Jonge soldaat stak brand in met
moeite geborgen Caligula-schepen
ST. LAWRENCE WATERWEG
VANDAAG GEOPEND
Haringkatastrofe duurt voort
voor Belgische visserij
Kennemer Garage
Binnenscheepvaart moet er het
grootste profijt van hebben
Uw bril klaar
terwijl u wacht
9
Koninginnedagviering
in Beverwijk
„Weenink" in competitie
Week goed geëindigd
voor groentemarkt
VIJFTIEN JAAR GELEDEN
Weer een incident voor
kust van IJsland
Goede week voor
bloemenveiling
J. DE BOER - Mr. Opticien
V ertr ouwen
Eerste?
Nederlaagtoernooi
Excelsior
Vakantiewerk in de stad
en op het platteland
ZATERDAG 25 APRIL 1959
Het programma voor de viering van
Koninginnedag in Beverwijk luidt als
volgt:
8—9 uur: reveille door de Beverwijkse
Harmoniekapel op verschillende plaatsen.
Vanaf half negen variété-voorstellingen
voor ongeveer vijfduizend schoolkinderen
in het Luxor- theater, K.S.A.-gebouw,
„Centrum" en het verenigingsgebouw aan
de Schans.
10 uur: Aubade op Scheybeeck door de
vijfde klassen van alle scholen.
13.3015.30 uur: Volksspelen: mastklim-
men op de Meerstraat; zakkenloop voor
.9—12-jarigen en blokjesloop voor 6-8-
jarigen op het terrein bij de Maarten
Lutherschool aan de Wijk aan Duinerweg.
14 uur: Straattekenwedstrijd in de
Iepenlaan; wielrennen op het gemeentelijk
sportpark.
14.30 uur: Optocht met versierde fiet
sen. autopeds en dergelijke. Met mede
werking van de jeugddrumband „De
Westfriese Boertjes" uit Hoorn. Opstellen
op het schoolplein van de U.L.O.-school
aan de Plantage. Route: Dennenlaan, Beu
kenstraat, Boeweg, Kees Dclfsweg. Kloos
terstraat, Begijnenstraat, Breestraat, Zee
straat, Baanstraat naar de Markt.
19.30 uur: Muzikale rondgang door dt-
Hoogovenharmonie.
20 uur: Toneelavond in het K.S.A.-ge-
bouw. De toneelgroep K.D.O. speelt: „Zo
merzotheid" naar het boek van Cissy van
Marxveld.
20.30 uur: Openluchtbal op de Markt
mei medewerking van „The Moonliners".
21 uur: Taptoe door de Beverwijkse
Harmoniekapel op het Meerplein.
In de onderlinge competitie van de Be
verwijkse schaakclub „Weenink" werden
de volgende resultaten behaald:
Afdeling I: KoomenDe Koter 10;
BeekhovenWortel 10.
Afdeling II: De BruynMeyer 01;
BurgerhoutHartog remise.
Afdeling III: Jansenv. Putten afgebr.;
MallienDe Lange 10; De JongBran-
tjes 10; v. d. Sluisv. d. Veen remise;
De Bock-ZweersMeyer 01.
Jeugdafdeling: Colthofv. d. Winden
10; BoerFranck remise; v. d. Boven-
kampv. d. Winden 10; Joorv. d. Bos
1—0; ColthofJoor 01; v. d. Kommer—
v. Vlissingen 10.
Niemand zal hebben kunnen vermoeden
dat de groentemarkt deze week zo gun
stig zou eindigen als het geval was. Het
was een tegenstelling met vorige week
vrijdag toen er nog een grote doordraai
van spinazie te melden viel. Nu was er
een tekort aan spinazie. Dit had tot gevolg
dac de prijzen, die niet zo hoog waren in
gezet, opliepen tot bijna 40 cent per kilo
Ook de rabarber, naast de spinazie een
hoofdprodukt, ging vlot weg, al had men
wel moeite aan de 20 cent per bos te
komen. Sla van goede kwaliteit kwam tot
16 cent per krop. De aanvoer van bloem
kool is nog klein, er werd tot 81 cent per
stuk voor betaald. Radijs verkocht ook nu
weer goed voor een prijs van 8 tot 15 cent
per bosje. Witlof steeg ook in prijs, er
werd tot 45 cent per kilo betaald. Prei
gaat slecht weg. Voor dit winterprodukt
is geen animo meer en werd tot 15 cent
per kilo betaald. Beter ging het met de
eerste asperge, de dikke witte kwam tot
2.60 per bos.
