WILLEM II
y
KIEKEN
jams, zó
voordelig!
r
Spoedcursus radioactiviteit
werd in Engeland voltooid
Weer een kapitein van Köpenick
in West-Duitsland ontdekt
J
Ereschuld
BADCOSTUUMS
VOGELZANG
Moordpartij
Van dag tot dag
Pic-nic
geknipt om te
Speurwerkprijs voor
ir. W. J. van der Eb
Nederlanders onder indruk
van Britse voorzorgen
Coudenhove-Kalergi uit de
Europese Unie gestoten
Wegens verraad aan de
Europese Duitsezaak
Actie tegen kerken in Oost-
Duitsland en in Hongarije
Als 'n^gyr U niet lijkt
U niet zint
te lang duurt
probeer dan de 4e manier
van roken
het sigaartje
dat U als sigaret kunt roken
Adjudant van de chef der luchtmacht een bedrieger
Energie uit de waterstofbom
kan bergen verzetten
0p de
<~Praatótoel
Zwaardemaker's
93 ct
Neemt vaker
Zwaardemaker...
Presidentsverkiezing op
1 juli in West-Berlijn
Verkeerde demonstratie?
DONDERDAG 4 JUNI 19 5 9
«j
Naar aanleiding van de plechtigheid in
het Vredespaleis in Den Haag, waar
woensdag in tegenwoordigheid van Konin
gin Juliana het „Nederlandse Comité
Vluchtelingenjaar 19591960" werd ge
ïnstalleerd, kan worden opgemerkt dat dit
lofwaardige initiatief een bittere bijsmaak
heeft.
De kalender wijst juni 1959. Het vluchte
lingenprobleem in Europa dateert van
1945. Veertien jaar geleden is dit ontred
derde werelddeel geconfronteerd met de
ellendige gevolgen van de Tweede Wereld
oorlog, waarbij de ontheemde, dakloze,
van alles beroofde vluchtelingen wel een
van de grootste en meeste spoed eisende
vraagstukken vormden.
In West-Duitsland heeft zich sindsdien
het „Wirtschaftswunder" voltrokken. In
Nederland is, na een moeilijke worsteling,
de welvaart doorbroken. In Engeland heeft
zich een moeizaam doch gunstig verlopend
proces van economische opgang voltrok
ken. In Frankrijk en andere oorlogslanden
heeft men de gevolgen van de catastrofe
veel moeilijker kunnen overwinnen, doch
overal is koortsachtig en voortdurend ge
werkt aan de nieuwe toekomst, die door
Amerikaanste steun rooskleuriger is ge
worden dan mogelijk leek.
Doch de duizenden vluchtelingen zijn
vluchtelingen zonder huis gebleven. Eén
generatie van kampbewoners heeft de kans
op een menswaardiger bestaan gemist,
doordat de tijd daartoe verlopen is. De
jongere generatie van vluchtelingen her
innert zich de oorlog nauwelijks meer, doch
is opgegroeid in omstandigheden die voor
haar normaal zijn gaan lijken omstan
digheden die haar een verwrongen beeld
geven van wat de gecultiveerde en poten
tiële samenleving in Europa haar leden
bieden kan.
Er is in de loop der jax-en op pax-ticulier
en overheidsniveau ook en vooral in
intei-nationaal verband veel onderno
men ter liquidatie van het vluchtelingen
probleem, doch de resultaten zijn altijd
zeer mager geweest, ondanks de vaak be
wonderenswaardige opofferingen van
functionarissen en organisaties. Met name
in het kader van de Europese samenwer
king heeft het aan initiatieven niet ont
broken, terwijl iedereen zich de inspannin
gen van de UNO-commissarissen voor de
Vluchtelingen en speciaal die van de Ne
derlander Van Heuven Goedhai-t herinne
ren zal. Doch ondanks de enorme bedra
gen, die tot het herstel in de ontwikkeling
der naoorlogse economische omstandig
heden werden opgebracht, is men er nooit
in geslaagd daarbij een bruikbaar deel voor
de vluchtelingen af te zonderen.
