Nationale kinderpostzegelactie
zal dinsdag beginnen
SMÖRGASBORO
Aalsmeer houdt voortaan het
corso binnen zijn grenzen
„Opmars naar de
Moeder
Bloemen festijn komt niet meer naar
de karig subsidiërende hoofdstad
11
Voor het kind - door het kind
Exquise specialités
Kamercommissie vraagt
Hulpactie voor schaaps
kudde
Vóórhel- tére
Baby-huidje
"5TBABYDERM Seer1"Ï
Dr. Banki neemt ontslag
als voorzitter
Terug uit La Courtine
AMSTERDAMS ALLERLEI
Het boek
De film
Lichamen van in Suriname
verongelukte vliegers
geborgen
Mevrouw B. Boon-Van
der Starp overleden
„Les Frères Jacques" in
de Haarlemse Schouwburg
WITTE
KRUIS
DE £CAtê PIJNSTILLER
Townsend verlooft zich
met zijn secretaresse
ZATERDAG 10 OKTOBER 1959
Dinsdag begint weer de jaarlijkse natio
nale kinderpostzegelactie „Door het kind
voor het kind". Terstond na de normale
ochtendschooltijd gaan die dag alom in
den lande de eersten van de half miljoen
schoolkinderen op stap langs de huizen
teneinde bestellingen te noteren voor
de bekende mapjes kinderpostzegels en de
dito zakjes kleurige prentbriefkaarten. De
toeslag op de zegels en de opbrengst van
de kaarten komt geheel ten goede aan de
instellingen op het gebied van de kinder
bescherming en kinderhygiëne in de meest
uitgebreide zin.
Mede dank zij de energie van deze
schooljeugd (en niet minder van het on
derwijzend personeel) bracht de actie vo
rig jaar een record op van ruim twee mil
joen gulden. „Dit jaar zal dit bedrag aan
zienlijk hoger moeten zijn", aldus het be
stuur van het Nederlands Comité voor
Kinderpostzegels te Den Haag, dat grote
plannen heeft onder het motto: „Een nieu
we actieeen nieuw geluid".
Het bestuur, dat ieder jaar de gelden van
de actie in evenredigheid ver-deelt over de
talloze instellingen voor kinderzorg, heeft
thans besloten het deel der opbrengst
waarmee het totaal der laatste jaren
wordt overschreden, te bestemmen voor
een of twee grote objecten in de sector van
de kinderbescherming en -hygiène. Dit
houdt in, dat vele instellingen, verenigin
gen en tehuizen hun deel van het geoffer
de behouden en dat bovendien ieder jaar
ergens in het land een „kinderzegel-monu
ment" zal verrijzen in de vorm van le
niging van een evidente nood door de uit
voering van een project van 1 tot 2,5 ton.
De keuze voor de actie 1959 is bepaald op
het astma-centrum „Heideheuvel" te Hil-
Advertentie
o.a. met OESTERS, KREEFT en ZALM
Bovendien
en diverse andere
ZWEEDSE GERECHTEN
Gaarne bezox-gen wij uw feestdinex-s
aan huis.
SVENSKA RESTAURANGEN
„BOLWER K"
Haarlem, Tel. 16840, Kennemerplein 5
In het verslag over de begx-oting van Al
gemene Zaken verzoekt de commissie
voor Financiën uit de Tweede Kamer om
kortere zinnen in de Troonrede.
Zij vraagt, waarom bij de formulering
van de Troonrede, die meer beluisterd
dan gelezen woi'dt, niet meer rekening
'wordt gehouden met x-adio en televisie, die
het gebruik van kortere zinnen noodzake
lijk maken.
Voorts wox-dt geïnformeex-d naar de
plannen voor de nationale feestdag 1960,
waarvoor 50.000 gulden is uitgetrokken.
De commissie vraagt voorts of de x-ege-
ring bij het vexdenen van onderscheidingen
meent te kunnen voortgaan met een sys-
steem, waax-bij overwegingen omtrent de
wezenlijke vex-diensten van de te ondei'-
scheiden personen worden doox-kruist door
overwegingen omtrent hun maatschappe
lijke positie of stand. Is de regex-ing be
reid te breken met de methode, die ver
diensten niet als de beslissende factor doet
gelden en de onderscheidingen naar stand
accentueert?, zo vraagt de commissie.
