Vergeefs protest tegen
aanhouden van konvooi
Vertigo", nieuwste film van Hitchcock
De Tweede Kamer heeft critiek
op Belgische Rijnvaartpremie
en
bondig
Gewijde symphonie
van Landré
Besprekingen over fusie
van twee balletten
WOENSDAG 4 FEBRUARI 19 59
Bonn vat incident ernstig op in het licht van
dreigende taal op het Moskouse partijcongres
Zesde D-concert
Vaticaan zou genegen zijn
Mindszenty terug te roepen
Zesde beschuldiging in de
zaak der rose balletten
Staking in Dortmund tegen
Britse rakettenbasis
Visitekaartjes doen nog
opgeld in Washington
Bejaarde filmacteur
Indonesië verwacht wel iets
van Subandrio's reis
55
P. W. Franse
W inkelsluitingswet
Eerste Kamer keurt
wijziging goed
Dr. H. Diemer wordt
tachtig jaar
BERLIJN (UPI) Het Amerikaanse
leger heeft meegedeeld dat de onderhande
lingen, die een etmaal lang gevoerd zijn
over de vrijlating van het Amerikaans
militaire konvooi, dat bij de controlepost
Mariënborn door de Russen wordt vast
gehouden, op een mislukking zijn uitge
lopen. De Russische autoriteiten hebben
een Amerikaans protest tegen de arres
tatie van de vijf militairen en het vast
houden van de vier auto's „in overweging
genomen", zo werd verklaard. Er werd
aan toegevoegd dat dit neerkomt op een
verwerping van het Amerikaanse protest.
Het Oostduitse persagentschap ADN
spreekt van een voorbereide „Amerikaan
se provocatie". De leider van het konvooi
zou hebben geweigerd zich aan de gebrui
kelijke controle te onderwerpen. „Toen het
incident plaats had stonden journalisten,
persfotografen en cameralieden reeds aan
de grens te wachten", aldus ADN.
Een vrijwel lege vrachtwagen van het
Amerikaanse leger, op weg naar Berlijn, is
vanochtend zonder moeilijkheden de Rus
sische controlepost Mariënborn gepasseerd.
Het voertuig moet morgen terugkeren met
een lading paarden van de ontbonden af
deling Amerikaanse cavalerie in West-
Berlijn. Vanuit Helmstedt kon men niet
zien of de wagen door de Russen geïnspec
teerd is. De grensformaliteiten aan de
Russische zijde namen niet meer dan tien
minuten in beslag.
Onze correspondent in Bonn tekent hier
bij aan: Op zichzelf is een dergelijk in
cident niet zo belangrijk. De Russen heb
ben krachtens Russisch-geallieerde over
eenkomsten het recht „een blik te werpen"
in Amerikaanse auto's, maar ze mogen ze
Het zesde concert in de dinsdagavond
serie in de Haarlemse Concertzaal werd
door Henri Arends en het Noordhollands
Philharmonisch Orkest met het vierde or
gelconcert (in F) van Handel geopend So
listische medewerking verleende Piet Kee,
één van de twee stadsorganisten. Uiteraard
is Kee door zijn functie volledig vertrouwd
met de mogelijkheden van het instrument
van Cavaillé Coll en hij bewees dit ten
overvloede door deze sober geregistreerde
en stijlvolle uitvoering. In eendrachtige
samenwerking met het orkest werd de
avond aldus met waardig muzikaal cere
monieel ingeluid.
Een noviteit voor Haarlem was vervol
gens de in 1948 gecomponeerde „Sin-
fonia sacra" van de Nederlandse compo
nist Guillaume Landré, waarvan de vol
ledige titel luid: „Sinfonia sacra in memo-
riam patris". Landré heeft hierin gebruik
gemaakt van gegevens ut' èen Requiem,
dat zijn vader, de componist Willem
Landré, eertijds ter nagedachtenis aan zijn
echtgenote geschreven had. Hij heeft al
dus zijn vader feitelijk een dubbele hulde
gebracht eerst door de opdracht van het
werk en dan door diens ideeën op te ne
men in de conceptie ervan. Het resultaat
is zeker méér dan een blijk van piëteit.
De muzikale taal van deze „gewijde sym
fonie" is zeer overzichtelijk, herhaaldelijk
wordt men getroffen door een toon van
terugblik en bezinning, afgewisseld met
felle of funèbre passages. De klank is
hoodfzakelijk afgestemd op het strijkorkest,
in overeenstemming met de milde melan
cholie die over het gehele werk ligt. Per
soonlijk heb ik, bij eerste aanhoren, mij
nochtans niet kunnen onttrekken aan de
indruk van een wat neutrale gestemdheid.
