is alleen
als er
staat
Roofoverval met uit militaire
depots gestolen wapens mislukt
dra Ion
Montgomery onthult succes
van missie naar Moskou
VITELLA
Vijf Amsterdamse knapen waren
een kwartier later reeds
door de politie gepakt
messcherp in de vouw!
Kroesjtsj'ev zou de kwestie-Berlijn los
willen zien van het Duitse probleem
Gp de
^^Praatótozl
U&ua!
^"Hoe is het ontstaan
Met gestolen auto
Reouben Sjiloah overleden
Fuchs mobiliseert mede
gevangenen tegen H-bom
Grcotste veenbrand sinds
vijftien jaar
Twee miljoen turven in
Klazienaveen verbrand
Schandaal hi j de politie in
West-Duitsland
Dulles' krachten nemen af
instant pudding
Dit woord:
KREPEREN
MAANDAG 11 MEI 1959
'y
6
Advertentie
De snelle arrestatie van vijf overvallers, die zaterdagmiddag vergeefs hebben
gepoogd onder bedreiging met revolvers geld los te krygen van de postagentschap
houder Nukoop in de Landbouwstraat te Amsterdam, heeft ook geleid tot oplossing
van de twee wapendiefstallen, gepleegd op 12 en 30 april in twee munitiedepots in
Amsterdam. De recherche heeft alle gestolen wapens en de munitie kunnen achter
halen. Niet minder dan zes machinepistolen (stenguns), vier pistolen, vier revolvers
en ongeveer 2000 patronen hebben de rechercheurs gevonden in de woningen van de
vijf gearresteerde jongelui, woonachtig in het westelijk en noordelijk deel van de stad.
Een der stenguns werd gevonden onder een matras in een wiegje, waarin een baby
van zes maanden lag te slapen. De wapens waren gestolen bij een inbraak in het
wapendepot in de voormalige Fokkerfabriek in Amsterdam-Noord en in een munitie
depot in de Sarphatistraat.
Uit het verhoor van de daders is verder
gebleken, dat zij zowel voor de inbraken
in de wapenmagazijnen als voor de over
val een bende hadden gevormd. Zij had
den elkaar in de stad ontmoet en toen de
afspraken gemaakt. De overval op de
postagentschaphouder was nauwgezet en
met behulp van een plattegrond uitge
dacht. Een van de jongelui kent de omge
ving aldaar vrij goed. Men had met een
op Hemelvaartsdag gestolen auto al enke
le tochtjes gemaakt naar de sigarenwin
kel annex postagentschap en daar zelfs
sigaretten gekocht. Ze hadden evenwel
niet gerekend op de onverschrokkenheid
van de winkelier, die op de dreigende som
matie van drie jongelui: „je geld of je le
ven" g'eröepen had: „Maak dat je weg
komt met die rotzooi" en links en rechts
was gaan trappen en slaan. Drie van de
vier jongens hebben toen een schot ge
lost, het ene miste de man, de beide an
dere troffen hem in de lies en de arm.
Een vrouw, die tijdens de schietpartij
langs de winkel liep, zag vier jongemannen
naar buiten rennen en in een grijs-groene
auto zien springen. Zij nam het autonum
mer op, dat eindigde op 47-90. Onmid
dellijk werd dit aan de Radio-autodienst
doorgegeven en Amsterdam-Oost werd een
ogenblik later opgeschrikt door het sire-
negeloei van politieauto's.
Daders in de val
In de Linnaeusstraat reed een surveil
lancewagen met de agenten G. van Hoo-
gen en G. M. Vossevelde. Blimsemsnel
overlegden zij, dat de daders waarschijn
lijk niet naar de stad zouden terugkeren
en evenmin een vlucht over de Muider-
straatweg naar het Gooi riskeren. In het
eerste geval reden zij de politiewagens te
gemoet en in het andere geval de rijkspo
litie in Diemen. Agent Van Hoogen zag
een mogelijkheid in een vlucht via de In
dische buurt naar de brug over het Bui-
ten-IJ. Zijn collega stuux-de daarop de
auto pijlsnel in oostelijke richting.
De mannen hadden geluk. Bij de Moluk-
kenstraat zagen zij een grote grijs-groe
ne auto van de Oosterringdijk komen. De
bestuurder, geschrokken door de politiesi
rene, reed daarop in plaats van de toe
gangsweg naar de brug rechtsaf de Va-
lentijnkade op, niet wetend dat deze dood
loopt op het toegangshek van een sport
veldencomplex.