Voorts wordt gevraagd of dit jaar aan
een groot deel van het personeel van een
jubilerende drukkerij onderscheidingen
zijn vex-leend op grond van lange jaren
van trouwe dienst. Is met het feit, dat de
ze firma het Duitse Verordeningenblad en
veel ander drukwerk ten behoeve van de
bezetter heeft vervaardigd rekening ge
houden? aldus informeert de commissie.
„Waarom worden Tweede Kamerleden,
behalve de voorzittex-, bijna nooit betrok
ken in vanwege de regering georganiseer
de plechtigheden? Dit geld ook statiebe-
zoeken. De Kamerleden hadden geen mo
gelijkheid om van nabij mee te leven in
vx-eugdevolle gebeurtenissen als het zo
geslaagde bezoek van de Koning der Bel
gen". Ook deze vx-aag wordt gesteld door
de commissie.
De vex-zorging van de Drentse schaaps
kudde op de heide tussen Ruinen en Dwin-
gelo wordt door de droogteperiode zeer
moeilijk. Er is nu een actie begonnen om
het geldelijke tekort zoveel mogelijk weg
te werken. Mocht het tekort, dat rond
10.000.- beloopt, niet verdwenen zijn
voox-dat november is aangebx-oken, dan zal
het dx-oeve besluit genomen moeten wor
den, de schapen naar een slachthuis te
transporteren.
versum. Dit centrum hoopt door de kinder-
zegelactie te kunnen overgaan tot de bouw
van een paviljoen voor twintig astmapa
tiëntjes.
Voorts besloot het bestuur uit de hogere
opbrengst incidenteel en bij uitzondering
op beperkte schaal ook iets te doen voor
het minder bedeelde kind in het buiten
land, met name in de ondex-ontwikkelde
gebieden. „De nood daar is zo ontstellend
groot, dat wij mox-eel niet het recht heb
ben, al het geld voor de Nederlandse kin-
dex-en te besteden", zei prof. R. Hornstra,
voox-zitter van het bestuur. Voor dit jaar is
gedacht aan het uitzenden van een ver
pleegster naar Zuid-Kox-ea, ter aanvulling
van een team aldaar van de Internationa
le Organisatie voor Kindex-hulp. Met deze
uitzending van een verpleegster inclu
sief do hulpmiddelen is naar schatting
40.000 gemoeid.
Dit alles is slechts te verwezenlijken,
indien de actie dit jaar inderdaad meer
geld opbx'engt. Om dit te bereiken heeft
men in elk zakje meer postzegels gedaan
en de prijs gebracht op 1.50 (3 zegels van
vier en 6 van twaalf cent). De zakjes met
vier px-entbriefkaax-tcn blijven een gulden
kosten.
Advertentie
Federatie Hongaarse vluchtelingen
Het bestuur van de Federatie van Hon
gaarse Vluchtelingen heeft het ontslag
van dr. O. Banki, zenuwarts te Roermond,
als voorzitter van de fedex-atie aanvaard.
Het federatiebestuur deelt mede, dat dr.
O. Banki reeds eerder de wens te kennen
heeft gegeven zijn voorzitterschap neer te
leggen.
De eerste gevechtsgroep van de vierde
divisie is uit La Courtine naar Nedexdand
teruggereisd. Het zijn ongeveer 5000 man,
die worden afgelost door een tweede groep
van 5000 man van de viex-de divisie, die
in La Courtine hetzelfde oefeningenpro-
gramma zal afwei'ken. Deze tweede gx-oep
keert begin november naar Nedexdand te
rug. Dan woi'dt het oefenen van Nedex*-
landse legereenheden in Frankrijk voor
lopig stopgezet.
Het Aalsmeerse bloemencorso is nauwe
lijks achter de rug of het bloemendorp
treft reeds voorbereidingen voor het corso
van het volgende jaar. Dat zijn zaken, die
zich in alle stilte plegen af te spelen. Deze
keer is er iets bijzonders aan de hand. De
burgemeester van Aalsmeer heeft in over
leg met de plaatselijke rijkspolitie een
nieuwe route voor het coxso uitgestippeld
en deze is ter goedkeuring aan het stich
tingsbestuur van het corso aangeboden.
