In Yerseke hebben ze de eerste
orchideeën der zee gegeten
Dr. J. Kooy: „Nederland kan
belangrijke bijdrage leveren"
Werkloosheid
Mode
Haarlemse politie zoekt ijverig
naar ontvluchte gedetineerde
Oesterfeest met sombere ondertoon
Bull-rekenmachine van groot
belang voor nieuwe akademie
11
BEREKENINGEN VAN EEN „MAAN-LASSO"
S. J. van den Bergh naar
Unilever terug
Gecombineerde straf voor
bedreiging door metselaar
Lijn 70 krijgt 's avonds
kwartierdienst
Betere bediening van
Duinwijk in IJmuiden
ZATERDAG 5 SEPTEMBER 1959
Meer dan honderd kotters sneden in één lange kiellinie door het met witte
schuimkoppen opgesierde water van de Oosterschelde. Ze leken op schepen uit
de tijd van de Engelse oorlogen. Geboeid volgde een ieder het schouwspel. Maar
op de achtergrond hing steeds die ene vraag: „Hoe lang nog?". Want het
Deltaplan hangt als een zwaard van Damocles boven de oester- en mosselteelt
van Zeeland. De mosselkwekers zijn al bezig maatregelen te nemen. Maar met
de oesterkwekers is dat veel moeilijker.
Voor de vierde maal organiseerde het comité „Zeeland presenteert" donderdag
de opening van het oester- en mosselseizoen. Velen waren naar het beroemde
Zeeuwse plaatsje Yerseke gekomen. Ze waren er natuurlijk uit Bruinisse, Zierik-
zee en Tholen, maar ze kwamen ook van veel verder weg. De sneltrein van
Amsterdam naar Kruiningen—Yerseke zag op elk station weer een paar rijks
politiemannen opstappen, nu eens gewapend met blinkende muziekinstrumen
ten. Want de Rijkspolitiekapel luisterde voor het eerst de feestelijkheden op,
uiteraard gesecondeerd door de harmonieën „Mozart" en „Concordia" uit Yerseke
en Tholen.
Drommen mensen stonden 's morgens
langs de kant van de weg.
Ze hadden eerst gekeken naar het ver
sieren van de schepen en daarna naar de
optocht van Yerseke's schooljeugd. Maar
die Rijkspolitiekapel moest ieder zien.
Toen de mannen uit hun bus stapten wer
den ze meteen enthousiast verwelkomd
door de Zeeuwse meisjes, die even mooi
zijn als het land waar ze wonen, met don
kere haren en ogen, die blauw en helder
zijn als het water, dat Zeeland zo beheerst.
Terwijl de rijkspolitie zich klaarmaakte
voor een optreden bij het raadhuis, kwa
men in de raadzaal vele persvertegenwoor
digers bij elkaar om hun kennis van oes
ters en mosselen te vergroten. Daar was
ook het volledige college van B. en W.
van Wieringen en de burgemeesteh van
Harlingen ontbrak evenmin. Ze waren de
dag tevoren al gekomen om een grondige
studie te maken van de bedrijvigheid in
Yerseke. Zeer begrijpelijk, want de Wad
dengebieden zijn momenteel nauw met de
mosselteelt verweven. Veel vissers uit
Bruinisse hebben hun domein al naar Den
Oever verlegd, vooral jongeren.
Dr. P. Korringa, directeur van het Rijks
instituut voor visserij-onderzoek in IJmui-
den, hield er een levendig betoog over de
oester en de mossel, waarbij het liefdele
ven van deze dieren een grote rol speelde.
Liefde by maanlicht
Want daarvoor eet de oester een paar
maanden plankton uit het voedzame
Zeeuwse water. De reservestoffen worden
omgezet in zaad en eieren. De oesters ra
ken geagiteerd en wachten op de maan.
Want vlak na nieuwe of volle maan wor
den ze verliefd, zo gaat dat bij oesters. Dr.
