GOLDEN FICTION
Vijftig jaar geleden
Onder ons gezegd...
ALWEG-monorail is geschikt
voor steden en woestijnen
Wereldraad van Kerken wenst
stopzetten van kernproeven
Van dag tot dag
Drie voordelen: minder gevaar, minder
lawaai en minder slijtage
NAAIMACHINES
Proefnemingen zijn niet te verenigen
met het menselijk geweten
Silver Stoepke
<~Pracitótoel
V.
Duitse liberalen schrijven
open brief aan Dulles
Critiek op Amerikaanse
voorkeur voor Adenauer
Pablo Casals gehuwd
Overstromingen kostten op
Java 61 mensen het leven
„Jan van Brakel" afgevoerd
van sterkte Kon. Marine
Na 1945
Amerikaanse marine legt
60 oorlogsbodems op
Wereldraad van Kerken zal
raden in rassengesehillen
VERLOVING?
Constant Verlovingsringen
Op Ac
Washington Iaat Russische
gegevens ongebruikt liggen
Congreslid protesteert
tegen achteloosheid
Uit Haarlems Dagblad
van 6 augustus 1907
iy
De Telegraaf heeft een zeer belangwek
kend bericht opgedolven in Parijs, waar
het nieuws blijkbaar al evenzeer aan
komkommerschaarste lijdt als overal el
ders. Het blad deelt namelijk mede, dat
het Parijse publiek een duidelijke voor
keur aan de dag legt voor een grammo
foonplaat in de muziekautomaten, waar
op het brullen van race-auto's en het
schreeuwen van de menigte bij de auto
wedstrijden van Le Mans zijn vastgelegd.
Het is moeilijk na te gaan v' tot dit
„Parijse publiek" moeten w i ge
rekend, doch wel kan men met geringe
kans op een vergissing vaststellen, dat de
verwoede liefhebbers van deze plaat door
de dunne bodem der civilisatie zijn terug
gezakt naar de diepte van de barbaarse
verwildering, van waaruit de mensheid
eeuwen her met zoveel moeite is opge
klommen.
En toch wanneer men denkt aan de
oertijd, aan de onbeschaafde mens in zijn
dierenhuid en met zijn pijl en boog, dan
krijgt men de gewaarwording zelfs die
wildeman van vroeger onrecht aan te
doen, door hem te vergelijken met degene,
die in het jaar 1957 enige francs in de
gleuf van een automaat steekt om vijf
minuten te genieten van louter kabaal.
Want het is een andere verwildering,
waaraan de mens van heden ten prooi
valt: een verwildering ondanks talloze
kansen om zijn leven te veredelen en zijn
geest te verrijken een bijna opzettelijke
verwerping van alle waarlijke rijkdom,
die het bestaan hem zou kunnen schenken
via alle moderne hulpmiddelen der cultu
rele ontwikkeling.
Hij lijkt op een baldadige losbol, in
drinkgelagen en bacchanalen een erfenis
verkwistend, die door zijn voorvaderen
met wijsheid en zuinigheid cent voor cent
werd bijeengegaard.
Dat is ernstiger dan een onbeschaafd
mens in een ongeciviliseerde wereld te
zijn.
Lawaai lawaai. Losse, snerpende
klanken, in letterlijke zin oorverdovend,
komen voor enige francs uit de automa
tiek. Wie ze genieten kan, geniet ze als
een verdovingsmiddel als een narcoti
cum van goedkope soort, volop te krijgen
en openlijk te gebruiken. Dat laatste is
eigenlijk de kwestie die het hele geval de
moeite van het commentariëren waard
maakt. Want het lawaai van de moderne
wildemannen doordringt het gehele open
bare leven, wordt opgedrongen aan de
genen die er een afschuw van hebben,
pleegt onversneden agressie tegen de ge
moedsrust en de beschaving van anderen.
Dat is het grote bezwaar, Wie niet buiten
een narcoticum kan omdat hij zijn
geestelijke evenwicht verloren heeft
neme het in het verborgene. Het is zijn
zaak.
Maar het narcoticum van het moderne
lawaai wordt genoten ten koste van de
genen, die totnutoe erin geslaagd zijn hun
innerlijke rust tot uitgangspunt van hun
levenshouding te handhaven. Dat is on
recht en terreur.
Willen alle lawaaimakers dat eens over
denken?
