ree
-sol
Dagboek van een afperser
Agenda voor
Haarlem
Professor Doka en Robotto
Zwakke „Joseph in Dothan"
door toneelgroep Arena
5
Boeiend politiespel
De radio geeft zaterdag
T elevisie pro gramma
Annie M. G. Schmidt neemt
de t.v.-prijs in ontvangst
Tentoonstelling besmeurd
Kerkelijk Nieuws
Expositie in Oslo van
Hollandse oude meesters
Fotografen hebben nu ook
een bedrijfschap
DOOR
PIERRE
NORD
Meeste eclips-expedities
zijn mislukt
VRIJDAG 9 OKTOBER 1959
De AVHO-televisiesectie bracht donder
dagavond een Frans politiespel van J. P.
Conty, „De volgende zaak" in de verta
ling van Th. Lammertse onder regie van
Walter van der Kamp. Deze over het al
gemeen intelligent opgebouwde thriller,
die slechts enkele kleine denkfoutjes ver
toonde, zal de kijkers stellig geboeid heb
ben. hetgeen vooral toegeschreven mag
worden aan Johan Kaart's markante ver
tolking van politiecommissaris Bernu als
de scherpzinnige ontrafelaar van de
vreemde „crime passionel" waaraan het
verhaal is opgehangen. Een jonge vrouw
komt in de nacht bij haar minnaar
binnenstormen met de ontstellende
mededeling, dat zij zojuist haar man ver
moord heeft. Om haar te redden gaat de
minnaar naar het huis van het slachtof
fer, waar hij de „stille getuigen" zo wil
arrangeren, dat men aan zelfmoord kan ge
loven. Aanvankelijk schijnt deze opzet te
lukken, maar commissaris Bernu heeft er
geen vrede mee. Hij besluit het onderzoek
zelf ter hand te nemen en onder zijn lei
ding stort de zelfmoordtheorie al gauw als
een kaartenhuis ineen en gaan tenslotte
ook de beide gelieven door de knieën in
een volkomen verrassende ontknoping.
Kaart was als de uitgekookte commissa
ris vooral in zijn onbarmhartige kruisver
horen een speurder naar ons hart, maai
de onwaarschijnlijk-domme politie-inspec-
teur die, blijkbaar terwille van het con
trast, naast hem opereerde, was nauwe
lijks meer dan een karikatuur. Voor Ab
Abspoel viel aan deze rol geen eer te be
leven. Ellen Vogel en Guus Oster konden
na een zwak begin als het complotterende
minnepaar hun drijfveren en emoties wel
waar maken en voorts zag men dan nog
een kittig-canailleus dienstmeisje van
Mariëtte Flink en een verfijnde clochard
van Rob Milton. De denkfoutjes: geen de
mocrat sch-geregeerde politiechef kan
zich zulk bedriegelijke verhoormethoden
permitteren als deze commissaire Bernu,
en het ouderwets-„romantische" politiebu
reautje, dat decorontwerper Fokke Duetz
ons voorzette, viel moeilijk te rijmen met
de opgeroepen atmosfeer van keiharde
grotestads-misdaad en nuchter-weten-
schappelijk politiespeurwerk.
Vooraf ging een nogal langdradige re
portage van de uitreiking van de televisie
prijs aan Annie M. G. Schmidt die helaas
juist werd afgesneden, toen de schrijfster
aan haar ongetwijfeld geestig dankwoord
zou beginnen.
Beeldschermer
Italiaanse orkestmuziek
Onder leiding van Alfredo Simonetto
voerde het Omroeporkest donderdagavond
een programma uit dat drie Italiaanse or
kestwerken bevatte. Begonnen werd met
„Antiche danze ed arie" van Ottorino Res-
pighi, die vooral bekend geworden is om
het gloedvol impressionisme van enkele
orkestrale landschapsschilderingen (onder
andere de „Pijnbomen" en de „Fonteinen"
van Rome). De thans uitgevoerde oude
dansen en liederen zijn melodieën uit zes
tiende- en zeventiende-eeuwse luitboeken,
in een fraai instrumentaal gewaad ge
stoken. Het is het soort muziek dat het
altijd zo goed doet als achtergrond bij
kunsthistorische documentaires.
