Fantastische toekomstplannen
die niet onuitvoerbaar zijn
Genaturaliseerde immigranten worden
anders berecht dan Australiërs
Nezv Lookvoor
Amerikaanse
automobielen
Door onwelvoegelijk gedrag
kan naturalisatie
teniet worden gedaan
zonder
tijdverlies
zonder
verhitting
POSTRAKETTEN
FRUITPOEDER
- yy ry'V'.v-
^y y
g Ww&fT ifi
I
"°t t
VLIEGTUIGMAATSCHAPPIJEN lopen gevaar in de toekomst de inkomsten van de luchtpost te
derven. De infanteriesoldaat verheft zich uit de modder. Het huis van de toekomst zal nog maar heel
vaag gelijken op het huis van onze jeugd. Ziehier een paar conclusies, opgedaan uit een hele reeks arti
kelen in Amerikaanse couranten en tijdschriften over de toekomst. Wat daarin beschreven wordt, lijkt
fantastisch en de illustraties zijn nu en dan sensationeel, maar in veel van die toekomstbeschouwingen zit
op zijn minst een kern van waarheid. Vandaar dat het weieens goed leek om naar Nederland te melden,
over wat men hier fantaseert en aan wat men hier inderdaad ook werkt.
OVER ENIGE JAREN de term is
wat vaag zal het mogelijk zijn brieven
per rakettoestel (rocket) bijvoorbeeld van
New York naar San Francisco te zenden.
Meer dan een uur zal zo'n „rocket" voor
die tocht niet nodig hebben. In tijd noch
in kosten kunnen vliegtuigen hiertegen
concurreren. De nieuwe straaltoestellen
zullen vijfhonderd of zeshonderd mijl per
uur vliegenmaar een „rocket" haalt
drieduizend mijl per uur of meer. En
denk eens aan de brandstof: een vlieg
tuig heeft brandstof nodig voor de hele
tocht, een „rocket" slechts voor een klein
gedeelte ervan. Over een afstand van bij
voorbeeld zestig mijl zal de „rocket" moe
ten klimmen, doch eenmaal in de iono-
sfeer schiet de raket voort zonder een
druppel benzine nodig te hebben.
Al deze wijsheid heb ik gehaald uit een
verslag van de jaarvergadering van de
American Rocket Society, een eerbied
waardig gezelschap, waar men lezingen
houdt, die wetenschappelijk verantwoord
zijn.
NIEMAND MINDER dan Hanson W.
Baldwin, de militaire expert van de New
York Times, heeft geschreven over de
mogelijkheid om infanteriedivisies „vleu
gels" te geven. Juist in een oorlog met
atoomwapens kan het nuttig zijn de troe
pen snel te verspreiden of te verplaatsen.
Men heeft in Amerika proeven genomen
met vliegende platforms, dat zijn een soort
vliegende schotels, waar een soldaat op
kan staan. Deze platforms zijn ongeveer
op dezelfde eenvoudige wijze bestuurbaar
als een slee: de soldaat kan door naar
een bepaalde kant te leunen zijn scho
tel van koers doen veranderen. Baldwin
schreef: divisies met twee- of drieduizend
van zulke toestellen zouden een gebied
kunnen bestrijken met een radius van
tachtig kilometer
Een dergelijke troep zou niet langer af
hankelijk zijn van wegen, rivieren zouden
geen obstakel vormen, mijnenvelden
evenmin. Het tijdschrift „Armor" heeft
dit najaar een artikel gepubliceerd, waar
in men het landleger (èn de fantasie) een
nog hogere vlucht liet nemen. „Armor" is
een serieus blad, maar verscheidene mili
tairen. met wie ik over dat artikel heb
gesproken, vonden daar toch veel onwaar-
ff
sehijnlijks in. Niet alleen infanteriesol-
daten met betrekkelijk kleine wapens liet
men daarin namelijk het luchtruim kie
zen, ook tanks zag men op de illustraties
zweven op eigen kracht. Zover is men in
elk geval nog lang niet.
Toch acht Baldwin van de New York
Times het mogelijk dat men lichtgepant-
serde gevechtswagens (met pantsering
van plastic bijvoorbeeld) binnenkort met de
troepen mee kan laten vliegen!
