Bij AREND REYM
ZONNIG BEKEKEN
DE BRAMENPLUK IS BEGONNEN!
e <~lQeek
DE LAATSTE ALINEA IN
HET FEESTCOMMUNIQUE
slaagt u
ZATERDAG 10 AUGUSTUS 1957
Het hoekje om
(Voor)beeld op
het strand
De groeten
Stuntvliegen
Sprankelend
Opwindend
Knap
Kostelijk
Aardige vondsten
Romantiek
Par aj rase
Pastoor J. P. Bik
viert priesterjubileum
Zomerdrukte op de
veilingen
Rooswij k-dames hebben
geen geluk
Afscheid J. Brandjes
Hogere omzet van Staats-
vissershavenbedrijf
„Henny T." redt twee
Duitse studenten
9
Als de zon hoog aan de hemel staat en een ieder zich
hijgend, puffend, zweetdruppeltjes wegwissend van het
klamme gelaat, door de zongestoofde, zondoortrokken straten
van IJmuiden sleept, dan lachen de IJsmannetjes langs de
weg en de grote mannen van de limonade (prikkeltjes en
gewone, maar altijd ijsgekoelde) in hun vuistje. En als de
boekhouders van de limonade en ijsmagnaten na een derge
lijke hitteperiode de debet en de creditzijde van hun boeken
hebben bekeken, dan glijdt er een zonnige glimlach over
hun gezicht.
Die zonnige gezichten hebben wij ook in grote getale
opgemerkt aan het strand, waar Marietjes uit Mokum met
Johnnies uit Londen en Heinrichs uit Duitsland spelen, waar
pappa's de mamma's met allerlei soorten zonne-olie's, vetten
en andere substanties insmeren, waar het op de hitte-top-
dagen een gewriemel en gekrioel van jewelste is. „Asseme
maar lolhebbe", zegt een Amsterdamse moeder, kennelijk uit
de Jordaan. Even later is ze vol activiteit. Speurend laat zij
haar ogen over het strand waren. „Alie kommus effe bij me
meid", schalt het over het strand. „Waar bennie nou Bennie",
roept ge vervolgens geagiteerd uit. Maar zowel Bennie als
Alie geven geen draad. Die „benne" fijn een fort aan het
bouwen uit zand, lolliestokjes en schelpjes. Mamma kan
nog zo hard schreeuwen, maar zij komen niet. „Nou vooruit,
het is maar één keer zo'n fijn weertje", zegt mamma berus
tend en vlijt zich weer in het hete zand uit.
De heer A. P. Bakker, een
IJmuidense mineraalwater
fabrikant en hoofdvertegen
woordiger van een grote Ne
derlandse brouwerij, is op
deze dagen altijd in zijn nop
jes, want dan wordt er veel
gedronken. „Bij honderden
liters tegelijk", zegt hij. „Wat
de beste dagen voor hem
waren?" „Begin Juli", ver
zekert hij. Nu is alles weer
normaal. „Mijn verkoop
hangt van de zon af. De zon
is mijn grootste concurrent.
Als-ie schijnt is-ie m'n beste
vriend, maar als-ie niet wil
schijnen en het weer net als
nu zo hangerig is, dan...."
Ja dan is het niet zo best
voor de heer Bakker. Zo is
het ook gesteld met de an
dere limonadefabrikanten.
„Geen lage luchten, maar een
koperen ploert" is hun aller
devies.
De eigenaar van het nieuwe
hotel „Royal" in IJmuiden,
de heer Th. van Opbergen,
moet het ook van de zomer
maanden hebben. „Vijftig
percent van zijn gasten zijn
vakantiegangers. „En die
andere vijftig percent?", vra
gen wij belangstellend. „Dat
zijn zakenmensen". „Of het
hotel goed loopt." „Nou, dat
gaat wel. Ik mag niet klagen.
Hoewel niet in die mate als
ik had verwacht. Maar wat
wil je, het hotel is pas nieuw.
Het heeft nog niet voldoende
bekendheid." Wij wensen de
heer Van Opbergen veel suc
ces toe
Aan het station in IJmui-
den-Oost is het ook een druk
te van belang. Een hele me
nigte krioelt dooreen. Aan de
ene hand een rits kinderen,
aan de andere een fiets. Dag
jesmensen, die hun bagage
voor een dag in bewaring
geven.