De keuze die Simonetto uit het werk
van zijn landgenoten gemaakt had was
echt niet zeer overtuigend. Twee werkjes
van Giuseppe Martucci (18561909) munt
ten eveneens hoofdzakelijk uit door een
kleurgevoelige instrumentatie. De inventie
van deze componist bleek zich te bewegen
in het kielzog van Wagner en Tsjaikofski,
met een geringe accentverschuiving naar
de nationale zoetgevooisdheid.
Wat meer gewicht bezaten drie symfo
nische voorspelen bij „Koning Oedipus"
Advertentie
Van Nelle bestellen I
HILVERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws 7.15 Gewijde muz. 7.30 Voor
de jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en over
weging. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.50 Voor de
vrouw. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram. 10.30
Ben je zestig? 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram.
12.00 Middagklok - noodklok. 12.03 Promenade-
ork. en sol. 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonne
wijzer. 13.20 Platennieuws. 13.30 Lichte muz. 13.50
Voor de jeugd. 14.00 Koorzang. 14.20 Kunstkron.
14.50 Metropole-ork., koor en solist. 15.30 Voor de
jeugd. 16.00 Gregoriaanse zang. 16.30 Instr.octet.
16.50 Sportpraatje. 17.00 Voor de jeugd. 18.00 Lich
te muz. 18.15 Journalistiek weekoverz. 18.25 Ge
varieerde muz. 18.45 Vragenbeantw. 19.00 Nieuws.
13.10 Act. 19.25 Zang. 19.30 Omroeporkest en sol.
20.20 Lichtbaken, caus. 20.30 Een hart zoekt het
geluk, musical. 21.10 De knipperbol. caus. 21.20
Gevar. progr. 22.25 Boekbespr. 22.30 Nieuws. 22.40
Jong - oud - eeuwig, godsd. caus. voor de jeugd
en gesprek over muziek door jongeren. 23.55
24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram., ber.
en act. 8.50 Voor de vrouw. 9.00 Gymn. voor de
vrouw. 9.10 Gram. VPRO: 10.00 Tijdelijk uitge
schakeld, causerie. 10.05 Morgenwijding. VARA:
10.20 Pol. caus. 10.30 Herhaling uit verschillende
programma's 11.30 Viool en piano. 12.00 Lichte
muz. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Hits aan
de spits. 13.00 Nieuws. 13.15 Instrum. kwint. 13.40
Sportnieuws. 14.10 Voor de jeugd. 14.45 Gram.
14.55 Van de wieg tot het graf, caus. 15.10 Accor-
deonork. 15.35 Credietverlening bij overname van
middenstandsbedrijven, toespr. 15.50 Rotterdams
filharm.ork. en solist. 16.40 Boekenwijsheid. 17.00
Jazzmuz. 17.30 Act. 18.00 Nieuws en comm. 18.20
Pianospel. 18.30 Muziekkiosk. 19.00 Artistieke
staalkaart. VPRO: 19.30 Passepartout, caus. 19.40
De kerk als middelares, caus. 19.55 Deze week,
causerie. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. progr.
21.15 Wie is wie. 21.40 De Z 69, hoorsp. 22.15 Oude
gram. 22.30 Nieuws. 22.40 Soc. comm. 22.25 Lichte
muziek. 23.25 Dansmuziek. 23.5524.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Muz. kaleido-
scoop. 14.30 Journaal. 15.00 Accordeonspel. 15.15
Gram. 15.45 Accordeonspel. 16.00 Gram. 16.45 Ge
varieerde muz. 17.00 Nieuws. 17.10 Dagklapper en
ht. kal. 17.20 Gram. 17.45 Engelse les. 18.00 Orgel-
conc. 18.30 Voor de soldaten, 19.00 Nieuws. 19.30
Soldatenliedjes. 20.00 Ork.conc. 21.00 Gram. 21.15
Amus.muz. 22.00 Nieuws. 22.15 Verz.progr. 23.00
Nieuws. 23.05—24.00 Gram.
