Successen in de race
om de Grote Meren
„Arend Reijm"
Autorijschool „IJmond"
Telefoon 4551
Consumptiekracht gaat ten koste van
opvoering der woningvoorraad
IN MEMORIAM
WAT BOCHTEN
Laatste poging
Om der wille
der kinderen
Gevallen van diefstal voor
Haarlemse politierechter
Uw bril klaar
terwijl u wacht
HOLLANDSE ZEEVAARDERS IN CANADA-
voor alle rijbewijzen
LUXE VERHUUR
Tentoonstelling van werk
van G.J.de Geus
Prof, dr. ir. Van Beusekom in Hoofddorp
Huuraanpassing en research-voorbereiding
nodig voor bestrijding van woningnood
J. DE BOER - Mr. Opticien
Ds. G. van Doorn volgt
ds. D. G. van Wijngaarden
op
Fotografie
op school
1 Kampeervraagje
Vandaal
Moed in Cardiff
Agenda voor Velsen
ZATERDAG 25 MEI 1957
6
(Van onze correspondent)
MONTREAL Het was wéér een Ne
derlands schip met een Nederlandse kapi
tein die de race om de grote meren won",
schreef de Nederlandse Courant voor Ca
nada en zo was het inderdaad: in Toronto
was het kapitein Teunis „Steve" Aaldijk
met de Prins Willem II en in Chicago ka-
kapitein Henry Vitters met de Willem IV,
die de lente officieel lieten beginnen. Langs
de St. Lawrence en de Grote Meren is niet
de eerste zwaluw, maar het eerste zeeschip
dat de winter verjaagt. En niemand wordt
uitbundiger binnengehaald dan de beman
ning er van.
Bijna vijf van de twaalf maanden zitten
de havens potdicht met ijs en de komst van
het eerste schip is meer dan een aanteke
ning in de registers van de havenautoritei
ten: het is een gebeurtenis die een sterk
psychologische uitwerking heeft op iedere
bewoner van de vele havensteden. Het is
elk jaar weer een spannende wedstrijd om
de eerste te zijn spanning aan boord van
de schepen, maar niet minder aan de wal.
De kranten geven uitvoerig verslag van de
vorderingen. Het is een race met hinder
nissen: de schepen moeten talrijke sluizen
en kanalen passeren en de gezagvoerder
van het snelste schip is lang niet altijd de
kapitein die een haven het eerst binnen
loopt. „Dat succes behaalt alleen de beste
kapitein", vertelde ons Teunis „Steve"
Aaldijk uit Rotterdam en hij is daar zelf
het levende bewijs van. In de laatste acht
jaar is hij in tien havens aan de meren
nummer één geweest Iedereen kent hem
als „Steve" een naam die nog stamt uit
1940 en sinds die dagen heeft hij zich
in kringen van de scheepvaart, hier in de
Verenigde Staten, het predikaat „de beste
kapitein van de Grote Meren" verworven:
geen geringe onderscheiding. Welnu, kapi
tein Aaldijk heeft dit jaar de haven van
Toronto weer geopend. Het was niet de
eerste keer dat dit gebeurde. Hij kan met
een trots gezicht een leren aktetas met
inscriptie laten zien, die hij daar in 1954
kreeg. En met genoegen kan hij vertellen
hoe hij een Duits schip net te handig af
was en keurig als eerste langs de kade in
Toronto afmeerde. Kapitein Aaldijk houdt
van een sportief robbertje vechten. De Ge-
heimrat Sartori van de „Hamburg Chicago
Line" had het spelletje van de Hollander
niet doorzien. „Ik bleef er pal achter han
gen. En dan is het ongelukkige voor num
mer één, dat nummer twee wel kan zien
wat nummer één doet, maar dat nummer
één niet weet wat nummer twee van plan
is. Als die Duitser voor anker ging, deed ik
het ook,maar ik begon wat eerder en op die
manier liepen we hem lekker voorbij om
als eerste in Toronto te komen" Dit jaar
had Kapitein Aaldijk weer een Duitser
om mee af te rekenen, de Otto Nübel, die
in charter vaart voor de Canadian Pacific,
maar nu was het de Duitser die hém op de
hielen zat. „Nou" zegt kapitein Aaldijk
„en dat hebben we zo gehouden, ge
woon".