„De ergste drukte is nu
wel voorbij", zegt de chef
van het bagage- en rijwiel
depot. Maar in de afgelopen
weken was het soms zo druk,
dat we het maar nauwelijks
konden bijbenen". Vooral op
de maandagen, donderdagen,
vrijdagen en zaterdagen is
de drukte soms overstelpend,
want op die dagen rijden de
fietsentreinen Elke nacht op-
meelfabriek verspreiden".
Vele buitenlandse badgasten
klagen steen en been over
de specifieke geur van ka
davers, afkomstig van grote
partijen rottende vis, die
soms dagen achtereen het
strandbezoek niet tot een
onverdeeld genoegen maakt.
„Wilt ge het hoekje om",
zo vraag ik u, beste auto
mobielberijders. Als ge te
onstuimig op het gaspedaal
drukt, dan is dat, figuurlijk
gesproken, zeer wel moge
lijk. Tenminste als ge de
hoek van de Lange Nieuw-
straat en het Marktplein
wilt nemen. „Blijft ge ech
ter liever nog wat jaartjes
op het aardse tranendal",
zegt ge? Goed, maar dan
smeek ik u: „doe het
kalmpjes aan met uw ve
hikel". Er gebeuren op dit
punt toch al zoveel onge
lukken.
Zou het overigens niet
zijn aan te bevelen een
waarschuwings-bord, onge-
veel honderdvijftig meter
voor de hoek van de Lange
Nieuwstraat en het Markt
plein te plaatsen? Buiten
landers, die naar het strand
of naar de sluizen willen,
zien het A.N.W.B.-bord op
de beruchte hoek pas op het
allerlaatste ogenblik, zodat
zij meestal met gierend ge
piep de hoek omstuiven en
de fietsers en brommers,
die recht doorgaan en voor
rang hebben, te laat op
merken. Een waarschu
wingsbord, met het op
schrift: „Pas op, over hon
derdvijftig meter links af
naar sluizen en strand",
zou uitkomst brengen.
nieuw denderen ellenlange
fietsentreinen door het hele
land. Of het nu fietsen zijn
voor Nice of Diemen, de
spoorwegen zorgen ervoor,
dat de karretjes van de va
kantiegangers op tijd aan
komen.
De heer Th. J. Borsten
van de „Kennemer ijsfa
briek" is ook best tevreden
over het mooie zomerweertje
van dit jaar. Sinds 1947 heeft
hij niet een dergelijke top-
produktie meegemaakt. Tij
dens de warmste dagen kon
slechts n A di grootste moei
te aan de vraag van de ijs-
lik-lustigen worden voldaan.
Ondanks het prachtige zo
merweer kent ook hij zijn
zorgen. Immers de prijsver
hoging van melk en melk-
produkten is voor hem een
waar blok aan het been.
„Maar ja, daar moeten we
maar niet te lang aan den
ken", verzucht hij. „Zo lang
de zon schijnt verkoop ik
tenminste ijs". Ook bij deze
bedrijven, evenals bij de li-
monadefabrieken, is de zon
weer het beste reclame
middel. Het ijsbedrijf is op
en top een seizoenbedrijf.
„Als het pas warm weer
wordt in mei, zijn de eerste
maanden foetsie", legt de
r4jsfabrikant uit. „Maar als
de mensen het ijs eenmaal
hebben geproefd, dan kun
nen ze er niet meer afblij
ven". „Wat is voor u de
beste periode om ijs te ver
kopen", is onze vraag. „Dat
is meestal het geval in de
maanden iuli en augustus
en dan vooral tijdens de
weekeinden."
Wat „IJmuidens Bloei"
van deze maanden denkt?
„Lekker druk. Alle pensions
zijn zo goed als besproken",
dat zijn de impressies van
de heer J. P. van Megchelen.
Dit blijkt wel uit het feit,
dat de aanvragen voor lo-
geerruimte voor het volgen
de jaar nu al binnenstromen.
„Het wordt alleen hoog
tijd, dat het strandplan
wordt uitgevoerd en dat er
eens iets gedaan wordt aan
de stank, die de schuiten met
hun ladingen voor de vis-
DE TUNNELFEESTEN staan op het vuur. U hebt er mis
schien al van gelezen, want vorige week verscheen er een
indrukwekkend eerste communiqué van de commissie, die
al het feestgedruis rond de opening van de tunnels in de
IJmond bundelt. Wethouder J. C. Aschoff, die thans als
burgemeester op Roozenburg zetelt, werd opgevolgd door
wethouder H. de Boer, die met frisse moed aan de slag ging
en met de commissie nog plannen beraamde, die op korte
termijn ten uitvoer kunnen worden gebracht.
