen deed. Mijn
vrouw zei dat ze haar hulp graag wilde
inruilen voor een kaartje terug naar
New York. Ze heeft het niet hoeven
doen. We zijn gewoon teruggegaan.
Maar nu begint mijn vrouw al in te
zien dat al de zelfbedieningspaleizen in
Amerika, al die „service" en heel haar
moderne keuken dat meisje in Rome
niet kunnen vervangen. Zelfs al gaat
heel het dienstbode-systeem er waar
schijnlijk binnen korte tijd wel uit.
In Newport, in Connecticut, hebben
we zolang een huis gehuurd voor we
een huis gaan kopen. We hadden een
prachtig huisje met drie slaapkamers
op het oog, dat toen wij in 1949 naar
Italië gingen 13.000 dollar kostte.
Nu kost het 30.000 dollar, of, zoals de
makelaar het gelieft uit te drukken,
„slechts 30.000 dollar". Het gekke is dat
iedereen dit normaal schijnt te vinden.
En dan de kleding. Mijn vrouw zegt
dat ze absoluut geen rok wil dragen,
maar driekwart broeken of soortgelijke
verpakkingen. Zij zegt dat ze zich „een
slaaf voelt" in een rok.
In Europa heersen andere opvattin
gen. Onze ouders zeggen dat we er op
achteruit zijn gegaan. Wij leven „achte
loos", met weinig besef voor normen en
vormen, en steken tot over onze oren
in de schuld, zoals iedere amerikaan.
Onze luxe noemen wij onze levensnood-
zakelijkheden.
Wij hebben teveel van Europa ge
proefd, dat staat vast. Maar wij zullen
de laatste zijn om te zeggen dat die
smaak ons niet bevalt. Integendeel. Na
Amerika is Europa ons vaderland.
„Het is een wonder, dat het ergerlijk
optreden van deze man niet ernstiger is
afgelopen. Hy riskeerde niet alleen zijn
eigen leven, maar ook dat van anderen".
In deze scherpe bewoordingen sprak
de officier van justitie bjj de Haar
lemse rechtbank, mr. G. W. F. van
der Valk Bouman, donderdag toen een
negenentwintigjarige kantoorbediende uit
Bloemendaal zich voor de rechtbank had
te verantwoorden wegens hoogst roekeloos
rijden onder invloed van sterke drank. Als
gevolg van de dollemansrit werden
enige personen ernstig gewond. De officier
meende een gevoelige straf te moeten
eisen: twee jaar gevangenisstraf en vijf
jaar intrekking van het rijbewijs.
De kantoorbediende was dinsdag 2 okto
ber des avonds laat in zijn auto gestapt na
enige cafés te hebben bezocht. Des middags
reeds was hij niet geheel nuchter uit Rot
terdam gekomen. Hij had daar acht glazen
Moezelwijn gedronken. Des avonds had hij
in Haarlem enige cafés afgelopen en daar
ondermeer verscheidene glazen bier
gekocht. Ongeveer halftwaalf begaf
de man zich in zijn auto via de Wagen
weg in de richting Heemstede. Een café
houder had hem afgeraden de auto te be
sturen. „Neem een taxi", had men gezegd,
maar daaraan wilde de man zich niet sto
ren. Ook de goede raad om maar cola
in plaats van bier te drinken, had de ver
dachte in de wind geslagen, aldus bleek uit
de behandeling der zaak.
Ter hoogte van de Schouwtjeslaan boekte
de man zijn eerste slachtoffers. Daar reden
twee meisjes naast elkaar, met ieder een
vriendin achterop. De meisjes hadden, zo
als zij voor de rechtbank verklaarden, de
auto in snelle vaart zien aankomen. „De
auto zigzagde en slingerde," zeiden
zij. De auto raakte de fietsende meis
jes, waardoor zij over de weg werden ge
slingerd. Twee van haar moesten naar het
Diaconessenhuis worden vervoerd: een had
een gebroken sleutelbeen en een hersen
schudding opgelopen en het andere een
nierkneuzing.
Op de Herenweg in Heemstede botste de
auto tegen een scooter, waardoor de be
rijder en duopassagiere op het ^wegdek
werden geslingerd. De bestuurder was bui
ten bewustzijn geraakt en bijgekomen, toen
hij op straat lag. Eerst werden bij hem
enige hoofdwonden geconstateerd en later
ook een voetbreuk, waardoor de man nog
niet kan werken. De duopassagiere, een
onderwijzeres, brak een arm, een enkel en
liep enige hoofdwonden op Zij werd in
het Grote Gasthuis opgenomen.
