Na de rust bezweken taaie Noorse
voetballers voor grote overmacht
Nederland bepaalde score na
veel machtsvertoon op 7-1
REVANCHE
NIET HOMOGEEN
GEBREKKIG
Schwartz en Kruyver: „Wij hebben
ons enigszins gerehabiliteerd"
Iemand zei: „Faas denk
toch om het record"
IN DE KLEEDKAMERS
Conditie gaf in tweede
helft de doorslag
DONDERDAG 5 NOVEMBER 1959
17
Paal schiet en
Wraak
Geen wedstrijd meer
Balans in evenwicht
Haarlemmer won deel van
eerste prijs KNVB-toto
top van scorelijst
Deel opbrengst Caritaspool
voor cultureel werk
Europese voetbalbeker
Wiener S.K. en Real Madrid
naar kwartfinales
Faas Wilkes nu aan de
Ook de vaklieden niet
Het ging er daarna alleen nog maar om
hoe groot de overwinning zou worden. Bij
tijd en wijle vertoefden tien Noorse voet
ballers in en rond het strafschopgebied,
waardoor het offensief nóg gemakkelijker
onderhouden kon worden. Slechts een en
kele maal trokken de Noren er met sim
plistisch voetbal tussenuit en konden bij
die gelegenheden nog wel eens gevaar
lijk worden omdat enerzijds Notermans
er maar niet in kon komen en anderzijds
Renders nog te veel fouten maakte om
een veilige verdediger te kunnen worden
genoemd. Maar achter hem stond altijd
nog Kraak die een paar malen fraaie red
ding en opluchting bracht.
Zonder al te veel moeite konden daar
na weer legio Nederlandse aanvallen on
dernomen worden. Bij een van die atta
ques werd Moulijn een doelpunt onthou
den door duidelijke obstructie van keeper
Weltz, maar veel maakte dat ook al niet
uit. Wilkes en Rijvers lieten al hun talen
ten schitteren, waardoor onder andere
Van der Linden twee fraaie doelrijpe kan
sen kreeg. Maar beide malen stond de
linkerpaal een treffer in de weg.
Pas in de 32ste minuut vond de Utrechte
naar niets en niemand op zijn weg. Rijvers
speelde hem de bal toe, waarna hij rustig
afzwenkte en met een enorme uithaal
van zijn rechtervoet de bal langs Weltz
in het intussen door de regen al weer be
drupte net knalde.
Vijf minuten later verstomde het laatste
„héja Norge" geroep. Wilkes speelde
zich met grote virtuositeit langs tal van
aanvallers, kreeg een kans. maar gaf de
bal toch aan Van der Linden die r nóg be
ter voorstond. En het was raak ook (6-1).
Een wraakzuchtige man op de tribune
viel toen plotseling een kleine variant te-
binnen op een bekende Duitse yell en
brulde „Holland vor, noch ein Tor". En
hij kreeg zijn zir. pok. In de laatste secon
den van de laatste minuut van de wed
strijd. Wilkes op dat moment gelijk aan
de top van de lijst van de doelpuntenma
kers flitste toen op werkelijk grandioze
manier door een opeenhoping van Noorse
spelers en schoot vervolgens zuiver in.
Een hartelijke huldiging van het gehele
elftal benevens een klaterend applaus van
de tribunes viel hem ten deel. Even latèr
kondigde scheidsrechter Schwinte het ein
de aan. De wraak voor „Keulen" was ge
nomen. En duidelijk ook.
Van der Linden (9) heeft de hal toe
gespeeld gekregen van Van der Kuil
en dirigeert het leer met een beheerste
voetbeweging langs spil Svenssen en
de vergeefs duikende doelman Weltz
naar het net.
Het Nederlands voetbalelftal heeft op
een wel zeer duidelijke wijze revanche
genomen op de „zevenklapper van Keu
len". Het ontstak er zelf een en won met
7-1 van Noorwegen, dat altijd een zéér
lastige tegenstander voor ons nationale
team is geweest. Nog maar anderhalf
jaar geleden werd het in Oslo 0-0 en ook
toen speelde men in Nederland al betaald
voetbal en ook toen al waren er tal van
cracks in het elftal zoals Lenstra, Wilkes
en Van der Hart. Een overwinning op een
amateurelftal mag dan op zich geen pres
tatie zijn voor een elftal spelers dat geho
noreerd wordt, een 7-1 score is a 11 ij d
een uitzonderlijke prestatie in een inter
landwedstrijd. En dus hulde daarvoor.
