Wolken van genot:
Marie Marvlïigt, de eeuwige jeugd'
DOUWE EGBERTS
Labour vraagt spoedbijeenkomst
van het Britse Lagerhuis
r
Van dag tot dag
Geen visie
Bertha Krupp overleden
3
K.
Kernproefneming in Nevada
de nieuwe pijptabak in handige tabakszak
Ter bespreking van de financieel-economische
maatregelen van de conservatieve regering
Kerkelijk Nieuws
Algerije-debat in Franse
Assemblee uitgesteld
Oponthoud in commissie
van binnenlandse zaken
UNO-Assemblee stemt voor
debat over Hongarije
Op de"
^Praatótoel
haaruitval
mn
mm
■iiiiir
Westeuropese Unie steunt
Frans Algerije-beleid
DINSDAG 24 SEPTEMBER 1957
De opening van de Velser tunnels door
Koningin Juliana op zaterdag 28 septem
ber is een evenement dat niet alleen maar
Velsen aangaat zelfs niet alleen maar
Noordholland. Het is een belangrijke
nationale gebeurtenis, die een verbetering
betekent van het Nederlandse verbin-
dingsnet en grote voordelen zal brengen
aan het gehele land en aan allen die regel
matig van dat verbindingsnet gebruik
maken. Ons land is tenslotte zo klein, dat
in de moderne verkeerssituatie iedere
Nederlander bij iedere uitbreiding der
verkeersmogelijkheden gebaat is, direct
of indirect.
De Velser tunnels zijn een bewijs van
Nederlandse voortvarendheid en vakman
schap van een streven tot „in de rij
blijven" bij de rest van de wereld, die in
snel tempo nieuwe technische mogelijk
heden toepast en de levensomstandigheden
naar de geest des tijds verandert.
En nu worden wij in de aangename
overpeinzingen ten aanzien van onze
Nederlandse progressiviteit op zeer onaan
gename wijze gestoord door een lakoniek
bericht van de Nederlandse Televisie
stichting, dat zij niet in staat is de
openingsceremonie van de Velser Tunnels
in een directe reportage weer te geven.
Een zo belangrijke gebeurtenis, waarbij
Staatshoofd en regering acte de présence
geven en waarop heel Nederland al jaren
heeft gewacht, zal niet op de schermen
onzer televisietoestellen te zien zijn en we
zullen ons moeten vergenoegen met „enkele
flitsen" ervan in het journaal van die
avond.
Dat is een slechte beurt van de N.T.S.
Met veel omhaal van woorden worden
„onverwachte hinderpalen" aangevoerd en
wordt het gevaar voor ogen gesteld, dat
„andere programma-onderdelen" in het
gedrang zouden komen. Maar dat alles
neemt niet weg, dat de N.T.S. in gebreke
blijft een actueel en spectaculair stukje
nieuws te reproduceren en dat de Neder
landse televisiekijker zich voor de zoveel
ste maal ten achter gesteld voelt bij zijn
buitenlandse lotgenoten, die erop kunnen
rekenen dat hun toestel „de wereld in hun
huiskamer brengt", zoals ook Nederlandse
televisiefabrikanten wel eens in adver
tenties beweren blijkbaar ten onrechte.
Na jarenlange experimenten en „het
kijken van de kat uit de boom" hebben we
eindelijk een enigszins geregeld televisie
programma gekregen, dat kwalitatief
nogal te wensen overlaat, doch tenminste
een goede aanloop tot wat beters belooft
te zijn. Na jarenlange achterstand bij
andere landen begint de televisie in Ne
derland terrein te winnen. Doch inplaats
van met versneld tempo te trachten, voor
aan te komen, sukkelen we in de achterste
rij een beetje mee, imiteren buitenlandse
programmanummers en laten verstek gaan
als het erop aankomt, de kijker te geven
waar hij recht op heeft.
Wel heeft de regering reeds een welge
vallig oog laten dwalen over de groeiende
rijen van televisiekijkers, met betrekking
tot de mogelijkheid om ook daar weer eens
wht extra-belastinggeld vandaan te per
sen. De nieuwe begroting heeft er al met
een werk van gemaakt want het zou
zonde en jammer wezen wanneer er iets
in het comfortabele leven van de belas
tingbetaler zou zijn, dat niet onmiddellijk
schatkistgeld opbracht.
