Golden Fiction
Hooglopende twist onder
Westduitse socialisten
Debré voor nieuwe beproeving
Onder ons gezegd,
toch maar liever...
2-T MOTOR OIL
Desillusie
Starre toestand
Gematigden in het krijt tegen radicalen
Schoolkwestie dreigt republikeins
oud zeer weer open te rijten
cPraatótoel
3
Sukarno's plan kreeg
onvoldoende stemmen
Overleg met islamieten
Prinses Désirée 21 jaar
De treinramp op West-Java
Wagons zi jn op hellende
baan losgekoppeld
Toepolev onderscheiden
Spionnen-echtpaar in Aken
gearresteerd
Genose Kroesjtsjev'
Syrische ex-stafchef Bizri
krijgt asiel in Irak
€)p de
Y00R TWEETAKT MOTOREN
Irak zegt militair akkoord
met de V.S. op
DINSDAG 2 JUNI 1959
Zeer sombere geluiden klinken op rond
om de veelbelovend begonnen Nieuw-Gui-
nea-expeditie. Het zijn geen primitieve
klanken van verontruste of dreigende in
boorlingen, noch andere uitingen van
jungle-leven, doch zeer beschaafde vol
zinnen vol cijfers en berekeningen. De ex
peditie is namelijk aan 'n gedeeltelijke mis
lukking toe tengevolge van geldgebrek.
Zij zal waarschijnlijk haar einddoel niet
meer kunnen bereiken en zich tevreden
moeten stellen met de resultaten van haar
wetenschappelijk werk in de buurt van
het basiskamp. Bijzonderheden daarover
kan men op pag. 1 lezen, waarbij feiten
worden opgesomd die weinig hoop op een
gunstige verandering wekken.
Afgezien van de teleurstellingen op we
tenschappelijk niveau geeft deze gang van
zaken een betreurenswaardig blijk van
onvermogen aan de buitenwereld, die me
rendeels toch al sceptisch en critisch
staat tegenover de mogelijkheden der Ne
derlandse potentie als explorerend moe
derland. De argumentatie, die een star
vasthouden van het reusachtige eiland-
deel politiek moet ondersteunen, wordt er
door verzwakt. Er wordt hier niet iets
groots, doch daarentegen iets zielig kleins
verricht, alle grote woorden in regerings
verklaringen ten spijt.
De grootste desillusie is voor hen, die
het hardst hebben gewerkt om de expedi
tie te doen slagen en daarbij blijkbaar te
weinig steun van de verkondigers der leu
zen hebben ontvangen.
Men zou geneigd zijn te veronderstel
len dat in deze noodsituatie een reddend
ingrijpen van de regering mogelijk moet
zijn, ongeacht alles wat aanvankelijk is
gedaan of wat een ruime en risicodekken-
de steun van regeringszijde heeft belem
merd.
Noodgevallen eisen noodmaatregelen;
snel, drastisch en afdoende. Als deze uit
blijven omdat ze onmogelijk zijn, wordt
de twijfel aan de Nederlandse potentie
overzee nog des te groter.
Wie mocht menen dat de oplossing van
de kabinetscrisis in Nederland een uitzon
derlijk moeilijke en langdurige procedure
is geweest, kan nog wat leren van de com
plicaties waarmee men in Oostenrijk heeft
te kampen bij formatie van een nieuwe
regering.
In Nederland was de mogelijkheid van
een coalitie tussen de twee grote partijen
technisch aanwezig, doch in de praktijk
stuitte deze op onvoldoende aanknopings
punten tussen beider beleidsprincipes. De
tweede mogelijkheid die dan ook ver
wezenlijkt is lag in een rechtse coalitie,
tengevolge van de betekenisvolle winst
der liberalen.
In Oostenrijk is de katholiek-socialisti
sche coalitie technisch de enige mogelijk
heid, aangezien de liberalen geen beteke
nis hebben. De tegenstellingen tussen de
twee grote partijen, die slechts één zetel
verschillen, zijn echter zo groot dat de
katholieke formateur Raab geen kans
heeft gezien een akkoord te bereiken.
Door hun verkiezingswinst van vier ze
tels voelen de socialisten zich zeer sterk,
zodat zij grotere bevoegdheden in alle mi
nisteries eisen. De katholieke volkspartij
is van mening, dat het evenwicht in de
competenties reeds is bereikt en daarom
verklaart zij zich slechts tot kleine conces
sies bereid. Het lijkt er alleszins op dat
de onderhandelingen nog zeer lang zullen
duren en dat dus constructieve arbeid op
de basis van een nieuw coalitiestatuut
voorlopig niet mogelijk is. Men is reeds
drie weken met de onderhandelingen be
zig.