KAPITEIN Henry Vitters, een ex-
Hagenaar, die nu in Rotterdam woont, had
twee tegenstanders, die hem het leven
zuur maakten. „Maar ja vertelde hij
lachend „wat kon ik doen? Ik was zo
onverstandig geweest om bij mijn vertrek
uit Montreal te zeggen dat we nummer
één zouden worden en daar heb ik in de
vijf dagen die ik aan één stuk op de brug
stond, vaak aan moeten denken. Het waren
de fransman Ville de Montreal en de Vax-
holm vande Swedish Amerika Line, die
me Chicago niet gunden. Maar met
z'n allen want als kapitein alleen doe
je niet veel hebben we het gelapt. Kijk,
dat is nou nog die echte ouderwetse hol-
landse geest: daar ga je samen voor staan
en dan doe je het ook. En dan hebben die
anderen het nakijken. Het was me daar
een feest, echt op zijn Amerikaans, toen
we Calumet Harbor in Chicago binnenvoe
ren. Driehonderd gasten aan boord van dit
kleine schip. We hebben twaalfhonderd
flesjes bier geschonken, maar we hebben
er voor vierentwintighonderd plezier van
gehad. Drie avonden achter elkaar waren
we op de televisie te zien en vier avonden
in het radioprogramma. Vette koppen in de
kranten, zo van: „De Nederlanders doen
het Prima reclame voor de maat
schappij en voor ons land. Voor kapitein
Vitters was er het gouden horloge en een
prachtig gecalligrafeerde plaquette van de
Wereldhaven Chicago want men ver
wacht daar veel van de nieuwe St. Law-
rence-waterweg, die in 1959 gereed komt
en men laat geen gelegenheid voorbij gaan
om naar voren te brengen dat Chicago een
zeehaven is.
ADVERTENTIE
BUS - VRACHTAUTO - LUXE AUTO
MOTOR - SCOOTER
Speciale avondlessen
Verkeerstheorie - Motortechniek
U wordt van huis gehaald en gebracht
Gediplom. Auto- en Motorrijschool
Hagelingerweg 134
Santpoort - Tel. K2560 8930
„Sans Atout" won in nederlaag
wedstrijd
Als onderdeel van een serie nederlaag
wedstrijden trok een aantal leden van de
Beverwijkse bridgeclub „Sans Atout" naar
de vereniging „Forcioy" te Amsterdam.
De gasten wonnen deze strijd met 154
136.
De gedetailleerde uitslag was:
Team 1: J. Bos-J. Bloemendaal en Th.
Bakker-C. Spruit wonnen met 50-21.
Team 2: A. van Balen-G. Zoontjes en J.
Hamers-J. van Zutphen verloren met
31-54.
Team 3: C. Butter-D. Hoogeboom en C.
Geldermars-L. Kleijn speelden gelijk.
Team 4: de heer en mevrouw Luyendijk
en Ph. van Groningen-mevr. Tabak won
nen met 44-29.
Voor zijn collega Aaldijk, die na zijn
succes in Toronto kans zag om ook nog als
tweede in Chicago binnen te lopen, was er
iets anders, zoals men op bijgaande foto
kan zien. Zoiets krijgt men alleen in de
Verenigde Staten officiéél overhandigd!
Het opschrift luidt: „Het komt omdat je
erop zat. Doe dat in 1958 niet en arriveer
als eerste in Chicago".
Als u dit leest zijn beide winnaars al
weer onderweg naar huis. In de thuishaven
Rotterdam zal niemand waarschijnlijk we
ten hoe die kerels hebben gewerkt op de
kanalen, in de sluizen en op de meren, die
nog tjokvol zaten met ijs, in de mist en in
het donker om de prestatie van goed
zeemanschap ongetwijfeld, maar ook om te
laten zien wat kapitein Vitters aldus for-
muleerd: „Als we iets samen doen, dan
staan we ons mannetje".