Korringa vertelde deze dingen vol over
tuiging, maar toen hij over die maan was
begonnen moest hij toch even stoppen.
Want: „Boem,boem", daar kwam de
rijkspolitie. „Gaat u maar rustig verder",
zei burgemeester Willemsen, „ik moet even
de serenade in ontvangst nemen. „Maar dat
bleek niet te doen. Misschien dat het bij
een tere „Moonlight Senenade" had ge
kund, maar tegen de luidruchtige mars,
die de politiemanen speelden, bleek voor
dr. Korringa geen praten mogelijk.
Hij wachtte dan ook maar rustig tot de
politie uitgespeeld was voor hij verder
ging uitleggen, hoe het vrouwtje de jongen
tien dagen bij zich houdt, ze dan bij hon
derdduizenden uitspuwt en vervolgens
vader wordt. Want ook dat is gewoonte bij
oesters. Ze veranderen steeds van vrouw
in man en weer terug zodra het nieuwe
seizoen begint.
De kleine oestertjes, die eerst vrij rond
zweven, komen later terug. Ze kitten zich
vast, en sommigen kruipen op de schelp
van hun moeder, nu vader. „Aanslag" noe
men ze het, als de jonge oesters zich vast
zetten op harde voorwerpen, en Yerseke
is dan ook de enige plaats, waar zij blij
zijn met een grote aanslag.
Dr. Korringa praatte niet alleen over
oesters. Nadat hij nogmaals een mars had
moeten doorstaan, gaf hij ook de mossels
het volle pond.
Belangrijke export
Waarna drs. D. J. van Dijk, de voorzitter
van het produktschap het economische deel
voor zijn rekening nam. Hij noemde voor
al de uitvoer zeer belangrijk, met name
naar België. Er waren dan ook zeer veel
Belgen aanwezig. Frankrijk komt trouwens
sterk op bij de mosselen. En gelukkig
neemt het binnenlandse verbruik ook toe.
Na de bedreiging van de Zeeuwse mos
selparasiet. heeft men gezocht naar een
oplossing. Men vond de Waddenzee, waar
de produktie nu stijgt. Maar ook in Zee
land gaat het nu weer goed. De betekenis
De moeder van Prins Bernhard. Prin
ses Armgard, woonde deze week het
internationale concours hippique in
Rotterdam bij.
van de inleggerijbedrijven is ook gestegen.
En verheugend is de loyaliteit van de
mosselkwekers onderling.
Bij de oesters heeft men weer andere
moeilijkheden. Ook hier is België het be
langrijkst, maar toch neemt percentage-
gewijs het Belgische aandeel af. Er komt
een betere spreiding, hetgeen een betere
basis geeft. Duitsland komt op, maar daar
wil men heel grote. Niet ongebruikelijk bij
Duitsers. De sterke lotsverbondenheid der-
Zeeuwen heeft ook hier veel goeds tot
stand gebracht.
En hier werd drs. Van Dyk heel ernstig.
Want hij kwam nu op de toekomst van het
Zeeuwse bedrijf. „Ik kan me moeilijk
voorstellen, dat het bedryf in de toekomst
niet zou kunnen blijven bestaan. Het moet
blijvend zyn, alleen dan kunnen we bij
dragen aan de bloei van het gewest."
De toespraak van dr. A. Greyns handel
de over de bacteriologische kant. Er heb
ben zich in een halve eeuw in Nederland
geen ziektegevallen voorgedaan bij het
eten van oesters. Gelukkig, maar van be
trekkelijke waarde, als de oesters zouden
verdwijnen. Daarom concentreerden de
vragen aan het forum daarna zich op deze
kant van de zaak.
Geef me geld!
Dr. Korringa liet hier een hartekreet
horen. „Als ze me veel geld geven, is er
misschien een kans", zei hij. „We zoeken
naar een uitweg. Er kan veel worden ge
maakt, maar dat vereist grote investerin
gen. We moeten niet vergeten, dat wat de
natuur geeft veel economischer is. We
kunnen het wel op een andere wijze doen.
maar of het ook zo rendabel zal zijn is de
vraag. De beste kans is als we proeven op
grote schaal nemen in het Veere-gat.