Deze belastingbetaler ondervindt op het
gebied van televisie dus enkel een Neder
landse voortvarendheid als het erop aan
komt, hem zijn geld te ontnemen. Wat hij
ervoor terugkrijgt is middelmatig, onvol
doende vaak, peuterig en onorigineel.
Hoe verbaasd moeten wij eigenlijk zijn,
dat die Velsense tunnels er gekomen zijn
en dat wij er gratis doorheen zullen mogen
rijden....
Er is overigens reden genoeg tot be
zorgdheid over dit verschijnsel van „ach-
teraansukkelen". Het doet zich namelijk
op steeds meer gebieden des modernen
maatschappelijken levens voor. Wat betreft
de atoomenergie zijn wij jaren achter bij
andere landen. Onze huizenbouw begint
zich nu pas te ontworstelen aan
verouderde ideeën en ontdekt flats, bad
kamers, centrale verwarming, liften. Wij
maken nieuwe wegen volgens het model
1935 en schrikken terug voor ongelijk
vloerse kruisingen. Met de polio-inenting
hebben wij de voorzichtigheid zover ge
dreven, dat wij ongeveer het laatste land
van Europa zijn dat er aan begint. Heb
ben wij een afschrik van het nieuwe ge
kregen? Is onze mentaliteit aftands en
verflenst? Waar blijven de geniale ont
dekkingen der Nederlandse geleerden, de
gedurfde toepassingen van nieuwe vond
sten, de frisse en koene initiatieven van de
moderne geest? Waarom zweren wij bij
de „conventionele wapenen", waarmee het
leven telijf moet worden gegaan, terwijl
buiten onze grenzen zich alles verjongt
en vernieuwt?
Dat is misschien een vraag, die geschikt
is voor de uit Amerika geïmporteerde
zaterdagavond-quiz, waarmee het televi
siescherm de laatste maanden zo genoege-
lijk wordt gevuld, en die toch vooral niet
in het gedrang mag komen.
Te Essen Is op 71-jarige leeftijd over
leden Bertha Krupp von Bohlen und Hal-
bach, de moeder van de alleen-eigenaar
van het Krupp-vermogen, Alfried Krupp.
De Westduitse omroep besteedde aan haar
nagedachtenis bijna evenveel aandacht als
aan het verscheiden van koning Haakon
en de componist Sibelius.
Toen Bertha's vader, een kleinzoon van
de oprichter der firma, in 1902 op Capri
was gestorven en geen zoon had nagelaten,
erfde de 16-jarige Bertha de gigantische
ondernemingen. Haar vermogen werd toen
al op 187 miljoen mark geschat. In 1906
trouwde zij met de gezantschapsraad Gus-
tav von Bohlen und Halbach. Deze was in
1870 in Den Haag geboren, waar zijn vader
de groothertog van Baden aan het Neder
landse hof vertegenwoordigde. Pas een jaar
later, in 1871 heeft de groothertog van
Baden vader Bohlen Halbach in de erfe
lijke adelstand verheven. Daar komen de
woordjes „von" en „und" in de familie
naam vandaan.
De Duitse keizer Wilhelm de Tweede
heeft het mooie huwelijksfeest van Bertha
en Gustav in de pompeuse villa Hügel in
Essen met zijn aanwezigheid opgeluisterd.
Hij had allang vriendschappelijke gevoe
lens voor de familie Krupp aan de dag ge
legd, hoewel zij maar van gewone burger
lijke afkomst was. De Krupps maakten
immers kanonnen en andere wapens voor
het Duitse leger, waarmede de keizer het
buitenland wilde imponeren.
Wilhelm bepaalde op de dag van Ber
tha's huwelijk, dat haar man en zijn na
komelingen, die later de onderneming
moesten overnemen, de naam Krupp vóór
de familienaam Von Bohlen und Halbach
mochten voeren. Daardoor kwam het dat
Bertha's oudste zoon, de huidige leider
van de firma, Alfried, die het bericht van
zijn moeders overlijden tijdens zijn reis
door Canada ontving, net als zijn vader
officieel Krupp von Bohlen und Halbach
heet.