AMERICAN WEEKLY, een tijdschrift
dat als zondagsblad bij een aantal grote
couranten verstrekt wordt, heeft het laatst
verschenen nummer geheel gewijd aan
het leven en wonen in de toekomst. In dat
leven zal veel van een leien dakje gaan,
hoewel men in werkelijkheid misschien
meer daken van plastic zal maken. Men
acht het zelfs mogelijk, dat men hele
sportvelden door een geweldige koepel
van plastic zal overtrekken, zodat men
spelen kan bij alle weer en zonder enige
wind. In die toekomst zal men trouwens
van het weer al heel weinig last meer
hebben: een kostuum schijnt namelijk
even goed te verwarmen te zijn als thans
een elektrische deken. In iedere borstzak
een batterijtje, dat is alles. Niet alleen is
men zo klaar voor de winter, maar tevens
gewapend voor de zomer, want een van
de batterijtjes kan het pak desgewenst
koelen!
Er zal geen enkele reden meer zijn om
in de winter niet meer te picknicken. Op
de omslag van het tijdschrift ziet men een
familie, die in de tuin zit te eten, terwijl
het landschap diep onder de sneeuw ligt.
Het geheim? Construeer eenvoudig om uw
tuin heen wanden van warme, opstijgen
de lucht.
Waar uw correspondent ontechnisch
als hij is niets van begrijpt, is de korte-
golf-oven. Dat kooktoestel schijnt thans
reeds in produktie te zijn. Volgens Ameri
can Weekly zal het voedsel de korte gol
ven absorberen, waardoor warmte wordt
opgewekt. De oven echter zal volkomen
koel blijven.
Werkelijk, niet al dat nieuwe kan mijn
enthousiasme opwekken. Dat er melkpoe
der en eipoeder bestaat, weet men nu wel.
Dit jaar staat ons ook nog fruitpoeder te
wachten. Ook synthetisch vlees hoort
blijkbaar tot de aantrekkelijke mogelijk
heden. Pitloze grapefruit koop ik hier
reeds lang. Dat is wel gemakkelijk. Maar
om de bomen in de tuin op een chemi
sche manier allemaal een verschillende
kleur te geven, daar kan ik toch niet veel
voor voelen. Als het echter waar is, dat
men zijn tuin met iets bespuiten kan,
waardoor het gras niet hoger groeit, dan
zouden heel wat Amerikaanse mannen,
die iedere zaterdag achter hun maai-
machine lopen, enorm zijn opgelucht.
Volgens het tijdschrift bestaat er zulk een
chemisch mengsel.
DE VERBETERINGEN, die in het vlieg
verkeer op handen zijn, kunnen inderdaad
reden tot voldoening geven: in zeseenhalf
uur van New York naar Amsterdam, niet
in een verre toekomst, maar over twee
jaar! De vlucht in omgekeerde richting
wordt misschien nog interessanter: men
gaat bijvoorbeeld om zes uur 's avonds
weg uit Amsterdam en men komt dezelfde
dag om zes uur 's avonds in New York
aan. Het tijdsverschil tussen Oost-Ame
rika en West-Europa bedraagt zes uur!
In de steden komen natuurlijk roltrap
pen steeds meer in gebruik. Nu overweegt
men echter ook de mogelijkheid om rol
lende trottoirs te maken. Op die manier
zal men nauwelijks zijn schoenen meer
sljjten, maar het is toch wat gek als men
thuiskomt van een wandeling en zeggen
kan: „Ik ben doodmoe van het staan".
Natuurlijk zal men in de buitenwijken
nog wel gewoon kunnen lopen. Maar gaat
men van een buitenwijk naar het cen
trum, dan lijkt het in de toekomst met
al dat wegverkeer het beste om de
helibus te nemen. Tenzij men over een
eigen helikopter beschikt (zo duur zijn ze
al niet meer.
Terwijl wij het liefst naar de kelder gingen wegens de hitte, klommen de apen in
Blijdorp omhoog, door de temperatuur herinnerd aan hun land van herkomst.
(Van onze correspondent in Australië)
VOOR ONS LIGT een circulaire, die de
Australische minister voor immigratie,
mr. Athol Townley, toezendt aan elke im
migrant, die naturalisatie tot Australisch
burger heeft aangevraagd en op het punt
staat te worden genaturaliseerd tijdens
een plechtige bijeenkomst ten stadhuize.