De Westduitse liberale partij heeft ons
allen een lesje geleerd door, in een open
brief aan de Amerikaanse minister Dul
les, haar beklag te doen over Bondskan
selier Adenauer. Zij heeft ons daarmee
namelijk eens heel duidelijk aan het ver
stand gebracht, dat wij allen Neder
landers, Belgen, Fransen, enz. eigenlijk
verschrikkelijke provincialen zijn, die nog
vasthouden aan de volkomen verouderde
methode, onze verkiezingscampagnes bin
nen onze eigen landsgrenzen te houden.
Wij hadden er lang aan moeten denken,
dat landsgrenzen in de twintigste eeuw,
in de eeuw der integratie, in de eeuw der
straalvliegtuigen, dingen zijn die geen re
den van bestaan meer hebben en niet
meer dienen mee te tellen.
De Westduitse liberale partij heeft - on
getwijfeld volkomen terecht - heel veel op
Adenauer en diens enigszins Bismarcki-
aanse opvattingen van het kanselier
schap aan te merken. Maar bij de West
duitse kiezers schijnt zij met die aanmer
kingen aan dovemans deur te kloppen.
En dus richt zij zich met haar klachten
tot Dulles, blijkbaar in de hoop dat deze
haar kan helpen, de verkiezingen te win
nen. Het zou heerlijk zijn als dit lukte,
wapt dit zou alle toekomstige verkie
zingscampagnes in Europa in een wijder,
een meer cosmopolitisch kader plaatsen.
Wij Nederlanders zouden eindelijk de
kans krijgen, in Washington over minis
ter Drees te gaan klagen, in Rome over
minister Luns en in Fontainebleau over
minister Staf. De binnenlandse politiek
zou een echt gezellige internationale zaak
worden, een soort intercontinentale in
tegratie van de vuile was.
Of zouden sommige volken daarvoor
misschien tóch nog iets te veel nationale
trots bezitten?
(Van onze correspondent in Bonn)
De vrije democratische partij, die enkele
jaren geleden uit Adenauer's regerings
coalitie is getreden, heeft in een open
brief aan de Amerikaanse minister van
Buitenlandse Zaken Dulles de vraag ge
steld, waarom de Verenigde Staten en de
Amerikaanse pers de Westduitse bonds
kanselier onbeperkt ondersteunen en
waarom Dulles' departement niet wil toe
geven, dat West-Duitsland ook onder een
regering van de huidige oppositie een be
trouwbare bondgenoot zou kunnen zijn.
Het is volkomen onwaar, zo wordt be
weerd, dat Adenauer het monopolie voor
een gematigde en pro-westelijke politiek
bezit. Een coalitie van partijen, die thans
in de oppositie zijn, zou de verhoudingen
niet fundamenteel veranderen. Wanneer
de Verenigde Staten werkelijk de poli
tieke stabiliteit van West-Duitsland op
prijs stellen, dan moeten zij overwegen,
of het ondersteunen van een één-mans
regering dit doel wel dient. Adenauer wil,
dat zijn partij het land beheerst en hij
wil zijn partij zelf beheersen. „De minis
teries zijn Adenauer's particuliere clubs
geworden en het parlement zijn particu
liere secretaris", aldus deze brief.
In buitenlandse diplomatieke kringen
in Bonn is men over het algemeen van
mening, dat het onjuist van de liberalen
is zich te wenden tot de minister van
Buitenlandse Zaken van een vreemde
staat, die sedert jaren de beschermer van
de bondsrepubliek is, om hem op binnen
landse politieke onenigheden te wijzen,
die in ieder land kunnen voorkomen. Men
heeft nog minder het recht hem op een
verkapte wijze de les te lezen, omdat hij
de regeringschef van dit land de hand
boven het hoofd houdt, zo wordt gezegd.
SAN JUAN (UP) De ruim tachtig
jarige wereldberoemde cellist Pablo
Casals is zaterdag te Porto Rico in het
huwelijk getreden met zijn eenentwintig
jarige leerling Martita Montanez. Als ge
tuigen fungeerden prof. dr. Alfredo Ma-
tilla Jimeno en dr. José Passalacqua, de
hartspecialist die Casals tijdens zijn ziekte
in april behandelde.
