I Tunnelleerschooltje
<:\Oeelz
Visserij-varia
en oorlogstuig
Mijn IJmuiden
en het uwe
Slepen
in druk
De rode klaproos
FLIKKERLICHT
Sfc.fitferïrF Ku|ter
Avonturen
Blanke slavinnen
Examens
COR v. d. MEER
Tesselschade-Arbeid Adelt
houdt drie bazaars in de
IJmond
Tegen
corruptie
V ariatie
Prof. dr. G. Stuiveling over
„Zedelijkheid en fatsoen"
Kees Verwey exposeert
in Arnhem en Leiden
Naar de haaien
Kalkoen op drift
„Us Memmetael"
minium
mini
muil
Studentikoos
Zingen en vissen
^.ii'ÜKDAG 2 NOVEMBER 1957
i
Marktplein 30 - Telefoon 4273
ADVERTENTIE
Humphrey Bogart en Rod Steiger
kijken gespannen naar de verrichtingen
van de nieuw-ontdekte bokser in de
openingsscène van de film „De
Gewetenlozen" (Thalia),
maar eens een einde aan te maken en gaat
zich met de haaienvangst bezig houden,
hetgeen uiteraard wel een aardig gegeven
is om er een film van de maken.
Nadat zondagmiddag om 14.30 uur „De
rode speer" over het witte doek heeft ge
suisd, wordt van maandag af „Verdorven
jeugd" vertoond. Deze film geeft het beeld
van een aantal „beeldige" meisjes, die be
dorven zijn door een overmaat aan luxe
en geld. De moderne jeugd op zijn slechtst.
(Lux or) De boeken van Alexander
Dumas lenen zich uitstekend voor het ver
vaardigen van avonturenfilms. De „Drie
musketiers" werd enige tijd geleden ver
filmd en had veel aftrek in de bioscopen.
Nu kan de bioscoopbezoeker naar het
Luxortheater gaan om de avonturen van
„De graaf van Monte Christo" mee te be
leven. Deze film is echter zo lang gewor
den, dat zij in twee delen moest worden
gesplitst. In „Het verraad" wordt uiteen
gezet hoe het de jonge zeeman Edmond
Dantès vergaat, nadat hij op de avond van
zijn verlovingsfeest w"i~dt gearresteerd.
Zijn jaloerse collega terousse en zijn
medeminnaar Mond^- adden dit name
lijk bewerkstelligd door het schrijven van
een anonieme brief. De jonge zeeman
wordt tot levenslange kerkerstraf veroor
deeld. Na achttien jaar weet hij echter
te ontsnappen en met een lading goud
komt hij terug als de geheimzinnige graaf
van Monte Christo. Natuurlijk wreekt hij
zich op de bandieten, die hem in het ongel
luk hebben gestort. Hoe dat in zijn werk
gaat wordt in het tweede deel uit de doe
ken en op het doek gedaan. De vele span
nende avonturen, die de graaf van Monte
Christo beleeft, worden in boeiende scènes
verbeeld-.' Vanwege- de-grote lengte--van-de
film wordt van vrijdag tot èn met woens
dag slechts een avorid^óorstéHing 'getjeVen;
die om half acht bègint. Zondagmiddag be
gint de voorstelling om half drie.