VOOR ZATERDAG
NCRV: 17.00—17.30 Voor de kinderen. NTS:
20.00 Journ. en weeroverz. NCRV: 20.20 Cabaret-
Progr. 20.35 Intermezzo. 20.40 Lichte muziek. 20.55
Gevar. progr. 21.50 Dagsluiting.
Advertentie
Van Nelle bestellen 1
Van links naar rechts Guus Oster,
Albert Abspoel, Johan Kaart en Ellen
Vogel in „De volgende zaak", dat
gisteravond onder regie van Walter
van der Kamp op het AVRO-tv-
scherm werd gebracht.
van Sofocles, van de hand van de thans
bijna tachtigjarige Ildebrando Pizzetti. De
componist bedient zich van een recitati-
vische stijl. Hij verwerkt zijn motieven
niet, maar spint er op voort tot een climax
bereikt is en tegenspel gegeven wordt door
een andere muzikale gedachte. Weliswaar
is een wat nadrukkelijke rhetorica hem
bepaald niet vreemd maar in ieder geval
getuigden deze „Tre Preludi" van een
zekere persoonlijkheid die men in de voor
afgaande werken ten enen male gemist
had.
Dit Italiaanse programma bleek dus wei
nig of niets te bevatten dat ter oriëntering
had kunnen dienen omtrent de creatieve
krachten in een land dat enkele mar
kante figuren in de muziek van onze tijd
heeft voortgebracht: Malipiero, Dallapic-
cola, Luige Nono, om slechts deze drie te
noemen.
Dat het omroeporkest onder zijn Ita
liaanse dirigent een bijzondere welluidend
heid ontplooide, was echter niet te ont
kennen.
Golfbreker
Mevrouw Annie M. G. Schmidt met
de televisieprijs en bloemen.
Mevrouw Annie M. G. Schmidt heeft
donderdagavond in de burgerzaal van het
Hilversumse raadhuis, uit handen van de
voorzitter van het Prins Bernhardfonds
prof. mr. G. Wiarda, de televisieprijs van
het Prins Bernhardfonds in ontvangst ge
nomen, als de schrijfster van de tekst voor
Pension Hommeles. Zij genoot daarbij nog
de eer een telegram met gelukwensen te
mogen ontvangen van Prins Bernhard.
Burgemeester J. J. G. Boot van Hilver
sum heette de vele gasten welkom, onder
wie staatssecretaris mr. IJ Scholten, de
commissaris van de Koningin in de pro
vincie Zuid-Holland, mr. J. Klaasesz, de
directeur-generaal van de P.T.T., verte
genwoordigers van de minister van het
Ministerie van Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen, van de regeringscommissa
ris voor het radiowezen, bestuursleden van
het Prins Bernhardfonds, leden van het
bestuur van de N.T.S. en van de omroep
organisaties en de leden van de jury voor
de toekenning van de prijs.
Burgemeester Boot wees op de beteke
nis van de radio en televisie voor Hilver
sum en sprak de wens uit, dat de beno
digde ruimten voor bedrijf en huisvesting
voor de televisie spoedig mochten worden
gevonden. Hij uitte vervolgens zijn erken
telijkheid voor de eer, die Hilversum ook
nu weer te beurt was gevallen, als de
plaats waar de prijs werd toegekend.
Daarna las de heer W. Vogt het juryrap
port voor.
Prof. dr. W. J. M. A. Asselbergs uit
Nijmegen huldigde daarop mevrouw An
nie Schmidt in een korte feestrede, waar
in hij de nadruk legde op de karakteris
tiek van haar arbeid, waarin de humor
zulk een belangrijke plaats inneemt. Me
vrouw Schmidt dankte ten slotte voor de
haar toegekende prijs en de haar gebrach
te hulde.
Na de officiële bijeenkomst kwamen al
le gasten nog tezamen in de ontruimde
raadzaal, waar Tom Erich voor amuse
mentsmuziek zorgde. Daar zei Annie
Schmidt ons: „Ik zou nu echt geen zinnig
woord kunnen zeggen over dat Hommeles.
Het is altijd vanzelf gekomen: in de trein,
in de tram of thuis. Ik vond een pension
het gemakkelijkst: je kunt er zo zonder
opzien te wekken in- en uitgaan. En ik
weet nooit tevoren of het goed of slecht
is. Soms vond ik 't flauw, wat anderen
prachtig noemden."
