IJmuider Courant | 1957 | 19 augustus 1957 | pagina 7

Van Steenbergen en Proost hielpen
België aan wereldtitels op de weg

Bleeker bleef Richardson
heel ver voor in Enschedé

Nederlanders speelden zowel bij de
profs als amateurs belangrijke rol

Hannie Bloemhof versloeg
June Paul twee maal

Schalk Verhoef stelde zaterdag
de derde plaats veilig

Piet van Est gaf
mismoedig op

De uitslagen

Zaanse atleet prolongeerde zijn
nationale titel op de marathon

Tweede plaats voor Nel
Zwier in Edinburgh

MAANDAG 19 AUGUSTUS 1957

Maas viel

Vier medailles voor
Nederlandse renners

p Goud: België (3) - weg profs en ama-
teurs, stayers; Frankrijk (2) - achtervol- j
ging profs en sprint amateurs; Neder-
8 land (Derksen, sprint professionals) en i
8 Italië (achtervolging amateurs).
8 Zilver: Italië (3), Frankrijk (2), Neder-
land (Van Vliet, sprint professionals)
en Zwitserland. j

Vlucht

Broer Dirks Nederlands
kampioen in Eenrum

Regen en modder

V errassing

Sprong

Tegenstander voorlopig
Oranjeteam verloor

Flamingo's versloegen
de Free Foresters

Vriens bowlde 6-34

Rik van Steenbergen kan nog een jaar de regenboogtrui
van wereldkampioen bij de profs op de weg blijven dragen.
In een zeer emotionele eindsprint versloeg hij met ruim
verschil de Fransen Louison Bobet en André Darrigade,
zijn landgenoten Rik van Looy en Fred de Bruyne en de
Franse tourwinnaar Anquetil. De duizenden Belgen in het
stadion schreeuwen zich schor van vreugde. Het was ook
te mooi. Zaterdag Proost, een landgenoot, kampioen bij de
amateurs, en nu weer een van de grote favorieten van
het publiek voor wie de Brabainjonne gespeeld werd. En dan
nog wel een kampioenschap voor de tweede achtereen
volgende maal, want de 32-jarige Van Steenbergen had
het vorig jaar in Kopenhagen ook al de titel bij de profs op
zijn naam gebracht. Is het een wonder, dat de rijkswachten
niet al teveel tegenstand boden, toen duizenden Belgen
de afzettingen verbroken en dwars over het veld naar de
afgesloten ruimte voor de ceremonie protocolaire stroomden
om hun renner van dichtbij toe te juichen? Het enthousiasme
bereikte een toppunt toen Koning Boudewijn en Prins
Alexander, die de laatste twee ronden van de wedstrijd
hadden bijgewoond, de winnaar kwamen feliciteren.

Drie Fransen en drie Belgen op kop. Deze boodschap
uit de luidsprekers werd met luid gejuich ontvangen. Het
had er in de laatste ronde om gespannen. De berichten waren
vaak niet duidelijk geweest, maar nu had men zekerheid.
Even voor Waregem hadden Van Steenbergen, De Bruyne,
Van Looy, Bobet, Darrigade en Anquetil zich definitief
los gemaakt uit het peloton en stormden eendrachtig samen
werkend ,op het stadion af. De Bruyne leidde het groepje
over de brug, die naar het laatste rechte eind voerde. Toen
kwam Darrigade naar voren. De blonde Fransman trok
de spurt aan voor Bobet en het ging hard. Maar niet zo
hard of Van Steenbergen kon meekomen. Hij ging binnen
door vlak langs de plaats waar zijn Koning net als andere
Belgen in spanning zat toe te kijken, en hij greep zijn kans.

Vijftig meter voor de streep had hij nog maar alleen
Louison Bobet voor zich en met een extra inspanning ging
van Steenbergen ook hem voorbij. De Belgische triomf
werd volledig: Steenbergen eerste, Van Looy vierde, De
Bruyne vijfde, Van Daele zevende, De Rycke achtste,
Schepens negende, Janssens elfde en Impanis als laatste
Belg op de negentiende plaats.

