Mannetje Grommelebrom Vraag geen verf.vraag RIPOLIN PHILIPS DE ONZICHTBAREN Hillegomse bloembollenbeurs bestaat vijf jaar Critieke contacten l Agenda voor Haarlem NAAIMACHINES Aantal bezoekers groeit nog steeds Kort en bondig 4 KERKELIJK LEVEN Veilige haven Zwart-wit lijnen ondergronds verbonden JvcteTuut „Bloemlust"-expositie niet naar Duitsland Amerikaans serum tegen „Aziatische griep" Vaste schuld der gemeenten ruim acht miljard B. en W. van Amsterdam Overleg met het rijk over de IJ-tunnel begint op 23 juli RENAULT FREGATE Garage „DEN HOUT" ^lam de leukste vukuuh *tn o# VERVOLGVERHAAL ALFRED KOSTNER ZATERDAG 13 JULI 1957 Van onze medewerker voor bloembollencultuur) Donderdagmorgen is tijdens de bloem bollenbeurs in „Treslong" te Hillegom aandacht geschonken aan het feit, dat deze beurs vijf jaar geleden voor het eerst werd gehouden. Op dinsdag 9 juli 1952 werd de beurs namelijk officieel geopend. Het han delen werd donderdagmorgen even onder broken om de heer D. van Egmond, voor zitter van de beurs, gelegenheid te geven in een korte toespraak de oprichting van de beurs te memoreren. De heer Van Egmond doelde op de strijd om de overplaatsing van de zetel van bloembollencultuur en de beurs van Haar lem naar Hillegom, toen hij zei, dat de tegenstelling tussen de kwekers in de oude bollenstreek en het nieuwe teeltgebied in de kop van Noordholland verdwenen is, gezien de aanwezigheid op de beurs van kwekers, handelaars en exporteurs uit EEN AANTAL JAREN geleden is er in Duitsland een opzienbarend boek ver schenen onder de titel „Und führen, wo- hin du nicht willst". Een Nederlandse ver taling volgde al spoedig: „En brengen waar gij niet wilt". Het boek. geschreven door Helmut Gollwitzer, voor de oorlog predikant in Berlijn, thans hoogleraar in de theologie in Bonn, werd een bestseller. Op een aangrijpende wijze vertelt Goll witzer hierin over zijn belevenissen in Rusland gedurende vijf jaren krijgsge vangenschap. Hij beperkt zich daarbij niet tot zijn persoonlijke indrukken, maar zijn boek groeit, bijna ongemerkt, tot een stu die over „Rusland". Ondanks scherpe critiek, is de auteur van de Rsusische mens. die hij goed heeft leren kennen, gaan houden en het boek draagt dan ook niet de kenmerken van het zoveel gehanteerde zwart-wit schema. Het is ook geen politiek program geworden, maar meer een appèl op de westerse mens om zich in verantwoordelijkheid solidair te weten met de strijdende Russische medemens. Nu zijn er in de laatste paar jaren aller lei kerkelijke, oecumenische contacten ge weest tussen het oosten en het westen. Daarop is echter van het westen uit nogal wat critiek gevolgd en als reactie daarop heeft prof. Gollwitzer de tegenstanders van repliek gediend. Volgens hem gaat het bij deze contacten om het praktijk bren gen van wat in Amsterdam in 1948 ver klaard is tijdens de eerste Assemblée van de Wereldraad van Kerken: „Wij willen bij elkaar blijven". GOLLWITZER roert enkele punten aan, die bij de beoordeling van de houding der kerken in het oosten niet buiten beschou wing mogen worden gelaten. Zo hebben zekere politieke verklaringen van het Pa triarchaat van Moskou haar grond in de „massale bedreiging van deze kerk, die zo lang een martelaarsbestaan heeft geleid". Men kan van de Russische kerk niet ver wachten. dat zij een „onorthodoxe" hou ding tegenover de staat inneemt. Wel heeft een christen in het westen