Kunstmatige straling kan geen
kwaad voor radiogolven
Professoraal vermaan tegen
gefantaseer „in de ruimte"
OAoÊs/o
Mode
Bureaucratie houdt jong
gezin gescheiden
Exclusieve dessins
Korte plechtigheid
in de Ridderzaal
1/
RUIMTELIJKE KERNPROEVEN TONEN:
De mens is nog niet aan
ruimtevaart toe
Dr. Barocas sprak voor
„NederlandE n gel and"
Maar voorlopig eindpunt van ruimtevaartdromen
Siem Nieuwenhuijzen uit
ziekenhuis ontslagen
Geen verkeersplan voor
Amsterdam
Dempingen en doorbraken
wekken te veel verzet"
FAMILIEDRAMA AAN DE GRENS
Gemeente wil haar eigen
bosgrond onteigenen
Juridische bokkesprongen
in Driebergen
Taxichauffeur met ijzeren
buis neergeslagen
Verdachte beroept zich op
noodweer-exces
Drie weken geëist tegen
Amsterdamse arts
Noors bod op de „Wiüem
Barendsz" onaanvaardbaar
Vakantieregeling voor
melkbezorgers
Belastingontduikers
ontlastten hun geweten
Minister Struijcken opende
buitengewone zitting
der Staten-Generaal
Zoekt U iets beters?
VRIJDAG 2 0 MAART 1959
WASHINGTON (UPI) Plaatsver
vangende minister van defensie Donald A.
Quarles en directeur voor defensie-re-
search dr. Herbert York hebben vandaag
een persconferentie van bijna twee uur
gegeven over het gisteren door de New
York Times onthulde project Argus. De
beantwoording der vragen geschiedde
echter ongewoon voorzichtig. Quarles ver
telde, dat bij de drie explosies atoombom
men van zeer laag vermogen betrokken
waren. De proeven hebben echter de ken
nis verrijkt wat betreft de ontwikkeling
van een defensiesysteem tegen intercon
tinentale ballistische projectielen. De twee
deskundigen vertelden, dat de explosies
zekerheid hebben gegeven dat een kunst
matige stralingsgordel verkregen kan
worden op grote hoogte om de de aarde.
Terwijl Quarles zeide, dat de proeven
de uiteindelijke ontwikkeling van de ver
dediging tegen projectielen geholpen heb
ben, liet men van andere deskundige zij
de duidelijk doorschemeren, dat het voor
naamste doel van de proeven was te ont
dekken of radio- en radarverbindingen
verbroken kunnen worden door op honder
den kilometers boven de aarde kunstmati
ge straling te veroorzaken. Op die manier
zou het Russische of het Amerikaanse
systeem voor ontdekking van projec
tielen en vliegtuigen misschien kunnen
kunnen worden uitgeschakeld.
Quarles zeide, dat er geen sprake van is
dat een kunstmatig verkregen electronen-
laag van invloed zou zijn op de voortplan
ting van electro-magnetische golven met
andere woorden: op de radar- en radio
verbindingen. Hij gaf toe dat er wel enig
gevolg kon zijn voor de radarsystemen, die
een land gebruikt voor ontdekking van bin
nenkomende projectielen en vliegtuigen.
Maar hij wees er op dat de electronen-
straling „verschillende invloeden op ver
schillende golflengten" had en weigerde te
specificeren, welke de invloeden zouden
kunnen zijn op de bestaande Amerikaan
se radar. De implicatie leek te zijn, dat
de proeven de geleerden zouden helpen
wijzer te worden over de radar-bereiken
en -frequenties, die nodig zijn in een toe
komstig alarmeringssysteem.
York zeide, dat van wetenschappelijk
Advertentie
Met een welgemeend advies aan toe
komstige ruimtevaarders „Laat u door
mijn woorden niet ontmoedigen" be
sloot dr. V. Barocas donderdagavond in
restaurant Brinkman aan het Houtplein
in Haarlem een lezing over ruimtevaart,
die hij hield voor leden van de afdeling
Haarlem van het Genootschap Nederland-
Engeland.