ADVERTENTIE
M. VISSER - Celsiusstraat 52 IJmuiden
Werken van G. J. de Geus zullen van
zaterdag 1 juni tot 17 juni worden geëxpo
seerd in de expositiezaal van „Felison"
aan de Heidestraat 40 te IJmuiden.
De opening van deze tentoonstelling zal
zaterdag om 16 uur worden verricht door
Cor Dik. De expositie is op zaterdag en
zondag van 1417 uur en van maandag tot
en met vrijdag van 1921 uur geopend.
Zondag kinderdienst in
Oud-Katholieke kerk
Met het oog op de jaarlijkse kinder
dienst die zondag om elf uur in de Oud-
Katholieke kerk wordt gehouden begint
de Hoogmis niet zoals gewoonlijk, om tien
uur, maar om half tien.
Kapitein Aaldijk met zijn tweede prijs op de brug van de Prins Willem II van
de Oranjelijn in Rotterdam.
Er zullen pas enige gunstige perspectie
ven ten aanzien van de opheffing van de
woningnood in Nederland kunnen ont
staan, als de thans kunstmatig laag gehou
den huren meer in overeenstemming zul
len worden gebracht met het sinds de oor
log gestegen welvaartspeil. Hierdoor zal de
discrepantie tussen de huren van oude en
nieuwe woningen verdwijnen, waardoor
een voor de woningvoorziening gunstige
doorschuiving kan ontstaan. Bovendien zal
de woningbouw meer volgens de metho
den van het grootbedrijf moeten plaats
hebben, als eerste eis waarvoor gesteld
moet worden, dat een percentage van één
tot twee van de bouwkosten moet worden
gereserveerd voor een noodzakelijke re-
searchvooroereiding.
Dit waren de conclusies waartoe prof. dr.
ir. H. G. van Beusekom, raadadviseur bij
het ministerie voor Volkshuisvesting en
Bouwnijverheid, donderdagmorgen kwam,
tijdens een voordracht voor 170 leden en
genodigden van de Provinciale Contact
commissie Noordholland inzake het Woon-
ruimtevraagstuk, die ter vergadering wa
ren bijeengekomen in hotel-restaurant „De
Beurs" te Hoofddorn.
Tevoren was het gezelschap, onder wie
zich burgemeesters van gemeenten in
Noordholland, vertegenwoordigers van de
departementen van Volkshuisvesting en
Bouwnijverheid en van Maatschappelijk
Werk, van de Vereniging van Nederlandse
Gemeenten en tal van gemeenteambtena
ren en mensen uit het bedrijfsleven, be
vonden, op het raadhuis van Hoofddorp
ontvangen door het gemeentebestuur van
de Haarlemmermeer. Tijdens deze gele
genheid sprak de burgemeester van de ge
meente Haarlemmermeer, mr. G. C. van
der Willigen, een welkomstrede uit, waar
bij hij er zijn vreugde over uitsprak, dat
zijn gemeente als gastvrouwe voor het
congres mocht optreden. Nadat nog een
dankwoord was uitgesproken door de
voorzitter van de Provinciale Contactcom
missie, de heer D. Beets, vertrokken de
congressisten naar hotel „De Beurs", waar
prof. dr. ir. Van Beusekom zijn inleiding
hield.
In het afgelopen jaar zijn 68.500 wonin
gen gebouwd, waartegenover stond, dat
8.500 woningen verloren gingen.
Ondanks deze toename van de woning
voorraad van 60.000, is daarmee op de ach
terstand van ongeveer 200.000 woningen
slechts met 11.000 huizen ingelopen, omdat
in hetzelfde jaar woningen voor 49.000 ge
zinnen meer dan in het jaar daarvoor ge
zorgd moest worden.
Twintig jaar
„Op deze manier zou het bijna twintig
jaar duren, voordat de achterstand is in
gehaald", aldus prof. Van Beusekom, die
als oorzaak van deze achterstand niet een
tekoit aan welvaart zag. Volgens een eni
ge tijd geleden verschenen rapport van
de Gezinsraad legt het Nederlandse volk
zich fe gemakkelijk neer bij het bestaande
woningtekort. Ondanks het door de be
perkte financiële mogelijkheden noodzake
lijk verlagen van de normen voor nieuw
te bouwen woningen, meende de inleider,
dat nieuwe huizen moeten zijn aangepast
aan alle mogelijke eisen van de toekomst,
waardoor de normen juist verhoogd zullen
moeten worden.
