Enige teruggang in de vakantiereizen - vooral kleinere - onmiskenbaar Groot NAVO-vliegfeest bij jubileum van de Koninklijke Luchtmacht AMSTERDAM ■mini DE „LINKS-VAN-U-ZIET-U"-EXCURSIES BEGINNEN UIT DE MODE TE RAKEN Velen verkiezen de luchtvaart om er eens fijn uit te vliegen ËËËËËËDOOR HEDENDAAGSE ^^KUNSTENAARS GEZIEN De hele dag lopen de employé's aan de balie der reisbureaus af en aan met inlichtingen, folders, tarieven, passagebiljetten, tijdtabellen voor de vra gende menigte aan de andere zijde. Er wordt op volle toeren gewerkt om de stroom van reislustigen in de gewenste beddingen van verkeer op trein, toeringcar, schip of vliegtuig te leiden en des avonds blijft het personeel vaak als één man na om al die reserveringen af te werken. Maar dit is dan ook bij uitstek de tijd, waarin de meeste mensen tegelijkertijd op het idee komen hun verlangens vast wat meer te concretiseren. Het is het seizoen. En toch, ondanks al die drukte aan de balie kunnen ingewijden duidelijk consta- ren, dat een grote groep mensen het met minder moet gaan doen. En het is een beetje verdrietige constatering na een bezoek aan verschei dene reisbureaus die grote groep wordt gevormd door arbeidersgezinnen en kleine middenstanders. Voor het overige reist het Nederlandse volk door, naar het steeds verder ontsloten Oostenrijk en Italië vooral. Maar de organi satoren van kleinere busreizen, naar de Eifel, naar Luxemburg, naar de Ar dennen enzovoort, beleven een matig voorseizoen en kunnen over het hoog seizoen de meeste drukte is in juli en augustus nog weinig zeggen. Het gewezen raadhuis van Elburg gerestaureerd Versobering van veler plannen komt ook de reisbureaus vaak ten goede OP 5 JULI TE SOESTERBERG Aan het grote NAVO-vliegfeest, dat op zaterdag 5 juli aanstaande op de vliegba sis Soesterberg zal worden gehouden ter gelegenheid van het 45-jarig bestaan van de Koninklijke Luchtmacht zullen in to taal ruim 300 vliegtuigen deelnemen. Ko ningin Juliana en Prins Bernard zullen het grote namiddag-programma bijwonen. Het ligt tevens in de bedoeling dat de vier prinsessen dan aanwezig zullen zijn. KONINKLIJK GEZIN ZAL HET FEEST BIJWONEN Van de 300 deelnemende vliegtuigen zijn er 200 van de buitenlandse luchtmach ten. In totaal is 500 man personeel voor de show ingeschakeld, waarvan een groot deel afkomstig is van de deelnemende NAVO-landen uitgezonderd Luxemburg en IJsland, die geen eigen luchtmacht be zitten. Op het vliegveld is voor ongeveer 50.000 personen een zitplaats op de niet overdekte tribunes. Voor meer dan 100.000 bezoekers zijn er verder staanplaatsen. Het gehele vliegfeest wordt georgani seerd door de Stichting Luchtmachtde monstraties, welke thans vijf jaar be staat. Deze stichting zal de baten van het vliegfeest, na aftrek van de te maken on kosten, in haar geheel afdragen aan de gezamenlijke militaire fondsen, die op liefdadig gebied werkzaam zijn. Het merendeel van de hoogste chefs van de luchtmachten der bij de NAVO aange sloten landen zal aanwezig zijn. Het pro gramma is in twee delen gesplitst. Des ochtends om elf uur begint een voor-show, die twee uur duurt en bestemd is voor hen, die van plan zijn vroeg naar Soesterberg te komen. Het middagprogramma vangt daarna om drie uur aan en duurt ruim drie uur. Dit hoofdprogramma is zeer uit gebreid en zal vele belangwekkende de monstraties bevatten. Na afloop hiervan zal Prins Bernhard de in twee hangars ingerichte luchtmachtaxpositie officieel openen. Deze expositie zal van maandag 7 juli aanstaande tot en met 19 juli, be halve des zondags, voor het publiek ge opend zijn. De bedoeling van dit groots opgezette vliegfeest, waarvan de voorbereiding een jaar heeft geduurd, is om ons volk te la ten zien hoe het met de geoefendheid van het personeel van de NAVO-landen is ge steld, hoe