(Kennemer Theater) Tot en
met maandag wordt in dit theater de
Franse film „Handelaren in meisjes"
vertoond. Als onbedorven meisjes van het
platteland op hun eentje naar Parijs
gaan, dan zijn de filmproducenten er
meestal als de kippen bij om het verhaal
van slechte zeden en boze mannen, dat
daar meestal op volgt, onmiddellijk door
middel van de filmcamera in beeld te
brengen. Zo vergaat het ook Josette, die
na door haar stiefvader onheus te zijn
behandeld, of liever gezegd mishandeld,
naar Parijs trekt om daar haar geluk
eens te beproeven. Maar de ene teleur
stelling volgt op de andere. En dan komt
die goede, lieve en onschuldige Josette in
handen van een organisatie, die zich met
een niet alledaags werk bezig houdt;
namelijk handel in meisjes en verdoven
de middelen. Maar weldra verschijnt er
nog een bende op de proppen. En dan
gaat het er van langs. Want rivaliteit in
de onderwereld loopt meestal uit op
knok- en schietpartijen. Zondagmiddag
wordt er een heel ander genre film ver
toont en wel „S.O.S. Held in nood". De
voorstelling begint om 14.30 uur. Dins
dagen woensdag kan men zien hoe het
Pierre Fresnay vergaat in „Het com
plot". Deze film heeft de misdadige
Rotterdam. Stichting Klinisch Hoger Onder
wijs. Semi-artsexamen: mej. J. M. Bruin, Am
sterdam; H. R. Bult, Den Haag; M. J. Stols, Rot
terdam; M. Geitz, Driebergen; F. T. J. van Peski,
Rotterdam. Artsexamen: mevr. W. de Poole-van
Geldrop, Rotterdam; J. Valk, Rotterdam; W. P.
H. A. Rijnders, Den Haag; A. E. M. van der Does
de Willetoois, Utrecht; W. J. van Putten, Apel
doorn; D. H. Bouman, Bennebroek.
Rotterdam. Nederlandsche Economische Hoo-
geschool. Kandidaatsexamen economische we
tenschappen: O. B. Verbeek en S. M. Bosman,
beiden te Rotterdam.
Utrecht. Geslaagd voor het kandidaatsexamen
sociologie: H. da Silva, mej. C. A. G. M. Mudde,
P. G. Swamborn, allen te Utrecht, en F. F. M.
Repko te Hilversum. Doctoraalexamen biologie:
mej. G. A. Ubbels (cum laude) te Beekbergen
en Th. W. J. Gadella (cum laude) te Utrecht.
Amsterdam. Vrije Universiteit. Kandidaatsexa
men wis- en natuurkunde: F. Volkers, Leeuwar
den; J. v. d. Toorn, Den Haag; C. Steenwijk,
Amsterdam. Doctoraalexamen natuurkunde: M.
C. Lelie, Haarlem.
Amsterdam. Gemeente Universiteit. Bevorderd
tot doctor in de geneeskunde op proefschrift
getiteld: „Over de niet-operatieve behandeling
van het geperforeerde gastroduodenale ulcus"
de heer S. S. Ritfeld, geboren te Paramaribo.
Doctoraalexamen rechten: H. te Strake, Bergen;
H. W. Ibelings, Amsterdam. Doctoraalexamen
economie: H. J. de Voogdt en P. Vos, beiden te
Amsterdam.
Groningen. Doctoraalexamen geneeskunde: B.
K. Bootsma, Hoogeveen. Artsexamen le ged.:
mej. S. H. Sipkes, Dokkum; J. L. de Graalf,
Groningen; C. A. E. Volckmann, Groningen; W.
J. A. Bloemen, Venray. Bevorderd tot arts: P.
Lips, Groningen; T. de Roo, Utrecht.
Nijmegen. Kandidaatsexamen psychologie:
P. W. A. Augustus, Venlo. Doctoraalexamen
psychologie: mej. M. A. L. G. Meuwese, Nijme
gen; de heer L. P. M. van den Bogaert, Veghel;
zr. Franciscus (mej. J. Post), Hees-Nijmegen.
ADVERTENTIE
De echte HELDERSE TAAI van Pronk
steeds vers verkrijgbaar
bij het bekende adres
KENNEMERLAAN 131 - TEL. 5386
Reforma - Zoutloos - Suikervrije artikelen
Profiteert u reeds van ons
25 RENTE-SPAARSYSTEEM
Het bestuur der afdeling Velsen-Bever-
wijk en omstreken" van de vrouwenver
eniging „Tesselschade-Arbeid Adelt" houdt
de jaarlijkse bazaar op dinsdag 5 november
ten huize van mevrouw M. J. Santman-
Van Eendenburg, Harddraverslaan 21,
Santpoort, op woensdag 6 november, ten
huize van mevrouw I. baronesse van Itter-
sum-Grönningsaeter, van Tuyllweg 22 Vel-
sen-Zuid en op vrijdag 8 nov., ten huize
van mevrouw C. Royaards-baronesse Ben-
tinck, Dr. Schuitstraat 12, Beverwijk.