EEN VERKOOLDE BALK van tweeduizend jaar oud. Dat is alles wat er is over
gebleven van de rompen van twee prachtige schepen, die keizer Caligula, Caius
Caesar Germanicus ,liet bouwen en keizer Tiberius, Claudius Caesar Augustus Ger-
manicus, liet voltooien. Wonderen van scheepsbouw als drijvende tempels voor Diana
en Egeria Nemorensis.
Een zwart verkoolde balk in een hal van het museum aan de oever van het meer
van Nemi achter Rome. Een museum met twee grote hallen. De ene hal is nieuw.
De andere een ruïne. Kogelgaten in de muren. Duitse kogels. Verwrongen en zwart
geblakerde stalen skeletten op de vloer. De „bedden" van de met zoveel zorg en
vrijwel eindeloze moeite van de bodem van het meer geborgen rompen van de
Caligula-schepen.
Advertentie
CORN. ZWIER
Kennemerlaan 224-226 - Hmuiden
Telefoon 02550- 4324
Voor eerste klas service
REYKJAVIK (UPI) Opnieuw heeft
zich op de IJslandse visgronden een in
cident voorgedaan. Het IJslandse visserij-
inspektievaartuig Aegir trachtte dc Engelse
trawler Lord Montgomery, die meer dan
drie, maar minder dan vier mijl uit de
IJslandse kust voer, te enteren, maar werd
daarbij door de Engelse visserijkruiser
Tenby gehinderd.
De Engelse trawler lag meer dan negen
mijl binnen de 12-mijlenzone, die vorig
jaar september door IJsland is ingesteld.
De Aegir wierp in het kielzog van de
trawler twee merkboeien en vuurde drie
waarschuwingsschoten af om de Lord
Montgomery tot stoppen te dwingen. Maai
de trawler stoomde door en de Tenby
schoof tussen de Aegir en de trawler in.
zodat de entering niet kon doorgaan.
De positie van de merkboeien werd dooi
de schipper van de trawler en door de
commandant van de Tenby juist geoor
deeld, de boeien gaven de positie van de
trawler op het moment, dat de Aegir ter
plaatse kwam juist aan. De commandant
van de Aegir wees op het feit, dat de
trawler ruim binnen de 4-mijlszone was.
Van Engelse zijde ging men tenslotte in op
zijn voorstel om de admiraliteit in Londen
om een beslissing te vragen. Maar toen het
laat in de namiddag was had Londen nog
geen telegram terug naar de Tenby ge
zonden.
Op de bloemenveiling ging het heel wat
beter dan een week geleden. Nu de meeste
kassen leeg raken, is men wat de tulpen
betreft op de koude grond aangewezen.
De tulpen uit de kassen gingen tot een
gulden per bos, de buitentulpen brachten
het tot goed 60 cent per bos. Narcissen zijn
op een paar late soorten na, geheel van
de markt verdwenen. De Cheerfullness
draaide rond 20 cent per 10 stuks. De aan
voer van irissen begint groter te worden,
de Wedgewood kwam tot 85 cent per bos.
Ixia's waren duur, 1.35 per bosje. Ane
monen gingen vlug weg voor ruim 30 cent
per bos. Er is nog steeds een ruim aanbod
van perk- en potplanten, die alle vlot
werden verkocht.
Een merkwaardig museum. Een jan
kende hond vastgebonden aan het stalen
skelet. Een meesterlijk staaltje van Ita
liaanse regie? Een verkoolde balk als een
indrukwekkende veroordeling van het ge
bruik van het middel oorlog voor het op
lossen van geschillen. De Duitsers foto
graferen het met hartstocht. Klik zeggen
de camera's.