Prof. Van Beusekom was van oordeel, dat
de economische grens ten aanzien van het
woonpeil in Nederland niet goed was ge
trokken. De consumptiekracht van ons
volk is verkregen ten koste van een inte
ring op de woningvoorraad, omdat de ge
middelde Nederlander niet bereid is het
voor de consumptie bestemde deel van zqn
inkomen te verlagen ten gunste van betere
woningen, die slechts kunnen worden ver
kregen door een aanpassing van de huren
aan de verhoogde inkomens.
Er zal tot een meer gelijkmatig huurni
veau moteen worden gekomen, waardoor
het verschil in huur tussen oude en nieuwe
woningen kleiner wordt en daardoor een
doorstroming kan worden verkregen, die
niet door dwang tot stand kan worden ge
bracht.
Ter vergelijking herinnerde prof. Van
Beusekom er aan, dat voor de oorlog vijf
tien percent van het inkomen aan de huur
werd uitgegeven. Tegenwoordig bedraagt
dit percentage acht negen.
Om tot een oplossing van de woningnood
te komen is een meer massale produktie
nodig,die volgens de inleider slechts tot
stand kan komen door meer onderdelen
voor woningen in fabrieken te maken,
waardoor van zelf het probleem van de
arbeidskrachten voor een deel kan worden
opgelost, omdat vele arbeiders liever in
een fabriek werken dan in de buitenlucht
op een bouwwerk.
In deze bouwwijze en door het scheppen
van een gezondere economische grondslag
voor de woningverhuur zag prof. Van Beu
sekom de enige mogelijkheid om betere
perspectieven in deze tot dusver sombere
materie te verkrijgen.
De inleiding had een korte discussie ten
gevolge, waaruit naar voren kwam, dat de
toestanden in een stad als Amsterdam en
een plattelandsgemeente een aanzienlijk
verschil te zien gaven, vooral wat betreft
de huren van de nieuwbouwwoningen. De
inleider was echter van mening, dat er
door een goede toewijzingspolitiek veel be
reikt zou kunnen worden, waardoor mede
een gezonde doorstroming bereikt zou
kunnen worden.
De middag werd door de congressisten
besteed met het maken van een autotocht
door de gemeente Haarlemmermeer, aan
het slot waarvan een bezoek aan het vlieg
veld Schiphol werd gebracht.
ADVERTENTIE
ALLEEN BIJ
Lange Nieuwstraat 789
PRISMA-KIJKER 7 x 35
ƒ96.—
Reeds een paar dagen na het vertrek
van ds. D. C. van Wijngaarden naar
Hoofddorp, ontving de Wijkkerkeraad van
de Wijkgemeente Nieuwe Kerk te IJmui
den het bericht, dat ds. G. van Doorn te
Ter Heyde aan Zee de toezegging van be
roep naar IJmuiden heeft aangenomen.
Ds. Van Doorn is geboren in 1910, werd
in 1937 kandidaat tot de H.D. in de Ned.
Herv. Kerk en vertrok óp 6 maart 1938
naar Rijsoord welke gemeente hij drie
jaar diende. Daarna werd een beroep op
hem gedaan door Vollenhove. Hij bleef
daar tot 1943 en vertrok naar Kampen. In
1947 beriep de gemeente Dubbeldam deze
predikant, terwijl in 1949 het vertrek naar
Ter Heyde volgde.
Ongeveer midden september hoopt de
Wijkgemeente Nieuwe Kerk haar nieuwe
predikant te mogen ontvangen.
De bewijzen van het korte memorie des mensen liggen de
laatste tijd in grote getale om ons Velsen heen. Er verandert
met haast beklemmende snelheid zóveel in dit oud gewest,
dat wij het over een jaar of zo nauwelijks meer zouden her
kennen, vooropgesteld, dat wij een geruime poze onze neus
niet buiten de deur zouden hebben gestoken. En dan is het
telkens weer ietwat verbazingwekkend te merken, hoe snel
het oude vergeten en het nieuwe aanvaard wordt.