De route loopt geheel binnen de gemeen
telijke grenzen van Aalsmeer. Dat bete
kent dat Amsterdam in 1960 geen bezoek
van de praalwagens zal krijgen en tevens,
dat het traditionele Stadionspel tot het ver
leden zal gaan behoren. De achtergrond
van dit alles is, dat de Aalsmeerders, die
zich grote financiële offei-s moeten ge
troosten om het bloemenfeest gestalte te
doen geven, het corso liever binnen het
doi-p houden dan het uit te lenen aan de ka-
De twee Duitsers, J. J. Heydecker en J.
Leeb die het „scenario" van „Der Nürn-
berger Prozess-Bilanz der Tausend Jahre"
hebben samengesteld uit een overstelpen
de hoeveelheid materiaal, moet men na
geven dat zij zich meesteis der beper-
king hebben getoond. Mr. F. B. Bakels
heeft een uitstekende vertaling, versche
nen bij Scheltema en Holkema te Amstex*-
dam, verzorgd, ook al door het onvertaald
laten van onvervangbai~e „vaktermen",
voor de Nederlandse lezer, die de voorge
schiedenis van het proces voor de Interna
tionale Militaire Rechtbank bewust heeft
beleefd, onverbrekelijk met het nazisme
verbonden, en vooral door meteen een
uiting van het „wir haben es nicht ge-
wusst" te signaleren.
De inleiding van beide schrijvexs begint
namelijk met een verontschuldigende uit
spraak van de Amerikaanse officier van
.justitie Jackson, die in genen dele stx-ookt
met de bittex-e ex-varingen van vijf jaar
Duitse bezetting.
De schrijvexs verweren zich tegen deze
opmex-king van mr. Bakels door er op te
wijzen dat zij als Duitse schrijvex-s in
Duitsland geen aanklacht wilden en konden
doen hoi-en, die de vertegenwoordigei-s
van het openbaar ministerie in Neux-en-
bex-g en de landen, die tot het vex-di-ag zijn
toegetreden, uitdrukkelijk hebben verme
den. Een weinig meer schuldbesef jegens
het volk in welks taal dit boek thans ten
verkoop wordt aangeboden, wax-e echter
wel op zijn plaats geweest. De vertaler
heeft zeer terecht, in afwijking van de
Duitse uitgave, de volledige uitspraak aan
gaande Seyss-Inquart, de xdjkscommissa-
ris in Nedexdand, opgenomen, vex-oox-deeld
tot de strop, vrijgesproken op punt 1, (sa
menzwering), schuldig bevonden op de
punten 2, 3 en 4 van de dagvaax-ding, res
pectievelijk misdrijven tegen de vi'ede,
oorlogsmisdaden en misdrijven tegen de
menselijkheid.
Mr. A. M. Baron van Tuylll van Seroos-
kerken, vex-tegenwoox-diger van de Neder
landse x-egering bij de Intex-nationale Mi
litaire Rechtbank te Neux-enbex-g 1945-1946
geeft in een Ten Geleide een juridische
toelichting op het px-oces, waarin hij de
allesbeheersende vx-aag behandelt waar
aan de Grote Vier het recht ontleenden
de Duitse leiders als oox-logsirxisdadigers
te veroordelen. Hij komt tot de slotsom
dat de vervolging steunt op een algemeen
gewoonterecht in het volkenrecht, waar
bij de aanvalsoorlog als onx-echtmatig be
stempeld wordt en dat het x-echtsbewust-
zijn deze stx-afmaat eiste.
Hij ontkent op die gronden dat de ver
oordeelden onrecht zou zijn geschied. „De
betekenis van het Neurenbergse px'oces",
zo zegt hij, „is gelegen in de telastelegging
van en schuldigverklaring aan het mis
drijf tegen de vrede", waardoor de per
soonlijke aansprakelijkheid is aanvaard
van hen die zich schuldig maken aan het
ontketenen van een aanvalsoorlog. De
strafbaarheid op zichzelf was bij afwezig
heid van een internationale strafwetge
ving geen uitgemaakte zaak, maar werd
te Neurenberg voor het eerst in rechtsre
gels vastgelegd.