De gids vertelt: en in die nacht
van 31 mei 1944 kreeg een jonge Duitse
soldaat blijkbaar de kolder in zijn kop.
Hij stak de schepen in brandBuiten
trekt de ondergaande zon een laaiende
oranje streep over het rimpelloze water
van het meer.
HET IS GOED om over de weg langs de
opgegraven stad Ostia en door het prach
tig herbouwde Anzio aan de Middellandse
Zee naar het meer van Nemi te gaan.
Mediteren over de oude Romeinen tussen
de resten van de muren van Ostia. Vis
eten, kleine rode visjes en gebakken inkt-
visjes in de restaurantjes van Anzio waar
het leven goed is voor de reizende Euro
peaan. Kleine vissersvaartuigen lopen er
binnen. Soms een kleine trawler. Soms
een Nederlandse coaster, die voorzichtig
de haven binnenvalt, omdat er niet meer
dan vijf meter water staat.
De Italiaanse vissers boeten hun dunne
netten of schilderen hun kleine boten.
Boten met grote schijnwerpers er op. In
de nacht trekken zij er op uit om met de
schijnwerpers de-vis te lokken.' Een- h'ê:-
proefde visserijmethode aan de Middel
landse Zee. Aan de haven staan stalletjes
vol met trossen mosselen. Een bloem sier-
.lijk in de trossen geschikt.
Op het strand spelen de jongens en aan
de boulevard gapen zij naar buitenlandse
meisjes, die sneller glimlachen dan de
donkerogige Italiaansen. Op het plein
dromen de oude vissers onder de bomen.
Een kraterketel
HET IS GOED om de prachtige flatge
bouwen aan de boulevard van Anzio te be
wonderen en pas daarna naar de krater
ketel uit het Kwartair te gaan. Eerst de
vrolijke opbouw, daarna de krankzinnige
daad. De weg naar Nemi slingert zich door
een rijk landschap. Druivengaarden. Zon
nige velden. Kleurige dorpen. Langs haar
speldbochten gaat zij hoger en hoger.
En dan ineens ligt het meer daar be
neden. Als een goudvissenkom, die schit
tert in de zon. Zilver water. Remmend en
gierend glijdt de autobus omlaag naar het
museum, dat meer lijkt op twee grote
hangars op een vliegveld. Het museum van
de Caligula-schepen.
DE GESCHIEDENIS van dit meer be
gint heel lang geleden. Een kraterketel
overgebleven van de geweldige vulkanen
uit het Kwartair. Een miljoen jaar ge
leden. Een landschap zuidoostelijk van
Rome. Latium. Een meer, dat in de oud
heid Lacus Aricinus, Lacu.s Nemorensis of
ook wel Speculum Dianae werd genoemd.
De vlak uitlopende zone van de grond van
de ketel, waarop de westelijke rand nu
het museum staat, omvatte eens het hei
lige gebied met als middelpunt de beroem
de en van prachtige schatten voorziene
tempel van Diana Vesta Nemorensis. Go
din van de vruchtbaarheid en van de
jacht.
De Romeinse vrouwen, die geloofden,
dat hun gebeden door Diana waren ver
hoord, versierden hun hoofden met bloe
menkransen en begaven zich dan met
brandende lampen of laaiende fakkels van
Rome naar de tempel aan de oever van
het kraterfeest.
Het feest van de godin viel elk jaar
samen met volle maan in augustus. Op
deze dag glansde het meer een uur voor
zonsopgang magisch door de weerschijn
van duizenden laaiende fakkels. Behalve
Diana werd in de omgeving van het meer
ook de god Nume Virbius als beschermer
tegen de demonen in de Aricinische
wouden vereerd.
