Mede
Bestuursproblemen van
grote bevolkingscentra
DRIE TENTOONSTELLINGEN
Viering ingezet met een plechtige
bijeenkomst in Den Haag
*^Brieven aan
de redactie
Minister acht overeenstemming tussen
gemeentebesturen van grote betekenis
DINSDAG 24 SEPTEMBER 1957
5
HAAGSE ACADEMIE 275 JAAR
Jacobus van Looy en
Isaac Israëls
Diplomatentoneel treedt
op voor Dierenbescherming
Goede ceramiek van
Jan van Stolk
Werk van Anton Heyboer
in Galerie Espace
Televisiereportage was
wetenschappelijke proef
Ghristenraad van Ghana
tegen deportaties
Boerderij in Doetinchem
uitgebrand
Bewoners op het nippertje
ontkomen
Markiezenhof wordt een
Brabants cultuurcentrum
Naaister stond wegens
erfvredebreuk terecht
Politiehond bracht uitkomst
Schilders gaan actie tegen
„huishoudverf" voeren
Strijkkwast wordt
strijdkwast
Nachtelijke scheepsbotsing;
coaster zwaar beschadigd
Een opvarende gewond
Uitgezette apotheker
dagvaart mr. Struycken
Het enige hoge plekje, dat deze familie
uit de omgeving van Delhi nog vinden
kon temidden van een troosteloos
wateroppervlak, was deze spoordijk,
waarop het minimum aan kleding en
vele anderen, zo hard heeft geploeterd.
voedsel, dat zij nog kon meenemen
voorlopig in veiligheid is gebracht.
Onder het water, dat het land tot aan
de gezichtseinder bedekt, weet zij de
oogst van dit seizoen, waaraan zij, met
Om van de jaarlijkse tentoonstellingen
van werken van Jacobus van Looy in het
Haarlemse museum dat zijn naam draagt
toch weer iets bijzonders te maken, expo
seert men nu tot 6 oktober ook werk van
Van Looy's tijdgenoot Isaac Israëls.
Israëls is een tijdlang toch te zeer onder
schat geweest en enige, nog niet zo lang
geleden elders in den lande gehouden ten
toonstellingen, waarvan mijn voorganger
prof. Otto B. de Kat nog verslag heeft ge
daan, waren wel gewenst om zijn naam
daar in ons geheugen te plaatsen waar deze
hoort. Vergeleken ook met Van Looy, die
ons hier jaarlijks in herinnering wordt ge
bracht, verdient toch Israëls een veel gro
tere belangstelling. Want in Israëls' werk
leeft beider tijd nog voort, terwijl deze in
Van Looy's werk, voor wat betreft het pic
turale en grafische deel daarvan, geschie
denis werd. De meest frappante aanleiding
tot mijn bewering is misschien de vergelij
king tussen een paar mannen portretten van
beide schilders. Is het niet of Israëls' por
tret van Steenhoff ook door een generatie
genoot van ons geschilderd had kunnen zijn,
waartegenover een daarmee te vergelijken
portret door Van Looy tocfh wel typisch een
uiting is van lang geleden?
Het zou onrechtvaardig zijn de zo leven
dige tekeningen en aquarelllen van Israëls
met die van Van Looy te vergelijken. Te
zeer domineert in het geëxposeerde van
deze aard Van Looy's Prix-de-Rome-tijd.
Is het omdat verleden jaar in het Huis Van
Looy en dit jaar in het Singermuseum zo'n
uitgelezen reeks tekeningen van Van Looy
uit Noord Afrika, Spanje en Parijs ten
toongesteld werd, dat men terwille van het
voorkomen van herhalingen nu deze keuze
deed? Het kan een argument zijn, een ar
gument dat ik dan echter toch zou betreu
ren. Want Van Looy lijkt me tenminste
zo'n knap tekenaar als Israëls was. Uit een
vergelijking zou dan kunnen blijken, dat
misschien de subjectievere weergeving van
de realiteit door Israëls veelal boeiender is
dan een objectievere weergeving daarvan,
zoals Van Looy die feilloos kon geven. Ik
dacht in ieder geval dat dit wel geldt voor
veel mensen van deze tijd. Met de tijd ver
andert echter ook de instelling van mensen
De „Anglo-American Theatre Group"
ook wel het Diplomatentoneel genoemd,
omdat het gezelschap voor een goed deel
bestaat uit employé's van de in Den Haag
gevestigde diplomatieke vertegenwoordi
gingen der Engelssprekende landen zal
op 2, 3 en 4 oktober onder regie van
Christopher Shaw haar eerste voorstel
lingen geven van „Niet van gisteren"
(Born Yesterday), een verscheidene keren
bekroond blijspel van de Amerikaanse to
neelschrijver, regisseur en acteur Garson
Kanin. De baten komen ten goede aan de
Nederlandse Vereniging tot Bescherming
van Dieren. De voorstellingen worden ge
geven in de schouwburgzaal van Padro
in Scheveningen.
