Bonn is ontstemd over Nasser's
houding jegens Grotewohl
Ontwaken
<:Praatótoel
3
Consulaten-generaal in Oost-Berlijn en Cairo
Fa. A. EVERTS EST*
SANITAIRE INSTALLATIES
Washington, Londen en
Cairo erkennen nieuwe
bewind op Cuba
Lord Russell over de
Dr. Adenauer 83 jaar
„Een stap terug", zegt de
Rus Tsarapkin in Genève
A merikaanse geleerden
delen zijn mening
Rome in vogelvlucht
Dulles zwicht niet voor
drang van Mikojan
Geen nieuwe voorstellen
in de kwestie-Eerlijn
Noodweer op de Oceaan;
koudegolf in Europa
A merikaans vliegdekschip
kreeg zware schade
(Op cle
Sir Winston mengt zich in
de komende stembusstrijd
Op 20 april zal hij een
verkiezingsrede afsteken
Dirigent Eduard Flipse
gaat naar Italië
DONDERDAG 8 JANUARI 19 5 9
(Van onze correspondent in Bonn)
De overeenkomst, die president Nasser
van de Verenigde Arabische Republiek gis
teren met de Oostduitse minister-presi
dent Grotewohl te Cairo heeft gesloten
over het uitwisselen van consulaten-gene
raal, heeft in Bonn grote ontstemming ge
wekt. Tot dusverre waren beide landen
over en weer slechts door handelsmissies
vertegenwoordigd. Van Westduitse rege
ringszijde acht men deze ontwikkeling
merkwaardig en onvriendelijk. Zonder
veel ontstemming, maar toch wel met op
getrokken wenkbrauwen, had men te Bonn
reeds waargenomen dat Grotewohl in Cai
ro met bijzonder veel ophef was ontvan
gen. Maar de verzekering van de regering
van de Verenigde Arabische Republiek dat
men er niet aan dacht Oost-Berlijn te er
kennen, betekende olie op de golven. De
consulaire overeenkomst is daarom een
des te groter teleurstelling. De Westduitse
ambassadeur heeft reeds opdracht gekre
gen te onderzoeken wat dit akkoord in
houdt. Wat nu te Cairo is besloten, komt
neer op een halve erkenning door Nasser
van het bewind te Oost-Berlijn en kan uit
lopen op een volledige erkenning. Op het
ogenblik komt dat Cairo nog niet gelegen,
daar het uitstekende en omvangrijke han
delsbetrekkingen onderhoudt met West-
Duitsland, de derde handelspartner van
Egypte.
In studie
Men meent te Bonn dat Nasser te ver
gaat en zich voorstaat op zijn belangrijke
positie in de wereld. Het feit dat dezer da
gen allerlei staatslieden premier Fan-
fani van Italië en secretaris-generaal
Hammarskjoeld Cairo bezoeken, kan
hem de nodige voorzichtigheid uit het oog
hebben doen verliezen, ook met het As-
soeandam-project terzake waarvan men
zich te Bonn in de hoek gezet voelt. Nog
altijd kan de Westduitse delegatie, die het
project wil onderzoeken, niet vertrekken
omdat de Egyptenaren nog „aan het stu
deren" zijn. Dit lijkt er op, dat Nasser
geen haast heeft om de borg van twee hon
derd miljoen mark van Bonn voor de West
duitse firma's, die aan de dam willen mee
bouwen, nog eens bevestigd te krijgen, nu
met het Westduitse lokmiddel de Russen
snel tot een beslissing heeft weten te bren
gen terzake van de eerste bouwplannen.
Te Bonn wordt critiek geoefend op het
ministerie van Buitenlandse Zaken omdat
dit aan de Oostduitsers de eerste klap
heeft gegund. Anderzijds wijst men op de
mogelijkheid van een tegenactie. West
duitse vertegenwoordigingen, zij het ook
nog slechts op consulair niveau, te vesti
gen in verscheidene Oosteuropese staten
teneinde daar te beschikken over luister
posten.