het recht het niet eens te zijn met politieke verkla ringen van de kerk, maar hij heeft niet het recht de kerken en kerkelijke leiders in het oosten te becritiseren „van zijn vei lige haven uit" en zich op farizeïsche wijze uit te laten over mensen en kerken, die in de verdrukking leven. Wie met de christenen in de communis tische landen in verbinding wil treden, moet dit doen via de officiële leiding van de kerk, die aangesteld is in overeenstem ming met de kerkorde en door de ge meenten volledig erkend wordt. Anders moet men zich van deze contacten onthou den. Toen men voor deze keus werd ge steld, heeft men in Duitsland als ook in de oecumenische beweging, na rijp beraad besloten om de eerste mogelijkheid te kie zen. De resultaten hebben bewezen, dat wij gelijk hadden, zo schrijft prof. Goll witzer, en laten zien hoe grote schuld wij op ons geladen zouden hebben indien wij de mogelijkheden, die zich de laatste jaren voorgedaan hebben, ongebruikt hadden ge laten. Wij hebben bij onze wederzijdse be zoeken christelijke gemeenten en broeders gevonden, ook in de leiding van de ker ken. Wij konden hen sterken, beter ver staan en indrukken uitwisselen. De ge meenten daarginds hebben onze delegatie opgenomen met een vreugde en liefde, die alleen reeds een voldoende rechtvaardi ging was voor ons besluit. Het komt er op aan, dat die kerken niet door onze schuld in een isolement moeten leven, die de uiterlijke en innerlijke gevaren van haar situatie nog zou versterken. Boven dien gaat het erom de houding van de christenen in het westen met hen te be spreken en door een dergelijke uitwisse ling de verzoenende taak van de kerk in een gespleten wereld beter te vervullen. Door dit te doen brengen wij slechts in praktijk de beginselen, waarop de ganse oecumenische beweging berust: „Tussen kerken, die door uiterlijke en innerlijke oorzaken van elkaar gescheiden zijn, ook tussen hen, die elkaar als ketters beschou wen, moet ter wille van de ene Heer de kerkgemeenschap gezocht worden en wel zonder van elkaar concessies te verlangen. Alles, wat wij elkaar te vragen hebben, moet na het leggen van contacten, op de gevonden basis, dan in alle openheid be sproken worden. Wie hier begint met het stellen van voorwaarden, maakt de oecu mene overal, en niet alleen in de verhou ding oost-west onmogelijk". Tenslotte beschrijft prof. Gollwitzer de pretenties van het „met het zwart-wit schema van de koude oorlog gevulde hoofd, dat inplaats van in gehoorzaam heid aan het evangelie ondanks de schei ding de broeder zoekt, van zijn gemakke lijke stoel uit in het westen aan de arme, verlaten en innerlijk en uiterlijk zo zeer verdrukte broeders wet predikt, zonder er aan te denken, dat dit op ons kan terug slaan en wij met dezelfde maat, waarmee hij meet, gemeten kunnen worden". Deze, naar het ons voorkomt beharti genswaardige woorden zijn door de hoog leraar uit Bonn geschreven in het tijd schrift van de Evangelische Studiegroep van de chr. democratische unie „Evange lische Verantwoording". beide streken. Er wordt op de Hillegomse beurs vlot gehandeld en grote bedragen worden omgezet. De heer Van Egmond eindigde met de wens uit te spreken, dat de Hillegomse beurs ook in de toekomst aan haar financiële verplichtingen zal kunnen blijven voldoen, zoals thans het geval is. De geschiedenis, die aan de bouw van deze beurs voorafging, is een lange lijdens weg