ADVERTENTIE
Een gulden genieting voor 90 cent
(Van onze. correspondent in Bonn)
ADVERTENTIE
Alle merken, dus ruime keuze
ENGEL, Gr. Houtstr. 181, Tel. 14444
Trams en elektri
sche treinen behoe
ven niet meer over
dubbele rails op de
begane grond, door
tunnels en over via
ducten te rijden. Ze
Hunn.éïl even goed en.
wellicht beter over
een enkele rail door
de lucht zweven, zo
als men dat in de
buurt van Keulen
kan zien gebeuren.
De Zweedse indus
trieel dr. Axel Wen-
ner-Gren heeft daar
onlangs een demon
stratie gegeven met
zijn „ALWEG"-baan,
die thans, uit het
modelstadium van
een paar jaar gele
den, op ware groot
te is gebracht.
ALWEG is geen
germanisme, dat be
tekent dat de mono
rail op alle wegen
zou kunnen rijden,
maar het woord is
samengesteld uit de
beginletters van de
namen van de onder
nemende Zweed.
Sinds 1951 werkt hij
met enkele Duitse
ingenieurs aan de
vervolmaking van
het nieuwe vervoer
middel. Het geld dat
hij met deze vinding
hoopt te verdienen,
wil hij beschikbaar
stellen voor weten
schappelijke doelein
den.
De rail is samen
gesteld uit balken
van gewapend beton,
een meter veertig
hoog en twintig centimeter breed. Van
binnen zijn ze hol dat vermindert het
gewicht. Elk stuk rail is vijftien meter
lang. Men heeft vijf uur nodig om zo'n
eind te maken. De wagons hangen aan
weerskanten over de balk heen. Men
hoeft niet bang te zijn, dat zij er ge
makkelijk af kunnen schieten. Horizon
taal liggende wielen met rubberbanden
drukken tegen de balken aan, waardoor
er veel minder slijtage is dan bij meta
len wielen van gewone trams en treinen,
die met een zware last met een vervaar
lijke snelheid over de rails denderen. De
ALWEG-trein maakt ook veel minder
lawaai en glijdt haast geruisloos.
De balken worden door pijlers ge
schraagd die van staal of van gewapend
beton kunnen zijn. Ze nemen beneden op
de grond niet veel plaats in, hetgeen met
het oog op het steeds toenemende verkeer
in de grote steden zeer belangrijk is. In
tal van grote steden overweegt men of
men het drukke centrum niet voor auto
mobielen moet verbieden. Het wordt er
steeds moeilijker parkeergelegenheden
voor de vele wagens te vinden. Men zou
ze dus in de buitenwijken moeten laten
staan.
Een ALWEG-verbinding zou een oplos
sing voor veel problemen kunnen zijn. De
aanleg kan goedkoper zijn dan die van
andere lijnen, zeker goedkoper dan die van
een ondergrondse en over viaducten lopen
de lijnen. Het stoppen bij kruispunten valt
weg en bovendien is het gevaar voor ver
keersopstoppingen en botsingen met an
dere wagen opgeheven.
Het nieuwe vervoermiddel kan ook uit-
I stekende diensten in eenwoestijn be-
Als een ruiter te paard omklemt de
onderkant van het ALWEG-treinstel
met de wielen de monorail van boven
af en aan weerszijden. Deze foto werd
gemaakt tijdens de eerste demonstratie
op de proefbaan Keulen-Bühlingen.
wijzen, want rails worden niet onder stui
vend zand bedolven. De zeer comfortabel
ingerichte wagons bieden plaats aan hon
derd personen. De proef-trein, die Wen-
ner-Gren op een ovaal traject bij Keulen
laat lopen, rijdt met een maximum snel
heid van tachtig kilometer per uur.
De Zweedse magnaat heeft twintig tot
dertig miljoen mark in de ALWEG-onder-
neming gestoken. Sedert enige tijd zijn on
derhandelingen met Brazilië aan de gang
om in Sao Paulo een verkeersnet van hon
derd kilometer lengte aan te leggen.
DJAKARTA (Reuter). Volgens amb
tenaren van de provinciale gezondheids
dienst van West-Java zouden de overstro
mingen in deze provincie aan 61 mensen
het leven hebben gekost. De meesten hier
van stierven aan ziekten, die zich na de
overstromingen voordeden. Volgens deze
zegslieden zou meer dan de helft van de
zestigduizend vluchtelingen lijden aan ma
laria, influenza of dysenterie.