Tijdens een middag- en avondshow werd
gisteren in het Concertgebouw te Haarlem
de naj aars- en wintercollectie van A K
(Apart en Korrect) getoond. In een over
volle zaal kon men zich ervan overtuigen,
dat men voor niet al te veel geld toch
smaakvol en volgens de laatste mode ge
kleed kan gaan. Men verliet deze show nu
eens niet met het gevoel „het is allemaal
wel erg mooi, maar voor mij blijft het
toch een wensdroom". Neen, die wens
droom kon ditmaal verwezenlijkt worden,
want er was voor jong en oud, voor lang
en kort, voor dik en voor dun, envoor
ieders portemonnaie iets begerenswaard te
vinden.
Wollen vesten, geïmporteerd uit Italië,
die als vest en als jumper gedragen kun
nen worden en een ideale combinatie vor
men met pantalon met nauw toelopende
pijpen of met een Terlenka plooirok, die
ook na een wasbeurt plooihoudend blijft.
Mantels en regenjassen van de confec
tiefabriek Martini betekenen in ons regen
achtige en gure klimaat een heerlijke
dracht. De suèdine jasjes, die wel niet zo
soepel en duurzaam zijn als de echte suède
jasjes, maar in prijs dan ook heel wat
lager liggen, zijn vooral voor de bakvis,
die graag eens wil veranderen, een verruk
kelijk bezit. Ook de kleurige mantels in
hei-rood, blauw en groen zijn voor de
jongemeisjes aantrekkelijke kledingstuk
ken.
Bij de mantels viel ons een herhaald toe
passen van stikselgarnering op: in een punt
boven aan de raglan-mouw, op een kraag
eindigend in een knoop of in diverse varia
ties op het voorpand, Ook de bontgarnering
op mantels was veelvuldig toegepast.
De rokken waren niet noemenswaard
verkort. Dat de nieuwe wintermode geen
revolutionaire veranderingen brengt, weer
spiegelde zich weer eens in de hier ge
toonde modellen. De hoofd-ideeën van Dior
waren in zeer gematigde vorm toegepast:
de vogelstaartlijn uitte zich in een geplis-
seerde plooi, die vanachter uit de taille
sprong: de fonteinlijn in een grote platlig
gende kraag en de spoeltjeslijn in een los
hangende hemdjurk waarbij uit een kort
plat stukje de ruimte bollend uitsprong.
Tot grote tevredenheid van de toeschou
wers kon deze ruimte echter ook met een
ceintuurtje bij elkaar gesnoerd worden.
De robe-manteau was in verschillende
variaties uitgevoerd en vertoonde vaak de
a-symetrische lijn. Naast de bekende Me-
rita-jurkjes, veel strakke japonnen in het
heerlijk warme en onkreukbare jersey en
veel wijde en zwierige japonnetjes in al
lerlei kleurige ruiten.
Ceintuurs waren voor het merendeel niet
van dezelfde stof als de japonnen, maar
van een contrasterende kleur, die fel af
stak. Als kleuren zagen we naast konings
blauw en beige, ook de nieuwe combinatie
groen-blauw.
De charmante en duidelijke uiteenzet
ting van mejuffrouw Handgraaf, de vrien-
gelijke geste van A K om alle gasten
een thé complet aan te bieden en de aan
trekkelijke prijzen van het getoonde maak
ten er een zeer genoegelijke show van.
Katy
tegenover kunst. En het grote respect, dat
Van Looy tegenover zijn objecten koesterde
kan een waarde zijn, waaraan door andere
generaties misschien weer meer wordt ge
hecht dan thans. Toch echter vertoont Is
raëls voor mij meer een visie op de dingen
dan Van Looy in zijn realisme of vaak na
turalisme. Het moge de visie zijn van een
impressionist, die gericht is op de uiterlijke
verschijningsvorm. Israëls ervaren van de
dingen kan bijna ons aller ervaren zijn. Van
Looy's ervaren lijkt me van individuelere
aard, voorzover ik een werkelijk ervaren
duidelijk door zijn werken heen voel ko
men. Om nog een voorbeeld te noemen:
wanneer Israëls in de zon schilderde is de
ze in zijn werk duidelijk aanwezig, terwijl
in Van Looy's werk in een dergelijk geval
slechts zou kunnen worden gesproken van
een belichting door de zon.