geweest. Na 1910 verschenen naast de Haarlemse beurs van de Koninklijke Alge mene Vereniging voor Bloembollencultuur in verscheidene plaatsen kleinere beurzen, waarvan alleen die te Hillegom dankzij voldoende bezoekers in stand kon blijven. Het zag er later naar uit, dat de betekenis van Haarlem als „bollenstad" afnam, door dat als gevolg van de stedelijke uitbreiding vele bollengronden moesten worden opge offerd. Hillegom groeide als „bollendorp" in be tekenis en daarom begon men daar te peinzen over de mogelijkheid de zetel van „Bloembollencultuur" en de beurs naar Hillegom te trekken. Aanvankelijk geleek dit na de tweede wereldoorlog te gelukken, doch het resultaat van de activiteit, die de Hillegommers ten toon spreidden, was een compromis: 's maandags beurs in het Krelagehuis te Haarlem en donderdags in een nieuw Hillegoms beursgebouw. Dank zij de steun van een grote brouwerij en van de gemeente Hillegom kon dit nieuwe gebouw verrijzen. Haarlem beschikt dus thans over een slecht beursgebouw, zij het dat hier plan nen bestaan om aan de Dreef een nieuw, groot gebouw te doen bouwe Doch voor lopig ziet het er niet naar uit, dat dit ge bouw in de nabije toekomst is verwezen lijkt. Het Hillegomse beursgebouw is wel klein, doch de accommodatie is veel beter dan 'die van het Haarlmse gebouw. De bloembollenbeurs in „Treslong" wordt steeds drukker bezocht, hetgeen erop wijst, dat deze voor het bloembollenvak van grote betekenis is. De cijfers ontbre ken echter om deze betekenis te illustre ren. Er is een ondergrondse verbinding tot stand gekomen tussen de staatsmijn Wil- helmina in Terwinselen en de Oranje Nassaumijn II in Schaesberg. De vier Oranje Nassaumijnen, die reeds met elkaar verbonden zijn, hebben thans ook verbinding met de staatsmijn Wilhel- mina. De overige staatsmijnen in Lim burg, de Emma, de Hendrik en de Maurits, zijn sedert 1947 eveneens met elkaar ver bonden, daardoor het mogelijk is een on dergrondse wandeling te maken van de Duitse tot aan de Belgische grens. KONINKLIJKE ONDERSCHEIDING Ter gelegenheid van het jubileum van de Katholieke Reclasseringsvereniging, dat in Arnhem gevierd is, is mr. P. H. G. M. Brugman te Haarlem, directeur van het centraal bureau der vereniging, benoemd tot officier in de orde van Oranje-Nassau. ADVERTENTIE het vertrouwde merk maand tampons géén gordel géén verband onmerkbare onzichtbare bescherming volkomen veilige, hygiënische methode. In het bekende blauw/witte doosje. Het past in het kleinste handtasje. Uw apotheker ol drogist heeft het Interna 10 tampons I 1.20 Interna z.k. (zonder Onvoldoende gelden voor tweede buitenlandse tentoonstelling Hoewel dit voorjaar onder auspiciën van de stichting „Bloemlust" te Lisse een ge slaagde bloemententoonstelling in Duits land werd gehouden en er een bevredigen de belangstelling bestaat voor een tweede bloemenexpositie in Duitsland, heeft het bestuur van „Bloemlust" besloten voor lopig geen tweede tentoonstelling in het buitenland te organiseren. Het Centraal Bloembollencomité, dat de gelden voor de onpersoonlijke reclame in het bloembollenvak beheert, heeft name lijk laten weten, dat voor een tweede bui tenlandse expositie geen gelden beschik baar zullen worden gesteld De gelden wa ren al verdeeld en dus moest het bestuur van „Bloemlust" zich wenden tot de „Duitse groep", die liet weten, dat onvol doende geldmiddelen beschikbaar waren om