Men verwacht iets oorspronkelijkers van
een dergelijke herdenkingscompositie, ze
ker als ze geschreven is ter nagedachtenis
van iemand tegenover wie de componist in
een zeer eigen spanningsverhouding ge
staan moet hebben. In plaats daarvan
krijgt men een wat geijkte elegische toon te
horen (het woord is zelf geijkt, maar hier
ter kenschetsing onvermijdelijk). De com
ponist kwam na afloop op het podium om
lirigent. en orkest te danken voor hun
•eer goed voorbereide en verzorgde uit
voering.
Na de pauze heeft Jacob Krachmalnick
et vioolconcert van Brahms vertolkt. Daar
k onlangs reeds over de interpretatie van
lit werk geschreven heb naar aanleiding
van een uitvoering met het Concertge
bouworkest, meen ik hierover kort te mo
gen zijn. Ik vond bevestigd wat ik bij die
gelegenheid reeds opmerkte, namelijk dat
Krachmalnick die sinds enkele maan
den concertmeester is van het hoofdstede
lijke orkest een zeer capabele violist is,
die zijn instrument volledig beheerst. Zijn
muzikaliteit zal zich echter nog verder
moeten ontwikkelen, wil hij op een reper
toirestuk als dit vioolconcert een nieuw
licht laten schijnen. Thans hoorde men in
de lyrische momenten (onder meer de in
zet. van het tweede deel) een fraaie, zij het
niet forse aanpak, het weidse gebaar,
waardoor men Brahms' moeizame expansie
kan meebeleven.
Vermelding verdient nog de zeer goed
aangepaste orkestbegeleiding.
Sas Bjnnge
WENEN (Reuter) Volgens doorgaans
welingelichte kringen te Wenen voert het
Vaticaan onderhandelingen met de Hon
gaarse regering over de toekomst van kar
dinaal Mindszenty, de primaat van Hon
garije die in november 1956 zijn toevlucht
zocht in het gebouw van de Amerikaanse
legatie te Boedapest toen de Russen de
Hongaarse opstand gewapenderhand on
derdrukten.
Het. vaticaan zou bereid zijn de kardi
naal in de Romeinse Cui-ie te benoemen
en hem te ontheffen van zijn functie in
Hongarije. Paus Joannes zou bereid zijn
geen opvolger als primaat te benoemen.
Aartsbisschop Groesz, die thans als waar
nemend hoofd van de kerk in Hongarije
optreedt, zou officieel hoofd van het Hon
gaarse episcopaat worden. In ruil hiervoor
zou van de Hongaarse regering zijn ge
vraagd. aan kardinaal Mindszenty een vrij
geleide te geven opdat hij het land kan
verlaten.
niet werkelijk onderzoeken. Meestal laten
de Russen de Amerikaanse konvooien het
controlepunt Babelsberg aan de Berlijnse
grens rustig passeren. Ze vangen de
vrachtwagens dan op aan de Oost-West-
duitse grens. De bemanning van het aan
gehouden konvooi heeft de nacht in de
auto's doorgebracht en geweigerd naar
West-Berlijn terug te gaan.
Men meent in Amerikaanse kringen in
Berlijn, dat het hier om een Russische
provocatie gaat. Eenzelfde geval deed zich
voor in november. Pas na langdurige on
derhandelingen en een scherp protest bij
het Russische hoofdkwartier in Oost-Ber-
lijn kreeg men de auto's vrij. Destijds gaf
Washington het bevel een Amerikaanse
tankeenheid te alarmeren.
Men neemt het nieuwe incident te Bonn
vrij ernstig op. De Russen maken met ieder
incident aan de Berlijnse of aan de West-
Oostduitse grens duidelijk, dat zij de toe
gangswegen naar West-Berlijn beheersen
en daar doen en laten kunnen wat hun
belieft. Men wijst er voorts op, dat der
gelijke incidenten een reële achtergrond
hebben, te weten de dreigementen die op
het partijcongres te Moskou zijn geuit.
Tussen het verzenden van Russische nota's
in november en januari en het mogelijk
beginnen van Russisch-westelijke onder
handelingen over Berlijn en Duitsland in
mei of juni zijn incidenten en dreigemen
ten kenmerkend voor de Russische tactiek,
zo zegt men te Bonn. Een der Westduitse
bladen schrijft, dat Moskou de kleine en
de grote lichten heeft ontstoken, die de
demonstratieve Europese driehoeksreis van
Dulles (LondenParijsBonn) belichten
PARIJS, (AFP-Reuter) In de zaak
van de „rose balletten" die de gemoede
ren in Frankrijk sinds enkele dagen in be
roering houdt, is weer een nieuw feit aan
het licht getreden. De 47-jarige Georges
Biancheri, ex-eigenaar van twee restau
rants in Parijs, is er van beschuldigd dat
hij de ouders van enkele meisjes die be-
troken zijn bij dit schandaal gedreigd
heeft te zullen vermoorden als zij een
klacht tegen hem zouden indienen. Hij is
ook beschuldigd van onzedelijk gedrag.