Studio Lohr te Heemstede exposeert tot
4 oktober aardewerk van Jan vm Stolk.
Mevrouw Lohr vertelde m 'zij, als
zij haar voorraad moet aanvu iet werk
van Van Stolk, hem mees bericht:
„Stuur maar wat". En dan is het altijd
goed. Ik kan me dat voorstellen. Want Van
Stolks werk is eenvoudig, logisch van vorm,
vermoedelijk altijd goed van decoratie en
zo lang hij de kleuren laat ontstaan uit
twee soorten materiaal, waaruit zijn aarde
werk gemaakt wordt, zeker altijd goed van
kleur. Van Stolks ceramiek bestaat uit twee
lagen, waarvan de donkerbruine buitenste
de dunste is. Uit die laag snijdt hij zijn ver
siering tot op de gebroken-witte onderlaag
weg. Men zou kunnen denken aan een lino
leumsnede. De lichtgekleurde lijnen en
even dikkere strepen verkrijgen zo een
eigen karakter. Deze techniek dwingt tot
grotere eenvoud misschien dan bij het neer-
penselen van vormen, zeker wanneer van
die vorm iets positiefs verlangd wordt.
Van Stolk maakte ook kruiken in de vorm
van vrouwtjes, wier armen dan de oren van
de kruik vormen. Ook maakte hij dieren en
enkele menselijke figuurtjes, die geen an
dere dan een versierende functie hebben.
Vormbepalend bleek dan toch meestal zijn
draaischijf. Hij bleef in deze zaken dus
puur pottenbakker - maar de puurheid van
dit werk is dan toch een paradoxale. Van
Stolks echte gebruiksceramiek ligt mij per
soonlijk dan ook beter, al hebben zijn figu
ren dezelfde fraaie kleur, dezelfde gezonde
ornamentiek en zijn ze ook wel geestig te
noemen. Dat een ieder zich toch wel Van
Stolks werk kan verschaffen is een aanbe
veling voor zijn persoonlijkheid, die geen
overdreven pretenties lijkt te bezitten, of
schoon hij zich naar mijn smaak kan meten
met bekende figuren op het gebied van de
ceramiek.
Van Anton Heyboers etsen mocht ik al iets
vertellen toen het Prentenkabinet van het
Stedelijk Museum te Amsterdam een serie
er uit had aangekocht. Tot 12 oktober expo
seert Heyboer nu bij de Galerie Espace aan
het Klein Heiligland te Haarlem en inmid
dels heeft hij weer zo het één en ander aan
zijn collectie toegevoegd. Ik heb de indruk
dat zijn werk aan stevigheid gewonnen
heeft. Heyboer lijkt voorlopig nog steeds te
kunnen variëren op een thema zonder te
vervlakken. Dat komt omdat hij met over
tuiging een overigens door mij moeilijk te
verklaren idee volgt. Het moet een idee
zijn, even rijk als een bepaald landschap of
één model dat voor andere beeldende kun
stenaars kan zijn. Net zo weinig als de kop
van Rik Wouters' vrouw me ook maar even
verveelt doen Heyboers rechthoeken met
hun diagonalen en middellijnen, zijn aan
duidingen van cirkels, zijn ruitmotieven en
zijn verschillend gekleurde driehoeken het
mij. De stereotiep neergekrabbelde aandui
dingen van de kleuren, die hij zich bij het
afdrukken 'voorstelt, blijven boeiende door
brekingen van het anders misschien te strak
wordende ritme.
Heyboerswerk behoort tot die toch
eigenlijk zeldzame uitingen, waarmee de
grafiek - en het geldt ook bij de schilder
kunst - bewijst óók éigen, niet in woorden
te vatten theorieën en wetten te hebben,
theorieën en wetten die dan vooral gelden
voor de persoonlijkheid die ze vond en ont
wikkelde. Klee was zo'n figuur. En het is
daarom dat men misschien wel geneigd is
Heyboer met Klee te vergelijken. Men kan
echter niet zeggen dat Heyboer „leentje
buur" heeft gespeeld. Klee is voor mij trou
wens vooral een onderzoeker en Heyboer,
ondanks het scheppen van een eigen theo
rie, toch meer een bezetene, gedreven door
één en ander, waarvan ik overigens de
aard niet behoef te weten om geïntrigeerd
te zijn door zijn prenten. Want bij het be
treden van Espace's expositieruimte kreeg
ik direct de indruk van iets moois en bij
zonders, waarbij tevens het gevoel kwam
toch ook wel eens iets gezien te hebben in
de geest van hetgeen Heyboer ervaarde.