Het bestuur heeft getracht een collectie
artikelen samen te stellen, die een ander
karakter heeft dan in de vorige jaren; de
bazaar is geopend van 10.3012.30 en van
24.30 uur. Het doel van de Algemene
Nederlandse vrouwenvereniging „Tessel
schade-Arbeid Adelt" is verbetering van
het lot der on- en minvermogende be
schaafde Nederlandse vrouw, door haar te
steunen in haar pogingen om in eigen on
derhoud te voorzien.
Prijzen van vrijdag
Gr. tong 4,70-4,40, grm. tong 4-3,60, kim.
tong 3,40-2,90, kl. tong I 2,70-2,55, kl. tong
II 2,20-1,95, tarbot I 2,70-2,10 per 1 kg.
Tarbot II 108-92, tarbot III 77, tarbot IV
62-40, kim. schol 61-56, kl. schol I 56-35,
kl. schol II 42-17, schar 22-13, v. haring
25-19, makreel 17-10, gr. schelvis 23-22,
grm. schelvis 23-18, kim. schelvis 22-18, kl.
schelvis I 21-18, kl. schelvis II 16-8, wij
ting 17-12, gr. gul 51-44, mid. gul 37-35,
kl. gul 16-12,50, poontjes 18-16 per 50 kg.
Gr. kabeljauw 196-90, gr. koolvis zw.
49-42 per 125 kg.
Besommingen van vrijdag
SCH 135 f 9.540, KW 122 f 19.300, KW
124 f 6.960, KW 59 f 4.290, KW 91 f 4.290,
KW 73 f 9.580, KW 163 f 6.160, WR 50 f 290,
KW 35 f 360, KW 56 f 460, KW 50 f 400,
KW 94 f 840, KW 30 f 230, KW 88 f 890,
KW 98 f 600, KW 71 f 360, KW 92 f 600,
KW 65 f 330, IJM 59 f 1.020, IJM 31 f 1.800,
IJM 40 f 1.010, IJM 3 f 480, IJM 30 f 510,
RO 29 f 490, TX 14 f 940, TX 33 f 1.110,
BU 33 f 530.
Aanvoer van vrijdag
220 kisten tong en tarbot, 550 schol, 15
schar, 620 haring, 1100 makreel, 865 schel
vis, 65 wijting, 45 kabeljauw en gul, 5
poon, 180 koolvis, 35 diversen. Totaal 3700.
jeugd tot onderwerp. Aanvankelijk is
Pierre Fresnay een deugdzaam onderwij
zer, die leraar is op een kostschool. En
kele jeugdige leerlingen met een slechte
inborst nopen hem echter tot de aftocht
en dan wordt de leraar maar portier van
een groot hotel. De goede en slechte men
selijke eigenschappen worden in deze
film sterk naar voren gehaald.
In de nog smalle rij der Velsense bio
scooptheaters is bij verrassing een nieuwe
verschijning opgedoken: „Theater De
Weijman" in Santpoort. In de grote zaal
van het restaurant zullen namelijk elke
avond smalfilms worden vertoond met
de eerste voorstelling werd gisteravond
het theater geopend. Wij zullen in deze
rubriek voortaan ook de films van „De
Weijman" aan een korte beschouwing on
derwerpen.