Behalve Biancheri zijn er nog vijf men
sen in staat van beschuldiging gesteld, on
der wie de 74-jarige Le Troquer, ex-voor-
zitter van de Nationale Vergadering.
Slechts de verdachte Sorlut zit in de gevan
genis. De overigen zijn voorlopig op vrije
voeten gesteld.
De zaak van de „rose balletten" heeft
betrekking op uitspattingen, waaraan min
derjarige meisjes zouden hebben deelge
nomen. Een der meisjes heeft verklaard
dat zij in de affaire verwikkeld is geraakt
door een aanbieding haar portret te schil
deren.
Biancheri was eigenaar van het restau
rant „Pavilion d'Armenonville" in het
Bois de Boulogne en het restaurant
„Queenie" in de Rue Royale.
BONN, (AFP-Reuter) Het personeel
van de staalbedrijven, de mijnen en de
vervoersbedrijven van Dortmund zal
vandaag tien minuten het werk neerleg-
gen als protest tegen de legering van de
Britse eenheid met geleide projectielen,
aldus heeft een woordvoerder van het
Westduitse vakverbond verklaard. De
Westduitse minister van Defensie,
Strauss, heeft dinsdag besprekingen ge
voerd met de burgemeester van Dort
mund over de voorgenomen legering van
het Britse regiment in de nabijheid van de
stad, waartegen de gemeenteraad van
Dortmunt bezwaar maakt. Minister
Strauss heeft nu beloofd, dat het regiment
slechts voorlopig in de buurt van Dort
mund zal worden gelegerd. Het is nog niet
bekend of het gemeentebestuur het com
promisvoorstel van minister Strauss heeft
aanvaard.
In een communiqué dat na de besprekin
gen is uitgegeven, wordt gezegd dat het
ministerie van Defensie de bezorgdheid
van Dortmund begrijpt. Aanwezigheid
van de Britse eenheid in West-Duitsland is
echter als gevolg van de huidige politieke
toestand nodig, vooral gezien de geallieer
de garantie ten aanzien van Berlijn. De
minister van Defensie zal echter met de
regering van Noordrijn-Westfalen nagaan
of er een betere legerplaats voor het Brit
se regiment bestaat.
De Britse troepen, die zijn uitgerust met
Corporal-raketten voor gebruik tegen
gronddoelen, worden in maart of april ver
wacht.
(Van onze correspondent in Washington
„Onthoudt, dat persoonlijke vriendschap
niet telt in officieel Washington". Deze zin
kan men lezen in een kostbaar, in namaak-
peau-de suède gebonden boek, dat in de
Amerikaanse hoofdstad wordt uitgegeven.
Het boek heet „The social list of Washing
ton D. C." en bevat, behalve de namen
van vooraanstaande families in en rond
om de hoofdstad, tevens aanwijzingen hoe
men zich in Washington behoort te gedra
gen. De zin, die wij aanhalen, is ontleend
aan raadgevingen over tafelschikking,
waarbij de rang van de gast altijd de door
slag moet geven, niet de sympathie die
men voor bepaalde genodigden heeft.
In Europa zal men misschien denken,
dat het geven van visitekaartjes in het on
formele Amerika niet meer voorkomt. Het
fluwelige boek zegt hierover: „Velen in
het officiële Washington keuren het geven
van kaartjes af als een ijdel gebaar. Zij
zien evenwel niet in, dat het een teken
van hoogachting is ten aanzien van die
autoriteiten, die hoger in rang zijn dan
zijzelf. Het wordt nog altijd beleefd ge
acht voor alle ambtenaren eens per jaar
hun kaartje af te geven bij: de president,
de vice-president, de voorzitter van het
Opperste Gerechtshof, de voorzitter van
het Huis van Afgevaardigden, de rechters
van het Opperste Gerechtshof en de le
den van het kabinet.
Een van de grootste zonden, die men
kan begaan, is het te vroeg aantrekken
van een smoking. Met zware letters staat
er uitdrukkelijk: „een smoking behoort
nooit (onder geen enkele omstandigheid)
gedragen, te worden voor zes uur 's mid
dags."
Toon Hermans, die voor de vervaar
diging van zijn film regelmatig gebruik
maakt van figuranten die in Zandvoort
wonen, had maandag j.l. een oude mar
kante figuur nodig, liefst met een volle
baard. Hij toog op onderzoek uit en
vond in „Het huis in de duinen", waar
heen men hem had verwezen, de oud
jachtopziener Jan van Honschoten, die
thans 92 jaar is. Zijn verschijning
maakte Toon verrukt en „ome Jan" was
graag bereid, op zo hoge leeftijd nog
een rol als filmacteur te vervullen. Per
auto werd hij naar de studio en weer
naar huis gebracht. Toon verklaarde
later het nooit beter te hebben kunnen
treffen dan met deze 92-jarige film
acteur, die zich uitstekend van de hem
opgedragen taak kweet.