Als voorzitter van de Volkspartij en als
formateur verklaart Raab dat de socialis
ten al te hoge eisen stellen en dat zij stre
ven naar de „macht in de staat", Hiei-op
repliceerde de socialistische voorman dr.
Pittermann, dat de socialisten weliswaar
in de volksvertegenwoordiging een zetel
minder hebben, maar dat 25.000 stemmen
méér op hen waren uitgebracht. Dit merk
waardige feit staat in verband met het
bijzondere kiesstelsel, op grond waarvan
de uitgebrachte stemmen in Oostenrijk
over de aanwezige zetels worden ver
deeld. De socialisten hebben bij de verkie
zingen op 10 mei inderdaad meer stem
men behaald, zodat zij daarin een motief
zien om vergi'oting van hun bevoegdheden
te eisen. Wanneer er geen oplossing wordt
bereikt, zal formateur Raab zijn opdracht
teruggeven en zal dr. Pittermann met de
vorming van een kabinet worden belast,
maar dan zullen precies dezelfde moei
lijkheden blijven bestaan, want de socia
listen moeten in dat geval opnieuw on
derhandelingen gaan aanknopen met
de.... Volkspartij.
De belangrijkheid van kleine, doch krach
tige middenpartijen wordt door deze cri-
tieke en starre situatie wel zeer duidelijk.
Doch Oostenrijk heeft nu eenmaal het na
deel, dat het gebonden is aan de logge
mammoetpartijen, die niet soepel te be
sturen zijn en daardoor nooit dicht genoeg
bij elkander zijn te manoeuvreren om sa
men het landsbelang te slepen.
Advertentie
de zachtste van alle
DJAKARTA, (UPI) Vandaag zal het
Indonesische parlement voor de tweede
maal stemmen over Sukarno's plan voor
invoering van een geleide democratie. Bij
de eerste stemming, zaterdag, kreeg het
ontwerp niet de vereiste tweederde meer
derheid.
Premier Djuar.da heeft gedurende het
weekeinde besprekingen gevoerd met de
islamitische leiders om te trachten tot een
compromis te komen. Toen de premier
zaterdag liet doorschemeren, dat verwer
ping wellicht optreden van het leger kan
uitlokken, riep de islamitische afgevaar
digde Wahab Hasbullah uit: „De eenheid
der moslems is hersteld en wij zullen niet
buigen onder pressie. Laat het leger het
bewind maar overnemen. Wij nodigen hier
bij een militaire junta daartoe uit....".
Dinsdagmorgen zal voor de derde maal
worden gestemd.
De rechterhand van Sukarno, Ruslan Ab-
dulgani, is vandaag naar Tokio vertrokken
om de president verslag uit te brengen.
Sukarno wordt op 6 juni, zijn verjaardag,
in de Japanse hoofdstad verwacht.
Abdulgani is vice-voorzitter van de na
tionale raad en de man die het meest ver
antwoordelijk is voor de instelling van de
geleide democratie.
Prinses Desiree van Zweden viert
vandaag haar 21ste verjaardag. Een
recente foto van de prinses in een der
kamers van het koninklijk paleis in
Stockholm.
(Van onze correspondent in Bonn)
In de Westduitse sociaal-democratische
partij, de S.P.D., zijn het afgelopen week
einde even scherpe tegenstellingen over
de politieke richting van de partij ont
staan als zich in de regeringspartij, de
C.D.U., rond de opvolging van Adenauer
hebben geopenbaard. De knuppel in het
hoenderhok heeft de 49-jarige, tot de ge
matigden behorende secretaris van de
S.P.D.-bondsdagfractie, dr. Karl Mommer
geworpen, met felle critiek zowel op hoofd
redacteuren van partijbladen als op so
cialistische jeugdgroepen. Hij werd in het
openbaar door de overigens even gema
tigde plaatsvervangend voorzitter Von
Knöringen tot de orde geroepen.