„De reis naar de maan" (vrijdag, zater
dag en zondag De Weijman) is het op een
steeds meer naar de realiteit nijgende fan
tasie gebouwd verhaal over een ruimte
vaart, die uiteraard de filmers prachtige
kansen bood voor het te berde brengen
van de mogelijke gevaren van de wereld-
ruimte-science fiction echter van een aan
vaardbaar soort, dat niet alleen de hang
naar het avontuur, maar ook de dorst
naar kennis poogt te bevredigen.
„De weg leidt naar Parijs" (maandag en
woensdag De Weijman). Van gans ander
formaat en strekking is de film, die in de
tweede speelhelft van de week aan Sant-
poorts Hoofdstraat draait: een vrolijk nie-
mandalletje, af en toe uitglijdend over een
pikanterie maar nimmer banaal wordend.
In de voorstelling van donderdagavond
draait De Weijman de grootse montage
van Ceasar en Cleopatra, het drama uit
Rome's roemruchte geschiedenis, dat Ce
cil B de Mille aan een forse recette hielp
en het publiek aan een mooi spektakel
stuk. Of het historisch allemaal klopt
wordt wel eens terecht betwijfeld. Voor
de jeugd draait men in Santpoort zater
dagmiddag en zondagmiddag het dolle
verhaal van Stan en Ollie „De twee
dwazen",
Zondagochtend 3 november zal prof. dr.
G. Stuiveling spreken over „Zedelijkheid
en fatsoen" in huize „Terpsichoré" aan de
Zeestraat 14 in Beverwijk voor de ge
meenschap Beverwijk van het Humanis
tisch Verbond.
Zaterdag 16 november wordt in het Ge
meentemuseum in Arnhem een tentoon
stelling geopend van werken van de Haar
lemse schilder Kees Verwey. Deze expo
sitie zal een keuze bevatten uit zijn werk.
dat deze zomer al in de Haarlemse Vishal
te zien was, aangevuld met enkele nieuwe
werken en het grote schilderij „Maska-
rade", dat in Haarlem geen plaats kon
krijgen. De expositie in Arnhem, die duurt
tot 6 januari, zal bij de opening worden
ingeleid door de directeur van het Frans
Halsmuseum de heer H. P. Baard. Daarna
zal een overzichtstentoonstelling van wer
ken van Verwey worden gehouden in het
museum De Lakenhal in Leiden. Deze ex
positie zal van geheel andere aard zijn.
Men kan haar bezichtigen van 1 februari
tot 18 maart.
Dit is het schilderij „Maskerade" van
Kees Verwey, een groot doek, waarvoor
in de Vishal te Haarlem geen plaats
was, doch dat nu in Arnhem te zien
zal zijn.
Rudolf Schock in „Mijn hart zingt
voor jou".
(Thai ia) In dit theater wordt van
vrijdag tot en met zondag „Schenk mir
dein Herz" (Mijn hart zingt voor jou) ver
toond. Een film, waarin Rudolf Schock,
een van de meest beroemde tenors tal van
even beroemde liederen zingt. Niet alleen
kan de bezoeker van dit theater genieten
van de melodieuze stem van de heer
Schock, maar ook van tal van fraaie na
tuuropnamen in Capri, Salerno en Napels,
alles in Eastman-color.
De beroemde tenor Stefan Berger (Ru-
dolf Schock) heeft twee grote platonische
liefdes: de concertzaal en de hoofdver
pleegster, zuster Luise. Eva een ziek meis
je met een gevoelig hart en roodvonk heeft
echter ook een grote plaats van haar ge
voelige hart voor de heer Schock inge
ruimd. Met andere woorden zij houdt van
hem. Niet als een man voor een vrouw,
maar als een dochter voor haar vader.
Dan gebeurt het onvermijdelijke. De
zanger krijgt ruzie met zijn vrouw, wier
levensopvatting totaal van de zijne ver
schilt. Hij verlaat het huis en gaat naar
een van zijn vrienden, een eenvoudige en
hardwerkende visser.