In Oost-Java werden 127 dessa's door
de overstromingen getroffen. De regering
heeft hulpkrachten beschikbaar gesteld
om de vele duizenden slachtoffers bij te
staan bij het ontruimen van hun woningen.
Met ingang van 1 augustus 1957 is Hr.
Ms. „Jan van Brakel (F 816) afgevoerd
van de sterkte der Koninklijke Marine.
Het schip werd in 1935 gebouwd bij de
Koninklijke Maatschappij „De Schelde" te
Vlissingen en het daarop volgende jaar
in dienst gesteld als visserij-poli tie-
kruiser. Het week op 14 mei 1940 uit van
Den Helder naar Engeland en verrichtte
in de Britse wateren escortediensten. In
april 1942 vertrok Hr. Ms. „Jan van Bra
kel" naar Curasao, waar het schip tot
eind 1944 in de Caraïbische Zee en de
Westindische wateren onafgebroken en in
tensief patrouilleerde.
Daarna keerde de „Jan van Brakel"
naar Engeland terug, waar het tot moe
derschip voor het 203de flottielje mijnen
vegers werd ingericht. Het vertrok als zo
danig op 10 oktober 1945 vanuit Nederland
naar Indonesië en deed aldaar ook dienst
als opnemingsvaartuig. Na in 1951 naar
Nederland te zijn teruggekeerd, werd Hr.
Ms. „Jan van Brakel' in april 1953 weer
als politiekruiser in dienst gesteld. Het
schip vertrok in juni 1955 naar Nederlands
Nieuw Guinea.
WASHINGTON (Reuter) De Ameri
kaanse marine heeft bekendgemaakt, dat
zij in de komende vijf maanden zestig
schepen, waaronder het slagschip „Iowa"
(45.000 ton), uit de actieve dienst zal
nemen. Dit besluit is genomen, omdat de
uitgaven voor de vloot in het huidige be
lastingjaar moeten worden beperkt. Een
aantal oudere oorlogsschepen, dat voor
december uit de vaart zal worden geno
men, wordt vervangen door nieuwere sche
pen. Behalve het slagschip „Iowa" behoren
tot deze zestig schepen acht torpedoboot-
jagers, zestien begeleidingstorpedoboot-
jagers, twee onderzeeboten, eenentwintig
tmjnenfvegersiizevdA atffeoiportschepen h eti
vijf landingsschepen.
A3s"de!~„rówa''' uit dé'"vaart zaL zijn gé-
nomen, beschikt de Amerikaanse marine
nog over één slagschip in actieve dienst, de
eveneens 45.000 ton metende „Wisconsin".
(UP) Onder de moderne schepen
nieuw gebouwd dan wel gemoderniseerd
die in de komende twaalf maanden in
gebruik genomen zullen worden, zijn ge
wone en door kernenergie aangedreven
onderzeeboten, torpedojagers en het vlieg-
dekschip „Ranger" (60.000 ton), van de
Forrestal klasse, dat zaterdag in dienst ge
nomen zal worden.
NEW HAVEN, Connecticut (UP) Het
centrale comité van de Wereldraad van
Kerken heeft zich uitgesproken voor stop
zetting der proeven met kernwapens, „ten
minste gedurende een korte proefperiode".
Stopzettting der proeven zou de eerste
stap van ontwapening in fasen kunnen
zijn. Kernwapens zijn onherroepelijk aan
het denkbeeld van de totale oorlog ver
bonden, hetgeen „niet is te verenigen met
het menselijk geweten", aldus deze uit
spraak.
De resolutie was ingediend door dr- Ang
licaanse bisschop van Chichester (Enge
land), dr. George K. A. Bell. De commis
sie voor internationale zaken had voordien
een in minder krachtige bewoordingen op
gestelde resolutie ingediend. Twee leden
van het centrale comité, Charles Westphal
uit Parijs en dr. George Florowsky van
de Harvard Divinity School in de Ver
enigde Staten onthielden zich van stem
ming.
In de resolutie wordt de vraag gesteld
of een land het recht heeft proeven met
kernwapens te nemen, zolang de geleerden
het niet eens zijn over de gevolgen. Geen
regering heeft het recht de „volle verant
woordelijkheid" voor de proeven te nemen,
indien de gevolgen van de proeven wel
licht in de gehele wereld merkbaar zijn,
aldus de resolutie.