het materieel is en wat met de vliegtuigen bereikt kan worden. Voortdurend wordt in internationaal verband geoefend en de individuele geoe fendheid wordt tot in de uiterste perfectie opgevoerd. Vliegen in formatie is hier een belangrijk onderdeel van. Er is dan ook een wedstrijd in formatievliegen uitge schreven. De finale heeft tijdens het vlieg feest plaats. De winnende groep van vier vliegtuigen krijgt een speciale NAVO-wis- selbeker. Deze beker wordt zondagavond 6 juli uitgereikt tijdens een cabaretavond, die de Stichting Luchtmachtdemonstra ties de buitenlandse deelnemers aanbiedt. De uitreiking heeft plaats door de chef van de Nederlandse Luchtmachtstaf, lui- tenant-generaal-vlieger H. Schaper. Het is thans zeker, dat ter gelegen heid van de luchtmachttentoonstelling het geleide wapen zijn entree in Nederland zal maken. Van Engelse zijde is toege zegd, dat een exemplaar van de Bristol „Bloodhound" voor deze tentoonstelling beschikbaar zal worden gesteld. De „Bloodhound" is een wapen voor de lucht verdediging. Het wordt van de grond af geschoten op doelen in de lucht en het heeft een snelheid van ruim het dubbele van die van het geluid en kan een afstand van minstens 20 mijl bereiken. Het wordt door radar naar het doel geleid. Het staat voorts vrijwel vast, dat ook de „Nike", eveneens een grond-luchtwapen voor de luchtverdediging, maar van Ame rikaans fabrikaat, op Soesterberg ver toond zal worden. vrouwen dit gaarne voor lief nemen ter- wille van een gezinsvakantie. En het be reiden der maaltijden is na medeneming van wat ingeblikt voedsel geen al te zwaar corvee meer. Elders hoorden wij ook dat de verhuur en verkoop van caravans nog steeds stijgt. Bij een passagekantoor voor de grote scheepvaartmaatschappijen in Haarlem vernamen wij, dat er ook in deze om geving belangstelling voor de cruises van de „Ruys" en vooral de „Oranje" be staat. Dat de laatste werd volgeboekt is echter voor een groot deel mede aan de belangstelling voor deze cruises in Enge land toe te schrijven. "Wat de overige rei zen aangaat, constateerde de woordvoerder van dit bureau een duidelijke achteruit gang. Wanneer men dit bij de zakenreizen al merkt, dan kan zij ook bij de toeristen- reizen niet uitblijven. Aquarellen, gouaches en tekeningen, be nevens schilderijen van Amsterdam in de kunstzaal van het antiquariaat van Magdalena Sothmann VORIGE exposities betreffende Amster dam in de kunstzaal van Magdalena Soth mann waren aantrekkelijk en trokken veel belangstelling. Maar verleden jaar meende zij eens een ander onderwerp te moeten entameren, omdat teveel vrienden van haar zaak waren komen aandragen met werk dat tezeer met het oog op de verkoop was gemaakt en te weinig op inspiratie berustte. De nieuwe tentoonstelling is beter dan de vorige, beter ook dan de laatste over Amsterdam, al hebben enige inzen ders het zich *te gemakkelijk gemaakt en hadden zij meer in portefeuille moeten houden. Als deze expositie beter is dan de vorige komt dit in de eerste plaats door het werk van de nog jonge Niels Hamel, die een zo zekere manier van uitdrukken inmiddels verworven heeft. Zijn aquarellen zijn sterk gebouwd en vertonen een stellige kleur- geving. Zijn vormen zijn groot gehouden, maar van het voor het aspect essentiële van de stad laat hij niets weg. En Amster dam is tegenwoordig een stad vol automo bielen, die dan ook op verscheidene zijner zo aantrekkelijke werkstukken voorkomen. Ook schuwde Hamel niet het lelijke, zij het toch ook zo echte Amsterdam aan te pakken en tekende en aquarelleerde hij een straat zoals men die in de Pijp, Kinker- of Dapperbuurt vindt. Mogelijk was hij geprikkeld door het probleem van de naar geestige huizenblokken toch iets te maken: een oplossing verkreeg hij omdat hij van Amsterdam blijkt te houden en