Eva is echter een handig meisje. Zij
trekt naar Capri, waar de grote zanger
zich bezig houdt met de visvangst. Als zij
op dit schone eiland is aangekomen, vaart
de boot met de grote zanger aan boord
net uit. Heel in de verte verklinken nog
de laatste tonen van een lied, dat hij aan
boord zingt. Eva laat zich echter niet voor
een kleine moeilijkheid terugschrikken.
Met een roeiboot gaat zij haar grote zan
ger achterna. De boot slaat echter om,
maar het meisje verdrinkt niet. Want daar
is altijd nog de grote zanger, die haar het
leven redt. Samen met zijn vrouw ver
zorgt hij het meisje. De gemeenschappe
lijke zorgen voor het kind brengen de zan
ger en zijn vrouw weer tot elkaar en nu
voorgoed.
(W.B.-T h e a t e r). Tot en met zaterdag
draait „De Haaiendoder". Haaien leveren
een groot gevaar op voor straaljagerpilo
ten, die zich met behulp van hun schiet
stoel in veiligheid moeten stellen en dan
in zee vallen. Een luitenant-vlieger van
een Amerikaans squadron heeft hierdoor
tal van piloten verloren. Hij besluit er
De eerste roezige weken voor de Velser tunnel zijn thans
over zijn betonnen torens getrokken en het ding kan nu eens
de balans gaan opstellen over het gebruik, dat er terecht
of ten onrechte van hem werd gemaakt door de horden
automannen, die er met vrouw en kroost of alleen maar
zakelijk doorheentogen, op weg naar wist hij veel.
En dan is hem gebleken, dat de Nederlander over het
algemeen een onhandige tunnelklant is, ondanks het feit, dat
hij te Rotterdam een tunneltje bezit en dat hij bij een gering
uitstapje over de grens alweer een tunnel tegenkomt in de
Sinjorenstad.
Want wat is de tunnel op
gevallen van zijn klanten?
Dat zij ten eerste geen raad
weten met zichzelf en
angstige dingen gaan doen,
als de verkeersbuis dieper
blijkt te dalen dan zij ver
moedden, zodat de stroom
auto's over het algemeen
vrij handig naar beneden
zakt, maar dan in het mid
den afremt ziet het vuur
werk van aanfloepende stop
lichten bij de helling.
En daar gebeuren dan ook
de meeste brokjes, want al
is er dan een ongeschreven
tunnelwet, die in Amerika,
waar ze in tunnels grossie
ren dan ook voorbeeldig
wordt opgevolgd, om een
eenmaal gekozen rijbaan
niet te verlaten, hieraan
houdt men zich in de Velser
tunnel zeker niet. Met het
gevolg, dat er bij de gering
ste stremming van het ver
keer met grote haast wordt
ingehaald, alsof het leven er
van afhing met het resul
taat, dat er telkens weer
auto's tegen auto's schuren
en de takelwagens maar
drukke dagen hebben ge
kend.
Men zou dus de gebruikers
willen aanmanen: hou wat
je hebt. Op het stuk van
rijbaan dan altijd.
Hoe belangrijk dit kan zijn
heeft de aanrijding tussen
vrachtauto en NACO-bus
dinsdagmiddag laten zien
hoe belangrijk het boven
dien in het algemeen mag
heten niet in te halen als
men zelf al wordt ingehaald
bleek eveneens daaruit. Het
tripleren op de weg is een
typisch Nederlands euvel,
dat al menige traan heeft
veroorzaakt. Het achteruit
kijkspiegeltje is een onmis
baar automeubel, mijne he
ren!
De fraaie panne-kastjes
in de tunnelwanden hebben
dus al heel wat diensten be
wezen. Hetgeen niet zeggen
wil, dat ook iedereen even
handig met deze kastjes is
omgesprongen.