Maar al kwamen de Nederlanders er in de slotfase niet meer aan te pas, z\j
konden zich toch tevreden terugtrekken. Want het waren de oranjetruien die
zondag de koers leven gaven. Piet van Est was dadelijk na de start de grote animator
van een vlucht waarbij later ook De Groot en De Jongh betrokken waren. En die
pas 200 km verder eindigde. En daarna was het Wagtmans die door een brutale solo
leven in de brouwerij bracht. Neen, de Nederlanders mochten beslist niet ontevreden
zijn, ook al waren zij uiteindelijk niet bij de eerste tien. Van der Pluym werd
onze beste man in de eindklassering op de twaalfde plaats, dus vlak achter al die
Belgen. De Jongh eindigde als dertiende, Wagtmans als zestiende, Wim van Est
als 21ste en Mahn als laatste van de Nederlanders op de 27ste plaats met 2 min.
46 seconden achterstand op de winnaars.

Maas, De Groot en Piet van Est waren dus uit de strijd verdwenen. Maas was
in de derde ronde betrokken bij een valpartij waarbij zijn fiets gekreukeld werd,
De Groot en Piet van Est hadden er genoeg van toen hun vlucht in de tiende
ronde op niets was uitgelopen, en stapten af.

Ruim 285 zware kilometers lagen voor
de boeg, toen zondagmorgen aan zeventig
renners uit West-Duitsland, Australië, Oos
tenrijk, België, Denemarken, Spanje,
Frankrijk, Groot Brittannië, Italië, Lichten-
stein, Luxemburg, Zwitserland en Neder
land het vertreksein werd gegeven. De
regen die in de nacht van zaterdag op zon
dag weer overvloedig was gevallen, hield
op, maar het was toch vrij fris. Iedereen
verwachtte dan ook, dat de meute zich
voorlopig wel kalm zou houden en min
stens een honderd of honderdvijftig kilo
meter geen activiteit zou ontwikkelen.

Er was er echter een, die daar anders
over dacht. De Brabander Piet van Est
had zich direct na de start, in gezelschap
van de Spaanse kampioen Ferra, de Zwit
ser Favre en de Spanjaard Galdeano, naar
voren gewerkt en reed aan het hoofd van
de kleurige stoet door het stadion.

Niemand geloofde, dat het serieus be
doeld was en ook het peloton reageerde
nauwelijks, omdat er nog 285 kiometers
voor de boeg lagen. Het gevolg was, dat de
vier in Gooighem na 9 km al 45 seconden
voor lagen. Ferra kwam hier ten val,
maar werd door Galdeano weer bijge
sleept. De voorsprong op het peloton, dat
een stoutmoedige Junkermann van een
poging om naar de kop te komen af deed
zien, groeide zienderogen. Na twee ronden
48 km duurde het 3 minuten voordat
de groep zich na de koplopers in het
stadion aandiende.

En terwijl die vier koplopers in de derde
ronde verwoed vochten om enkele secon
den winst, werd Nederland in de achter
hoede getroffen. Na ongeveer 53 km rijden
ontstond bij Vichte een valpartij, waarbij
Maas, de Belgische favoriet Van Looy, de
Duitser Buchdahl en de Engelsman Belwell
betrokken waren. De fiets van Maas was
volkomen gekreukeld en de Pindorper
stond huilend het in de verte verdwijnende
peloton na te kijken. Voor hem was het
kampioenschap afgelopen. Niet voor Van
Looy. De Belg kwam er beter af. Op een
nieuwe fiets overbrugde hij in zijn eentje
in korte tijd de enkele honderden meters,
die hem van de groep scheidden.

Toen bij de derde doortöcht de voor
sprong gegroeid was tot vier minuten en
twee seconden werden de Italianen on
gerust. Zij stuurden Sabbadin op verken
ning uit. Zijn voorbeeld werkte aansteke
lijk op De Groot, die in gezelschap van de
Fransman Dupont naar de Italiaan toe
sprong. Het was vooral aan het harde
werken van de Amsterdammer te danken
dat het drietal kort voor het einde van de
vijfde ronde bij de leiders kwam. En die
hulp was hard nodig, want Favre had zich
terug laten vallen en de voorsprong van
de kop op het peloton was inmiddels ge
slonken tot 2 min. 39 sec.

Het tempo dat in de eerste drie ronden
rond 37 km per uur had bedragen, was in
de vierde en vooral de vijfde ronde be
denkelijk gezakt. Maar nu vloog het om
hoog en halverwege 142.8 km was
het verschil al weer 3 min. 09 sec. met
het peloton.