CANBERRA (UPI) De Indonesische
minister van Buitenlandse Zaken. Suban-
drio, die 9 februari in Canberra aankomt
om besprekingen te voeren met de Austra
lische regering, mag naar vandaag in
regeringskringen vernomen werd niet
rekenen op een wijziging van het Austra
lische standpunt.
De Australische minister van Buiten
landse Zaken, Casey, heeft reeds geruime
tijd geleden, toen voor het eerst sprake
was van Subandrio's bezoek, verklaard, dat
Australië vasthoudt aan zijn standpunt dat
de soevereiniteit in Nederlands Nieuw-
Guinea bij Nederland moet berusten. „Wij
geloven dat de Nederlandse soevereiniteit
de inwoners van Nederlands Nieuw-Gui-
nea hun toekomstige kans op zelfbestuur
garandeert", verklaarde hij bij die ge
legenheid.
Minister Subandrio heeft de vorige week
in Djakarta verklaard, dat de toekomst van
de Indonesi'sch-Australische betrekkingen
in grote mate afhangt van Australië's hou
ding ten opzichte van Nieuw-Guinea.
Naar aanleiding van Subandrio's bezoek
heeft een woordvoerder van de Nederland
se ambassade in Canberra verklaard, dat
van deze zijde niet getracht zal worden
contact op te nemen over de kwestie-
Nieuw-Guinea. Het standpunt dat Neder
land en Australië ingenomen hebben be
hoeft geen nadere toelichting, aldus deze
woordvoerder.
De Indonesische ambassadeur in Canber
ra, R. Helmi, is in januari naar Djakarta
gekomen om samen met minister Suban
drio diens Australische reis voor te be
reiden. Dr. Helmi gaf als zijn oordeel dat
het klimaat in Canberra, en in de Austra
lische pers, in die zin veranderd is. dat
men daar een beter begrip toont voor de
problemen van Indonesië en de pogingen
van de Indonesische regering ze op te
lossen.
In Djakarta verwacht men niet dat Su
bandrio's reis ingrijpende wijzigingen ten
gevolge zal hebben in het Australische
standpunt, maar wel gelooft men stellig,
dat Australië zijn houding ten opzichte
van Indonesië in de kwestie-Nieuw-Guinea
enigermate zal verzachten.
Neutrale waarnemers achten de bespre
kingen, die Subandrio met minister Casey
zal voeren niet onbelangrijk, met name
voor Nederland.
OOK AAN DE JONGSTE FILM van Hitchcock „Vertigo"
kan ieder weer zijn genoegen beleven. Eigenlijk begint dat al
voor men ook maar een meter celluloid heeft aanschouwd. Men
weet waar men met Hitchcock aan toe is. Aan spanning. Aan
raffinement. Aan een superieur spel met de filmmiddelen. Aan
de ontwikkeling van een nauwkeurig bepaalde innerlijke ge
ladenheid, die zich geleidelijk heviger doet gevoelen tot ze uit
het beeld barst als de rijpe vrucht uit de bolster, de bloem uit
de knop. Het is geen poëzie. De vergelijking dient alleen maar
om de intensiteit van Hitchcocks beeldspraak aan te geven, al
inhaereert zij ook de natuurlijke orde, waarin het proces zich
afspeelt en doet zij ook de ritmische kracht recht wedervaren,
welke in de beste „Hitchcocks" te vinden is. Deze regis
seur is nu eenmaal een componist in beelden van een exotisch
soort meeslepende muziek, een magiër, een man van de zwarte
kunst: de misdaad werpt in zijn films haar schaduwen vooruit
en zie dan toe hoe hij die schaduwen opvangt, ze bij stukjes en
beetjes serveert, ze plotseling in volle omvang voor ons uitwerpt
en dan de waarheid kenbaar maakt, die ze verbergen, alles wat
in de schaduw moest blijven. Hij doet dat niet altijd met even
veel succes het zou overdreven zijn al zijn films toe te
juichen maar in de meeste wordt men toch niet teleurgesteld.
Zijn nieuwste film „Vertigo", hetgeen duizeling betekent, doet
ons inderdaad duizelen, al was het alleen maar over zoveel
uitdrukking van talent. Hier is hij volop de man, die de film
van de misdaad een eigen gezicht gaf. Hier is hij helemaal
Hitchcock zoals hij zijn spel speelt met het beeld: alles wat hij
laat zien past in een zorgvuldig afgewogen en voorbereid geheel.