Na negentig meter kwam de auto tegen
een stevig tuinhek in Heemstede tot stil
stand. De bestuurder kwam er slechts met
enige hoofdwonden af.
Een brigadier van de gemeentepolitie te
Heemstede verklaarde ter zitting van de
rechtbank, dat de autobestuurder zo dron
ken was geweest, dat hij geen verklaring
had kunnen afleggen. Ter ontnuchtering
was hij ingesloten. De politie heeft een
bloedproef laten nemen, waaruit bleek,
dat het alcoholpercentage in het bloed bij
zonder hoog was (2.9 per mille).
Verdachte zou zich die dag aan de drank
A 1 1 v.! S PiII? Ifhlf? A f. '.1 )£■-> ''li-* '4'-'"
ADVERTENTIE
MITS GOED VERZORGD.
Wij brengen u de nieuwste Permanent-wave
en de nieuwste kleurspoelingen, welke het
verven overbodig maken.
Haaronderzoek gratis.
PERMANENT-WAVE vanaf ƒ12.50
Gierstraat 69 - Haarlem - Tel. 21736
De Raad voor de Scheepvaart te Amster
dam heeft zich langdurig bezig gehouden
met het onderzoek naar de aanvaring tus
sen het ruim 7000 brt metende stoomschip
„Laagkerk" van de V.N.S. en het Duitse
motorschip (3000 brt) „Tanger" in de vroe
ge morgen van de 31ste mei op de Noord
zee tijdens dikke mist.
De hoofdinspecteur voor de scheepvaart,
de heer J. Metz, zei van mening te zijn,
dat de kapitein van het Nederlandse schip,
de 50-jarige M. W. uit Rotterdam, mede
schuldig is aan deze aanvaring, omdat hij
een navigatie heeft gevoerd, deels met be
hulp van de radar deels optisch, zodat de
schepen zeer dicht bij elkaar konden ko
men. De heer Metz zei, dat er echter geen
sprake is van bewuste roekeloosheid bij
deze navigatie. Hij vroeg de raad de ge
zagvoerder daarom geen straf op te leggen.
De „Laagkerk" werd bij de aanvaring
vrij zwaar beschadigd boven de waterlijn,
maar kon op eigen kracht de reis naar de
thuishaven Rotterdam voortzetten. De
Duitse raad in Hamburg had de Duitse
kapitein niet schuldig bevonden. De „Tan
ger" had nagenoeg geen schade opgelopen.
De raad voor de scheepvaart zal later
schriftelijk uitspraak doen.
Een belangrijk deel van het werk voor
orgel van de Nederlandse orgelmeester Jan
Zwart, die tijdens zijn leven (18771937)
veel pioniersarbeid heeft verricht tot her
leving van de orgelkunst, zal op grammo
foonplaten worden vastgelegd. Zijn zoon,
de Rotterdamse orgelist Drik Jansz Zwart,
is daartoe door een der grote gram
mofoonplatenmaatschappijen uitgenodigd.
Reeds zijn opnamen gemaakt van de door
Jan Zwart gecomponeerde suites Kerst
feest 1 en 2, van de psalmen 75, 6 en 146
(toccata) uit de serie „Musijck over de
psalmen Davids", alsmede van het orgel
koraal „Uren, dagen, maanden, jaren", en
het postludium over „Alle roem is uitge
sloten". Deze composities zijn vertolkt op
het onlangs gerestaureerde vier klavieren
Schnitger-orgel der Grote of Sint Michaels-
kerk in Zwolle, dat gerekend wordt tot de
belangrijkste orgelmonumenten van West-
Europa. Dit orgel vertoont veel overeen
komst in klankkleur en karakter met het
klassieke Strumphler-orgel, dat destijds
door Jan Zwart in het kerkgebouw der
herstelde Evangelische Lutherse Gemeente
in Amsterdam werd bespeeld en dat in de
toekomst de in restauratie zijnde Grote
Kerk te Arnhem zal sieren. Het was mede
hierdoor mogelijk om in de meeste geval
len Jan Zwarts orgelregistraties bij het
weergeven zijner composities te gebruiken.
hebben overgegeven, doordat hij vier dagen
eerder, vrijdags, voor het eerst vader was
geworden. De avond van de fatale dag had
hij zijn vrouw in de kraamkliniek nog een
bezoek gebracht.
„Uw vrouw zal u wel dankbaar zijn, dat
u op deze wijze uiting aan de vreugde hebt
gegeven," zei de president, mr. A. M. baron
van Tuyll van Serooskerken.