financiële tekorten te dekken. Overigens schijnt de geneigdheid van sommige leden van het „Bloemlust"- bestuur voor een buitenlandse expositie getaand te zijn. Wel zullen in het winter seizoen in Lisse weer zoals in voorgaande jaren, twee bloemententoonstellingen wor den gehouden. Er bestaat echter voldoende grond voor de veronderstelling, dat het einde van de „Bloemlust"-tentoonstellingen niet te ver meer in de toekomst ligt. GEMEENTE ZWOLLE GAAT „ODEON" EXPLOITEREN De gemeenteraad van Zwolle is akkoord gegaan met het voorstel van B. en W. om de begin van dit jaar gekochte schouw burg „Odeon" te laten exploiteren door een gemeentelijke stichting. Het bestuur hier van wordt gevormd door twee wethouders, twee raadsleden en drie andere vertegen woordigers van de burgerii. Het is de be doeling te trachten zo spoedig mogelijk een nieuwe schouwburg te bouwen. Hierover heeft een speciale commissie onlangs rap port uitgebracht. B. en W. zeiden te ver wachten, dat over tien tot viiftien iaar een nieuwe schouwburg gerealiseerd kan wor WASHINGTON (UP) De Amerikaanse Gezondheidsdienst heeft officieel bekend gemaakt, dat een effectief serum tegen de zogenaamde „Aziatische griep" is samen gesteld, dat na proeven op menselijke vrijwilligers effectief is gebleken. De samenstelling van het rerum is aan zes fabrikanten bekendgemaakt, aldus de Gezondheidsdienst. NEDERLANDS PROTEST TEGEN DE ARRESTATIE VAN TIBOR DERY De Maatschappij der Nederlandse Let terkunde heeft in een telegram aan de minister-president van Hongarije, Kadar, geprotesteerd tegen de 'arrestatie van de schrijver Tibor Déry die zich sinds 21 april in hechtenis bevindt. Zij verzoekt Kad&r de schrijver volgens recht en wet in vrij heid te stellen. De Maatschappij noemt Tibor Déry een eminente persoonlijkheid, die als overtuigd communist niets tegen de staatsorde heeft ondernomen, maar open lijk de aandacht heeft gevestigd op fouten van het regiem. 's Avonds kwamen er altijd wat dorpsbewoners gezellig bij elkaar in de taveerne. Onder een beker wijn of bier babbelden ze dan over alles en nog wat en bespraken ze de nieuwtjes. En dikwijls kwam dan ook het gesprek op Manneke Grommele brom; want die was en bleef maar steeds dezelfde ongemakkelijke isegrim. Geen wonder, dat dan ook niemand meer een goed woord over had voor dit ventje. Op één van die avonden kwam onverwacht een vreemdeling de taveerne binnen. 25 ADVERTENTIE den. zodat voordien „Odeon" pend verbouwd zal worden. niet ingrij- Nadat de kasverplichtingen der gemeen ten in het tweede halfjaar van 1956 reeds aanmerkelijk waren toegenomen, heeft deze ontwikkeling zich blijkens mededelin gen van de Bank voor Nederlandsche Ge meenten in het eerste kwartaal van 1957 nog in versterkte mate voortgezet, waar door de bruto vlottende schuld per einde 1957 het peil van 1.218 miljoen bereikte, tegen 877 miljoen per einde 1956. Door dat de daling van de kasvorderingen in een lichte stijging omsloeg nam de netto vlot tende schuld per saldo iets minder toe, na melijk tot 1.082 miljoen tegen 749 mil joen per ultimo 1956. Per ultimo 1951 be droeg de netto vlottende schuld 997 mil joen. Einde 1952 was er een overschot aan contante en uitstaande kasgelden van 128 miljoen. De vaste schuld der gemeenten bedroeg volgens de bank aan het einde van het eer ste kwartaal van dit jaar 8.096.464.000 tegen 8.090.379.000 per einde 1956 en f 4.145.567.000 