Nieuwe combinatie wil nu het
goud uit de „Renate" bergen
Scherpe Belgische reactie
op perscommentaren
Mode
Haagse Comedie legde matte
menselijkheid in
„Koopman van Venetië"
Balans van goudzoeker Visser toont
tekort van bijna half miljoen
Britten en Fransen hebben de Belgen
niet te leren, zo wordt gezegd
9
Kerkelijke conferentie van
Oost en West te Nyborg
„Oranje Nassau" bracht
Duitser naar Hamburg
Engelse gastregisseur bij
Het Rotterdams Toneel
Haantje de voorste
Duits kustvaartuig vergaan
Katoen heeft vele
mogelijkheden
GEEN GRENZEN MEER VOOR BLOEDPLASMA
Baby te vondeling gelegd
M. Hogervorst - kwarteeuw
bii P.W.N, - gehuldigd
Mr. F. E. Spat benoemd tot
commissaris van de N.Z.H.
Actrice Else Mauhs in
ziekenhuis opgenomen
DONDERDAG 8 JANUARI 1959
Goudzoeker Piet Visser uit Wijdewormer heeft woensdag te Utrecht de balans
gepresenteerd van de coöperatieve bergingsvereniging „Renate Leonhardt" aan een
aantal der belangrijkste aandeelhouders van de vennootschap onder firma „Renate
Leonhardt". De balans toont per 31 december 1958 een verliessaldo van ruim 460.000.
Dit formidabele deficit werd niet zonder morren geaccepteerd. In dezelfde vergadering
werd echter medegedeeld, dat een nieuwe combinatie, onder de naam „Fico" nog dit
jaar zal trachten het goud uit de „Renate", welke in 1917 op 20 augustus noordooste
lijk van Den Helder na een torpedo-aanval verging, te bergen.
Ter vergadering, uitgeschreven door
het driemanschap G. H. Haasink, J. Kuyl
jr. en C. Lof, verschenen ongeveer 20
van de 450 geïnviteerde gedupeerde goud-
dorstigen. Zij legden de heer Visser het
vuur echter na aan de schenen.
„Wat is er in kas", was hun eerste
vraag, waarop de heer Visser, wiens ba
lans zeer ingewikkeld en onduidelijk
bleek, het antwoord schuldig bleef. Uit
de vergadering loeide het woord „bedrog",
nadat de heer Visser een gebrekkige po
ging had gedaan de staat van lasten en ba
ten te verklaren. Hij kon de vergadering
er niet van overtuigen, dat er ooit fat
soenlijk boek was gehouden van de kapita
le geldbedragen, welke 3300 burgers in
goed vertrouwen in de goudvissersaffaire
hadden gestort.
Commssie van onderzoek
De voorzitter moest het krakeel over
opening van zaken, welke de vergadering
wenste, met de hamer tot zwijgen bren
gen. Men stemde in met het voorstel van de
heer Kuyl jr., een commissie te vormen,
die de stukken, zo die bestaan, zou onder
zoeken bij de heer Visser thuis. Deze krab
belde daarna een beetje terug en vroeg om
een accountant. Een stem uit de zaal riep:
„Als straks de politie komt, is het zeker:
in de brand uit de brand". Iemand merkte
op, dat de toren, die na de laatste berich
ten verkocht is, niet met de verkoopsom op
de balans stond.
Wederom onstond tumult, omdat men
meende, dat er iets definitiefs bekend zou
worden omtrent de toren, het middelpunt
waarom maandenlang alle aandacht had
gedraaid. Deze zou, naar men verwacht
had, geld opleveren.
De heer F. van der Sijde uit Den Haag,
verklaarde ongevraagd, dat alles eerst
daags wel voor de rechtbank uit de doeken
gedaan zou worden. De heer Kuyl jr. deel
de mede, dat de toren naar een sloper was
gegaan. Officieus werd bekend, dat de to
ren door de heer Visser voor sloop zou zijn
verkocht aan de heer W. H. Cornelis in Am
sterdam voor 8.250.-. Er was daarbij een
contract, dat de aandeelhouder-schuld-
eiser Van Staalduinen uit de baten bij voor
keur schadeloos zou worden gesteld voor
zijn vorderingen, hetgeen echter niet ge
beurd is. De heer Visser maakte een, naar
werd gezegd, onjuist gedateerde betalings
overeenkomst, waardoor deze koop onge
daan kon worden gemaakt, waarna de slo
per Schol te Zaandam de toren voor niets
kreeg. Hij kreeg bovendien van iemand
1000.- toe, opdat de toren snel uit het
Noordzeekanaal zou verdwijnen. Dan zou
de waarborgsom van de Rijkswaterstaat
vrijkomen. Op dat moment zal dan de heer
Van Staalduinen de heer Visser in rechten
aanspreken voor de civiele kamer van de
rechtbank te Alkmaar, die deze wonder
lijke knoop zal moeten ontwarren en uit
maken of er financieel al dan niet iets on
regelmatigs werd gepleegd voor wat be
treft het nakomen van verplichtingen
door de heer Visser.