Bob Buys
Tournee. De pianist Theo Bruins zal
van 1 november tot 5 december een tour
nee door Canada maken. Deze concertreis
staat onder auspiciën van de stichting
„Jeugd en Muziek". De komende winter
zal de jeugdige Mexicaanse violist Her-
milo Novelo een concertreis door Europa
maken.
De Academie van Beeldende
Den Ilaag is van vandaag af gerechtigd
het predicaat Koninklijke te voeren. Dit
deelde de commissaris der Koningin in
de provincie Zuid-Holland, mr. J. Klaa-
sesz, maandagochtend mede tijdens de of-
fiële bijeenkomst in de rolzaal aan het
Haagse Binnenhof, waar de viering van
het 275-jarig bestaan van de academie
plechtig werd ingezet.
De commissaris las het desbetreffende
Koninklijke Besluit voor en prees zich ge
lukkig de eerste te kunnen zijn om het
bestuur en de directie van de academie
met deze hoge onderscheiding geluk te
kunnen wensen. De minister van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen, mr. J.
M. L. Th. Cals, schetste in zijn rede in
grote lijnen de ontwikkeling van de aca
demie en gaf enkele aspecten aan, die
voor de toekomst van veel belang zullen
zijn. Het kunstnijverheidsonderwijs bij
voorbeeld achtte de minister belangrijk
gezien in het licht van de toenemende in
dustrialisatie van ons land. „Wil Neder
land zijn concurrentiepositie kunnen
handhaven, dan zullen de artikelen, die
wij op de wereldmarkt brengen niet alleen
in kwaliteit, maar ook in vormgeving aan
de hoogste eisen moeten voldoen". Met
betrekking- tot de opleiding van teken
leraren merkte de minister op, dat de
tekenleraar zijn leerlingen zal moeten sti
muleren en activeren om zich op welke
expressieve wijze dan ook te uiten. De
minister vroeg zich af of met het oog op
het aantal van hen, die niet in staat blij
ken te zijn zich als vrij kunstenaar te
handhaven, geen aanbeveling zou ver
dienen het onderwijs in het vrije schil
deren, het beeldhouwen en de grafiek zo
danig in te richten, dat daarbij ook ken
nis kan worden genomen van enkele fa
cetten van de toegepaste kunsten, waar
door de mogelijkheden om door arbeid in
een verwant kunstnijverheidsberoep in
het levensonderhoud te voorzien zullen
worden verruimd.
De burgemeester van Den Haag, mr. H.
A. M. T. Kolfschoten prees zich gelukkig,
dat Den Haag nu naast het Koninklijk
Conservatorium voor Muziek ook een Ko
ninklijke Academie voor Beeldende Kun-
ten bezit, waarvan de glorie immers ook
afstraalt op de stad.
De heren H. J. M. Basart en J. J. Beljon,
respectievelijk voorzitter van de Vereni
ging van Middelbare Kunst- en Kunst
nijverheidsscholen en directeur van de
academie, schetsten de wensen die er ten
aanzien van deze vorm van onderwijs in
de desbetreffende kringen leven. De heer
Beljon zei onder andere, dat onze geestes
beschaving bedreigd wordt door een aan
tal vijandelijke krachten. Er is een toe
stand ontstaan van verbroken evenwicht.
Er is een discrepantie ontstaan tussen
onze intellectuele vermogens en het ge
voel. Dat laatste is achter gebleven. Hij
zei in het verloop van zijn inleiding, dat
De televisie-reportage, die de NCRV
maandagavond heeft gegeven van de elek
tronen-microscoop in het laboratorium
voor technische fysica der Technische Ho
geschool in Delft en die tot stand was ge
komen in samenwerking met de technisch
fysische dienst van Toegepast Natuurkun
dig Onderzoek en de hogeschool, is ook een
belangrijk wetenschappelijk experiment
geweest. Dit vernamen wij van prof. ir. J.