Want al hangen zij in
menigvoud in de muur,
voorzien van telefoon,
H Hoe ver wij alweer gezakt
U zijn in de tijd (en hoe vèr in
ij de moraal wellicht) moge
M blijken uit een melding, die
H te Velsen aan de stedelijke
B dienaren van ene Hermandad
gj werd gedaan ten aanzien van
§j het ontvreemden ener kal-
jj koen. Dit riekte naar Kerst-
M mis, terwijl het nog maar
s oktober was, toen dit snode
H feit zich ontwikkelde.
jg Het is naar ik aanneem een
g record, dat slechts wordt
M overtroffen naar de onlangs
lg geopenbaarde vroegtijdig-
H heid, waarmee men in Haar-
g lem met het optuigen van
g ene Sint Nicolaas is begon-
jg nen: in juli al Sinterklaas-
jj gedachten daar. Maar dan
g óók in oktober kalkoen. Kan
g 'ie lekker vet zijn tegen de
gj vijfentwintigste, heeft de dief
g natuurlijk gedacht. Maar hoe
g moet je zo'n kakelbeest nu
s als dief zijnde, veilig weg-
houden?
brandblusapparaat en eerste-
hulpgerei, vele automobilis
ten durfden er blijkbaar niet
aan en reden maar liever
door tot de glazen duiven
tillen de controleposten,
waarin zij licht zagen bran
den, waar zij dan de auto
netjes en behoedzaam par
keerden en om raad gingen
toeteren. Hetgeen niet de
bedoeling kan zijn.
Als de kastjes in de tun
nelmuur alleen maar wor
den opengemaakt gaat er in
de centrale controlekamer al
een rood licht op het scha
kelbord branden, zodat de
dienst.doenden weten dat er
iets aan de hand is. Het is
dus echt voldoende, om bij
pech de auto zo ver mogelijk
rechts neer te zetten, een
kastje open te doen en des
noods de telefoon af te ne
men, die een directe ver
binding met de controleka
mer garandeert.
En nu hoopt de tunnel
maar, dat iedereen de spel
regels een beetje door krijgt.
Helemaal zeker is hij er niet
van.
Een mijner vriendelijkste aanhangers, die bij tijd en wijle
deftige brieven pent, over zijn bevindingen te land, ter zee
en in de lucht, maar vooral te land, vindt dat het niet-
knipperende licht op de hoek van de Jan Kostelijklaan meer
effect heeft dan het wel knipperende ditootje op de hoek
van de Van Tuyllweg. Dacht ik eerlijk gezegd ook, maar
smaken verschillen. Belangrijker echter acht ik zijn schrik
omtrent het opbaggeren van aanzienlijke hoeveelheden oor-
logsrommel uit IJmuidens sluizencomplex, waarvan hij
enige proeven open en bloot bij de kleine sluis heeft zien
liggen, waarna hem terecht de schrik om het hart is ge
slagen over kleine handjes, die met snelvuurmunitie en licht-
kogelpatronen zouden gaan stoeien in de ongetwijfeld onbe
waakte ogenblikken, welke daar zullen voorkomen.
Ik heb al heel wat van
deze griezelige vondsten zien
afvoeren. Maar ik heb mét
mijn pennevoerder gezien,
dat knaapjes kogels uit el
kaar peuterden en het kruit
vrolijk in brand staken en er
zijn zelfs hele fietstassen van
dit spul mee naar huis ge
nomen.
Hóeft het alstublieft niet,
verantwoordelijke mijnen-
opruimers en aanverwante
instanties?
Hoeven we niet wéér in de
rats te zitten over kinderen,
die met hun jeugdig onver
stand in schuurtjes en op
zolders met hamers op kogels
gaan slaan en dan voor hun
leven verminkt worden
of erger?
Mogen alle boze restanten
uit vijf boze jaren alstublieft
direct en grondig worden
weggestopt en vernietigd?