Nieuwe combinatie
De heer Kuyl jr. deed vervolgens me
dedeling over de liquidatie van de vereni
ging. In een vergadering te Haarlem zijn
enkele nieuwe aandeelhouders opgestaan,
die hebben beweerd voldoende vertrouwen
in de onderneming en voldoende geld te
hebben om zelf het goud te kunnen ber
gen. De oppositie te Haarlem sprak toen
reeds van liquidatie. De geestdriftigen
werken onder de naam „Fico", hetgeen
„financiers-combinatie" betekent. Hier
achter zouden zich verschuilen de heer
Terbruggen Hugenholtz, oud-directeur van
de Javase Bank, met relaties bij de Ne
derlandse Bank, de heer Schelvis, die met
kapitaal uit Indonesië is teruggekomen,
en de heer W. H. Cornelis. De opposanten
willen, zo verklaarde de heer Kuyl jr.,
deze „Fico" de handen vrij geven, met
dien verstande, dat de rechten der aan
deelhouders gewaarborgd blijven als er
ooit goud wordt geborgen. Het reeds ge
noemde driemanschap deed het voorstel,
dat de heer Visser aan bepaalde schuld
eisers zou toezeggen hen in contanten of
goederen te zullen betalen, dat de verga
dering de garanties van de „Fico" jegens
de aandeelhouders zou aanvaarden, dat
het driemanschap de rechten der 3300 aan
deelhouders zou beschermen en dat de
coöperatieve bergingsvereniging dan ge
liquideerd zou worden. In deze gezuiver
de verhoudingen achtte de heer Kuyl jr.
het dan niet meer nodig, dat de aanklacht
wegens oplichting, te Alkmaar tegen de
heer Visser in 1958 ingediend, zou worden
gehandhaafd en dat derhalve een verzoek
tot seponering zou worden ingediend.
Deze punten bleven echter hangen op
het feit, dat de heer Visser er niets voor
voelde om iemand iets in het vooruitzicht
te stellen. Met de aanklacht als ultima
tum zal hem alsnog gelegenheid worden
gegeven de verklaring te tekenen. De re
cherche heeft het onderzoek echter reeds
krachtig ter hand genomen en ondervroeg
reeds enkele aandeelhouders.
De heer Kuyl jr. deelde naar aanleiding
van verschillende opmerkingen uit de ver
gadering nog mede, dat hij niet wist of de
„Fico" over meer gegevens beschikte dan
de aandeelhouders. De „Fico" stelde zelf
een onderzoek in. De heer Kuyl zei voorts
goede gronden te hebben om te menen, dat
de heer Visser werd tegengewerkt en hij
zei zelfs, te hebben geconstateerd dat de
justitie bang is om zich aan deze kwestie
te branden. De mensen van de „Fico", al
dus de heer Kuyl, hebben een „mysterieus
geloof en concrete dubbeltjes" en de be
langen van de aandeelhouders zijn ge
waarborgd. Zo overtuigde de heer Kuyl
de vergadering tenslotte om de „Fico" de
vrije hand te geven.
NYBORG (UPI) Uit tal van Europese
landen, waaronder de Sovjet-Unie, zijn
protestantse en orthodoxe kerkelijke lei
ders naar de Deense plaats Nyborg geko
men voor een kerkconferentie
De kerkelijke Oost-West conferentie is
gisteravond aan het werk gegaan na een
meningsverschil over de rol, die de kerke
lijke leiders van achter het „ijzeren gor
dijn" op deze conferentie zouden hebben.
Dit conflict eindigde met een overwin
ning voor die westelijke en oostelijke ker
kelijke leiders, die, onder aanvoering van
dominee Martin Niemöller, de invloed van
de protestantse en orthodoxe vertegen
woordigers van de kerken achter het ijze
ren gordijn vergroot wenste te zien. De
overwinning werd gesymboliseerd door het
feit, dat dr. Wischmann, de voorzitter van
de buitenlandse afdeling van de Duitse
Evangelische kerk, het voorzitterschap van
de belangrijke vierde commissie van de
conferentie niet aanvaardde en vervangen
werd door de Tsjechoslowaakse bisschop
Novak uit Praag.