Hiertoe moet een besluit worden genomen
en wel heel snel. Want het water zal wel
ryk aan voedsel zijn, maar ook veel slib
bevatten."
De Oosterschelde zal in 19761977 wor
den afgesloten. Dan moet de nieuwe oester
cultuur er al zijn. De resultaten van de
proeven aan het Veere-gat moet tien jaar
voor de sluiting van de Oosterschelde al
bekend zijn. Men zal derhalve in 19611962
moeten beginnen met de proeven. En deze
zullen op grote schaal moeten gebeuren.
Anders kan men nog geen belangrijke con
clusies trekken.
Dr. Korringa vertelde ook nog in ant
woord op een vraag dat de kwaliteit dit
jaar bijzonder goed is. Drs. D. J. van Dijk
zei, dat de oesters jaarlijks vier miljoen
aan deviezen opleveren, de mossels 11 mil
joen, met nog een half miljoen voor de
inlegprodukten.
Oesters zijn duurder dan mosselen. Ze
zijn meer voor luxe. „De oester is de or
chidee onder de schelpdieren, stelde men
het zeer poëtisch daar in Yerseke.
Maar zo moeilijk als de jacht op orchi
deeën schijnt te zijn, zo gemakkelijk is
die op oesters. Althans, zo leek het gis
teren bij die eerste vangst op de Ooster
schelde.
Koningin in het net
Eerst was een grote folkloristische op
tocht door het stadje getrokken. Voorop
de mosselkoningin, die vastraakte in een
van de netten, die boven de Lepelstraat
waren gespannen. Een behulpzame toe
schouwer leende van een Zeeuwse be
jaarde vrouw een bezem, en daarmee hield
men het net voor de vorstin omhoog. Zij
bleef er zich verder van bedienen, en
steeds woedender werd daarbij het geroep
van de nijvere huisvrouw, die een van
Alle Nederlandse politiekorpsen zijn op
het ogenblik druk op zoek naar een der
tigjarige Apeldoorner, die op 24 augustus
uit het Arnhemse huis van bewaring ont
snapt is en die betrokken geweest zou zyn
by een schietpartij in de Haarlemse bin
nenstad. Bovendien wordt de Apeldoorner
verdacht van een inbraak in het kantoor
van de Gelderse Tramwegen in Dieren,
waar maandagnacht een 200 kg wegende
brandkast werd weggesleept met een in
houd van zesduizend gulden.
Vast staat, dat de ex-gedetineerde in de
nacht van woensdag op donderdag een
café in de Haarlemse binnenstad heeft
bezocht, waar hij tesamen met enkele
vrienden, onder wie een Arnhemmer, een
groot feest aanrichtte. Na sluitingstijd ont
stond er echter ruzie tussen de vluchte
ling en een 32-jarige Haarlemmer, maar
dit conflict werd bijgelegd. De ex-gedeti
neerde wandelde toen met de Haarlemmer
over de Grote Markt naar de Smedestraat
en op de Krocht laaide de twist opnieuw
hoog op. De Haarlemmer zou toen een
mes getrokken hebben, waarop de Apel
doorner een revolver tevoorschijn haalde
en zijn vijand twee keer door de hand
schoot. Deze meldde zich onmiddellijk bij
de politie en herkende uit de hem voor
gelegde foto's de uit het huis van be
waring in Arnhem gevluchte Apel
doorner.
Deze laatste had zich na de schietpartij
onmiddellijk uit de voeten gemaakt, op
zoek naar zijn vriend de Arnhemmer, die
echter in een portiek in slaap gevallen
was. De Apeldoorner wist dit niet, stapte
in een taxi en liet zich naar Arnhem
haar meest kostbare huishoudinstrumen-
ten in de verte zag verdwijnen.