Het was de laatste lezing van het sei
zoen en er was een grote opkomst, waar
bij vooral veel middelbare scholieren op
vielen. Een lichte heesheid opgelopen
tijdens zijn verblijf in ons winderige va
derland belette dr. Barocas niet op
boeiende wijze enige aspecten van de
ruimtevaart naar voren te brengen, die
culmineerden in een opsomming van de
moeilijkheden, die ruimtevaarders bij een
reis door het heelal zullen ondervinden.
Vandaar ook zijn advies aan aspirant-
ruimtereizigers. Na een korte inleiding
over het heelal en ons zonnestelsel
slechts een miniem puntje in één van de
thans reeds getelde honderdmiljoen ster-
restelsels vertoonde dr. Barocas enige
interessante dia's met opnamen van pla
neten, sterrennevels en melkwegstelsels.
Na de pauze kwamen enige facetten van
de eigenlijke ruimtevaart ter sprake, zo
als het lanceren van kunstmanen. Uitvoe
rig ging dr. Barocas in op de te verwach
ten moeilijkheden op het gebied van lan
cering, navigatie, en reacties van het men
selijk lichaam op kosmische toestanden.
Bij de thans bekende voortstuwingsener
gieën zou een bemande raket met alle
benodigde instrumenten ongeveer de om
vang van een slagschip moeten hebben, al
dus de Engelse astronoom. Het wachten
is voorlopig nog op het gebruik van atoom
energie voor de voortstuwing. De naviga
tie moet van de aarde uit geschieden of
met behulp van aan boord van de raket
geplaatste elektronische hersenen. Het
grootste bezwaar was echter de aanpas
sing van het menselijk lichaam aan een
toestand van absolute afwezigheid van
zwaartekracht. Deze toestand kan men op
aarde niet geheel nabootsen en het is nog
steeds de vraag, hoe de menselijke herse
nen en het zenuwstelsel zullen reageren
op het ontbreken van de zwaartekracht
gedurende een periode van maanden.
Neen, dr. Barocas geloofde vooralsnog
niet, dat de mens spoedig de ruimte zal
kiezen. Hij was er zelf echter niet verdrie
tig om. „Laten we eerst maar eens pro
beren vrede op aarde te bewaren, voor
dat we gaan landen op vreemde planeten",
meende hij.
standpunt bezien, deze proeven niets heb
ben opgeleverd dat zeer in strijd was met
wat men voordien al aannam.
Voorts zeide York, dat de experimenten
aantoonden, dat een kernexplosie electro-
nen met hoge energie zou brengen buiten
de dampkring in een gebied, dat gedekt
wordt door het magnetisch veld van de
aarde, en dat de electronen van minuten
tot jaren in de val zouden zitten, afhan
kelijk van de energie waarmee zij daar
waren gebracht. Daarmee is een theorie
van Amerikaanse geleerden bevestigd.
PASADENA (UPI) Een serie waar
nemingsstations in het zuiden der Ver
enigde Staten, speciaal bedoeld om „vijan
delijke" satellieten op te sporen, is vrij
wel voltooid, aldus heeft dr. W. L. Wilson
plaatsvervangend chef van de A.R.P.A.
medegedeeld.
Het betreft hier uiteraard de satellieten,
waarvan de positie niet te bepalen is door
radiosignalen, die speciaal voor dit doel
worden uitgezonden.
Gezien het feit, dat over tien jaar moge
lijk honderden satellieten banen om de
aarde beschrijven, moeten de Verenigde
Staten over middelen beschikken om alle
satellieten te registreren, nieuwe te iden
tificeren om zich te behoeden tegen een
aanval uit de wereldruimte, zo zeide dr.
Wilson.
Hiertoe zijn ruimtevaartuigen nodig, die
even gemakkelijk te manoeuvreren zijn
als thans straaljagers „deze zullen van
zowel natuurlijke als kunstmatige bases
in de ruimte worden bediend".