Dr. Wischmann was de kandidaat van
de „westelijken" met aan het hoofd bis
schop Lilje uit Hannover. Dat was de eni
ge, maar belangrijke, verandering van het
plan, dat door het oorspronkelijke comité
van voorbereiding, Lilje, Klivit en dr.
Emmen (Nederland) was opgesteld.
De vijf onderwerpen van de agenda, die
tenslotte aanvaard werden elk onder
werp zal in een commissie met overeenko
mend nummer behandeld worden zijn:
1. De ontmoeting van het christelijke ge
loof met de moderne technologie.
2. Het einde van het Constantijnse tijd
perk.
3. Het aandeel van de oostelijke ortho
doxie in het verleden en het heden
aan de beschaving van Europa.
4. Het gemeenschappelijke christelijke
erfdeel en de gemeenschappelijke christe
lijke verantwoordelijkheid van de Euro
pese kerken.
5. De samenwerking van de christenen
in Europa.
Punt 4 wordt door de gedelegeerden van
Oost, en West als het hoofdpunt van de
agenda beschouwd.
Het m.s. „Oranje Nassau" van de
K.N.S.M. heeft in Hamburg een 18-jarige
gewonde Duitse matroos afgeleverd, die
door het Nederlandse schip op 1 januari
op de Atlantische Oceaan op de thuisreis
van de west naar Amsterdam was over
genomen van het Duitse m.s. „Remscheid".
De matroos had op oudejaarsdag getracht
van vuurpijlen vuurwerk te vervaardi
gen. Daarbij ontstond een ontploffing,
waarbij hem twee vingers van de linker
hand gedeeltelijk werden afgerukt.
Bij de aankomst van de „Oranje Nassau"
in Amsterdam werd het beter geoordeeld
de matroos aan boord te laten omdat de
„Oranje Nassau" na de oversteek altijd
nog een reis naar Hamburg maakt. Dr. J.
A. Brasser, de scheepsarts van de „Oranje
Nassau", die anders deze Hamburgreizen
niet meegaat, is ditmaal aan boord ge
bleven om de patiënt verder te kunnen
^handelen.
Het „Rotterdams Toneel" gaat binnen
kort het in collaboratie door John Osborne
en Anthony Craighton geschreven spel
„Epitaph for George Dillon" in de ver
taling van Alfred Pleiter in studie ne
men. Als Engels gastregisseur is geënga-
geeerd Peter Cotes.
William Shakespeare schreef „De Koop
man van Venetië" aan het einde van de
zestiende eeuw (vermoedelijk in het voor
jaar van 1596) als een sprookjesachtig blij
spel, waarin vele motieven waren ver
werkt die grif aan de smaak van het pu
bliek konden beantwoorden. De gevoelig
heid van zijn dichterschap heeft echter tot
gevolg gehad, dat de tegenspeler van de
nogal in het vage gebleven titelheld, na
melijk de joodse woekeraar, in eerste in
stantie bedoeld als een hoonverdienende
schurk, een dusdanig verantwoord karak
ter is geworden, dat hij hoog boven de
conventionele wirwar van de komedie uit
steekt. Zo ontstond er al spoedig een merk
waardig „Shylock"-probleem. Tijdens de
romantiek zag men zelfs kans, mede door
het weglaten van het zoetelieve slotbe
drijf, alle meedogende aandacht te rich
ten op zijn als tragisch voorgestelde lot.
Toen Heinrich Heine er in het Londense
Drury Lane een opvoering van zag riep
hij ontroerd uit: „De arme man wordt on
recht aangedaan!"