Bertha's naam heeft overigens een niet
zeer plezierige reputatie gekregen door de
dikke Bertha's", de 42-centimeter kanon
nen, waarmede de Duitse troepen in het
beegin van de Eerste Wereldoorlog Luik
hebben beschoten.
Het oorlogsgeweld heeft overigens ook
van Bertha zelf zijn tol geëist. Twee van
haar zes zoons zijn in de Tweede Wereld
oorlog omgekomen. Een andere zoon kwam
tien jaar na het einde van de oorlog uit
Russische krijgsgevangenschap terug.
LAS VEGAS (UP) Op de proefterrei-
nen in de Amerikaanse staat Nevada is
maandag opnieuw de 22ste kernproef
in de huidige serie genomen. Het wa
pen was geplaatst op een 120 meter hoge
stalen toren. De kracht van de bom was
gelijk aan die van 15.000 ton t.n.t.
ADVERTENTIE
Coopvaett
mm
OOUWE t
plJPTA BAK
(Van onze correspondent in Londen)
De oppositie heeft de Britse regering
verzocht het parlement zo spoedig moge
lijk na de terugkeer van de kanselier van
de schatkist, Peter Thorneycroft, uit
Noord-Amerika bijeen te roepen. Het zo
merreces van het Lagerhuis, dat op 2
augustus begonnen is, duurt tot 29 okto
ber, Het verzoek van de oppositie wordt
ook in de conservatieve pers toegejuicht.
De regering is niet verplicht gehoor te
geven aan een dergelijk verzoek, maar het
is de gewoonte dit wel te doen indien het
om belangrijke zaken gaat.
Thorneycroft zal niet voor 4 oktober in
Londen terug zijn en waarschijnlijk zal
het parlement op 15 oktober, als de jaar
lijkse conferenties van Labour en de con
servatieven afgelopen zijn, bijeenkomen
voor een spoed-debat over de financieel-
economische toestand, dat mogelijk drie
dagen zal duren.
Labour's „schaduwkabinet" heeft nog
niet besloten een motie van afkeuring in te
dienen. Het zal van de aard van het debat
afhangen of dit zal gebeuren. Hoofdpunt
van critiek van de oppositie is, dat de
binnenlandse maatregelen, welke de rege
ring heeft afgekondigd, niet gerechtvaar
digd worden door een crisis, die uit een
onderwaardering van de Duitse mark en
een nieuwe dollarschaarste en dus een in
ternationaal karakter heeft. De oppositie is
van mening, dat, indien Duitsland weigert
over te gaan tot een herwaardering van
de mark, deze als een schaarse valuta
dient te worden beschouwd en dat daarom
de invoer van Duitse goederen aan ban
den dient te worden gelegd. Verder rede
neert de oppositie dat de regeringsmaat
regelen een deflatie aanmoedigen met het
risico van werkloosheid, terwijl de toch al
twee jaar lang geremde produktie nog
verder zal worden afgeremd. Voorts zal
ernstige schade worden toegebracht aan
de produktiviteit op lange termijn, spe
ciaal door de aantasting van de beleggin
gen in de genatinonaliséerde industrieën.
Krachtproef
Uitlatingen van regeringszijde hebben
verder duidelijk gemaakt, dat zij het op
een botsing met de vakbonden, die met
nieuwe looneisen klaar staan, zou willen
laten aankomen. De bonden willen niets
weten van de van hen verlangde zelfbe
heersing zolang de regering weigert huren,
prijzen, winsten en dividenden in de hand
te houden. De leider van de oppositie,
Gaitskell, dringt aan op een nieuwe po
ging tot samenwerking tussen regering en
vakbonden om de produktiviteit te ver
beteren.
De socialisten zijn niet gekant tegen de
verhoging van het bankdisconto, omdat dit
gezien moet worden als een tijdelijke maat
regel om buitenlandse valuta aan te trek
ken en een einde te maken aan de specula
ties tegen het pond. Hun critiek is, dat de
regering nagenoeg uitsluitend steunt op
kredietbeperking. Ook in eigen kring krijgt
de regering dit verwijt te horen. Men
dringt aan op het nauwkeurig uitkiezen
van beleggingsobjekten, in plaats van wil
lekeurige aantasting der beleggingen over
de gehele linie.