Met deze rechtvaardiging van het proces
voor ogen kan de niet meer onbevangen
lezer het geweld der „koele objectieve
weergave van de naakte feiten", verteld
in een x-elaas van bijna vijfhondei'd blad
zijden, over zich laten komen en aan het
slot toch nog „een eigen oordeel vox-men
over de uitspraak van de rechtbank".
Het werk is een documentaix-e zoals die
zijn moet: pexsoonlijk, beeldend, door
spekt met authentieke gedeelten uit ge
sprekken, mededelingen van ooggetuigen,
radiomeldingen, brieven en officiële stuk
ken, met terugblikken om de dramatiek
van het gebeuren reliëf te geven. Deze
toegespitste dramatiek, die zich afspeelt
tussen het heden in de x-echtszaal en het
gruwelijk verleden van de verdachten, is
soms benauwend. Als een anti-climax wer-
ken dan de bijlagen met de uittreksels
van de officiële documenten. Aan het slot
vindt men de onmisbare litteratuurlijst,
x-egisters en een opsomming van de goed
gekozen illustraties.
Met dit boek zal wel niet het laatste
woord geschx-even zijn over dit proces,
maar het zal moeilijk zijn een beter tg
schrijven. Het verdient alle aandacht, te
meer daar wij door de naoorlogse papier-
schaax-ste over de dagelijkse gang van het
proces maar spaarzaam op de hoogte kon
den wox-den gehouden. Het doet de lezer
nahuiveren en het stemt tot nadenken.
Ab Boerma
SCHUILT DE KRACHT van het boek
„Opmars naar de galg" in de overstel
pende hoeveelheid belastend materiaal,
dat de auteurs hebben bijeengegaard om
de uitspraak in het proces tegen de kop
stukken van het Derde Rijk in Neurenberg
als juist en rechtvaardig te doen aanvaar
den, de kx-acht van de film, die naar dit
boek is gemaakt, berust in de feitelijkheid
der beelden, die aan de schuld der oorlogs-
misdadigers geen twijfel laat bestaan.
Maar ook hier ligt een vei'deiTeikend be
ginsel aan deze samenvatting ten grond
slag. Want al erkent men ook de schuld,
die de prominenten der Nazi's op zich heb
ben geladen en al ziet men het als recht-
vaai'dig dat zij, px-otagonisten van een mis
dadige hysterie daarvoor zijn gestraft,
toch zijn er bedenkingen tegen de rechts
geldigheid van het Neurenbergse proces
zelf aangevoerd, die het vonnis weer op
losse schx-oeven zetten. Hoe men daai'over
mag denken: de oorlogsmisdadigers wor-
den aan de kaak gesteld door hun misda
den zelf, misdaden tegen de vrede, legen
de menselijkheid, zoals ze ons in heel hun
afgrijselijkheid worden getoond. Die mis
daden vragen om bestraffing, wraakroe
pend, ten hemel schreiend. Dat is de kracht
van de film „Opmars naar de galg" waar
in telkenmale verband wordt gelegd tus
sen de Neurenbergse beklaagden en hun
vei-antwoordelijkheid, hun daden, de ge
volgen van hun daden, de gevolgen van hun
nalatigheid om de menselijke waai'digheid
te eei-biedigen. Daartoe grijpt de film,
evenals het boek, vaak ver iix het Nazi
verleden terug. Zij begint met ons de Duit
se kopstukken te tonen in de beklaagden
bank. Hun verklaring bij de aanvang van
het px-oces, dat zij zich niet schuldig ach
ten, wordt gevolgd door een staalkaart
van de misdaden, waaxwan zij worden be
schuldigd. Dan neemt de film ieder hun
ner nog eens apart. Hun uitspraken tij
dens het verhoor door het militaire tribu
naal worden vergeleken met de ontstel
lende werkelijkheid der feiten. Wij zien
in beeld gebracht hoe weinig zij beseffen
wat zij hebben teweeggebracht, hoe ge
makkelijk zij er zich van afmaken, hoe
ijdel, zelfingenomen, vex'blind zij zijn, hoe
zij hun verantwoordelijkheid telkens weer
afschuiven op onkunde omtrent een gang
van zaken, die zij met hun persoonlijk lei
derschap dekten. Zo hoort men Goexdng
verklaren, dat er in Duitsland altijd x-echt
werd gedaan. Fatsoenlijk en netjes. Met
een worden wij geconfronteerd met de