De A.R.P.A. (Advanced Research Pro
jects Agency) werkt aan plannen voor ra
ketmotoren, die een stuwkx-acht hebben
welke krachtig genoeg is voor een reis
heen en terug naar de maan.
Dr. Wilson sprak op een bijeenkomst van
het technologisch instituut van Californië
over „de realiteit van ruimte-onderzoek".
Donderdag is op het Martinikerkhof te
Groningen een door prof. L. O. Wenke-
bach vervaardigd herinneringsmonu
ment voor gevallenen geplaatst. Oud
minister-president dr. W. Drees zal het
monument op 25 maart onthullen.
In de komende decennia zullen voor
mensen, die alle ongemakken en risico's
willen aanvaarden, „kleine uitstapjes bij
voorbeeld naar de maan", mogelijk zijn. Als
in een ver verwijderde toekomst middelen
beraamd zouden zijn om in het ruimteschip
langdurig in de levensbehoeften van de
mensen te voorzien, zou misschien ons
planetenstelsel verkend kunnen worden. In
het voorlopig uitzichtloze geval, dat de
mens als actief denkend wezen met bijna
lichtsnelheid zou kunnen reizen, zou hij
nog niet verder in de ruimte kunnen door
dringen dan een klein eindje in ons eigen
melkwegstelsel."
Tot deze conclusie kwam prof. dr. J.
Jongbloed, rector-magnificus der Utrechtse
universiteit, in zijn diesrede in de Domkerk
te Utrecht ter gelegenheid van de 323ste
verjaardag van de rijksuniversiteit. Aan
deze conclusie verbond de hoogleraar nog
de volgende opmerking: Men kan wel on
gebreideld fantaseren over de mogelijk
heden van de ruimtevaart, maar daarnaast
kan een nuchtere beschouwing op haar
plaats zijn. Bij alle vooruitgang tekent zich
ook hier de kleinheid van de mens ten
opzichte van de schepping. Het lanceren
van een aardsatelliet is zonder twijfel een
zeer bijzondere prestatie, maar het is nog
geen ruimtevaart. Bij de ruimtevaart moe
ten de medische problemen vóór de gepro
jecteerde tocht volledig zijn opgelost, aldus
prof. Jongbloed, eer men een mens de
ruimte in kan sturen. Want als er iets mis
zou gaan, kan hij niet „even gauw naar de
aarde terugkeren."
Bemande aardsatelliet
Volgens de huidige gegevens zou een be
voorrading voor vier tot acht dagen niet
onmogelijk zijn. Dat wil zeggen, dat een
uitstapje naar de maan voorlopig voor de
mens het maximum mogelijke betekent.
Een ruimteschip, dat als een satelliet, om
de aarde cirkelt, zou door een pendeldienst
tussen aarde en schip voortdurend van
nieuwe voorraad kunnen voorzien en dus
bemand kunnen blijven doordraaien. Maar
daarmee zijn de mogelijkheden voorzover
zij met de eerste levensbehoeften van de
mens samenhangen, voor het ogenblik vol
komen uitgeput. Aan interplanetaire reizen
behoeft men volgens prof. Jongbloed dan
ook voorlopig nog niet te denken, laat staan
aan interstellaire, alle optimistische uit
spraken ten spijt.
De zesenzeventigjarige revue-artiest Siem
Nieuwenhuijzen, die op 16 februari voor
het ondergaan van een ernstige operatie in
het ziekenhuis St. Antoniushove in Voor
burg werd opgenomen, heeft dit vanoch
tend hersteld kunnen verlaten. Na nog
enige weken rust thuis te hebben genomen
om weer geheel op krachten te komen,
hoopt hij weer te gaan optreden.