DE GRIEKSE MYTHOLOGIE verhaalt,
dat Hyppolyt, zoon van Theseus, door zijn
op hem verliefde stiefmoeder Phaedra vals
wordt beschuldigd als hij haar ontuchtige
voorstellen afwijst. Hij probeert de toorn
van Theseus te ontlopen en valt dan tij
dens een dolle rit van een wagen om door
de voortrennende paarden verpletterd te
worden. Op het verlangen van Diana
roept Aeskulap de dode jongen in het
leven terug. Om hem te beschermen tegen
de wraak van Jupiter verbergt Diana Hyp
polyt in de wouden bij het meer en geeft
hem de naam Virbius.
De omgeving van het meer is rijk aan
oude verhalen en sagen. Nog klinkt daar
de zachte treurzang van de ontroostbare
Egeria, raadgeefster van Koning Numa,
die door Diana in een klare bron werd
veranderd. Ook Egeria werd door de Ro-
meinsen bij geboorten aanbeden en ver
eerd.
DE HEILIGE WOUDEN aan het meer
werden bewaakt door Rex Nemorensis.
Half tovenaar, half priester van Diana be
lichaamde hij de geest van het woud. De
gene, die er in slaagde om een twijg van
de op de heilige eik woekerende mistel te
breken in de nabijheid van de tempel ver
kreeg het recht om Rex Nemorensis voor
een gevecht uit te dagen.
Wanneer de uitdager won verkreeg hij
het recht om zich koning van Nemi te noe
men en hij werd dan als zodanig geres
pecteerd. Deze gevechten speelden zich af
in een klein theater in de nabijheid van
de tempel.
Marmeren dekken
DE GESCHIEDENIS van de schepen be
gint in het rijk van Caligula. Hij gaf de
opdracht om de schepen te bouwen ter ver
ering van Diana. Tiberius liet ze voltooien
en wijdde de tempelschepen aan Egeria.
Dat neemt men aan. Geheel zeker weet
men dat echter niet.
Het moeten schitterende schepen zijn
geweest. Een dek met marmeren mo-
zaïken. Vloeren van marmer. Met goud
belegde metalen voorwerpen. Zelfs de na
gels van de bekleding van de kiel waren
met goud belegd. Schepen in de vorm van
galeien en rijk voorzien van beelden. Een
en al pracht en praal.
Op een dag zonken zij door onbekende
oorzaak bij de westelijke meeroever. Niet
ver van één" paar vissershüften.' Hét ene
tot twaalf meter en het andere op een
diepte van zestien tot eenentwintig meter.
Honderden jaren hebben zij op de bodem
van het meer gerust. Daarna trokken zij
weer de aandacht van de mens.
KARDINAAL PROSPERO COLONNA,
eenheer van Nemi en Genzano, komt de
eer toe de eerste te zijn geweest, die poog
de om de schepen te bergen. Hij nam
daarvoor Leon Battista Alberti in de arm-
Deze liet door duikers op regelmatige af
standen in de romp van de schepen haken
slaan. Aan de haken werden sterke tou
wen vastgemaakt. Met mankracht voort
bewogen houten spillen probeerde Alberti
de schepen boven water te halen. Een
hopeloze onderneming.
De militair Francesco De Marchi,
v/aagde in 1535 een poging met behulp van
een reusachtig bergingsvlot voorloper
van een bergingsvaartuig waarop hou
ten kranen en houten spillen stonden. In
het midden van het vlot was een gat ge
maakt, waardoor men een heuse en door
Guglielmo di Lorena uitgevonden duiker
klok liet zakken....
De voorname Romein Annesio Fusconi
probeerde het in 1827 en de antiquair
Elisco Borghi in 1895.
Wel kwamen er prachtige beelden boven
water. Maar het resultaat van al deze po
gingen was toch, dat er aan het houtwerk
van de schepen veel schade werd toege
bracht door het afrukken van delen.
DE ONTWIKKELING van de techniek
in deze eeuw bracht eindelijk de middelen
voor het bergen van de schepen. Op 20 ok
tober 1928 werd tijdens een officiële plech
tigheid een aantal hydraulische pompen op
een ponton in werking gesteld. Men liet het
water van het meer tweeëntwintig meter
dalen. Voor de afvoer van het water ge
bruikte men een ondergronds kanaal, dat al
in de oudheid dienst deed voor het regelen
van de waterstand in het meer. Een 1653
meter ondergronds kanaal, dat het water
naar het dal van Vallericcia loodste.