Maar daarna ging men echt op vangst.
Een grote vloot kotters, waaronder voor
het eerst acht Wieringers, gleed het ha
ventje uit. Na een halfuurtje varen stapte
de Commissaris van de Koningin in de
provincie Zeeland, jhr. mr. A. F. C. de
Casembroot, over op de Yerseke 60. Toen
ging de kor omlaag. Vijf minuten later
kwam de mand weer omhoog. Vol geu
rige oesters. Rondom bliezen alle schip
pers op de stoomfluit. Iedere kotter kwam
zo dicht mogelijk bij, zodat men vrijwel
van het ene schip op het andere kon
springen. In deze orgie van lawaai, waar
in iedere Zeeuw zijn vreugde uitriep of
via de stoomfluit uitblies, at jhr. De
Casembroot de eerste oester. Toen nog
een in een andere houding ten gerieve
van de fotografen. Daarna een voor de
fotografen op de brug. Toen een samen
met zijn vrouw, ook voor de foto. En ten
slotte een omdat de oesters inderdaad
heerlijk waren. Zoals dr. Korringa zo
plastisch had gezegd: „Ze schenken een
visioen van de zee".
Een visioen was hier overigens niet
nodig. Want men kon ook zonder zijn
ogen dicht te doen genieten van een zee,
zoals men die maar eens per jaar ziet,
daar bij Yerseke. Een blauwe vlakte met
witte schuimkoppen. Met talloze kotters,
paraderend langs de Ye 60 en het oplei
dingsschip Prins Hendrik, dat tal van
autoriteiten aan boord had, en later ook
jhr. De Casembroot weer aan boord zag
springen.
„Om de parels der Oosterschelde"
Toen ging het op huis aan. Want daar
wachtte al weer de onvermoeibare stu
wer, de IJmuidenaar Kolkman, die samen
met de heren De Leeuw en Korstanje
overal te vinden was. Op de haven werd
het spel van de eerste oestervangst ge
speeld. De Ye 14 voer uit, ving oesters en
zes schone joffers. En al die tijd stond
de Spaanse oestervisser Mosselero Oes-
terano te wachten op de Zeeuwse oesters,
die hij beslist wilde proeven. Er werd ge
zongen, gespeeld en gedanst, en tenslotte
kwam de Ye 14 de haven weer binnen,
de te kleine haven, waar hij eerst maar
moeilijk uit had kunnen komen.
Er werden oesters en mosselen aan de
autoriteiten aangeboden en toen was het
officiële programma ten einde.
Maar tot 's avonds laat werd het feest
voortgezet. De rijkspolitiekapel onver
moeibaar ..peelde een taptoe, er werd
een vuurwerk afgestoken, en er werd ge
danst en gezongen. Natuurlijk. Want het
feest begint in Yerseke altijd pas laat op
volle toeren te komen. En vele gasten zijn
dan ook gebleven. Want het is maar een
maal in het jaar oester- en mosselfeest en
dan moet men er ten volle van profiteren.
Aan het eind van augustus waren er
41.204, tegen 44.737 in juli werkloze man
nen in Nederland. Er waren 13.860 man
nen werkzaam op sociale werkvoorzie
ningsobjecten en 8.832 op aanvullende
werken, zodat er in totaal een geregi
streerde arbeidsreserve was van 50.036,
vorige maand 54.540, aldus een overzicht
van het ministerie van Sociale Zaken en
Volksgezondheid. Deze geregistreerde ar
beidsreserve was op eind juli van dit jaar
54.540, op eind augustus 1958 71.195 en op
eind juli 1958 77.305. Het aantal werkloze
vrouwen bedroeg eind augustus van dit
jaar 5.906. De maand ervoor was dit cyfer
5.010. Het aantal openstaande aanvragen
was op eind augustus voor mannen 41.895
(eind juli 45.270) en voor vrouwen 31.182
(eind juli 33.182).