Hoe staan wij er nu tegenover? Shake
speare vertrouwde zijn stuk aan 't papier
toe in 'n tijd, dat er mede voortvloeien
de uit een geruchtmakend proces tegen een
Portugese geneesheer een golf van an
tisemitisme door Engeland stroomde. De
uit religieus besef stammende afkeer werd
door commerciële overwegingen ver
sterkt. De executie van bedoelde Roderigo
Lopez maakte echter bij verstandiger lie
den een vrij veel weerklank vindende ver
ontwaardiging gaande. Met geniaal oppor
tunisme heeft Shakespeare de voor het
klassieke blijspel geldende wet van het
evenwicht toegepast door beide „partijen"
de volle maat te geven. Enerzijds ziet men
de hoofse edellieden met hun voorname
theorie van eer en deugd, anderzijds de
sluwe geldwolf met zijn bezetenheid om
met een pond vlees van zijn hooghartige
concurrent „zijn wraak te voeden." En
dan treedt met formidabele kracht de iro
nie in werking die alles betrekkelijk
maakt. Het sterkst blijkt die uit de be
faamde rede over de genade van de als
rechter verklede Portia, want de gelettei--
de christenen gedragen zich geenszins in
overeenstemming met hun schone woor
den. Integendeel, zij schelden de jood
beestachtig uit en bespuwen hem. Mis
schien doen zij dat uit overtuiging, gelet
op het vonnis dat hem zijn rijkdom af
neemt maai- zijn ziel door een bekering
wil redden. Daarmee is tevens het gedrag
van Shylock, door de vervolging van zijn
geloofsgenoten natuurlijk achterdochtig,
ruimschoots gemotiveerd. Ook hij even
wel wordt de dupe, doordat hij in harts
tochtelijke vermetelheid zelf het lot tegen
zich keert. Hij lokt zijn ondergang uit. In
de tegenstelling van haat en hypocrisie is
het conflict hei-leid tot renaissancistische
proporties van beheerst gedrag. In de si
tuaties van het blijspel overheerst aldus
het komische met een tragische keerzijde.
Kunnen wij dit nog aanvaarden, nu de
werkelijkheid waarvan het komische
zomin als het tragische zijn los te denken
zulke verschrikkelijke uitingen van ras
senhaat heeft opgeleverd? Voor velen zal
de bespotting van een jood op het toneel
onverdraaglijk zijn. Die gedachte heeft
kennelijk voorgezeten bij de instudering
van „De Koopman van Venetië" door de
Haagse Comedie, welk gezelschap ei
woensdagavond een vertoning in de Haar
lemse Schouwburg van gaf. Onder de voor
zichtige regie van Cees Laseur heeft Paul
Steenbergen de Shylock gespeeld als een
onschuldig lam. Nu is hij een onder alle
omstandigheden mede door zijn integri
teit boeiende acteur. Daardoor had zijn
aandeel in de voorstelling stellig treffen
de momenten. Doch door als het ware uit
te gaan van algemene menselijkheid slaat
men de bodem uit het stuk weg. De mense
lijkheid van Shylock steekt namelijk mijns
inziens louter en alleen in zijn jodendom.
Hij is tegelijk ontroerend en lachwekkend
als het slachtoffer van zijn bezitsinstinct
(dat al „proefbaar" moet zijn, maar het
niet was, in zijn alleenspraak over de borg
tocht der drieduizend ducaten en ook
blijkt uit de bejegening van zijn dochter)
en van in onze ogen onredelijk en onwaar
dig handelende tegenstanders. Ontneemt
men Shylock zijn kardinale eigenschap
pen, dan maakt men zinloze ledepoppen
van de anderen, de oppervlakkige, genot
zuchtige avonturiers met dubbele moraal.
Dat zag men dan ook gebeuren. Deze
„Koopman van Venetië" werd geen „spel
van geven en nemen" deze kernachtige
typering is van professor John Russell
Brown omdat men ge^n wezenlijk ele
menten in verschillende variaties tegen
elkaar kon afwegen. Het is naar mijn me
ning onartistiek om een kunstwerk te ver
buiten naar een vooropgesteld levensin
zicht. Het lijkt mil dan ook een onbeant
woordbare vraag, waarom de Haagse
Comedie deze keuze heeft gemaakt, ais
men de consequenties niet aandurft uit
overigens bijzonder respectabele overwe
gingen en er nog zoveel andere werken
van Shakespeare voor het Nederlandse
publiek kunnen worden gebracht. Nu
kreeg men een weliswaar vaardig doch
kleurloos resultaat. De belangrijkste
winst was de kennismaking met de vol
maakt klinkende herziening van de verta
ling door Bert Voeten, een meesterproef.