Ondanks deze verontrusting en critiek
zijn er toch ook velen in Bonn, die menen
dat Grotewohls successen overdreven
worden. Zij zien Grotewohls reis in de
eerste plaats als een onderdeel van de pro
paganda voor de Russische plannen met
Berlijn en Duitsland. Grotewohl tracht in
Azië zijn land af te schilderen als „de Duit
se staat des vredes". Oost-Duitsland moet
in Azië gezien worden als de staat, die
het gelijk inzake Berlijn, aan zijn zijde
heeft. De Russische voorstellen wil men
verkopen als vredesplannen, die zullen
leiden tot ontspanning en voortgezette
coëxistentie.
Men ziet ook te Bonn in, dat dergelijke
Advertentie
Hofdijkstraat 32 Haarlem - Tel. 12181
lordensstraat 53 - Haarlem - Tel. 12730
De regering van de Verenigde Staten,
Engeland en de Verenigde Arabische Re
publiek hebben gisteren de voorlopige Cu
baanse regering van president Manuel Ur-
rutia erkend en Frankrijk heeft aangekon
digd, het Cubaanse regiem eveneens te zul
len erkennen.
Herverdeling van de grond
De voorlopige regering is dinsdagavond
voor de eerste maal onder voorzitterschap
van Urrutia bijeen geweest. Zij zal zich
allereerst toeleggen op verhoging van de
levensstandaard, o.a. door herverdeling
van de grond, aanleg van wegen en bevor
dering van de mijnbouw. Alle bankreke
ningen van vooraanstaande volgelingen
van ex-president Batista zouden geblok
keerd worden.
Stryd tegen dictatuur
Op een persconferentie heeft president
Urrutia woensdagavond beloofd de strijd
tegen de dictatuur in Zuid-Amerika te
zullen steunen. Hij zal daarbij echter de
regels van het internationaal recht in acht
nemen en ook niet noodzakelijkerwijs di
plomatieke betrekkingen met dictators ver
breken. Deze laatsten zullen van geval tot
geval bezien worden. Eenzelfde gedrags
lijn zal men volgen ten aanzien van her
vatting van diplomatieke betrekkingen met.
Rusland. Overigens zal Urrutia alle inter
nationale verdragen en verplichtingen na
komen.
Binnenkort zullen de processen begin
nen tgen de volgelingen van Batista die be
schuldigd worden van oorlogsmisdaden.
De processen zullen gehouden worden naar
het voorbeeld van de processen van Neu
renberg.
Havanna rustig
In Havanna is de toestand weer vrijwel
lormaal. De banken .zijn heropend, tele
foonverbindingen met provinciale hoofd
steden als Santa Clara en Camaguey zijn
hersteld en het binnenlandse luchtverkeer
is hervat.
De universiteit, die door Batista bijna
drie jaar gesloten was gehouden, zal zo
spoedig mogelijk heropenen.
Naar wij van officiële zijde in Den Haag
vernemen heeft ook Nederland de nieuwe
■egering van Cuba erkend.
propaganda uitwerking kan hebben. Niet
voor niets is een Westduitse parlementaire
delegatie in het Nabije Oosten en niet voor
niets stuurt Bonn de handige en charman
te regeringsperschef Von Eckhardt op een
goodwill-tournee naar New York, naar
het Nabije Oosten en naar India. Hij zal
in al die landen begrip moeten wekken
voor het Westduitse standpunt terzake van
Berlijn om te voorkomen dat Grotewohl
er in Azië in zal slagen de bondsrepubliek
in de verdediging te drukken.
LONDEN (UP1) Van de Britse filosoof
Lord Bertrand Russell is een bo^k uitge
komen, getiteld „Gezond verstand en
atoom-oorlogvoering", waarin hij middelen
bespreekt om een atoomoorlog té voor
komen.
Allereerst dienen alle landen van Oost en
West plechtig te verklaren nooit een op
lossing van internationale geschillen te
zoeken in oorlog of dreiging met oorlog.
Vervolgens dient er een „verzoeningscom
missie" te worden ingesteld, die tot taak
heeft methodes te onderzoeken voor een
volkomen verhindering van atoom-oorlog
voering. De commissie zou moeten bestaan
uit twee Amerikanen, twee Russen, een
Westeuropeaan, een Chinees en twee neu
tralen, i dagelijkse taak het zou moeten
zijn jiet-openbare vergaderingen een
ontv /ereenkomst op te stellen, waarin
de pi nten van geschil tussen Oost en West
zijn opgesomd.