Voorts werd een resolutie aangenomen
waarin de kerken wordt verzocht hun re
geringen op de hoogte te stellen van de
resolutie betreffende de proeven met
kernwapens. Voor zover bekend is de
Sovjet-Unie het enige land dat over kern
wapens beschikt en geen gedelegeer de in
de Wereldraad heeft.
(Reuter) Het centrale comité nam ook
een resolutie aan, waarin rassenscheiding
wordt veroordeeld als „in strijd met het
evangelie" en onverenigbaar met de
christelijke leer.
Hir os jima-her denking
LAS VEGAS (UP) Een Amerikaanse
groepering die tegen het gebruik van ge
weld is gekant wil vandaag uit protest
de verboden kernproefterreinen te Las
Vegas betreden. De Amerikaanse com
missie voor atoomenergie heeft de bewa
king laten versterken. De leider van de
groep, Lawrence Scott, zegt dat zijn aan
hangers bereidt zijn „hun vrijheid en des-
noods hun leven op te offeren" om de
slachtoffers van Hirosjima te gedenken.
Lawrence Scott en zijn volgelingen zullen
hun actie beginnen met een gebed voor
het hoofdgebouw van de commissie voor
atoomenergie te Las Vegas.
KSTO (UP) De faculteit van de Rit-
soemeikan universiteit in Ksto, Japan,
heeft maandag, aan de vooravond van de
twaalfde herdenking van de atoombom
aanval op Hirosjima aangedrongen op on
middellijke stopzetting van kernproeven.
In een verklaring, uitgegeven door presi
dent Hirosji Soekawa en de 160 leden van
de faculteit, wordt medegedeeld, dat een
protest tegen kernproeven gezonden zal
worden naar de Verenigde Staten, do Sov
jet-Unie en Groot-Brittannië.
NEW HAVEN, CONNECTICUT (UP)
Het centrale comité van de Wereldraad
van Kerken heeft een plan opgesteld om
de kerken die te kampen hebben met ras
senvraagstukken te helpen. De voorzitter
van het centrale comité, de Amerikaan
Liston Pope, zei dat de wereldraad tot dus
ver geen praktische stappen heeft geno
men na de verklaring, waarin de kerken
worden opgeroepen tot desegregatie over
te gaan. Dr. F. Geidenhuijs, de gedelegeer
de van de Nederlandsch Hervormde Kerk
in Zuid-Afrika, was het hiermee eens.
Er zal een speciaal bureau worden inge
steld onder leiding van een adviseur, die
voor een periode van drie jaar zal worden
benoemd. Hij zal de kerken van advies die
nen, internationale ervaringen uitwisselen
en verder alles doen, wat de rassengesehil
len in de kerken kan oplossen.
ADVERTENTIE
CONSTANT geluk geven onze
heeft het voor u.
de zaak met de grootste keuze.
Muskaat
In mijn goede grootvaders tijd hing alles
lang niet zo samen als tegenwoordig en
wanneer toen de sultan van Zanzibar
vervelendigheden had met oproerlingen,
dan bemerkte mijn grootvader daar niets
van. Bovendien hadden ze toen de petero
lie nog niet écht uitgevonden, wel een
beetje voor de lamp, maar paarden en
boten liepen op haver en stoom, en ze vlo
gen nog niet in die dagen. Tegenwoordig
wordt er veel te veel olie in de melk ge
brokkeld. Vandaar dat u en ik nu ineens
met rillen en beven tegen die verre sultan
zitten aan te kijken en dat Muskaat, dat
wij drie maanden geleden nog slechts met
druiven in verband brachten, nu aan bom
men en granaten doet denken.
Tegenwoordig zit ook iedereen overal
achter
In mijn lieve grootvaders tijd was Mus
kaat Muskaat en de sultan de sultan; dat
waren simpele, overzichtelijke gegevens.
Maar nu zien wij achter de rokken van de
sultan de vriendelijke gezichtjes van de
heren Saoed en Nasser en als wij nog eris
kijken de heren Kroesjtsjev of Dulles. In
eens roept iedereen Aramcoen geen
mens kijkt verbaasd waneer er beweerd
wordt, dat keurige heren, die doodonschul
dig in New York zitten te lunchen, iets
uitstaande zouden hebben met die vreemde
schietpartijen in de buurt van de Perzische
Golf. Die heren ontkennen dat luidkeels en
wie zou het in zijn hoofd halen, hen niet
op hun goeiige gezicht te geloven? Maar
in eerste instantie vonden wij het niet eens
zó gek klinken. Onze generatie is aardig
gewend geraakt aan de vreemdste instan
ties die met elkaar in verband worden ge
bracht en waar opa helemaal van opge
keken zou hebben, daar knipperen wij onze
oogleden niet eens meer van.