Agent Van Hoogen vertelde later: „Wij
zagen, dat de wagen stopte. Er kwamen
vijf kerels uit, vier met een pistool, één
met een revolver. Wij stopten ook. Vos
sevelde en ik grepen elk ons pistool en ver
lieten de auto. Daar stonden we dan. Ik
wil wel bekennen, dat mijn rug nat van
het zweet was. Ik heb liever met de peno-
se-jongens van de Zeedijk te doen dan met
die jonge vlegels. Met de eersten kun je
praten, maar met deze knapen ben je er
nooit zeker van wat er gebeurt. Als er een
in zijn zenuwen gaat schieten, beginnen
de anderen ook. Weet u wat ik gedaan heb?
Ik ben gaan razen en tieren en schelden.
Vier van de knapen waren daardoor zo
geïmponeerd dat ze hun wapens lieten val
len. De vijfde heb ik driemaal moeten
sommeren, voor hij zich gewonnen gaf.
maar ook hij was verbluft, dat een fat
soenlijke agent zo te keer kon gaan. Een
paar minuten later waren de andere ra
dio-auto's, die wij per mobilofoon hadden
gemeld, dat wij „beet" hadden, ter plaat
se". De jongens, een 20-jarige typograaf,
een 16-jarige schoonmaker, een 18-jarige
gereedschapsmaker, een 22-jarige verf-
maker en diens broer, een 18-jarige bank
werker, gingen gewillig mee.
Na het verhoor van de knapen reden
politieauto's van het ene naar het andere
adres en, binnen enkele uren was de ge
hele wapenbuit binnen.
De knapen, die zich ook aan een lange
reeks van kleine diefstallen blijken te
hebben schuldig gemaakt, wonen in noord
en west. Bij het onderzoek is gebleken, dat
de ouders van de jongens, niet wisten dat
de wapens in hun woning waren verborgen
De inspecteur, die het onderzoek heeft
geleid, kwalificeerde de overval als gevaar
link kwajongenswerk. De inspecteur ver
heelde niet dat de politie door de wapen
diefstallen, waarin elk spoor van de da
ders ontbrak, in een moeilijk parket zat.
Men wist immers, dat er ieder ogenblik een
overval zou plaats hebben.
Het commentaar van een der daders tij
dens het' verhoor was: „Ach, meneer, het
was maar een geintje. Het is alleen maar
verkeerd uitgepakt
De toestand van de postagent, de 52-jari-
ge heer Nukoop, die in een ziekenhuis
wordt verpleegd, is redelijk.
Wapens lagen niet voor het grypen
„Er is geen sprake van, dat de wapen
diefstallen in Amsterdam gepleegd konden
worden doordat de landmacht op noncha
lante wijze met wapens en munitie zou om
springen. Maar het mag wel eens worden
gezegd, dat de zeer oude gebouwen, waarin
de legeronderdelen in de hoofdstad zijn
ondergebracht, allerminst geschikt zijn om
indringers buiten de deur te houden." Dit
verklaarde de'commandant van het district
Amsterdam van de Koninklijke Mare
chaussee. „De wapens lagen beslist niet
voor het grijpen. De indringers hebben de
pistolen en dé revolver gestolen uit een
stalen kast, die van een deugdelijk hang
slot was voorzien. Zo'n slot is natuurlijk
met een breekijzer te forceren. Maar uit
eindelijk kan men de wapens niet allemaal
in een safe bewaren."
De garnizoenscommandant van Amster
dam wilde hangende het onderzoek door de
justitie geen mededelingen doen. Wel liet
hij blijken dat de wapendiefstallen onder
werp van bespreking uitmaken „op hoog
niveau". Verder zei hij: „de oorzaken zijn
in één woord samen te vatten: bestedings
beperking." De commandant heeft zich al
vele malen tot de staf in Den Haag gewend
met verzoeken om meer afdoende beveili
ging van de oude gebouwen en opslag
plaatsen van het leger. Steeds echter kreeg
hij nul op het request. Er kwamen geen
extra bewakingstroepen, er mochten geen
nieuwe deursloten worden aangeschaft en
ook de aanvrage voor buitenverlichting
van de gebouwen werd afgewezen.