B. Ie Poole, hoogleraar in de theoretische
en toegepaste natuurkunde aan de hoge
school in Delft en ir. J. Kramer, leider van
de afdeling elektronen-microscopie van de
technische fysische dienst van T.N.O.
Toen ongeveer drie maanden geleden de
eerste besprekingen over een uitzending
werden gevoerd bleek, dat er een grote
moeilijkheid was. Bij de hoge vergrotin
gen is het licht van het beeld namelijk zo
zwak, dat het moet worden waargenomen
in een volmaakt donkere ruimte, waarin
men pas na een kwartier aan de duisternis
gewend is geraakt. De beelden worden
daarom gewoonlijk op de film vastgelegd.
Teneinde het licht te versterken stelden
de heren Le Poole en Kramer zich in ver
binding met de n.v. optische industrie „De
Oude Delft" in Delft, die speciaal voor de
uitzending een spiegelobjectief vervaar
digde, dat onder de microscoop werd be
vestigd en het beeld, vele keren verlicht,
doorgaf aan de opneembuis van de tele
visie.
Hiermee is een stoot gegeven tot een
verdere ontwikkeling. Thans zou een der
gelijke apparatuur nog te kostbaar zijn,
maar als een ontwikkeling van de indus
triële televisie goedkoper beeldbuizen
brengt zal het, naar prof. Le Poole mee
deelde, mogelijk zijn de beelden van de
elektronenmicroscoop in het volle licht op
het beeldscherm te bekijken.
de vrijheid van de eenvoudige ambachts
man in discrediet is geraakt. Het gereed
schap en de machine zijn losgeraakt van de
mens. De tijd van het ambacht is voor
goed voorbij. Wij staan thans voor de taak
met de nieuwe materialen en mogelijk
heden een realiteit op te bouwen. De mo
derne academie mag zich daaraan niet
onttrekken.
De heer G. Westerhout, voorzitter van
de raad van bestuur van de academie, be
sloot de plechtige bijeenkomst door het
uitreiken van zogenaamde Pictura-
beeldjes", ordeteken van de kunstschil-
dersconfrerie „Pictura", die in 1682 de
Haagse Tekenacademie oprichtte, aan een
aantal industriëlen, die in hun bedrijf de
beginselen van de academie, namelijk dat
functie en vorm in het industrieel pro-
dukt gelukkig samen behoren te gaan,
blijken te onderschrijven.
De Christenraad van Ghana heeft een
beroep gedaan op eerste minister Nkru-
mah om de speciale uitwijzingswet, waar
onder in augustus twee leiders uit Ghana
werden uitgewezen, in te trekken. De
christenleiders menen, dat de wet inbreuk
maakt op het beginsel, „dat ieder burger
het recht heeft zich te verdedigen tegen
alles wat hem ten laste wordt gelegd".
De minister van Binnenlandse Zaken,
mr. Struycken, zegt in de toelichting op
zijn begroting dat zijn beleid erop gericht
blijft de zelfstandigheid van provincies en
gemeenten en de verwezenlijking van het
beginsel van decentralisatie van het be
stuur te bevorderen.
De decentralisatie in de wetgeving heeft
mede de aandacht van de commissie De
Vos van Steenwijk. Een rapport over de
algemene aspecten van het decentralisatie-
vraagstuk is in voorbereiding.
Het ontwerp van een nieuwe provinciale
wet is in een gevorderd stadium van voor
bereiding.
De problemen, welke samenhangen met
de sterke uitbreiding van de grote bevol
kingscentra in het westen des lands .vra
gen de aandacht van de regering. De mi
nister is bij deze problemen in bijzondere
mate betrokken wegens de vraag of, en zo
ja welke, voorzieningen ten aanzien van
de bestuursorganisaties van deze centra
dienen te worden getroffen. De minister
hecht er grote waarde aan dat de gemeen
tebesturen in deze centra en de betrokken
colleges van Gedeputeerde Staten trachten
in onderling overleg hieromtrent tot over
eenstemming te komen. Begrip bij deze be
sturen voor de eisen, welke de belangen
van de agglomeratie stellen, is voor het
oplossen van de bestuurlijke problemen
een eerste voorwaarde. Zijnerzijds zal de
minister niet nalaten het mogelijke te doen
om in het belang van de ontwikkeling van
dergelijke gebieden de totstandkoming van
de voor elke agglomeratie meest passende
bestuursvoorzieningen te bevorderen.