Het zou catastrofaal zijn indien Groot-
Brittannië, dat over het algemeen econo
misch toch al achteraan komt, nog verder
zou achterblijven in de welvaartswedloop.
De omvang van de beleggingen in Groot-
Brittannië is reeds de laagste in Europa
en de toeneming van de uitvoer in de laat
ste vijf jaar bedraagt slechts de helft van
de gemiddelde stijging van de export in
andere landen.
Inmiddels constateert men met voldoe
ning, dat gisteren alom een verbetering
van de positie van het pond intrad. Op de
Londense beurs vertonen de staatsfondsen
een stijging. Hieruit blijkt in elk geval dat
de bittere medicijn begint te werken. In
dien deze gunstige ontwikkeling aanhoudt,
kan verwacht worden dat het uitzonderlijk
hoge disconto van zeven percent in de ko
mende maanden geleidelijk tot normaler
proporties zal worden teruggebracht.
(Reuter) Op de wisselmarkt te Parijs
was het pond sterling gisteren vaster ge
stemd, terwijl alle andere valuta op deze
markt een gemakkelijke stemming ver
toonden.
Ook uit Zürich, Frankfort en Amsterdam
werd een hogere notering voor het pond
sterling gemeld.
Ned. Herv. Kerk
Aangenomen naar Noordwij k-Binnen: J.
van Dok te Ens (N.O.P.), naar Nieuw-Loos-
drecht P. C. Bruyn te Well en Ammer-
zoden.
Geref. Kerken
Beroepen te Drachten (Small.) (derde
pred. pl.) G. van Doornik te Nijmegen.
Geref. Gemeenten
Bedankt vóór Zoetermeer W. C. Lamain
te Grand Rapids (U.S.A.).
PARIJS (Reuter) Het debat over de
politieke hervorming van Algerije in de
Franse Nationale Vergadering is tot mor
genmiddag uitgesteld om de commissie
voor binnenlandse zaken gelegenheid te
geven een compromis te bestuderen. Dit
compromis, dat is neergelegd in een wets
ontwerp, is het resultaat van een ronde
tafelconferentie van het kabinet en de lei-
dqrs van alle politjeke partijen, op com
munisten en poujadisten na.
NEW YORK (Reuter) De UNO-As-
semblée heeft gisteren met 57 tegen tien
stemmen bij zes onthoudingen besloten de
Hongaarse kwestie op de agenda te plaat
sen. „De voorstanders van de menselijke
rechten zouden zich beter bezig kunnen
houden met Cyprus, Algerije en hun eigen
binnenlandse aangelegenheden. Stel u voor
de duivel die het evangelie aanhaalt om
vergeving te krijgen voor zijn eigen zon
den", aldus zei de Russische minister van
Buitenlandse Zaken, Gromyko in het
debat. Hij zei, dat de aanstichters van „dit
smerige zaakje" de sfeer in de Assemblée
willen vergiftigen. De Amerikaan Cabot
Lodge zei, dat als degenen die Hongarije
bezet hebben, niets te verbergen hebben,
zij dat onderzoek ook niet behoeven te
vrezen.
jjiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Marie Marvingt slaapt ge
middeld vier uur per etmaal.
„Het is zonde om meer tijd in
bed door te brengen", zegt ze.
,,J» lééft immers niet." En
let/en, midden in de wereld
staan, alles meemaken wat er
mee te maken is, ziedaar wat
Marie Marvingt hartstochte
lijk wil.
Ze heeft de meeste van haar
nu .tweeëntachtig levensjaren
doorgebracht met te streven
naar het allerhoogste op veler
lei gebied letterlijk: als bal
lonvaarster, als alpiniste, als
pilote. En daarbij heeft ze de
kostelijke gave van de
eeuwige jeugd weten te be
waren. Wanneer ze zich perio
diek laat keuren, omdat ze er
ten zeerste op is gesteld een
geldig vliegbrevet te behouden,
kan zelfs de nauwkeurigste
controle geen verzwakking
van zintuigen of organen aan
het licht brengen. „Ze is een
medisch wonder", verklaart
haar arts.