Duitse x'echtsspraak zoals die werd uit
gevoerd na de aanslag op Hitler. Men
voelt de rillingen over zijn rug lopen. „Ex-
werd wel eens een keer geslagen in de
concentratiekampen. Nou ja", verklaart
Kaltenbrunner en Goering weet het niet
zeker, maar hij gelooft dat er hoogstens
Er wax-en schaarse momenten van
hilariteit tijdens het proces tegen de
Duitse oorlogsmisdadigers in Neux-en-
bei'g, waarin de leden van de Ameri
kaanse Militaire Politie deelden. Van
links naar x-echts op de eex-ste rij:
Hermann Wilhelm Göring, rijksmaar
schalk opperbevelhebber der Luft
waffe, algemeen gemachtigde voor het
vierjarenplan, Rudolf Hess, plaats
vervanger van Hitlex-, minister zonder
portefeuille, Joachim von Ribbentrop,
minister van Buitenlandse Zaken, am
bassadeur in Londen, Wilhelm Keitel,
generaal-veldmaax-schalk, chef van het
Oberkommando der Wehrmacht (1938-
1945). Op de tweede x-ij van links naar
rechts: Karl Dönitz, opperbevelhebber
van de Kriegsmarine, Grossadmiral,
opvolger van Hitler, dr. Erich Raeder,
Grossadmiral, opperbevelhebber van
de Kriegsmarine tot 1943, inspecteur
der marine, Baldur von Schirach,
Reich jugendführer, i'ijksstadhouder,
gouwleider en verdedigingscommis
saris van Wenen. Op de onderste foto
dezelfde hoek van de rechtszaal met
de gezichten in de gebx-uikelijke plooi.
Niet zichtbaar is Göring.
vier van die kampen kunnen zijn geweest.
Meteen vertoont ons de film hoe de con
centratiekampen er in werkelijkheid uit
zagen welke afzichtelijkheden er plaats
grepen, lijken, lijken, stapels lijken, ovens
met lijken, bei-gen van menselijke been-
dex-en, levende skeletten, die mensen he
ten. Telkenmale haakt het beeld der wer-
kelijkheid in op de verklaringen der be
klaagden. De klok der geschiedenis wordt
tot 1933 teruggezet en draait versneld op
nieuw met de meest monsterachtige mi
nuten een ogenblik in het beeld...
DANK ZIJ deze fragmenten is „Opmars
naar de galg" oen aanklacht van indruk
wekkende kracht. Men moet het betreu
ren dat de maker meer dan goed is voor
de sterkte van zijn betoog oorlogstonelen
inlast, die de zegetocht der geallieerde
overwinnaai-s als een soort compensatie
voor het vertoonde leed in beeld brengen.
Daar krijgt de film een tendens, die niet
nodig was. Ook ontkomt men niet aan een
gevoel van onbehagen, wanneer men zich
gaat afvragen of de rechters nu wel alle
maal de aangewezen mannen wax-en om
een vonnis te vellen, wanneer het Duits-
Russische verdrag ter sprake wordt
gebracht, de massamooi'd van Katyn en
wanneer de vex-schijning van Stalin ons
herinnert aan zijn opvattingen omtrent
de menselijke waardigheid....
Naar de vorm is de film lang niet
zo gaaf als Capra's befaamde documen-
taix-es over de oorlog. De inhoud echter is
te aangrijpend om daar lang bij stil te
staan. Is die inhoud ook zo aangrijpend
voor diegenen onder ons, die de oorlog
nauwelijks bewust hebben ervaren en van
de Nazi-terreur ten naaste bij iets weten?
Ik geloof, dat het boek hun meer zal zeg
gen dan de film, omdat de film kennis ver-
onderstelt van de feiten welke zij veroor
deelt. Door deze „vooringenomenheid"
maakt zij een niet geheel objectieve in-
druk. Daax-om lijkt mij de conclusie, i-eeds
in de aanvang getrokken, dan ook de juis
te: men zal in ieder geval de oorlogs- en
vredesmisdaden vex-ooi'delen. In hoeveiTe
de Duitse oorlogsmisdadigers daarbij wor
den betx-okken is een kwestie, die alleen
hiex-om al zo moeilijk ligt, omdat ons voor
stellingsvermogen tekort schiet als het de
mateloosheid van het veroorzaakte leed,
de ellende, de onmenselijkheid gaat af
meten tegen de verschijning van die men
sen, die er de verantwoordelijkheid voor
droegen en er zelf zo ver van af blijken
te staan.
rig met subsidie zijnde hoofdstad, die
2.500,- beschikbaar stelt.
