Koningin Juliana on Prinses Beatrix
bij Europese première van de film
„Het Dagboek van Anne Frank"
Principieel akkoord met Bonn
Delftse studenten ontvoerden
Amsterdamse collega
Magda Janssens
vijfenzeventig
Een vrolijke opera
van Handel
Indrukwekkend
West-Duitsland wil thans honderd
miljoen mark beschikbaar stellen
Wraakneming over artikel in het
studentenblad „Propria Cures"
13
Gedenksteen Theo Mann-
Bouwmeester
Vergoeding nazislachtoffers
De ..zingende torens" wor
den in Amsterdam hersteld
Jean Rostand tot lid van
Académie Francaise
gekozen
Voor een leuke japon,
of zomerrok
Fabriek in Houten ging
in vlammen op
Nacht-hulpdiensten
in autogarages
Dutch Swing College Band
gaat naar Essen
Geschoold vals munter
VRIJDAG 17 APRIL 1959
Anderhalf duizend mensen, onder wie
Koningin Juliana en Prinses Beatrix, heb
ben gisteravond in hel City-Theater te
Amsterdam de Europese première van het
verfilmde „Dagboek van Anne Frank" bij
gewoond. Drie uur lang herleefde de be
nauwende periode van de Jodenvervol
ging in de bezettingstijd, toen op nauwe
lijks één kilometer afstand van deze bio
scoop in het „achterhuis" aan de Prinsen
gracht acht mensen wachtten op een
betere tijd, die voor zeven van hen nooit
is gekomen. Men voelde zich opgenomen
in de beklemmende sfeer van d.eze ge
vangenis, waarin ondergedoken mensen
elkaar verdroegen en soms irriteerden,
waarin hidpvaardigheid en verraad zo'n
belangrijke rol speelden, waarvan de tere
en zuivere gedachten van de onbevangen,
intelligente Anne zo'n aangrijpend beeld
hebben gegeven.
Het is geen toeval, dat dit filmdocument
in Amsterdam zijn Europese tournee is
begonnen. Want niet alleen, dat de der
tienjarige Anne Frank hier in de scheme
ring van het achterhuis haar dagboek
schreef, in deze stad zijn ook de diepste
wonden geslagen bij de Jodenvervolging:
een achtste deel van de bevolking keerde
in 1945 niet terug.
Amsterdams burgemeester, mr. G. van
Hall, wees in zijn toespraak op een oud
Oosteuropees wiegeliedje, dat zegt: „Het
grootste geluk zou zijn, als je rabbijn in
Amsterdam zou kunnen worden". Het te
kent de positie, die de stad vele eeuwen
lang heeft ingenomen. Amsterdam heeft
zijn poorten altijd wijd opengezet voor
vervolgden. Men is de stad er dankbaar
voor geweest, maar wij moeten ook dank
baar zijn voor de energie die onder an
deren de Hugenoten en de Joden hier aan
de dag hebben gelegd, aldus de burge
meester. Wat zou Amsterdam zijn zonder
deze mensen?
De deken van Amsterdam, monseigneur
H. G. M. van den Burg, sprak over de
internationale betekenis van Anne Frank,
het meisje, dat in de toekomst en in de
mensen geloofde. Dominee J. R. Wolfens-
berger, die het woord voerde namens het
protestantse volksdeel, noemde de film
een appèl voor een nieuwe wereldorde,
een nieuwe samenleving. Opperrabijn A.
Schuster, haalde een oude Joodse zegs
wijze aan: „Er is geen mens, die zijn tijd
niet heeft en er is geen zaak, die zijn
plaats niet heeft". Hoe komt het, vroeg
hij zich af, dat zovele goede woorden geen
vat hebben gehad op de mensen en dat
de vonk door Anne Franks dagboek wel
In 1738 voltooide Georg Friedrich Handel
een werk, dat een eigen plaats te midden
der talrijke composities van de meester
zou innemen. Het was een opera, die in
tegenstelling tot de andere vijfenveertig
muzikaal-dramatische stukken van zijn
hand, geen tragisch doch een vrolijk karak
ter had. Het werk behandelde de geschie
denis van de vorst Serse of Xerxes, die
in liefde ontbrand voor Romilda, de ver
loofde van zijn broer Arsamene zich
heel veel, overigens vergeefse moeite geeft
de jongedame voor zich te winnen. Romilda
blijft standvastig in haar liefde voor Ar
samene en het was een geluk voor Serse,
dat zijn eigen verloofde, de beproefde
Amastre, hem ondanks alle nare onder
vindingen trouw bleef. Romilda's zuster,
de lichtzinnige, vlinderachtige Atalanta,
die mede oorzaak wordt van allerlei on
rustbarende verwikkelingen, zou daar an
ders over gedacht hebben.