Lord Russell wijst de opvatting, dat de
afstand tussen Oost en West te groot zou
zijn om overbrugd te worden, van de hand
en zegt dat een overeenkomst mogelijk zal
blijken, als beide partijen zich bewifst wor
den van het gemeenschappelijk gevaar.
Na een beschrijving van de rampen
waartoe volgens hem voortzetting van de
huidige politiek zal leiden, zegt Lord Rus
sell: „Ik hoop, zij het met veel twijfels, dat
er nog enkele straaltjes gezond verstand
aanwezig zijn in de geesten der staatslie
den. Maar de verbreiding van macht zon
der wijsheid is zo uiterst vreesaanjagend,
dat ik hen die er wanhopig onder worden,
geen ongelijk kan geven."
Dr. Konrad Adenauer, de Westduitse
bondskanselier, is met een urenlange
processie op zijn 83ste verjaardag
gelukgewenst. Op bijgaande foto ziet
men de beide kleinkinderen van de
bondskanselier, die hun grootvader
een verjaardagstaart komen geven.
Voor deze gebeurtenis waren zij in
kokstenue gestoken.
GENèVE (Reuter) —De Rus Tsarapkin
zou op de conferentie over het staken van
de kernproeven te Genève verklaard heb
ben dat het Amerikaanse document, waar
in gewezen wordt op de moeilijkheid om
ondergrondse kernontploffingen te onder
scheiden van aardbevingen „een stap te
rug" is. Van Russische zijde is meege
deeld, dat de gegevens over de ontploffin
gen in Nevada interessant zijn, doch geen
nieuws bevatten. Tsarapkin zou er voorts
op gewezen hebben dat de gegevens niet
op de huidige conferentie besproken die
nen te worden.
De federatie van Amerikaanse geleer
den, die 2.300 leden zegt te hebben, heeft
er bij de regering te Washington op aan
gedrongen, de onderhandelingen te Genè
ve niet te laten beïnvlodeen door de jong
ste ontdekkingen inzake ondergrondse
kernontploffingen. „Men moet zich ervan
bewust zijn dat elke maatregel op ontwa-
peningsgebied een risico op korte termijn
inhoudt teneinde tot veiligheid op lange
termijn te komen," aldus cle federatie.
In Rome heeft men een grote maquette
op schaal gemaakt van plastic, die een
beeld geeft van het keizerlijke Rome
van het begin van onze jaartelling.
Uit de foto blijkt dat het oude Rome
met recht een grote stad genoemd kan
worden. Duidelijk ziet men het
colosseum (rechts).
WASHINGTON (UPI/Reuter/AFP) In
kringen van Westeuropese diplomatieke
vertegenwoordigers te Washington wordt
verondersteld dat de Russische vice-pre
mier Mikojan gepoogd heeft minister
Dulles onder druk te zetten, teneinde Ame
rikaanse tegenvoorstellen inzake de kwes
tie Berlijn uit te lokken. Men meent te
weten dat Dulles voor deze druk niet ge
zwicht is: hij zou Mikojan te verstaan ge
geven hebben dat het Amerikaanse stand
punt in de Berlijnse kwestie bepaald is,
en dat het niet zal veranderen. Waar
schijnlijk heeft dit streven van Mikojan
hem zijn besprekingen met vice-president
Nixon die in de buitenlandse politiek
veel belang stelt en Harold Stassen
die een ambitieus man heet te zijn in
gegeven, min of meer met het doel ook
zijdelings druk uit te oefenen. Vooral in
kringen van NAVO-ambassades is van ge
dachten gewisseld over dit aspect van Mi-
kojan's bezoek.
De Franse ambassadeur te Washington,
Hervé Alphand, heeft na een gesprek met
Dulles verklaard dat er geen tekenen zijn
die wijzen op een nieuw Russisch voor
stel aangaande Berlijn.
In officiële Amerikaanse kringen consta
teert men, dat Mikojan er niet in is ge
slaagd Amerika van zijn bondgenoten te
scheiden en de grote internationale vraag
stukken door Rusland en Amerika geza
menlijk te doen regelen. Iets concreets
heeft hij niet voorgesteld. Wel is hij er in
geslaagd een zekere ontspanning teweeg
te brengen, zo zegt men.