JERUZALEM (Reuter) Reouben Sji
loah. een van de belangrijkste politici van
de staat Israel, is zondag na een korte
ziekte in Jeruzalem overleden. Sjiloah, die
vele jaren de „grijze, eminentie" op het mi
nisterie van Buitenlandse Zaken was, ver
tegenwoordigde Israel op de meeste be
langrijke onderhandelingen, zoals de be
standsbesprekingen met de Arabische lan
den. Als politiek deskundige was hij een
van de naaste medewerkers van premier
David Ben-Goerion. Van 1953 tot 1956 was
hij gevolmachtigd minister in Washington.
LONDEN (Reuter) Het Britse zon
dagsblad „The People" schrijft, dat onder
leiding van de Britse atoomspion dr.
Klaus Fuchs in de gevangenis van Wake
field in Yorkshire een hongerstaking is
gehouden om tegen gebruik van de wa
terstofbom te protesteren. Volgens het
blad hebben de 700 gevangenen maandag
hun maaltijd geweigerd om steun te be
tuigen aan de Britten, die een verbod van
kernwapens willen.
„The People" schrijft, dat Fuchs de
„onbetwiste autoriteit is bij onofficiële
discussiegroepen, die de gevangenen or
ganiseren". Velen zouden onder zijn in
vloed aanhangers van de linkervleugel
van Labour zijn geworden en zouden met
hem van mening zijn, dat Groot-Brittan-
nië de waterstofbom moet verwerpen.
Fuchs zal over twee maanden worden
vrijgelaten. In 1950 werd hij wegens het
verraden van atoomgeheimen aan Rus
land tot 14 jaar gevangenisstraf veroor
deeld, maar wegens goed gedrag werd
zijn straf verminderd.
Later is van de zijde van het ministe
rie van Binnenlandse Zaken meegedeeld,
dat dertig gevangenen maandag uit pro
test tegen de proeven met kernwapens
niet wilden ontbijten. Men weigerde te
bevestigen of te ontkennen, of dr. Fuchs
de leiding had bij dit protest.
Erkenning
WASHINGTON (UPI) Een congres
commissie, die momenteel een vooron
derzoek doet naar de nominatie van Lewis
Strauss voor de ministersportefeuille van
handel, heeft dezer dagen senator Clinton
P. Anderson horen verklaren, dat Strauss
zich in de kwestie van de waterstofbom
met meer eer heeft overdekt dan hem
toekomt.
Strauss gold als de man, die de grote
stoot had gegeven voor de ontwikkeling
van de waterstofbom, aldus Anderson.
Maar op 26 mei 1946 hadden Klaus Fuchs
en dr. John von Neumann reeds een offi
ciële mededeling naar de Commissie voor
kernenergie gestuurd, waarin zij ver
klaarden de mogelijkheden van een wa
terstofbom te hebben ontdekt. En pas vier
jaar later heeft de toenmalige president,
Truman, meegedeeld, dat Amerika een
waterstofbom zou ontwikkelen.
Advertentie
Nooit meer vouwen persen!
Een Draion pantalon blijft cor
rect! En..vlekken verdwijnen
voor water en zeep
Fantastisch
(Van onze correspondent in Londen)
In de „Sunday Times" heeft veldmaar
schalk Montgomery verslag uitgebracht
over de twee lange, openhartige gesprek
ken, welke hij in Moskou met premier
Kroesjtsjev heeft gevoerd. Dit artikel, dat
Montgomery volgende week door een slot
beschouwing zal laten volgen, is in zekere
zin een historisch document. Montgome
ry is van oordeel, dat zijn particuliere
missie naar Moskou niet tevergeefs is ge
weest. Hij zou er namelijk in geslaagd zijn
Kroesjtsjev tot andere gedachten te bren
gen, ter zake diens dreigement een afzon
derlijk vredesverdrag met Oost-Duitsland
te sluiten, indien het Westen het Russi
sche voorstel inzake verdragen met Oost
en West-Duitsland verwerpt. Kroesjtsjev
stemde in met Montgomery's denkbeeld
de kwestie-Berlijn los te maken van het
Duitse probleem. De Russische leider toon
de volgens Montgomery bereidheid tot soe
pelheid met als hoofddoel alles wat tot
oorlog zou kunnen leiden, achterwege te
laten.
In zijn betoog gaat Montgomery uit van
de jeugd, die niet mag worden opge
scheept met onze onopgeloste problemen.
Het is niet goed voor onze kinderen, dat
zij steeds over oorlog horen praten. Hij
sprak ook met Kroesjtsjev over de jeugd
naar aanleiding van zijn bezoek aan een
winkel in Moskou, waar hij speelgoed voor
zijn kleinkinderen had gekocht.