per einde 1951. Het bedrag, dat de gemeenten netto (bruto minus aflos singen) aan vaste leningen hebben opge nomen, is sedert het tweede kwartaal van 1956 snel gedaald. Het bedroeg 232 mil joen in het tweede kwartaal van 1956, 140 miljoen in het derde en 89 miljoen in het vierde kwartaal van 1956. In het eerste kwartaal werd slechts 6 miljoen opgenomen. In diezelfde perioden namen de opgenomen kasgelden snel toe, namelijk met 48 miljoen in het tweede kwartaal, met 172 miljoen in het derde kwartaal en met 243 miljoen in het vierde kwartaal van 1956. De stijging in het eerste kwartaal van 1957 bedroeg 340 miljoen. B. en W. van Amsterdam hebben naar aanleiding van het gisteren gepubliceerde communiqué van de Rijksvoorlichtings dienst over de IJtunnel het volgende mede gedeeld: B. en .W. hebben uit het feit, dat de regering de motie-Romme heeft aanvaard, alsmede uit de door hen na de Kamerdis cussie met verschillende ministers opge nomen contacten de overtuiging geput, dat de tunnelwerken voortgang zullen kunnen hebben, zodra met de regering over de wijze van uitvoering en over het inves teringsschema overeenstemming is ver kregen. Van een en ander hebben zij in het prospectus voor de IJtunnel mede deling gedaan. B. en W. zijn er erkentelijk voor, dat de minister van Verkeer en Waterstaat met voortvarendheid een breed overleg, dat op 23 juli begint heeft voorbereid. B. en W. hebben nimmer de bedoeling gehad op het overleg op enigerlei wijze vooruit te lopen. ADVERTENTIE 12 maanden volle garantie inclusief arbeids loon. Prijzen vanaf f 7.990.— Vraag eens nadere inlichtingen bil WAGENWEG HAARLEM --V"' advertentie Foto's buiten-in-de-zon zijn prachtig. Maar met Philips „Photoflux" kiekt u (flits!) nu even lustig in de tent. Of in 't pension. Of bij een avondwandeling. Bij somber weer en in de schaduw! Maak uw hele vakantie onvergetelijk! Met Philips „Photoflux"het handige, goedkope flitslampje, dat overal komt waar de zon niet komt! Het onmisbare vakantie-zonnetje Onder bet afdak... Of tn 'l vooronder. Een bezoek aan 'n chateau met Photoflux" ■wordt elke foto „Zo' 7 HEBT U NOG GEEN FLITSCAMERAr SCHAF ER DAN NU EEN AAN! 18. Intussen was verse thee gezet en haalde de gastheer, om de late gast te eren, voor de welkomstdronk zijn pronkstuk, de met zilver beslagen nap, uit één der kisten. Hij ging voor de geestelijke staan en wreef met grote ijver de nap schoon, doch niet voordat hij er eerst krachtig in had gespuugd. De gast knikte de Mongool genadig toe en slurpte daarna met zichtbaar welbehagen de hete drank naar binnen. Toen hij van de thee genoten had en de nap had teruggegeven, vroeg de gastheer vanwaar hij geko men was en waar hij heen ging. De lama gaf een ontwijkend antwoord. „Ik ben gelijk de wind, nu eens hier, dan eens daar. En zoals de wind niet weet, waarheen zij snelt, weet ook ik nog niet, in welke richting de jurtte liggen mag, waar ik morgen een onderkomen hoop te vinden. Ik wilde gisteren al komen, maar Boeddha riep mij bij zich. Daarom moesten uw paarden het kamp verlaten, opdat u hier zou blijven. Ik ben slechts gekomen om u", en hij wendde zich bij deze woorden tot Komoroff en mij, „te waarschuwen!" „Bijzonder vriendelijk", antwoordde ds Rus ironisch, en ik maakte uit de opzettelijk-spottende klank van zijn stem op, dat hij zijn verbazing weer volkomen meester was. „Bijzonder vriendelijk! Maar zoudt u ons misschien