^zeer vliet
MiliardeJireöeii im de Po* vlakte
Peek&Clöppenburg
Bisschop Dibelius de toegang
tot Oost-Berlijn ontzegd
44rs
3§!
Maarschalk Juin voorlopig van
militair beraad uitgesloten
Knoop
dit in
uw oor!
3
Hij wil communistische overheid niet gehoorzamen
SLECHTHORENDEN
AUDIUM
Koning van Laos overleden
Prins Bernhard bezoekt de
„navel der wereld"
Opgravingen in Israel
98 ct
Twee arbeiders gedood
door vallende kraan
VRIJDAG 30 OKTOBER 1959
BERLIJN (UPI) De Oostduitse auto
riteiten hebben bisschop Otio Dibelius ver
boden in Oost-Berlijn te spreken, 7,0 blijkt
uit berichten in de Oostduitse pers, op
grond van het feit dat hij opriep tot onge
hoorzaamheid aan de Oostduitse regering.
Dibelius is bisschop van geheel Berlijn
en de Oostduitse provincie Brandenburg,
en als voorzitter van de raad van de Evan
gelische kerk leider van de protestanten
in Oost- en West-Duitsland.
Reeds eerder was hem een verbod opge
legd Oostduits grondgebied te betreden. Dit
verbod gold echter niet voor Oost-Berlijn,
en zondag zou hij in de Mariënkirche spre
ken. Dibelius verklaarde onlangs dat een
gelovige de wetten van een communistische
staat niet kan gehoorzamen.
Volgens de Oostduitse „Berliner Zeitung"
heeft de Oostberlijnse loco-burgemeester
Schmidt verklaard dat „geen basis bestaat
voor Dibelius' activiteit in Oost-Berlijn
zolang hij bij zijn standpunt blijft".
Schmidt legde er de nadruk op dat de
maatregel niet is gericht tegen de kerk,
maar tegen de „vijandige houding" van
Dibelius, „die openlijk opriep tot onge
hoorzaamheid aan orde en rust".
De bijna tachtig-jarige Dibelius schreef
volgens onze correspondent onlangs aan
de Hannoverse bisschop Lilje een brief,
waarin hij de vraag opwierp hoe men in de
communistische staten de brief van de
apostel Paulus aan de Romeinen moet op
vatten. Wat is in onze dagen de overheid?,
zo vroeg Dibelius. Met die vraag bracht hij
niet slechts een theologisch maar ook een
politiek dispuut aan de gang.
Dibelius doelde op Romeinen 13:1:
..Ieder mens moet zich onderwerpen aan de
overheden, die boven hem staan. Want er
is geen overheid dan door God, en die er
zijn, zijn door God gesteld". Dibelius be
perkt de plicht van de christen om de
overheid te gehoorzamen en verwijst naar
het woord van Augustinus: „Waar geen
recht meer is wat zijn daar de staten
anders dan roverbenden?" Voor de chris
tenen in Oost-Duitsland zou Dibelius' stel
ling er op neer komen, dat zij het commu
nistische regime de rug moeten toekeren,
waarmee de toch al moeilijke situatie van
de Evangelische kerk in Oost-Duitsland
nog ernstiger zou wordenDibelius
moest van Oostduitse kerkelijke leiders
horen, dat de gehoorzaamheidsplicht wel
zeker geldt tegenover de Oostduitse rege
ring.
