DE ITALIAANSE HERFST-
EN WINTERMODE
EENVOUDIG EN CHARMANTMET WEINIG ACCESSOIRES
Resultaten van rechtstreeks- en
televisie-onderricht vrijwel gelijk
Natuurlijk silhouet
weer in ere hersteld
MODE-ACCESSOIRES
Erbij
VOLG DE LIJN
Televisie-onderzvijs voor
een half miljoen
Amerikanen
ZATERDAG 1 AUGUSTUS 1959
PAGINA VIER
AAN DE KNOP van de deur van het
egelhuisje hing een bordje, waarop
stond: Niet storen alsjeblieft, want we
slapen.
Hebben jullie wel eens egeltjes ge
zien? Overdag zitten ze meestal ver
scholen onder struikgewas of bladeren,
maar zodra het donker wordt, gaan ze
op voedsel uit. Ze zoeken dan wormen,
slakken, afgevallen fruit, en ze lusten
ook wel een stukje brood.
In speelgoedwinkels zie je vaak van
die leuke aangeklede egelmannetjes en
vrouwtjes staan, ze hebben stekeltjes
op hun hoofdjes, weet je wel?
Maar over de échte egeltjes ga ik
jullie nu eens een verhaaltje vertellen.
Vader en moeder egel met hun drie
kindertjes: Snuitje, Snoetje en Toetje
waren in oktober naar bed gegaan,
want er was eigenlijk geen aardigheid
meer aan buiten, het was koud en het
regende bijna elke dag.
De drie egelkindertjes, die in de zo
mer geboren waren, liepen te rillen van
de kou, zodat hun stekeltjes ervan ram
melden.
„Weet je wat? zei vader laten
we maar gaan slapen, dan liggen we
tenminste warm, ons hol is gezellig en
we zijn zó dik, dat we het gemakke
lijk de hele winter kunnen uithouden,
we teren gewoon op ons vet. Maar ik
zet nog even een bordje op de deur,
dat we niét gestoord willen worden, an
ders komen de mollen geregeld op vi
site en dan weet ik me geen raad!"
De mollen houden geen winterslaap,
weet je, alleen gaan ze, als het héél
erg koud is, dieper de grond in.
e
VOOR DE KINDER-EGELTJES was
de winterslaap een nieuwtje en Snoetje
en Toetje vonden het dan ook direct een
goed plan, maar Snuitje wilde, on
danks zijn geklappertand, tóch liever
nog een poosje wakker blijven.
Maar vader bromde: „Nee, géén
smoesjes vóóruit naar bed, jullie
worden verkouden en moeder en ik
krijgen er reumatiek van. Denk eraan:
Stil liggen, hoor!!"
Ze waren nog welterusten gaan zeg
gen tegen verschillende familieleden,
die óók slaperig zaten te kijken, ze had
den nog een laatste vette worm opge
peuzeld en toen hadden ze hun vorstvrij
huisje opgezocht, elkaar geeuwend toe
geknikt en de oogjes dichtgedaan.
Er lagen nu twee grote en drie klei
ne ballen met stekels in een kringetje.
Ze zagen er wel heel bijzonder, maar
eigenlijk met zo erg lief meer uit met
al die stekels rondom en rechtovereind.
HIJ WIST NIET precies, hoe lang hij
geslapen had het moest wel een héle
tijd geweest zijn, toen Snuitje wakker
werd, doordat er iets op het huisje viel.
Hij schrok erg en dacht: zou er iets
gebeurd zijn. of zouden die nare mollen
weer bezig wezen?
Als een egeltje wakker wordt, moet
hii vreselijk rillen, dat komt. omdat
zijn temperatuur gedurende zijn win-
terdutje heel erg gedaald is. Maar door
dat rillen, wordt hij weer een beetje
warm, zie je.
Bevend van angst en kou opende hij
zijn oogjes en ging op zijn voetjes staan.