Men zal na 't helaas schromelijk onvol
ledige voorgaande begrijpen, dat mijn
waardering voor de medewerkenden zich
tot enkele losse opmerkingen moet beper
ken. Myra Ward was een aardige maar
geen sterke Portia, te modern misschien
als de „schone vrouw" die van de weer
omstuit een „ontwikkeld man en een sol
daat" waard is. Opvallend goed vond ik
Maria de Booy als haar gezellin Nerissa,
vooral mooi in de laatste akte Sigrid
Koetse in de lyrische nachtscène. Coen
Flink zich moeilijk lenend voor kos
tuumstukken legde veel glansrijke
warmte in de rol van de voortvarende
minnaar, Gijsbert. Tersteeg en vooral
Max Croiset vulden het tafreel met de
drie kistjes met kostelijk mal pathos en
van de anderen bezorgden vooral Luc
Lutz, rrans van oer Lingen en Bas ten Ba
tenburg de toeschouwers veel genoegen
Tien man toneelpersoneel zijn twaalf
uur bezig geweest om het matte decor van
Friso Wiegersma in de beperkte ruimte
op te stellen. Die inspanning was een beter
bouwsel waardig geweest.
David Koning
(Van onze correspondent in Brussel)
In Brusselse politieke kringen reageert
men vry scherp tegen sommige Britse en
Franse perscommentaren, die zich smalend
uitlieten over de politieke achtergrond van
de gebeurtenissen te Leopoidstad. De
„Soir" stelt de vraag, of de Belgen btf de
Britten lessen moeten nemen over de ont
voogding van een minder-ontwikkeld ge
bied. Moet Kongo wellicht worden ge
regeerd zoals Kenya, waar de Britten tien
duizenden Mau Mau-leden hebben laten
doden? Of moet Kongo een tweede Alge
rije worden? Voornamelijk tegen het zoge
naamde politiek meer ontwikkelde systeem
van Frans Equatoriaal Afrika, waar de
negers aan de verkiezingen deelnemen,
maar de levensstandaard veel lager is dan
in Belgisch Kongo, keren zich de Brusselse
commentaren. In de Parijse „Monde" wordt
gesproken over een politiek van „immobi
lisme" van de Belgen in Kongo en dat op
een .ogenblik, aldus Brusselse commen
taren, dat Franse para-troepen in Alge
rije nog dagelijks honderden Algerijnse
nationalisten neerschieten.... De Londen
se Times daarentegen heeft over Belgisch
Kongo een lovend artikel geschreven.
De leider van de opstandige beweging,
Joseph Kasa Vubu, zou zich, volgens nog
onbevestigde berichten, in Leopoidstad bij
het gerecht hebben gemeld. Men dacht dat
hij in Brazzaville, de hoofdstad van Frans
Equatoriaal Afrika onderdak had gevon
den bij een zwarte priester, die een van
zijn raadslieden is. Samen met de revo
lutionaire leider van Frans Equatoriaal
Afrika, Fulbert Youlou, zou Kasu Vubu
werken aan een plan om het oude konink
rijk Kongo weer in het leven te roepen,
een rijk dat bestond uit geheel Neder-
Kongo, een gedeelte van Frans Afrika en
het grootste deel van Portugees Angola.
Kasa Vubu is uit zijn ambt van burge
meester van een inheemse wijk van Leo
poidstad ontzet.
Gisteren zijn te Brussel belangrijke be
sprekingen gevoerd over het politiek sta
tuut van Kongo. Premier Eyskens werd
door koning Boudewijn in het kasteel van
Laeken ontvangen en de minister van
Kongo stuurde zijn kabinetschef met een
speciale opdracht naar Leopoidstad. De
zoon van de aangehouden leider van de
opstandige beweging Abako, Daniel Kanza.
die te Brussel een betrekking heeft bij de
Europese Economische Gemeenschap, heeft
vrijlating van zijn vader bepleit. Onder de
schadeposten meldt men nog uit Leopoid
stad, dat verschillende scholen, onder meer
een staatslyceum voor zwarten en blanken,
in vlammen opgingen, evenals goederen
magazijnen, kleinere scholen en missie
posten. Het totaal-bedrag der schade loopt
in de miljoenen guldens.