Hij voert ons langs kronkelpaden en wij denken dat wij regel
recht de ontknoping tegemoet lopen. Dan blijkt dat wij van
de weg zijn afgeweken, maar aan zijn hand gaan wij gewillig
mee terug. Plotseling zijn wij op het goede pad. In een over
donderend tempo voert hij ons naar de werkelijke toedracht.
Voor we beseffen dat wij aan de climax toe zijn, is ze voorbij.
Meteen verschijnt het woord „Einde" op het doek. En dan komen
wij tot de ontdekking dat hij ons twee uur minus vijf minuten
heeft beziggehouden
TWEE UUR MINUS VIJF MINUTEN. Voelen we ons aan het
lijntje gehouden? In het geheel niet. De wonderlijke situaties,
waain hij ons heeft binnengevoerd, de mensen bij wie hij ons
heeft geïntroduceerd, hebben allen iets van het fascinerende
onbekende, dat ons dwingt ons ernstig met hen bezig te houden,
zelfs al twijfelen wij soms aan de redelijkheid van die behoefte.
Hitchcock slaagt erin ons tegen onze nuchtere en objectieve be
denkingen in, stelling te lalen nemen. Hij laat ons geloven dat
we onvoorwaardelijk in hem moeten geloven. Hij geeft ons het
gevoel dat we veilig kunnen aannemen, dat zijn hoofdpersonen
het bij het rechte eind hebben. Daarom is onze emotie ook zo
oprecht en onze spanning ook zo hevig. Daarom nemen wij ook
zo met hart en ziel deel aan de handeling. Daarom zijn wij ook
zo verslagen, wanneer de dingen zich anders ontwikkelen dan
wij denken en voelen wij ons hopeloos verloren als onze held
in duizend en een perikelen geraakt. Tot het moment van de
bevrijding aanbreekt. Er daagt iets. Er wordt iets duidelijk. Er
zal een schuld gedelgd worden en een onrecht, gewroken. Op
nieuw leven wij ons in de nieuwe omstandigheden in. Maar nu
versnelt I-Iitchcock het tempo. We weten nu zoveel. We mogen
niet meer de tijd krijgen tof redeneren. In tomeloze vaart vol
trekt zich dan de ontknoping, die wij, gekluisterd aan onze sym
pathie voor de hoofdpersoon uit het spel, met angst en vrezen
meebeleven.
TALLOZE GEWAARWORDINGEN doet Alfred Hitchcock de
toeschouwer ondergaan. Men kan ze nochtans als aan een be
paalde volgorde gebonden uit zijn films opdiepen. Hij neemt
altijd veel tijd voor een grondige kennismaking. Dat wekt ver
trouwen. Men voelt zich helemaal ingelicht. Men volgt de ge
beurtenissen op de voet. Ze ontwikkelen zich rustig, tot de
meester het genoeg vindt. Dan komt er actie. Nog even lijkt
het of die actie op niets uitloopt. Plotseling blijkt uit een detail,
dat wat afgedaan scheen, helemaal niet is afgedaan: we hebben
ons alleen op de feitelijke betekenis verkeken. Met de afwik
keling voert Hitchcock dan het tempo op en doet ons toch het
geloof in eigen superioriteit behouden. Wij lossen de misdaad
op en verlaten voldaan het theater.
Of men nu neemt ,;The lady vanishes", „To catch a thief" of
ditmaal „Vertigo", het procédé is praktisch eender. In stede
Scene uit „Vertigo" met recnis James Stewart.
van ons te intrigeren door ons feiten te onthouden, dient Hitch
cock ons juist zoveel mogelijk feiten op en laat ons onze gang
gaan. Het detail, dat de dingen een heel ander gezicht geeft,
bewaart de slimmerd voor het laatst. We „trappen" er in. Maar
om dat te kunnen, ons zo te begoochelen en toch de spanning
vast te houden, moet de man wel met meer dan alleen raffine
ment te werk gaan. Hij moet op ons gevoel werken, onze zucht
naar ontraadseling, ons willen weten. Die kunst verstaat, hij
als de beste. Die kunst beoefent hij alskunst. Hij werkt
op ons gevoel en maakt ons wijs dat hij bezig is met ons ver
stand. Hij gebruikt zijn spelers, zijn piepende kamerdeuren, zijn
katten, zijn trappen, om ons van een rationele benadering af te
houden, of, zo men dat beter vindt, om ons van de werkelijke
toedracht der zaak af te leiden. In „Vertigo" is het een aan
hoogtevrees lijdende ex-rechercheur, die hij op het spoor van
de misdaad zet. Aanvankelijk ziet het daar helemaal niet naar
uit. Toch is er een vermoeden. Dat vermoeden krijgt later ge
stalte en leidt tot een onthutsende onthulling.