Voorzichtig sloop hij langs zijn vast
slapende familieleden naar de deur toe,
peuterde aan het slot en keek door een
kiertje.
Snuitje was wel een nieuwsgierig,
maar toch ook wel een dapper egeltje
hè? Nee. er was geen mol te zien. Het
is misschien wel een afgewaaide tak
van een boom geweest, dacht Snuitje,
hè, ik ben nog lang niet uitgeslapen en
wat voel ik me slap en mager, maar
nou ik tóch wakker ben, moet ik even
tjes kijken, hoe de wereld er hierboven
uitziet.
Op zijn teentjes glipte hij het deurtje
door en klom met veel moeite naar de
oppervlakte van de aarde.
Tot zijn grote verbazing zag hij zó
iets moois, dat hij er bang van werd.
Droom ik soms, dacht hij, nee, ik hoor
mijn stekeltjes rammelen van de kou,
dus ik slaap niet, ik ben wakker!
EN TOCH KON HIJ zijn oogjes niet
geloven, want de hele omtrek was be
dekt met een witte sprei en waar de
zon erop scheen, schitterde alles prach
tig.
Zó was de wereld beslist niet geweest
toen ze met zijn allen naar bed gingen!
En kijk eens wat vreemd, de mensen
liepen zomaar op het water! En ze had
den allemaal van die malle dingen
onder hun schoenen!
Héél voorzichtig zette hij zijn voetjes
op het dunne, witte laagje, dat voor de
ingang naar zijn huisje was gewaaid
en hij voelde, hoe ijskoud dit was, maar
wat kon het hem eigenlijk schelen
hij móest even genieten van alles wat
hij nog nooit eerder gezien had.
„Mooi-mooi is de wereld fluister
de hij verrukt, ik begrijp niet, dat va
der en moeder gaan slapen! Maar ik
heb wèl honger, zou er iets te eten we
zen? Zou je dat witte goedje niet kun
nen opeten? Hij snuffelde er eens aan.
Nee, dat smaakte naar niets, het leek
wel water!
Hij keek eens naar links en toen naar
rechts en al gauw zag hij verderop wat
stukjes brood liggen, die er voor de vo
geltjes neer-gestrooid waren. Op een
holletje liep hij erheen, maar ach, wel
licht kwam het, omdat hij té hard ge
lopen had, of, omdat hij zulke rare pas
sen nam, óf omdat hij zo lang zijn
pootjes niet gebruikt had, maar ineens
verzwikte hij zijn rechter achterenkel
tje!
Vlug pakte hij met zijn bekje een
groot stuk brood op en strompelde met
zijn pijnlijke pootje naar de ingang van
het hol terug.
De mooie wereld kon hem opeens
niets meer schelen. Dat is nou mijn
straf, was ik maar blijven liggen, dan
was ik vanzelf wel weer in slaap ge
rold. dacht hij bedroefd.
Met. veel pijn bereikte hij eindelijk
zijn veilige huisje weer, maar wat was
dat? Het deurtje was dichtgevallen!!
Hij legde het brood neer en begon te
bellen en te roepen, maar binnen wa
ren ze zó vast in slaap, dat niemand
hem hoorde.
VAN PIJN EN SPIJT rolden de tra
nen hem over de wangen en hij kreun
de zachtjes. „Nu zie ik ze nooit meer
terug", huilde hij.
Plotseling klonk er een klein stem-
methe: „Ik kan je niet goed zien,
maar des te beter horen en ruiken, kan
ik soms iets voor je doen?"
Snuitje keek door zijn tranen heen
en zag Manus Mol, die hem met zijn
bijziende ogen aanstaarde. Hij droeg
nooit een bril, omdat hij zijn ogen zel
den gebruikte.
„O Manus-help me" snikte Snuitje en
hij vertelde met horten en stoten, wat
er gebeurd was.
Manus schudde ernstig zijn ooi-loze
kopje en zei een beetje boos: „Zo iets
raars heb ik nog nóóit gehoord- een
égel, die in de winter boven de grond
komt!!