„Serse", van Georg Friedrich Handel,
werd donderdagavond door de AVRO uit
gezonden. Het blijft echter de vraag of de
luisteraars naar deze uitzending „Serse" als
een „vrolijke" opera hebben ervaren. De
stoere, vrome, ernstige Handel heeft zich,
behoudens dan in dit stuk, nooit met het
komische genre bezig gehouden. En al
bracht het libretto van „Serse" hem even
op het gebied van de vrolijke ondegelijk-
heid, aan de muziek die hij schreef,
schoon van melodie en harmonie en even
wichtig van vormen, was dit nauwelijks of
in het geheel niet te horen. Die klanken-
taal met haar gebondenheid aan de vorm
bleef in de muzikale sfeer van Handels
oratoriums. Men kon zich terecht gaan
afvragen, wat er destijds bij een opvoering
gebeuren moest met de toneelhandeling, die
voor een komisch stuk toch wel levendig
diende te zijn. Was het deze eigenschap
van Handels opera's, ook van zijn ernstig-
dramatische, die de critiek daarop een
krachtig wapen in de hand gaf om deze
opera's, reeds in Handels tijd, de doodsteek
te geven?
Deze uitzending heeft ons de kracht van
Handels dramatisch talent niet kunnen
openbaren. En toch mogen wij dankbaar
zijn, dat de AVRO de opera voor de micro
foon bracht, want dit initiatief betekende
wederom de manifestatie van het genie van
de kunstenaar in een overvloed van muzi
kale schoonheid in vocale en instrumentale
klank. Eminente solisten werkten aan de
uitvoering, die onder leiding stond van
Jack. P. Loorij, mede. De prachtige tenor
George Maran was Serse, de expressieve
alt Eugenia Zareska zijn verloofde Amastre,
de voortreffelijke bariton Scipio Colombo
was Arsamene en de bekende bas Guus
Hoekman de veldheer Ariodate.
Glanzende zang hoorde men van de so
praan Jeanette van Dijck als Romilda en
de lichte sopraan van Lucy Tilly paste bij
haar rol van Atalanta voortreffelijk. De
partij van Elviro werd door de beroemde
bas Kim Borg ten gehore gebracht. Het
koor van de Nederlandse Handelvereniging
zong zijn bescheiden aandeel met fraaie
klank en ook de claveciniste Janny van
Wering droeg met het omroepkamerorkest
er toe bij deze uitzending tot een bijzon
dere gebeurtenis te maken.
P. Zwaanswijk
Op initiatief van enkele ingezetenen die
ook financiële steun ontvingen van het
hoofdbestuur van het Nederlands Toneel
verbond in de afdeling Zutphen van dit
verbond is in het pand Nieuwstad 34 in
Zutphen een gedenksteen geplaatst ter na
gedachtenis van Theo Mann-Bouwmeester
die in deze woning werd geboren.
Zaterdag is het twintig 'jaar geleden dat
mevrouw Mann-Bouwmeester overleed.
is overgesprongen? Anne Frank moet door
de Voorzienigheid zijn aangewezen, zo
concludeerde hij.
Onder de genodigden bevonden zich tal
van bekende figuren uit het voormalig
verzet, benevens minister prof. dr. J.
Zijlstra, burgemeester mr. J. C. A. de Ra-
nitz van Utrecht en de danseres, die des
tijds kandidate was voor de hoofdrol,
Marianne Sarstadt uit Den Haag.