Inmiddels hadden Nencini en de Duitser
Friedrich geprobeerd de groep te verlaten.

Kooooooooooocxxiooocxxxxxxxjoooooaxiooooooooooooooooooooa

8 De 21 medailles voor de wereldkam-
o pioenschappen werden als volgt ver-
8 deeld:

Brons: Italië (2), Nederland (2) - Gel-
I dermans, achtervolging amateurs en j
Schalk Verhoef, weg amateurs, Frank- j
rijk (2) en Australië.

^OXXXXXX3000000000000000000000C)CXÖ00000tX)0000<X)0C»000^

doch zij waren door De Bruyne tot de
orde geroepen. De kilometers begonnen nu
zwaar te tellen en tot overmaat van ramp
ging het zo hard regenen, dat kleine ri
viertjes over de macadamweg begonnen
te stromen. De Groot en Sabbadin waren
de sterke mannen in de kopgroep. Eerst
reden zij in een klim naar de top van
de Tiegemer Berg alle anderen los, en toen
die weer bij waren gekomen, verhoogden
zij het tempo. De Spaanse kampioen Ferraz
werd er het slachtoffer van.

In de achtste ronde moest hij lossen en
verdween steeds meer naar achteren. Zo
langzamerhand begon er echter ook activi
teit in het peloton te komen. Het had in
jachten op demarranten de achterstand
verkleind tot ruim twee minuten en vooral
de Belgen waren er belust op om die
brutale Nederlanders terug te halen. Men
kon immers niet weten. In de negende
ronde probeerden Van Looy, de Spanjaard
Botella en De Jongh weg te komen, maar
het lukte niet. De koplopers begonnen
tekenen van vermoeidheid te vertonen en
zakten langzaam terug. Toen driekwart
van de wedstrijd 216 km achter de
rug was, lag het peloton nog slechts
1 min. 24 sec. achter.

Opnieuw demarreerde Van Looy, weer
in gezelschap van De Jongh, en samen
zorgden zij kort daarna voor vers bloed in
de leidersgroep. Maar de vlucht van Van
Looy was teveel voor de groten in het
peloton. Louison Bobet, Nencini en Huot
openden de jacht, die het einde van het
avontuur van Piet van Est en De Groot
betekende. Kort na de elfde ronde was
ingegaan na 240 km gaven zjj de
strijd op en er ontstond nu een kopgroep
van ruim dertig renners.

Van de «aansluiting en het moment rust,
dat daarop volgde, maakte Wagtmans ge
bruik om er in zijn eentje van door te
gaan. Hij pakte enige honderden meters
en bleef daar vooraan meer dan 25 km
solo rijden. Want pogingen van Van Looy
en Van Steenbergen om hem te steunen
liepen op niets uit. Wagtmans had zich
de eerste 240 km gespaard. Hij had voort
durend in de staart van het peloton ge
reden, en probeerde nu zijn slag te slaan.
Er kwam weer hoop in de harten der
Nederlanders, vooral toen de kleine Bra
bander de laatste ronde inging met een
voorsprong van 26 seconden.

Hij gaf teveel en in de laatste moordende
24 km moest hjj buigen voor het beslis
sende Belgisch-Franse offensief. Van Looy,
Van Steenbergen en Janssens gaven de
stoot. Zij lieten het peloton achter zich
en gingen op jacht naar de Nederlander,
die steeds maar om zat te kjjken. Nog
voor Tichem was Wagtmans ingelopen,
ook door de grote groep, waarin Louison
Bobet zich weer ging roeren.

In de laatste beklimming van de Tie
gemer Berg moest Van Steenbergen los
sen. Vlak achter hem kwam Bobet, die
enkele tientallen meters voor het peloton
uitreed. En toen volgde de grote slag waar
in de Fransen en Belgen samen uitmaak
ten wie dit jaar nu wel de grootste wieier-
natie mag heten. Geen Italiaan, geen
Luxemburger en geen Nederlander kwam
er meer aan te pas. Baldini, Gaul, Defillip-
pis, Padovan en Robinson, allemaal ren
ners met klinkende namen, konden de
kloof die hen van de kopgroep scheidde,
niet meer overbruggen en moesten zelfs in
de eindspurt van de groep de eer aan drie
Belgen laten.