Dat oude was deze week de
Hagelingerweg, die zich tot
in het grijs verleden genoeg
lijk langs de koeien en het
Missiehuis kronkelde, om
dan met een benauwd spron
getje langsheen het Crema
torium in de Driehuizerkerk-
weg uit te monden.
Sinds donderdagochtend
tien ure echter liggen de
steeds hobbeliger geworden
steentjes verlaten en slechts
van nut voor de pikhouweel,
die ze er uit is gaan wroeten
ter stapeling op de grote hoop
onnutte klinkers, welke wel
weer ergens onder een wie
gende snelweg gewalst zul
len worden.
Voor het vriendelijke wegje
kwam een duikweg, zoals de
Zuidafrikaanders een viaduct
zeer juist noemen, in de
plaats met een heerlijke
rechte verbinding van Sant
poort op Driehuis eri met
verbaasde mensen langs de
Van den Vondellaan, die er
nog even aan moeten wen
nen, dat zij plotseling aan
een snelweg kwamen te
wonen.
En het stuk Hagelingerweg
is maar helemaal vergeten en
de auto's vreten zich met ge-
chroomde gemoedrust door
de aarde en het is, alsof die
bochtige Hagelingerweg, waar
in de winter de bussen zo
hachelijk wisten te slippen,
nimmer heeft bestaan. En
men denkt niet aan het ver
lies, dat er telkens weer even
geleden wordt, als er een
vertrouwd stukje wereld
wordt opgeofferd aan een be
tonnen lap beschaving, zoals
er al haast geen automan
meer te vinden is, die de
kronkel langs Loenen en
Breukelen stijfhoofdig prefe
reert boven de betonnen pot
loodstreep van Amsterdam
naar Utrecht. Niemand denkt
aan een eenzaam winkelier
tje, die nu maar helemaal
Er bereikte mij een vraagje
M naar aanleiding van de re-
J cente tentententoonstelling
B bij het Marktplein, waar het
goudgeel doek zo lekker
B dwars tegen de voorjaarskou
s in te vertellen stond van
B betere seizoenen, grazige
plekjes nabij watervallen en
§1 begroeide rotswanden.
jg Die vraag was, of er een
m boek bestaat, waarin de be-
B ginnende kampeerder, zoals
er elk jaar duizenden bij-
Ij komen, sinds het kamperen
H niet langer gelijk staat aan
B kramperen. en de tenten
steeds meer luxe gingen bie-
den, op streek te helpen met
haringen, scheerlijnen, nok-
gjj leggers en primussen, storm-
H punten en keukenhoeken.
B En aangezien er van die
ij duizenden nieuwelingen in
fg het vak-der-natuurgenieters
B zeker enige tientallen in Vel-
B sen huizen, meen ik er goed
Ij aan te doen, ulieden te wij-
m zen op het onlangs versche-
B nen, uitstekende Kampeer-
}j standaardboek „Onder de
g Luifel" t/an de ANWB. Als u
B dat uit het hoofd leert, wordt
~Z uw kamp een goed kamp.
dood Is gaan lopen in het
slop van de Hagelingerweg,
maar ze reppen zich alle
maal rusteloos onder het
tunneltje door. Moet u eens
opletten, hoe gauw die gróte
tunnel ook weer gewend is
straks in oktober en hoe vol
komen vergeten de ponten er
dan bijliggen met hun hand
jevol fietsers, brommers,
wandelaars en af en toe eens
een autootje vol buskruit.
Maar ik geloof, dat ik oud
begin te worden, vrinden.
Als een mens zó conservatief
gaat peinzen over de schone
vooruitgang
Om te bewezen, dat foto
grafie een kunst is, al willen
velen haar hier nog niet on
der scharen, heeft de jonge
IJmuidense fotograaf Jan
Veenhuysen is een van de
lokalen der Pieter Vermeu-
lenschool een kleine tentoon
stelling van tien zijner beste
prenten opgehangen.