Ter gelegenheid van deze filmpremière
had in de vooravond bij het Anne Frank
huis een kranslegging plaats. Tijdens de
pauze onderhield Koningin Juliana zich
enige tijd met de dames, die de in het
„achterhuis" ondergedoken Joodse gezin
nen hulp hebben geboden en die voor de
onderduikers de enige verbinding met de
buitenwereld vormden: mevrouw E. van
Wijk-Voskuil, uit het dagboek bekend als
Els, die werkzaam was op het kantoor van
Otto Frank, mevrouw H. Gies-Santrou-
schitz, die in het boek Miep wordt ge
noemd en mevrouw J. C. Kleiman-Reu
man, weduwe van de onlangs overleden
heer J. Kleiman, die als Kraler een be
langrijker rol in de thans verfilmde
werkelijkheid heeft gespeeld.
Twentieth Century Fox presenteert
met trots de produktie door George Ste
vens van „Het Dagboek van Anne Frank"
in zwart-wit cinemascope. Dat staat te
lezen als eerste regels in het programma,
dat gisteravond ten bate van de Anne
Frankstichting werd verkocht. Die trots
is, hoe vreemd men het ook kan vinden
dat iemand zich uitdrukkelijk op integri
teit beroemt, stellig gerechtvaardigd. De
Deze foto van Milly Perkins als Anne
Frank werd in een pauze tussen de
opnamen gemaakt.
'schrijvers van het gelijknamige op „Het
Achterhuis" gebaseerde toneelstuk,
Frances Goodrich en Albert Hackett, heb
ben ook het draaiboek geschreven. Zij
hebben uit het door Anne Frank nagela
ten materiaal dezelfde keuze van gebeur
tenissen gedaan. Deze zijn met minutieu
ze gedetailleerdheid weergegeven. Die
laatste term kan men vrijwel letterlijk ne
men: er is een optimale suggestie van her
haling der werkelijkheid bereikt. De bui
tengewone lengte van de film twee uui-
en vijftig minuten draagt ertoe bij dat
de „verdichting" aan spanning wint in
een realistische sfeer. Het lijkt mij niet
uitgesloten, dat bij meer selectie het me
lodramatische aanzienlijk versterkt zou
zijn, daarmee de documentaire waarde
verzwakkend.
Het is moeilijk deze film naar artistie
ke normen te beoordelen. Men zou bij
voorbeeld bezwaren kunnen aanvoeren te
gen het kweken van een voor velen bijna
ondragelijke spanning a la Hitchcock tij
dens de huiszoeking door de Feldgendar-
merie na de vlucht van een inbreker.
Maar dan moet men toch bedenken, dat
de film in de eerste plaats is gemaakt voor
een Amerikaans publiek, dat de bezetting
door een de menselijke waardigheid ont-
erend vijand niet aan den lijve heeft mee
gemaakt. Men moet, dunkt me, regisseur
Stevens danook veeleer complimenteren
met deze beklemmend uitgesponnen scè
ne: hierdoor immers is voor iedereen de
bijna onduldbare bedreiging door van bui
ten binnendringend gevaar voelbaar ge
maakt, zodat de daaropvolgende reacties
het nodige menselijke reliëf krijgen. Er is
verder bij het oproepen van de schrikba
rende „achtergrond" een prijzenswaardi
ge soberheid betracht: een paar stadsbeel
den, marcherende soldaten, een overval
wagen, zoeklichten en voor de rest gelui
den van afweergeschut en sirenes. In over
eenstemming met cle trant van het dag
boek is het zwart-wit nergens tot een goed
kope tegenstelling van twee partijen ver
tekend, integendeel.
Voor een Nederlandse toeschouwer is de
beoordeling aldus bijster gecompliceerd.
Het verst in waarderende zin kan men
gaan door te zeggen, dat vrijwel nergens
de meespelende herinneringsemotie ge
weld wordt aangedaan. Dat de ontroering
minder sterk is dan bij het zien van het
toneelstuk en veel minder genuanceerd
dan bij lectuur van de oorspronkelijke no
tities, mocht men verwachten. Alle hulde
intussen voor de vindingrijke zorgvuldig
heid, waarmee de technische middelen zijn
ingeschakeld om zoveel mogelijk van de
geest van het dagboek op te roepen. Voor
al in het tweede deel is dit ook wel ge
lukt. De snelle wisselingen tussen hoop en
misère, tussen blijdschap en opstandig
heid zijn volledig geslaagd. Tot de beste
passages behoren die, waarin het myste
rie van het rijpen van meisje tot jonge
vrouw werkelijk zeer poëtisch is uitge
beeld. Dan krijgt men ook volledig vrede
met de wijze, waarop Milly Perkins de
rol van Anne Frank (met een enigszins
storend Amerikaans accent) vertolkt
heeft.