Er is na de wedstrijd van gisteren in het
„Feij-moord" stadion, zoals men in Rot
terdam hardnekkig zegt na de 9-1 over
winning tegen de Belgen, duidelijk komen
vast te staan dat Nederland op het ogen
blik te sterk is voor landen die het ama
teurisme hoog houden, net zoals het twee
weken geleden in Keulen bleek dat het
hoogste niveau van het Europese voetbal
nog lang niet bereikt is. En nu is zo'n
overwinning van 7-1 erg aardig, maar de
voetbalbonden van de meeste landen in
Europa zullen er de schouders voor op
halen. Het is dan ook meer dan ooit nodig
dat Nederland tegenstanders gaat krijgen
die de moeite van het overwinnen waard
'zijn. Want het vertegenwoordigende voet
bal in Nederland krijgt pas gestalte wan
neer men tegen landen als Oostenrijk.
Frankrijk, Zweden en Italië redelijke re
sultaten bereikt om dan nog maar niet te
spreken over Spanje, Hongarije en Joego
slavië. Het Nederlandse voetbalpubliek
wil ook wel weer eens echte wedstrijden
zien tegen echte tegenstanders, waaruit
dan moge blijken op welk niveau men is
aangeland.
Het Nederlands elftal heeft dus een op
merkelijk resultaat behaald. Maar toch
waren er gisteren enkele bijzonder zwak
ke plekken. Duitsland won in Keulen met
een homogeen elftal, Nederland in Rotter
dam niet. Debutant Renders bij voorbeeld
kon Kuys niet doen vergeten en vooral
Klaassens en Notermans waren een klas
se minder dan gewoonlijk. Ook Van dei-
Linden bleek weer duidelijk geen leider
van de aanval te zijn. Hij maakte drie
doelpunten en knalde vier keer tegen de
paal, maar van die vier zogenaamd onge
lukkige schoten, hadden er zeker drie tref
fers moeten zijn.
fers met zijn. Zonder Rijvers en Wilkes
de grote meesters naast zich was hij
dan ook nergens geweest.
De overigeh speelden zeer redelijk, ook
al bereikten .zij evenmin al's-het-team-
als geheel niet het peil van de match
tegen de eveneens zeer zwakke Belgen.
Kraak kreeg weinig, maar redde enkele
keren op een wijze die van groot vakman
schap getuigde. Van der Hart liet zich
nogal eens in de luren leggen door midvoor
Backe en de snelle rechtsbuiten Oede-
gaard, maar herstelde zich na rust volle
dig. In de aanval was Rijvers weer de on
vermoeibare bouwer van de aanvallen en
Moulijn de ongrijpbare, wiens directe op
ponenten Saksvik en Natland zich wel erg
naar hebben moeten gevoeld bij de haast
ontelbare malen dat de rappe Feijenoor-
der or.der het hartelijk gelach van de tien
duizenden op de tribunes langs hen glipte
alsof zij er niet waren
Scheidsrechter Schwinke uit Frankrijk
tenslotte was een vooral snelle referee, die
het spel uitstekend en van zo dichtbij als
mogelijk was volgde. Een duidelijke fout
maakte hij evenwel toen hij na rust liet
doorspelen op het moment dat de doorge
broken Moulijn in het: strafschopgebied
het volle gewicht van doelman Weltz tegen
zich aan kreeg, waardoor na dit duidelijke
geval van op zijn minst obstructie
een zekere goal verloren ging. Maar och,
als wij het breed bezien, wij hebben de
strafschop niet eens gemist.
Ook al was dan de Noorse ploeg geen
echte tegenpartij voor het Nederlands elf
tal, wij hebben groot respect voor de wij
ze waarop dit elftal amateurs heeft ge
speeld: enthousiast, hardnekkig en tot het
laatste moment toe sportief. De Noren
ontbrak het aan zuiver technische scho
ling, aan conditie en spelinzicht, zij had
den evenwel een taaiheid waaraan meni
ge Nederlandse voetballer zich kon spiege
len en konden bogen op een niet althans
uiterlijk niet te verstoren moreel. Waar
mede zij zich op en top amateurs toonden.