Mommer heeft critiek geoefend op het
feit, dat zowel in de socialistische studen-
tenbond te Frankfort Am Main als in an
dere S.P.D.-jeugdgi-oepen een duidelijke
(Van onze correspondent in Parijs)
Terwijl de kwestie van het stemrecht
waarover het Franse parlement wil be
schikken en dat de regering het ontzegt,
zich geleidelijk aan beweegt in de richting
van de stellingen die generaal De Gaulle
altijd verdedigd heeft, doemt er al weer
een nieuw probleem op waardoor de po
litieke vrede in Frankrijk niet minder
wordt bedreigd. Tengevolge van de bij
zondere samenstelling van de volksverte
genwoordiging, is het gevaar groot gewor
den dat het oude zeer van de schoolkwes
tie opnieuw zal worden opengereten. In
dat geval moeten de regering en president
De Gaulle vrezen dat de tegenstellingen
tussen de kampen links en rechts, die het
staatshoofd met zijn bijna onbegrensde
persoonlijke gezag juist altijd probeert te
overvleugelen, de politieke, en misschien
ook de sociale, rust van het land op een
zware proef zullen stellen.
Van de grote revolutie af is de Franse
staat gegrondvest op het republikeinse be
ginsel van de „Laïcité": de scheiding tus
sen kerk en staat en de (religieuze) neu
traliteit van het openbare onderwijs. Dat
lekebeginsel is van ouds het krachtigste
bindmiddel geweest voor alle linkse of re
publikeinse elementen in Frankrijk, en zo
wel radicalen als socialisten en commu
nisten reiken, ondanks alle andere me
ningsverschillen, elkander ook nu nog op
dit punt de hand.
Doordat in dit „republikeinse kamp" het
communisme echter de oorzaak was waar-
DJAKARTA, (UPI) Een commissie
van onderzoek heeft zaterdag een voorlo
pig verslag uitgebracht over de oorzaak
van de treinramp in West- Java bij Tassik
Malaja. Volgens dit voorlopige verslag
maakte de treinconducteur vier passagiers-
rijtuingen en een goederenwagen van de
locomotief los, toen deze tegen een heuvel
helling tot stilstand was gekomen.
Maar toen de wagons eenmaal los waren
gekoppeld, begonnen zij terug te rollen,
van de helling af met een vaart van bijna
100 kilometer per uur. In de wagons zaten
500 mensen opeengepakt. Na aldus drie
kilometer te hebben afgelegd, ontspoorden
de rijtuigen en tuimelden over elkaar heen
het ravijn in op droge sawah's.
Sedert de ramp zijn meer dan vier ton
medische voorraden door de luchtmacht
naar de kleine, nu overvolle ziekenhuizen
van Tassik Malaja en andere stadjes ge
zonden, waar de gewonden zijn onderge
bracht. Sommige gewonden hebben 24 uur
lang in de wrakstukken beklemd gelegen
voor zij werden bevrijd. Het duurde alleen
al verscheidene uren voordat in dit afge
legen en door de Darul Islam beheerste
gebied de hulpactie op dreef kwam.
De opgaven der dodencijfers lopen zeer
sterk uiteen. Indonesische spoorwegamb
tenaren hebben nu weer meegedeeld, dat
voorzover bekend bij het spoorwegongeluk
in West-Java 91 mensen zijn omgekomen.
Volgens politiemeldingen zouden er ruim
honderdvijftig doden zijn.
door een gemeenschappelijke gedragslijn
en de wederzijdse solidariteit werden
ondermijnd, kon al onder de vierde repu
bliek aan dat lekebeginsel worden ge
tornd. Ongeveer vijf jaar geleden, slaag
de een coalitie van conservatieven, rooms-
katholieken en radicalen er in, ondanks
de weerstand der socialisten en der com
munisten, de wet Marie-Barrangé door
het parlement aanvaard te krijgen, waar
door een (bescheiden) overheidssteun aan
het onderwijs op kerkelijke grondslag mo
gelijk werd gemaakt. Met die subsidies
aan het „vrije onderwijs", plus de moge
lijkheid voor geestelijken op openbare
middelbare scholen catechisatie te geven,
werd toen een eerste stap gedaan die ge
makkelijk kan leiden tot de afzwering van
het traditionele beginsel van de republiek:
de scherpe scheiding der domeinen van
kerk en staat. Een volgende stap wordt
momenteel voorbereid. Nu het parlement
over een grote rechtsgezinde meerder
heid beschikt doordat de communisten en
de socialisten, kwantitatief, zeer oneven
redig in de Nationale Vergadering verte
genwoordigd zijn, is de verleiding voor
het „clericale" kamp bijzonder groot om
zijn invloed in het onderwijs te consolide
ren en zelfs uit te breiden.