„Slechts dempingen en doorbraken kun
nen het verkeer in de Amsterdamse bin
nenstad enige ruimte geven. Maar ieder
plan in die richting wekt van vele kanten
verzet. Bovendien zou een dergelijke op
lossing nog meer verkeer aantrekken.." Dit
verklaarde de burgemeester, mr. G. van
Hall, gisteravond in de hoofdstedelijke ge
meenteraad, waar van verschillende zijden
op maatregelen was aangedrongen. De bur
gemeester deelde voorts mede, dat er geen
groot verkeersplan te verwachten is.
Het gemeentebestuur zal trachten ver
betering in de situatie te brengen door het
aantal wacht- en stopverboden belangrijk
uit te breiden. Mr. Van Hall ziet hierbij de
parkeermeter als een uitstekend hulpmid
del. „Het is onbegrijpelijk, dat de regering
nog steeds geen kans heeft gezien de wet
telijke beletselen, die de invoering van de
parkeermeter tegenhouden, uit de weg te
ruimen."
De burgemeester achtte het aantal ver
keersongevallen niet uitsluitend te wijten
aan een te gering politietoezicht of aan de
verkeerssituatie in de hoofdstad, maar ook
en vooral aan de onvoorzichtigheid en dik
wijls grote onbekwaamheid der weggebrui
kers.
Advertentie
PASEN 1959
EVEN KHKEN Bil
Anegang .38/ 40
HAARLEM
Een vreemdsoortige procedure gaat de
gemeente Driebergen-Rijsenburg begin
nen door een stuk te onteigenen van een
bos, dat reeds een halve eeuw in het be
zit vande gemeente zelf is.
Men wil namelijk op het te onteigenen
gedeelte woningen gaan bouwen, maar dat
is zonder meer niet mogelijk. De Rijsen-
burgse bossen zijn in 1901 geschonken aan
de toenmalige gemeente Rijsenburg, ech
ter onder de uitdrukkelijke voorwaarde,
dat deze bossen steeds voor het publiek
toegankelijk moeten blijven en voorts dat
er in de bossen geen woningen gebouwd
mogen worden. Er was dus "en juridische
kunstgreep nodig om deze bepalingen te
omzeilen. Zo rees het plan het stuk bos
van de gemeente zelf te onteigenen. In
middels is tegen dit voornemen verzet ge
rezen van de Bond Heemschut die in een
brief protesteert tegen dit teloorgaan van
natuurschoon. Ook van particuliere zijde
is geprotesteerd tegen de plannen, doch
voorshands heeft het gemeentebestuur de
ze protesten ter zijde gelegd.
Aan de Nederlandse grens bij Vaals
wacht al enkele dagen een Amsterdamse
chauffeur tevergeefs op zijn vrouw en
vier kinderen, die niet uit Duitsland kun
nen overkomen, omdat ze ambtelijk
„zonder middelen van bestaan" zijn en
de vrouw bovendien geen Nederlands pas
poort heeft. De vrouw heeft de man al
laten weten, dat zij met haar kinderen te
voet de lange omweg via België wil gaan
maken om te proberen, in Zuid-Limburg
ergens over de grens te komen, maar de
man heeft haar dit ontraden. Hij hoopt
dat er nog een regeling komt, zodat zij bij
Vaals legaal over de grens kan komen.
De vrouw, die met haar kinderen in Aken
vertoeft, is geboortig uit Sudetenland. In
de verwarring van de laatste oorlogs
maanden, toen de Russen op komst wa
ren en de bevolking evacueerde, is zij als
24-jarige met haar ouders uit het geboor
tedorp gevlucht. Tijdens die vlucht raak
te zij haar ouders kwijt. Tenslotte kwam
zij in een ontheemdenkamp bij Berlijn te
recht. Daar leerde zij haar man kennen,
die chauffeur was en haar op een van zijn
tochten ontmoet had. Na het huwelijk ves
tigde het jonge paar zich in Amsterdam,
de woonplaats van de chauffeur. Er kwa
men vier kinderen.