Verzet.-
Volgens Dibelius dekken Paulus' woor
den niet meer de huidige politieke situatie
in Duitsland sedert er partijen in het ge
ding zijn. De „overheid" is volgens hem
verdwenen, omdat de zaak zelf verdwenen
is sedert een staatsordening tot stand
kwam die werd opgebouwd op de politieke
partijen alleen. In de democratie is het
volk de' „overheid" en daarmee de tijde
lijk door het volk met macht beklede, aan
het bewind zijnde partijen. Eén stap ver
der gaat Dibelius dan met zijn standpunt,
dat de christen zijns inziens moet innemen
tegenover een communistisch regime. Het
voortbestaan van de overheid, van de
„machten over haar gesteld" volgens
Paulus, loochent Dibelius zowel waar het
de echte democratie betreft., als waar het
de communistische staat aangaat. Waar
deze regel het communisme betreft, moet
men tot de slotsom komen dat Dibelius
aanspoort tot verzet. Even merkwaardig is
zijn opvatting over verkeersborden. Waar
hij in het Westen een snelheidsbeperking
tot 15 km per uur ziet, wil hij zich daaraan
houden, omdat het hier een beperking voor
allen geldt, maar in Oost-Duitsland wil
Dibelius het bord negeren, omdat de func
tionarissen van de communistische partij
zich er ook niet aan behoeven te houden.
De praktijk
Deze stellingen komen overeen met die
van de Noorse protestantse leider Berg-
grav, die ten tijde van de Duitse bezetting
stelde dat een christen de staat slechts zo
lang gehoorzaamheid schuldig is, als deze
staat een rechtsstaat is. Dit standpunt van
Dibelius en Berggrav vindt in West- en
Oost-Duitsland onder de christenen géén
gehoor. Ook de communistische staat, zo
zegt men, heeft bepaalde functies, die sa
menhangen met het verzorgen van de be
volking, met de orde in het algemeen. In
de praktijk zijn er voor de Oostduitse le
den van de Evangelische kerk bijzondere
bezwaren, omdat de protestantse geeste
lijkheid bij het opvolgen van Dibelius'
stellingen regelrecht in de ondergrondse
tegen de communistische regering terecht
zou komen. Dat acht men onverantwoord
en onmogelijk. Men gaat er dan ook in het
algemeen in Evangelische kringen in
Advertentie
Weet U dat de moderne hoortoestellen
en hoorbrillen niet alleen veel betere
resultaten geven dan tot voor kort mo
gelijk was, maar dat ze bovendien véél
goedkoper in het gebruik zijn Neemt
U eens een proef met een van de nieuwe
hoortoestellen
Wij zijn in dit fabrikaat gespecialiseerd
en zullen U gaarne de volledige Audium-
kollektie demonstreren. Vraagt gratis
brochure bij het van ouds bekende en
vertrouwde adres.
horen
zien
KONINGSTRAAT 11
HAARLEM
TEL. 16171
LOEANG PRABANG (Reuter) Koning
Sisavang Vong van Laos is donderdag-
ivond overleden. De koning is 74 jaar ge
worden. Sinds 1904 heeft hij zijn land ge
regeerd. Hij was al verscheidene jaren
bedlegerig. Deze zomer werd hij ziek en
in augustus is kroonprins Savangrattana
tot regent benoemd. Koning Sisavang
Vong heeft naar schatting twintig vrou
wen'gehad. Hij was een rechtstreekse af
stammeling van de Khoun-dynastie, die
duizenden jaren geleden uit Zuid-China
naar Laos kwam.
West-Duitsland van uit, dat de staatkun
dige ordening beschouwd moet worden als
afkomstig van God en men wijst erop, dat
zelfs Luther de heidense Turkse staat van
zijn tijd als een geordend staatsapparaat
beschouwde.
Men sluit niet de ogen voor het feit, dat
in een communistische staat een wereld
beschouwing bestaal, die alle mensen
totaal wil beheersen, die de kerk volkomen
wil uitsluiten. Maar men wil verder wer
ken in Oost-Duitsland, desnoods met
geestelijk verzet tegen het regime, maar
niet. volgens stellingen als die van Dibelius,
die leiden tot ondergrondse arbeid, welke
de Oostduitse bevolking nog meer in de
eenzaamheid zal brengen, in plaats van,
zoals thans, een kerkelijk leven dat dooi
de communisten getolereerd wordt en dat
de bevolking tot op zekere hoogte steun
geeft onder omstandigheden, die soms
mensonterend genoemd kunnen worden. In
deze zin interpreteren de leidinggevende
Evangelische theologen dan ook Paulus'
woorden inzake gehoorzaamheid aan de
overheid.