Je kunt nog ziek worden ook-longont-
steking bijvoorbeeld, of griep, of uuh..
stekelontsteking.
„Manus, jij krijgt al mijn brood, als
je er wat op verzint" klappertandde
Snuitje.
„Ik lust geen brood" antwoordde
Manus minachtend. „Ik wil je trou
wens zónder cadeautje ook wel helpen.
Ik bén nog niet zo kwaad, al zeg ik 't
zelf! Bovendien is het misschien wel
mijn schuld, dat je wakker geworden
bent, want het zou wel eens KunneH
zijn, dat er een gang van me inge
stort is, ik heb zóveel gangen, zie je, ik
graaf de héle dag! Ik zal er straks wel
eens naar gaan kijken.
Als jij nou eerst eens je brood opeet,
dan zal ik in die tussentijd een gang
graven onder je deur door en als je
straks binnen bent, maak ik het weer
netjes dicht voor de tocht. En je poot
wordt wel weer beter, terwijl je slaapt.
„O Manus, ik wist wel, dat je me zou
helpen" glimlachte Snuitje dapper,
want zijn pootje begon dik te worden.
En omdat hij zo graag iets vriende
lijks wilde zeggen, liet hij erop volgen:
„Wat heb je toch een prachtige jas
aan!"
De mol had in een ommezien een
fraaie gang gegraven, waardoor Snuit
je naar binnen strompelde.
„Dag Manus en héél erg bedankt!!"
riep hij nog, terwijl hij zich oprolde.
En vóór de mol het gat weer had dicht
gemaakt, sliep Snuitje all
TOEN HET BUITEN weer lekker
weer was en de egels goed uitgerust
ontwaakten, zei Snuitje tegen zijn va
der: „En móói, dat het 's winters bui
ten is, alles wit en de mensen lópen op
het water!!"
„Hu-hu-hu, zei vader, dat kan niet,
want ik heb het nog nooit gezien. Je
hebt het gedroomd, je heb lekker ge
slapen".
„Ik heb het wél gezien", hield Snuit
je vol.
„Jokkebrok, jokkebrok!" zongen
Snoetje en Toetje.
Maar Janus Mol wist wel beter en die
hield zijn mond!
Marianne van Raait
Begin bij de zwarte stip en volg de
lijn met potlood, tot je weer bij deze
stip eindigt. Wat heb je getekend?.
IN ITALIË HEEFT DE HAUTE COUTURE de komende herfst- en winter
collectie gepresenteerd. Het Italiaanse „modeseizoen" duurde acht dagen. Men
begon in Rome, maar na vier dagen haastten de internationale inkopers zich
naar Florence, waar twaalf leden van de haute couture hun collecties toonden.
De nieuwe mode lijkt prettig draagbaar, eenvoudig en smaakvol. De natuurlijke
lijn wordt gevolgd. De taille wordt sterk geaccentueerd. Afstaande kragen
komen veelvuldig voor. Ter versiering draagt men sjaaltjes, maar vooral ook
lange kettingen, die een paar keer om de hals worden gewonden. Overigens
heelt de nieuwe mode 1959-1960 geen opvallende accessoires
staande kragen voor overdag. Zij combi
neerde mantelpakjes met leuke, kortge-
mouwde blouses van brokaat of fluweel.
Ook bont kwam veel voor in Barbara's
collectie. Een purperen mantel had een
afneembaar vest van zwart persianer lam.
Een mouwloos wambuis met driekwart
lengte was vervaardigd van gemberkleurig
muskrat. Haar avondtoiletten worden ge
kenmerkt door wijd uitstaande rokken en
plooien op de heuplijn. De kleuren in
deze collectie zijn diep purper, flessen-
groen, bruin en rood.