In die circulaire zegt de minister:
„Gij zijt aangenomen als een volwaardig
lid van de Australische gemeenschap en
als Brits onderdaan". Dit wordt ook uit
voerig vermeld op het in kleuren gedruk
te bewijs van naturalisatie, dat de burge
meester van de woonplaats uitreikt.
Vele Nederlanders, die tot Australiërs
zijn genaturaliseerd, werden dezer dagen
echter opgeschrikt door een ministeriële
mededeling, waaruit blijkt, dat zij niet ge
lijkberechtigd zijn. Minister Townley zei
namelijk: „Immigranten, die niet geschikt
worden geoordeeld om Australisch burger
te zijn, worden teruggezonden naar de
plaats waar zij vandaan komen. Daar zul
len we wel snel voor zorgen. Het doet er
vy .vy y y -y Y'y y
y. -Y? v ;YV V: v
--• -
I llftl 81 tit Islffl Y<a pSt p 1$P S§È! VsHplit jlÖlPIwIA
y y - -•
-v" m f -v - y-v SSg&B Vïw - 9% />/-&-'rv'*^yk3 VfrS/s V W.&
niets toe of zo iemand genaturaliseerd is
of niet. Zijn naturalisatie kan teniet wor
den gedaan door onwelgevoegelijk gedrag".
DE MINISTER zegt weliswaar er niet
van te weten, dat deportatie van een gena
turaliseerde Australiër ooit heeft plaats
gehad, en dat de genaturaliseerde burgers
gerust kunnen zijn, dat geen minister ooit
eigenmachtig zal optreden, maar de wet
geeft de minister niettemin het recht om
iemand zijn (door naturalisatie verworven)
burgerschap te ontnemen en hem zelfs te
deporteren. De wet zegt, dat het burger
schap kan worden ontnomen aan hen, die
zich misdragen hebben en daarover door
een commissie zijn gehoord, of nadat men
binnen vijf jaar na naturalisatie tot twaalf
of meer maanden gevangenisstraf is ver
oordeeld. Deportatie kan geschieden na
veroordeling wegens ernstige misdaad en
na advies, uitgebracht door een speciaal
voor dat doel koninklijk benoemde com
missaris. Voor geboren Australiërs geldt
dit niet. Er zijn dus twee soorten recht.
Nu zou men daarmee misschien vrede
kunnen hebben, indien dit alles duidelijk
ware verteld voor de naturalisatie. Dit is
echter niet het geval. Bij naturalisatie
plechtigheden, die wij hebben bijgewoond
en het zijn er vele is nimmer mel-
V'
V y;v V: -V,
\yf
tsistt
Volgens het Amerikaanse blad „Time"
verwacht de Amerikaanse auto-industrie,
dat de concurrentie van de Europese
autofabrieken nog zal toenemen. De Ame
rikaanse fabrikanten verwachten, dat de
markt het volgend jaar moeilijk zal zijn,
ook al waren de verkopen in de eerste zes
maanden van dit jaar 5,6 percent hoger
dan in 1956.
De General Motors Corporation heeft
volgens het blad tussen de 500 en 600 mil
joen dollar besteed aan een technische
omschakeling in de hoop, dat zij op deze
wijze een deel van de verkoopverminde
ring van 41 percent van dit jaar zal kun
nen compenseren. De concurrentie van
Ford en Chrysler op het gebied van de
goedkopere automobielen dwong General
Motors drastische veranderingen in de mo
dellen 1958 aan te brengen.
Chrysler, die in 1957 grote veranderin
gen aanbracht, zou volgens het blad tot
1960 wachten met het aanbrengen van be
langrijke stijlveranderingen.
Ook Ford heeft volgens „Time" plannen
voor belangrijke veranderingen en zou een
nieuwe wagen in de middenprijsklasse in
troduceren, de Edsel. De maatschappij zou
250 miljoen aan de ontwikkeling van dit
type hebben besteed. Deze Ford zou vol
gens het blad ondermeer vier koplampen
krijgen in enorme achterlichten, die hori
zontaal over het achtereinde van de wagen
zullen worden aangebracht.