EL CUZCO (UPI) Prins Bernhard
heeft donderdag een bezoek gebracht aan
Cuzco („navel der wereld"), vroeger de
hoofdstad van het rijk der Inca's.
De Prins arriveerde om tien uur in de
morgen uit Lima op het vliegveld van
Cuzco en werd door de plaatselijke auto
riteiten verwelkomd.
Eerst bezocht hij de duizendjarige Inca
vesting Macchupicchu, hoog op een berg
top gelegen, 's Middags keerde hij naar
Cuzco terug waar hij koloniale kerken en
andere bezienswaardigheden bezichtigde.
De Prins reist vandaag in een militair
vliegtuig naar Satipo, een oerwoudgebiod
in de westelijke provincie Junin. Vanmid
dag vertrekt hij naar San Ramon, in de
zelfde provincie. Zaterdagavond keert hij
terug naar Lima.
President onderscheiden
Prins Bernhard heeft woensdag de pre
sident van Peru, Manuel Prado, medege
deeld dat de Koningin hem het Grootkruis
in de Orde van de Nederlandse Leeuw
had verleend. De president bood de Prins
daarna een lunch aan in het regeringsge
bouw, die werd bijgewoond door dertig per
sonen, onder wie de Nederlandse ambas
sadeur in Peru en leden van het Peru
viaanse kabinet.
Woensdag bezocht de Prins de Philipsfa-
briek in Lima, gisteren bracht hij een be
zoek aan Cuzco.
De Israëlische oudheidkundige prof. dr.
Yigael Yadin heeft opgravingen gedaan
bij Hatzor in Galilea op de plaats van een
der versterkte steden van koning Salomon.
Prof. Yadin, hoogleraar in de oudheidkun
de aan de Hebreeuwse Universiteit van
Jeruzalem, heeft meegedeeld dat hij een
entwintig lagen ontdekt heeft, waarin on
der andere sporen werden gevonden van
een Kanaanitische stad die naar 'schat
ting een veertigduizend mensen geher
bergd heeft en door de Israëlieten werd
Veroverd. Men vond er allerlei huishoude
lijke gebruiksvoorwerpen en beeldhouw
werk dat van groot vakmanschap in die
dagen getuigt.
Advertentie
*~m ...COATS
Merk Sturka,
tester
n modieu2(
mmÊmÊ
U/ele&fmodecAeaóteS - "Pi. O top^Aejéaties I
(Van onze correspondent in Parijs)
Maarschalk Alphonse Juin is maandag,
zo is gisteren door regeringskringen in
Parijs bekend gemaakt, door de minister
van Defensie Guillaumat op het matje ge
roepen naar aanleiding van het gerucht
makende krantenartikel, waarin hij de
nieuwe Algerijnse politiek van De Gaulle
heeft aangevallen. Dit artikel was al da
delijk in verband gebracht met de dag
order van De Gaulle, waarin het staats
hoofd het leger en het ambtenarenkorps
nog eens de grote lijnen van zijn Algerije-
plan in herinnering meende te moeten
brengen. Maarschalk Juin is onder ogen
gebracht dat de staat van alle militairen
strikte discipline eist en niet langer kan
gedogen dat van hun kant de officiële re-
geringspolitiek wordt doorkruist. Juin
mag bij wijze van straf voorlopig de be
raadslagingen van verschillende hoge mi
litaire organen, waarvan hij het lidmaat
schap bekleedt, niet bijwonen.