Er komen misschien in voor
een vuurwerk, een aubade,
heel misschien een autorally,
feesten op scholen, een foto-
en schilderijen-tentoonstel
ling en heel misschien de
openlijke verbranding van de
Velser ponten
Het communiqué bevatte
één zin - het was de laatste
alinea - die aanleiding tot
veel gepeins en hoofdschud
den in de IJmond is geweest.
Wat zegt die commissie nu
eigenlijk, vroegen we ons met
elkaar af. Want het commu
niqué stelde:
„De commissies aanvaarden
geen verantwoordelijkheid
voor de tot heden van parti
culiere zijde ondernomen ac
tiviteiten, noch voor in de
toekomst zonder hun instem-
„Goed zo", roep ik u toe,
'lfenderen van tent 101 er
gens bij de pieren. Nog
maals hulde. Hulde voor
een voorbeeld van een
voorbeeldig beeldhouw
werk, dat onlangs op het
strand is verrezen. En alsof
het niet opkon hebben jul
lie ook nog een tentoon
stelling georganiseerd, zo
heeft een goede man mij in
het oor gefluisterd. En jul
lie hebben geld opgehaald
voor de noeste arbeid, die
jullie daar temidden van de
badgasten hebt verricht.
Hoor ik het goed? Zegt ge
„foei", lezer? Nee dan hebt
ge het nog niet goed be
grepen. Want al het geld,
dat de kinderen ophaalden
komt ten goede aan de
t.b.c.-bestrijding. Twaalf
gulden en vijfentwintig
centen. Wie doet het ze na?
ming te organiseren festivi
teiten."
IJmonders, ik schrik niet
snel, maar het bovenstaande
klinkt. Daar staat iets, waar
je het voorlopig weer mee
kunt doen. Het particulier
initiatief wordt zo maar ik
een zin van tafel geveegd.
Ik had hier op door willen
gaan en had ook een laatste
alinea van gelijke strekking
voor dit brokje „Kennemer
Lantaarn" als antwoord ge
reed liggen, maar nu blijkt,
dat het communiqué door een
der commissieleden helaas
een tikje ongelukkig is ge
steld. De commissie bedoelt
het niet, zoals wij het lezen
Wij met z'n allen moeten
uit die alinea alleen maar
peuren, dat de commissie niet
van zins is verantwoordelijk
heid te aanvaarden voor za
kelijke activiteiten en derge
lijke van particulieren rond
de tunnelopening. En boven
dien zegt de commissie nu,
dat zij die activiteiten zeker
niet zal afkeuren.
En nu halen we met z'n
allen weer opgelucht adem
in onze frisse IJmond en
gaan over tot de orde van
dit weekeinde. (Tussen haak
jes: het ging deze week wel
met de vismeelfabriek, maar
er kan een tijd komen, aldus
hebben ingewijde ruikers mij
verteld, dat drommen IJmui-
denaren naar deze fabriek
zullen optrekken om haar af
te breken, zodra er weer
zandspiering wordt aange
voerd. En dat is heel wat.)
De bramenoogst is goed,
heb ik me woensdag door
een groepje IJmuidense
knapen laten vertellen. Uit
het duin worden emmers,
potten en kussenslopen vol
bramen naar huis gedragen.
De bereiding van de jam
door moeder kan beginnen.
Dit leuke stel, al koutend
over de pluk van de mid
dag, kwam ik in het bos
tegen. Ze gingen op huis
aan. Uit een andere mond
heb ik daarna nog verhalen
opgetekend over de bra
menstroperij in vroeger
jaren rond ons IJmuiden.
Ik wil niet beweren, dat er
een eind aan die stroperij is
gekomen. De knapen ook
niet, al stonden hun gezich
ten door en door eerlijk.
Maar u weet ook wel, dat
IJmuidense jongens als deze
altijd een gaatje en een
plekje weten.