De vrouw had echter haar Duitse natio
naliteit behouden. Zij had slechts een ver
blijfsvergunning, die op een gegeven mo
ment niet verlengd bleek te zijn. Men
dreigde haar over de grens te zetten, ten
zij zij haar papieren zo spoedig mogelijk
in orde bracht. Daarvoor had zij echter
haar geboortebewijs nodig en dat berust
te bij haar moeder, die inmiddels in Ulm
(Duitsland) teruggevonden was. De jonge
vrouw besloot, haar moeder daar met haar
vier kinderen te gaan opzoeken en dan
meteen het geboortebewijs op te halen.
Onderweg werd haar dochtertje ^iny in
Duitsland ernstig ziek. De behandeling
vergde al haar geld.
Haar man reisde naar Duitsland om haar
uit de nood te helpen, maar hij werd in
Duitsland aan de grens gearresteerd, om
dat hij nog iets te vereffenen had in ver
band met een smokkelhistorie, waaraan
hij zich destijds had schuldig gemaakt.
Toen hij weer werd vrijgelaten, was ook
zijn geld vrijwel op. Maar hij had toch
nog genoeg om zijn vrouw en kinderen te
bereiken en naar Èrkelenz te brengen. Hier
gaven medelijdende Duitsers het gezin geld
om aan de Nederlandse grens te komen.
Daar kwamen de moeilijkheden bij Vaals
echter tot een hoogtepunt De chauffeur
werd doorgelaten, maar de vrouw en haar
kinderen hadden geen geldige papieren en
geen middelen van bestaan en moesten dus
aan de Duitse zijde van de grens blijven.
De vrouw en de man stellen nu alles in
het werk, om zo spoedig mogelijk verenigd
te worden. In Vaals leeft men erg met het
gezin mee. Voorschriften, zo zegt men
daar moeten er zijn, maar in dit geval
zou „Sint Bureaucratius" toch best een
oogje dicht kunnen knijpen.
Voor de rechtbank te Amsterdam heeft
een 36-jarige man terecht gestaan, die een
61-jarige Amsterdamse taxichauffeur na
een rit in diens wagen met een ijzeren
buis bewusteloos heeft geslagen. De ver
dachte bekende. De officier eiste tegen
hem anderhalf jaar met aftrek van voor
arrest.
De verdachte had zich in de taxi van
J. van het Rembrandtsplein naar zijn huis
in de Barentzstraat laten rijden. Hij had
echter niet voldoende geld om de ritprijs
te betalen en verzocht de chauffeur in zijn
straat even te wachten. Hij zou thuis even
geld gaan halen. Ten slotte was de taxi
chauffeur het wachten moe, naar verdach-
te's huis gegaan om op de deur te gaan
bonzen. De man kwam daarop naar bui
ten met een ijzeren staaf waarmee hij de
chauffeur een klap op zijn hoofd gaf. De
ze was met een bloedende wond op het
trottoir ineengezakt.
„En toen bent u zo maar weer naar bin
nen gegaan, zonder u om de man te be
kommeren?" vroeg de president aan de
verdachte. „Ik was overstuur en wist, niet
meer wat ik deed," luidde het antwoord.
„Ik dacht dat de chauffeur mij met een
voorwerp wilde slaan." Geen van de ge
tuigen had dit echter gezien, maar de
chauffeur zelf achtte het niet uitgesloten
dat de verdachte een opgerold tijdschrift
waarin hij tijdens het wachten in de auto
had gelezen, voor een slagwapen had aan
gezien.
De president herinnerde eraan dat de
verdachte al negen veroordelingen achter
de rug heeft waarvan enkele wegens mis
handeling.
De verdediger vroeg onmiddellijke in
vrijheidstelling omdat hij meende dat
hier alleen van noodweer of noodweer-ex
ces sprake was. De rechtbank wees dit
verzoek af. Uitspraak 2 april.