Een onvergetelijke creatie leverde Jo
seph Schildkraut als de vader. De verdere
figuren Shelley Winters, Gusti Huber,
Diane Baker, Dody Heath, Lou Jacobi,
Richard Beymer, Douglas Spencer en Ed
Wynn zijn stuk voor stuk zo voorbeel
dig beheerst, ook in de momenten van on
beheerstheid, als men zich maar wensen
kan. Aldus de eerste indruk van een be
langrijk filmdocument, waarover ook door
ondergetekende het laatste woord nog niet
is geschreven. D. K.
(Van onze correspondent in Bonn)
Van de zijde van het Westduitse ministerie van Buitenlandse Zaken werd gisteren
te Bonn meegedeeld, dat er een principiële overeenstemming tussen West-Duitsland
en Nederland is bereikt over de kwestie van de schadeloosstelling van Nederlandse
nazislachtoffers. De realisering van dit principiële akkoord hangt evenwel af van een
overeenstemming over de oplossing van de andere tussen Bonn en Den Haag nog
zwevende kwesties, zo werd eraan toegevoegd. West-Duitsland is thans bereid aan
Nederland voor de 25.000 Nederlandse nazi-slachtoffers een bedrag van 100 miljoen
mark te geven. De Nederlandse eis zou 125 miljoen mark zjjn geweest. De Duitsers
zouden bereid zijn het verschil 25 miljoen mark op indirecte wijze aan ons land
ten goede te doen komen.
Zoals van Nederlandse zijde steeds is ge
zegd, dat de oplossing van de overige pro
blemen bij Nederlands-Duitse onderhande
lingen zal afhangen van de oplossing van
de schadevergoedingskwestie, zo stel
len de Duitsers thans de eis, dat
slechts tot betaling van de schadeloos
stelling kan worden overgegaan, indien er
voor de overige kwesties een oplossing
wordt gevonden. Het gaat hier om vraag
stukken als het Eems-Dollart-probleem, de
Auslandsbonds, Ellen en de Zelfkant; de
tractaatlanderijen en de Rijnvaartkwestie.
Daarbij komen andere Nederlandse finan
ciële eisen ter sprake, die totaal een bedrag
van 150 miljoen mark zouden uitmaken.
Bonn zou zich in de loop van de onderhan
delingen reeds bereid hebben verklaard
ook aan deze financiële eisen te voldoen.
Het is nog te vroeg om te spreken van een
spoedige beslissing inzake de Duits-Neder
landse onderhandelingen. Wel zijn er de
laatste tijd zowel van Nederlandse als van
Duitse zijde positieve verklaringen over
het verloop van het overleg afgelegd
ondermeer door minister Luns maar het
„kleinere" commissiewerk bijvoorbeeld
over de Eems-Dollart-kwestie zou nog
Koningin Juliana en Prinses Beatrix
hebben gisteravond in Amsterdam de
Europese première van de Ameri
kaanse film „Het Dagboek van Anne
Frank" bijgewoond. Ter begroeting
was in de hal van het City-Theater
onder anderen burgemeester mr. G.
van Hall aanwezig.
Ed Wynn als landarts Dussel in de
verfilming van „Het Dagboek van
Anne Frank".
In juni zulen alle zingende torens van
Amsterdam hun stem weer terug hebben.
Thans is men bezig het carillon van de
Zuiderkerkstoren weer aan te brengen, na
dat het bij de klokkengieterij Van Bergen
in Heiligerlee is „gemoderniseerd" en van
een vierde octaaf voorzien. Volgende
maand krijgt de Munttoren zijn klokken
spel terug en in juni komt de Westertoren
aan de beurt. Het besluit om de beroemde
Hemonycarillons grondig onder handen te
nemen, is na jarenlange studie gevallen.
Het bleek niet alleen noodzakelijk tal van
ontstemde klokken door nieuwe te ver
vangen maar men zat bovendien met de
moeilijkheid, dat de Hemony's destijds
hun klokken in drie octaven goten, omdat
zij niet konden weten, dat de componisten
van de twintigste eeuw vier octaven zou
den verlangen.