Woensdag heeft Mikojan, als gast van
de multi-miljonair Cyrus Eaton een rond
gang gemaakt door de industriestad Cleve
land, de eerste halte op zijn rondreis dooi
de Verenigde Staten.
Enkele honderden vluchtelingen uit lan
den achter het ijzeren gordijn jouwden
Mikojan uit en een Hongaars meisje smeet
een steen naar zijn hoofd. Zij miste en
werd gearresteerd.
Het noodweer op de Atlantische Oceaan
heeft op het Amerikaanse vliegdekschip
„Valley Forge" zware schade toegebracht
aan het vliegdek, de katapultinstallaties en
enkele stalen deuren op het hangardek.
Van de bemanning is een groot deel zee
ziek, maar het vliegdekschip zet zijn reis
normaal voort. In het gebied waar het
schip beschadigd werd zijn windsnelheden
gemeten van 125 km. per uur en golven
van 5 tot 7 meter hoogte.
Een Panamees vrachtschip, de „Valient
Faith", is in de Chesepeake Baai aan de
grond gelopen.
Het Amerikaanse vrachtschip „African
Dawn" (8328 ton) heeft op de Atlantische
Oceaan een grote scheur in het bovendek
en is, geëscorteerd door een schip van de
kustwacht, onderweg naar Bermuda. Een
kustwachtschip uit Boston, de McCulloch,
heeft van zijn meteo-post bij Groenland
koers gezet naar de Argentijnse kust met
machineschade en lekkages.
Koudegolf
Twintig graafschappen tussen Londen
en de grens van Schotland zijn woensdag
door zware sneeuwstormen geteisterd. Te
Asti, in Noord-Italië, is een 51-jarige man
tengevolge van de koude overleden. In Zwe
den zijn de scheepslijnen tussen het
Zweedse vasteland en de eilanden lamge
legd door zware stormen. In Zuid-Finland
zijn door de zware sneeuwval talrijke te
lefoonlijnen gebroken. In zuidelijk Noor
wegen heerst 'n koudegolf. In Madrid heb
ben de huisvrouwen een run uitgevoerd op
de kolenhandelaren. De vliegvelden van
Madrid, Vigo, Santiago en Zaragoza heb
ben dicht gezeten door de mist.
Storm over Noorwegen
TROMSö (UPI) De storm die dins
dag woedde aan de Poolzeekust van Noord-
Noorwegen heeft, naar men vreest, het
leven gekost aan veertien personen. Vier
mensen kwamen om in Kjöllefjord, toen
hun huis door een lawine in zee werd ge
sleurd, tien worden vermist met het vis
sersvaartuig „Amor", dat sinds dinsdag
morgen verdwenen is. De materiële scha
de van de storm is aanzienlijk.
Sneeuw en ijs veroorzaakten chaos in
Schotland en de Midlands. Wegen werden
geblokkeerd en treinen kregen vertraging
en de bevoorrading van dorpen stagneer
de. Hier en daar dreigen overstromingen.
Zoals het onlangs op die
grote Antil, Cuba geheten, tot
nare dingen is gekomen, zo
komt het in zon-overgoten
landen voortdurend tot nare
dingen. De maandagochtend-
revoluties in Zuidamerikaan-
se landen zijn alom bekend en
wekken nauwelijks meer ver
rassing. Het wordt een onrus
tig en gevaarlijk leventje
daar in de sub- en gewone
tropen een leventje dat door
een kwaadwillig kogeltje plot
seling kan eindigen als men
argeloos de deur uitstapt voor
een blokje om.
Het lijkt wel, alsof het alle
maal met een vooropgezette
bedoeling zo georganiseerd is.
Een heerlijk land van zonne
schijn en plantenweelde, waar
in het zalig leven moet zijn,
wordt heen en weer geschud
door troebelen en rellen een
miezerig, modderig motregen
plekje als dat, waarop wij ge
boren en getogen zijn, beleeft
een voortdurende rust en sta
biliteit. Heeft het iets met het
klimaat te maken?