Het zijn geen opdracht
plaatjes, maar echte vrije
foto's, voor het plezier van
de man achter de zoeker ge
knipt en met liefde voor het
onderwerp omgeven. Het ex
periment is al eens eerder
uitgehaald en elke keer weer
staat de grote mens versteld,
hoe sterk fotografie vooral
de kinders aanspreekt. Eigen
lijk moest zo'n kleine expo
sitie een rondreis maken
langs alle scholen als waar
devol hulpmiddel bij de op
voeding. Maar ja, zolang ve
len de fotografie nog maar
als een stiefkindje der muzen
beschouwen
Al is er nog niets concreets te melden van degenen, die
na het doodvonnis over ons Beekestein in het geweer zijn
gekomen, om gratie en uitstel van executie te bewerk
stelligen, ik mag u verklappen, dat er hier en ginder van
alles geprobeerd wordt. Men is, het is goed dat ge het weet,
ernstig geschrokken van het raadsbesluit, om het buiten te
slechten en niet alleen is daardoor een weekblad in de weer
gekomen met een reeks foto's en een jammerklacht over
onze Velsense gemakzucht, voortvloeiende uit onze Velsense
verwaarlozing (en ik weet, dat u me tegen wilt spreken,
maar in de grond is het zo, want het was een Velsens buiten,
dat wast alle water der Noordzee niet af) en men heeft
allerlei hoofden bij elkaar gestoken. Dit te uwer voorlopige
en (nog geringe) geruststelling: de wielen zijn draaiende
en ik ben met u benieuwd, wat het resultaat zal zijn van
deze laatste, uiterste poging om een oud bezit vrij te kopen
van de galg.
In de nacht van woensdag
op donderdag reed er een
automobilist, komende van
Amsterdam, over de weg
langs het kanaal naar IJmui
den, met een vaartje van pak
weg honderd. Het feit, dat bi]
de laatste brug (kunt u die
zijkanalen A, B, C, 'E en F"
óók zo moeiljjk uit elkaar
houden?) over een der zij-
kanalen de ene helft van de
weg opgebroken is, maakte
daar de plaatsing van ver
keerslichten nodig. Maar me
neer had haast en ondanks
het duidelijke feit, dat het
licht op rood gesprongen was
en er dus over de ene smalle
baan van de andere kant best
een ander met honderd kilo
meter had gestoven kunnen
komen, hetgeen een mooi
stuk vuurwerk van tweehon
derd in totaal had kunnen
opleveren, kachelde meneer
onvervaard door.
En er kwam iemand van
de tegenovergestelde zijde.
Die iemand redde zich het
leven en het ook niet zo
goedkope plaatwerk, door
met de handen voor het ge
zicht in het groene grasje te
duiken en daar te blijven
staan, tot de achterlichtjes
van zijn tegenliggende van
daal ver genoeg IJmuiden-
waarts waren geraasd.
Ik kende die boosaardige
auto. Het spijt me achteraf
een beetje. Want het was een
levensgroot schandaal, dat de
gebroeders Kloosterhuis op
een haar na een onderbroken
nachtrust had gekost.
Een gróte pluim voor Ernst
Veldman, de bijna zeventig
jarige IJmuidenaar, die al
zo'n halve eeuw in Engeland
"ïttfidloopt, maar wiens ken
nissenkring in onze goede
plaats nog steeds voldoende
sterk en uitgebreid is om te
zeggen „O ja, Ernst
Ernst heeft namelijk dank
zij een fikse vastberadenheid
twee kinderen uit de mon
ding van de Taff bij Cardiff
gehaald kinderen, die de
zwemkunst niet meester wa
ren en niettemin een wankele
kano bemanden toen er een
storm opstak, die de wateren
van de Taff angstig hoog op
stuwde. De kano sloeg om en
een jongen van zeventien
verdronk de ander werd
gered dank zij Veldman, die
sindsdien over alle voorpagi
na's van de Engelse kranten
heeft geparadeerd. Het was
dan ook een flink stukje
werk van Ernst: hij vatte een
vlet, waadde eerst een heel
eind door het onstuimige
zeetje en kreeg toen de bei
dé drenkelingen te pakken.
Voor de jongste was het al
te laat.