PARIJS (UPI) De vierenzestigjarige
schrijver Jean Rostand is verkozen tot
opneming bij de „Veertig onsterfelijken"
van de Académie Frangaise. Eenendertig
académiciens namen aan de stemming deel,
17 van hen gaven Rostand hun stem.
Rostand heeft een groot deel van zijn
leven aan medisch onderzoek gewijd,
meest in de biologische sector, en talrijke
in lekentaal gestelde boeken geschreven
over wetenschappelijke en filosofische
onderwerpen.
Advertentie
EVEN KIJKEN BIJ
Anegang138 /;40,
Drie Delftse studenten, leden van de
r.k. studentenvereniging „Sanctus Virgi-
lius" hebben voor de Haagse rechtbank
terecht gestaan wegens de ontvoering en
de vrijheidsberoving van de 25-jarige Am
sterdamse student H. A. H. L., redacteur
van het Amsterdamse studententijdschrift
„Propria Cures", op 24 oktober van het
vorige jaar. Het betrof een wraakneming
van de katholieke studenten voor het feit
dat de Amsterdammer in „Propria Cures"
een artikel had geschreven dat beledigend
geweest zou zijn voor de overleden paus
Pius XII. Een achttal leden var „Sanc
tus Virgilius" was met een klein autobus
je naar Amsterdam getogen. De student
journalist werd uit zijn huis gelokt, in het
busje gesleurd en tegen zijn wil naar Delft
gereden. Onderweg trok men hem zijn
schoenen uit. In Delft aangekomen werd
hij naar de kelder van het sociëteitsge
bouw van „Sanctus Virgilius" gebracht.
Delftse studenten zetten hier hun Amster
damse collega met zijn hoofd en zijn pol
sen in een middeleeuws „schandblok". Te
vens schoren zij hemeentonsuurin het
haar.
Ter zitting verklaarde de initiatiefnemer
van de ontvoering, de 26-jarige A. C. A.
M. P., dat hij en zijn vrienden het artikel
in „Propria Cures" zeer beledigend had
den gevonden. Hij was voorts van oordeel
dat de represailles tegen de schrijver ge
zien moesten worden als een studentikoze
maatregel, die niet mag worden beoor
deeld volgens de normen van de gewone
maatschappij. De officier van Justitie, mr.
G. J. de Lint, achtte het juist de schuld
van de verdachten zelf, dat zij met de jus
titie in aanraking komen. Zij hebben de
kwestie niet binnen de studentengemeen
schap kunnen houden, hoewel het slacht
offer hun na het gebeuren nog verschei
dene keren de kans daartoe geboden heeft.
De eis tegen elk van de drie verdachten
luidde: drie dagen voorwaardelijke ge
vangenisstraf met een jaar proeftijd en
honderd gulden boete. Eén van de twee
verdedigers, mr. A. Mout uit Den Haag,
legde er de nadruk op, dat het omstreden
artikel de bedoeling had het katholieke
geloof aan te vallen en af te breken en
dat uit het artikel geen spoor van eerbied
blijkt voor andermans overtuiging. Plei
ter zei, dat de schrijver zou moeten leren
de giftspuit thuis te laten. De katholieke
studenten, aldus mr. Mout, waren tot in
het diepst van hun ziel gewond. Het is be
grijpelijk dat zij reageerden. Het slacht
offer werd als student door studenten be
handeld, zoals duizenden studenten jaar
lijks worden behandeld in de groentijd.
Mr. Mout vroeg een symbolische straf
voor zijn cliënten. Hierna werd nog gepleit
door mr. W. M. J. Russel uit Amsterdam,
die fel van leer trok tegen de schrijver van
het artikel, dat hij „pornografisch en anti
papistisch" noemde.
Op 28 april zal de rechtbank uitspraak
doen.
Zaterdag wordt de actrice Magda Jans
sens vijfenzeventig jaar. Zij werd op de
18de april van het jaar 1884 in Antwer
pen geboren, waar zij de lagere school en
de h.b.s. bezocht. Reeds als kind bleek
haar bijzondere talent, toen zij enige prij
zen behaalde met de voordracht van
Vlaamse gedichten. Op 15-jarige leeftijd
trad zij voor het eerst in de openbaarheid
met een klein rolletje in „De mare van
Antwerpen" en langzaam maar zeker ont-
Zwart geblakerde muren en rokende
puinhopen- wijzen-nog de plaats aan, waar
in Houten 52 jaar lang de fabriek van de
coöperatieve landbouwvereniging „Hou
ten" stond. Een enorme brand heeft
hedennacht de grote loods met enorme
voorraden voedergranen, grondstoffen en
bestrijdingsmiddelen, de maalderij en een
groot deel van de silo in de as gelegd.