Het eerste schip kwam in 1929 boven
watei. Een vaartuig van 71.30 meter lengte
en 20 meter breedte. Het tweede schip
kwam in 1932 droog. Een schip van 73
meter lengte 24 meter breedte. Mensen
stroomden toe om de schepen te zien en
de vakmensen bewonderden vooral de
prachtige en logische vorm van de kiel.
Met heel veel moeite kon men de rom
pen van de schepen schragen en onder
brengen in een speciaal voor dit doel ge
bouwde hangar aan de meeroever.
Waardevol archeologisch materiaal werd
tevens geborgen. De beroemd geworden
wolvenkoppen met ringen in de bekken.
Een prachtig Medusahoofd. Bronzen
leeuwen- en panterkoppen. Hekwerk ver
sierd met bustes van Satvren en Bac
chante's. Delen van fresco's uit het in
wendige van de schepen. Stukken marmer
mozaïek van vloeren en dekken van de
schepen.
Een stokanker
DE BELANGSTELLING van de tech
nici werd echter vooral getrokken door een
Ijzeren anker met beweegbare stok en
delen van een platform, dat op kogels met
bronzen pennen of op conische houten
rollen kon draaien. Er werd ook een bron
zen kraan gevonden, die als een stukje
verbazingwekkend precisie-werk uit de
grijze oudheid kon gelden. Men kon aan
de vorm afleiden, dat de Romeinen het
autogenisch lassen bij temperaturen van
duizend graden al beheersten.
Het gebruik van de kogels met bronzen
pennen als lagers ging de uitvinding van
het huidige kogellager zeventienhonderd
jaar vooruit. Het ijzeren anker met be
weegbare stok kwam pas in 1800 op de
Hollandse vloof; m.,z,vjang. Het anker was
'3,65 meter lang en woog 417 kilo.
sthip lag hellend op een diepte, van Vijfr; In,.jl852 werd hqtjgêbruik van deze uit
stekende ankers op de Britse oorlogsvloot
bindend voorgeschreven. Daarom noemt
men deze stokankers ook wel Admirali
teitsankers. Kortom de berging van de
twee schepen was een wetenschappelijke
sensatie van de eerste orde.
„EN IN DE nacht van 31 mei 1944 kreeg
een jonge zegt de gids tegen de be
zoekers, die naar de verwrongen stalen
skeletten in de vernielde hal staren. Een
hal, die in verbinding staat met de nieuwe
hal, waarin op schaal van één op vijf
gloednieuwe modellen van de schepen
prijken.
Die nacht van 31 mei 1944 brak er brand
uit in het museum. Duitse soldaten, leden
van een Flak-eenheid (luchtafweer), die
hun geschut al eerder in het museum
hadden gestald, voelden zich bedreigd door
optrekkende Amerikaanse troepen uit de
vesting Anzio. Zij trokken zich terug en
één van hen pleegde de krankzinnige
daad. Hij stak de schepen in brand.
Het nageslacht mag tevreden zijn met
de geschiedenis van de schepen, sommige
in anlere Italiaanse musea opgeborgen
beelden van de schepen, en de op de werf
van Castellammare di Stabia met groot
geduld en vakmanschap vervaardigde mo
dellen. De ruïne van de hal, die aan de
buitenkant keurig is opgelapt, zal blijven
staan. Als een aanklacht tegen de oorlog.
Van onze correspondent in Canada)
MONTREAL, 25 april - Met het bin
nenvaren van de regeringsijsbreker
„D'Iberville" in de eerste sluis wordt de
St. Lawrence waterweg vandaag officieel
geopend. Een internationale vloot van
vrachtvaarders heeft dagen sommige
zelfs weken op dit ogenblik liggen wach
ten. Een droom die Canadezen en Ame
rikanen bijna vijftig jaren hebben ge
koesterd, is werkelijkheid geworden. Het
hart van Noord-Amerika is bereikbaar
voor tachtig percent van 's werelds
handelsvloot.