willen zeggen, waarvoor of voor wie u ons wilt waar schuwen?" Met de diep-liggende ogen volkomen gesloten, zat de lama sterk voorovergebogen en het leek erop, alsof hij niet naar de spreker luisterde, doch naar een innerlijke stem. Tenslotte richtte hij zich weer op, keek Komoroff strak aan en zei, op ieder woord de klemtoon leggend: „U moet uw reis niet voortzetten! De Goden verbieden het! U heeft zich iets misdadigs voorgenomen!" „Hoe kunt u weten, wat wij ons voorgenomen heb ben?", vroeg ik nonchalant. Hij keek mij met stekende ogen aan, doch antwoordde met kalme stem: „Ik draag de wetenschap in mij een wetenschap, die van ergens tot mij gekomen is. Tot mij gekomen uit geheime diepten. Steeds weer staat de mens tussen zijn goede en kwade drijfveren, in de eeuwige kringloop van dag en nacht, van licht en duis ternis, van het goede en het slechte, van leven en dood. Euwig, oer-eeuwig is deze kringloop. Voor mij is echter niets verborgen. Ik weet, waarheen u rijdt, ik weet ook, (Vertaald uit het Duits Oorspronkelijke Nederlandse titel: IN DE BAN VAN TEMOEDSJIN) wat u daar zoekt. Onzeker is echter nog het uur. Twee machten zijn uitgestuurd, maar de weg is versperd. Uit het kleinste kan het machtigste voortspruiten. Het is in de vrucht, dat de boom slaapt. Op het ogenblik is alles nog onzeker. Twee machten vechten om de weg. Ik weet nog niet, wie zal overwinnen". „De zin van uw woorden is zo duister als de nacht, die zonder sterren is. Wilt u, dat wij u begrijpen, dan moet u zich duidelijk uitdrukken! Wij zijn namelijk niet zo verstandig als u!", zei de Rus enigszins honend. „Spot u maar!" De zwarte, diep-liggende ogen van de priester gloeiden als smeulende kolen, waarover een aanwakkerende wind streek. „Luistert u niet naar mij, dan zult u dat spoedig berouwen. U", en hij wendde zich bij deze woorden tot Komoroff, „zult spoedig het Nirwane leren kennen. U zult echter verder trekken", vervolgde hij, daarbij mij aankijkend, „u alleen zult naar de weg zoeken, die u beiden thans vergeefs tracht te vinden. Velen zullen u nog waarschuwen, maar u zult ze allen uitlachen. Een meer dan 700 jaar oude vervloeking zal voor u uitkomen en u zult een schuld op u laden, zó groot en zó zwaar als nog nooit een mens te dragen heeft gehad". De Mongolen, die om het vuur in de jurtte geschaard zaten, keken de lama verlegen aan. Enkelen wierpen ons zelfs angstige blikken toe. De indruk, die de woorden van de lama op de Aziaten hadden gemaakt, moest, hoe dan ook, weggenomen wor den of althans sterk verzwakt, wilden wij niet het gevaar lopen, dat de Mongolen, die wij in dienst hadden genomen, vroeg of laat zouden weigeren nog langer met ons mee te trekken. Ik onderkende deze eventuele moeilijkheid direct en zei daarom: „U spreekt gelijk een ziener, een sjamaan. De betekenis van uw woorden is duister en voor ons onbegrijpelijk. Wij willen het ge bergte intrekken, waar, zoals men ons verteld heeft, nog poema's zijn. Dat is alles. Wat u zegt over een vervloe king en ondergang, doet ons alleen maar lachen. Uw Goden, zowel de goede als de kwade, hebben over ons vreemdelingen geen macht. Wij vrezen hen ook niet. Of u boos op ons is of ons het beste wilt toewensen, maakt voor ons niets uit". Lange tijd keek de lama mij aan. Toen sloot hij weder om de ogen. Zijn bovenlichaam kroop als 't ware ineen en voor de tweede keer kreeg ik het gevoel, alsof hij