Advertentie
Van Nelle bestellen
Expositie. Van 10 oktober tot 2 no
vember wordt in het Waaggebouw in Nij
megen een tentoonstelling gehouden,
welke een overzicht zal geven van het ge
hele oeuvre van de 16 mei 1889 in Delft
geboren kunstenaar Joan Collette, die in
1958 (26 april) in Nijmegen overleed.
In het Cultureel Centrum in Breda heb
ben leerlingen van de kunstacademie St.
Joost een tentoonstelling van werken van
de zogenaamde „Informele groep" be
smeurd. Op de vitrines brachten zij in een
onbewaakt ogenblik met gips en allerlei
kleuren verf beklodderde platen aan. Op
een der werken werd een kunstkritiek ge
hangen met daaronder een opmerking over
nozems. De „Informele groep" bestaat uit
Belgische kunstenaars, die in het Cultu
reel Centrum exposeren onder auspiciën
van De Zuiderkring.
Geref. Gemeenten
Tweetal te Almelo-Enter A. Elshout te
Utrecht en C. Molenaar te Leiden.
Bedankt voor Nunspeelt Chr. van Dam
te Rotterdam-Zuid.
Ned. Ilerv. Kerk
Beroepen te Wassenaar (vac. dr. H. J.
Honders) dr. Th. C. P'rederikse te Meppel.
Bedankt voor Gameren M. J. Lekkerker-
ker te Montfoort.
Geref. Kerken
Aangenomen naar Huizen (N.H.) G. van
Wilgenburg te Uithoorn.
Professor Doka werd nu toch erg ongerust. Er moest iets bijzonders aan de hand zijn,
want Robotto was nergens te bekennen.
Robotto! Waar zit je toch?! riep hij.
Nog bleef het stil. De prof liep de gang in en keek rond. Toen zag hij de kelderdeur
open staan.
Ben je beneden, Robotto? riep hij.
Geen geluid klonk. Professor Doka liep naar de open deur en boog zich voorover;
hij probeerde in het donker daar beneden iets te zien. Toen liep hij het kelder-
trapje af. 5455
Wanneer regisseur Erik Vos in zijn
inleiding tot de opvoering van Vondel's
„Joseph in Dothan" stelt, dat er geen spel
van Vondel is aan te wijzen, waarin de
dramatische spankracht sterker is, geen
spel waarin de versritmiek letterlijk wordt
geboren uit de innerlijke ritmiek der men
selijke tegenstellingen en derhalve gemak
kelijker speelbaar, gemakkelijker zegbaar
is zo tenminste zou ik deze verantwoor
ding willen interpreteren dan kan men
Vos daarin bijvallen, maar helaas houdt
het daarmee op. Want deze vaststelling
alleen rechtvaardigt nog niet de keuze van
dit stuk. De toneelgroep Arena, aange
voerd door Erik Vos, heeft er donderdag
avond in het Nieuwe de la Mar-theater te
Amsterdam zeer beslist niemand een
dienst mee bewezen, het laatst zichzelf.
Zo ooit dan werd nu wel duidelijk dat een
verzendrama als Vondel schrijft uiterst
moeilijk toegankelijk is voor een onerva
ren, ongeroutineerde spelersgroep, die aan
een verantwoorde zegging, dramatisch ge
laden, niet toe is, ook al omdat ze geen
enkele traditie achter zich heeft. Voeg
daarbij de botsing van twee zulke onge
lijksoortige grootheden als dit verzendra-
ma en een naturalistische speltrant, dan
worden de tekortkomingen pijnlijk ge
openbaard, en vraagt de wat wrevelig ge
stemde toeschouwer zich af waarom nu
juist Vondel moet gespeeld worden, nog
afgezien van zijn bedenkingen tegen Von
del zelf in wiens dramatische grootheid men
zeker niet meer zal geloven wanneer zijn
dichterlijk woord tot ons komt als gerijmel
van bedenkelijk karakter. Het beeldend
vermogen van de dichter gaat ten onder
in een netwerk van slecht gescandeerde
zinnen, die geen enkele binding uiter
lijk en innerlijk meer met ons hebben.