Ze zijn bij broer Veldman
in de Prins Hendrikstraat
echt een beetje trots op hun
broer en zwager, maar het
zat er wel in, want de IJ-
illllülllllllll
Ik wilde, dat ik het woord
„collecte" NIET en het
woordje „kind" HONDERD
MAAL op deze plaats kon
gebruiken. Want met het
eerste moet het, om het twee
de te helpen en nu hoop ik
maar, dat u zich even wilt
laten meeslepen, eventjes
maar uit uw collectebeu-
heid en uit de stemming van
„alweer gebedel
Want dit keer is de hulp
van enigen uwer dringend
nodig, willen er deze zomer
een stel pukken uit Velsen
naar buiten kunnen om een
stuk gezondheid te her
winnen.
Kijk, er zijn hier drie ver
enigingen, een Protestantse,
een Katholieke en een Alge
mene, die zich elke dag weer
bezig houden met de uitzen
ding van bleekneusjes of van
kinders, wier gezondheids
toestand wat wankel is.
Zes weken de frisse lucht
In, zegt de dokter dan en dan
gèèt zo'n kind. Heerlijk naar
buiten, vorstelijk bruinbran-
den en als een nieuw mensje
terugkomen op school.
Maar dat vermaledijde
geld, dat naar mijn vriend
Hendrik altoos zegt, op straat
ligt, maar dat ik nimmer heb
kunnen vinden, zit natuurlijk
weer dwars, zodat er een be
roep op uw portemonnaie ge
daan moet worden. Niet dat
dat zo erg is, want als u
straks in juni weet, dat de
bussen rammelen voor kin
ders, die t. minder goed aan
toe zijn dan het stel bij u
thuis, nou dan gaat die beurs
wel open voor een kwartje
of een gulden zo bent u
wel.
Maar wat wel erg is, dat is
het gebrek aan collectanten.
Luister: vroeger deden de
kinderen het zelf onder het
motto „Van het gezonde kind
voor het zieke kind" en zulks
ging prachtig met een
mooie rijke oogst. Er is ech
ter, ge zult dat mee kunnen
voelen, iets tégen het geld
inzamelen door kinderen en
er is dan ook een bepaling
in een of andere wet, die de
leeftijd, onder welke niet
mag ingezameld, op zestien
jaar stelt.
Daarmee basta geen
kinderen meer met bussen op
straat.
De drie kinderuitzenders
zijn er echter plotseling al
hun nijvere incasseerdertjes
mee kwijt geraakt.
Voelt u waar ik u hebben
wil? Juist, dat u even zuster
Kwast bij de GGD nummer
4769, Stationsweg 80 belt of
schrijft, dat u graag een paar
uur meehelpt. Want elk kind,
dat zes weken uitgaat, komt
ongeveer f 90,tekort. Per
dag kost zo'n peuter f 5,25,
wil het een beetje royaal zijn
en daar is het geld niet alle
maal voor. Mag ik u met
klem en om bovenaangehaal
de, toch wel overtuigende re
denen vragen, dat nummer
4769 te draaien en „ja" te
zeggen? Als u de snoetjes
van de strai s terugkerenden
eens zou kunnen zien, dan
wist u, hoeveel goed u er
mee zoudt doen.
muidense tak van de familie jl
kan ook het een en ander B
laten zien over moed hij J
heeft op de reddingboot ook jf
menig leven aan de zee ont- §j'
wrongen.
Lampenier J
Vrijdagmorgen heeft de Haarlemse po
litierechter een aantal gevallen van dief
stal behandeld.
Een droevig beeld gaven de huiselijke
omstandigheden van een 61-jarige voorman
uit Velsen te zien, die verdacht werd van
diefstal van een aantal zakken vismeel ten
nadele van een chemische fabriek te IJ
muiden.
Zijn vrouw was ernstig ziek en moest
eigenlijk opgenomen worden in een zieken
huis. Aangezien er echter geen plaats was
moest zijn vrouw thuis verpleegd worden,
waarvoor de man geen hulp kon krijgen.
Daardoor kon hij maar halve dagen wer
ken, waardoor zijn inkomen was vermin
derd. Hij was toen tot het wegnemen van
de zakken vismeel gekomen, die hij ver
kocht voor vijf gulden per stuk. In totaal
zouden twaalf zakken op deze manier zijn
verkocht.