Het is een bizarre gewaarwording, wanneer men zich erop be
trapt, dat men helemaal de kant uitging, die Hitchcock ons
aangaf: het geloof in het bestaan van een ander leven na de
dood, dat van de nu levenden bezit kan nemen, dat zich in hen
manifesteert en tot hun ondergang leidt. Eigenlijk verzetten
we er ons tegen. Het is onlogisch en niet verklaarbaar. Maar
we geven er toch aan toe. Het zou eens kunnen zijn.En dan
geeft Hitchcock de dingen hun werkelijke aanschijn. We hebben
moeite ons van onze begoocheling te bevrijden, maar we krijgen
geen tijd er nog over na te denken: de handeling gaat, sterk
dramatisch nu, naar het geëmotioneerde einde. Hoe dat einde
is en wat de ex-rechercheur moet ondervinden voor hij zijn
hoogtevrees kwijt raakt, zal ik u niet vertellen. Dat moet u,
wanneer de film in roulatie gaat, zelf gaan zien. Het is de twee
uur minus vijf minuten alleszins waard!
Er worden thans besprekingen gevoerd
over een fusie tussen de twee grote in
Amsterdam gevestigde balletgroepen na
melijk „Het Ballet der Lage Landen" en
het Ballet van de Nederlandse Opera. De
gezelschappen zijn in een dwangpositie
komen te verkeren sinds het Amsterdamse
gemeentebestuur vorig jaar liet weten, dat
er een hergroepering tot stand zou dienen
te komen, daar men beide gezelschappen
alleen nog voor het lopende seizoen sub
sidie wenste te verstrekken. Nu de con
tracten voor het seizoen 1959-1960 moeten
worden afgesloten, zal op korte termijn
uiterlijk 10 februari een beslissing moe
ten worden genomen om deze ter goed
keuring aan het Amsterdams gemeente
bestuur voor te leggen. Over de vorm, die
de fusie zal krijgen, kan in dit stadium
van de onderhandelingen nog niets worden
medegedeeld. Wel is het bedoeling, dat
de eventuele nieuwe groep het spreidings-
werk op dezelfde schaal voortzet als het
Ballet der Lage Landen tot dusverre deed.
Komt de fusie tot stand dan beschikt
Nederland dus over een groot ensemble
in Amsterdam, het door de regering ge
steunde Nederlands Ballet in Den Haag en
de balletgroep voor de jeugd „Scapino".
De Eerste Kamer heeft de wijziging
van de Winkelsluitingswet 1951 aangeno
men. De heer Lichtenauer (C.H.U.) vroeg
een nadere toelichting op het door de
Tweede Kamer gewijzigde artikel 15,
waarin de vrijstellingen worden geregeld.
De heer Hooy (K.V.P.) sloot zich aan bij
deze vraag. Voorts stelde hij vragen over
de concurrentie voor normale winkels door
verkopers in stations
De heer Delprat (V.V.D.) was van me
ning dat in het wetsontwerp een redelijke
middenweg is gevonden voor de belangen
van de consument, de winkelier en het per
soneel. De wet zal echter niet tot een so
ciale wet ten behoeve van het winkelper
soneel mogen uitgroeien, maar ten volle
rekening moeten blijven houden met de
belangen der consumenten.
Hij betreurde het, dat geen uniforme re
geling is getroffen voor de winkelsluiting
op de aan de feéstdagen in december voor
afgaande dagen.
De heer Van der Waerden (P.v.d.A.)
bracht de geldwisselaars bij automaten
ter sprake. Hij vond dit een duidelijke ont
duiking van de wet.
De staatssecretaris van Economische
Zaken. dr. Veldkamp, zei in zijn antwoord,
dat algemene bepalingen inzake ontheffin
gen wenselijk zijn. Indien zich moeilijkhe
den voordoen wat betreft de concurrentie
van zaken in stationsgebouwen met nor
male winkels, zal in overleg met de N.S.
naar maatregelen werden gestreefd. Over
de kwestie van de geldwisselaars bij auto
maten is contact ongenomen met het mi
nisterie van Justitie
De volgende week dinsdag zal de Eer
ste Kamer de begroting van Economische
Zaken behandelen
Dr. H. Diemer te Rotterdam, oud-direc
teur-hoofdredacteur van „De Rotterdam
mer" en oud-voorzitter van de centrale
commissie voor de rechtspraak in het
grafisch bedrijf, wordt vrijdag 13 februa
ri 80 jaar.