Drie weken hechtenis en de intrekking
van het rijbewijs voor de tijd van een
half jaar. Dat was de eis van de officier
van Justitie bij de Haarlemse rechtbank,
mr. G. W. F. van der Valk Bouman, don
derdagmiddag aan het slot van de zaak
tegen een 49-jarige Amsterdamse arts, die
aldus de officier van Justitie volko
men redeloos, onbeheerst, met een groot
gebrek aan fatsoen en als het ware om
een aanrijding vragend op de weg van Den
Haag naar Amsterdam met zijn auto een
mede-weggebruiker zou hebben gehin
derd. De officier meende, dat de kanton
rechter een onbegrijpelijk lage straf had
opgelegd, namelijk 100.- boete cn drie
maanden voorwaardelijke intrekking.
Het was allemaal gebeurd in de voor
avond van 11 mei 1958. De weg van Den
Haag naar Amsterdam was bijzonder
druk, omdat het een bollenzondag was ge
weest en tientallen mensen met hun wa
gens op weg waren naar huis.
Een banketbakker passeerde op een ge
geven moment een file auto's met een
snelheid van ongeveer 100 km./uur. Toen
hij daarmee bezig was hoorde hij achter
zich onophoudelijk luid claxoneren. Hij
reed de file voorbij en zwenkte naar
rechts om de toeterende chauffeur te la
ten passeren. Dat deed deze dan ook. maar
in plaats van door te gaan ging de be
stuurder van deze wagen vlak voor de ban
ketbakker rijden en vervolgens trapte hij
enkele keren hard op de rem en ging hij
zig-zag over de weg rijden. Dit herhaal
de zich enkele malen, waardoor de ban
ketbakker en al de auto's die volgden,
eveneens herhaaldelijk sterk moesten af
remmen teneinde ongelukken te voorko
men. Daarna verdween de voorop rijden
de wagen uit het gezicht.
In de file auto's bevond zich echter een
wagen bemand met leden van de rijkspoli
tie, die alles hadden zien gebeuren en la
ter de automobilist opspoorden. Het bleek
een Amsterdamse arts te zijn.
Voor de rechtbank verklaarde vanmor
gen een opperwachtmeester: „Die dokter
reed zeer onhebbelijk. Hij had de hele weg
nodig, 't was gevaarlijk".
De rechtbank zal uitspraak doen op
donderdag 2 april.
Van onze Amsterdamse redacteur
„Een valstrik", aldus betitelde mr. H. F.
van Leeuwen, president-commissaris van
de Nederlandse Maatschappij voor de Wal
visvaart n.v. het bod van 2.750.000 pond,
dat de Noren op de „Willem Barendsz"
hebben eedaan. „Het bod is absoluut nn-
acceotabel. Welke prijs wii zelf in het
hoofd hebben? Geen enkele. Een onder
nemer mag niet in de eerste plaats aan
liquidatie denken. Wii zijn dan ook niet
van plan een voorste) te doen". Afgezien
van de bezwaren welke de maatschappij
heeft tegen de door de regering gevoerde
onderhandelingen met Noorwegen buiten
de maatschanpjj om, is het bod onaccen-
tabel omdat de prijs matig is voor het schip
alleen en geen element bevat voor het door
de maatschappii te verkrijgen vangstquo
tum, waarover de onderhandelingen tussen
alle walvrsvaartmaatschappijen eerdaags
zullen beginnen.
Bovendien waren de jagers en de „Bloe-
mendael" (het oude fabrieksschip) niet in
de koop begrepen, terwijl tevens de „Bloe-
mendael" niet meer voor de walvisvaart
mocht worden gebruikt, zodat de overblij
vende vloot slechts voor schroot kan wor
den verkocht. Tenslotte zijn bijzondere
condities bij dit bod van zodanig bedenke
lijke aard, aldus de maatschappij, dat reeds
daarom dit bod afgewezen dient te worden.
De „Willem Barendsz" is het mooiste en
grootste schin van de walvisvaart. Het be
schikt over de modernste installaties en
heeft de grootste capaciteit", aldus mr.