In de spanning van de laatste seconden
met die enerverende ontknoping lette bijna
niemand meer op Nencini. Waar was de
winnaar van de Giro gebleven? Volgens
de aankomstcommissarissen was hij er
helemaal niet meer bij; maar alle Italiaanse
journalisten hadden hem duidelijk gezien
en nog wel ongeveer op de 14de plaats. De
film van de aankomst werd nog eens ge
draaid en inderdaadNencini is daarop
niet te vinden.

Maar een Italiaanse fotograaf die juist
van zijn favoriet een plaatje had gemaakt
loste later het raadsel op. Op die foto is
namelijk duidelijk te zien, dat Nencini vlak
achter Boni, die als veertiende geklasseerd
Is, over de streep is gegaan. Maar toen
waren de aankomstcommissarissen al ver-
verdwenen en was er aan de uitslag niets
meer te veranderen.

De uitslagen van de wedstrijd om de w<
reldtitel bij de profs luidde: 1. Van Steen-
bergen (België) 285.6 km. in 7.43.10; 2. Bobet
(Frankrijk) op een lengte; 3. Darrigade f
(Frankrijk) op anderhalve lengte; 4. Van
Looy (België); 5. De Bruyne (België); 6. An-
I quetil (Frankrijk); 7. Van Daele (België)
7.43.22; 8. Derycke (België) z.t.; 9. Schepens j
(België) z.t.; 10. Ernzer (Luxemburg) z.t.; 11.
Janssens (België) z.t.; 12. Van der Pluym
(Nederland) z.t.; 13. De Jongh (Nederland)
z.t.; 14. Boni (Italië) z.t.; 15. Robinson (G.B.)
z.t.; 16. Wagtmans (Nederland) z.t.; 17. Bal
dini (Italië) z.t.; 18. Gauthier (Frankrijk)
z.t.; 19. Impanis (België) z.t.; 20. Huot (Frank-
rijk) z.t.; 21. Wim van Est (Nederland) z.t.;
27. Mahn (Nederland) 7.45.56.

De uitslag bij de amateurs was: 1. Proost j
(België) 190.4 km. in 5 uur 5 min. 5 sec.; 2.
Pambianco (Italië) z.t.; 3. Schalk Verhoef
j (Nederland) z.t.; 4. Schur (Oost-Duitsland)
j 5.05.17; 5. De Mulder (België) z.t.; 6. Fischer-
keller (West-Duitsland) z.t.; 7. Van Tonger-
loo (België) z.t.; 8. Dahlbom (Zweden) z.t.;
9. Magni (Italië) z.t.; 10. Pizoglio (Italië) z.t.;
11. Roman (België) z.t.; 12.. Huygens (Neder-
land) z.t.; 13. Geyre (Frankrijk) z.t.; 14. Zuf- I
felato (Zwitserland) z.t.; 15. Altweck (West-
i Duitsland) 5.06.23; 16 Van der Putten (Neder-

land) z.t.; 25 Teunisse (Nederland) 5.06.27. j
De Nederlander Van Egmond werd 38ste in
de tijd van 5.10.58, Steenvoorden eindigde als
44ste (5.12.00).

XXXXXJOOOOOOOOOOCJOOOOOOCXDOCOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOClOOOf

p
I

Rik van Steenbergen in de bloemen

Broer Dirks uit Eindhoven heeft beslag
gelegd op de titel van Nederlands kam
pioen terreinrijden in de klasse senioren
boven de 150 cc. Weliswaar werd hij in
de zondag in Eenrum gehouden motocross
om het kampioenschap van Groningen
tweede achter zijn broer Albert Dirks,
doch die tweede plaats was voor hem al
voldoende voor de titel.

Het eindklassement van de competitie
om het kampioenschap van Nederland ter
reinrijden senioren boven 150 cc luidt: 1.
Broer Dirks (Eindhoven) 24 punten. 2. Al-
bert Dirks (Eindhoven) 20 punten. 3. Jan
sen (Eindhoven) 18 punten. 4. R. Selling
(Amsterdam) 17 punten.