naar een innerlijke stem luisterde. Iedereen zweeg. Enige tijd later richtte de monnik zich weer op. „Iets van het leed", zei hij, zich tot mij richtend, „dat uw geest al sedert lange tijd verduistert, is mij geopen baard. Een vrouw in uw land verlangt vurig naar u. Zij lijdt om u, precies zoals u om haar lijdt. Diep begraven is in u, wat eens wilde bloeien. Maar het is niet gestor ven. Uw geest roept steeds weer de hare en u houdt gesprekken met haar. Veel brandend verlangen huist in u beiden, maar de weg is versperd. Ik zie het voorjaar komen, waarin dat, wat reeds vele zomers geleden kiemde, de duisternis doorbreken zal. Want het verlan gen ontbrandt in het leven steeds weer opnieuw, gelijk ook steeds weer de zon opgaat. Als uw verlangen levendig blijft, zal het zijn vervulling vinden. Zijn de sterren aan de donkere nachthemel niet mooi in hun pracht en praal? Maar mooier en heerlijker is zij, die u bemint, want zij gelijkt op de lotus in de vijver, als het maanlicht er om speelt. Over vele paden zult u echter nog moeten zwerven, om u zelf te vinden. En deze wegen zijn zwaar, leed en pijn vergezellen u gedurig, totdat u uzelf vindt. Indien u echter inderdaad alleen maar op poema's uit bent, dan heb ik niets gezegd. Ik weet ech ter nauwkeurig, dat u ook op andere buit belust bent. „Zegt u ons dan, wat wij zoeken, als u dat zo goed meent te weten", zei de Rus en klopte zijn pijp op één der stenen rond het vuur uit. „U doet mij denken aan een boeteling, die ik eenmaal heb gezien. Die wierp zich voor één van uw kloosters in het stof, strekte zijn armen zo ver hij kon uit, woelde met zijn vingers in de grond, stond daarna op om zich weer neer te werpen op de plaats, waar zijn vingers de grond beroerd hadden. Dit deed hij lange tijd achtereen en bewoog zich op deze v/ij ze vele malen rond het klooster. Ik schat, dat hij daar vele, vele uren voor nodig heeft gehad. Was hij gewoon gaan lopen, dan had hij hetzelfde bereikt, alleen eerder en met minder krachtsinspanning. U doet mij nu aan die boetvaardige denken. U spreekt vele woorden, waarschuwt, dreigt.Maar waartoe? Waarom? Zegt u toch, wat u beweert te weten!" De stem van de Rus had een bijtend spottende klank. (Wordt vervolgd). Inbreker gepakt. Twee rechercheurs uit Soest hebben te Utrecht de 29-jarige R. van N. gearresteerd, die bekend heeft de inbraak bij een notaris te Soesterberg te hebben gepleegd. Bij huiszoeking in de woning van Van N. werd de gehele buit, juwel- n ter waarde van 35.000, gevonden. Ten onrechte geweigerd. De besturen van het Verbond van Algemene Instellingen vooi Kinderbescherming en de Stichting Sa menwerkende Protestantse Christelijke Kin derbescherming-organisaties hebben onlangs beroep ingesteld tegen het besluit van bur gemeester en wethouders van 's Hertogen bosch waarbij toestemming is geweigerd tot het houden van een collecte in die gemeente. De Kroon heeft thans beslist dat B. en W. ten onrechte de gevraagde toestemming heb ben geweigerd. Verbouwing. Het Braziliaanse vlieg kampschip „Minas Gerais", dat 13.190 ton meet, zal op de nieuwe Verolme-scheppes- werven op Rozenburg worden verbouwd en gemoderniseerd. In de eerste helft van 1960 wordt het aan de Braziliaanse marine opgeleverd. De „Minas Gerais" werd in de oorlogsjaren voor de Britse marine ge bouwd. Later werd het schip aan Brazilië verkocht. Het is een zusterschip van de „Karei