De heer S. J. van den Bergh, oud-minis
ter van Defensie, zal weer terugkeren in
het bestuur van het Unilever-concern. Aan
een binnenkort te houden buitengewone
vergadering van aandeelhouders zal wor
den voorgesteld, de heer Van den Bergh
opnieuw te benoemen tot lid van de raad
van bestuur van Unilever n.v. en Unilever
Ltd.
rijden teneinde zich weer bij zijn vriend
te voegen.
Daar bleek deze uiteraard niet aanwezig
te zijn en de ex-gedetineerde reed in de
taxi weer terug naar Haarlem.
Inmiddels had de Haarlemse politie de
Arnhemmer in het portiek gevonden en
deze bleek in het bezit te zyn van een
busje met guldens, die, naar men ver
moedt, afkomstig zijn van een inbraak.
Dat men daarbij denkt aan de inbraak
in Dieren ligt voor de hand.
Onmiddellijk werd het zoeken naar de
Apeldoorner met kracht voortgezet. Men
ving inderdaad de uit Arnhem terugkeren
de taxi met de gezochte by een van de
toegangswegen op, maar in de stad slaag
de de Apeldoorner erin, zonder dat de
politie het merkte, de taxi te verlaten,
waarna de agenten nog geruime tijd de
nu lege taxi volgden voordat men in de
gaten kreeg, dat hun prooi verdwenen
was.
Het zoeken werd voortgezet en donder
dagavond dacht men in Haarlem opnieuw
„beet" te hebben. Aan de politie in Am
sterdam werd toen meegedeeld, dat er een
grote personenauto op weg naar de hoofd
stad was met de vluchteling aan boord.
De Amsterdamse politie hield de bedoelde
wagen inderdaad aan en de inzittende
werd overgebracht naar het bureau Lode-
wijk van Deysselstraat.
Korte tijd later bleek echter, dat men
opnieuw misgetast had. De „verdachte"
wist van niets en werd met excuses voor
het oponthoud weer vrijgelaten.
„We blijven doorzoeken", vertelde men
ons van de zijde van de Haarlemse politie,
„we volgen nog steeds elk spoor. We zullen
de Apeldoorner vinden".
(Van onze correspondent in Londen)
Het tiende congres van de Internationa
le Federatie voor Ruimtevaart, dat in
Londen wordt gehouden, levert het over
tuigend bewijs, dat de onpeilbare wereld
ruimte met zijn miljoenen hemellichamen
meer dan ooit op de verbeeldingskracht
van de mensheid inwerkt. Dat komt om
dat de middelen om de aarde te ontvlieden
en het te wagen met een overstapje naar
onze naaste buur, de maan, te reizen bin
nen ons bereik zijn gekomen, al bevindt
men zich nog in het allerprilste begin.
Daarvan wordt men zich vooral bewust
in een gesprek met onze landgenoot dr.
J. M. J. Kooy, lector in de theoretische
mechanica, ook omvattende de raket-me-
chanica en de elektromagnetische veld
theorie aan de Koninklijke Militaire Aka
demie te Breda, die als voorzitter van de
Nederlandse Vereniging voor Ruimte
vaart aan het hoofd staat van onze dele
gatie op deze conferentie.
Dr. Kooy is een bescheiden figuur, die
vrijdag één van de tachtig voordrachten,
welke de congres-agenda vullen, heeft ge
houden. Zijn onderwerp was zonder twij
fel van centraal belang. Hij behandelde
namelijk de uiterst moeilijke kwestie van
de berekening van de doelmatigste wijze
om een raket als een lassoworp achter
de maan om te lanceren en dan weer terug
te laten keren tot in de nabijheid van de
aarde. Alleen dan zal het mogelij'.: zijn de
nodige gegevens te verkrijgen.
„Het is onmogelijk om dat allemaal in
twintig minuten uit te leggen", zegt dr.