Netelig parket
Bij die pogingen, of dat offensief, zullen
de regering en president De Gaulle in een
netelig parket worden gebracht. Als gelo
vig en overtuigd rooms-katholiek, zal de
generaal zich moeilijk doof kunnen tonen
voor de verlangens of eisen van een groot
deel van zijn eigen aanhang, dat aanstuurt
op verhoogde kansen voor het onderwijs
op kerkelijke grondslag. Zijn politiek in
stinct zal hem echter óók zeker doen be
grijpen, dat door deze oprakeling van de
schoolkwestie, zijn levenswerk van de res
tauratie der republiek onmiddellijk wordt
Tijdens de 52ste internationale lucht
vaartconferentie, die in Moskou wordt
gehouden, is de Russische vliegtuig
ontwerper Toepolev onderscheiden
met een gouden medaille van de inter
nationale luchtvaartfederatie. De on
derscheiding werd hem uitgereikt door
de presidente van de federatie,
Jacqueline Cochran.
ondergraven. Reeds nu worden er op tal
van plaatsen in Frankrijk vergaderingen
en congressen belegd van ouderverenigin
gen die proclameren dat ze geen enkele
aantasting van het neutrale onderwijs zul
len gedogen. En het is voor De Gaulle
spelen met vuur thans te riskeren dat, ter
verdediging van dit beginsel, het een
heidsfront tussen communisten, socialis
ten en zelfs radicalen zou worden hersteld.
In de hoop het schip van staat toch nog
tussen die klippen te kunnen doorloodsen,
heeft premier Debré bekend gemaakt dat
er een commissie wordt gevormd uit voor
aanstaande figuren uit het onderwijs en
vertegenwoordigers der onderscheiden
geestelijke gezindten, die het pi'obleem
van het vrije en het openbare onderwijs
dan, buiten de sfeer der partijtegenstellin
gen, zal bestuderen. De regering hoopt op
deze wijze de kwestie nog te kunnen ont
doen van haar lading aan politieke ressen
timenten en rancunes en nog voor de zo
mer een oplossing te vinden, waarbij de
republikeinse kool en de kerkelijke geit
beide gespaard zouden worden. Maar de
spanningen die zich wederzijds reeds nu
rond dit oude zeer openbaren, rechtvaar
digen de vrees dat die hoop maar op een
zéér smalle grondslag rust..
(Van onze correspondent in Bonn)
Het spionnenechtpaar Offergeld, uit
Aken, is wel zeer snel gegrepen nadat de
vrouwelijke helft van het paar was begon
nen te spioneren in het Westduitse minis
terie van Defensie. De 35-jarige secreta
resse mevrouw Ingeborg Offergeld trad
op 1 mei in dienst van het ministerie en
op 15 mei werd zij gearresteerd. Het was
reeds na enkele dagen duidelijk, dat me
vrouw Offergeld in dienst stond van de
Oostduitse spionagedienst. Zij had kenne
lijk opdracht rechtstreeks over het minis
terie te rapporteren en begon van de eer
ste dag af reeksen formulieren, die een
ieder in handen kan krijgen door te ge
ven.
Mevrouw Offergeld, moeder van twee
kinderen, is afkomstig uit Oost-Pruisen.
Haar man, een veel gevaarlijker spion, is
eveneens gearresteerd. Hij bleek bij te
rugkomst van een rit naar Oost-Berlijn
een actetas met duizenden marken te heb
ben meegebracht, het loon blijkbaar voor
het werk van hem en zijn vrouw.
neiging bestaat om sympathie te tonen
voor Oost-Duitsland. Tezelfdertijd schilde
ren deze uiterst linkse groepen de huidi
ge regering-Adenauer af als „de zwartste
reactie". Mommer gewaagde van „Pan-
kov's Trojaanse ezels", waarmede hij de
communistische infiltratie in bepaalde
S.P.D.-groepen bedoelde, vooral in die
groepen, die nog altijd uitgaan van marxis
tische begrippen als klassestrijd en der
gelijke.
Mommer heeft het hier niet bij laten
zitten. Hij joeg ook de hoofdredacteuren
van negen S.P.D.-bladen, die onlangs een
reis naar Rusland hebben mogen maken,
tegen zich in het harnas. Mommer ver
weet deze partijgenoten dat zij tijdens een
gesprek te Moskou met de Russische mi
nister-president en partijleider Kroesj
tsjev waren ingegaan op het aanbod van
deze om elkaar „Genossen" (kameraad)
te noemen. Met deze goed-marxistische
truc om zijn Westduitse socialistische gas
ten als strijders voor hetzelfde ideaal
als de communisten te betitelen, had
Kroesjtsjev enige maanden geleden in
Oost-Berlijn reeds succes gehad bij....