Wil een opvoering als die van gister
avond zin hebben dan is, dunkt mij, de
enige speelwijze er een, welke de nadruk
legt op de oud-testamentische schoonheid
van het gegeven, een gedragen speelwij
ze dus, waarvoor de verbeeldingskracht
van de dichter voedingsbodem is. Trekt
men de dingen zo naar de realiteit als Vos
toestaat, dan resonneert er niets, want op
de moderne speltrant kan men dit spel
niet enten: daartoe leent zich Vondels taal
en woordplastiek niet. Vos ondersteunde
zijn speelwijze met sterke muzikale achter
gronden en raakte meteen in de filmat
mosfeer terecht, waarmee hij in feite de
kracht van het dichterlijk woord ontken
de. Deze misvatting bracht het geloof in
de dramatische waarde van de „Joseph
in Dothan" om hals, want die dramatische
waarde werd blijkbaar niet als uitgangs
punt gekozen. Zo verloochende de regis
seur zijn eigen opvattingen omtrent de
verheven eigenschappen van Vondels ver
zendrama, die in de voorstelling van Are
na slechts flauw en vaag tot ons kwamen.
P. W. Franse
Advertentie
Van Nelle bestellen I
OSLO (NTB) Koning Olav van Noor
wegen en Prinses Astrid zullen hedenmid-
dig de officiële opening bijwonen van de
tentoonstelling „Van Rembrandt tot Ver
meer" in het Nationale Museum te Oslo.
De opening zal worden verricht door de
Noorse minister van Onderwijs Bergen
sen. Deze tentoonstelling van oude Hol
landse meesters blijft tot 6 december ge
opend. Zij is het resultaat van Noors-
Nederlandse samenwerking op grond van
het culturele akkoord tussen de twee lan
den en staat onder bescherming van de
twee staatshoofden. De 91 kunstwerken op
de tentoonstelling zijn geleend van musea
in Nederland, Zweden, Denemarken en
Noorwegen en van eigenaars van particu
liere verzamelingen. Het oudste werk, een
winterlandschap van Hendrick Avercamp
dateert van 1608.
(Van onze Haagse redacteur)
Het aantal bedrijfschappen is blijkens
het heden verschenen Staatsblad uitge
breid met een bedrijfschap voor het foto
grafisch bedrijf. Het zal verordenende be
voegdheid bezitten voor wat betreft ca
deaustelsel, kortingen, lonen en andere
arbeidsvoorwaarden en de vakopleiding
Van de bevoegdheden op de laatstgenoem
de twee onderdelen mag echter pas wor
den gebruik gemaakt op een door de Soci
aal-Economische Raad te bepalen tijd
stip, uiterlijk over vier jaar.
In hetzelfde Staatsblad wordt ook de
vorming van een Commissie voor het pers-
fotografisch bedrijf afgekondigd, welke
advies kan uitbrengen in zaken die de fo-
tojournalistiek betreffen. De Vereniging
van fotojournalisten en het A.N.P. hadden
de S.E.R. om een dergelijke commissie
gevraagd.
Advertentie
DEZE AANBIEDING GELDT T/M 31 DECEMBER 1959
14. Maar ik hoefde juffrouw d'Engoult maar aan te kij
ken om zeker te zijn dat zij van het tegendeel over
tuigd is. En zij is werkelijk niet dommer dan wij. Ik
verwacht complicaties en verrassende onthullingen.
Daarom heeft het geen zin deze zaak op papier voor
te bereiden, ik hoop dat je een direct contact van
mens tot mens met al deze lieden zult weten te berei
ken.
Lheureux knikte.
Wat die tegenstrijdigheden betreft, merkte hij op
dit is bij mijn weten de eerste maal, dat een afper
ser zijn ervaringen op schrift zet.
Duchemin: Dat geloof ik ook. En daarbij zijn er
tientallen raadsels. De jager laat geen moeite onge
daan om de rol van het wild te kunnen spelen.
Lheureux: Nu moet ik zeggen dat hij een tweetal
bevredigende verklaringen hiervoor geeft. Zeggen ze
jou niets?