Kooy lachend, maar dat was zijn tijdsli
miet op het Congres. Trouwens .er zijn
hier zoveel specialisten bijeen uit vrijwel
elk land, de Verenigde Staten en de Sov
jet-Unie inbegrepen, dat velen langs el
kaar heen spreken omdat zij niet thuis
zijn in de materie van de anderen! En
niemand maakt zich hierover bezorgd.
Ook de ruimtewetenschap steunt ten slot
te op vergaande arbeidsvei-deling. Van
groot belang acht dr. Kooy het, dat het
congres in beginsel besloot tot de oprich
ting van een internationale akademie
voor astronautica, als een vast punt voor
verdere studie niet alleen, maar vooral
ook als middel om de nodige gelden voor
het uiterst kostbare onderzoek te verza
melen. De beroemde elektronische reken
machine van de firma Bull-Nederland
maakt sommetjes, waarvoor maar liefst
een tarief van 200 gulden per uur geldt.
Met een enkele berekening voor het maan-
schot zijn reeds vijf uren gemoeid. „Wij
prijzen ons daarom zeer gelukkig dat de
firma, welke de rekenmachine exploiteert
deze kosteloos ter beschikking heeft ge
steld voor het onderzoek", aldus dr. Kooy.
In feite komt dit neer op een kolossale
subsidie. Men hoopt, dat dit lichtende
voorbeeld van een particuliere onderne
ming in een of andere vorm door de rege
ringen en vooral door UNESCO zal wor
den gevolgd.
Dankzij het inzicht van de Nederlandse
deskundigen en de beschikking over het
genoemde rekenapparaat zal ons land een
vruchtbare en misschien wel doorslagge
vende bijdrage kunnen leveren tot de ken
nis, welke nodig is om het maanavontuur
in al zijn vormen te doen slagen. Ook di\
Kooy acht het geheel verkeerd, dat elk
land uit overwegingen van nationaal pres
tige een eigen maanraket zou moeten lan
ceren, al kan natuurlijk niet worden ont
kend, dat de concurrentieprikkel een aan
sporing betekent tot de grootste individue
le inspanning. De Russen waren er als de
kippen bij om aan te kondigen, dat zij al
les op alles zetten om de maan te berei
ken, al gaven zij volmondig toe, dat zij
nog niet zover zijn gegaan als de Ameri
kanen, die al bezig zijn „supermensen"
op te leiden voor de grote dag. Maar wel
is men in de Sovjet-Uniet bezig met het
medische vraagstuk, hoe de ruimtepio
niers in een raket in leven te houden en
ze ongedeerd door de hitte-barrière van
de atmosfeer terug te brengen.
„Het belangrijkste is", aldus dr. Kooy,
„dat de eerste stap zal worden gezet voor
de lancering van een projectiel, dat ge
gevens omtrent de maan zal moeten te-
rugseinen, zodra het weer in de buurt van
de aarde komt. Op het gebied van juist
richten, besturen en vooral afjremmen in
de nabijheid van de maan, zodat de raket
het vereiste rondje er omheen kan maken
staan we nog in de kinderschoenen". Dr.
Kooy houdt zich daarom in de eerste
plaats bezig met de berekening van de zo
genaamde aanvangsvoorwaarde om de ra
ket op de juiste plaats, het juiste tijdstip,
in de juiste richting en met de juiste snel
heid op het zogenaamde doofpunt te krij
gen. Dit is het punt dat bereikt wordt, wan
neer de raketmotoren zijn uitgevallen en
het projectiel op eigen kracht verder moet
snellen. Volgens de berekening zal de snel
heid dan 10,6 km. per seconde bedragen.
De allergrootste technische beheersing is
nodig om de afwijkingen, welke ontstaan
onder invloed van de aanstrekkingskracht
van aarde, maan en zon te corrigeren.