De heer Diemer werd op 13 februari
1879 te Wymbritseradeel (Fr.) geboren. In
1905 werd hij directeur van de coöperatie
„Voorzorg" in Rotterdam. Hij is een van
de oprichters van het Christelijk Nationaal
Vakverbond, waarvan hij de eerste voor
zitter is geweest. Op ruim 80-jarige leef
tijd trad hij bij „De Rotterdammer" in
functie, van welk dagblad hij later direc
teur-hoofdredacteur werd. Driemaal had
hij voor de A.R.-Partij zitting in de ge
meenteraad van Rotterdam, namelijk van
1907-1917, van 1919-1922 en van 1931-1934,.
Van 1919-1923 was hij ook lid van de Pro
vinciale Staten van Zuid-Holland. In 1912
werd hij directeur en in 1928 directeur
hoofdredacteur van „De Rotterdammer",
waaraan hij tot 1946 is verbonden ge
weest.
Gedurende meer dan 25 jaar was hij
voorzitter van de centrale commissie in
het boekdrukkers en rasterdiepdrukkers-
bedrijf. Hij is ook voorzitter geweest van
het Verbond van Protestants-christelijke
Werkgevers in Nederland. Door zijn toe
doen kwam het bedrijfspensioenfonds in
het grafisch bedrijf, het eerste in Neder
land, tot stand. Publikaties van dr. Die
mer zijn onder andere „De ontwikkeling
naar bedrijfsorganisatie", „Beginsel en
Vaderland" en „Veremenigvuldigde Ge
dachten". Dr. Diemer is ridder in de orde
van de Nederlandse Leeuw.
Dodelyk ongeluk. Bij de sodafabriek
te Herten (L.) is een arbeider tijdens werk
zaamheden, waarbij hij op een ladder
stond, door een rijdende hijskraan tegen
een muur gedrukt. De man, de 36-jarige
J. van Iersel uit Vlodrop, is een half uur
later overleden. Hij laat een vrouw en vier
kinderen achter.
Verkeersexamens op kweekscholen.
Op alle kweekscholen in Nederland is voor
het eerst een schriftelijk verkeersexamen
afgenomen. Gelijktijdig met de invoering
van het verplichte verkeersonderwijs op
de lagere scholen op 1 januari is ook op de
kweekscholen het verkeersonderricht aan
de verplichte leerstof toegevoegd.
Aan het examen, dat in samenwerking
met het Verbond voor Veilig Verkeer wordt
afgenomen, nemen ongeveer 5000 toekom
stige onderwijzers en onderwijzeressen
deel.
Jubileum J. van Rheenen. Morgen
woensdag, is de heer J. van Rheenen, pen
ningmeester van het Christelijk Nationaal
Vakverbond, 25 jaar in dienst van het
C.N.V. De functie van penningmeester ver
vult de heer Van Rheenen sedert 1 juni
1954. Vóór deze datum was hij chef de
bureau-administrateur. Voornamelijk aan
het optreden van de heer Van Rheenen is
het te danken, dat bij de liquidatie van
het Nationaal-Socialistische Arbeidsfront
(N.A.F.) grote kapitalen van het door de
Duitsers in de oorlog ontvreemde bezit
weer aan de christelijke vakbeweging zijn
toegevallen.
Commissie onderwijzend personeel.
Bij beschikking van de minister van On
derwijs, Kunsten en Wetenschappen zijn
benoemd tot lid van de rijksvertegenwoor
diging van de algemene commissie voor
overleg in zaken betreffende de rechts
positie van onderwijzend personeel: dr. J.
H. Wesselings, secretaris-generaal van het
ministerie van Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen: mr. J. G. M. Broekman, di
recteur-generaal van het Onderwijs; mr.
H. J. Hoogeboom Bruins Slot, chef van de
hoofdafdeling overheidszaken bij het mi
nisterie van Binnenlandse Zaken; mr. J.
E. Ysebaert, raadadviseur bij het ministerie
van Financiën en ir. J. J. A. van Keulen,
directeur van het landbouwonderwijs bij
het ministerie van Landbouw. Voorzitter
van de commissie is dr. J. H. Wesselings.
Rebus „Voor het kind". Meer dan
300.000 oplossingen van de'rebuswedstrijd
der kinderpostzegelactie „Voor het kind"
zijn ditmaal binnengekomen. De auto is
gewonnen door W. de Vrieze te Baarland,
de scooter door mevrouw De Graaff te
Rotterdam en het televisietoestel door C. H.
Hermans te Waubach (Limburg).
Gasverslikking. In haar woning in de
Van Hallstraat te Amsterdam is de 85-
jarige mevrouw Y. Brandsma door gas-
verstikking om het leven gekomen. Een
gaskraan bleek bij onderzoek niet goed te
zijn gesloten.
Erevoorzitter. Prins Bernhard heeft
het erevoorzitterschap aanvaard van de
Europese Beweging in Nederland, de Be
weging van Europese Federalisten.
Priesterhotel. Een vereniging van ka
tholieke lekenapostelen is van plan in de
hoofdstad een priesterhotel te stichten. Een
groot herenhuis is daarvoor aangekocht.