Erich Ollenhauer, de voorzitter van de
S.P.D. Ollenhauer was toen ook ingegaan
op het „Genosse"-aanbod van de Russi
sche partijleider en had deze braaf „ka
meraad." .Kroesjtsjev genoemd.
Mommer en andere S.P.D.-leiders heb
ben zich daarover kennelijk gegeneerd.
Over Ollenhauer's buiging tegenover
Kroesjtsjev zweeg Mommer, over die van
de S.P.D.-journalisten zei hij dezer da
gen: „Voor een sociaal-democraat moet
het onmogelijk zijn Kroesjtsjev als „ka
meraad" aan te spreken. Wanneer men
niet beschikt over voldoende geestelijke
bagage om met Kroesjtsjev te onderhan
delen, moet men thuis blijven". Dat heb
ben de S.P.D.-journalisten, pas terug van
hun Moskouse snoepreisje, niet genomen:
zij hebben bij het hoofdbestuur van hun
partij een aanklacht tegen Mommer in
gediend.
Ten slotte heeft de overigens toch zo
gematigde Beierse S.P.D.-vice-voorzitter
Von Knöringen, Mommer. op een perscon
ferentie in Neder-Saksen, bestraffend
voorgehouden dat het zo erg niet is met
het radicalisme van de sociaal-democra
tische jeugdbeweging. Het is er echter in
feite zo erg mee gesteld, dat S.P.D.-stu-
dentengroepen te Bonn, Berlijn, München
en Kiel zich reeds achter Mommer en te
gen hun vrienden te Frankfort hebben ver
klaard.
Dit ziet men te Bonn als uitingen van
de plotseling opgetreden spanningen in de
S.P.D., die overigens al sinds jaar en dag
bestaan. Mommer heeft daarbij de radi
cale kat de bel aangebonden, in plaats van
te wachten tot men de ruzie binnenska
mers zou bijleggen. Men zegt dat hij bij
zijn gevecht met de uiterst linkse elemen
ten in de partij kan rekenen op presidents
kandidaat professor Carlo Schmidt, op de
defensie-specialist Fritz Erler en op burge
meester Willy Brandt van West-Berlijn.
Het wordt duidelijk geacht dat deze ge
matigde groep, die het vorige jaar op het
partijcongres te Stuttgart het radicalis
me reeds bestreed, openlijk in het krijt
wil treden tegen de radicale groep, die
blijft zweren bij de Marxistische idealen
en die daardoor de S.P.D. niet aanvaard
baar maakt voor de zo belangrijke burger
lijke middengroepen.
Hierom zegt men thans te Bonn dat
links en rechts in de S.P.D. in een hevig
gevecht zijn gewikkeld. Links, dat liever
met Oostduitsers dan met Adenauer en
de zijnen praat, rechts dat het marxisti
sche vocabulaire wil afschaffen en sociaal-
economisch liberaal water in de rode wijn
wil doen. Links dat is de vice-voorzit-
ter en ex-communist Wehner, rechts be
halve Schmidt ook Von Knöringen.
In het zicht van de Bondsdagverkiezingen
van 1961 moet dit gevecht in de S.P.D.-lei
ding tot een overwicht van de gematig
de, „rechtse" groepen op straffe van een
zekere, vierde, overwinning voor de C.D.U.
leiden, want in het Duitsland van Ade
nauer en Erhard, dat een land van melk
en honing lijkt, klinken de radicale, om
ouderwetse marxistische idealen schreeu
wende studenten en tegen Kroesjtsjev
„genosse" roepende S.P.D.-journalisten
anachronistisch, ja, bijna collaborateur
achtig
LONDEN (Reuter) Volgens radio-
Bagdad heeft de Iraakse regering politiek
asiel verleend aan Afif el Bizri, oud-staf
chef van het Syrische leger. President
Nasser had hem ontslagen omdat hij in
verbinding zou staan met communisten.
Bizri ontkende dat hij communist was.
De rokers
Wie niet rookt moet eens op de reacties
letten van de personen die u een roker
tje aanbieden dat gij afslaat. „Ik rook
nooit". „Wat zegt u me daar!", roept dan
uw persoon uit, „rookt u nooit? Dat is
voordelig. Ik wou dat ik dat ook kon
zeggen". Dat is Reactie N umm er o
Een.
Reactie N umm er o Twee is aldus:
Wat zult elke maand een geld over
houden!"