Zuiveringsoperaties
(Belga) De gouverneur van de Leo-
-poldstartrfrovincie-Bosmans, heef-t- bev
tigd dat er zuiveringsoperaties in twee
gemeenten zijn verricht en dat zich op
drie andere plaatsen kleine incidenten heb
ben voorgedaan. De Kongolese weermacht
heeft bevel gekregen slechts in het uiter
ste geval te schieten. Deze instructies wor
den stipt opgevolgd. De stadsoverheid heeft
woensdagochtend voor de journalisten eeu
bezoek georganiseerd aan de wijken waar
zich de incidenten voordeden. De pers
vertegenwoordigers konden zich reken
schap geven van het feit dat onder de
bevolking nog steeds een zekere spanning
heerst, hoewel alles rustig is. Politie en
soldaten zoeken naar gestolen waren. De
autobussen rijden weer tussen de gemeen
ten der inheemsen en blanken. De be
drijvigheid op de markten is gedeeltelijk
hervat om de bevoorrading van de be
volking te verzekeren. De troepen van het
Het leven van een persfotograaf mag
dan interessant zijn. kieskeurigheid bij
het werk is er niet altijd bij: De goede
fotograaf weet zich op alle mogelijke
manieren te behelpen en rust niet voor
hij zijn plaatje heeft. Toen dezer dagen
een auto in de Main bij Frankfort reed
waren de fotografen er als de kippen
bij. Sommigen van hen hadden beslag
weten te leggen op een rubberboot. In
fotografenkringen noemt men zoiets
„versieren''
Kongolese leger hebben dinsdagavond en
woensdagochtend in Thijsstad een einde
gemaakt aan enkele relletjes. In Leopoid
stad zijn ploegen straatarbeiders sedert
twee dagen bezig met het reinigen van de
straten en het weghalen van de wrak
stukken van verkoolde auto's.
De bepalingen in het Belgische reglement
voor de inlandse troepen volgens welke
straffen met de zweep konden worden ge
geven, zijn afgeschaft. Het bestuur van de
Kongo heeft verder ook straffen met de
zweep in gevangenissen afgeschaft.
Persstemmen
BRUSSEL (Belga) „De Standaard",
een Vlaams rooms-katholiek dagblad,
schrijft, dat de onlusten moeten worden
gezien tegen de achtergrond van de sociale
omstandigheden waarin de inheemse be
volking leeft. Terwijl de 20.000 blanken in
mooie huizen, omringd door tuinen en
plantsoenen, wonen, zitten de 350.000 in
heemsen opeengehoopt in miserabele palm
blaren hutten. Het blad meent, dat het
hoog tijd is de gegronde redenen lot onte
vredenheid der inheemsen uit de weg te
ruimen en duidelijk te maken dat een
goede samenwerking tussen blanken en
negers mogelijk blijft.
Albert Housiaux schrijft in „Le Feuple":
„Als men weet dat de 45.000 werklozen niet
de minste werklozensteun ontvangen en
dat zij volgens de Bantoe-wet der solidari
teit ten laste zijn van hun rasgenoten, kan
men zich gemakkelijk voorstellen in welke
armoede een van nature gezonde en opti
mistische bevolking is gekomen". Housiaux
meent dat de maatregelen die genomen
werden om die toestand te verhelpen, vol
strekt ontoereikend zijn.
De „Nouvelle Gazette de Charleroi" is
van oordeel dat de ware oorzaak van de
onlusten vooral van buiten komt door
het overbrengen van „onze politieke
geschillen en taalstrijd naar Kongo".
Volgens de „Journal de Charleroi" is de
enige mogelijkheid om de rust te her
stellen, de oprichting van een „nauw
verenigde Belgisch-Kongolese gemeen
schap, waarin blanken en inheemsen zich
moeten inspannen om elkaar te begrijpen
en van elkaar te houden".
Bij Sandhammarn aan de Zweedse zuid
oostkust io vanochtend in vliegende storm
de 499 ton metende Duitse kustvaarder
„Hohe Eichen" vergaan. Zeven van de acht
opvarenden zijn gered door de Duitse kust
vaarder „Hans Bülow", de achtste wordt
vermist. De kapitein van de „Hohe Eichen"
had geseind, dat zijn schip zware slagzij
maakte en dat de bemanning het schip
moest, verlaten. De „Hans Bülow", die
spoedig na dit noodsein ter plaatse was,
meldde aanvankelijk dat. er niets van de
„Hohe Eichen" te ontdekken was. Later
werd iets waargenomen dat op een omge
slagen sc'hip'lèeic.'Korte fijd daarop sëinde
de „Hans Bülow", dat zeven van .de acht
opvarenden van de „Hohe Eichenv' 'waren
opgepikt.
Rechtzitting te Leeuwarden
(Shows, snufjes en alles wal
verder In het domein dei vrouw
dagelijks aan de orde komt)
Dat de Nederlandse katoenindustrie een
steeds grotere vlucht gaat nemen, hebben
we gisteren mogen constateren tijdens een
show in het Victoria-hotel. Daar toonden
een zestal mannequins modellen van Dick
Holthaus, uitgevoerd in katoenen stoffen
van Nederlandse makelij.