Het is niet de eerste keer dat de Fran
se maarschalk in conflict geraakt met de
regering. Onder de vierde republiek heeft
hij, om verschillende redenen van buiten-
of binnenlandse politieke aard, vier maal
stormachtige meningsverschillen met mi
nisters en ook met president Vincent
Auriol gehad. Vaak heeft men er in po
litieke kringen spijt over horen kunnen
uiten, dat Juin vanwege zijn militaire ver
diensten, die groot en onbetwist zijn, was
gepromoveerd tot maarschalk. Men heeft
de maarschalk, die doorgaans nog minder
tact dan politieke standvastigheid wist op
te brengen, niet zelden vergeleken met
een olifant in een porseleinwinkel. Juin en
De Gaulle hebben indertijd samen aan
de hogere krijgsschool gestudeerd, die ze
hetzelfde jaar verlieten.
Gelijktijdig met de dagorder heeft, zo
als eveneens gisteren wereldkundig is ge
maakt, de Franse regering de civiele en
militaire hoge vertegenwoordigers in Al
gerije ook een aantal nadere instructies
verstrekt voor de uitvoering van De Gaul
le's Algerijnse plannen. Uit die richtlijnen
blijkt dat De Gaulle zijn oorspronkelijke
project in lichte mate heeft herzien.
Bij het referendum zal het Algerijnse
volk in eerste instantie niet over drie maar
over twee mogelijkheden te stemmen
krijgen: voor of tegen de afscheiding van
Frankrijk. De generaal is ervan over
tuigd dat de Algerijnen zich in overgrote
Advertentie
meerderheid niet van Frankrijk zullen
willen losmaken. Bij een tweede ronde zal
er worden gestemd over de keuze tussen
associatie ofwel binnenlands zelfbe
stuur of francisatie, of zoals de ultra's
plegen te zeggen integratie. Overigens
werd in de dagorder herhaald dat het re
ferendum, dat dus in twee etappes wordt
gehouden, pas over verscheidene jaren zal
kunnen plaatshebben.
Maarschalk Juin
In Algerije zijn nu de Hoge Commissaris
Delouvrier en de voornaamste bevelheb
bers de boer op gegaan om, aan de hand
van de jongste instructies uit Parijs, de
nieuwe politiek van De Gaulle nader uit
een te zetten. Ook generaal Massu heeft
zijn licht op De Gaulle's plannen gewor
pen. Massu heeft tegenover een publiek
van Franse toehoorders de niet al te tac
tische opmerking gemaakt dat het woord
autodeterminatie of zelfbeschikkingsrecht,
dat voor de „colons" in Algerije zo moei
lijk te verteren valt, door De Gaulle al
leen gebruikt is met het doel het buiten
land gerust te stellen. Of ook generaal
Massu, na maarschalk Juin, nu voor deze
persoonlijke interpretatie van De Gaulle's
inzichten en heimelijke bedoelingen ter
verantwoording zal worden geroepen,
mag voorlopig betwijfeld worden.
Voor fabelachtige erfenissen
is Italië het land. Een maand
of acht geleden stond Napels
op stelten door het bericht,
dat drie neven de enige recht
hebbenden waren in de na
latenschap van Antonio Tanzi
uit New York. Het betrof hier
een alleszins behoorlijk be
drag: dertig miljard lire, door
Tanzi bijeengebracht in zijn
lucratieve bonthandel. Nu is
een ander deel van Italië in
heftige beroering.
Vooral in de loop van de
laatste driekwart eeuw zijn
honderdduizenden Italianen
naar het land van beloften,
Amerika, geëmigreerd. Het
aantal volledig geslaagden is
natuurlijk ver in de minder
heid. maar ook om degenen,
die nauwelijks het hoofd
boven water konden houden
werden sprookjes van wel
stand en zelfs van grote rijk
dom geweven. De wens was
hierbij de vader van de ge
dachte. Ontelbare malen zijn
dergelijke fantasieën van
achtergebleven familieleden op
niets uitgelopen, maar af en
toe valt hier of daar wel eens
een malse regen van knis
perende dollarbiljetten.