Montgomery hekelt in zijn artikel het
gebrek aan eenheid in het Westen, dat er
de oorzaak van is, dat een redelijk voor
stel als dat van Macmillan dreigt te ver
drinken in discussies over details.
Kroesjtsjev had opgemerkt, dat indien
het Westen weigert in te gaan op de Rus-
Zondag heeft de grootste veenbrand van
de laatste vijftien jaar gewoed. Toen de
brandweer gisteravond inrukte waren er
naar schatting twee miljoen turven ver
brand. Vanmorgen is de brandweer ver
der gegaan met de nablussing, die ver
moedelijk nog wel de hele dag zal duren.
Voordat de Emmer brandweer gister
middag aanwezig kon zijn, laaiden de
vlammen al uit vele turfhopen. Metersho
ge vlammen joegen over het terrein waar
honderdduizenden turven lagen opgesla
gen. De sterke wind zorgde ervoor dat de
brand van stapel naar stapel ging. Er
werd daarom assistentie ingeroepen van
de brandweren te Nieuw-Amsterdam, Kla
zienaveen, Emmer-Compascuum en Ex-
loo. De branden veroorzaakten een enor
me rookontwikkeling, waardoor het pu
bliek uit verre omgeving kwam aanstro
men. Enige tractoren konden nog uit het
brandende gebied worden gereden.
Bosbrand
Ongeveer 20 hectaren bos, gelegen op
het grondgebied van de gemeente Hilva-
renbeek, doch eigendom van de gemeen
te Tilburg, zijn zaterdagmiddag ten offer
gevallen aan een felle bosbrand. Met on
gekende snelheid verplaatste het vuur zich
door de fraaie bossen. Zelfs een weg van
15 meter breedte bleek geen hindernis
voor het vuur te zijn. Dit ging hierdoor
een ernstige bedreiging vormen voor een
bos, eigendom van oud-minister mr. M.
P. L. Steenberghe te Goirle, waarin enke
le bungalows met rieten daken staan. De
brandweer slaagde erin dit bos te behou
den.
Zondagmiddag brak brand uit in de den
nenbossen aan de rijksweg 's Hertogen-
bosch-Nijmegen, onder de gemeente Ros
malen. De brand is waarschijnlijk ont
staan door het achteloos wegwerpen van
een brandende sigaret.
Ongeveer 3 lot 4 hectaren dennen gingen
verloren.
Een van de gearresteerden werd na
een verhoor in het politiebureau aan
de Linnaeusstraat overgebracht naar
het bureau J. D. Meyerplein.
De twee agenten die de daders van de
overval overmeesterden in een ge
vaarlijke situatie, waarbij de ar
restanten met schietwapens dreigden.
De heer Nukoop, die onverschrokken
optrad, ligt nu met een stukgeschoten
arm in het ziekenhuis. Aan hem is het
te danken, dat de overval mislukte.
De arrestatie van de overvallers bracht
meteen licht in de wapendiefstallen uil
het wapendepot van de Oranje-
Nassaukazerne.
sische voorstellen om vredesverdragen
met Oost- en West-Duitsland te sluiten, de
Russen in zee zouden gaan met Oost-
Duitsland. Kroesjtsjev had daaraan toe
gevoegd dat indien dit tot oorlog mocht
leiden, Rusland zijn lot niet zal kunnen ont
gaan. In zijn tweede ontmoeting zei Mont
gomery over deze uitlating gealarmeerd
te zijn, waarna Kroesjtsjev tenslotte Mont
gomery was bijgevallen.
Inspectieplan
Montgomery is het eens met Kroesjt
sjev dat herstel van de Duitse eenheid op
het ogenblik niet voor verwezenlijking
vatbaar is. Kroesjtsjev is bereid tot een
uitgebreid inspectie- en controlesysteem
nadat de nationale strijdkrachten op
eigen grondgebieden zijn teruggetrokken.
Kroesjtsjev stemde in met twee van Mont
gomery's voorstellen, namelijk over
dracht van West-Berlijn aan neutrale
strijdkrachten onder de UNO en een een
voudig inspectieplan voor een beperkt ge
bied, dat geleidelijk zou worden uitge
breid.