Fausto Sarli gebruikte enorme raglan
mouwen, capekragen en bonten fichu's om
een breedgeschouderd silhouet te ver
krijgen, dat afloopt in een nauwe rok. Zijn
mantelpakjes zijn bij het middel iets inge
nomen, de mouwen zijn kort. Voor de
avond toonde Sarli een satijnen baljapon
met een brede, met juwelen bestikte cein
tuur in een tint die hij „pastel mink"
noemt.
Valentino, een jonge nieuweling in de
Romeinse groep couturiers, maakte een
come back met collectie die geïnspireerd
scheen door de dertiger jaren. Hij zette de
klok terug met cloches, diepe bontkragen
en een „sophiscated" silhouet. Zijn
avondjaponnen schijnen te vragen om een
heel lange sigarettenhouder en een gebla
seerde uitdrukking op het wereldwijze ge
laat. Een lange, slanke japon van zilver
lamé met koffiebruine lapels van satijn, is
zuiver Marlène Dietrich. Apenbont, ocelot,
zilvervos en nerts zijn verwerkt tot kra
gen, frontjes en manchetten.
Tita Rossi en Faraoni waren de hekken
sluiters van de Romeinse groep. Rossi's
lijn wordt gekendmerkt door brede
schouders, hoge kragen en iets verlaagde
tailles. Haar hoeden zijn geïnspireerd
door de Renaissance helmen van de pau
selijke gardisten.
Faraoni gaat voort met de tendens naar
Een ensemble van donkergrijze wol dat
opvalt door de grote gedurfde kraag die
de schouder geheel bedekt. Een zwarte
schoorsteenhoed en een zwart halssnoer
completeren het geheel. Deze herfst- en
winter ensembles zijn niet alleen modieus,
maar bovendien erg praktisch. Men kan
er boodschappen mee gaan doen, maar
tevens een cocktailpartij mee bezoeken.
Vooral voor de Nederlandse vrouw is dit
soort kleding ideaal, want in de herfst is
het in ons land meestal te koud om nog
een zomerjurk te dragen, en te warm om
reeds een winterjas aan te trekken.
Een gekleed jasje met een Schots motiefje.
Opvallend is de driekwart mouw. Als stof
werd bruine en witte rooi gebruikt, voor
de kraag zwart fluweel. Ontwerp van de
drie Fontana-zusters.
Een pakje van zware grijze wol. Hier geeft
de zijden halsdoek een apart cachet aan
de kraag.
VOLGENS EEN DOOR DE Ford
Stichting en het Fonds voor de Onder
wijsverbetering gezamenlijk uitgegeven
rapport ontvangt ruim een half miljoen
Amerikaanse leerlingen van lagere en
middelbare scholen en studenten een
deel van de mondelinge lessen via de
televisie. Met ingang van 1 februari
hebben, volgens dit rapport getiteld
„Teaching by Television", honderd
zeventien hogescholen en universiteiten
via de televisie cursussen gegeven en
m aakten v ij flion d erdnegenenzesti g
schooldistricten daarvan geregeld ge
bruik.
Het rapport geeft een overzicht van de
op dit gebied genomen proeven, die finan
cieel mogelijk werden gemaakt door de
Ford Stichting en het Fonds voor Onder
wijsverbetering en waaraan vijfentwintig
hogescholen en universiteiten en honderd
schooldistricten met ruim honderdduizend
leerlingen en onderwijzers deelnamen. In
de afgelopen vijf jaar werd voor meer dan
vijftig dergelijke proefnemingen een be
drag van tien miljoen dollar ontvangen.
IN HET RAPPORT wordt opgemerkt
dat televisie „unieke voordelen bezit als
onderwijsmedium; in de eerste plaats kan
ze de beste onderwijskrachten van het land
een gehoor geven dat zich ver buiten de
normale grenzen uitstrekt en ten tweede
kan ze de leerlingen en studenten de stof
bieden op een wijze, die volkomen buiten
het bereik van de conventionele onderwijs
methoden valt".