Piet Bleeker uit Krommenie heeft za
terdag de zesde internationale marathon
in Enschedé gewonnen en zjjn titel van
Nederlands kampioen geprolongeerd. Het
werd een zege met ruime voorsprong op de
als tweede aankomende Engelse interna
tional Edward Richardson. Velen van de
rond 3000 toeschouwers in het Diekman-
stadion in Enschedé hebben alle middelen
te baat genomen om hun enthousiasme te
uiten. Zij klapten, stampten met de voe
ten en schreeuwden alsof niet 3000 maar
30.000 toeschouwers de sintelbaan omzoom
den, toen de atleet met een zegevierende
armbeweging over de eindstreep ging.

Het heeft Bleeker lang dwars gezeten,
dat hij destijds voor de officiële landen
ploeg werd gepasseerd. Geladen kwam hij
dan ook aan de start. En hij is degene ge
weest, die de groep van 40 lopers, waar
onder de 56-jarige Rotterdammer Pleun
van Leenen, deelnemer aan de Olympische
Spelen van 1928 in Amsterdam met zijn
record aantal van 26 marathons, naar een
hoog aanvangstempo heeft gedrongen. Het
wekte dan ook geen al te grote verbazing
dat ondanks de tegenwind en enige
regenbuitjes over de eerste 10 kilometer
een snelle tijd van 35 min. 06 sec. voor de
vier koplopers, Bleeker, Smits, Van Hoorn
en Muurlink werd afgedrukt.

Op korte afstand volgden de Deven-
tenaar Frederiks, de Fransman Henri
Chène, de Engelsen Joyce, Richardson,
Honney en Winchester. In de buurt van
de Buurse beek, waar de vakantiegangers
uit hun zomerhuisjes gelokt de deelnemers
luide aanmoedigden, liepen Smit en Blee
ker om beurt voorop. En zo hard, dat na
15 km. deze twee atleten op de voet
gevolgd door Van Hoorn 52 min. 45 se
conden noteeerden.

Het was te veel voor de Amsterdammer
Muurlink, die moest lossen en 20 seconden
later als vierde doorkwam. Frederiks, die
inmiddels gezelschap had gekregen van de
Haarlemmer Kroezen, deed er 3 en de
Fransman Chène hij sneed alle bochten
af en de Britten Joyce, Richardson,
Honney en Winchester, ongeveer 4 minu
ten langer over om deze afstand af te
leggen.

Verder ging het over de links en rechts

door prachtige bossen geflankeerde asfalt
weg naar het met vlaggen versierde dorpje
Haaksbergen. Hier maakte Bleeker zich
los van Smits en met 400 meter voor
sprong kwam hij als eerste bij het op 3
km voorbij Haaksbergen midden op de weg
staande tafeltje „rondde" dan 1 uur 14
min. 20 sec. voor Bleeker, 1 „uur 15 min.
25 sec. voor Smits. Ook Van^Hoorn leek
tevreden toen hij als derde loper zijn tijd
hoorde: 1 uur 16 min. 10 sec.

Terug in de hoofdstraat van Haaks
bergen trokken de Engelsen Richardson
en Joyce er tussen uit. Zij lieten hun land
genoten Honney en Winchester met de
Fransman Chène achter. Daarna kwam de
grote aenval van Richardson. Onweer
staanbaar ging hij, met korte pas lopend,
naar voren. Was het na 25 km. nog zo, dat
hij alleen Van Hoorn voorbij was gegaan,
vier kilometer verder bij het kerkje van
Buurse, bleek ook voor Smits het tempo
van Richardson te machtig.

Twee lopers bleven toen nog over in dit
slopende gevecht. Bleeker met zijn lange,
soepele pas en Richardson met korte
schokkende bewegingen proberend op

De 22-jarige Belg Louis Proost, een boerenzoon uit de Antwerpse Kempen, was
zaterdag waarschijnlijk de gelukkigste Belg in Waregem. Na een zeer spannend slot
veroverde hij de regenboogtrui bij de amateurs vóór de Italiaan Pambiaco en de
Nederlander Schalk Verhoef, die een bijzonder goede wedstrijd heeft gereden.