Dat wel, maarDuchemin weifelde.
Wil je mij, vroeg Lheureux dat eerste hoofd
stuk, waar de schrijver zich min of meer voorstelt, nog
eens voorlezen? Ik kan hier ongestoord luisteren.
En Duchemin begon een zeer merkwaardig hoofdstuk
voor te lezen.
Ik ben altijd door de schrijfduivel bezeten be-
weest. De oorzaak daarvan moet een tamelijk inge
wikkelde zijn. Ten eerste heeft mijn karkater daar in
zeker opzicht behoefte aan, ten tweede waren alle be
roepen die ik heb uitgeoefend, zonder een ervan ooit
te hebben gekozen, veelzijdig en moeilijk te overzien.
Ik kan beter denken als ik een pen in de hand heb.
Mijn moeilijkheden zijn altijd van een zo verwarde en
tevens vrijwel onontwarbare aard geweest, dat ik ze
niet zou hebben kunnen ontleden en doorzien, mogelijk
zelfs niet hebben kunnen zien, wanneer ik ze niet in
geschreven vorm voor mij had gelegd. Ik ben in wezen
een moeizaam denker, ik ben te spontaan en te onge
duldig.
Deze behoefte tot schrijven is, zo lang ik mij herin
ner, in botsing gekomen met een bepaalde kant van
alle beroepen die ik heb beoefend: de noodzakelijke ge
heimhouding. Ik ben agent van de inlichtingendienst
geweest, ik heb in effecten gehandeld clandestien
en ik heb andere bezigheden gehad, waarmee ik niet
openlijk voor de dag kon komen. Ten slotte was ik,
om niet van honger om te komen, gedwongen mijn
stilzwijgendheid te gelde te maken en ik heb mijn
sporen dan ook altijd zorgvuldig moeten uitwissen. Ik
schreef. Maar ik heb steeds mijn kopij verbrand, zo
dra ik die had herlezen, overwogen en produktief ge
maakt. En nu dwingt deze zelfde voorzichtigheid mij,
merkwaardigerwijs, een letterlijk en nauwkeurig ver
slag van mijn jongste activiteiten te laten bestaan en
zelfs bekendheid te doen verwerven. Het zint mij kwa
lijk, dat ik juist over dit onderwerp een tekst van blij
vende aard opstel, maar ik heb, door geldgebrek ge
dwongen, een paar onvoorzichtigheden begaan. Ik heb
mij de haat op de hals gehaald van lieden die niet zul
len aarzelen mij als een hond neer te schieten.
Ik heb het gevoel dat er tussen hen en mij een soort
snelheidswedstrijd wordt gespeeld. Het gaat tussen een
vermogen en mijn leven. Als zij winnen, wil ik althans
de zekerheid hebben dat zij hun straf niet zullen ont
gaan.
Het mauscript, dat, men na mijn gewelddadige dood
in mijn safe-loket zal aantreffen, zal de politie al dade
lijk op het spoor van mijn moordenaar of moordenaars
brengen. Ik schrijf het met de grootste nauwlettend
heid. Daar ik niet kan beoordelen welke vijand mij
eventueel zal vermoorden, wil ik niet nu reeds, en mo
gelijk ten onrechte, een van hen beschuldigen. Ik koes
ter op zichzelf geen wrok tegen deze lieden, eer zij de
rollen trachten om te keren, eer de noodlottige seconde
zich aandient waarin een van hen mij het leven be
neemt, waarschijnlijk zonder mij de tijd te geven dit
kleine manuscript te voltooien door er het laatste
woord, of liever de laatste naam, aan toe te voegen.
Ik zal zelfs niet verzuimen hier reeds verzachtende
omstandigheden te noemen, die later eventueel kunnen
gelden. Hoe sterker ik hen in mijn greep heb, hoe gro
ter de kans dat zij schuldig zijn. Hoe meer zij een be
dreiging voor mijn leven vormen, hoe groter de wan
daden die zij begaan hebben. Ik wil de politie deze maat
staf niet onthouden. Ik moet toegeven dat ik niet graag
bij de behandeling van de moord op mijzelf een ge
rechtelijke kwaling zou toelaten.