De felle winter heeft de afgelopen maan
den voor grote spanning gezorgd op de St.
Lawrence. Het scheelde weinig of de vroeg
ingevallen vorst had dertien zeeschepen
een hele winter in de haven van Montreal
vastgehouden. Maar half januari ontsnap
ten ze: een prestatie die nog nooit eerder
was geleverd. Een maand later zag een
Deens schip kans de benedenloop van de
rivier op te varen en in het hartje van de
winter in de haven van Quebec City af te
meren: opnieuw verbazing. En nu zorgde
de nasleep van al.die kou weer voor een
verrassing, maar deze keer geen prettige:
de opening van de St. Lawrence waterweg,
die oorspronkelijk op 20 april was vast
gesteld. moest worden verschoven naar de
25ste. Tien meter dikke ijsdammen sloten
de toegang tot het nieuwe kanaal af en het
kostte dagen voordat men die hindernis
uit de weg kon ruimen. Maar vandaag is
het dan zover.
Ja, hoever eigenlijk? Er is de laatste
jaren in stijgende mate zoveel geschreven
en gesproken over de St. Lawrence water
weg en de voorstelling over de mogelijk
heden welke de kanalisatie biedt, is zo
hoog gespannen geraakt, dat men niet
vreemd zou opkijken als bij wijze van
spreken volgende week de Nieuw Am
sterdam Calumet Harbor bij Chicago zou
binnenlopen. Dat nu is niet het geval.
De St. Lawrence waterweg is een ge
weldig stuk waterbouwkunde: een 1800
kilometer lang scheepvaartkanaal met een
diepte van tenminste 27 voet, dat zich uit
strekt van de Grote Meren naar de Atlan
tische Oceaan. Van vandaag af is het
mogelijk om van Montreal door te varen
naar de Grote Meren met schepen die een
diepgang hebben van 25 voet. De kleinere
sluizen en de geringere diepten van de oude
smalle kanalen beperkten die toegang vroe.
ger tot schepen met een diepgang van
slechts veertien voet. Aan de bouw van de
zeeweg is een project vérbonden om het
aflopende water van de St. Lawrence
in totaal is er een verval van 180 meter
nog meer te beteugelen, ten behoeve van
elektriciteitsopwekking, dan al het geval
was. Dit enorme werk, dat honderden mil
joenen dollars heeft gekost, is vandaag ge
reed gekomen,.
•- r -.P -
,rt*-nn er
-r I; a! «l
Advertentie
ALLEEN BIJ
Lange Nieuwstraat 789
Telef. 7119
MONTUREN v a ƒ6.35
In scheepvaartkringen heeft men voor de
St. Lawrence waterweg grote belangstel
ling getoond. Niet alleen in Noord-Amerika
maar ook daarbuiten en niet het minst in
Nederland. Daardoor wordt wel eens ver
geten dat deze kanalisatie zeker niet tot
stand werd gebracht om de internationale
scheepvaart te vergemakkelijken. Het was
in de eerste plaats de bedoeling de binnen
scheepvaart grotere bewegingsvrijheid te
verschaffen.
Stroomafwaarts zal vooral graan worden
verscheept. Het wordt nu mogelijk om met
de grote „lakers" het graan van de prairies
rechtstreeks naar de silo's in Montreal te
transporteren. Stroomopwaarts zal ijzererts
uit de mijnen van Noord-Quebec worden
vervoerd naar de staalbedrijven aan de
grote meren. De rest van het binnenlandse
vervoer zal dan bestaan uit kolen, olie en
bosbouwprodukten, die kunnen profiteren
van het goedkopere vervoer over water.
De ervaring zal moeten leren of de be
rekeningen juist zijn, dat de binnenscheep
vaart 80 tot 85 percent van het vervoers
volume op de nieuwe waterweg voor haar
rekening zal nemen. Het overblijvende
percentage is het aandeel van de landen
overzee, vooral Noord- en West-Europa.