Aan de benedenloop van de
Po. ruwweg tussen Rovigo en
Ferrara, vinden we het verre
van florerende dorpje Gaiba.
Daar aanschouwde in de vo
rige eeuw Paolo Francesco
Bassi het levenslicht. Als zoon
van de plaatselijke molenaar
had hij uiteraard niet bijster
veel kansen het. ver in de
wereld te schoppen. Daarom
volgde hij even voor zijn
meerderjarigheid (omtrent de
eeuwwisseling) de grote
"troom van landgenoten, die
Het dorpje Gaiba aan de benedenloop van de Po is het toneel
geworden van een verwoede erfenisstrijd. De toevallige be
zoeker zal hiervan echter niets gewaar worden, omdat deze
strijd in hoofdzaak in de juridische binnenkamers wordt uit
gevochten.
het maar eens in de nieuwe
wereld ging proberen. Veel
meer dan het begin en het
einde van zijn carrière in
Amerika is omtrent hem niet
bekend. Uit de schaarse brie
ven aan zijn ouders kon wor
den opgemaakt, dat hij werk
had gevonden als arbeider in
een rijtuigfabriek. En pas kort
geleden vernamen zijn ver
wanten, dat hij als eigenaar
van een belangrijke carrosse-
riefabriek in San Franscisco
is gestorven.
Er is in dit geval geen
sprake van zwendel, dag
dromen of mystificatie. Het
onderzoek naar eventuele erf
genamen wordt momenteel
ingesteld door een bekend ad
vocaat. uit San Francisco en
het Italiaanse consulaat in die
stad heeft het bestaan van „de
rijke oom uit Amerika" be
vestigd. De inzet van het spel
is vier miljard lire toch
altijd nog een kleine vijfen
twintig miljoen Nederlandse
guldens.
Tot zover is alles volkomen
normaal. Het. ging er dus om
de naaste familieleden op te
sporen en dat kon in een vrij
hokvaste gemeenschap als
Gaiba niet zo moeilijk zijn. Ze
'iin ook gevonden, maar nu
doet zich een zeldzame com
plicatie voor. Paolo Francesco
de erflater, was een zoon uil
het in 1871 gesloten huwelijk
van Antonio Bassi en Gio-
vanna Zeani. Hij bleef de
enige spruit, want na enkele
jaren gebeurde wat zelfs
buitenstaanders al lang had
den zien aankomen: Antonio
en Giovanna gingen uit el
kaar. Ruzie was aan de orde
van de dag en geen van bei
den kon de ander meer in zijn
of haar nabijheid uitstaan.
Tot een echtscheiding is het
echter nooit gekomen, om de
eenvoudige reden, dat dit in
Italië niet mogelijk is. An
tonio Bassi mocht dan al de
DOOR GARCIA
DE LEON
rest van zijn leven, twintig
jaar, aan de zijde van ene
Maddalena Zappaterra- heb
ben doorgebracht en dit idyl
lisch samenzijn mocht dan al
zijn gezegend door de ge
boorte van twee zonen, de
ambtenaar van de burgerlijke
stand erkende hen officieel
niet als echtpaar. Was het hier
nu maar bij gebleven, dan zou
de juridische puzzel nog wel
op te lossen zijn geweest.
Maddalena trad evenwel na
de dood van Antonio in het
huwelijk met Ageo Querzoli
(kunt. u het nog volgen?). De
goede Ageo zag de dingen
breed en nam onmiddellijk
de nodige stappen om haar
beide zoons, Carlo en Um-
berto, zijn familienaam te
geven.
Sindsdien staan beide man
nen, thans respectievelijk een
enzeventig en achtenzestig
jaar oud, in Gaiba als Quer
zoli bekend. Dat hebben zij al
tijd doodgewoon gevonden,
maar nu het nieuws omtrent
de reusachtige erfenis tot hen
is doorgedrongen, schreeuwen
zij van de daken rond eigen
lijk Bassi te heten. U en ik
zouden vermoedelijk op de
zelfde manier reageren.