Proos bevocht zijn zege in de laatste vier van de ruim 190 zware kilometers, toen
Pambiaco zeker 30 kilometer alleen op kop had gelegen. Juist op het moment, waarop
de Italiaan tekenen van vermoeidheid begon té tonen, demarreerde Proost uit een
groepje van tien renners, dat in die laatste ronde jacht op de leider maakte. Nog
vóór Waregem had de Vlaming Pambiaco ingehaald en hij versloeg hem op de
eindstreep met enkele seconden. Inmiddels had Verhoef het voorbeeld van de Belg
gevolgd, was eveneens weggesprongen en had genoeg voorsprong genomen om de
derde plaats voor Nederland veilig te stellen, voor de sterke Oostduitser Schur,
vierde in Melbourne.

Een prachtig resultaat voor Nederland, want bovendien eindigde invaller Hugens
op de twaalfde plaats, Van der Putten op de 16de en Teunisse op de 25ste. Van Egmond
en de Nederlandse kampioen Steenvoorden reden de wedstrijd wel uit, maar werden
niet onder de eerste dertig geklasseerd.

Op het ereschavotje dus een Belg op de
hoogste trede, met aan zijn rechterzijde de
ontroostbare' Pambiaco en aan de andere
zijde Schalk Verhoef, die door zijn lengte
bijna even hoog als Proost reikte.

De Italiaan had de laatste ronde als in
een roes gereden. Aan zijn voorsprong van
ruim 20 seconden kon niet getornd worden,
zo dacht hij, en hij zag zich al gehuldigd
worden als de nieuwe wereldkampioen. Hij
kon na afloop niet over zijn teleurstelling
heen komen en toen het Italiaanse volks
lied werd gespeeld, werd het hem te mach
tig en sprong hij van het schavotje af. Voor
Schalk Verhoef werden twee grammofoon
platen gedraaid. Eerst het „Wien Neerlands
bloed" en daarna - om de fout te herstellen
- het „Wilhelmus".

De regen had de terreinen rond het circuit
veranderd in een reusachtige modderpoel,
toen zaterdagmiddag - natuurlijk tijdens
een regenbui - de amateurs werden weg
geschoten.

De eerste ontsnappingspogingen werden
al in de eerste van de acht ronden gedaan,
maar liepen op niets uit. De Nederlanders
hielden zich rustig en toen het grote pelo
ton zeven seconden na de Brit Reynolds en
de Pool Grabowski voor de eerste maal
door het stadion reed, waren de oranje
truien niet in de voorstel gelederen te
vinden.

Het weer klaarde op, af en toe brak het
zonnetje door de wolkenflarden heen en

dat gaf de karavaan moed voor nieuwe ac
ties. De groten waren echter waakzaam en
smoorden iedere brutale poging in de kiem.
Meer dan honderd neter kreeg niemand,
totdat de Limburger Hugens tezamen met
de Oostenrijker Durlacher kort na het in
gaan van de derde ronde - na ongeveer 50
km - de benen nam. In Vichte.- er waren
toen 54 km gereden - hadden zij een voor
sprong van 100 meter op de Rus Kapitanov,
de Nederlander Teunisse en de aanstaande
wereldkampioen Proost, die op hun beurt
het peloton 100 meter achter zich hadden
gelaten.

De drie achtervolgers werden ingelopen,
Durlacher raakte achter door een val op de
gladde kasseien van Tiegem en Hugens
ging onverstandig alleen door. Hij had zijn
krachten beter kunnen sparen, want lang
zamerhand werd zijn voorsprong kleiner,
ook al ontwikkelde hij „berg"-afwaarts na
Tiegem een zeer hoog tempo. Na drie ron
den - 71 km - lag Hugens nog 6 seconden
voor op Schalk Verhoef en de Rus Petröv,
terwijl het peloton met alle andere Neder
landers op 12 seconden volgde.

Het duurde dan ook niet lang of de
situatie was weer helemaal veranderd. Hu
gens was ingelopen en nu formeerde zich
een nieuwe kopgroep van elf man, waaruit
de Deen Dalgaard terugviel. Halverwege de
koers, na 95 km, had deze kopgroep waarin
Nederland niet vertegenwoordigd was, het
peloton 31 sec. achter zich gelaten. Ook
deze vlucht was tot mislukken gedoemd en
op het moment dat het jagende peloton in
de vijfde ronde de leiders achterhaalde,
probeerden de Nederlanders hun slag te
slaan.

den voorsprong bevocht op vijf achtervol
gers ën ruim een minuut op het peloton,
sterk genoeg om voor te blijven.