Opvallend is het feit, dat het
zogenaamde politieke ontwa
ken, waarmee volken zich be
zighouden, voornamelijk of
vrijwel uitsluitend plaatsgrijpt
bij exotische omstandigheden.
„Azië ontwaakt", „Het Oosten
staat op", „Indonesië wordt
wakker", „De Latijnse landen
komen tot bewustzijn", dat is
een greep uit de krantenkop
pen, waarmee steeds vaker de
artikelen van reisredacteuren
gesierd worden.
Nu is de vraag: waarom zijn
wij al wakker en waarom
staat men daar in de buurt
van de evenaar zo laat op?
Het zou ondenkbaar wezen,
dat in Sao Paulo of Trinidad
een boek zou verschijnen on
der de sensationele titel:
„Europa ontwaakt". Er valt
hier niets te ontwaken, omdat
er niet geslapen wordt en nie
mand in ons geëmancipeerde
en culturele westen ziet de
noodzaak, op een bepaald mo
ment zijn baard te laten
groeien, naar een oud geweer
te grijpen en aan het hoofd
van volgelingen naar Leeuw
arden of St. Truijen op te
marcheren.
Ofschoon ik nooit op Major
ca temidden van slapende Bi
kini's aan het strand gelegen
heb, kan ik mij levendige
voorstellingen van dergelijke
situaties maken. Ik kan mij
indenken dat een onverpoosd
stralende zon slaperig maakt
en dat een koel plekje onder
een traag-wiegende palm een
uitnodigender rustplaats is dan
een klamgeregende bushalte
op de rijksstraatweg. Natuur
lijk slaapt men in exotische
omstandigheden gemakkelijker
en langduriger doch waar
toe dat plotselinge, schokkerige
ontwaken met leuzen en ko
gels en barricaden?
Ik heb eens gedroomd het
is een veelgebruikte en vol
strekt onoriginele droom
dat ik op het strand van Ha
waii was aangespoeld en al
daar door een heupwiegende
groep van de andere kunne op
welhaast kwistige wijze met
tederheden werd overladen.
Uiteraard geschiedde dat in
een zeer aangename, zomerse
temperatuur en het omringen
de décor was een volmaakte
afspiegeling van de reclame
folders bij Lissone.
Ik moet zeggen dat ik in die
situatie geen enkele nieuws
gierigheid in mij heb voelen
opkomen naar de politieke om
standigheden of partijen al
daar, noch naar de mogelijk
heden tot meningsuiting, de
arbeidsmarkt, de huizenbouw,
de handelsbalans, de onder
wijshervorming, de kinderbij
slagregeling. de pensioenwet
geving of de beroepen-oplei
ding.
Er was geen enkele aanlei
ding of zelfs maar verleiding
tot het opmarcheren naar de
hoofdstad en het afzetten van
de aldaar misschien gevestig
de dictatuur. Er was geen en
kele aanleiding of verleiding
tot wat ook, aangezien de si
tuatie zo bevredigend was als
maar enigszins kon en alle
verleidingen onmiddellijk wer
den voorkomen.
Er was slechts één nare om
standigheid, namelijk de voort
durende dreiging van het ont
waken.
Wat mij wel opviel was, dat
de mannelijke bewoners van
het land enigszins gemelijk
bijeenhokten en verveeld op
bamboesprietjes kauwden. Ik
meende dat mijn aanwezig
heid, ook al was die slechts ge
droomd, op hun humeur werk
te waarbij ik dacht: als ze
handtastelijk worden ga ik
gewoon terug naar bed
doch achteraf beschouwd moet.
dat een symptoom van onte
vredenheid en onrust zijn ge
weest. Wellicht waren zij uit
gekeken op de in spaarzaam
riet geklede andere sekse en
begonnen zij te verlangen naar
autowegen, scheerapparaten en
televisietoestellen met de
daarbijbehorende sociale voor
zieningen.
Aangezien ik voor half acht
in de ochtend terug moest zijn,
heb ik de afloop gemist doch
ik neem aan, dat de verklaring
een zeer voordehandliggende
is: alle weelde en zaligheid
gaan op den duur tegenstaan
en iedereen wil altijd alles
hebben wat hij niet heeft en
anderen wel.