Doorman". Geïnstalleerd. De minister van On derwijs, Kunsten en Wetenschappen, mr. Cals, heeft de raad voor het technisch hoger onderwijs geïnstalleerd. Deze raad, waarvan dr. L. Neher voorzitter is, zal een schakel moeten vormen tussen de techni sche hogescholen te Delft en te Eindhoven en er voor moeten zorgen dat een doel matige samenwerking duurzaam verzekerd is. Koninklijke onderscheiding. De Ko ningin heeft sir Francis Hopwoo'd, „Mana ging director" van „The Shell" Transport and Trading Company Limited" en „direc tor" van „The Shell Petroleum Company Limited", benoemd tot commandeur in de orde van Oranje Nassau. De scheidende Duitse ambassaderaad in Nederland, de heer G. von Nostitz, is benoemd tot com mandeur in de orde van Oranje Nassau. ADVERTENTIE Alle merken, dus ruime keuze ENGEL. Gr. Houtstr. 181. Tel. 14444 ZATERDAG 13 JULI Cinema Palace: „De graaf van Monte Christo". 14 jaar, 7.30 uur. Studio: „Terwijl de stad slaapt", 18 jaar, 7 en 9 15 uur Lido: „Vrouwen in boeien", 18 iaar, 7 en 9.15 uur. Rembrandt: „De bruid is niet bleu". 18 j., 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „De koning der gangsters", 18 jaar, 7 en 9.15 uur. Luxor: „De Afrikaanse leeuw" alle leeftijden. 7 en 9.15 uur Roxy: „Tien van het Vreemdelingen legioen", 14 jaar, 7 en 9.15 uur. Minerva: „The Eddy Duchin story", 14 jaar. 7 en 9.15 uur. Openluchttheater Bloemendaal: Hol land Festival. Zweedse dansgroep Idla Flickorna, 8 uur. ZONDAG 14 JULI Cinema Palace: „De graaf van Monte Christo", 14 jaar. 2 en 7.30 uur Studio: „De pijnloze bevalling". 14 jaar. 10.30, 11.30 en 12.30 uur. „Terwijl de stad slaapt", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Lido: „Wonderman", alle leeftijden, 11 uur: „Vrouwen in boeien" 18 jaar. 2, 4.15, 7 en 9 15 uur Rembrandt: „Naar het rijk der Inca's", alle leeftijden, 11 uur. „De bruid is niet bleu", 18 jaar, 2, 4.25, 7 en 9 15 uur. Frans Hals: „De vliegen de Hollander, het leven van Anthony Fok ker", alle leeftijden, 2. 4 30, 7 en 94 5 uur. Luxor: „De Afrikaanse leeuw", alle leef tijden, 2, 4.15. 7 en 9 15 uur. Roxy: „Tien van het Vreemdelingenlegioen". 14 jaar, 2, 4.15, 7 en 9 15 uur. Minerva: „The Eddy Duchin story". 14 jaar, 2. 4.15, 7 en 9.15 uur. Openluchttheater Bloemendaal: Holland Festival, Zweedse dansgroep Idla Flickorna 2.30 en 8 u. Zuiderkapel: Kinderopdracht- dienst o.l.v. Joh. van Oostveen, 10 uur. Ds. Visser. 5 uur. Grote Jeugdsamenkomst o.l.v. Jan van Gs, 8 uur. Gebouw Parklaan 32: Jeugddienst van de Evangelische Broeder gemeente. Spreker R. Smit van Den Haag, 11.30 uur. MAANDAG 15 JULI Cinema Palace: „De graaf van Monte Christo", 14 jaar, 2 en 7.30 uur. Studio: Vakantieprogramma voor de jeugd, 10.30 uur. „Terwijl de stad slaapt", 18 jaar, 2.15, 7 en 9.15 uur Lido: „Vrouwen in boeien", 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9 15 uur. Rembrandt: „De bruid is niet bleu". 18 jaar, 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Frans Hals: „De Vliegende Hol lander, het leven van Anthony Fokker", alle leeftijden, 2.30, 7 n 9.15 uur. Luxor: „De Afrikaanse leeuw", alle leeftijden, 2, 7 en 9.15 uur Roxy: „De dokken van New Orleans", 18 'aar. 2.30. 7 en 9.15 uur. Minerva: „Als de dauw hangt, komt er regen". 18 jaar, 8 15 uur. Begijnhofkapel: Interkerkelijke samenkomst, 8 uur. Zang- dienst van 7.30 uur af.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1957 | | pagina 6