Onze man, die geduren
de negenenveertig weken
per jaar deze kolommetjes
volbabbelt - Uw Lampe
nier - zwerft volgens de
laatste positie, die ik van
hem binnenkreeg, bij Wé-
gimont. Ik kreeg van hem
voor u allen een „Vue du
Chateau et ses alentours"
Hij wenst u allen het
beste. Doet iedereen de
groeten. En hoopt over
enige weken - op 31
augustus - bruingebrand
en monter terug te keren
in deze rubriek. Tot die
dag zult u het moeten
doen met de geschriften
van
JUNIOR.
(Thalia). In dit
theater draait van
vrijdag tot en met
zondag „Aan de rand
van de hel" met
William Holden en
Virginia Leith in
de hoofdrollen. Een
stoer verhaal over
het wel en wee van
testpiloten, dat elke
vliegtuigliefheber in
het bijzonder en de
genen, die van span
nende films houden
in het algemeen,
enige uren van ont
spanning zal bieden.
Nadat major Bond
(William Holden)
aanvankelijk na zijn
gevangenschap in
Korea ongeschikt
wordt geacht voor
testpiloot, lukt het
hem toch zijn kwa
liteiten als test
piloot op oefen-
vluchten te bewij
zen. Na een proef
vlucht rapporteert
Bond een defect aan
een van de nieuwste
types machines. De
waarheid van zijn
ontdekking wordt
wel op zeer lugu
bere wijze bewezen doordat enige ogen
blikken na deze ontdekking eenzelfde
vliegtuig neerstort en de piloot om het
leven komt. Vervolgens wordt Bond te
werk gesteld bij een geheim raketproject.
Bij een proefvlucht ziet hij zich genood
zaakt het toestel op zeer grote hoogte met
behulp van zijn schietstoel te verlaten.
Hij brengt er het leven af, hetgeen een
wonder mag heten. Vooral de ervaringen
bij de proefnemingen van de raketten zijn
niet van de nodige spanning gespeend.
Red Skelton haalt maandag tot en met
woensdag, alsmede zondagmiddag op het
witte doek in Thalia de dolste capriolen
uit in „Straatvijand nummer elf". Hij ont
maskert bandieten, verzeilt in een dan
cing, brengt oplichters en politiemannen
tot wanhoop en fungeert en passant nog
even als barkeeper. Hij blijkt echter niet
zo gek te zijn als hij zich wel voordoet.
Op de laatste meters film ontmaskert hij
een stelletje bandieten en sleept zo de
beloning van tienduizend dollar in de
wacht. Op het allerlaatste metertje film
sluit hij dolgelukkig zijn verloofde in de
armen, zoals gebruikelijk bij deze films.
Een onpretentieus vakantie-rolprentje,
waar een ieder zijn genoegen wel aan zal
beleven.
,»Tot ziens in New Orleans" (donderdag
in een speciale voorstelling) behandelt het
verhaal van een eenvoudige vissers jongen
(Pepe Duval), die zeer in trek is bij de
meisjes. Tijdens een zegeningsfeest ter ge
legenheid van het uitvaren van de vissers
vloot zingt een bekende operazangeres uit
New Orleans. Pepe wordt hals over kop
verliefd op haar en springt eveneens op
het toneel om met haar enige duetten te
zingen. De impressario van de zangeres
ziet wel iets in de eenvoudige vissers jon
gen en tracht hem te contracteren. Pepe
weigert aanvankelijk, maar wanneer zijn
boot in een storm wordt vernield, neemt
hij het aanbod toch aan. Hij ontpopt zich
als een gevierd tenor, die samen met Su-
zette (de operazangeres) een succesvol
tournee onderneemt. Pepe verklaart Suzet-
te zijn liefde, die zij echter niet beant
woordt, omdat zij wel houdt van de dolle,
onbesuisde, eenvoudige vissersjongen,
maar niet van de conventionele tenor, die
hij nu is geworden. Toch komt alles weer
in kannen en kruiken, zoals ge zult kunnen
zien bij het aanschouwen van deze spran
kelende film.
„Rose Marie" (dinsdag tot en met don
derdag) Ziedaar de cinemascopische,
stereophonische filmversie van de be
kende operette uit de twintiger jaren.
Maar wat er door de bovenomschreven
technische vervorming ook aan veranderd
mag zijn, de ontredderde bekoorlijkheid
van Rose Marie, de gepassionneerde In
dian Lovecall en de goede afloop zijn het
zelfde gebleven.
Alleen ziet men nu ook het omringende
Canadese berglandschap, dat door de
ruimtelijke weergave zoveel te indruk
wekkender is geworden.