De „Sunday Times" tekent bij Montgo
mery's artikel aan, dat niet alle voorstel
len van Montgomery overeenstemmen
met de officiële Britse politiek, hoewel hun
beider strekking is het wantrouwen lang
zaam maar zeker te doen verdwijnen. Het
blad acht het van groot belang, dat
Kroesjtsjev instemt met het Britse denk
beeld voor een inspectieplan in een be
paald gebied, evenals Kroesjtsjevs bereid
heid Berlijn los te behandelen van de
kwestie van de vredesvragen, omdat het
Westen weigert zich door dreigementen
onder druk te laten zetten. Zonder het
dreigement verliest de kwestie Berlijn
haar dringend karakter. Mits er sprake is
van werkelijke waarborgen voor de wes
telijke verantwoordelijkheden kunnen al
lerlei oplossingen op korte termijn wor
den overwogen.
Wat hun uiteindelijke bedoelingen om
trent Duitsland betreft, blijven Oost en
West echter lijnrecht tegenover elkaar
staan. De slotsom van het blad is, dat er
binnen zekere grenzen enige vorderingen
kunnen worden gemaakt op de weg naar
een vreedzamer wereld. Zij, die dit gelo
ven, zullen nieuwe bemoediging kunnen
putten uit de ontmoeting tussen Montgo
mery en Kroesjtsjev.
(Van onze correspondent in Bonn)
Te Hamburg heeft men ontdekt, dat
vierhonderd politie-agenten „zwart" werk
ten door tweedehands auto's uit andere
gebieden van West-Duitsland naar de Elbe-
stad te rijden. In de gehele bondsrepubliek
zouden vierduizend politie-agenten op deze
vermoeiende wijze hun weinige vrije tijd
gebruikt hebben voor bijverdiensten.
Dit kwam aan het licht toen te Hamburg
een paar agenten in hun dienstauto midden
op de dag op een afgelegen parkeerplaatsje
lagen te slapen. Het viel ook op, dat er op
de bureaus zo ongegeneerd gegaapt werd.
Een onderzoek wees uit, dat honderden
agenten op hun vrije dagen voor Ham-
burgse autohandelaren tweedehands auto's
inkochten en naar Noord-Duitsland brach
ten. De handelaren gingen er van uit, dat
men een betrouwbaar en vakkundig man
in de arm moest nemen om met een paar
duizend mark op stap te zenden, om een
tweedehands wagen te kopen. Zij kwamen
op het idee hiervoor agenten, die in politie
auto's reden, hiervoor te engageren. De
handelaren konden verzekerd zijn van de
betrouwbaarheid van de gekochte auto, van
de eerlijkheid van hun tijdelijke chauffeur
en van een relatief goedkoop en goed ver
zorgd transport.
In negen van de tien gevallen verkochten
zij de auto's met flinke winst naar het bui
tenland. De agenten streken weliswaar een
aardig bedrag per wagen op, maar kwamen
vooral na trein- en autoritten, van heen en
weer soms 1500 tot 2000 kilometer in vier
entwintig uur, vermoeid en zonder slaap
op hun eigenlijke werkEn daar ver
raste Klaas Vaak de vermoeide agenten
maar al te vaak.
De handelaren zijn zich van geen kwaad
bewust, de agenten trouwens ook niet.
Waarom mogen wij, zo zeggen zij, er niet
wat. bij verdienen? Onze lonen zijn aan de
krappe kant. Daarbij, zo onthulden zij, mag
men als politiebeambte blijkbaar wel een
handeltje hebben in siervissen of worst,
al of niet op naam van de echtgenote.
De Hamburgse politieautoriteiten hebben
tegen een reeks agenten een klacht inge
diend „wegens het zich niet op de juiste
wijze gedragen buiten de diensttijd".
WASHINGTON (AFP/Reuter) De
Amerikaanse oud-minister van Buiten
landse Zaken, John Foster Dulles, lijdt
aan een lichte longontsteking, zo is zater
dag te Washington bekendgemaakt. Dulles
wordt in het Walter Reedhospitaal in de
Amerikaanse hoofdstad verpleegd. De pa
tiënt reageert bevredigend op de behan
deling, zo werd voorts meegedeeld.
Men is in Washington ongerust over de
toestand van Dulles die thans nog is ver
zwakt. In kringen die met Dulles' artsen
in contact staan, noemt men de voorma
lige minister een „zeer ziek man".
De Pr et man, exit?
Het is al weer enige jaren geleden dat
onze maestro Elias een kernachtig oordeel
(zijn zoveelste) neerschreef: „De humor is
óp in de wereld!"