Maar het liep heel anders uit. Want de
vijf achtervolgers hadden na de zesde
ronde de kop bereikt en het peloton was op
mars gegaan om de stoutmoedigen tot de
orde te roepen. Nederland telde de eerste
tegenslag. Op 1 min. 22 sec. na de leiders
kwam Steenvoorden door in de groep van
tien man en daarachter reed geheel alleen
Van Egmond.

i VJS7S9 3D qo tlBU 2l[tl9b

In de zévendë ro'ndë'Trwam een' niéuwe
groepering. Pambiaco nestelde zich alleen
aan de kop, achter hem op 13 seconden
kwam een groep van tien man onder wie
weer Schalk Verhoef en Proost, op 50 se
conden reed Hugens alleen en het peloton
met Teunisse en Van der Putten lag op
1 minuut.

Toen de laatste 24 km ingingen had Pam
biaco zijn positie versterkt. Hij leidde met
een voorsprong van 20 seconden, waarbij
hij onderweg naar de eindstreep nog vijf
kostbare seconden voegde. Het was niet
genoeg, want 4 km voor het einde sloeg
Proost zijn slag. Zienderogen liep de Belg
op de Italiaan in en aan de rand van
Waregem had hij hem te pakken. Zijn
landgenoten konden hun ogen niet geloven,
toen hun man daarna onbedreigd als eerste
het stadion binnenkwam. Want de voor
lichting was maar droevig geweest. De
mededelingen, die onderweg vanuit een
meerijdende auto werden verstrekt, waren,
vooral tot wanhoop van de honderden jour
nalisten op de tribunes, door storingen
bijna niet te verstaan en tot hun geluk
waren de organisatoren zo wijs geweest op
de tribunes een aantal televisie-ontvangers
op te stellen, zodat de repo ters nog iets
van de wedstrijd zagen.

Door dit gebrek aan voorlichting werd
de zege van Proost voor de duizenden toe
schouwers in het geïmproviseerde stadion
dan ook een zeer grote verrassing. Pam
biaco was net onbereikbaar voor Schalk
Verhoef, die op zijn beurt in de laatste
pedaaltrappen de snel spurtende groep met
Schur aan het hoofd de. baas kon blijven.

Schalk Verhoef.

Tijdens de aansluiting schoot Steenvoor
den naar voren en voordat de anderen het
zich realiseerden was hij 100 meter weg.
Achter hem kwamen de Belg Roman en
Schalk Verhoef in een poging om het
Nederlandse element in de kop zo sterk
mogelijk te maken.

Het drietal kwam bij elkaar en nu gingen
de Fransen en de Italianen die dit toch
wel iets te veel van het goede vonden,
broederlijk aan de kop van het peloton
trekken. Er ontstond een tweede groep, die
na de vijfde ronde - 120 km - 27 sec.
achter lag op de drie leiders, terwijl het
peloton met nog altijd de overige vier
Nederlanders, op 38 sec. volgde.

Steenvoorden en Roman konden het niet
vol houden en vielen in de zesde ronde
terug. Schalk Verhoef bleek echter uit
beter hout gesneden te zijn en legde toen
reeds de basis voor zijn derde plaats. Hij
bleef doorvechten ook toen zeven van de
dertien achtervolgers erin slaagden bij de
eenzaam zwoegende Rotterdammer te
komen en de slag gestreden leek. Want met
de Belgen Van Tongeren en Roman, de Rus
Kapitonov, de Italianen Magni en Pam
biaco, de Fransen Geyre en Mastrotto en
i Schalk Verhoef leek de groep, die 30 secon-

Piet Bleeker

Bleeker in te lopen. Nog vijf minuten ver
schil was er tussen beide atleten, met nog
ruim 7 kilometer te lopen. In angstige
spanning wachtte het publiek op het bin
nenkomen van de atleten. Zou het een
Engelsman of een Nederlander zijn? Het
werd een Nederlander. Met zijn tijd van

2 uur 32 min. 30 sec. bleef Bleeker slechts

3 min. 01.8 sec. boven het record van Janus
van der Zande. Hij heeft zich hiermede
wel volkomen gerehabiliteerd.