Aan de andex-e kant is in de Amsterdam
se gemeenteraad aanmerking gemaakt op
het feit, dat het corso slechts één straat
van de stad bezoekt, namelijk de Amstel-
veenseweg. Bux-gemeester Van Hall zei
toen te zullen trachten een route te vinden,
die een gx-oter deel van Amsterdam be
strijkt. Zijn Aalsmeerse collega is hem
echter voor geweest.
Late zomer.
Zij staan nog buiten, de terrasstoeltjes
in Amstex-dam. Dat is in geen jaren ge
beurd. Het is evenmin in geen jai-en ge
beurd, dat de speciaal voor het zomersei
zoen aangenomen terras-kelnex-s tot 1 no
vember mogen blijven. Gewoonlijk wor
den zij per 1 oktober opgezegd en meestal
heeft de baas achteraf spijt, dat hij de ter-
rasjes niet enkele weken eex-der heeft op
geruimd.
Het goud van de zonnestralen is blijven
hangen op de terrasjes van toeristen-stad
Amsterdam. Ze zijn dit jaar allemaal te
vreden, de terras-exploitanten. De terras
bezoekers blijven komen, zelfs in de zon-
loze uren. En ze zullen blijven komen zo
lang de kalender vóór is op het weer, op de
pleinen exi de hoofdstedelijke boulevards.
„Voelspriet" voor blinden
Een man steekt de drukke Plantagemid-
denlaan in Amstex-dam over en wandelt
verder over het trottoir langs het hek van
Artis. Hij ziet niet op of om. Hij is blind.
Een blinde zonder geleidehond. Maar hij
loopt als een ziende, stapt op de tx-am, be
klimt trappen en omzeilt obstakels. De ge
leidehond heeft bij hem plaats gemaakt
voor een stok, een soort voelspriet, die
iedere hindex-nis op de weg aan de wan
delaar doox-geeft. De stok is wat langer
en dunner dan de normale, witte wandel
stok, die door de blinden doox-gaans woi-dt
gebruikt. Het gebruik ervan gaat volgens
een speciaal systeem, dat in Amerika on
der de naam Hoover-methode bekend
staat en dat sinds enkele weken aan de
Werkinrichting voor Blinden te Amster-
daxri, onder auspiciën van het Rode Kruis,
aan een dertigtal cux-sisten wox-dt geleerd.
De heer W. J. J. Kooyman, sportle
raar aan het Koninklijk Instituut tot On
derwijs aan Blinden in Huizen heeft de
Hoover-methode in ons land ingevoerd. Ex-
zijn thans elf instructeurs opgeleid, die
het „stok-wandelen" aan de blinden zul
len onderwijzen.
Geen stank
De Amstei'damse grachten verspreiden
geen stank. Een ingenieus waterverver-
singssysteem, waarvan het gemaal te
Zeeburg een belangx-ijk onderdeel vormt,
zorgt ervoor, dat al het grachtwater ieder
etmaal geheel wox-dt ververst. Maar de
Haarlemmertx-ekvaart is de enige vaart in
de hoofdstad, die kwalijk ruikt en dus heb
ben deskundigen watermonsters genomen
oitx de ooi-zaak aan te wijzen. Zij wezen
als schuldige aan de Westergasfabriek,
die afval loost in het sinds de afschaffing
van de trekschuit wat doelloze vaarwater
naar Haarlein. Amsterdam neemt geen
halve maatregelen: overwogen wordt nu
de gasfabriek op te heffen, zodra meer
gas van de hoogovens kan worden betrok
ken.
Men is er dinsdagavond in geslaagd,
het wrak te bereiken van de „Aerocom-
mander" van de Surinaamse luchtvaart
maatschappij. dat bij de Paloexrxeurivier
in Suriname is neergestort. I-Iet vliegtuig
was zwaar gehavend en lag onderstebo
ven. Beide piloten lagen op korte afstand
van het vliegtuig. Hun stoffelijk over
schotten zijn per vliegtuig naar Pai-ama-
ribo ovei-gebracht.