daar inspi ratie vindt. Het begint erop te lijken, dat men er langzamerhand in slaagt los te komen van Breitners grote voorbeeld en de kleur van Amsterdam op nieuwe wijze leert raken. Hamel vertoont naar mijn ge voel een echt Amsterdamse kleur in zijn werk. Dicht bij hem staat daarin Jutta Metzger, de schilderes die Amsterdam al meermalen als onderwerp van goede schil derijen had en nu ook met de waterverf tot uitstekende resultaten kwam. Engelman vertoont ook wel die kleur, maar zit wel eens met de moeilijke groenen en daarbij behorende blauwen, gevolg van het feit dat hij niet aan Amsterdams bomen zonder meer weet voorbij te gaan. H. van der Schaaf blijkt daar meer raad mee te weten en beschikt ook verder over een echt Am sterdamse kleur. Bierman voelt iets voor de kleur die anderen naar mijn gevoel terecht in Amsterdam zien, maar zal moei lijker een herkenning oproepen. De vaste vorm van Hamels werk maakt dat we die van Biermans aquarellen toch als wat slap ondervonden. Fiedler en Van Gulik lieten zich door Amsterdam niet van de hen zo eigen kleur- geving afbrengen. Maaike Braat, letterlijk thuis aan de Amstel, toont voorkeur voor de lichtere atmosfeer die men in Amster dam kan treffen. Jammer dat verscheidene zaken van haar te illustratief bleven. Jeanne Bieruma Oosting was ditkeer be slist niet gelukkig met haar keuze. Beide schilderessen wenst men iets toe van de discipline van mevr. Westendorp-Osieck, van wie we een gave tekening aantreffen. Broers Amsterdamse stadsgezichten zijn zeker herkenbaar voor degenen die in de stad goed thuis zijn. Van zijn levendige, knappe tekeningen heeft die van het Y met het Centraal Station op de achtergrond de meest Amsterdamse sfeer. En misschien moet men ook het Y wel goed kennen om het terug te vinden in Kuijpers zonnige werk, dat mij als oud-over-Y'er lief is. Voor de echte Amsterdammers hoort het Kalfje bij de stad en zij zullen met plezier Swagemakers' zatgroene landschap van daarvandaan ontmoeten. Renemans studies zijn goed, maar men voelt betrekkelijk weinig verhouding tot de hoofdstad. Of men dit op deze expositie voelt van Ruth Fishers met geest getekende verwerkingen van Amsterdamse gegevens, is ook een vraag. Zij zorgde in ieder geval toch voor een welkome variatie in dit geheel. Dat men om die redenen ook zware gouaches van Van Praag toevoegde is te begrijpen. Mogelijk echter had men beter met minder van zijn hand kunnen volstaan. De ten toonstelling duurt tot 21 juli. Bob Buys DE CONCURRENTIE tussen de reis bureaus, die elk jaar toeneemt, komt voor al tot uiting in de vele moeiten, die men zich getroost om nieuwe mogelijkheden te scheppen. Zo hoorden wij een organisator van touringcarreizen met trotse achteloos heid opmerken: „We hebben voor dit sei zoen weer een nieuw deel van Oostenrijk voor onze reizigers opengelegd". Zoiets klinkt, maar er moet ook wat voor gedaan worden. Met stijgend respect hoort men de opsomming van de daartoe nodige be drijvigheden aan, waaronder „het leggen van een hotelketting" om nog eens een vakterm te gebruiken. Het is trouwens in het algemeen voor de leek moeilijk voor te stellen wat er allemaal moet gebeuren, voordat de diverse reizen in opwindende stukjes onder zijn aandacht gebracht wor den. Maar wanneer men daarover door een ingewijde hoort vertellen, dan begrijpt men ook met hoeveel spanning in het nu alweer ten einde spoedende voorseizoen de inschrijvingen voor de diverse reizen worden gevolgd, want men neemt niet ge ringe risico's. Het gaat erom, dat men als reisorgani satie tijdig de tendensen onderkent, voor zover dat uiteraard mogelijk is, maar in het nogal grillige geheel van vakantie aspiraties zijn vaak wel een paar vaste lijnen te vinden. Zo weet elk reisbureau, dat men nu niet meer bij de .mensen aan moet komen met