Van Leeuwen. „Wij zien de toekomst zeer
hoopvol in. zeker wanneer straks de twee
in aanbouw zijnde „catchers" (vangers) aan
de jagersvloot kunnen worden toegevoegd.
Op de quotum-onderhandelingen zullen
wij onze eis van 8 percent van de totale
vangstlimiet handhaven. Noorwegen had
ons slechts 4.6 percent toegedacht en eist
voor zichzelf niet minder dan 33,87 per
cent van de totale vangst on. Kijk, en dit
is volgens mij de achtergrond van het
Noorse bod: het gaat de Noren niet zo zeer
om het schip maar om het verkrijgen van
een zo gunstig mogelijk quotum".
De Sociaal Economische Raad zal in zijn
vergadering van 17 april een ontwerp-ad-
vies behandelen, waarin op verzoek dei-
organisaties van de betrokken onderne
mers en werknemers enkele aanvullingen
in het instellingsbesluit van het Bedrijf
schap Detailhandel in Melk en Melk- en
Zuivelprodukten worden aanbevolen.
Voorgesteld wordt het bedrijfschap de
bevoegdheid toe te kennen regelen te
stellen in verband met de jaarlijkse va
kantie. Het zal slechts voorwaarden kun
nen stellen, waaraan plaatselijke vakan
tieregelingen moeten voldoen.
Het bedrijfschap krijgt echter ook de
bevoegdheid vakantieregelingen dwingend
op te leggen, indien een vrijwillige rege
ling, die door de overgrote meerderheid
van de bedrijfsgenoten in ;en bepaalde
plaats wordt gewenst, niet tot stand kan
komen, omdat een kleine meerderheid
niet wil medewerken.
Verder bevat het ontwerp-advies een
voorstel tot wijziging van de bevoegdheid
van het bedrijfschap om regelen te stellen
voor de sanering van de wijkbezorging.
Geadviseerd wordt in het instellingsbe
sluit te bepalen, dat desbetreffende ver
ordeningen niet worden vastgesteld dan
nadat een door het bestuur ingestelde com
missie, waarin de consument en de leve
ranciers van detailhandelaren zijn verte
genwoordigd, in de gelegenheid is gesteld
van advies te dienen.
Vele belastingplichtigen, die meenden
's rijks schatkist te hebben tekort gedaan,
hebben hun geweten van deze last bevrijd.
Uit. het gehele land hebben de betrokkenen,
blijkens de verantwoording van de minister
van Financiën in de Staatscourant, bedra
gen, variërend van 5 tot 15.000 als ge-
wetensgeld gestort.
Het'gewetensgeld is betaald voor te wei
nig gestorte inkomstenbelasting, vermogens
belasting, dividendbelasting, invoerrechten,
omzetbelasting, motorrijtuigenbelasting en
accijns.
Hedenmiddag zijn in de Ridderzaal in
Den Haag de leden van de Eerste Kamer
en die van de nieuw gekozen Tweede Ka
mer in vex-enigde vergadering bijeenge
komen. In naam van de Koningin heeft de
minister van Binnenlandse Zaken, Bezits
vorming en Publiekrechtelijke Bedrijfs
organisatie, mr. Struijcken, de buitenge
wone zitting van de Staten-Generaal ge
opend. De minister was van het paleis
Huis ten Bosch per galaberliner naar het
Binnenhof gekomen. Zijn rijtuig werd
voorafgegaan door een erecommando rijks
politie te paard, bestaande uit 24 ruiters
in ceremonieel tenue, en gevolgd door een
gelijk commando. De stoet werd geopend
en. gesloten door ruiters van het Haagse
politiekorps, eveneens in ceremonieel
tenue.
Bij de diplomateningang van de Ridder
zaal, tegenover het ministerie van Verkeer
en Waterstaat de hoofdingang kon niet
worden gebruikt omdat de voorgevel van
de Ridderzaal in de steigers staat wegens
herstelwerkzaamheden stonden een ere-
detachement rijkspolitie en de drumband
van de rijkspolitiekapel.