Uit de Esdoornstraat be
reikt mij een wat weemoe
dig epistel van een IJmui-
denaar, die woensdag het
hoofd heeft gebogen over
mijn bespiegelingetje aan
gaande het „wonen, het
werken en het leven" in
IJmuiden. Hij moet het met
mij eens zijn, dat het „oude
IJmuiden" voorgoed naar
betere gewesten vertrokken
is - wij zouden het er nog
oneens over kunnen zijn of
dit te betreuren valt, want
ach, die „veertig" was dan
wel gezellig, maar of het
iets met woonhygiëne te
maken had, waag ik op
goede gronden te betwijfe
len. Ge weet overigens met
mij, waarde Esdoorner, hoe
de herinnering altoos weer
in het menselijk hart om
geven wordt door een
waasje van lieftalligheid: de
goeie ouwe tijd lijkt mooier
dan hij in werkelijkheid
was.
Maar al het water van de
zee wast niet af, dat ge ge
lijk hebt wat de sfeer van
het vroegere IJmuiden be
treft: de sfeer van elkaar
kennen, een gemeenschap
vormen en voor elkaar op
komen als dat nodig was.
Gij weet nog goed, hoe uw
zuster op de trekharmonica
speelde terwijl de kinders op
het straatje dansten en ge
weet nog, hoe graag ge zelf
thuisvoer van de lange reizen
naar Cyprus en Siberië
naar „uw" IJmuiden, het
IJmuiden van de gezelligheid
en het vertrouwde klusje
mensen bijeen.
Er zijn vele schuttingen
bijgekomen sindsdien, schrijft
mijn man bedroeft en
vele rangen en standen
en wij kennen elkaar niet
meer, wij zijn hoovaardig
geworden en de wederzijdse
hulp ingeval van ziekte, zo
als die vroeger om niet en
van harte gegeven werd
ach, waar is het allemaal ge
bleven?
Maar toch is zijn IJmui
den hem nog een bede en een
glimlach waard IJmuiden
met zijn wind, die sterkt tot
een krachtig mensdom, met
zijn zilte zeelucht, die vast
niet ongezond is, met zijn
duin en strand. „En als er
wat wezenlijks veranderd is,
dan ligt het voor mij aan de
stijfheid of misschien de
hoogmoed en het wantrou
wen van onszelf.
Evengoed vind ik mijn
IJmuiden reusachtig."
Is dit niet zo goed als de
kop van de spijker geraakt?
Ik ben alleen benieuwd naar
de opvattingen van iemand,
die niéuw hier kwam en niet
de troostende herinnering
rijk is aan vroegere jaren
die bovendien niet bekoord
wordt door „zijn" stad en
„zijn" mensen. Want dat
nieuwe geslacht van immi
granten zal over dertig jaar
moeten zeggen: „Evengoed
vind ik mijn IJmuiden reus
achtig.
Eén kinderleven is wel wat
zorg waard, lijkt me en een
dodelijke stapel oorlogstuig
wel een extra voorzorg je.
Misschien kom ik te laat
met de vraag en is alles al
weg, maar het kan noggeris
voorkomen, niet?
In een fris blauw kleedje
gestoken is op mijn bureel
gedwarreld een nieuweling
onder de periodieken een'
IJmuidense nieuweling nog
wel. De foto op de omslag
noch de naam van het druk
werkje laten de kenner van
havens en wateren rondom
ons lang in het onzekere,
waarover de binnenkant zal
gaan: een forse sleeptros
wordt door een fikse mans
kerel om een beting van een
sleepboot geslagen en het g
blad zelf draagt ook die naam jj
„De Beting", ofwel het sterk-
ste stukje van de sleepboot. 3
Met dit maandblad voor B
eigen en andere mensen is
bureau Wijsmuller in zee ge-
stoken en ik moet zeggen, dat B
deze stapelloop het beste be- g
looft over de vaart van deze H
„Beting". John F., de baas B
van IJmuidens sleepbedrijf, g
waar we allemaal een tikje s
trots op zijn sinds de Nieuw M
Amsterdam voor Rotterdam- g
se slepersneuzen wegge- g
snoept werd en waar we an-
derszins ook groots op mogen g
gaan, schrijft er een paar op- g
wekkende woorden in en An- g
thonie van Kampen heeft fr
een paar herinneringen opge- g
haald, maar het mooist vind g
ik de foto's van zee en sche-
pen, mensen en werk. Vast- g
houden zo en goeie trek! gf
Het Friese gezelschap „Us §g
Memmetael" te Beverwijk, g
opent het seizoen op woens- H
dag 6 november met de op- j|
voering van „Diggels", een g
toneelstuk in drie bedrijven m
van mr. J. H. Penning, in het
Fries vertaald door de heer B
G. Beintema. Zoals gewoon- S
lijk is de uitvoering in ,,'t g
Centrum", aan de Koning- §j
straat. j|
Lampeniet §j
Mag ik even, even maar uw gewaardeerde attentie voor
het Nederlands oorlogsgravencomité, dat volgende week met
de jaarlijkse „klaprozen" op de Velsense straten verschijnt?