De schandvlek der vluchtelingenkampen
is blijven bestaan en men is thans nog eens
opnieuw begonnen met een poging, haar
uit te wissen. Te laat voor velen, doch
niettemin nog dringend noodzakelijk. Er
kan nog veel gered worden, ook al is er
ontzaglijk veel voorgoed verloren gegaan.
De indruk, dat de regeringen in hun po
gingen om apart of gezamenlijk de oorlog
teboven te komen het menselijke leed zijn
vooi-bijgegaan en teveel in handelsbalan
sen en deviezen hebben gedacht, kan niet
meer worden weggenomen. Dat in de UNO
thans toch nog de overtuiging leeft, dat
men in groot verband een vertwijfelde po
ging tot algehele oplossing moet doen, be
wijst dat in die regeringen mensen aan
wezig zijn voor wie deze kwestie een ge
wetenszaak betekent. Koningin Juliana
heeft woensdag gesproken van een ere
schuld. Het is te hopen dat men er in
alle UNO-landen zo over denkt en dat men
de actie van het thans opgerichte comité
niet uitsluitend langs de particuliere wegen
laat lopen.
Advertentie
(ook in kleur)
Tijdens de eerste dag van de twee da
gen 'durende jaarvergadering van het Ko
ninklijk Instituut van Ingenieurs te Ap-
pingedam is de Speurwerkprijs van dit
instituut uitgereikt aan ir. W. J. van der
Eb, hoofdingenieur A. bij de directie
Bruggen van Rijkswaterstaat te 's-Gra-
venhage.
(Van onze correspondent in Londen)
Een groep van twaalf Nederlanders, al
len functionarissen van de geneeskundige,
pharmaceutische en arbeidsinspecties,
alsmede van het ministerie van Sociale
Zaken, van het Rijksinstituut voor de
Volksgezondheid en stralingsartsen ver
bonden aan de universiteiten van Amster
dam, Leiden en Delft heeft een studiebe
zoek aan Engeland gebx-acht. Dit bezoek
vormde de afronding van een door deze
groep van oktober tot mei gevolgde spoed
cursus aan het Instituut voor radiopatho-
logie en stralenbeschermir te Leiden.
Het is de eerste maal, dat een dergelijke
cux-sus was georganiseerd voor degenen,
die verantwoordelijkheid dragen voor het
lichamelijke welzijn van het Nederlandse
volk en die thans in het bijzonder hun
aandacht richten op de stralenbescher-
ming in vei-band met de onstuimige ont
wikkeling der kernenergie. In de naaste
toekomst zullen nog vele anderen hiertoe
worden opgeleid. De cursisten hadden
reeds eerder een bezoek gebracht aan het
Belgische atoomcentrum in Mol.
De groep woonde in Sutton (Surrey) le
zingen en demonstx-aties bij. Ook werden
enkele ziekenhuizen bezocht. Deze excur
sie was voor de betrokkenen buitengewoon
nuttig, omdat Engeland op het gebied van
de stralenbescherming meer ervaring be
zit dan ons land. Inzake de kernenergie
hebben de Britten immers sinds de oorlog
pioniersarbeid verricht.
Een van de cursisten was dr. P. Spaan
dei-, hoofd van het laboratorium bodem,
water en lucht van het Rijksinstituut voor
de Volksgezondheid te Utrecht; hij was
vooral onder de indruk van de grote zorg
vuldigheid, waarmee de Bx-itse autoritei
ten, belast met de beschei-ming van de
burgerbevolking, tegen radioactiviteit,
hun taak verx-ichten. Hij was ook bijzon
der getroffen door de veiligheidsmaatre
gelen in een der Londense ziekenhuizen.
Degene, die verantwoordelijkheid droeg
voor het daar gebruikte radioactieve ma
teriaal, zoals radiumnaalden, beschikte
daar namelijk over een speciale platte
grond, voorzien van over rails lopende
dopjes, welke de in het ziekenhuis voorra
dige radioactieve stoffen voorstelden.