De opzet van deze mode-manifestatie was
een beeld te geven van wat de Nederland
se textielfabrikanten te bieden hebben. Het
samengaan van de modekunst enerzijds
en de techniek en wetenschap anderzijds
is een noodzaak om tot een zo groot mo
gelijke perfectie van de textielproduktie
STRAATSBURG (ANP) Op 1 januari
is een nieuwe overeenkomst van de Raad
van Europa van kracht geworden, inzake
de uitwisseling van geneesmiddelen van
menselijke oorsprong, en voornamelijk
bloedplasma. Het akkoord is onmiddellijk
van kracht gjworden voor België, Ierland,
Noorwegen en Zweden. In de zeven ande
re landen die de overeenkomst getekend
hebben, moet het akkoord nog door het
pailement geratificeerd worden.
De behoefte aan een internationale rege
ling voor uitwisseling van dit soort ge
neesmiddelen is duidelijk gebleken tijdens
de watersnood in Nederland. Zendingen
bloedplasma uit het buitenland konden
toen niet gebruikt worden, omdat de ter
minologie voor het vervaardigen van
bloedplasma en het gebruik ervan van
land tot land verschillen. De overeen
komst voorziet niet alleen in uniforme
voorschriften voor de vervaardiging, doch
ook voor het bewaren van bloedplasma,
de verpakking en het vervoer. De Raad van
Europa zal etiketten met uniforme op
schriften in het Engels en het Frans be
schikbaar stellen, zodat een land dat
bloedplasma van een ander aangesloten
land ontvangt dit ook onmiddellijk zal
kunnen gebruiken. De uitgewisselde me
dicijnen zullen vrij van invoerrechten zijn
en alleen verzonden kunnen worden aan
organen die door de belanghebbende re
geringen daarvoor zijn aangewezen.
De rechtbank te Leeuwarden behandel
de woensdag de zaak tegen een drietal
verdachten, die betrokken zouden zijn ge
weest bij het te vondeling leggen van een
baby te Amsterdam in de nacht van 21
maart 1958. Terecht stonden de moeder
van het kind de 25-jarige M. S. J. T. van
der V. en haar ouders. Een vierde ver
dachte in deze zaak, de 45-jarige J. P. zal
later terecht staan omdat hem nog ande
re zaken ten laste zijn gelegd.
De moeder van de baby stond terecht
wegens het afgeven van haar kind aan J.
P. en aan haar vader en tevens wegens
oplichting van haar buurvrouw voor een
bedrag van 280: de grootmoeder van de
baby werd er van beschuldigd lakens en
een dekentje te hebben verstrekt voor de
vondel mg en haar man stond terecht om
dat hij het kind samen met J. P. te von
del mg zou hebben gelegd.
De officier van Justitie, mr. H. W. Kui
pers, eiste tegen de moeder van het kind
een jaar met aftrek. De oplichting werd
niet bewezen geacht. De grootvader van
het kind hoorde negen maanden met af
trek tegen zich eisen. Tegen de grootmoe
der vroeg de officier van justitie vrij
spraak, omdat zij de lakentjes en het de
kentje verstrekte voordat zij wist van de
plannen om het kind te vondeling te leg
gen De officier noemde P. de hoofddader
Hij was van mening dat mevrouw T., die
nog een dochtertje van acht jaar heeft,
heeft gehandeld uit angst dat haar doch
tertje aan haar man, die echtscheiding
heeft gevraagd, zou worden toegewezen
wanneer bekend werd dat zij een kind van
P. had gekregen. Als pleiter trad op mr.
P. E. van Krevelen. De uitspraak volgt
over veertien dagen.
Hedenmorgen heeft de heer M. Hoger-
vorst, boekhouder van het Provinciaal
Waterleidingbedrijf van Noordholland, de
dag herdacht, waarop hij vijfentwintig jaar
geleden bij genoemd bedrijf in dienst trad.
Na ontvangst van de jubilaris en zijn
gezin door het iubileumfonds. werd de
heer Hogervorst toegesproken door de di
recteur van het P.W.N.ir. S. Kramer, die
op de bescheidenheid en evenwichtigheid
van de jubilaris, alsmede on diens andere
prettige eigenschappen wees. Ir. Kramer
bracht onder aanbieding van het gebruike
lijke geschenk onder couvert en bloemen,
de jubilaris dank voor de wijze, waarop
hij gedurende een kwarteeuw zijn taak bij
het P.W.N. heeft, verricht.