Ann Blyth is een uitstekende verper
soonlijking van de moeilijk te temmen
Rose Marie en Fernando Lamas ervaart
als sergeant van de Mounted Police hoe
moeilijk dit wel is, nadat hij haar in het
wild gevangen heeft. Hij ervaart voorts
welk een ondankbaar karwei het is, want
het lied „I have to love", dat uit haar
slaapkamerraam weerklinkt, geldt niet
hem maar een al even ontembare pelsen
jager (Howard Keel). Hij doorstaat het
echter meesterlijk en redt zijn medemin
naar die hem bij iedere ontmoeting
spottend vraagt „hoe gaat het met de
wet?" zelfs van de strop, door in een
heel penibel geval zijn onschuld te be
wijzen. Wie in zijn vakantie een paar op
windende uren wil beleven komt bij deze
film zeker aan zijn trekken.
BEVERWIJK
„Schurken gaan naar de hel" (Kenne-
mertheater). Twee gevangenen ba~
ner zich schietend en moordend een weg
uit de gevangenis en komen na een uitput
tende vlucht uitgehongerd in een eenzaam
schildersatelier aan zee. Zij doden de zich
verzettende schilder, diens model (Marina
Vlade) wordt gedwongen de mannen te
verzorgen. Haar wraak is intens: door lief
de voor een hunner te veinzen, zet zij de
twee mannen tegen elkaar op: de een ver
wond de ander met een schot. Dat verbroe
dert het tweetal, dat vertrekt langs een
pad. waar het meisje tevoren het bord:
„Drijfzand, levensgevaar" heeft weggeno
men.
De film is knap gemaakt, maar de regie
is soms te nadrukkelijk, zij is over-regie.
Ook het prachtige camerawerk is zo ver
bijsterend vaardig in details, dat het film
ritme erdoor verstoord wordt. Het meisje,
dat bijna niets zegt in de gehele film, die
Scène uit „Aan de rand van de hel",
waarin William Holden de rol van
testpiloot speelt. Deze week in Thalia.
ook haar gelaat nauwelijks verandert
kreeg echter door de regie een grote dui
delijkheid en spanning; zij doet niets, de
camera doet alles. De wijze waarop het
meisje relief krijgt, is een filmische pres
tatie van de eerste orde. De grote spanning
die de film bezit is niet toe te schrijven
aan het rommelige verhaal. De spanning
is uitsluitend te danken aan het camera
werk en de regie. Men kan deze rolprent
maandag tot en met woensdag bewonderen.
Tot en met zondag wordt de thriller
„Spionage in het spel" vertoond en in de
matinées kan de jeugd zich vermaken
met de poppenfilm „Hans en Grietje".
(L u x o r). „Don Juan" is een kleurige
parafrase op het leven van „de grootste
minnaar aller tijden", waarin de Franse
komiek Fernandel alle gelegenheid krijgt
zijn verbazingwekkende mimische gaven
tot en met maandag in dit theater te ont
plooien. Fernandel fungeert hier als Don
Juans trouwe knecht en factotum Sgana-
relle, wiens voornaamste taak het is te
zorgen dat zijn heer zich ongestoord aan
zijn lieftallige veroveringen kan wijden.
Sganarelle is dus de man die de klappen
krijgt, zowel van de bedrogen echtgenoten
en verloofden als van zijn ondankbare
meester zelf. Hij verdraagt dat alles met
filosofische gelatenheid totdat het lot hom
dwingt zelf voor Don Juan te gaan spelen
öm zijn werkgever, die in een bijzonder
netelig parket zit, een alibi te verschaffen.
Zo maakt de linkse, oerlelijke Sganarelle
zijn entree aan het hof van de gouverneur
van Toledo als de legendarische verleider
en zo groot is diens reputatie dat de knecht
zonder meer als de authentieke Don Juan
wordt aanvaard en gefêteerd. De hofdames
vooral zijn niet bij hem weg te slaan en
zij leggen de arme Sganarelle het liefdes
vuur zo na aan de schenen, dat deze al
spoedig tot over zijn oren in de moeilijk
heden zit. Hoe hij zich daaruit redt met
de brandstapel al loeiend onder zijn voe
ten moet ge zelf gaan zien. Fernandel
maakt van deze Don Juan een kostelijke
filmklucht naar het mclel van de oude
schelmenromans.