Ik had toen reeds enige jaren „wilde
vaart" beleefd, naast Toon Hermans, in
wiens programma's het onder meer een
taak van mij was zo nu en dan een, zij het
klein, deel humor op te brengen. Je gras
duint dan hier en daar in de Witzbladen
van de ganse aardbol, je mixt het een en
ander met wat er in jezelf nog aan leut
over is, en 's avonds probeer je 't uit met
het zweet in de handen en op het voor
hoofd, vis a vis het monster met duizend
koppen dat publiek heet. Totdat, De Muze
zij dank, Toon Hermans den volke kond
deed dat hij het alléén zou gaan doen, wat
tevens inhield dat ik niet meer hoefde.
Wat een verademing! Het zal twee jaar
daarna geweest dat Eduard Elias het neer
schreef: „Er is geen humor meer in de
wereld".
Waar ik er nu geen steek meer mee te
maken had, beaamde ik dit onmiddellijk
ten volle en trok ik me er verder geen
sikkepit meer van aan. Ik was er af!
En toch ging het maar door met de pret-
avonden vol leuke mannetjes en vrouwtjes.
Je voelde achter het pogen om leuk te zijn
het nachten-lang zwoegen van de auteurs,
het hijgend opbrengen van maar steeds
weer nieuwe kwinkslagen, tot ze uit
eindelijk gingen verdwijnen. Je zag de
pret-zoekende auteurs letterlijk het hoofd
in de schoot leggen, je hóórde hen zuch
ten: „Ik kan niet meer". De pretmolen aan
de stalen draad echter draaide door en
zond programma's de ether in, vergeefs.
De humor was óp.
En toen we dan verleden week op de be
vrijdingsavond de lol-oogst van de tien
jongste jaren terughoorden, toen beluis
terden we weer duidelijk het gehijg en ge
zucht van de schrijvers en schrijfsters: „Ik
héb niet meer! Hou er nou mee óp!" Dan
kijk je de krant in en je leest dat er met
september vieer een pret-programma zal
moeten vervallen, omdat het er niet meer
is! Dan zie je in gedachten de graven der
leut- en pretmannetjes waarop de gedenk
tekenen in grauwe rook, die de ether, in
trekt, de wegstervende lol achterna.
En dan schlagerliedjes. Wanneer ge de
teksten leesbaar vóór je ziet, dan verstil je
van narigheid en je denkt aan de onbe
kende auteur die eens geschreven heeft:
„Het prettige van schlagerliedjes is wel,
dat ze een kortstondig bestaan hebben".
Op die bevrijdingsavond dan wil je,
koste wat het kost, naar het hele program
ma luisteren en daar komt dan ineens
inderdaad, als een echt symbool van ónze
bevrijding van de namaakpret, de enige
bard die we nog hebben, Jules de Corte,
met één van zijn juwelen van liedjes: „Ik
zou wel es willen weten". Hier hoor je dan
opeens de meester, elk woord van zijn
liedjes en elke noot van zijn melodietjes
volkomen tref-zeker, en je herinnert je dan
dat er in de KRO-studio beloofd werd dat
hij te beginnen met september met zijn
eigen zelf-gedichte en getoonzette pro-
gramma'tjes in de ether zal terugkeren.
Juist als men daar dan een beetje ge
lukkig mee is, wordt een beetje melancho
liek het slot van het programma aange
kondigd en dat was een beetje
Om. bij de bevrijding te blijven: we
drukten op de bevrijdende knop en legden
ons ter ruste met de gedachte en de melo
die van „Ik zou wel es willen weten
Jan van Ees
Advertentie
38 ct per pakje
Onderscheiden. De Nederlandse
schrijfster An Rutgers van der Loeff-
Basenau is in Duitsland onderscheiden met
de prijs voor het beste infox-matieve jeugd
boek 1959 voor de Duitse vertaling van
haar boek „Amerika pioniers en hun
kleinzoons". Zij deelt de prijs met de
auteurs Leo Schneider en Maurice Ames.
In gemeenzame taal wordt kreperen
wel gebezigd voor: sterven, in het bij
zonder tengevolge van koude en ontbe
ringen. In Nederland is het woord be
kend geworden via het Duits. Daar
luidt het: krepieren. Maar de oorsprong
moet worden gezocht in het Italiaans,
in welke taal crepare voorkomt in de
betekenis: barsten, scheuren. Het daar
mee verwante Franse werkwoord crè-
ver leverde het thans verouderde Ne-
dex-landse creveren op. De begrippen:
barsten en sterven worden in ruwe taal
door elkaar gebruikt. Men hoort bij
voorbeeld zeggen: ik barst .van de hon
ger.