Deze sombere januaridag
van Nederlandse allure doet
de gedachten gaan naar een
mogelijkheid, op een of andere
manier die exotische roerlin-
gen duidelijk te maken, dat
hun illusoir verlangen naar de
zegeningen van het westen,
waarvoor zij ontwaken en el
kander doodschieten, al die ge
vaarlijke drukte niet waard
zijn. Maar hoe? Wanneer men
het hun eenvoudig vertelt,
denken zij dat het westen hen
probeert zoet te houden te
eigen bate. Misschien zou het
nuttig wezen, wanneer een in
gezetene van een doorzond Ca-
raïbisch lustoord eens droom
de dat hij aanspoelde op het
strand tussen Wijk aan Zee en
IJmuiden op een dag als van
daag
Maar dat is nu weer een
raadsel van ons vreemde be
staan: een Caraïbiër dróómt
zoiets nooit.
Ik vrees, dat het Oosten
niet te helpen valt. Zelfs Kon
go meent dat er lang genoeg
geluierd en geslapen is en dat
het tijd wordt om spijkers met
koppen alsmede op blanke
koppen te slaan.
Plet zij zo. De wereld is bezig
zichzelf te uniformeren en ge
lijk te schakelen. Nog enkele
eeuwen en het is overal het
zelfde: gelijke rechten, gelijke
pakken, gelijke ouderdoms
rente.
Wat blijft ons nog te dromen
over? Waar kunnen wij nog
aanspoelen om enkele uren de
weelde van een romantische
vertedering te beleven? Wat
voor zin zal het dan nog heb
ben, naar bed te gaan?
Wellicht is er op de maan
nog enige mogelijkheid of
schoon het er een kale boel
lijkt. Maar anders hebben wij,
wakkere en doorregende wes
terlingen van deze kleine we
reld, onze beste tijd gehad.
J. L.
Koff ie
„Nee, dank u, ik beslist géén koffie, dan
doe ik straks geen oog dicht", zei een
blonde dame, die ik ergens op visite ont
moette. „Ik ben dól op koffie, maar een
slapeloze nacht is zó deprimerend! Ik zeg
altijd maar: als je boven de twintig bent,
moet je na negen uur 's avonds geen koffie
meer drinken". Haar stem klonk zeer ge
decideerd.
„O" zeiden we, want we waren alle
maal aan gene zijde van de twintig. Er
ontspon zich een heel gesprek over het
wel dan niet nuttigen van dit vocht vóór
het naar bed gaan, totdat één van de aan
wezige dames plots met mysterieuze stem
opmerkte: „Ik drink wél koffie, want ik
weet een heel goed middeltje om lekker
te slapen!"
We hingen en bloc aan haar lippen en
ik vermoedde, dat ze met het een of ander
slaaptabletje op de proppen zou komen.
„Nee, geen tabletjes of poedertjes!",
weerde ze af.
„Een glas warme melk dan", opperde ik,
want dat helpt óók.
„Waardeloos", riep ze fel. „Nee, als ik de
slaap niet kan vatten, ga ik verhuizen".
vroegen wij.
„Gewoon verhuizen", kreet ze enthou
siast. „Je neemt in gedachten een huis, dat
je heel goed kent (van een van je kennis
sen bijxioorbeeld) en daar ga je al je eigen
meubelen inzetten. Probeer het maar' eens,
dan slaap je zó. O, ik heb al in diverse
huizen zulke gezellige zitjes gemaakt met
mijn meubelsLaatst raadde ik het
een vriendin van me aan en die zei de vol
gende dag: een verrukkelijk middel en zo
goedkóóv! Vóór ik aan de kinderkamer toe
was, sliep ik al".
„Leuk", zei ik, „énig, ja geef me dan
nóg maar een kopje koffie!"
Glashelder, doch gewapend met het
nieuwe slaapmiddel, stapte ik die avond
welgemoed in bed en probeerde eerst, of
ik het zónder verhuizing kon rooien, maar
toen ik na een poosje nog wakker lag, be
gon ik er maar mee, zij het met enige
tegenzin, want ik woon best.