„Blumen von Hawaii' is een zeer vrije
bewerking van de operette, die dezelfde
titel voert. Een vrolijk alle leeftijden-
vakantie-niemendalletje met veel muziek
en dans, aardige decors en een zeer door
zichtige intrige. In de overgangen tussen
de scènes zijn verscheidene aardige vond
sten verwerkt. Ook de vakkundige mon
tering maakt het zien van deze film tot
een plezierige ontspanning (In de mati
nées).
(W. B. - theater Een Frans fabrieks
meisje ontbeert de romantiek en daarom
vertrekt zij naar het Midden-Oosten. In
„Harem-girl" krijgt men haa: belevenissen
opgediend: zij wordt bijna vermoord en
als zij, vermomd als prinses in het paleis
van een Oosterse prins terecht komt, ont
ketent zij een reeks van achtervolgingen
waarbij zij haar achtervolgers keer op keer
over elkaar heen doet struikelen en hen
een onvrijwillig bad bezorgt. Het meisje
krijgt de sleutels van een geheim wapen
arsenaal in handen, zorgt voor een op
stand onder de haremmeisjes en bezorgt de
rebellen uiteindelijk de overwinning.
Deze film wordt vrijdag en zaterdag
vertoont. Zondag en maandag draait de
klucht „IJscoman kijk uit".
In de matinees wordt de gangsterfilm
„Joe Macbeth" vertoond. Een spannende
geschiedenis, die zich in de Amerikaanse
onderwereld afspeelt en tegelijk een para
frase is op Shakespeare's koningsdrama
„Macbeth".
Het rooms-katholieke volksdeel van
Driehuis maakt zich op voor de viering
van een veertigjarig feest, het priester
jubileum van de zeereerwaarde heer J. P.
Bik, pastoor der parochie van de H. Engel-
mundus, wiens feest op donderdag 15
augustus valt. De jubilaris werd op 4
oktober 1890 te Leiden geboren en op 15
augustus 1917 tot priester gewijd. Hij was
kapelaan te Den Burg op Texel, Warmen-
huizen, Rotterdam (H. Antonius Abt), en
Den Haag (H. Liduina). Op 21 november
1936 benoemde dé bisschop van Haarlem
hem tot pastoor van Oud-Beijerland, van
waar hij op 20 april 1940 vertrok naar
Velsen-Driehuis, waar hij zich bemind
heeft weten te maken bij de parochianen
van de H. Engelmundus.
ADVERTENTIE
voor al uw rijbewijzen
MOTOR of SCOOTER
LUXE- of VRACHTAUTO
Gediplomeerde
K.N.A.C.-, A.N.W.B.-, K.N.M.V.-
F.N.O.P.-auto- en motorrijschool
Hagelingerweg 134 Santpoort
Telefoon K 2560 - 8930
Er was deze week een grote vraag naar
sla, die voor heel goede prijzen werd ver
kocht en in prijs opliep tot 20 cent per
krop. De aanvoer van snijbonen was van
grote betekenis. Het was een geluk dat de
fabrieken flinke afnemers waren, zodat de
prijs bleef hangen op 55 cent per kilo.
Sperziebonen waren er heel wat minder
en waren ook duurder. Er werd tot 85 cent
per kilo voor betaald. Bos- en waspeen
ging vlot weg en kwam nog tot de 30 cent
per bos en per kilo. Bloemkool varieerde
van 18 tot 55 cent per stuk. De tomaten
daalden in prijs en gingen de 40 cent per
kilo bijna niet meer te boven. Komkommer
varieerde van 8 tot 18 cent per stuk. Er
kwamen weer aardbeien aan dt. markt, die
voor 1.15 per doosje werden verkocht.
Spinazie ging tot 56 cent per kilo, postelein
was ook goed te verkopen met prijzen tot
35 cent per kilo.
Goede prijzen voor bloemen
Op de bloemenveiling bestond de aan
voer voor een heel groot deel uit gladiolen,
die vrij goed verkocht werden. Er werd
tot 75 cent per bos betaald. Dahlia's waren
eveneens aan de prijs. Soorten als Gerrie
Hoek en Glorie van Heemstede brachten
het tot 80 cent per bos. Lelies komen in de
soorten Rubrum en Fortune. Deze varieer
den van 10 tot 35 cent per tak. Statice en
Zihnia's draaiden rond de 75 cent per bos.
Er komen steeds meer chrysanten, ook de
Chadwood en September geel. Er werd tot
80 cent per bos betaald.