De verenigde vergadering van de beide
Kamers werd gepresideerd door de voor
zitter van de Eerste Kamex-, mr. J. A.
Jonkman, die na opening der bijeenkomst
het Koninklijk Besluit vooi'las, waarbij hij
tot voorzitter van de Eerste Kamer is be
noemd.
Nadat minister Struijcken was gearri
veerd, werd hij door de commissie van
ontvangst naar een voor de troon geplaat
ste tafel geleid. Daar sprak hij een korte
openingsrede uit.
„Hare majesteit de Koningin heeft mij
opgedragen deze buitengewone zitting van
de Staten-Generaal te openen", zo zei hij.
„In deze korte zitting zal veel van uw
werkkracht geëist worden om achterstand
op het gebied van de wetgeving zoveel
mogelijk te voorkomen. Ook op an
der terrein zullen belangrijke beslissingen
moeten worden genomen. Mogen, mede
door een wijze zelfbeperking, in de korte
u toegemeten spanne tijds de meest ur
gente aangelegenheden tot een goed einde
worden gebracht.
De regering spreekt de hoop uit, dat op
deze zitting van de Staten-Generaal Gods
zegen moge rusten." Hiex-na verklaarde de
minister in naam der Koningin de buiten
gewone zitting van de Staten-Genex-aal ge
opend.
Advertentie
Rook dan morgen eens
(CONSTANTE KWALITEIT)
(Shows, snufjes en alles wat
verder in het domein der vrouw
dagelijks aan de orde komt)
De confectiezaak De Groot begint in
Heemstede steeds meer naam te maken,
voox-al nu voor de tweede maal sinds haar
bestaan een modeshow in Treslong was
georganiseei'd, die de nieuwe voorjaars
collectie nog beter tot haar recht deed ko
men.
Het waren niet alleen de modellen voor
de dames, die de grote attractie vormden,
maar ook de heren kwamen dit keer aan
hun trekken. Mooie sportcombinaties be
staande uit Italiaanse jersey jasjes in di
verse tinten, gedragen op een polyester
bi-oek brachten de heren in veiTukking zo
dat de stemming zeer geanimeerd werd.
Want ook de dames waren enthousiast
over wat de lente hun aan fleurigs te bie
den heeft. Plezierige modellen in kamga-
ren structuur, linnen fantasie en knitted
look, in ivoor-wit, pasteltinten en lichtma-
rine-blauw. Nog altijd is de japon met
kort jasje, naast het zomerse deux-pièces
zeer favoriet. Trouwens alle ontwerpers
zijn mild gestemd, nu de mode ze niet lan
ger dwingt tot de tour de force van de
laatste seizoenen om modieus te zijn en
jassen vertonen vaak de grote even af
staande kraag gebaseex-d op de hoela-hoe
pla lijn van Cardin; ze zijn uitgevoerd in
soepel vallende lichte materialen en doen
uitgesproken zomers aan. Voox-al de „li
nen look" een zuiver wollen stof als lin
nen geweven geeft prachtige effecten en
is ook voor deux pièces uitermate ge
schikt. De fleurige zomerjaponnetjes van
katoenen wafelpiqué of een ander struc
tuurweefsel, bedrukt met een bloemdessin
wisselden elkaar in rijke variatie af. Ze
deden met de laag uitgesneden hals en
een klein of geen mouwtje zeer zomers
aan, maar door de bijpassende bolero wa
ren ze ook zeer geschikt voor de minder
warme dagen. Voor de grote maten zagen
we zeer flatteuze ontwerpen, waax-van een
katoenen jackard cocktail japon en een
mooi verwerkt doorknoopmodel vooral
veel bewondering oogstten. De collectie
feestjaponnen was zeer charmant en
vormde mét de bruid-in-korte-japon het
hoogtepunt van deze geslaagde modeshow.
Katy