De gebroeders Querzoli
leven in vrij behoeftige om
standigheden en zijn koorts
achtig aan het werk gegaan
om hun verwantschap met
halfbroer Paolo Francesco met
de nodige documenten te be
wijzen. Aan de andere kant
zijn er de talrijke andere
Bassi's uit de omgeving, wier
afkomst door allerlei legale
stukken wordt gedekt. Zij
zien thans een gaatje om ook
bij de verdeling van de mil
jarden in aanmerking te
komen. Tot voor enige maan
den was hun zelfs het bestaan
van Paolo Francesco onbe
kend, laat staan dat zij ooit
contact met hem hadden ge
had, maar (terecht) is dat
geen punt van overweging
voor rechter of wetgever.
Deze heeft slechts naar eer
en geweten te beslissen wie in
dit geval rechthebbenden
zijn:
De familiegroep-Bassi, die
gecombineerd optreedt, heeft
zich verzekerd van de rechts
bijstand van een goede advo
caat. De belangen van de bei
de broers worden behartigd
door een van de befaamdste
juristen van Italië, professor
Carnelutti. Bovendien zijn
enige Amerikaanse advocaten
aan hun kant bezig met het
ontwarren van de juridische
knopen.
Hoe de zaak ook zal af
lopen, het staat wel vast dat
er het nodige aan velerlei
strijkstokken zal blijven
hangen. Nog afgezien van de
gepeperde rekeningen, die de
erven van hun advocaten heb
ben te verwachten, zullen zo
wel de Amerikaanse als de
Italiaanse minister van Fi
nanciën aanzienlijke bedragen
aan successierechten opeisen.
Mochten Carlo en Umberto
aan het kortste eind trekken,
dan zal er voor professor
Carnelutti weinig anders op
zitten dan het schadepostje
af te schrijven: zelfs de groot
ste optimist in Gaiba geeft
geen lire voor hun krediet
waardigheid.
Wanneer eerstdaags het
door de Bassi's aanhangig ge
maakte rechtsgeding aan de
orde komt. zullen naar al
gemene overtuiging de rech
ten van de broers het sterkst
staan. Zonder diepgaande
kennis van het Italiaanse erf
recht durf ik echter geen
voorspelling te wagen. Er
blijven, dunkt mij, toch niet
weg te cijferen kansen voor
de anderen. Die mening is ook
de burgemeester toegedaan
en daaruit is zijn zwartgallige
opmerking te verklaren:
„Als beide partijen erin
slagen de procedure lang ge
noeg te rekken, zie ik nog
aankomen dat de winnaars
geld toe moeten geven!"
Dp de
<:Praatótcel
Gulden droom
Droomt u ook wel eens? Ik wel. Van
vrijdagmiddag tot zondagmiddag vier uur.
Met open ogen en een dolbekruist toto
formuliertje in de hand. Dan gaat er heel
kort, maar heel driftig, een wekker en ben
ik klaarwakker. Wakker en arm, want met
vijf uitslagen goed, haal je geen twee ton
in huis. Doch wat hindert dat, want met
die droom ben ik al een paar keer schat
rijk geweest. Twee ton. Wat doet men daar
zoal mee.
Ik zou niet gek doen, niet mijn ontslag
nemen, maar gewoon blijven werken. Het
journalistensalaris is zo, dat ik naast die
twee ton nog best een sigarettencentje zou
kunnen gebruiken. Werken dus, maar wel
laten merken, dat je die paar ongelukki
ge gulden van je baas eigenlijk niet nodig
hebt. Geen kapsones dus, anders besjoer.
Zal je de chef eens zien inbinden: Jon
gens, zuinig op hem zijn. Als hij een keer
tje soezen xvil of een dagje vrij, laat hem
maar gaan. Twee ton, ziet u, geen katte-je-
weetwel.