Ik zal niets verzwijgen. Ik wens dat alle hier vermel
de feiten door het onderzoek zelf worden bevestigd. Ik
verwacht dat de politie mijn mededelingen aan de wer
kelijkheid zal toetsen. Zij zal niet één afwijking of on
juiste voorstelling van zaken kunnen aantonen, voorzo
ver zij over de feiten beschikt. Ik neem aan dat zij hier
na ook de feiten, die zij niet kan verifiëren, als onom
stotelijk wil beschouwen. Mijn reputatie boezemt mij
geen belang in. Ge begrijpt dat ik na mijn dood volko
men onverschillig tegenover een morele veroordeling
door mijn voormalige tijdgenoten zal staan.
Ik heet in werkelijkheid Vinh Don. Ik ben geboren,
in 1913, als zoon van een Koreaans meisje uit de aller
eenvoudigste kringen. Mijn vader liet mijn moeder in
de steek en ik ontwikkelde mij tot het armzalige Chi
neesje van de populaire voorstelling. Men zou in Con
fucius kunnen lezen wat er van mij terechtgekomen
zou zijn zonder de bolsjewistische revolutie van 1917,
waai-door mijn vader zich gedwongen zag naar Seoel
terug te keren. Hij wist van de Japanners, die ons
hadden bezet en ons onder de duim hielden, toestem
ming te krijgen zich in de stad te vestigen en het ging
hem goed. Voor mij voelde hij waarschijnlijk niet meer
genegenheid dan in het verleden, maar hij had zich
in zijn hoofd gehaald dat ik op een of andere boven
natuurlijke wijze in verband stond met zijn nieuwe wel
vaart. Daarom ging hij mij als een soort mascotte be
schouwen. Een goede opvoeding heeft hij mij beslist
niet laten geven, hij heeft wel een voor onze streken
kostbare opleiding voor mij betaald. Ik ben hem hier
voor allerminst dankbaar. Ik zou er pas profijt van heb
ben kunnen trekken wanneer hij mij om te beginnen,
ook een blanke huid had kunnen verschaffen met een
paar rechte ogen en wat minder zwart en sluik haar.
Maar hij leek zelf sprekend op een Kalmuk en mijn
moeder had mij al zijn eigenschappen meegegeven. Ik
zie er uit als een Mongool, maar .nijn karakter is niet
dat van een Mongool. Uiteindelijk stammen al mijn
moeilijkheden hieruit voort, dat ik een tweeslachtig we
zen ben. Ik heb het brein, ik koester de begeerten en
ik heb de eerzucht van de blanke, maar het lichaam
van een gele.
Daarom heb ik in geen enkel normaal beroep iets
kunnen bereiken of er mij zelfs maar kunnen hand
haven.
(Wordt vervolgd)
De directeur van de Utrechtse Sterre-
wacht, prof. dr. M. G. I Minnaert, heeft
medegedeeld, dat voor zover thans bekend
is, alleen de Nederlandse en de Zwitserse
exlipsexpedities gedeeltelijk zijn ge
slaagd.
De Nederlandse amateursexpeditie, de
Amerikaanse expeditie van de sterre-
wacht Sacramento Peak, de beide Engel
se expedities uit Londen en Cambridge en
de Spaanse expeditie zijn tengevolge van
zware bewolking een volledige mislukking
geworden. Over het al of niet slagen van
de Oostduitse expeditie (Jena en Berlijn)
bestaat nog geen zekerheid.
Alle expedities hebben de zonsverduis
tering van 2 oktober op een der Canarische
eilanden, Fuerta Ventura, gadegeslagen.
Alleen de Zwitserse eclipsexpeditie had
haar instrumenten op de Afrikaanse kust
opgesteld. Het verschil in de resultaten is
volgens prof. Minnaert het gevolg van het
feit dat de bewolking boven Fuerta Ventu
ra niet overal even dicht was. De Neder
landse expeditie kon profiteren van enkele
gaten in het wolkendek. Bij de buitenland
se collega's was dit echter niet het geval.