De tekortkomingen van de Noren waren
in velerlei opzicht te vergelijken met die
het Nederlandse voetbal vertoonde voor
de invoering van het betaalde spel. Ook
zij hadden een duidelijk gebrek aan con
ditie, waardoor zij slechts een speelhelft
het hoge tempo konden volhouden, en ook
zij speelden te veel „volgens het boekje".
Er zat te weinig variatie in hun spel, het
geen uitsluitend te wijten was aan het
feit dat er te weinig spelers waren met
een direct inzicht in de stand van zaken.
Spelers als spil Svenssen en rechtsbuiten
Öedegaard waren duidelijk spelers met
veel talent, maar de andere schakels wa
ren veel te zwak om een sterke ketting te
kunnen vormen.
Niettemin, de Noren verloren met ere
tegen een na rust in alle opzichten opper
machtige tegenstander. En nogmaals, wij
hebben alle bewondering voor de wijze
waarop zij tot het zeer bittei-e einde ble
ven volhouden om de score toch maar in
het redelijke te houden. Reeds bij voor
baat was de formatie bestempeld als een
„pap-elftal" en weer zal er in de Noorse
pers wel veel rumoer gemaakt worden
over de grote nederlaag, maar voor ons
blijven de Noren waardige vertegenwoor
digers van het amateuristische
spel.
Alleen zullen zij wel dienen te bedenken
dat zij op deze wijze voortgaande nooit
iets te betekenen zullen krijgen in inter
landvoetbal en ten hoogste tot de middel
matige onder de zwakken zullen kunnen
opklimmen.
E. Koning
(Van onze sportredacteur)
Wy hebben een kennis die altijd vol enthousiasme grappen vertelt, maar die
bij de pointe niet het gewenste succes behaalt omdat hij het fijne inzicht in de kunst
van „het brengen" mist. Aan die kennis hebben wjj gisteravond moeten denken na
het zien van de interlandwedstrijd tussen de voetballers van Nederland en Noor
wegen, die werd gespeeld onder het prachtige licht van het Feyjenoord-stadion in
Rotterdam. Want de Noorse amateurs hadden ook het enthousiasme en de wil wel,
maar ze misten het inzicht in het edele voetbalspel. Dat gebrek aan inzicht, gepaard
aan het grote gemis aan conditie en techniek, is er de oorzaak van geworden dat de
Nederlanders hun tegenstanders in de tweede helft van de wedstrijd volkomen
onder de voet konden lopen en een 21 voordelige stand bij de rust zonder al te
veel moeite veranderden in een 71 eindscore. Waarmede het verschil in krachten
tussen de beide landenploegen niet alleen duidelijk, maar ook naar werkelijkheid
werd uitgedrukt. En waren er voor rust niet zo veel kansen waaronder enkele
gemakkelijke gemist en had in de tweede helft het houtwerk van het Noorse)
doel zich niet zo'n geduchte twaalfde tegenstander getoond, Nederland zou on
getwijfeld boven de 10 zijn gekomen. Waarmede wij geenszins willen zeggen dat wij
dat de met grote volharding doorstrijdende Noren hadden gegund. De voetballers
nota bene, die al hadden kunnen juichen en hun slechts enkele landgenoten op de
tribunes tot „héja Norge, héja Norge" hadden kunnen bewegen, toen er nog slechts
enkel v minuten waren gespeeld.
Het enige Noorse doelpunt. Kraak had
de bal nog niet eens aangeraakt of
Öedegaard verscheen in vrije positie
voor zijn doel en knalde de bal tref
zeker in het doel. De Noren waren
uiterst verheugd, maar wisten toen
nog niet wat hun boven het hoofd hing.
Piet Kraak in actie bij een van de
Noorse aanvallen. Rechtsbuiten Öede
gaard is zijn belager.
nog maar povertjes. En bijna was het
zelfs even later 1-2 geworden, omdat Van
der Hart zich liet verschalken door mid
voor Backer, maar door een zeer fraaie
en moedige sprong van Kraak op de rech
terschoen van de Noorse aanvalsleider
ging het (Noorse) feest niet door.