Door deze visuele administratie kan de
ze man met een enkele oogopslag zien,
waar het materiaal zich in het ziekenhuis
bevindt. Ook wanneer de stoffen het ge
bouw verlaten, staat op de kaart aange
geven, waar zij zijn heengebracht. Dit is
een belangrijke maatregel ter voorkoming
van zoekraken. Het was een voorbeeld van
BAZAL (UPI) De Europese Unie heeft
graaf Richard Coudenhove-Kalergi, de
64-jarige stichter van de Paneuropese be
weging, uitgestoten. Het besluit om hem
buiten te sluiten werd met algemene stem
men genomen, omdat hij niet vasthield
aan het denkbeeld van een vrijelijk ge
federeerde Europese eenheid, door het
volk van Oost-Duitsland zijn recht op vrij
heid en zelf-beschikking te ontzeggen.
Daaraan werd toegevoegd, dat de stap
was genomen, om de Europese Unie „dui
delijk te distanciëren" van de compromit
terende actie van Coudenhove-Kalergi,
die de ministers van Buitenlandse Zaken
in Genève heeft voox-gesteld Oost-Duits-
land diplomatiek volledig te erkennen
en het feit te aanvaax-den dat er twee
Duitse staten zouden zijn.
De Europese Unie is van oordeel, „dat
het als een verraad aan Europa kan wor
den beschouwd, als een strijder voor de
eenheid van Europa geen aandacht be
steedt aan het recht op vrijheid en zelf
beschikking van een land, door het aan
vaarden van een situatie, die tegen dat
recht ingaat".
de doelmatigheid, kenmerkend voor de
Britse wex-kmethoden op dit terrein. In Ne
derland zit men thans, zo vertelde men
ons, midden in de voorbereiding van een
afdoende regeling voor de stralenbescher
ming en het Rijksinstituut voor de Volks
gezondheid speelt hierbij een voorname
rol. Bij Koninklijk Besluit zijn reeds twee
wettelijke maatregelen tot stand geko
men. De eerste is bet ioniserende stralen-
besluit (op grond van de Veiligheidswet)
terzake van bescherming van personeel,
dat met radioactieve stoffen omgaat of
aan straling is blootgesteld. Het andere is
het radioactieve stoffenbesluit (op grond
van de Warenwet) dat het verkeer met de
ze stoffen regelt. Een vergunningsstelsel
is reeds in werking getreden. Fabrikan
ten en importeurs van radioactief mate
riaal mogen dit alleen aan daartoe gerech
tigde personen leveren.
Bovendien is voorgeschreven, dat het
verkeer van isotopen (radioactieve ele
menten) moet worden geregistreerd. An
dere maatregelen worden thans nog uit
gewerkt. De gezondheidsraad verricht in
verband hiermede allerlei voorbereidend
wetenschappelijk werk. Dit alles zal met
tertijd zijn bekroning vinden in een alge
mene atoomwet, welke een aantal minis
teries zal omvatten. Kort voordat de cur
sisten in het Liverpool street station in de
boottrein stapten, werd daar groot alarm
gemaakt wegens een brand in een baga
gelokaal, waarbij radioactief vloeibaar
thorium, dat daar ter verzending gereed
lag, was vrijgekomen; gelukkig zonder
ernstige gevolgen. Voor de studiegroep
vormde dit incident een aanschouwelijke
les, welke de theorie aan de praktijk toet
ste.
BERLIJN (UPI) De Duitse Evange
lische kerk heeft opnieuw geklaagd over
interventie door de Oostduitse autoritei
ten in het kerkelijk leven. In een commu
niqué dat in West-Berlijn werd uitgegeven
wordt melding gemaakt van een aantal
„ernstige inbreuken" tegen de kex-k. Het
stadsbestuur van Wittenberg doet op het
ogenblik pogingen de rechten van de kerk
op de „Lutherhalle" te beperken, in
Hoyerswerde heeft de gemeenteraad een
predikant en zijn vrouw uit hun huis ge
zet en de stadsraad van Halbei'stadt wil
de onlangs gerestaureerde kathedraal niet
weer voor de kexit beschikbaar stellen.
Stalinist
WENEN (UPI) Karoly Olt is, als op
volger van Janos Horvath, benoemd tot
voorzitter van het Hongaarse bureau-voor
kerkzaken, aldus bericht radio-Boedapest.
De benoeming van de „stalinist" Olt tot
voorzitter van de Hongaarse staatskerk zal
waarschijnlijk een verdere verscherping
inhouden van de communistische politiek
ten opzichte van de rooms-katholieke kerk.