De eerste piloot, Vincent Fajks, was een
Pool, geboren in 1914. Tijdens de oorlog
was hij in Engeland Spitfirge-piloot, daar
na in Brits Guyana vlieger bij de British
Guyana Airways. Hij trad in 1957 in dienst
van de Surinaamse luchtvaartmaatschap
pij-
De tweede piloot, Rudi Kappel, werd in
1926 geboren op Trinidad, was later woon
achtig op Curagao en richtte in 1952 de
Surinaamse Luchtvaartmaatschappij op.
Later trad hij in dienst van de Suriname
Aliminium Cy. Hij was ook bekend als
kunstschilder en dichtex-.
Gisteren is in haar woning in 's-Gra-
venhage overleden mevrouw B. Boon-van
der Stax-p, voorzitster van de Stichting
bijstand Nederlands Studentensanatorium
„Miniatuurstad Madurodam".
Mevx-ouw Boon wei'd op 31 januari 1884
in Maassluis gebox-en. Op 19-jarige leeftijd
verhuisde zij naar 's Gravenhage. Zij trad
in 1912 in het huwelijk met mi'. G. A. Boon.
Zij werd later voorzitster van de Vrouwen
club in Leeuwarden en na 1922, toen haar
echtgenoot lid van de Tweede Kamer
werd, actief deelneemster aan het politie
ke leven. Zij verwierf bekendheid door
haar wex-k en haar lezingen voor de Vrij
heidsbond.
In de oox-logsjaren slaagde zij erin 1500
Joodse kinderen uit het bezette Oosten
rijk naar Nederland te doen overbrengen.
Toen de situatie in Nederland gevaax-lijk
werd, slaagde het echtpaar erin naar En
geland en later naar Canada te ontkomen.
Mevrouw Boon heeft vanuit Engeland het
verzetswerk gestimuleerd en mede ervoor
zorg gedragen dat na de bevrijding grote
hoeveelheden kleding en voedsel naar het
bevrijde gebied konden worden gezonden.
Zij wex-d kort geleden door de Koningin
bij bevordering benoemd tot officier in de
ox-de van Ox-anje Nassau.
De begrafenis geschiedt maandagmor
gen op de begraafplaats aan de Kerkhof-
P. \V. Franse jaan jn £>en Haag.
(De beschouwing over het optreden van
„Les Frères Jacques" in ons blad van
gisteren werd onleesbaar ten gevolge van
een technische storing. Daarom herplaat
sen wij haar hieronder.)
Een stormachtige ovatie was de apo
theose van het optreden in de Haarlemse
schouwburg van „Les Frères Jacques"
een slot dat ondubbelzinnig uiting gaf aan
het briljante genoegen, door deze Franse
„Athlètes de la Chanson" aan hun publiek
bereid.
Briljant was dit genoegen in méér dan
een opzicht: niet alleen vertolkten deze
grootmeesters in de Franse taalmuziek
hun teksten met een zodanige spirituele
elasticiteit dat zij zichzelf er als het ware
mee versmolten, doch tevens bereikten zij
in hun coördinatie van chanson en mimi
sche interpretatie een supra-nationale hu
mor, waax-door een wonderlijk universeel
gerecht ontstond, dat uit de exquise Fran
se keuken binnen het smaakgenot van al
len kwam.
De trillende suggestie van een volmaak
te pantomime werd gemengd met het
Franse woord het Franse woord in zijn
velerlei epische klankmogelijkheden, die
geniaal door dit kwartet werden beheerst.
En ofschoon ook deze kunstenaars in hun
eenheid de zwakke plek meedx-oegen, zo
als elk subtiel samenspel van artistieke
individualisten onvermijdelijk zijn zwak
ke plek heeft Frangois Soubeyran, iets
minder geladen met eigen dynamiek en
wat minder scherp van expressieve crea
tie toch vormen zij in hun totaliteit van
vertolking dezelfde eenheid die een mu
ziekinstrument kenmerkt, waax;in zij de
tonen zijn.