Ter zitting herinnerde de man zich niet
veel meer van hetgeen op de fatale dag was
gebeurd. Hij wist niet meer of hem gezegd
was een taxi te nemen en ook van de dol
lemansrit over de Wagenweg en de Heren
weg herinnerde hij zich niets. Pas toen de
auto met een schok tot stilstand was ge
komen, was de man uit zijn alcoholische
verdoving ontwaakt.
President: „U staat bekend als een re
gelmatig cafébezoeker en u zult wel meer
in zo'n laveloze toestand hebben gereden".
Verdachte: „Ik vind het verschrikkelijk
wat er is gebeurd".
De officier van justitie achtte de feiten
bewezen. De man verkeerde in een verre
gaande staat van dronkenschap. Hij me
moreerde de tragische dodenrit in de Vee-
nestraat in Den Haag en zei, dat aan het
ergerlijk en gevaarlijk optreden van dron
kemansrijders op krachtige wijze paal en
perk moet worden gesteld.
Nadat de officier een gevangenisstraf
van twee jaar met aftrek en intrekking
van het rijbewijs voor vijf jaar had geëist,
pleitte mr. H. Bavinck uit Rotterdam voor
een mildere straf. De raadsman vroeg be
grip voor de situatie waarin verdachte
verkeerde: deze had namelijk de dagen
voor de rit in spanning geleefd, mede door
dat verdachte zijn vader in de zaak moest
vervangen.
De rechtbank zal over twee weken uit
spraak doen.
ADVERTENTIE
Imp. Lahnemann LAMEVO. Postb. 18. LAREN
Bij de AVRÖ-jazzcompetitie, die woens
dagavond in Amicitia in Den Haag werd
gehouden, heeft het Zaans Rhythm Quintet
de beste prestaties geleverd van de mo
derne combo's die aan deze competitie
deelnamen. De tweede prijs was voor
Frans Eisen met zijn Kwartet uit Voor
burg. Derde werd het trio van Kees van
Dijk uit Dordrecht en de vierde en vijfde
plaats bij de modernen werden respec
tievelijk toegekend aan het Peter Engelen
berg Trio uit Haarlem en het trio René
Schmetz uit Den Haag. Bij de oude en
sembles, die oude jazzmuziek speelden
was het voor de jury wat moeilijk om tot
een eerste prijs te komen. Rob Agerbeek
met zijn Boogie-Woogie Quartet was een
specialist, die een prijs verdiende, doch
de Lion Hill Jazzmen waren specialisten
op de gehele oude Jazzstijl. De jury be
sloot dan ook om een sectie voor boogie-
woogie in te stellen en beide ensembles
een eerste prijs toe te kennen. De tweede
prijs ging naar de Hothouse Syncopeters
en de derde prijs naar „The weary war
horses" uit Utrecht.
ADVERTENTIE
maakt
Santpoortcrplein 1 - Haarlem - Tel. 19706
Buslijnen 3 en 4.
'Oneven aan
de redactie
(Verkort weergegeven
Melbourne. Naar aanleiding van de des
betreffende „brieven aan de redactie"
vraag ik mij af: Waarom al dit gepraat en
gesoebat om het NOC te verzoeken als
nog op zijn besluit terug te komen.
Wanneer, zoals met vrij grote zekerheid
kan worden aangenomen, het grootste deel
onzer bevolking die toch de benodigde
fondsen heeft bijeengebracht en de uit
te zenden Olympische ploeg au grand
complet het met deze beslissing van het
NOC niet eens zijn, welnu, dwing dan dit
comité af te treden. Van dictatoriale be
slissingen moeten wij niets hebben. Be
noem een ander comité dat dan de kas en
alle bevoegdheden overneemt en op voort
varende wijze er voor zorgt dat onze
ploeg alsnog naar Melbourne kan ver
trekken.
Aldaar zijnde zullen onze sportslieden
en de officials, evenals die van Hongarije
en van de andere, niet met de Sovjet-Unie
sympathiserende, landen, heus wel weten
hoe hun houding tegenover de Russische
afgevaardigden en de Sovjet-vlag zal moe
ten zijn. En deze houding zal dan nog
moeten afhangen van de mentaliteit dezer
Russen, die misschien wél fatsoenlijke
Kinderen Gods zijn en misschien ook wel
blij zijn dat zij het regiem, dat thans in
hun geboorteland de lakens uitdeelt, de
rug hebben kunnen toekeren.
J. WIELING
(De discussie over dit onderwerp moet
hiermee worden gesloten. - Red.)