Horvath, die de laatste zeven jaren voor
zitter was van de staatskerk zou worden
verweten, dat hij „te zwak" optrad jegens
de roomskatholieke kerk en dat hij „x-eac-
tionaire krachten" binnen de rooms-katho-
lieke geestelijkheid zou hebben geduld.
De betrekkingen tussen de regering en
de rooms-katholieke kerk zijn slechter ge
worden, nadat Seminaristen in het hele
land zich openlijk tegen het bewind had
den verzet, door te weigei-en, zich te asso
ciëren met pro-communistische pries
ters. Als een gevolg daarvan werden velen
die voor priester studeerden weggezonden.
Advertentie
De opperbevelhebber van de Westduitse
luchtmacht, generaal Kammhuber, heeft
van oktober 1956 tot februari een zwende
laar als eerste adjudant naast zich gehad.
Dezer dagen is bekend gemaakt, dat de
ze adjudant, de kapitein Adam von Gliga,
een reeks valse opgaven heeft verstrekt
over zijn verleden. Men heeft hem ten slot
te zo onder druk gezet, dat hij „op eigen
verzoek" werd ontslagen.
Tevoren was het Westduitse ministerie
van Defensie, na een langdurig onderzoek,
tot de conclusie gekomen, dat Gliga niet
het adellijke personage was, waarvoor hij
zich uitgaf. Voorts was er geen sprake
van, dat hij als eerste luitenant uit de twee
de wereldoorlog was gekomen en ten slotte
waren zijn opgaven dat hij onderscheiden
was met het ijzeren kruis eerste klasse
en dat hij eindexamen gymnasium had ge
daan al even onwaar. Meer dan twee jaar
lang zat „Oberleutnant" Von Gliga in de
onmiddellijke omgeving van de chef van
de luchtmacht.
Te Bonn vraagt men zich af waar het
heen moet met het aanzien van onder
scheidene ministeries. Nog niet zo lang ge
leden werd de chef-psycholoog van het
Westduitse leger, Schneider, ontmaskerd
en veroordeeld als een oplichter, die met
valse diploma's en een bijzonder handige
Advertentie
19.75 -59.75
Exclusieve modellen, zowel in lastex als in
coton-imprimé.
Import uit Zwitserland, Frankrijk en Israël.
n.v. modemag. - gr houtstr. 26-30 - haarlem
wijze van optreden was doorgedi-ongen
tot de hoogste functies van het ministerie
van Defensie en hogelijk werd geprezen als
een kundig man.
De laatste tijd hebben reeksen arresta
ties plaats gehad in het ministerie van
Buitenlandse Zaken en dat van Defensie,
op het hoofdkantoor van de regerings
partij, de C.D.U., en op andere plaatsen
van lieden, die spioneerden voor Oost-
Duitsland. Er moet, zo zegt men te Bonn
een eind komen aan het bestaan van on
gekwalificeerde personen wie het tijdens
de moeilijke, en soms verwarde, periode
van de opbouw van de Westduitse staat
blijkbaar zonder veel moeite gelukt is
omhoog te klauteren. Men vraagt zich
vei-der af of er geen organen zijn, die de
ministeries en het leger kunnen bescher
men tegen dergelijke indringers.
(Van onze correspondent in Londen)
Sir William Penney, de vervaardiger
van de Britse waterstofbom, heeft ver
klaard dat zijn wetenschappelijke staf
plannen maakt voor de verplaatsing van
bergen en het graven van havens met
atoom- en waterstofbommen. Verder
houdt men zich bezig met de mogelijkheid
om door te dringen tot diep in de grond
verborgen olielagen. Al deze plannen zijn
van het allergrootste belang voor het tot
ontwikkeling brengen van de economisch
achtergebleven gebieden van het Britse
Gemenebest. Het moeilijke probleem is
echter deze aardverschuivingen tot stand
te brengen zonder het stralingsgevaar te
vergroten. Men tracht te bei-ekenen hoe
groot het gat is, dat een bomontploffing
zal veroorzaken. Met Amerika, dat reeds
belangrijke vorderingen op het gebied
van de vreedzame toepassing van de kern-
energie heeft gemaakt, worden voortdu
rend gegevens uitgewisseld.