En weer kwam toen Nederland over
donderend opzetten. Maar Wilkes zag de
weg naar het doel versperd door S\
sen toen Weltz al verslagen was en de
„Spaanse Nederlander" miste enkele mo-
momenten later dé kans toen hij de bal uit
een corner van Van der Kuil ineens op de
schoen wilde nemen.
Zeven minuten voor de rust was het ech
ter eindelijk wel raak. Een voortreffelijke
aanval met Moulijn en Van der Kuil als
belangrijkste spelers, bracht de bal bij
Van der Linden, die met een eenvoudig
tikje een 2-1 stand kon bewerkstelligen.
En ook in de resterende minuten bleef
het Oranje-team een overwicht behouden
op het Noorse elftal, dat steeds duidelijker
afzakte omdat men geen moed maar wel
adem tekort kwam.
Dat gebrek aan tempo en allure deed
zich in de tweede helft nog sterker ge
voelen. En van een echte wedstrijd was
dan ook al snel geen sprake meer. In de
derde minuut namelijk kwam de 3-1 score
op het bord. Rijvers richtte een diepte-
pass op Van der Kuil, die helemaal naar
links was afgedwaald, deze liet de bal
toen hij aangevallen werd slim liggen
voor Moulijn, waarna een uitgekookt
voorzetje naar de bewaakte Wilkes volgde.
Deze deed snel een stap vooruit en gaf de
bal met de buitenkant van de linkerschoen
net zo veel goede richting mee, dat het
leer met een fraaie boog achter de rechter
bovenhoek tegen het net sloeg.
Van dat moment af was het een spel van
kat en muis. Steeds groter werd de over
macht en steeds duidelijker kwamen de
mankementen van het Noorse voetbal
voor de dag. Wilkes trof de doeliat en een
schot van Rijvers ketste af op een been,
maar de treffer bleef niet uit. In de tien
de minuut schoot Van der Linden uit een
voorzet van Moulijn tegen de lat, waarna
Van der Kuil als een duveltje uit een
doosje naar voren schoot en een treffer
plaatste (4-1).
moeten aanpassen. Maar komen doet hij
er", aldus Schwartz.
Ook de spelers hadden respect voor hun
tegenstanders. „Dat doelpunt van de No
ren in de eerste minuten scheelde ons een
kwartier, want voor wij terugkwamen en
op een veilige voorsprong stonden, was er
te veel tijd verstreken", aldus Wiersma,
die geen enkele hinder meer had onder
vonden van de beenblessure, waardoor hij
tegen Duitsland verstek had moeten laten
gaan.
Wilkes had van alle kanten gelukwensen
in ontvangst te nemen voor zijn tweede
doelpunt, waarmede hij Lenstra als top
scorer van het nationale elftal had ont
troond. „Ik heb er niet op gespeeld, maar
een kwartier voor het einde zei een van
de jongens, Faas naar voren, denk om het
record. En ja, toen ben ik wat meer voor
gebleven en het lukte ook nog".
De heer De Nijs (bondsbestuurslid) wiens
schoondochter zich na de rust in de regen
bij het Noorse legioen had aangesloten,
kwam met een brede glimlach de kleed
kamer binnen en zijn stentor-stem vulde
de hele ruimte. Een klopje hier en een
vriendelijk woordje daar en dan „nou ik
ga eens kijken hoe mijn schoondochter het
heeft gemaakt.
Uitbundig was de stemming niet maai
de vreugde over het resultaat stond toch
duidelijk op de gezichten te lezen.
In de tiende interland tussen Nederland
en Noorwegen is het oranje-team erin ge
slaagd de balans, die door de overwinnin
gen van de Noren in 1951 en 1953 naar de
Noorse zijde was doorgeslagen, weer in
evenwicht te brengen.
Na de tiende wedstrijd van deze reeks,
die op 31 augustus van het jaar 1919 in
Oslo met een 11 gelijkspel is begonnen,
hebben beide teams drie wedstrijden ge
wonnen, vier ontmoetingen eindigden in
een gelijkspel.
De doelcijfers zijn door de grote 71
zege van gisteren in het voordeel van Ne
derland. In totaal troffen in de- veertig
jaren de Nederlanders 23 maal doel, de
Noren 21 maal.
Oslo
1919:
Noorw
Ned.
1—1
Oslo
1929:
Noorw.Ned.
4—4
Amsterdam
1929:
Ned.-
-Noorw.