Reactie N umm er o Drie stamt
uit de mensen met de aamborstige asem-
pijpen, de ochtendhoesters, de borstbe-
klemmers, de zenuwkuchers, de lijders aan
verstopte bloedcirculaties, astmatische
aanstuwingen en bronchiole toestanden.
Die kijken u, de niet-roker, geruime tijd,
als door een vuistslag getroffen, bloed
doorlopen aan om te zien of gij dat nu
werkelijk meent en of zij niet te doen
hebben met een olijkaard, en zeggen dan
zwaar hijgend: „Maak geen geintjes, man;
wie rookt er nou niet! Het is geen man die
niet roken kan". En dan breken zij uit
in een hoesterig gelach en zeggen ineens
geheimzinnig, over een adem zo dik als
een rioolbuis: „Nou, ik wou dat ik dat ook
zeggen kon. Maar ik kan er niet meer
buiten. Daarom heb ik het zo lillijk op me
borst. Dokter zegt
En dan komt Dokter. Altijd. Dat hoestje,
zgt Dokter, dat vuile rocheltje, 's morgens
waar de buren zo van wakker schrikken,
dat gemene reutelt je, dat ingeslikte mond-
harmonikaatje, tja, zegt Dokter, dat kómt
ervan! „En vroeger rookte ik nooit; ik ben
er mee begonnen in de oorlog, weejewel".
Klas s e Vier. De weemoedige klasse
die zegt: „Ik heb ook eens drie weken
lang niet gerookt; en zó voelde ik me: zó.
Geen geblaf meer. Geen doodsstrijd. Geen
rocheltje. En toen op een avond, ineens,
hè, met Merie en Koos en Tien, toen zeien
ze: als je er echt df bent, moet je in staat
zijn er nü een te roken en het daarna weer
helemaal te laten ook. Dat is de proef op
de som. Ik dus roken. Wèg was ik".
KI a s s e V ij f is de klasse der „zomaa.r-
rokers". Waarom rookt u? Zomaar. „Wilt
u een sigaret?", vraagt zo'n Klasse Vijf-er.
„Ik rook nooit". Dan ineens wordt de „zo
maar-roker" een beetje fel, een beetje
stekelig. Hij kijkt u schuins aan alsof hij
u iets zal gaan verkopen. En zegt dan: „lk
kan het élk ogenblik laten hoor. Ik rook
zomaar. Ik ben niet verslaafd zoals zoveel
lui. Ik laat het zonder de minste moeite.
Dan hou ik er gewoon mee op! Dan zeg
ik tegen me vrouw: ik rook nou weer 'es
een week of wat niet. Het doet me niks".
En dan trekt zo'n Klasse Vijf-er zeer diep
de rook tot geheel onder in de schoenen en
blaast een minuut of acht later weer uit
en zegt: „Ik heb er niet de minste moeite
mee. Ik rook zomaar. Ik kan het laten als
ik wil". Deze rokers moet gij in de gaten
houden; het zijn de z.g. wilskrachtig en
onder de rokers. Dat zijn lelijkerds ergens
van binnen.
Duif
Adv^-tentie
/fnffliiimiiï
*UU11IU|J|U'
vermengt zich vanzelf met
de benzine in de tank.
Esso 2-T Motor Oil bevat
een speciale doop die bij
tweetakt motoren veelvul
dig voorkomende lagercor-
rosie doeltreffend bestrijdt.
Esso 2-T Motor Oil is de
ideale motorolie voor alle
typen tweetakt motoren,
ook voor bromfietsen.
Verkrijgbaar in bussen van
V4 en 1 liter.
WASHINGTON (Reuter) Het Ameri
kaanse departement van Buitenlandse
Zaken heeft medegedeeld dat Irak een
overeenkomst tot militaire hulpverlening
die het in 1954 met de Verenigde Staten
had gesloten, heeft opgezegd. Hieraan
werd toegevoegd dat Washington sinds de
revolutie van medio 1957, waarbij koning
Feisal werd vermoord en Kassem c.s. de
macht aan zich trokken, geen militaire
uitrusting meer naar Irak heeft gezonden.
In de Iraakse nota is niet gesproken
over terugtrekking uit het program voor
technische hulp, krachtens hetwelk de
Verenigde Staten aan Irak twee miljoen
dollar per jaar hebben gefourneerd gedu
rende de laatste zeven jaar. Irak heeft
vorige maand een overeenkomst met
Groot-Brittannië gesloten voor de aan
koop van wapens en vermoedelijk ont
vangt Irak ook wapens uit Rusland.