Ik nam het bovenhuis van een tante in
mijn gedachten en hing daar eerst mijn
gordijnen op, die veel te kort bleken te
zijn
Vervolgens begon ik met veel moeite de
linnenkast uit elkaar te halen. Met de
planken en wrakstukken hiervan op een
bakfiets, toog ik naar tante's huis en pro
beerde alle onderdelen weer in elkaar te
krijgen, maar ik had er geen flauw idee
van, hoe alles gezeten had. Het koude
zweet brak me uit en ik wond me er ver
schrikkelijk bij op. Tenslotte ging ik de
piano maar halen, die niet door de deur
kon en dus getakeld moest worden. Toen
ze vlak voor het raam zweefde, bleek de
opening te klein te zijn.
Juist toen ik bezig was thuis alle spij
kertjes uit het vaste kleed te halen, werd
er gebeld en daar kwamen Ben en Yvonne
met hun drie kinderen. Die komen ook
altijd op de gekste momenten, dacht ik
woest.
De kinderen gingen op het glaswerk zit
ten en dit alles ergerde me zó, dat ik nog
drie uur klaar wakker heb gelegen, steeds
maar schapen en tot duizend tellend
Kwam het nou door de koffie, of zou ik
tijdens het verhuizen tóch een technische
fout hebben gemaakt?
Marianne van Raait
(Van onze correspondent in Londen)
De wegens zijn geestkracht en vitaliteit
verbazingwekkende Sir Winston Churchill,
die thans 84 jaar is en meer dan een halve
eeuw parlementslid, heeft besloten in de
komende verkiezingsstrijd zijn stem weer
te laten horen. Dit kan worden opgemaakt
uit een rede die Sir Winston in een hotel
te Londen voor een groep conservatieve
functionarissen uit zijn kiesdistrict heeft
gehouden. De algemene verkiezingen zul
len dit jaar of uiterlijk volgend jaar wor
den gehouden. Het is slechts een uitzonde
ring dat Sir Winston, die zich sinds zijn
aftreden als premier in april 1956 zelf bui
tengewoon in acht neemt, in het openbaar
spreekt. Ook in het Lagerhuis is hij al
leen nog maar luisteraar.
Toen Churchill's rede werd aangekondigd
was de algemene verwachting dat hij zou
bekend maken dat hij zijn Lagerhuiszetel
zal opgeven. Sir Winston hield echter tot
ieders verrassing een verkiezingsspeech
van een kwartier. Sir Winston is van plan
op 20 april een grote politieke vergadering
in zijn kiesdistrict Woodford in het graaf
schap Essex toe te spreken. Volgens
Churchill zijn de conservatieven in goede
vorm. Hij betwijfelt echter of het waar is
dat de verkiezingen wel zo snel en plot
seling zullen komen als beweerd wordt. De
bevrijding van het pond sterling noemde
Churchill een grote stap voorwaarts en
een bewijs van de gezondheid van de
Britse economie. Hij zei dat de onpopulai
re maatregelen, die de regering ruim een
jaar geleden heeft moeten nemen (de kre
dietbeperking) vruchten hebben afgewor
pen, al heeft dit de partij dan ook stem
men gekost. Churchill waarschuwde dat
de kiezers niet gewend zijn hun dankbaar
heid te tonen voor hetgeen de partij voor
het land heeft gedaan. De conservatieven
zoeken dan ook geen dank, maar een stem
van vertrouwen.
Sir Winston en Lady Churchill vertrekken
maandag naar Marakesj in Frans Ma
rokko, waar Churchill gaat schilderen. Hij
hoopt in mei naar de Verenigde Staten te
gaan voor onofficiële besprekingen met
president Eisenhower en Dulles.
De dirigent van Het Rotterdams Filhar
monisch Orkest, Eduard Flipse, is uitge
nodigd om in de tweede helft van februari
het orkest van de Maggio Musicale Flo-
rentino te komen dirigeren. Het program
ma vermeldt onder meer de driedelige
symfonie van Orazzio Fiume en de sym
fonie van César Franck.
In mei gaat Eduard Flipse met het Rot
terdams Filharmonisch Orkest eveneens
naar Italië. Van het daar uit te voeren
concert staat voorlopig de vierde symfo
nie van Mahler vast op het programma.
Elly Ameling gaat mee als soliste.