V weet het allemaal: moeders, die via dit N.O.C. het graf
van een zoon in den vreemde kunnen opzoeken, leed, dat
tóch een weinig kan worden gestelpt, brieven, die gewagen
van de innige dank jegens de mildheid dergenen, die hen
hiertoe in de gelegenheid stelden. Daarom: geeft van ganser
harte, als het u volgende week langs de deur wordt gevraagd
en geeft nogmaals, als er zaterdag een rammelende bus onder
uw neus komt. Uw verdriet is immers zoveel minder.
li
iiiiiii
llllllllllllllllllllll
iiiiiii
iiiiiii
Filmisch van goede
kwaliteit is „De ge
wetenlozen", die in
dit theater van maan
dag tot en met woens
dag wordt vertoond.
De onlangs overleden
Humphrey Boigart
speelt hierin de
hoofdrol. De regis
seur is er in geslaagd
de mensen en situa
ties nuchter en zake
lijk te verbeelden en
bereikt hiermee een
filmrealiteit, die niet
naar het sensationele
neigt. Een waarlijk
obsederende film.
Dank zij de enor
me campagne, die ge
leid wordt door een
bekende sportjour
nalist, wordt een
bokser, die al zijn tevoren omgekochte
tegenstanders tegen de vloer slaat tot een
beroemdheid. De journalist profiteert
uiteraard van de winsten, die de beroemde
bokser in de wacht weet te slepen. De
journalist verliest met deze praktijken
echter zijn goede naam en de liefde van
zijn vrouw. Met de bokser gaat het echter
ook niet zoals hij het zich had gedacht.
Tijdens een belangrijke wedstrijd slaat hij
een van zijn tegenstanders dood. Hij is
hiervan zo onder de indruk, dat hij besluit
de bokssport voor goed vaarwel te zeg
gen. De journalist slaagt er uiteindelijk in
om de bokser ondanks alles over te halen
om nog een keer te boksen. Deze laat zich
echter nu niet meer met omkooppraktijken
in en lijdt een zware nederlaag. Dit
brengt ook de journalist weer op het goede
pad, want hij lanceert een serie artikelen
tegen de corruptie in deze sport en wordt
daardoor weer een algemeen geacht mens.
In deze film worden waarlijk verbijste
rende onthullingen over de misdadigers-
praktijken in de bokssport uit de doeken
gedaan. De film vormt dan ook een vlam
mend protest tegen dergelijke praktijken.
Donderdag wordt in een speciale voor
stelling „Club des Femmes" in Thalia
vertoond. Een alleraardigste studentikoze
film, die de woningnood onder de Parijse
studenten aan de kaak stelt.
De woningnood is tenslotte zo groot, dat
een aantal meisjes-studenten besluiten
hun intrek te nemen in een leegstaande
villa. Mannen worden uiteraard niet toe
gelaten. Als dit toch gebeurt leidt dit na
tuurlijk tot vele dolle, komische en soms
ontroerende ontwikkelingen. Een film die
jong en oud anderhalf uur danig zal amu
seren.