De zorgelijke toestand van 's lands
In Doetinchem is vannacht een boerde
rij, bewoond door de gezinnen G. Kelder
man en L. Jansen tot de grond toe afge
brand. De brand ontstond tegen half twee
bij de schoorsteen boven het woongedeelte
van het gezin Jansen, Diens echtgenote,
gewekt door het geknetter, ontdekte de
brand. Toen stond evenwel het dak al in
lichterlaaie. De beide echtparen en
hun kinderen moesten zich in veilig
heid stellen door in nachtgewaad uit de
slaapkamerramen naar buiten te springen.
De boerderij brandde geheel uit. De inboe
del, de voorraad hooi en stro en de land
bouwwerktuigen gingen verloren. Het vee
kon in veiligheid worden gesteld. De oor
zaak van de brand is nog niet bekend.
Het Markiezenhof, het uit de zestiende
eeuw daterende paleis van de voormalige
Heren van Bergen op Zoom, ontworpen
door de architect Antonie Keldermans,
komt per 1 oktober terug in het bezit van
de gemeente Bergen op Zoom. De laatste
honderd jaar is het gebouw als kazerne
gebruikt. Ten behoeve van de toenmalige
heer, de latere markies, stelde de stad
Bergen op Zoom in 1485 gelden beschik
baar om een woonpaleis te laten bouwen.
Dit paleis werd in 1520 voltooid. Met uit
zondering van de toren, die het bouwwerk
vroeger aan de noordkant bezat, is het
huidige Markiezenhof nagenoeg hetzelfde
als het vroegere paleis. Tot 1801 is het
Markiezenhof het bestuurlijk middelpunt
van het makiezaat gebleven. Het ligt in
de bedoeling van het gemeentebestuur het
Markiezenhof tot een cultuurcentrum van
West-Brabant te maken.
„Ik stond op eigen grond"
Een 58-jarige Haarlemse naaister stond
maandagmorgen voor de Haarlemse poli
tierechter, mr. J. P. Petersen, terecht we
gens erfvredebreuk. De vrouw werd con
form de eis veroordeeld tot vijftig gulden
boete of vijftien dagen.
Enige tijd geleden was zij (voor de zo
veelste keer) het erf van haar (verhuurde)
woning in Haarlem opgestapt om de huur
op te eisen. Omdat zij al enige malen bij
haar huurder huisvrede- en erfvrede
breuk heeft gepleegd, besloot deze reeds
lang geleden de huur via een bank te vol
doen.
Een agent heeft getracht de vrouw van
het erf te verwijderen. Wat de agent ook
probeerde, de vrouw wilde niet uit eigen
beweging aan zijn sommatie gevolg geve».
„Ik stond op eigen grond en dat is de eer,
die ik van mijn ouders heb meegekregen",
zo verdedigde de verdachte zich. „Boven
dien heeft hij mij geslagen, die agent",
voegde zij eraan toe. „Trouwens ik begrijp
niet wat u eigenlijk tegen mij hebt", zei
zij op verontwaardigde toon tegen de poli
tierechter. „Ik heb niets tegen u, daar
voor moet u bij de officier van Justitie
zijn", antwoordde deze. „En wat ik tegen
u heb staat in de dagvaarding", zei de of
ficier, mr. G. W. F. van der Valk Bou-
man, op zijn beurt.
Lood gestolen
Wegens diefstal van een hoeveelheid
lood werd een 24-jarige loodgieter uit
Heemstede door de Haarlemse politierech
ter veroordeeld tot drie weken onvoor
waardelijk. De eis luidde een maand on
voorwaardelijk.
Op 27 juli moest de loodgieter in op
dracht van een Heemsteeds loodgieters-
bedrijf, waar hij werkzaam was, een re
paratie aan een dak uitvoeren. Hij nam de
gelegenheid te baat om een hoeveelheid
lood van het dak af te halen dat hij ver
kocht voor 24 gulden.
Omdat de loodgieter al enige veroorde
lingen wegens diefstal en verduistering
achter de rug had, kwam de officier van
Justitie, mr. G. W. F. van der Valk Bou-
man, tot de vrij hoge eis van een maand
onvoorwaardelijk. De raadsman van ver
dachte, mr. J. Sprey bepleitte clementie.
financiën en een naar algemeen inzicht
geringere kans op ernstige gewapende con
flicten, waarin ons land zou zijn betrokken,
hebben de regering doen besluiten de uit
gaven voor de civiele verdediging te ver
tragen, zonder het aan deze uitgaven ten
grondslag liggende plan aan te tasten.