Enorme berekeningen zijn vereist om
langs de hele baan van seconde tot secon
de dit samenspel van krachten te becij
feren. Het is al een enorme prestatie, dat
de geleerden hiervoor de formules hebben
gevonden en dat de rekenmachine erop
is ingericht om ermee te werken. Zo
doende worden vele maanden naargeesti
ge arbeid bespaard. Maar de raket-tech
niek zal nog aanzienlijk moeten verbete
ren, wil het projectiel zijn precisietaak
kunnen verrichten. De hedendaagse ra
ketten schieten op dit punt nog tekort. Wat
wel is opgelost is het probleem om een
onbemande raket de afstand van aarde
naar maan en nog verder te doen afleggen.
Dr. Kooy's eerste berekeningen voor een
juist geplaatste, juist gerichte en met de
juiste snelheid voortbewogen raket gingen
uit van een nadering van de maan tot op
11.000 km., een afstand vanwaar de ver
borgen maanhemisfeer kan worden waar
genomen, waarna de raket zal moeten af
buigen om de lus om de maan te maken.
Dr. Kooy houdt zich op het ogenblik be
zig met het theoretisch nagaan van ver
schillende trajecten naar de maan om
zodoende er een te vinden, waarop de af
wijkingen het best zullen kunnen worden
overwonnen. De berekeningen moeten tot
op 1/1000 nauwkeurig zijn omdat de po
ging andei's tot mislukking gedoemd is.
Met nadruk stelde dr. Kooy vast, dat men
er nog niet in geslaagd is, op het maan-
traject de bewegingen van een raket te
beïnvloeden. Het belangrijkste in dit sta
dium van het onderzoek is, dat de gx-ote
snelheid van de raket, nodig om de door
de aanti'ekkingski'acht der hemellichamen
ontstane afwijkingen te boven te komen,
in de omgeving van de maan kan wor
den afgeremd onder invloed van de maan
zelf. Wij vx-oegen, wanneer het eerste ef
fectieve maanschot te verwachten is. „Dat
kan nog jax-en duren. We staan pas aan
het begin", aldus dr. Kooy.
In de mode-wereld wordt het weer win
ter en de eerste die ons daarvan overtuig
de was Leeser in Amsterdam. De collec
tie haute couture modellen, die we ge
wend zijn hier te zien, was ook dit keer
geheel in stijl en aangepast aan de nieu
we modelijnen. Naast modellen van Jolo
coutux-e zagen we ontwerpen, geïnspi
reerd op de Parijse couturiers Balenciaga
en Givenchy en enkele Italiaanse huizen.
Het is een vx-iendelijke mode met een
vx-ouwelijke allux-e en men streeft er naai
de vrouw met klei'en te tooien, die haar
wei-kelijk sieren.
Bij de mantels zien we een verbreding
van de schouders door een laag ingezette
mouw, die vaak zo wijd als een vleermuis
mouw tot in de taille valt. De comfortabe
le mantels vertonen grote platliggende
kragen van bont. Zeer favoriet zijn de
double face mantels van mohair en cash-
mir, die aan twee kanten te dx-agen zijn.
Ze zijn behaaglijk warm en toch zeer licht
van gewicht, omdat de stof slechts uit
één lap bestaat en niet uit dubbel mate
riaal, dat tegen elkaar verwerkt is, zoals
men zou vermoden.
De tailleurs zijn in een vloeiende lijn met
een geaccentueerde taille en een langer
jasje, dan we in jax-en gewend zijn ge
weest. Naast de door Parijs zo veel ge
brachte mohair-i-uiten voor japonnen doen
ook de effen jersey japonnen met stiksel-
gax-nei-ing het nog steeds goed.