Ik heb het allemaal best begrepen; als
Mac Muskaat helpt wordt Saoed kwaad
op Ike als Ike Mac helpt als Mac Muskaat
helpt en als Saoed kwaad wordt op Ike
wordt de olieboer óók kwaad op Ike omdat
de olieboer vriendjes is met Saoed, van
daar dat Ike kwaad wordt op Mac als Mac
kwaad wordt op de mensen die kwaad zijn
geworden op Muskaat, en dat brengt ge
weldig vertier in de kanselarijen van
Washington tot New York.
Je zou er zelfs in Lonneker of Steenwijk
een bom door op het hoofd kunnen krijgen.
Daar heeft opa nooit mee te maken ge
had.
Maar u bent natuurlijk reuze-conserva
tief als u zegt: „Geef mij de tijd van opa
maar".
Foei, ik had u voor progressiever aan
gezien.
Elias
WASHINGTON (UP) Een massa Rus
sische gegevens van wetenschappelijke en
technische aard ligt onder het stof op da
de planken van de Amerikaanse regerings
archieven, onvertaald en zo goed als on
bereikbaar voor de Amerikaanse weten
schap en industrie.
Dit is verklaard door het Congreslid
Moss, die ook zei dat een parlementaire
commissie waarvan hij lid is, van plan is
een diepgaand onderzoek in te stellen.
Moss onthulde dat hij in een brief aan de
minister van Handel Sinclair Weeks heeft
geprotesteerd tegen het kennelijk gebrek
aan belangstelling van het departement
van Weeks voor de gegevens. Moss zei dat
de Verenigde Staten op grond van een pro
gram van uitwisseling jaarlijks ongeveer
twintigduizend Russische documenten ont
vangen. De meeste van deze documenten,
waaronder de jongste Russische bevindin
gen op het gebied van natuurkunde en wis
kunde. zijn onvertaald gebleven en de ge
middelde geleerde en zakenman is zich
zelfs niet hun bestaan bewust. Hier tegen
over staat dat Rusland al vier jaar bezig
is met 's werelds grootste program voor
wetenschappelijke vertaling. Moskou ver
werkt met 1800 vertalers en 13.000 geleer
den gegevens die van die Verenigde Staten
en andere landen verkregen worden.
De Nederlandsche schutterij is thans
als instelling verdwenen. Met meerdere
of mindere plechtigheden hebben in
verschillende steden de krijgsmakkers
van de autoriteiten en van elkander
afscheid genomen en hun vaandels ter
beschikking gesteld.
De schutterij is thans verdwenen en
niemand treurt om haar verscheiden.
Zij was een verouderde instelling ge
worden, niet meer passend in dezen
modernen tijd. In tijden van onrust
werden maar zelden de schutters op
geroepen, want de politie had dan
liever de steun van militairen. Een
krijgsmacht was zij evenmin. Er werd
niet ernstig geoefend en de officieren
werden benoemd wegens hunne maat
schappelijke positie, niet om hunne
krijgskundige bekwaamheden. Het
schuttteren werd als een pretje be
schouwd.
Er is echter een andere tijd geweest.
Kort nadat de schutterijen in hare
laatste vorm waren gereorganiseerd,
brak de Belgische opstand uit en snel
den de „zonen des lands" naar de gren
zen om „het erf der vaderen" te verde
digen. Uit dien tijd dateren de opge
schroefd geestdriftige verzen van tal
van Nederlandse dichters, die het wel
goed meenden, maar het ongelukkig
zeiden. Wij lachen er tegenwoordig om
als wij lezen hoe Tollens de uit België
terugkeerende schutters verwelkomde:
„Triomf, het pleit is uitgewezen!
De slang kwijnt aan den leeuwenbeet!
De zegevlag is opgehesen!
gedaverd heeft de zegekreet!
Het Vaderland strekt d'armen open.
't Mag veilig op zijn zonen hopen
't Wacht juichend in zijn schoot
hen weer.
Gelauwerd met onsterflijke eer!"