De bloemenveiling heeft over het eerste
halfjaar van 1957 63.422 meer geveild dan
in dezelfde periode van 1956. Er werd nu
842.424 geveild tegen 778.990 in 1956.
De markt in Castricum
Op de veiling van „Ons Belang" te Castri
cum werden lage prijzen betaald voor de
bonen. Een enkel partijtje kwam slechts tot
60 cent per kilo. Daarentegen was sla weer
zeer gewild en een goed kropje bracht 14
cent op. Ook de bramen, waarvan slechts
enkele mandjes aan de veiling kwamen,
behouden de prijs van 2.90'3. Voor
tuinbonen was in het geheel geen animo
meer en ook komkommers bleken slecht
verkoopbaar: 3-14 cent per stuk. Pronk-
bonen. in het begin nog 76 cent per kilo,
kwamen nu niet hoger dan 45 cent en ook
de bloemkool zakte beduidend in prijs,
van 29 tot 12 cent.
De "verdere noteringen waren: snijbonen
53-56. bliserwten 49, tomaten 44-47, bos-
'krotèn 9-i'O. sjalotten 18 cent.
MARKTBERICHTEN BEVERWIJK
9 augustus. Aardbeien 115 ner doosje,
frambozen 48-76, andijvie 12-29, sla 4-17,
bloemkool 16-55, bospeen 17-33, waspeen
10-29. sperziebonen 56-^3, snijbonen 33-63,
pronkbonen 22-48, tomaten 15-44, komkom
mer 8-17, doperwten 42-115, kroten 5-8,
soepgroenten 4-12.
De voorlaatste competitiewedstrijd van
het eerste Rooswij k-damesnegental, die
vrijdagavond op „Watervliet" zou worden
gesoeeld. is niet doorgegaan, omdat de
damessoftbalploeg ran OVVO I uit Am
sterdam niet was komen opdagen.
Het voornemen van de Rooswijk-dames
was vervolgens een uitdagingswedstrijd
te spelen t.egen een combinatie van heren
uit Rooswijk 1 en 2. Ook deze wedstrijd
vond geen doorgang in verband met de
hevige regenval.
Vanmiddag zullen de Rooswijk 2-heren
het eerste TYBB-team in Haarlem bezoe
ken, waarbij de Rooswijk-reserves ver
moedelijk wel niet tot winst zullen komen.
Rooswijk 2 speelt met de heren: werper
C. Koning; vanger H. v. d. Wel; le honk
J. Pleyt; 2e honk C. de Vries; 3e honk
F. André; korte stop C. Rooy; 1. velder
J. Heemskerk; midvelder F. v. d. Hoff;
r. velder K. Rozemaal.
Tijdens een bestuursbijeenkomst heeft
het bestuur van de Coöp. tuinbouwvereni-
ging „Ons Belang" afscheid genomen van
haar oud-voorzitter, de heer J. Brandjes.
Ondermeer waren aanwezig de oud
bestuursleden, de heren H. Wulp en D.
Schermer.
De nieuwe voorzitter, de heer J. Groen
tjes, heeft de scheidende functionaris, die
op de algemene vergadering reeds tot ere
voorzitter werd benoemd, in hartelijke be
woordingen toegesproken.
Als blijk van waardering voor het feit,
dat hij 42 jaqr als bestuurder de vereni
ging heeft gediend, bood spreker de heer
Brandjes een mooie haardstoel aan.
In juli 1957 heeft het Staatsvissershaven-
bedrijf te IJmuiden een hogere omzet
weten te bereiken dan vorig jaar juli.
Werd in juli van vorig jaar voor een be
drag van f 2.805.446,91 omgezet, dit jaar
was het een bedrag van f 3.125.651,26. De
aanvoercijfers waren gisteren nog niet be
kend.
De Nederlandse kustvaarder „Henny T"
van de rederij Tulp uit Groningen heeft
twee Hamburgse studenten gered in de
Elbemonding. De studenten wilden de zeil-
kotter „Yorikke" naar Hamburg brengen,
maar waren door een sterke oostenwind
naar zee gedreven en in de nabijheid van
het lichtschip „Elbe I" omgeslagen. De
twee studenten zijn te Brunsbüttelkoog
aan land gebracht. De zeilboot is door de
reddingboot „Hindenburg" geborgen.
IIIIIfiiiiiiMBif™ ,miF