Ofschoon thans nog geen definitieve ge
volgtrekkingen gemaakt kunnen worden
ten aanzien van de essentiële rol van de
televisie in het onderwijs zijn volgens het
rapport de tot dusver bereikte resultaten
van de proefnemingen zeer bemoedigend,
omdat is gebleken dat de leerlingen en
studenten evenveel en in enkele geval
len zelfs meer leren van de via de
televisie gekregen lessen dan van die wel
ke volgens conventionele methoden wor
den gegeven.
UIT HET OVERGROTE DEEL van de
proefnemingen is gebleken dat er geen
belangrijk verschil kan worden waarge
nomen in de resultaten bij degenen die
de lessen via de televisie of volgens de
meer gebruikelijke methode hebben ge
volgd.
Deze conclusie is op zichzelf opmerke
lijk, aldus het rapport, met het oog op de
nieuwheid van de televisie, de betrekke
lijke onervarenheid van degenen, die er
gebruik van hebben gemaakt en het feit
dat de bestaande schoollokalen en univer
siteitszalen en de televisie-app?ratuur niet
op deze wijze van'onderricht waren be
rekend.
Een reisensemble met een driekroart mantel van zwarte kunstzijde. De voering ts
van'wit satijn. Ontwerp van de drie Fontana Zusters.
IN ROME HEBBEN ZEVENTIEN ont
werpers hun collectie „thuis" in hun
luxueuze ateliers gepresenteerd. In Flo
rence kwamen de twaalf beroemde mode
ontwerpers aan bod en werden achttien
boutique-collecties getoond. Nieuwe vor
men voor schoenen en handtasjes, haute
couture voor kinderen en kleurige ski
kleding werden de eerste dag van de
Romeinse shows getoond.
ZINGONE, DE COUTURIER voor de
jeugd, presenteerde een elegante collectie
voor kleuters en „teenagers". Spijkerbroe
ken en T-shirts kwamen niet meer in de
collecties voor. Kleine jongens kleedt Zin-
gone bij voorkeur in marineblauwe kos
tuums met natuurlijke schouders en nauwe
korte broekjes, dit seizoen ongeveer vijf
centimeter boven de knie. Fel gekleurde
vestjes geven een vrolijke noot aan de
kleding van de jongeheer. Het klassieke
matrozenpak is weer te voorschijn ge
komen, echter met een blauw-witte pull
over in plaats van de gewone witte kraag.
Meisjes- en jongenswinterjasjes hebben
bontkragen. Kleine meisjes moeten nu in
plaats van het ouderwetse rose en baby-
blauw, „Borgia rood", „Medici blauw" en
delicate groene tinten dragen. Fluweel,
chiffon, zijde en wollen mixtures en mo
hair zijn de materialen waarmee de meis-
jeskleding wordt vervaardigd.
DE HOEDEN DIE GETOOND werden,
kunnen moeilijke tijden voor de dames
coiffeurs met zich meebrengen. Barbara's
hoeden waren gevormd als koepels, vogel
nestjes en kolbakken. Zij zijn gemaakt van
vilt, veren en gedrapeerde tule. Barbara's
collectie toonde een verlaagde rokzoom,
van ongeveer twee tot drie centimeter. Zij
had zich geconcentreerd op zacht getail
leerde kostuums met gedrapeerde of op-
langere en strakker zittende jasjes voor
mantelcostuums. En ook violette tinten,
die in de andere collecties veel voor
komen. voeren in Faraoni's collectie de
boventoon.
FLORENCE is de stad waar de bloeien
de Italiaanse haute couture negen jaar ge
leden werd geboren. Een groep van jonge,
destijds nog onbekende ontwerpers sloe
gen de handen ineen om Parijs als we
reldmode-centrum naar de kroon te steken.
Vier dagen toonden Marucelli, Antonelli,
Carosa, Schuberth, Guidi, Veneziani, Si-
monetta, Fabiani, Capucci. Baralta, Enzo
en Emilio Pucci waartoe zij in staat zijn
om de naam van de Italiaanse mode hoog
te houden. Zij specialiseerden zich vooral
op vakantiekleding.