Wie haar op de nagenoeg
dagelijkse fietstocht door Pa
rijs tegenkomt, denkt een goed
geconserveerde vrouw van
vijftig te zier. Maar haar ge
boortebewijs liegt niet, even
min als de statistieken. En het
is een onbetwistbaar feit, dat
Marie Marvingt op 8 novem
ber 1910 als derde Frangaise,
wat eveneens betekent als der
de vrouw ter wereld, het vlieg
brevet veroverde. Tevoren was
zij al meermalen het luchtruim
ingegaan in een schomme
lend mandje onder een lucht
ballon. De Grand Prix, be
haald op het internationaal
concours voor ballonvaarders
in 1909 te Nancy, blijft een
dierbare herinnering, evenals
de in hetzelfde jaar onder-
ER MAG IN FRANKRIJK veel verkeerd zijn en verkeerd
gaan, maar zolang het land vrouwen voortbrengt als Marie
Marvingt, zal het nooit verloren gaan. Welke andere vrouw
ter wereld kan zich op tweeëntachtigjarige leeftijd de bezitster
noemen van een geldig vliegbrevet?
nomen recordvlucht van dui
zend kilometer en haar tocht
over de Noordzee.
Het zoveel handelbaarder
vliegtuig rverigens een be
lachelijk ding, vergeleken met
de toestellen van thans nam
haar na 1910 meer in beslag
dan de ballon. De „Coupe Fe-
mina" voor vrouwelijke pi
loten won zij in 1910 en 1911
en vervolgens vestigde zij al
lerlei wereldrecords voor lange
afstands- en duurvluchten.
Het gedurfde staaltje in 1914
van Frankrijk naar Ierland te
vliegen, mag voor die dagen
als iets uitzonderlijks worden
beschouwd.
Twee jaar geleden, op tach
tigjarige leeftijd dus, heeft ze
even geleerd een helikopter te
besturen. Dat kostte haar na
tuurlijk niet de minste moeite,
zult u al wel hebben begrepen
En met deze prestatie komen
we op een alleszins behoorlijk
totaal, ruimschoots voldoende
voor één mensenleven. Niet
echter voor Marie Marvingt.
Van haar vroegste jeugd af
heeft ze zich voorgenomen al
les wat ze aanpakte perfect te
leren. Zwemmen maakte ze
zich spelenderwijs eigen: Ze
beschouwt het niet eens als de
moeite waard, dat ze in 1906
in de Seine sprong ter plaatse
waar de rivier Parijs binnen
stroomt en pas weer de veilige
oever opzocht, toen ze de grens
van de wereldstad achter zich
had gelaten. Kanovaren,
schaatsen, skiën, schermen en
geweerschieten zijn takken
van sport, die ze er en passant
bijnam en waarin ze zoveel
eerste prijzen behaalde, dat ze
het aantal glad vergeten is. „Ik
weet alleen nog, dat ik op ver
schillend gebied zeventien re
cords heb gevestigd", zegt ze
bescheiden. En laat ik me
haasten een verkeerde indruk
weg te nemen: deze uiting
heeft niets te maken met de
vergeetachtigheid van de
ouderdom, maar is eerder een
wijsheid van een vrouw, die
lang genoeg heeft geleefd om
de betrekkelijke waarde van
dergelijke succesen in te zien.
Het zal u niet verwonderen,
dat Marie Marvingt nooit tijd
heeft gehad om te trouwen.
Wel echter om op maatschap
pelijk terrein zeer belangrijk
werk te verrichten. Ze is niet
alléén maar verknocht aan
sport en lichaamsbeweging.
Haar physieke conditie is als
het ware de ^asis geweest voor
haar arbeid ten dienste van de
wetenschap en de humaniteit.
Ik zou het mezelf 't gemak
kelijkst maken, wanneer ik u
vertelde waarmee Marie Mar
vingt zich niét heeft bemoeid.
Dat is niet zo veel. Deze vrouw
bezit een zo universele geest,
dat ze zich met verscheidene
geheel uiteenlopende weten
schappen en liefhebberijen te
gelijk bezig kon houden.
Vliegen is altijd haar hobby
geweest, maar ze wist deze te
vens ten nutte te maken voor
het algemeen welzijn door een
amphibie ambulancevliegtuig
te ontwerpen, dat in de eerste
wereldoorlog goede diensten
heeft verleend bij de afvoer
van gewonden. Men moet hier
bij goed in het oog houden,
dat niemand er een dikke
veertig jaar geleden aan durf
de denken het vliegtuig voor
zulke doeleinden te gebruiken.