„Het vermoorden van het
valse sentiment in kinder
poëzie", zoals een lezer de
ironische analyse van kinder-
versjes in deze rubriek van
vorige week betitelt, „blijkt
een eis des tijds te zijn." werd
mij van bevriende zijde mede
gedeeld Vandaar, dat ik het
waag deze moordpartij voort
te zetten en enige andere spe
cimina van die soort littera
tuur onder de guillotine te
plaatsen.
Daarbij moet ik echter ont
kennend antwoorden op een
vraag, die mij gewerd: „Kunt
u ze zelf soms beter beden-
Ken?" Neen, dat kan ik inder
daad niet.
„Torentje, torentje, busse-
kruit, wat hangt eruit? Een
gouden fluit een gouden
fluit met knopen. Torentje is
gebropen."
Het typische woord, waar
mee dit schone vers eindigt,
is een aanpassing aan de eisen
der rijmerij, om althans nog
enige poëtische waarde te
geven aan het geheel. Overi
gens is de zin van het vers
volkomen duidelijk: het gaat
hier om een vestingtoren, die
gevuld is met buskruit. Zoals
men weet werden eertijds uit
dergelijke torens altijd gouden
fluiten naar buiten gehangen,
die zorgvuldig waren dicht
geknoopt.
Fluiten met knoopsluiting
zijn heden ten dage niet meer
in gebruik en men maakt
trouwens ook geen gouden
fluiten meer. Doch wat een
enorme fluit dat in de grijze
y^eno
oudheid moet zijn geweest,
kan men afleiden uit het feit
dat de toch zo stevig gebouw
de toren overhelde en door
midden brak. Een klassiek
drama is aldus op speelse,
zangerige wijze aan ons over
geleverd.
„Schuitje varen, theetje
drinken, bloemetjes plukken,"
aldus schildert een oud vers
onze kinderen een feestelijke
uitgaansdag met louter ge
neugten voor. „Varen naar de
Overtoom" specificeert de
plaats van handeling. Het is
dus een lied voor Amster
damse kinderen, die bloeme
tjes plukken als een zeldzaam
feest beschouwen. Welgemoed
gaan de bleekneuzige stads-
kindertjes dus ter spelevaart,
doch wreed is de desillusie:
niet alleen wordt hun op de
plaats van bestemming de on
sympathieke zoete melk met
geweld in het keelgat gegoten,
doch in die vloeistof bevinden
zich nog brokken ook. Deze
marteling wordt geargumen
teerd met: „Kindetjes mogen
niet jokken," maar zo'n kin
derlijke overtreding gedoogt
mijns inziens toch een derge
lijke sardonische maatregel
niet.
„Draai er het wieltje nog
eens om, klap eens in je hand
jes, zet je handjes in je zij, op
je borstje allebei. Dat gaat
kindjes neus voorbij."
Vermoedelijk heeft men hier
te doen met een sadistische
dressuur-methode, die men
ook wel eens bij jonge honden
toepast. Men houdt een lek
kernij in de hoogte, laat het
slachtoffer allerlei toeren ver
richten met de suggestie dat
hij ten slotte beloond zal wor
den en als het arme wezen
tje uitgeput neerzinkt en zijn
mondje opent om het lekkers
in ontvangst te nemen, steekt
men het in eigen mond en
zegt de slotregel op satanische
grijnstoon.
Een wel zeer in onbruik ge
raakt gedicht is het bekende:
„Goedenavond tante Betje,
goedenavond ome Jan. En
mijn moeder laat je vragen,
of je niet eens komen kan,
met de kleine poppedeine en
de grote bombam. Goeden
avond"(bis).
Men vraagt zicli af, wat eer
tijds het echtpaar Jan en Betje
heeft geantwoord, en of zij
onmiddellijk met hun poppe
deine en bombam onder de
arm op visite zijn gegaan. Het
is duidelijk dat dit vers totaal
uit de tijd is. Jan en Betje
zeggen nu natuurlijk: „Het
spijt me. maar we moeten
vanavond naar de televisie
kijken." Dat toestel hebben ze
gekocht van het geld, dat de
verkoop van hun bombam
heeft opgebracht. En poppe
deine zit met jongens in het
park te vrijen.