Naar verwacht wordt zal de staatscom
missie voor de pensioenwetgeving aan het
eind van 1957 haar eindrapport uitbrengen.
Op grond van het resultaat van een in
1957 afgesloten onderzoek naar de moge
lijkheden van loonbepaling, gebaseerd op
de genormaliseerde methode van werk-
classificatie, is besloten een begin te maken
met invoering van werkclassificatie, met
name bij de departementen van oorlog en
marine, waar het merendeel der laagstbe-
zoldigden werkzaam is. Verwacht wordt,
dat het eerste halfjaar van 1958 een 3000-
tal functionarissen en het tweede halfjaar
van 1958 wederom een 3000-tal functiona
rissen met behulp van de genormaliseerde
methode zullen kunnen worden geclassi
ficeerd.
Bezitsvorming
Verschillende vraagstukken met betrek
king tot de bezitsvorming zijn thans bij het
kabinet in studie. Daarbij wordt tevens
nagegaan in hoeverre de particuliere be
zitsvorming een bijdrage tot de oplossing
van bepaalde moeilijkheden zal kunnen
leveren. Het lijkt niet goed mogelijk an
ders dan door inschakeling van zo breed
mogelijke lagen van de bevolking het peil
der besparingen op te voeren, aldus de
minister. Deze problematiek verdient zijns
inziens ook de aandacht van werkgevers
en werknemers.
De minister wijst er nog op, dat het
moeilijke vraagstuk van de bezitsvorming
een zaak is welke niet alleen materiële,
doch tevens belangrijke psychologische as
pecten vertoont.
„Astor", een Rotterdamse politiehond,
heeft uitkomst gebracht in een geschil
over de vraag wie de eigenaar van een
bankbiljet van f 25 was. In een winkel,
ergens in Crooswijk, werd op de vloer
een bankje van f 25 gevonden. Een klant
beweerde, dat het van haar was en stak
het in haar tas, maar een achtjarig meisje
beweerde huilend, het bankbiljet verloren
te hebben. Zij haalde haar moeder, die
op haar beurt bevestigde haar dochtertje
te hebben weggestuurd om het biljet te
wisselen. Men kon er niet uitkomen en
liet de politie halen. Maar die kon ook
niet ruiken van wie het geld was. Geluk
kig had „Astor" een betere neus en blaf
fend rende het dier op de moeder af. Toen
was de vraag geen vraag meer.
De Nederlandse schilderspatroons ne
men de kwast op tegen het zelf-schilde-
ren. Die verf, kant en klaar uit een busje,
met de uitdrukkelijke garantie van de
verffabrikant, dat zijn produkt zo schielijk
droogt, dat men bij wijze van spreken de
kwast telkens met geweld uit de verf
moet trekken, zit hen danig dwars.
In die „huishoudverf" zit zoveel kunst
hars zo menen althans de schilders
patroons dat men „over een of twee
jaar zeker barsten krijgt te zien". Nee,
die in het spraakgebruik plastic-verf ge
noemde materialen, komen in de praktijk
volgens hen heus anders uit zodat
menigeen, die meende zelf voor schilder
te kunnen spelen, al heel gauw bekennen
moet tijd, geld en een illusie armer te zijn
geworden, aldus alweer deze vaklieden.
Een dergelijke illusie denken de schil
derspatroons de mensen te kunnen be
sparen. Zij willen daarom laten zien, wat
het betekent, indien een volwaardig vak
man aan het werk gaat. Vandaar dat zij
hun uiterste best doen, hun vijfjaarlijkse
tentoonstelling „Schilders vragen uw aan
dacht" van 21 tot 26 oktober in Utrecht
tot een succes te maken In de Beatrix-
en Irenehallen van het jaarbeursgebouw
aan het Vreeburg zullen vijftig verffa-
brikanten exposeren.