een reis naar Joegosla vië, maar dat men hen beter zo voor delig mogelijk naar het merengebied in Italië kan brengen. „Frankrijk valt een beetje tegen", zei ons iemand van een DAT VELE bevolkingsgroepen wat moe ten versoberen bij hun reisplannen, komt in vele gevallen weer aan reisbureaus ten goede: families, die bijvoorbeeld voorheen een zelfstandige reis plachten te maken met een elastisch budget, kunnen nu niet boven een bepaald maximum gaan en ma ken daardoor gebruik van de diensten van de reisbussen of vakantietreinen, zodat zjj de voordelen hebben van groepsreizen. Vandaar dat wij van de diverse bureaus, die deze organiseren, te horen kregen dat de langere groepsreizen nog steeds een stijgende lijn vertonen. De reizen naar Spanje en Italië in het voorseizoen gaan best, kregen wij op een groot touringcarbedrijf te horen, maar dat succes weegt niet op tegen de dalende ten dens in de grote groep waarvan men het moet hebben, de middenklasreizen van zes tot drie dagen: „Daaraan kunnen we dui delijk merken, dat het afgelopen is met de zwarte lonen en allerhande andere extra toeslagen der afgelopen jaren. Door de vele boekingen op het laatste moment merk je ook, dat de financiële zekerheid in deze groep minder is geworden. De hiertoe be- horenden kunnen niet meer, zoals destijds, maanden van tevoren boeken. Van mensen die dat wèl gedaan hebben, komen er af en toe annuleringen binnen. Je krijgt wel eens iemand, die komt afboeken omdat hij inmiddels ontslagen is". DE BOEKHOUDER van een kleiner tou ringcarbedrijf had ongeveer dezelfde er varingen. Maar hij noemde ook nog een andere oorzaak: „Och, de mensen hebben het ook weer zo'n beetje gezien. Zij zijn in de tijd dat zij het konden doen allerlei steden en streken doorgereisd en ze weten het nu wel. Die neiging om in je vakantie een heleboel te zien, gaat er toch uit. De meesten hebben het liever rustig". Geen „links-van-u-ziet u"-vakanties. Dat is uit de tijd, zo bleek ons van alle kanten. Dat hebben de mensen na de oorlog ge daan, omdat ze zolang onder de vliegen- kap van de bezetting hebben gezeten. Ze wilden eruit en hun ogen de kost geven. En nu worden we blijkbaar allemaal een heel klein beetje blasé ten opzichte van al die bezienswaardigheden en we geven er de voorkeur aan een paar honderd kilo meter verder in een luie stoel te gaan zit ten of gewoon een eindje te wandelen, liefst onder de cypressen. Of we zijn hele maal niet blasé, maar doodop. Dit was de algemene tendens, die wij ovei wel min of meer hoorden beves tigen. Verder waren er natuurlijk ook ver klaringen, die wij tegen elkaar konden wegschrappen, zoals men ook doet met allerlei dezelfde adjectieven in de ver schillende reisprogramma's. Een oud slot aan een riviertje is altijd een feëriek sprookjesdecor en een heuvellandschap meestal idyllisch. Zulke kwalificaties moet men ook tegen elkaar wegschrappen, wil men het wezenlijke verschil tussen een tiendaagse naar Houyet of een naar Kuf- stein aan de weet komen. Wanneer ons dan van de zijde van elk reisbureau, dat alles voornamelijk door de service „die de mensen alleen bij ons vinden" ver klaard kan worden, dan heeft men daar aan voor een generaal overzicht natuur lijk heel weinig en gaat men aan het weg schrappen. WAT DAT AANGAAT zou men kunnen verlangen naar wat meer zakelijkheid, ook ten opzichte van de kofferspakkende me nigte. Wij vernemen gaarne, wanneer en waar de bedoelde bus vertrekt en hoe laat we hier en gunter zijn. Maar wij hebben er allerminst behoefte aan op da Dezer dagen is de restauratie van een van de oudste raadhuizen in ons land, ge legen aan de Rosmarijnsteeg te Elburg, voltooid. Het gebouw is eigendom van de vereniging „Hendrick de Keijser" te Am sterdam, die het behoud van historische gebouwen behartigt. Het dateert uit