Als jong meisje liet ze zich
aan verscheidene faculteiten
tegelijk inschrijven. Ze spreekt
vijf talen en Esperanto en haar
medische kennis was voldoen
de om een gewaardeerd as
sistente van een militair chi
rurg te zijn. Een record aan
kracht en uithoudingsvermo
gen was haar hulp bij zeven
entwintig operaties op één
dag in 1916. Dramatische kunst
werd haar onderwezen door
de beroemde Mounet-Sully,
een befaamde acrobaat leerde
haar trapezewerken(l) en tus
sen de bedrijven door maakte
ze zich meer dan de grond
beginselen eigen van sterren
kunde, grafologie en speleo
logie (grottenkunde).
Haar grenzeloze weetgierig
heid, doorzettingsvermogen en
hang naar s vontuur voerden
haar van het ene naar het
andere werelddeel. Bij een ac
tie van Franse troepen in
Noord-Afrika fungeerde ze als
oorlogscorrespondente en haar
verslagen waren zo levendig
en menselijk als de moderne
journalistiek die nu nog ver
langt. Niet tevreden met het
oprichten van een sklschool in
Chamonix, moest ze per se nog
muil
een metalen ski construeren,
waarmee op zand kan worden
geoefend. Op haar dooie eentje
doorkruiste ze de Sahara in
een kadaver van een auto,
waarna ze zich ijverig ging
toeleggen op het diepzee-
duiken. En in 1948 schreef ze
een roman, waarmee ze een
litteratuurprijs verwierf. Dat
succes beschouwde ze blijk
baar als een aansporing, want
ook haar tweede, in 1951 ver
schenen boek werd bekroond.
Wanneer ik het waag haar
de veelzijdigste vrouw van de
moderne tijd te noemen, meen
ik niet te overdrijven. Marie
Marvingt is vermoedelijk ook
de meest gedecoreerde vrouw.
Kort geledei) werden haar in
Parijs nog twee onderschei
dingen uitgereikt: de gouden
medaille van het Instituut
voor „Education Physique" en
de zilveren van de Geneeskun
dige Dienst der Franse lucht
macht. Dat brengt het totaal
op tweeëntwintig decoraties,
waaronder het rosette van het
Legioen van Eer en de Mé
daille de l'Aéronautique.
En nog verlangt ze niet naar
rust. „Juist door veel te doen
blijf ik in conditie", zegt ze.
„Ik zou ziek worden, als ik in
een huis werd opgesloten."
Haar ragfijn en spierwit
golvend haar staat als een
krans om haar gezicht. Ze
heeft levendige, soms wat
spottend kijkende ogen. Vroe
ger moet ze een bijzonder aan
trekkelijke vrouw zijn ge
weest. Vroeger? Ze is nóg aan
trekkelijk.
J. J. F. Kemming
Afscheid
Het is voorbij. De koffers moeten ge
pakt, de rekening betaald, de laatste asbak
met „Souvenir aan Zonoord aan Zee" ge
kocht, en handen worden geschud. „Vol
gend jaar weer hier". En je weet in je
hart, dat het een leugen is. Zo is het leven
niet. Volgend jaar is er werk te doen of
geen geld of je bent dood.
En kun je het volmaakte herhalen? Zelfs
als je terugkomt en dus niet dood en niet
failliet, zal dan de zomer weer zo heet, het
water zo koud of de regen zo nat zijn?
Het eten zo verrassend en de wijn zo zoet?
Zal de lucht zo doorschijnend zijn en de
bergen zo groen en wazig in de nevel, de
huizen zo wit tegen de heuvels? Zullen
de scheepjes zo geel in het water liggen
en de zee zo blauw en groen en de badhuis
jes zo rood gestreept?
De winter komt met regen mist en storm,
sneeuw en ijs. Je kunt het niet geloven
nu je in de hete zon tien meter van de
antieke branding op het terrasje zit te
tikken.
Dit moet voor een heel jaar voldoende
zijn, voor twaalf maanden en, zoals ik het
leven ken, voor veel langer. De laatste
zuidelijke vakantie was twintig jaar gele
den, Daartussen lag een oorlog, en met het
afscheid van die vakantie toen zei je ook
„volgend jaar weer hier".