Vrijwel zeker is blikseminslag in het elek
triciteitshuisje van de P.E.U.M., dat in de
fabriek ingebouwd is, de oorzaak. Om tien
over een vannacht ontdekte een seinhuis
wachter, die dienst deed op het station
Houten, de brand. De vlammen sloegen
toen al aan alle kanten it het gebouw. De
seinhuiswachter waarschuwde via de
N.S.-telefoon het station Culemborg, dat
onmiddellijk de Houtense brandweer alar
meerde. Later werd ook de Utrechtse
brandweer gewaarschuwd. De spuitgasten
stonden echter nagenoeg machteloos. Uit
de grote loods en de maalderij kolkten
van alle kanten metershoge vlammen. De
bluswerkzaamheden werden belemmerd
door te lage druk op de waterleiding. De
grote loods, met alle voorraden, de maal
derij met alle machines gingen verloren
en de silo voor het grootste deel. Be
houden bleven een kleine loods achter de
silo, het kantoor en een woonhuis. De
schade wordt op drie ton geraamd.
Wikkelde zij zich tot jeune première van
het Vlaamse toneel, waarbij zij veel steun
ondervond van haar leermeester, de later
ook in ons land gevierde Hubert de la
Roche en aan haar andere kunstzusters
Marie Verstraete en Mina Beersmans.
Vele triomfen vierde zij in de Koninklij
ke Vlaamse Schouwburg, in „Charlotte
Corday" van Auguste Monet, in „Car
men" van De Latin, in „Mevrouw War
ren's bedrijf" van Shaw en in „Kaatje"
van Paul Spaak, welke laatste rol zij ook
in het Esperanto speelde.
Van 1925 tot 1927 werkte zij samen met
Verkade en Verbeek, daarna weer bij de
herboren K.V. „Het Nederlandscb Toneel"
vervolgens met Louis Saalborn en tenslot
te voor de oorlog nog bij „Het Masker"
van Ko Arnoldi en bij het Gemeentelijk
Theaterbedrijf onder Cor van der Lugt
Melsert, waar zij onder meer optrad als
Moeder Aase in „Peer Gynt" van Ibsen,
in „l'Arlésienne" en als Badeloch in „Gys-
brecht van Aemstel".
Van 1928 tot 1931 fungeerde zij als lera
res aan de Toneelschool. Zij schreef ook
zelf een stuk: „Een jongen of een meisje".
Na de oorlog zag men Magda Janssens
voor het eerst terug in „Thérèse Raquin"
van Emile Zola. Al spoedig kwam zij bij
Comedia, waar zij zich onder meer onder
scheidde in „De held van het Westen" en
als mevrouw Loman in „De dood van een
handelsreziger".
Magda Janssens werd door de Belgische
regering verheven tot Ridder in de Leo
poldsorde. Verder is zij draagster van de
medaille der stad Antwerpen.
veel tijd kunnen vergen. In elk geval is de
deur geopend, die leidt naar akkoorden
over kwesties, die niet zoveel principiële
weerstanden zullen oproepen als de scha
deloosstelling van de nazi-slachtoffers. Bij
de Duitsers ging het hierbij om moeilijk
heden met het eigen ministerie van Finan
ciën, dat repercussies vreesde in verband
met de eisen van andere landen. De Eems-
Dollart-kwestie bijvoorbeeld zal vooral na
de landdag-verkiezingen in Nedersaksen,
komende zondag, minder principieel wor
den gesteld dan de afgelopen maanden
steeds het geval was.
Inmiddels had gisteren te Bonn ook het
eerste overleg plaats tussen West-Duits
land en Noorwegen over de Noorse schade-
vergoedingseisen. Binnenkort volgen be
sprekingen over de Deense eisen. 'Totaal
hebben elf Europese staten verzoeken om
schadeloosstelling voor nazi- slachtoffers
ingediend.