Een prachtig voorbeeld van
mislukte pedagogie levert
het volgende epos: „Och Jan
tje, wil niet huilen, daar heb
je mijn beste muilen, daar heb
je mijn mooie beugeltas, daar
al mijn goeie geld in was."
Jantje, immers, heeft de
muilen uiteraard woedend
over de tafel gesmeten. Wat
moet hij met muilen? En de
beugeltas heeft hem helemaal
tot razernij gebracht, toen
bleek dat ze eerst zorgvuldig
was geleegd.
Een typisch BLO-geval wordt
gesignaleei-d in het lyrische
vers over een ander Jantje,
de zoon van een graaf in Den
Haag, die de risee van de
stad moet zijn geweest. Hij
kon enkel wijzen met zijn
handje naar het huis, waar
zijn adellijke vader verblijf
hield en werd daarom door
voorbijgangers onophoudelijk
lastiggevallen met de spot-
vi\.ag: „Waar woont je Pa?"
Pa de Graaf heeft zijn zoon
ten slotte maar binnengehou
den.
„Daar liep een patertje langs
de kant, hei 't was in de mei.
Hij nam zijn nonnetje bij de
hand, hei 't was in de mei zo
blij. Kom, pater, jij moet kie
zen gaan, je moet je nonnetje
laten staan. Hei 't was in de
mei."
Over kiezen gesproken! Als
de pater vrijwillig had mogen
kiezen, zoals valselijk in dit
lied gesuggereerd wordt, was
er van laten staan niet veel
gekomen waarschijnlijk.
Want zelfs indien zoals door
historie-deskundigen wordt
verondersteld met „kiezen"
gedoeld wordt op de te ver
vullen stemplicht, had hij het
nonnetje zonder bezwaar mee
kunnen nemen.
Al met al een lied vol ouder
wetse affecten, minderwaar
dige insinuaties en vaagheden.
„Naar de kerk zeit ze
ben ik geweest zeit ze
maar geluisterd zeit ze
heb ik niet. Kom vanavond
zeit ze op mijn kamer
zeit ze daar is alles zeit
ze naar den aard." Deze
verderfelijke vulgariteit roept
een zo zwoele sfeer op, ver
mengd met discriminatie van
datgene wat een religieus volk
heilig is, dat het verder niet
geciteerd kan worden. Overi
gens zij wel verklapt dat het
lied op een hypocritische ma
nier voortgaat, want het hono
reert zijn zwoele beloften niet.
Het deelt slechts mee, dat op
de kamer stoelen staan zonder
matten, en dat de kachel niet
aan is. Men huivert bij die
gedachte; en ook bij de over
weging dat kinderen dit
schandvers op de openbare
weg zingen bij hun onschuldig
spel.
Het niet afmaken van ove
rigens aanvaardbare poëzie is
mode geweest. De enige ver
klaring daarvoor is, dat de
dichters geen rijmwoord kon
den vinden of dat hun fantasie
plotseling uitgeput was ge
raakt Wat moet men denken
van- ..Het regent, het zegent,
cie pannen worden nat, er
kwamen drie boerinnetjes aan
die vielen op En dan
komt er plotseling niets meer.
De moderne mens begrijpt
dat niet. Het was toch niet zo
moeilijk om de zin rijmend af
te maken, bijvoorbeeld met:
op het pad?"
Zo rijzen er allerlei vraag
stukken, die thans niet meer
met zekerheid zijn op te los
sen. Eén probleem echter
houdt de mensheid zeer in het
bizonder nóg steeds bezig. Het
zou prettig zijn, daar ten slotte
toch nog een antwoord op te
krijgen:
Wie weet ons nu eindelijk
eens te vertellen waar Willem
Wouters woont?
Voor Jan
Een mijner vrouwelijke kennissen, die
zich in een voortdurende, blijde opwin
ding bevindt vanwege het feit dat zij ver
loofd is geraakt, vormt een typisch voor
beeld van liefdevolle opoffering. Zij heeft
zich met handen en voeten overgeleverd
aan het duizelingwekkende idee fixe, dat
de ganse wereld en alles wat zich daar op
of aan bevindt, kan worden samengevat
in één begrip: Jan.