1—4
Amsterdam
1936:
Ned.-
-Noorw.
3—3
Oslo
1948:
Noorw.Ned.
1—2
Rotterdam
1951:
Ned.-
-Noorw.
2—3
Oslo
1953:
Noorw.Ned.
4—0
Amsterdam
1955:
Ned.-
-Noorw.
3—0
Oslo
1958:
Noorw.Ned.
0—0
Rotterdam
1959:
Ned.-
-Noorw.
7—1
De stand:
Nederland
10
3 4
3 23-
-21 10
Noorwegen
10
3 4
3 21-
-23 10
De eerste prijs in de KNVB-toto van af
gelopen zondag groot 141.270.zal
worden gedeeld door drie deelnemers die
allen vijftien goede uitslagen boekten. On
der hen is de heer J. Kollaard uit Haarlem.
De tweede prijs (14 goede uitslagen) die
60.545.groot is wordt gedeeld door
vijftien gelukkigen.
Het heeft erom gespannen. Maar Faas
Wilkes heeft in zijn 35ste interland dan
toch het record gekregen, al moest hij er
tot de laatste seconden van de laatste mi
nuut op wachten. Met de twee treffers, die
de Fortuna-speler in de wedstrijd tegen
Noorwegen scoorde, heeft hij zijn totaal op
34 gebracht en daardoor Abe Lenstra, die
amper een jaar geleden het legendarische
record van Bep Bakhuys overnam, van de
eerste plaats verdreven.
De lijst van topscorers ziet er thans als
volgt uit: 1. Wilkes (Xerxes, Valencia, VVV
en Fortuna) 34 doelpunten; 2. Lenstra
(Heerenveen en Enschede) 33. 3. Bakhuys
(ZAC en HBS) 30, 4. Smit (Haarlem) 25,
5. Vente (Neptunus en Feijenoord) 18; 6.
Mannus Francken (HFC) 17.
Tot de adviescommissie tot verdeling
van de gelden der Caritaspool is toege
treden de heer J. Henrick Mulder, alge
meen secretaris van het Prins Bernhard
Fonds. De heer Mulder zal de leiding van
de Caritaspool adviseren over de bestem
ming der te verdelen gelden ten aanzien
van de sector cultuur.
Onder vigeur van de huidige vergun
ning zal omstreeks 25 pet. van de te ver
delen opbrengst in de culturele sector
kunnen worden toegewezeri. De overige
75 pet. gaan naar de sectoren maatschap
pelijk werk en volksgezondheid.
De eerste wedstrijd tussen Milan en
Barcelona, gespeeld voor de achtste finales
van de Europese voetbalbeker voor clubs,
is geëindigd.in een 20 overwinning voor
de Spanjaarden. Deze stand was reeds bij
de rust bereikt.
De tweede wedstrijd tussen Wiener SK
en Boldklubben Odense werd een gelijk
spel (22). De Denen hadden bij rust met
10 de leiding.
Door de totaalscore van 52 voor Wie
ner SK de Oostenrijkers wonnen de
eerste wedstrijd met 30 gaan zij over
naar de kwartfinales.
In de tweede ontmoeting tussen Real
Madrid en Jeunesse Esch, in Luxemburg
gespeeld, wonnen de Spanjaarden met 52.
De stand was, nadat de Luxemburgers
tweemaal een voorsprong hadden genoten,
reeds bij rust verkregen. Real Madrid, dat
in oktober in eigen huis met 70 had ge
wonnen gaat dus eveneens naar de kwart
finales.
In Bern won Eintracht Frankfurt in de
eerste wedstrijd van Young Boys met 41.
Wij hebben ons enigszins gerehabili
teerd voor de nederlaag in Keulen, zo ver
telde ons de heer Kruyver, voorzitter van
de technische commissie van de KNVB,
na afloop van de wedstrijd in de Neder
landse kleedkamer. En zo dachten ook
vele anderen erover. Algemeen was men
verder ook van mening dat het Noorse
elftal, waarvan vóór de wedstrijd door
niemand iets goeds verteld kon worden,
toch nog meegevallen was. De ploeg tel
de verscheidene goede individualisten,
maar het was geen sluitend geheel, zo
was veler mening.