■Het hotel, dat uniek is voor ons land, zal
30 kamers krijgen eh voornamelijk bedoeld
zijn voor buitenlandse priesters en andere
religieuzen die Amsterdam komen bezoe
ken. Vorige zomer telde de hoofdstad onder
zijn gasten 1700 geestelijken uit den
vreemde.
Drankwetwijziging. De bijzondere
commissie die een studie heeft gemaakt
van een wijzigingsvoorstel van de Drank
wet 1931, heeft gerapporteerd, dat alge
meen instemming is betuigd met het stre
ven van deze wet. De instemming geldt
het voorstel tot verruiming van de moge
lijkheid tot overschrijding van vergun
ningen en verloven A en een voorstel tot
opheffing van de mogelijkheid tot ver
vanging.
Herbouwd. Het „Groot Arsenaal" te
Naarden, dat op 22 november 1954 door
brand grotendeels werd vernield, is thans
met medewerking van de Rijksdienst voor
de Monumentenzorg herbouwd en geres
taureerd. Het gebouw dat uit 1688 dateert
zal in gebruik worden genmen door de
Koninklijke Luchtmacht en de luchtdoel
artillerie.
„Land zonder grenzen". Naar aanlei
ding van de uitgave van een wetenschap
pelijke studie „Land zonder grenzen",
welke mogelijk werd gemaakt door samen
werking van de gemeentebesturen van
Maastricht, Aken en Luik, is een feestelijke
bijeenkomst te Maastricht gehouden, wel
ke ondermeer door de burgemeesters van
deze drie steden werd bijg< woond. De
medewerkers aan de studie „Land zonder
grenzen" waarin de verbondenheid tussen
de drie steden historisch en wetenschap
pelijk werd vastgesteld onder leiding van
de Luikse historicus prof. dr. J. Lejeune,
ontvingen geschenken van 't Maastrichtse
gemeentebestuur.
(Van onze Kamerverslaggever
Is de minister bereid, de Belgische rege
ring volledige opheldering te vragen over
de structuur, de hoogte en het gebruik van
de Rijnvaartpremies? Dat vroeg gisteren
de heer Posthumus (P.v.d.A.) in de Twee
de Kamer bij de behandeling van de be
groting van Verkeer en Waterstaat. Die
Rijnvaartpremies zijn volstrekt in strijd
met de Beneluxgedachte, betoogde de
heer Zegering Hadders (V.V.D.Het nieu
we kabinet zal er beslist iets aan moeten
doen, zei de heer Van den Heuvel (K.V.P.
De beperking van de vluchten van de
K.L.M. op Singapore signaleerde de heer
Posthumus als een symptoom van de on
bevredigende internationale verhoudingen
in de luchtvaart, die worden bepaald door
een machtsspelletje. Ons enige ruilob
ject bij onderhandelingen is de positie van
Schiphol. Daarom was de heer Posthumus
verontrust over het trage tempo van de
modernisering van Schiphol. Evenals de
heren Zegering Hadders (V.V.D.) en Van
der Zaal (A.R.) pleitte de heer De Ruiter
(C.H.U.) voor indijking van de Lauwers-
zee. Zij drongen tevens aan op verbetering
van de verkeersverbindingen in de noor
delijke provincies. Voor de industrialisatie
van het noorden is het van belang dat de
verbindingen met het westen beter worden.
Algemeen werd ook aandacht gevraagd
voor de belangen van de haven van Delf
zijl, die afhankelijk is van het baggerwerk
van de Duitsers voor het op diepte houden
van de vaargeul naar Delfzijl. Van ver
schillende zijden werden inlichtingen ge
vraagd over de stand van de plannen voor
de bouw van de Coentunnel en IJtunnel.
Vele sprekers gaven uiting aan hun be
zorgdheid ov"r de gang van zaken met de
autorijscholen, waarvan er thans naar
schatting ongeveer 5700 in ons land zijn.
Men kan zich al te gemakkelijk als instruc
teur uitgeven. Aangedrongen werd op een
scherp toezicht in het belang van de ver
keersveiligheid.
Vandaag antwoordt minister Van Aart-
sen.
Zonder hoofdelijke stemming is de be
groting van Zaken ever Zee aangenomen.
De ontwikkeling van Nieuw Guinea be
treft een beleid op lange termijnen daarom
wilde men dat niet met de tijdelijke rege-
ring-Beel bespreken. Aan het begin van de
vergadering had voorzitter Kortenhorst
trouwens een beroep gedaan op de leden
geen „verkiezingsredevoeringen" te houden
en zo zakelijk mogelijk te discussiëren.
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
MCOO»SOCO33CC©DXO:O?33:O:>ccccocco:/CO