Dit betrekkelijk geringe deel echter heeft
het meest tot de verbeelding gesproken.
De vaart op de Grote Meren, van buiten
af, is in de jaren dertig begonnen door
Noorse en Nederlandse ondernemingen. Na
de oorlog is de belangstelling echter zo
toegenomen, dat het moeilijk is het aantal
belanghebbenden precies te noemen. Het is
echter zeker dat tientallen maatschappijen
zich voor deze vaart interesseren, en dat
vele ondernemingen plannen hebben, maar
eerst de kat uit de boom willen kijken.
De toekomst zal moeten uitwijzen of het
vervoer een dergelijke toeloop rechtvaar
digt. Voorts staat het te bezien of de havens
de toeloop kunnen verwerken, want het
gereedkomen van de waterweg betekent
niet dat elke stad aan de zeeweg, nu ook
metterdaad een zeehaven is geworden.
In Nederlandse scheepvaartkringen hier
toont men vertrouwen. Men redeneert dat
men tot de pioniers behoort, dat men be
schikt over ervaring en traditie, en vooral
dat men veel en geregelde afvaarten kan
aanbieden. Maar niemand sluit de ogen
voor het feit dat het aantal kapers op de
kust groot is. Als koningin Elizabeth en
president Eisenhower de waterweg op 26
juni officieel openen, is de nieuwe weg
naar het „Ruhrgebied van Noord-Amerika"
al twee maanden in druk gebruik.
In het gehouden Tunneltoernooi van cl-"*
Beverwijkse biljartvereniging „Excelsior"
heeft de organiserende vereniging een 11—
15-nederlaag geleden tegen de zusterclub
„Insulinde". Na zeven ontmoetingen staat
de Heemsteedse vereniging „Groenendaal"
aar de top, doordat „Excelsior" in dit
nederlaagtoernooi met 142 werd ver
slagen.
TORONTO (UPI) Begin volgende
week zullen de eerste schepen de St.
Lawrence Seaway doorvaren naar het
Ontario-meer. Het konvooi buitenlandse
schepen dat achter enkele Canadese
vrachtboten aan de rivier opstoomt, wordt
geleid door het Nederlandse „Prins Willem
George Frederik" van de Oranjelijn.
Het eerste schip dat in Toronto aankomt
wordt door het gemeentebestuur gefêteerd
en krijgt een onderscheiding. Ook het eer
ste buitenlandse schip en hoogstwaar
schijnlijk is dat de Nederlander die vooraan
vaart krijgt een onderscheiding: een
schilderij voor het schip, een aktentas voor
zijn kapitein en legpenningen voor alle
bemanningsleden.
Conferentie te Utrecht
De sectiecommissie kindervakantiewek
van de Stichting Recreatie, contactcen
trum voor openlucht-recreatie, vakantie-
besteding en natuurbehoud heeft in
Utrecht de negende nationale conferentie
gehouden. De voorzitter van de sectie, de
heer K. van Driel uit Amsterdam, zette
uiteen dat het tot nu toe werkende con
tactorgaan en onder auspiciën van het Ne
derlands Centrum voor Vakantie en Va-
kantiegpreiding werkend lichaam was. Het
centrum ging in het najaar van 1958 een
fusie aan met Natuurbehoud en Recreatie
en men werkt verder samen onder de
naam Stichting Recreatie, die alle instel
lingen overkoepelt, die iets met recreatie
in het algemeen te maken hebben.
Het contactorgaan werd hierna omgezet
in een sectie en de huishoudelijke verga
dering keurde deze wijziging goed.
De heer J. Pront uit Den Haag hield een
referaat over de verschillen en overeen
komsten tussen het kindervakantiewerk in
de stad en ten plattelande. Co-referaten
hielden mejuffrouw F. Hoekstra van de
stichting „Opbouw" in Drente en mejuf
frouw Striiter. medewerkster van de
Stichting Contactorgaan Vakantiewerk te
Limburg. De heer Pront vertelde, dat de
vakantiebesteding ten plattelande ver ach
ter is bij die van de steden en dat deze
waar het kinderen betreft op het
platteland weer achter ligt bij de volwas
senen.