In een feestelijke klatering van visuele
en auditieve sierlijkheden, bijeengebracht
en geschonken zoals men sieraden op
zwart fluweel presenteert, volgden, de pro
grammanummers elkander op.
Als de pax'ade van gedisciplineerd dra
vende circuspaarden trok een nimmer ver-
ti'agende reeks van fascinerende beleve
nissen op het sobere toneel voorbij en
alsmaar die vier mensen in hun geniaal
gevonden basiscostumes met de toverach
tige accessoires van witte handschoenen
en hoeden, spelend, zingend, bewegend en
vertellend met woord en melodie en ge
baar in de creatieve sfeer van licht en
schaduw: zo kwamen Les Frères los van
de realiteit en hieven zij hun publiek op tot
nèt iets boven de begane grond, waar de
frêle humor een luchtige vrijage speelt
met de lenige, kleine woorden in hun mu
zikale pakjes. En waar het fladderend ge
baar van witte vingers de spelregels geeft
en de bonte orde dirigeert.
Les Frères Jacques geven nog eens te
meer het chanson zijn bestaansi'echt te
genover de zware dramaturgie en tegen
over alles wat vermoeit en boeit in grote
en kleine kunst. Want dat is wellicht wat
men het zuiverst geven kan als een oor
deel: zij geven het Franse levenslied per
soonlijkheid, gestalte en kleren, waardoor
het welkom wordt in alle kringen waar
mensen vragen naar het koele bad of het
verwarmende licht van een spirituele wel
daad. Men ondergaat hun optreden als een
weldaad en is dat niet de vervulling van
welke kunstvorm ook?
Het is moeilijk een nuchtere opsom
ming te geven van de chansons die in dit
vuurwerk de navrantste kleuren vormden
of de hardste knallen gaven. Men kan
voorkeur hebben voor de contemplatieve
sfeer van „Faut Tout ga" of „Les Boites
a Musique", waarvan het laatste een
meesterlijke beheersing stelde tegenover
de eveneens meesterlijke beweeglijkheid
van bijvoorbeeld „Buffalo Bar" en „Les
Pasteurs". Typering en mimiek werden
in dit laatste nummer tot verbluffende
hoogte gevoerd. De suggestieve creativi
teit der handen in „La Queue du Chat," de
melodieuze nuancering van „La Violon-
celliste" en de directe humor in „Shah
Shah Pexsan" kunnen ieder voor zich een
px-eferentie verwekken, doch er valt niet
te ontkomen aan de totaal-indruk van een
compleet concert, waarin de afzonderlijke
klanken ten slotte slechts de kwaliteit
van het geheel onderstrepen.
Pierre Philippe, de pianist, schoot ner
gens tekort in zijn accompagnement en
toonde zich een waardig deel van het ge
heel. Na afloop van hun optreden brach
ten Les Frères een bezoek aan de Haar
lemse sociëteit Teisterbant, waar zij hun
eigen sfeer in een gezellige ontvangst in-
troduceei-den.
Jos Lodewijks
Advertentie
Rugpijn... maar ook andere
plagende pijnen vaagt u
prompt weg met
WITTE KRUIS
Tabletten, poeders, cachets
LONDEN (Reuter) De 44-jarige kolo
nel Peter Townsend, wiens vriendschap
met prinses Margaret van Engeland in
1955 tot speculaties over een huwelijk
leidde, is vrijdag verloofd met zijn 22-ja-
rige secretaresse en fotografe Marie-Lu-
ce Jamagne, dochter van een Belgische
sigarettenfabxdkant. Er is nog geen da
tum voor het huwelijk vastgesteld.
De voormalige luchtvaartattaché van
de Britse ambassade te Brussel en zijn
verloofde bevinden zich thans buiten Bel
gië maar zijn niet samen, zo deelde de
moeder van het meisje mee.
Townsend is getx-ouwd geweest en heeft
twee zoons. Hij scheidde in 1952 van zijn
vrouw. Marie-Luce Jamagne behoorde tot
een groep van tien personen, die Townsend
het vorig jaar op zijn reis om de wereld
vergezelden.
Op 12 augustus sprak Townsend nog te
gen, dat hij met mej. Jamagne verloofd
was. Hij woont te Cap Benat aan de Riviè-
ra.