Maar ik zou wel wat nieuws kopen. Eerst
wat pakken, zo'n stuk of tien. Allemaal
verschillende jasjes bij verschillende broe
ken. En bijbehorende dassen èn overhem
den èn sokken èn een mooie wijnrode mor-
ning-coat. Ook wat nieuwe pyama's, want
als miljonair kan je moeilijk als een zuur
stok in het bed liggen. Laten we zeggen,
voor tienduizend pop kan je aardig uit de
grondverf komen. Maar dan ook de
vrouw navenant, dat is twintigduizend sa
men. Hindert niet, want er is genoeg.
Dan zou ik een goed huis willen hebben.
Niet te druk en niet te duur, maar ook
weer niet te kinderachtig. Zoiets in de prijs
van 50.000 gulden. Daar bouwen ze tegen
woordig een aardige tent voor. Dat huis
helemaal naar smaak inrichten, een fijn
bankstelletje, een boekenwand, een mooie
pick-up, een pittig tv-apparaat. Enfin,
voor dertigduizend gulden ben je redelijk
goed ingericht. Eén ton over.
Bij zo'n huis hoort een auto. Dat hoeft
dan niet zo'n Amerikaanse slee te zijn, die
je per strekkende meter bestelt, maar
ook niet zo'n kinderachtig geval, dat je
rechtop tegen een lantaarnpaal zet. Met
bijbehorende handschoenen, suède auto
jasje en sporthoedje, samen zo'n tiendui
zend, laten we zeggen. Dan moeten we er
eens lekker uit, voant na al die toto-inspan
ning mag je wel eens de bergen in, via
Montmartre.
Je wil bovendien een keertje goed doen,
want nu je toch bulkt van de centen, mag
oom Jaap wel eens een nieuwe jas heb
ben en tante Kee een tv-tje op haar oude
dag. En je bïiurman, die je de tip gaf om
vooral NOAD te laten winnen, moet ook
een duizendje hebben, f 75.000 over. Dan
je bakker een duizendje, want hij heeft je
lid gemaakt van de Boerenkoolstronkera-
deelse Meeuwen Vooruit; je sigarenboer
een idem-, want hij heeft je formuliertje
altijd netjes doorgezonden.
Maar dan wordt het oppassen. Nu moet
je zuinig worden. Een beetje op de spaar
bank zetten, een beetje beleggen, maar
waarin.Een beetje voor de belasting
reserveren. Hoeveel.Kijk, dan begin
nen de geldzorgen. Maar dan komen de
uitslagen.Gelukkig mensen, maar zes
goed.Oef!
Pinokkio
Advertentie
Met 1 Van Nelle's „Afternoon"
theebuiltje (groot formaat) zet u
minstens 5 koppen krachtige, geu
rige thee. 'n Hele pot vol voor nog
geen 5 centDat is dus minder
dan 1 cent per kop!
Thee zetten met „Afternoon" thee
builtjes is ideaalSnel, gemak
kelijk èn.... proper! Doe 't ook!
Bestel ze direct:
VAN NELLE's
Afternoon
theebuiltjes
(groot formaat)
doos van 2 0 stuks
De werkzaamheden op de in aanbouw
zijnde Essoraffinaderij te Spijkenisse heb
ben donderdagmiddag weer twee levens
gekost. Des morgens werden er zoals
bekend twee schoorsteenbouwers ge
dood bij een ongeluk. In de namiddag zijn
twee ai-beiders omgekomen doordat de
giek van een kraan, door nog onbekende
oorzaak, naar beneden sloeg. Het zijn de
26-jarige A. N. van Waas uit Rozendaal en
de 22-jarige Th. J. Pollemans uit Oude
Tonge. Twee andere arbeiders werden
ernstig gewond in een ziekenhuis te Rot
terdam opgenomen. Voor het leven van
een van hen wordt gevreesd. Een derde'
arbeider werd licht gewond.