Bil de n.v. uitgeversmaatschappij
Kosmos te Amsterdam en Antwer
pen is een boek verschenen, dat in
tweehonderddertig foto's Spanje
laat zien. De foto's zijn van Michael
Wolgensinger, een Zwitser. Oor
spronkelijk is het een Zwitserse uit
gave, in 1956 bij Europa Verlag A.G.
in Zürich verschenen. In de aan
trekkelijkheid van dit boek heeft
Kosmos terecht aanleiding tot een
Nederlandse uitgave gevonden. De
foto's zijn uitstekend. De oorspron
kelijke inleiding van Maria Schwarz
werd door dra. P. Walma van der
Molen-Meindersma vertaald. Deze
is tamelijk uitvoerig en bestaat uit
een reeks notities van iemand, die
geboeid door Spanje heeft gereisd.
In het slot ervan worden de foto's
ingeleid met de woorden: „De af
beeldingen onthullen het leven van
alle dag, zoals het zich aan een lief
derijke, nauwkeurige beschouwer
vertoont, zij nemen ook de sluier
weg van het bijzondere en feestelij
ke, zij zijn niet eenzijdig, tonen ons
geen geidealiseerd Spanje, maar
zoals het is en men het zien moet
een droevig, heftig, een oud en
toch naar het moderne verlangend
Spanje, dat niet op het eerste ge
zicht begrepen kan worden. Er is
een wisselwerking tussen mensen
en land, zij zijn een onscheidbaar
geheel: de afbeeldingen zullen het
u laten zien".
Bij deze aankondiging reproduce
ren wij gedeeltelijk het omslag van
deze buitengewoon fraaie uitgave
en een prachtige stemmingsplaat,
die van het bijschrift „Midzomer
middag op de straatweg naar Ca
diz" is voorzien. De vertaling van
het verhaal over stierenvechten
door Kurt Tucholsky, dat men op
pagina 4 van dit nummer aantreft, is
met enkele welkome, aan duidelijk
heid niets te wensen latende af
beeldingen daaruit verlucht.
WÊÊMMÈÊimmm
Wmm
i
lyyu -
yy;' y^.-..".
ding gemaakt van het feit, dat genaturali
seerde personen minder rechten hebben
dan geboren Australiërs. Wij zijn er ook
zeker van, dat het op andere naturalisatie
plechtigheden evenmin is gebeurd. De uit
zonderingsbepalingen, die de wet maakt
maakt voor genaturaliseerde Australiërs,
worden ook niet vermeld in de officiële
circulaires, die voor de naturalisatie aan
aanvragers van het Australische burger-
schao worden verzonden. Kort geleden
heeft een Australisch parlementslid de
minister gevraagd elke immigrant te de
porteren, die veroordeeld is wegens een
aanslag, waarbij een mes of een vuurwa
pen is gebruikt. Hoewel minister Townley
toen gelegenheid had te onthullen wat er
in de wet staat, heeft hij erop dat punt het
zwijgen toe gedaan. De reeds geruime tijd
geleden tot Australiër genaturaliseerde
oud-Nederlander dr. Cornells Wouters, die
lid is van het bestuur van de Raad van
Goede Buren (een door de regering inge
stelde instantie, die de assimilatie der im
migranten bevordert), en die bij tal van
plechtigheden, waar Nederlanders werden
genaturaliseerd, het woord heeft gevoerd
namens die raad, heeft zich thans terugge
trokken. In een brief aan de door de re
gering benoemde secretaresse van deze
raad in Nieuw Zuid-Wales heeft dr. Wou
ters meegedeeld, dat hij „geen deel wenst
te hebben aan het schilderen van een vals
beeld van de werkelijke situatie voor zo
ver het de rechten der genaturaliseerden
betreft: „Het is niet waar dat zij dezelfde
rechten genieten als geboren Australiërs",
zegt hij. De heer Wouters voegde daaraan
toe: „Daar de enige conclusie kan zijn, dat
nieuwe Australiërs behandeld worden als
tweederangs burgers, voel ik mij be
schaamd hen (op naturalisatieplechtighe
den) te verwelkomen uit naam van de
Raad van Goede Buren". Een afschrift van
die brief is naar de minister gezonden. In
tussen is de bal verder gaan rollen. Dr.
Wouters is voorzitter van het Verbond
van Nieuwe Burgers en als zodanig voert
hij thans besprekingen met de vertegen
woordigers van de vier grootste groepen
immigranten: Polen, Hongaren, Grieken en
Italianen, om hun houding te bepalen. Men
zegt geen genoegen te zullen nemen met
de bestaande toestand. Verontwaardigde
Nederlandse immigranten gaan intussen al
zo ver de verwachting te uiten, dat de Ne
derlandse regering voor hen zal optkomen.