In een steeds groeiend aantal gemeen
ten zal dit jaar een nacht-hulpdienst-gara
ge geopend zijn. Op initiatief van de
BOVAG wordt deze hulpdienst zodanig ge
organiseerd, dat politie en vreemdelin
genverkeer steeds op de hoogte zullen
zijn in welke garage in de avondlijke en
nachturen hulp voor kleine ongemakken,
lekke banden en dergelijke kan worden
geboden.
In Alkmaar en Apeldoorn wordt deze
toerbeurt-huln reeds enkele jaren gege
ven. Thans zijn regelingen in Groningen,
Haarlem, Uitgeest, Zandvoort, Bloemen-
daal, Overveen, Tilburg en Zwolle getrof
fen terwijl de voorbereidingen voor de
nachthulpdiensten in Amsterdam, Deven
ter, Dordrecht en Zutfen bijna gereed
zijn. Het ligt in de lijn der verwachtingen,
dat in de loop van voorjaar en zomer in
nog een groot aantal gemeenten de nacht
hulpdienst voor de automobilist zal wor
den ingesteld.
Ofschoon het eenvoudig lijkt een derge
lijke dienst in elkaar te zetten, komen er
toch veel grotere moeilijkheden bij te pas,
dan bij het instellen van bijvoorbeeld een
nachtdienst voor apotheken. In steeds
sterker mate immers zijn garages gebon
den aan een of enige merken, zelfs de
voornaamste onderdelen in voorraad te
hebben.
Nu wordt doorgaans nachtelijke hulp
voor de automobilist alleen gezocht voor
betrekkelijk kleine reparaties. Om nu aan
de kant van de automobilisten de mede
werking aan de nachtdienst „rond" te ma
ken wordt aangeraden altijd een pakketje
met kleine onderdelen als daar zijn onder
en boven-waterslang, bougie, condensa
tor, zekering, diverse lampjes, een venti-
latorriem, een stofdop, een rotor en een
verdeelkap van het eigen merk mee op
reis te nemen. Dan zal de nachtdienst ze
ker in het overgrote deel van de avondlij
ke en nachtelijke pechgevallen de noodza
kelijke reparaties kunnen verrichten.
Dit „eerste-hulp"-pakket is samenge
steld in overleg met verkeers- en ver
voersorganisaties als de ANWB, de KNAC
en voorts met de wegenwacht.
De Dutch Swing College Band is uitge
nodigd op te treden op een groot interna
tionaal jazzfestival, dat op zaterdag 18 en
zondag 19 april in de Grugahalle in Essen
wordt gehouden. Het programma vermeldt
de namen van Ella Fitzgerald, Roy
Eldridge, Oscar Peterson trio, Stan Getz,
Buck Clayton, Humphrey Lyttelton, Alex
Welsh, Bruce Turner, Bud Powell, Kenny
Clarke, Oscar Pettiford en Nelson Wil
liams.
De D.S.C.-band geeft hier een eigen
concert en verzorgt voorts de begeleiding
van ex-Duke Ellington-trompettist Nelson
Williams, met wie de band reeds eerder in
Nederland heeft gespeeld.
Advertentie
Complete werken op
45 t. extended play. Franck-
Variations Symphoniques
Snietana-Moldau o.l.v. Ku-
lielik - Ravel-Concert voor
linkerhand (Robert Casade-
sus) - Bach-Vioolconcert in
F. (Oistrach). Prijs per stuk
8
HELSINKI (UPI) De oud-directeur
van de staatsmunt in Helsinki is ge
arresteerd, beschuldigd van het maken
van valse munten. De man, Peippo Uolevi
Helle, van 1948 tot 1958 directeur van de
staatsmunt, wordt beschuldigd van het
slaan van 260 koperen eenmark-stukken,
zonder daartoe gemachtigd te zijn en
daarvan 250 in omloop te hebben gebracht
via handelaars in oude munten. Het slaan
van 20 tot 30 zilveren 75 pennie-stukken
in 1953 en van het in handen spelen van
die munten aan handelaars in munten in
Finland zelf of in het buitenland en het
verkopen van munten, die naar de munt
werden gebracht om gesmolten te worden
of die bestemd waren voor de munten-
collectie van de staatsarchieven.