De officier van Justitie, mr. dr. R. W. H.
Pitlo, eiste een gevangenisstraf van één
week. De uitspraak luidde drie weken
voorwaardelijke gevangenisstraf met een
proeftijd van twee jaar.
In de nabijheid van de woning van een
28-jarige huisvrouw uit Heemskerk werd
gebouwd en de vrouw had al verscheidene
keren jongetjes bezig gezien met planken.
Zij kon die planken best gebruiken en had
één der mannen van het bouwbedrijf ge
vraagd of zij er een paar mocht hebben.
„Wacht daar maar mee totdat wij met het
werk klaar zijn" was het antwoord.
Op een vraag van de politierechter, mr.
J. P. Petersen, verklaarde zij in de mening
te verkeren, dat het orandhout was. De
officier van Justitie eiste een geldboete
van vijftig gulden, subsidiair twaalf dagen.
De raadsman, mr. M. D. Proper, be
pleitte uiterste clementie, omdat hij van
oordeel was, dat zijn cliënte werkelijk in
de mening verkeerde, dat het hier om
plankjes van geringe waarde ging, waar de
uitvoerder weinig mee kon beginnen.
Mr. Petersen veroordeelde de vrouw tot
een boete van dertig guldeu subsidiair
tien dagen.
Een 34-jarige huisvrouw uit Velsen had
in de avond van de zesde maart op de
Bik en Arnoldkade te Velsen met haar
auto tegen een andere wagen gereden en
was daarna doorgeréden zonder haar iden
titeit bekend te maken.
„Ik dacht dat het een trottoirband was"
zei zij tot haar verweer.
Mr. Petersen noemde dit onzin: „Er stond
een hele auto", merkte hij op.
Verdachte ontkende, dat zij teveel alco
hol had gebruikt: „Slechts één glaasje
cognac".
Mr. dr. Pitlo eiste een boete van honderd
gulden en een voorwaardelijke intrekking
van het rijbewijs voor de tijd van acht
maanden.
De uitspraak luidde zestig gulden, sub
sidiair dertig dagen.
Brandsitchter. In Rotterdam heeft een
brandje gewoed in een huis aan de Achter-
donk. De zoon des huizes, een 32-jarige kan
toorbediende, bekende later de brand te
hebben gesticht, maar hij wilde geen reden
voor deze daad opgeven. De schade be
draagt f 1200,
ZATERDAG 25 MEI
Toncelver. „Palvu", 20 uur, toneeluit
voering Herv. Jeugdgebouw IJmuiden-
Oost.
Kinderkoor „De Jonge Stem", 20 uur,
uitvoering operette in het Patronaats
gebouw IJmuiden-Oost.
Stichting „De Velscr Gemeenschap",
Sectie Muziek, 19 uur, muziekfestival in
het Burg. Rijkenspark te Santpoort.
Openbare Leeszaal en Bibliotheek, ge
opend van 1012.30 en van 14.3017.30
uur.
DSS, 1424 uur, Gebouw v. Chr. be
langen, bezoek.
Pieter Vermeulenmuseum, Cultureel Ge
bouw, open van 9.3012 en 14—16.30
uur.
Thalia, 19 en 21.15 uur: „Port Afrique".
Rex, geen opgave.
ZONDAG 26 MEI
Thalia, 15 uur: „De schrik der Sioux";
19 en 21.15 uur: „Port Afrique".
Rex, geen opgave.
„Palvu", als zaterdag.
MAANDAG 27 MEI
Toneelver. „Palvu", 20 uur, toneelvoor
stelling Herv. Jeugdgebouw IJmuiden-
Oost.
Openbare Leeszaal en Bibliotheek, ge
opend van 14.30 tot 17.30 uur en van 19
tot 21 uur.
Thalia, 20 uur: „Minderjarig meisje ont
voerd".
Rex, geen opgave.
Pieter Vermeulenmuseum, als zaterdag.
Raadhuis, 1012 uur, spreekuur burge
meester van Velsen; geen spreekuur
wethouder van Onderwijs.
Kinheim, 20 uur, zaal v. Diepenstraat.
jaarvergadering.