Het verdere gedeelte van de huldiging
stond onder leiding van de heer W. J.
Broos, voorzitter van het jubileumfonds.
Namens het fonds sprak de heer B. F. C.
Keesom de jubilaris in hartelijke bewoor
dingen toe en bood een schilderij aan.
voorstellende het Lago Maggiore. De heer
W. Plantjé hield vervolgens namens de
collega's een geestige speech onder aan
bieding van een schemerlamp.
Tenslotte sprak de heer Hogervorst zijn
hartelijke dank uit voor de zeer waar
derende woorden tot hem gericht en voor
de fraaie cadeaus, waarbij hij tevens her
inneringen aan zijn loopbaan ophaalde.
Chemisierjapon van een no-iron ruitge-
weven poplin. Kraag en manchetjes zijn
van witte piqué.
te komen. Men kan zelfs tegenwoordig van
een textielwetenschap spreken, die zich
bezig houdt met de moleculaire structuur
van de textielvezel te onderzoeken. Niet
alleen zijn zo de synthetische vezels ont
staan, maar men heeft ook aan de natuur-
vezels verschillende welkome eigenschap
pen kunnen toevoegen.
Daardoor is de katoen zeer geperfec
tioneerd en voor veel meer doeleinden
te gebruiken dan het gewone katoentje van
vroeger. Toen werden er alleen zomerjurk
jes en strand- en sportkleding van ge
maakt. Gisteren zagen we echter dat het
ook een dankbare toepassing vond bij
mantels, cocktailjaponnen en avonden
sembles. Satin coton, poplin, katoenen pi
qué en zelfs fluweel alle met mooie film-
drukken, leenden zich uitstekend voor
sport-, zomer- en cocktailkleding. Bra
bants bont geeft aardige effecten. De ma
chinaal bedrukte katoen wordt in steeds
grotere variatie van dessin gebracht. De
rozenmotieven doen het nog steeds goed
evenals het klassieke streepje en ruitje.
Mooi waren de bedrukte structuurweef
sels, die vaak gelijkenis vertoonden met
petit point-borduurwerk. Een prachtig ef
fect was bereikt door een groen fluwelen
stof met hetzelfde paarse motief te bedruk
ken als een groene stof met zijde-effect.
Het vormde als mantel en japon verwerkt
een charmant geheel.
Dat de mogelijkheden met katoenen
stoffen onuitputtelijk zijn bewees Dick
Holthaus met deze collectie, die naast de
niet altijd geslaagde sportcombinaties
veel geniale zomer- en cocktailjaponnen
te zien gaf.
Een sterk bewijs van de diverse toepas
singsmogelijkheden leverden, naast Dick
Holthaus, de vijf buitenlandse modeont
werpers, die uitgenodigd waren om van
één en hetzelfde dessin van een katoenen
stof hun eigen interpretatie te geven. De
zes ontwerpen verschilden zó in stijl, dat
zij de veelzijdigheid van katoen treffend
illustreerden.
Katy
Tot commissaris van de Noord Zuid
Hollandse Vervoermaatschappij is be
noemd mr. F. E. Spat uit Wassenaar.
Mr. Spat is in vervoerskringen geen on
bekende. Hij is onder meer voorzitter van
de Algemene Verladers- en Eigen Ver
voersorganisatie, voorzitter van centraal
overleg tussen wegverkeers- en vervoers
organisaties, lid van het presidium en
erevoorzitter van de International Road
Transportunion in Genève, vice-voorzit-
ter van de verladerscommissie van de In
ternationale Kamer van Koophandel en
lid van het „road transport committee"
van dezelfde organisatie.
Bovendien is mr. Spat vice-voorzitter
van de Internationa] Road Federation,
voorzitter van de transportcommissie van
de Economische Liga voor Europese Sa
menwerking en voorzitter van de Stich
ting Inschrijving Eigen Vervoer.
De actrice Else Mauhs is woensdagavond
opgenomen in „De ziekenverpleging" aan
de Prinsengracht in Amsterdam.
Else Mauhs werd in 1885 geboren. In 1903
maakte zij haar debuut bij het Rotterdams
Toneelgezelschap. Voor de laatste oorlog
vertolkte ze vele voorname rollen onder
meer in Het adelaarsjong, Nora, Eline
Vere, Zoas je me ziet en Koningin Eisa-
beth. Ese Mauhs is de draagster van de
Theo Mann-Bouwmeesterring.