Prof. Minnaert, die zelf ook de zonsver
duistering op Fuerta Ventura heeft bestu
deerd, zei dat over de resultaten van de
expeditie van de Utrechtse Sterrewacht
meer bekendgemaakt zal kunnen worden,
wanneer de fotogx-afische platen zijn ont
wikkeld.
Advertentie
Van Nelle bestellen I
Stadsschouwburg: Zaterdag 20 uur: De
Haagse Comedie met „De dag van Tala-
vera".
BIOSCOPEN
Cinema Palace: Vandaag tot en met
woensdag 14, 16.15, 19 en 21.15 uur en don
derdag 14 en 16.15 uur: „Een getuige moet
verdwijnen", 18 jaar. Donderdag 19 en
21.15 uur: „08/15", 18 jaar. Iedei'e och
tend, ook zondag, 9.30, 10.30 en 11.30 uur:
„Bezoek van Prinses Beatrix aan de Ver
enigde Staten".
Frans Halstheater: Vandaag en zater
dag 14 en 20 uur, zondag 14, 17 en 20 uur.
maandag tot en met dondex-dag 14 en 20
uur: „Zolang er mensen zijn", 14 jaar.
Lido Theater: Vandaag tot en met don
derdag 14, 16.15, 19 en 21.15 uur: „Hoe ver
tel ik het mijn dochter", 18 jaar. Zater
dag 23.30 uur: „Het liefdeleven van Lucre-
tia Borgia", 18 jaar. Zondag 11 uur: „Vrij
heren van het woud", alle leeftijden.
Luxor Theater: Vandaag 20 uur, zater
dag 14, 19 en 21.15 uur, zondag 14, 16.15,
19 en 21.15 uur: „Vrouwenkamp Borneo",
18 jaar. Maandag tot en met woensdag
14 en 20 uur: „Geen medailles voor spion
nen", 18 jaar. Donderdag 14 en 20 uur:
„De barbaar en de geisha", 14 jaar.
Minerva Theater: Vandaag tot en met
dinsdag 20.15 uur: „De gebroeders Kara-
mazow", 18 jaar. Zaterdag 14.30 uur, zon
dag 14 en 16.15 uur: „Filmfestival II", al
le leeftijden. Donderdag 20.15 uur: „De
41ste", 14 jaar.
Rembrandt Theater: Vandaag tot en
met donderdag 14, 16.15, 19 en 21.15 uur:
„Fi-eddy, die Gitarre und das Meer", alle
leeftijden. Zondagochtend 11 uur: „Gehei
men van Oost-Afrika", alle leeftijden.
Roxy Theater: Vandaag en zaterdag
14.30, 19 en 21.15 uur en zondag 14, 16.15,
19 en 21.15 uur: „Vier desperado's", 14
jaar. Maandag tot en met donderdag 14.30,
19 en 21.15 uur: „Deserteur van het le
gioen", 14 jaar.
Studio Theater: Vandaag en zaterdag
14.15, 19 en 21.15 uur, zondag 14, 16.15, 19
en 21.15 uur en maandag tot en met don
derdag 14.15, 19 en 21.15 uur: „The cap
tains table", 18 j. Zondag 11 uur: „De le
vensroman van Johann Strauss", alle leef
tijden.
Theater Monopole (Zandvoort): Van
daag tot en met zondag 20 uur: „The naked
and the death", 18 j. Zondag 14.30 uur:
„Rusty en het blinde meisje", alle leeftij
den. Maandag tot en met woensdag 20 uur:
„Immensee", alle leeftijden. Donderdag
20 uur: „Een grote liefde, een grote harts
tocht", 18 jaar.
TENTOONSTELLINGEN
,In 't Goede Uur" (Korte Houtstraat 1):
Tot 1 november dagelijks (ook zondags)
van 10 tot 22 uur: Expositie tekeningen van
Frans Verpoorten.
Museum Het Huis van Looy (Kamper
laan): Tot 12 oktober op werkdagen van
10 tot 12.30 en 13.30 tot 17 uur, zondags 14
tot 17 uur: Expositie van werken van Erika
Visser.
(Verder raadplege men de rubriek „Uit
gaan in Haarlem" elders in dit blad).
Advertentie
Van Nelle bestellen 1