de dertiende eeuw, toen Elburg nog een lang gerekte vorm had, evenwijdig met de kust der Zuiderzee. Tijdens de verbouwing onder leiding van architect C. W. Royaards werden ver schillende vondsten gedaan. onderstaande wijze te worden toege sproken: „Heeft u wel eens dat beklemmende en terneerdrukkende gevoel gehad, wanneer de dagelijkse zorgen en beslommeringen u boven het hoofd dreigden te groeien en de dagelijkse arbeid u vasthield in zijn ijze ren greepU voelde zich gevangen binnen de enge grenzen van uw werk, kantoor, fabriek of stad en zoudt uzelf willen be vrijden en alles van u afwerpen wat u beklemt en ongelukkig maa' t. Dan wordt het verzet geboren en de avonturiersgeest in u wakker, die zo lange tijd gesluimerd heeft, maar op een onverwacht ogenblik als een ondergrondse stroom naar de op pervlakte voert en zich bruisend een weg baant door de barrière van de dagelijkse sleur. Hieraan herkent men de rechtge aarde Nederlander, die zijn oorspronkelijke geest nooit verloochent, de pionier, wie het avonturiersbloed door de aderen stroomt". OVER DE GEDRAGINGEN van deze rechtgeaarde Nederlander in zijn vakantie lopen de meningen der reisbureaus uiteen. Enerzijds zal men van de zijde van een groot touringcarbedrijf horen betogen, dat hij zijn vreugde vindt in gezelschapsreizen en zelfs des winters nog gaarne naar reü nies van de: gezelschappen komt. Maar iemand van een ander groot reisbureau, dat zich vrijwel niet met busvervoer bezig houdt, verklaarde met evenveel nadruk: „De Nederlander is een individuele reizir ger, daarop hebben wij onze activiteit ge baseerd". De enige voor de hand liggende gevolgtrekking is hier, dat er niet één on deelbare Nederlander is, maar dat er een heleboel zijn, met verschillende aspiraties. groot reisbureau „door de politieke on zekerheden natuurlijk. Daar reageren de mensen altijd onmiddellijk op. Maar dit trekt wel weer bij, want Frankrijk is een lief land". Dit reisbureau had in samenwerking met de K.L.M. zaterdagvluchten voor toe risten naar Italië aangekondigd, maar die zijn geannuleerd omdat men onvoldoende de overtuiging had, dat er op de daartoe bestemde Convairs iedere week voldoende geboekt zou worden. Uit de alleszins redelijke prijzen in die aankondiging kan men opmaken, dat het gebruik van vliegtuigen in de midden klasse zeer nabij is. Dat he' publiek er voor te vinden is, bewijzen de vluchten van een Duitse „luchtrederij" in Hamburg, die in samenwerking met een reisbureau, dat in Haarlem haar hoofdkantoor heeft voor Nederland en met bureaus in de Scandinavische landen enige keren per week een volle DC-4 naar Mallorca zendt. De vluchten gaan via Schiphol en in de toekomst ook via Eelde ten behoeve van de noordelijke provincies. Dat gaf een hele sensatie in Groningen: een luchtlijn Eelde- Mallorca... Eventueel kan men iedere dag vliegen, maar de belangstelling recht vaardigt voorlopig ongeveer twee vluchten per week. Wanneer men rekent, dat hier sprake is van een geheel internationale opzet, dan is het wel duidelijk dat het aandeel van de luchtvaart in het West- europese toeristenverkeer eigenlijk nog moet komen. Maar dat zal wellicht nog maar weinig jaren duren. BE HET JUIST genoemde reisbureau houdt men zich ook sinds enige jaren be zig met chaletverhuur. Men heeft er on geveer vierhonderd verdeeld over diverse Europese landen (waaronder ook Spanje) en van het begin af is de belangstelling zodanig geweest, dat men ieder jaar pro beert het aantal uit te breiden. Dat is geen onbezorgde vakantie, dan moet moe der werken, hoorden wij door een reis bureau commentariëren. Maar daartegen over staat, dat vele Nederlandse huis- Lieve Pa en Moe, Eerst zagen wij niets in Haarlem. Nu ziet u niets in Haarlem.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1958 | | pagina 15