Vakantiekleding geschikt voor elk kli
maat werd ontworpen door Marucelli van
Milaan en Antonelli van Rome. Het een
delige zwempak maakte opnieuw plaats
voor de bikini.
Sc-arabocchio toonde bikini's in vrolijk
bedrukte katoenen stoffen, waarbij capes
worden gedragen. Een oranje-groene ge
rimpelde bikini werd gedragen bij een
helder oranje cape met een gerimpeld
kraagje in dezelfde stof als de bikini.
Avolio maakte de gedachte aan koude,
regenachtige dagen minder onverdraag
lijk met een vuurrode regenmantel, af
gezet met bont in dezelfde kleur. Een drie
kwart regenjas van reebruine zijde heeft
een kraag en manchetten van beverbont.
Marucelli concentreert zich op de elegan
ter zijde van het leven in de wintersport
oorden. Zij toonde japonnen voor de avond
na het skiën, met zwart fluwelen rokken
en met lovertjes versierde lijfjes.
Merisa en Adria sloten deze vakantie
kleding af met de vertoning van after-ski-
kleding. Merisa, een tovenares met de
breipennen, presenteerde een nauwslui
tend gebreid costuum in mariné en wit.
Haar gebreide japonnen zagen eruit alsof
ze geborduurd of gehaakt waren. Boven
dien zijn ze soepel en makkelijk draag
baar. en daarom zo heerlijk na een inspan
nende ski-tocht. Adria maakte vooral ge
bruik van handgeweven stoffen. Evenals
de collecties van de andere couturiers
werd ook de hare gekenschetst door felle
kleuren: rood, groen, paars en goud-geel.
Een „haute couture" in accessoires is
in Rome getoond door vierentwintig van
de knapste ontwerpers in Italië. Schoen
maker Albanese vond een schoen uit waar
van de hak in een seconde kan worden af
genomen. Deze schoen is speciaal bestemd
voor vrouwelijke automobilisten, die thans
met „flats" kunnen sturen en met hoog
gehakte schoentjes uit de wagen stap
pen.
In de afdeling handtassen kwamen voor
al tasjes ter grootte van een handkoffer
veel voor, erg geschikt voor uitstapjes.
Voor de stedelinge is een grote, maar dun
ne enveloppetas ontworpen. Gekleurd pa
tent leer in bijna elke tint behalve zwart,
is een nieuwigheid van Romano.
Handschoenen, een Italiaanse speciali
teit, zijn er in allerlei fantasierijke varië
teiten, ingezet met petit point, veren, gou
den manchetten. Vele zijn vervaardigd
van opengewerkt leer.
Onze tuin- en kamerplanten
ACHILLEA'S zijn bijzonder mooie tuin
planten; prachtige snijbloemen waarvan
men veel plezier kan hebben en die in
elke zonnige tuin voldoen. De Parker's var
met de mooie gele, platte bloemschermen
zal u wel het best voldoen; ze staat nu
overal in volle bloei. Die prachtige gele
bloemen komen het best tot hun recht in
dien vlak achter hen in de border wat
blauw bloeiende riddersporen staan en
gebruik er vooral licht blauw voor. Niet
alleen dat het geel en het blauw het sa
men zo heel goed doen, maar de ijle bloem
trossen van de riddersporen en de platte
schermen van de Achillea vormen samen
ook zo'n mooi contrast.
Wist u eigenlijk wel dat de platte bloem
schermen ook gedroogd kunnen worden.
Het is er nu de goede tijd voor het te
te doen. In de wintermaanden kan men ze
dan in winterboeketten verwerken en te-
samen met wat donkerbruine rietsigaren,
blauwe distels en wat gedroogde grassen,
zullen ze het uitstekend doen. Achillea's
zijn niet volkomen winterhard en het is
dus nuttig hen tegen het invallen van de
winter een weinig af te dekken; turfmolm
kan men en mw. gebruiken.
G. Kromdijk