Achter me speelt een kofferradio Franse
chansons. Je zou dit tafereel voor altijd
in je herinnering moeten kunnen bewaren,
blauwe hemel, de zon blakerend op je
huid, de zachte branding en de Franse
chansons uit de kleine radio. Drink het in,
het moet genoeg zijn voor een hele winter,
wie-weet voor het hele leven, met inbe
grip van revoluties, oorlogen, faillissement
en dood.
Je hebt zelfs weemoed om van de naar
ste mensen in dit hotel afscheid te nemen,
d,e mensen met platte manieren en ruwe
stemmen. En de lieve nieuwe vrienden,
daar moet je ook voor altijd vandaan. Of
denk je, dat je het straks de tnoeite waard
zult vinden, de trouw gezworen eden van
her-ontmoeting thuis na te komen? Nee,
en je weet het en zij weten het. „Ja na
tuurlijk, zodra we terug zijn bellen we
jullie op en dan moeten jullie volgende
zondag komen - als de kiekjes ontwikkeld
zijn". Leugenaar. En de kamermeisjes die
zo lief voor je gezorgd hebben, en het
kleine neefje van de eigenaar, ze zullen
allen komen wuiven en je zult tranen in
je ogen hebben. Als je ooit terugkomt, is
het neefje getrouwd en vader van drie
kinderen.
Nee, je weet het, het is een afscheid. De
Franse chansons geven een fïlmmuziek-
achtergrond als "je blik voor het laatst
strijkt over cypressen en rotsige hellingen,
witte muren en rode daken.
Over een jaar of tien, bij een of andere
verhuizing of als je de raamkieren atoom-
dicht wilt stoppen, vind je opeens een ver
geeld krantenknipseltje - dit afscheid-
stukje - en het zal opeens alles weer pre
sent zijn. Zelfs de man op de bromfiets die
net zijn strohoed verliest en boos zijn fiets
om moet keren voor hij weer met een,
stofwolkverder fietst. Alles. En dat we
derzien en wederhoren en wedervoeten
over tien jaar is het beste waarop je in dit
leven rekenen kunt.
En dus tot ziens, tot volgende keer
H. B. Fortuin
ADVERTENTIE
Overal ter wereld schrijven specialisten
Stilbépan haartonicum voor, omdat het
een vaststaand feit is. dat niets zó daad
werkelijk haaruitval, roos en vroegtijdige
vergrijzing bestrijdt! Stilbépan is geen
gewoon haargroeimiddel. Stilbépan is een
biologisch haartonicum met hormonale
werking. Koop vandaag nog een fles!
E M E N
PARIJS (Reuter/AFP) De politiek,e
commissie van de Westeuropese Unie
heeft in het Palais Chaillot te Parijs een
aanbeveling voor de W.E.U.-Assemblée te
Straatsburg aangenomen, waarin wordt
aangedrongen op een gemeenschappelijke
politiek der zeven landen in de UNO, met
betrekking tot Algerije, de (Ontwapening
en de kwestie der Duitse hereniging. Ten
aanzien van Algerije werd gezegd, dat
steun moet worden verleend aan het
Franse standpunt aangaande dit gebied.
(AFP) De Nederlander jhr. mr. M.
van der Goes van Naters, voorzitter van
de commissie, zei dat de algemene leiden
de gedachte is tot een gemeenschappelijke
houding tegenover de UNO te komen.
Daarom vragen wij bijvoorbeeld, aldus de
voorzitter, steun van de zes andere leden
van de unie voor de Franse stelling ten
aanzien van Algerije, dat dit gebied een
integrerend deel van Frankrijk uitmaakt
en dat daarom zijn problemen slechts aan
de besluiten van het Franse parlement
onderhevig zijn. „Overigens, aldus jhr.
Van der Goes van Naters, vertrouwen wij
erop dat Frankrijk spoedig een democra
tische oplossing voor de huidige moeilijk
heden zal vinden. Wat Frankrijk heeft ge
daan in Afrika, waar naar mijn mening
de omstandigheden oneindig veel inge
wikkelder waren, levert het bewijs dat het
de Fransman in die aangelegenheden aan
edelmoedigheid noch aan verbeeldings
kracht ontbreekt".