Jan is de spil der aarde, noord- en zuid
pool tegelijk, hij is de grond waarop zij
loopt en vormt het hoofdbestanddeel van
het luchtmengsél dat zij inademt. Dat is
uiteraard een prettig idee voor Jan, doch
de omgeving wordt er een beetje moe van.
Bovendien kost het een boel geld. Dat komt
namelijk zó.
Zij is bezeten geraakt van een onblus
bare koopziekte, die haar ieder moment
verleidt tot de aanschaffing van de merk
waardigste voorwerpen allemaal voor
Jan.
Jan heeft het voornemen opgevat, zo
gauw mogelijk met haar te trouwen, doch
zijn financiële positie werkt enigszins be
lemmerend op dit plan. Vandaar, dat hij
gebaat zou zijn met een meer economische
levenswandel van zijn geliefde doch zij
koopt enkel dingen voor Jdn, dus wat
moet je daartegen doen?
Vorige week kwam ze, met drie grote
dozen behangen, bij ons binnenvallen.
„Nét gekocht, allemaal voor Jan," zei ze
voldaan.
Er kwamen twee verblindend mooie
jurken, drie hoedjes om van te snoepen
en twee paar naaldhakschoenen uit.
„Alemaal voor Jan," zei ze nog eens,
vól geluk.
Wij bleven stom en keken met uitpui
lende ogen naar al het moois, ons afvra
gend hoe Jan er wel zou uitzien in deze
spullen. Doch later begrepen wij het;
Jan fungeert voor haar als toeschouwer.
Zij maakt zich mooi voor hem, net als een
korhoen in de nesteltijd. Dus alleswat ze
koopt, is voor Jan.
Wij hebben zelden een ontroerender
voorbeeld van filantropie en dltrvüsme
meegemaakt.
Maar wij zijn benieuwd naar wat de
andere korhoen ervan denkt.
R. Agteran
Advertentie
i 70 ct
122 ct
zuiver zon en vruchten
(Van onze correspondent in Bonn)
Officieel is te Bonn bekend gemaakt,
dat de 1038 kiesmannen, die op 1 juli in
de Bondsvergadering de nieuwe Westduit
se bondspresident als opvolger van pro
fessor Heuss zullen kiezen, dit te West-
Berlijn zullen doen. In bepaalde C.D.U.-
groepen vraagt men zich af, of hiermee
niet een Westduitse demonstratie wordt
gehouden op een volslagen verkeerd tijd
stip: tijdens, of na, de Geneefse minister-
conferentie en waarschijnlijk vlak voor de
topconferentie. De president van de
Bondsdag (Tweede Kamer) Gei-stenmaier
deelde mee dat de Bondsvex-gadexing op
1 juli 's moi-gens te 11 uur in de tentoon
stellingshallen tij de Berlijnse radiotoren
bijeen zal komen. Met extra vliegtuigen
zullen parlementsleden, journalisten,
ambtenaren en anderen naar Berlijn ge
bracht worden. Bij de 519 parlementsle
den komen dan 519 leden van de parle
menten der deelstaten samen de Bonds
vergadering, die zal beslissen wie van de
drie kandidaten president zal worden:
Adenauer (C.D.U.), Schmid (S.P.D.) of
Becker (F.D.P.).
De verkiezing te Berlijn is een symbo
lisch teken van verbondenheid tussen
West-Duitsland en West-Berlijn, dat offi
cieel niet tot de bondsrepubliek behoort.
Gerstenmaier en de zijnen willen zich
houden aan hun woord van 1954 om ook
in 1959 de president in de voormalige Duit
se hoofdstad te kiezen, maar men is zich
er te Bonn van bewust, dat hiermee een
politieke demonstratie wordt gegeven, die
het overleg te Genève zou kunnen hinde
ren. Sommigen vragen zich af of het wel
de moeite waard is juist thans door een
dergelijke demonstratie, waarvan het po
litieke nut voor de Duitse hereniging nihil
is, nieuwe spanningen te wekken. In het
bijzonder de westelijke ministers te Genè
ve zou deze demonstratie van Westduitse
aanhankelijkheid aan Berlijn weinig gele
gen komen en van Russische zijde zou men
Bonn opnieuw kunnen uitmaken voor een
verstoorder van de vrede...