Voor deze expositie werken samen de
Bond van Nederlandse Schilderspatroons,
de r.-k. schilderspatroonsbond St. Lucas
en de Ned. Chr. bond van schilderspa
troons. Zij willen tonen tot welke presta
ties de 9300 meesterschilders in Nederland
in staat zijn. Schilderen is nu eenmaal een
ambacht, dat veel techniek, materialen-
kennis, ervaring en goede smaak vereist,
zeggen zij, en zij wijzen daarbij op de drie
jarige opleiding voor het meester-diplo-
ma. Of de leek met moderne verf deson
danks toch aardige resultaten kan berie-
ken? En of er geen meester-schilders zijn,
die behalve de klassieke verf (op olie-ba
sis) de moderne verf (op kunstharsbasis)
toepassen? De organisatoren ontkennen dit
niet, evenmin als het feit, dat er gebrek
aan schilders is en daardoor lange wacht
tijden voor wie iets geverfd wil hebben,
wat dus het zelf schilderen weer in de
hand werkt
Een wisselwerking, waarin het even
wicht nog nDt aanwezig is. Vandaar dat
men van de strijkkwast een strijdkwast
wil maken. Vandaar ook dat de schilders
patroons zes dagen lang de roem van hun
vakmanschap in Utrecht tentoon gaan stel
len en daarbij weloverwogen de zogenaam
de plasticverf buiten de deur houden.
De Groninger kustvaarder „Marie So
phie" is gisternacht op de Elbe bij zware
regenval in aanvaring gekomen met een
ongeveer 5000 ton metend schip. De kust
vaarder werd aan de voorzijde zwaar be
schadigd. De „Marie Sophie" moest naar
Hamburg gesleept worden. De kustvaarder
was leeg op weg naar Hamburg; het schip
meet 490 ton en is eigendom van T. Smid
uit Groningen. Kapitein is J. Dijkstra uit
Groningen. Aan boord bevonden zich
negen personen. Bij de aanvaring werd de
kok, de zestigjarige A. H. Krop uit Amster
dam, gewond. Hij is in een ziekenhuis op
genomen.
„Tjibantjet" buiten gevaar
HONGKONG (UP) De „Tjibantjet"
van de Koninklijke Java-China Paket-
vaartlijnen n.v., die zondag in een typhoon
bij Hongkong op een rots liep, maakt zes
tig graden slagzij. Men gelooft niet dat het
schip onmiddellijk gevaar loopt te bre
ken. De romp vertoont echter een groot
gat. Veertig personen hebben het gestran
de schip verlaten; slechts vier officieren
en kapitein C. A. Backer zijn aan boord
gebleven.
Het ongeluk in Marseille
De Nederlandse werktuigkundige M. van
Dam en de Franse kok Bermejo, die zater
dag bij het ongeluk met de Nederlandse
baggermolen in de haven van Marseille
gewond raakten, hebben reeds maandag
het ziekenhuis kunnen verlatén.
Deklading ging werken
De Rotterdamse kustvaarder Henrica B
is maandag met bakboordslagzij van dertig
graden veilig de haven van Brest binnen
gevaren.
Het 306 ton metende scheepje heeft op
weg van Gotenburg (Zweden) naar Lan-
derneau bij Brest, met een zware storm
te kampen gehad, waardoor de deklading
hout ging schuiven.
Op 15 oktober zal de Amsterdamse
rechtbank in Amsterdam een begin ma
ken met de civiele procedure inzake de
uitzetting van de apotheker J. R. A. Si
moons uit de Nederlandse Antillen (in
maart 1956) tegen de Nederlandse Antil
len en de staat der Nederlanden. De eiser
heeft de gezaghebber van Curaqao, M. P.
Gorsira, en de oud-gouverneur van de
Nederlandse Antillen, minister mr. A. A.
M. Struycken, doen dagvaarden.
(Verkort weergegeven)
Beschamend. Toen Rusland, Hongarije
bezette, was iedereen verontwaardigd en
voelde mee met dit beproefde volk. Zater
dag 7 sept. stonden er in uw blad 2 foto's
van twee jonge negermeisjes, de ene werd
bekogeld met straatvuil, omdat zij de moed
had zich in te laten schrijven voor de H.B.S.
Toen ik dit alles las, schaamde ik mij diep
dat ik ook tot dit blanke (beschaafde?)
volk behoorde. Wat hebben wij met onze
atoomsplitsing en onze verdere geleerdheid
toch al veel bereikt, maar onze bescha
ving houdt daarbij geen gelijke tred blijkt
wel, daar wij ons niet ontzien om meisjes,
kinderen eigenlijk nog, zo te vernederen,
alleen omdat ze tot een ander ras behoren.
Ik vraag mij af hoeveel christenmensen
hierbij waren. Het heeft mij verwonderd
dat1 er nu geen reacties geweest zijn, zoals
toen met Hongarije.
MEVR. H. J. ERBRINK.
(Show*, snufje* en alle* wat verder
In het domein der vrouw dagelljk*
aan de orde komt)