Een brede lei-en ceintuur of een los ge
strikte leren band accentueren het vrou-
In 's Hertogenbosch is de jubileum
tentoonstelling van het Nederlands
Rundveestamboek gehouden. Foto
links: een aantal dieren die bij de
keuring een hoog puntenaantal be
haalden. Foto rechts: De stier Roza's
Boris, die in de categorie roodbont
vee de hoogste waardering verwierf
Donderdagmiddag stond voor de Haar
lemse rechtbank terecht een 25-jarige
metselaar uit Beverwijk, wie bedreiging
en poging tot zware mishandeling van zijn
schoonvadex-, een bakker uit Wormerveer
was tenlastegelegd. De metselaar zou na
moeilijkheden met zijn vrouw, die naar
haar ouders was vertrokken, zijn schoon
ouders hebben opgebeld en hebben ge-
di'eigd: „Ik kom naar jullie toe met een
mes." Hij had dit inderdaad gedaan en
zou zijn schoonvader in diens eigen huis
hebben gedreigd met woorden en door
met zijn mes stekende bewegingen te ma
ken. Verdachte ontkende dit laatste hard
nekkig. Wel gaf hij toe door de telefoon
een bedreiging te hebben geuit. Overi
gens deelde hij de rechtbank mee, dat de
moeilijkheden met zijn vrouw inmiddels
zijn opgelost en dat alles weer „pais en
vree" is.
De officier van Justitie, mr. J. van den
Oever, noemde het een drama op lange
tex-mijn. Hij achtte bedx-eiging wél, poging
tot zware mishandeling niet bewezen en
eiste voor het eerste feit een gevangenis
straf van negen maanden, waarvan vier
maanden onvoorwaardelijk met aftrek
van de tijd in preventieve detinering door
gebracht (eveneens vier maanden) en vijf
maanden voox-waardelijk met een proef
tijd van drie jaar en onder toezichtstel-
ling van een neutrale vereniging. De
raadsman, mr. C. F. M. van Koppen,
meende, dat het bewijs van bedreiging
niet geleverd was en vroeg vrijspraak. Hij
had enig bezwaar tegen ondertoezichtstel
ling.
De uitspx-aak is bepaald op 17 septem
ber om half tien.
De fx-equentie in de avondux-en op de
buslijn Haarlem-IJmuiden van de N.Z.H.
V.M. zal met ingang van de winterdienst-
ï-egeling op 4 oktober worden vex-hoogd.
In plaats van een halfuurdienst zal dan
een kwartierdienst worden gereden.
Tevens zal de N.Z.H. de nieuwe weste
lijke stadswijk van IJmuiden (Planeten-
of Duinwijk) door een routeverlegging van
de lijnen 70 en 75 beter gaan bedienen.
Tussen Lange Nieuwstx-aat en station
IJmuiden zal worden gereden via de Pla-
netenweg-Linnaeusstraat-Havenkade-Wil-
helminabrug-Wilhelminakade-Station. De
stopplaatsen Kompasstraat en Huygens-
straat wox-den vervangen door Planeten-
weg, Linnaeusstraat en Havenkade bij de
Huygensstraat.
Lijn 75 (Velsen-Noox-d-Beverwijk-IJmui-
den) wordt verlengd tot de Orionweg, hoek
Pladellastraat in IJmuiden.
welijk silhouet. De tuniek, op Parijs ge-
inspireerd met een wijde of strakke rok
over een langei-e onderrok van dezelfde
stof, vond zowel in eenvoudige wollen stof
als in feestelijke brocaat een verwerking.
Zwart voert vooi-al in het geklede gen
re de boventoon en hiei-in kwamen de ge
drapeerde modellen in zijden jersey prach
tig tot hun recht. Sommige van de kun
stige drapex-ieën vielen op de rug in een
soepel décolleté tot in de taille en accen
tueerden de fijne distinctie, die deze he
le collectie kenmex-kte.
Kaly
Koning Saoed van Saoedi-Arabië is
op bezoek in Cairo. President Nasser
die de vorst voor een officieel bezoek
had uitgenodigd, was ter verwelkoming
Republiek.
aanwezig. In 1950 werd Saoedi-
Arabië door Nasser beschuldigd van
het organiseren van een komplot
tegen de Verenigde Arabische
(Shows, snufjes en alles wal
verder in het domein der vrouw
dagelijks aan de orde komt)