Er bestaat op het platteland vakantie
werk, maar in zeer bescheiden mate, al
dus spreker. De voorzitter, de heer K. van
Driel. sprak tenslotte over nieuwe vormen
van vakantiebesteding.
De totale aanvoer van de Belgische vis
serij, die in 1957 het laagst was sedert 1945,
is in 1958 wat gestegen, aldus het jaarver
slag van het Verbond der Belgische Zee
visserij.
Ook inzake de totale opbrengst is een
verbetering waar te nemen tegenover 1957,
doch het totaal der twee vorige jaren werd
toch niet bereikt.
Ook de exploitatiekosten stijgen echter
nog altijd, vooral ook de gasolieprijzen en
de sociale lasten en de lonen die de reders
moeten betalen aan verwante nijverheden.
De oeverbevissing en de moeilijkheden
met IJsland inzake de territoriale wateren
vragen voortburend grotere inspanningen.
De totale aanvoer van bodemvis steeg met
ongeveer 1000 ton tegenover 1957 43.932.240
kilo voor een bruto opbrengst van
454.849.722 francs of gemiddeld 10.35 francs
per kilogram. Deze opbrengst betekent een
recordcijfer zowel totaal als in gemiddelde
prijs. Daar voor de aanvoer van haring de
katastrofe, die in 1956 inzette, nog altijd
voortduurt, betekenen de zojuist genoemde
recordcijfers nog geen onmiddellijke winst
voor de vaartuigen, die hetzij op vis, hetzij
op haring vissen, gedurende het gehele
jaar. Ondanks het feit dat de gemiddelde
prijs van de haring 6.32 francs per kilo
bedroeg een recordgetal was de totale
opbrengst maar net 15.191.105 francs, of
slechts een derde van de gemiddelde op
brengst der vorige jaren.
De aanvoer van bodemvis kan worden
onderverdeeld in Noordzeevangsten en
vangsten van de verder afgelegen visgron
den. Door de uitbreiding der territoriale
wateren rond IJsland deed zich een ver
plaatsing voor in de aanvoer die het be
stuur een beeld geeft dat niet zeer duidelijk
is. De eenzijdige beslissing van IJsland
werd van kracht op 1 september 1958. De
grotere vaartuigen waren verplicht verder
afgelegen visgronden op te zoeken, terwijl
de kleinste vaartuigen van de grote klasse
de Noordzee weer moesten gaan bevissen.
De totale aanvoer van de verder afge
legen visgronden werd ongeveer achthon
derd ton groter, de waarde van deze vis
soorten steeg in totaal met ongeveer 17
miljoen francs. Dit was het hoogste cijfer
dat tot op heden werd behaald door derge
lijke vissoorten.
De aanvoer van Noordzeevis steeg met
nog geen tweehonderd ton. De waarde van
deze vis, 328.695.961 francs, is een der hoog
ste, tot nu toe gekend. De inspanningen om
deze aanvoer te verwezenlijken waren
groter, de exploitatiekosten zijn opnieuw
gestegen, en de normale opbrengst van het
haringseizoen is achtergebleven bij vorige
jaren.
De uitslagen van de kustvisserij bleven
beneden het laagste tot nu gekende peil.
Was 1957 zeer slecht, 1958 was nog slechter.
Er werd maar 765.008 kilo garnaal aan
gevoerd voor een totale waarde van
21.465.114 francs of minder dan de helft
van een gemiddeld jaar. De opbrengst der
sportvisserij verbeterde wel enigszins
tegenover 1957, doch ze bleef toch eveneens
beneden de twee derde van een normaal
jaar: 1.283.282 kilo voor een bedrag van
4.271.885 francs.
MARKTBERICHTEN.
Beverwijk, 24 april: spinazie 14—39, wit
lof 1044, sla 416, rabarber 8—19, prei
10—14, radijs 8—15, bloemkool 19—81,
asperge 110—260 waspeen 16—33.