Zowel de heer Kruyver als bondscoach
Elek Schwartz waren over debutant Ren
ders niet ontevreden. „Hij is vooral een
goede technicus, maar de routine ont
breekt nog; hij zal zich verder terdege
fut te hebben voor enkele uiterst gevaar
lijke tegenaanvallen, uit een waarvan
linksbinnen Arnesen plotseling helemaal
vrij voor Kraak verscheen. Maar na een
snelle reactie van da Elinkwijk-doelman
bracht de lat viaxzijn arm redding.
Nauwelijks was men van de schrik be
komen of Van der Kuil stevende in snel
treinvaart op de Noorse doelman Weltz af,
maar ook dat liep mis, omdat de Noor
zijn lichaam moedig in de baan van het
schot wierp ten koste van een hoekschop.
Die volgden er overigens meer (voor de
rust was de verhouding 9-1.en dat werd
een reden voor de Noren om enkele men
sen in de verdediging terug te roepen.
Linkshalf Bergensen bijvoorbeeld werd
tot vaste bewaker van de beweeglijke
Wilkes gepromoveerd, terwijl ook rechts
half Natland zijn aanvallend werk in de
steek moest laten.
Maar helpen deed het nauwelijks. Ne
derland was en bleef in de aanval. Mou
lijn flitste nu weer links, dan weer rechts
met snelle sprintjes langs Saksvik, maar
voorlopig profiteerden Rijvers, Van der
Linden en Wilkes niet. En veelal kwamen
zij niet eens aan een poging tot profijt
trekken toe, omdat de lenige doelman
Weltz in grote vorm bleek en met allure
veel voorzetten en schoten „plukte" of
wegstompte.
Elf ware Noormannen hielden man
moedig stand, maar moesten toch na een
half uur het toen al ongetwijfeld enigs
zins moede hoofd buigen. Toen namelijk
glipte Rijvers andermaal handig langs
twee tegenstanders, waarna hij via een
Noors lichaam zo hard inschoot dat zelfs
Weltz er niets meer aan kon doen (1-1).
De goal werd op de tribunes luid, in
het veld door de Nederlanders slechts
lauwtjes begroet. Men vond 1-1 typisch
Coen Moulijn
Rijvers heeft gelijk gemaakt en Piet
van der Kuil (7) geeft blijk van be
langstelling. In de verte bespreken
Notermans, Van der Linden en Wilkes
de zojuist genoteerde treffer.
Ja, daar stond nu dat Nederlands elf
tal dat een duidelijke revanche wilde ne
men voor „Keulen" na drie minuten spe
len in de koude regen. De na zeven jaar
in het Nederlands elftal teruggekeerde
Kraak met 38 jaren de oudste speler
die ooit voor een Nederlands elftal is uit
gekomen had nog geen bal aangeraakt,
of de Noorse rechtsbuiten Öedegaard ver
scheen na twee flitsende driehoekscom
binaties vlak bij het Nederlandse doel en
knalde de bal onhoudbaar in het net. Daar
stonden de wraakzuchtigen met een 1-0
achterstand
Even nog vreesden de 58.000 voetbal
liefhebbers op de tribunes dat het net als
in Keulen volkomen mis zou gaan, toen de
Noren vaardig en snel bléven combineren
en vooral langs debutant Renders glipten
alsof die er niet stond, maar daarna was
het toch gauw afgelopen. Nederland be
gon de aanvallen met inzicht op te zetten
en een waar bombardement van het Noor
se doel werd ingezet.
Maar welk 'n vreemde opvattingen had
den die Oranjeschutters van dat doel. Zij
deden net alsof de doelpalen 12 meter van
elkaar af stonden in plaats van 7.32 me
ter en de lat 5 meter boven de grond hing
in plaats van 2.44 meter. Van alle kanten
vlogen de schoten dan ook in de overvol
le staantribunes, welke treffers evenwel
niet geteld mochten worden.
Vooral midvoor Van der Linden was een
voorman in het onzuiver schieten. Toen
hij het hoofd teleurgesteld liet hangen en
er voorlopig niet aan te pas kwam, pro
beerden Wilkes en Rijvers, die het leer
steeds maar weer fraai aangegeven kre
gen van Van der Kuil en Moulijn, het,
maar ook deze vaklieden bleken voorlopig
geen gevoel voor afstand en richting te
hebben.
Intussen bleken de Noren nog adem en