De officiële uitslag was: 1. P. Bleeker
(Lycurgus, Krommenie) 2.32.39, 2. E. Ri
chardson (Engeland) 2.37.00, 3. K. Honney
(Engeland) 2.41.53, 4. Trevor W. Joyce
(Engeland) 2.44.25, 5. J. Frederiks (Daven-
tria Deventer) 2.44.40, 6. G. Winchester
(Engeland) 2.44.59, 7. G. J. Kroezen (RKAV
Holland) 2.49.40, 8. F. Muurlink (AAC
A'dam) 2.49.55, 9. Gottfried Knecht (Zwit
serland) 2.50.15, 10. Walter Suter (Zwit
serland) 2.52.35.

Zaterdagmiddag is in Hannover een
wedstrijd gespeeld tussen een vertegen
woordigend elftal van Neder-Saksen op
28 augustus in Groningen de tegenstander
van het voorlopig Nederlands elftal en
de Engelse kampioensploeg Manchester
United. De Britten wonnen met 42, na
dat zij bij de rust reeds een 41 voor
sprong hadden gehad.

Hannie Bloemhof behaalde zaterdag twee
overwinningen tijdens de „Highland Ga
mes" in Edinburgh, waarbij zij de Engelse
favoriete June Paul, die ook aan de Olym
pische Spelen in Melbourne deelnam, naar
de tweede plaats verwees. Hannie Bloem
hof won de 100 yards in 11,3 sec., June
Paul enkele centimeters achter zich latend,
en op de 220 yards herhaalde zij die pres
tatie in 25,4 sec.

De tweede plaats werd door Nel Zwier
veroverd bij het hoogspringen. Nel Zwier
miste de 1,57 meter, een hoogte die wel
werd gehaald door de oud-recordhoudster
Thelma Hopkins. Maar met 1,55 meter
volgde onze landgenote onmiddellijk op
Thelma Hopkins.

Een felle strijd werd geleverd op de 80
meter horden, welke door de Engelse Ca
role Quinton werd gewonnen in 11,4 sec.
en waarbij de Nederlandse Willy Cysouw
als vierde eindigde in 11,6 sec.

De vierde plaats was eveneens voor Eef
Kamerbeek op de 120 yards horden heren.
Winnaar was de Ier Kinsella in 14,6 sec.
De tijden van de overige deelnemers wer
den, zoals in Engeland gebruikelijk is, niet
officieel opgenomen, doch onze landge
noot moet over dit nummer ongeveer 15
seconden hebben gedaan.

Henk Heida had in de eerste ronde van
de 880 yards de kop genomen, maar in de
beslissende tweede ronde werd hij gepas
seerd en hij eindigde als 5e in ongeveer

1 min. 57 sec. Winnaar was de Engelsman
Mike Rawson in 1 min 55,4 sec. Ook Del-
noye, die op de mijl gedurende vier ron
den in de voorste gelederen had gelopen
(bij het ingaan van de vijfde ronde lag hij
tweede), werd verdrongen Hij eindigde op
de zesde plaats in ongeveer 4 min. 12 sec.,
terwijl Wim Roovers achtste werd met 4
min. 15 sec. De snelste tijd werd genoteerd
door Ken Wood met 4 min. 9,4 sec.

Frans Kunen kwam in de race over 2
mijl als vijfde aan de finish in ongeveer
9 min. 8 sec. Bij het hoogspringen werd
Rob Pommee uitgeschakeld na 1,77 meter.
De winnaar, Wilson, kwam tot 1,85 meter.

Het Flamingo cricketteam, dat een tour
nee door Engeland maakt, heeft de twee
daagse cricketwedstrijd tegen de Free
Foresters, gespeeld op het terrein van de
Hurlingham cricketclub, met 5 wickets
gewonnen. De Free Foresters scoorden in
de eerste innings 200 voor 5 en in de tweede
111. De Flamingo's kwamen in de eerste
innings tot 157 en in de tweede tot 156
voor 5.

De HCC-er Vriens was op de tweede dag
bijzonder succesvol. Hij bowlde 6 voor 34.
Wally van Weelde was beide dagen de
beste Nederlandse batsman. In de eerste
innings scoorde hij 62 runs, in de tweede
bleef hij met 88 runs not out.