Opdrachtfilms en creatieve vrijheid
STRIJD TEGEN HET SPOOK
VAN DE HONGER
Exclusieve
Havenberichten
Duizenden inheemsen verhuizen
naar opvangcentra in Roeanda
„Vijf miljard eierenelegante vorm
van voorlichting door Albert Brosens
Indische professor Sen bestrijdt prof. Toynbee,
die geboortebeperking noodzakelijk acht
Bij verloofde
ingebroken om
portret te stelen
Rekken
Jumpers
Vesten
Alkmaar wil grens
met Bergen
wijzigen
DAVO-haarden
Blijvende geschenken
Brillen
Koorhrillen
Haarlemse politierechter
Terrein voor derde t.h.
Fa. DE VILDER
LOENDERSLOOT
Pessimist?
Optimist?
Prijzen
Boorapparaten
HELDERSE TAAI
CORv. d. IV5EEÏS
I
DINSDAG 17 NOVEMBER 1959
MISSCHIEN HEB IK in mijn relaas over
de tot standkoming van een opdrachtfilm
overdreven, maar er zijn talrijke gevallen
aan te wijzen, waarin de filmer zich „dood
moest vechten" om althans het principe
van de creatieve vrijheid te redden. Maar
al te vaak vereenzelvigt de opdrachtgever
het maken van een film met fotografie.
Dat de beweging, de beweging der beel
den, hun verhouding tot elkaar en hun
duur, de beweging ook binnen het beeld,
de camerainstellingen en de positie van
wie en wat men verfilmt, de emotie, span
ning, ontroering en contrastering in de hu
mor, te weeg brengen, begrijpt men niet.
Filmen, denkt men, is een kwestie van be
lichting. Het is een weergeven van feiten.
Je ziet wat gebeuren: mensen lopen, ma
chines draaien. Maar dat die lopende men
sen en die draaiende machines op zichzelf
nog geen beweging veroorzaken, die ons
van binnen beroert, tenzij er een bedoe
ling aan wordt gegeven, beseft men niet.
Die bedoeling moet de filmer geven. Het
is zijn taak. Het is zijn gave. Het is zijn
verantwoordelijkheid.
IK HEB WEL een lange inleiding nodig
gehad om tot de bespreking te geraken van
een opdrachtfilm, welke ik dezer dagen
zag, te weten „Vijf miljard eieren" van
de Haarlemse cineast Albert Brosens. De
opdracht kwam van het Produktschap van
pluimvee en eieren.
De lezer zal wel begrijpen, dat de pero
ratie, die aan deze bespreking voorafgaat
niet is bedoeld om het Produktschap aan
te vallen, dat zich terecht met Brosens
film zeer in zijn schik voelt. Dat de fil
mer gehouden was vele gegevens te ver
werken, omdat de weg van producent naar
Scène uit „Vijf miljard eieren"
consument een lange en interessante is,
wordt uit de film wel duidelijk. Des te ver
dienstelijker is het om ze in een zodanige
vormgeving op te vangen, dat men zich
nauwelijks bewust is, dat zij ons worden
verstrekt Brosens heeft een heel elegante
vorm gevonden om zijn vijf miljard
eieren aan ons te serveren. Hij behandelt
het ei hoofs, hij beziet het als een heer, hij
wordt er een klein beetje verliefd op en
hij omringt het met een alleraangenaam
ste entourage. Waar hij zakelijk moet zijn,
zorgt hij voor veel afwisseling in het beeld.
Waar hij huiselijk dient te wezen, spitst
hij zich op de verschijningsvorm van alle
dag en geeft het de verwondering mee van
het nieuwtje. Hij laat zijn oog gretig gaan
over het pluimvee, hij speculeert op de
belangstelling, die we altijd weer hebben
voor broedmachines met kuikens, hij zet
een kip in het laboratorium, waar het ei
wordt onderzocht. Zijn mooiste opnamen,
die van een doorlichter van eieren, zou hij.
den kik, graag hebben gebruikt om 'n film
te beginnen in de vrije sector, als hij ten
minste nog eieren kan zienMaar een
propaganda voor groter eierenverbruik en
doeltreffende voorlichting over de vader
landse pluimveeteelt, levert zijn film ze
ker op. In een half uur wordt er een stort
vloed van wetenswaardigheden over onze
hoofden uitgestort. We kijken met onver
flauwde, belangstelling toe. De nuttige
tekst en de stem van Wim Povel doen de
rest. De huisvrouwen, voor wie de film be
stemd is, zullen er daarenboven nog dik
wijls het ei van Columbus in terugvinden!
P. W. Franse
l
In onze gezapige streken denken wij daar niet zo aan, maar een zeer groot
deel van onze medemensen, vooral in Afrika, Azië en Zuid-Amerika, wordt
voortdurend bedreigd door het hongerspook. Daar wordt in de laatste jaren zeer
zeker heel wat tegen gedaan. We hebben allemaal wel gehoord over de hulp
aan onderontwikkelde gebieden. Maar er zijn factoren, waardoor de vooruitgang
wordt tegengehouden, of naar het oordeel van de pessimisten, de toestand steeds
slechter wordt. Door de bestrijding van allerlei, vooral tropische, ziekten, de
vrijwel volledige overwinning op de malariamug en andere dingen, die we niet
genoeg kunnen toejuichen, is het sterftecijfer in de gehele wereld sterk gedaald,
in de gehele wereld, maar vooral in de onderontwikkelde gebieden, waar de
gemiddelde levensduur niet zelden in weinige jaren van ongeveer dertig tot
zestig jaar en meer is gestegen. Bijzonder gunstig zijn vooral de cijfers inzake
de zuigelingensterfte. Dat is alles heel bemoedigend, maar de vraag rijst: zal er
op de lange duur voor de steeds toenemende bevolking van onze planeet vol
doende voedsel zijn? Let wel, dit is een andere kwestie dan die der thans
onderontwikkelde gebieden. Als nu nog bijna twee derden der mensheid op de
rand van de honger leeft, dan zijn daaraan andere oorzaken schuldig, slechte
verdeling van de bestaande voorraden, dure transportkosten, enzovoort. Als de
verdeling beter zou zijn geregeld, zou er op het ogenblik geen direct gebrek
behoeven te bestaan. Maar in de toekomst?
TOT DE FILMS, die merendeels aan onze
aandacht ontsnappen, terwijl zij toch de
mogelijkheid tot bestaan let wel: niet
de reden tot bestaan vormen van meni
ge Nederlandse cineast behoort de zoge
naamde opdrachtfilms. Grote industrieën,
produktschappen, ondernemingen van ve
lerlei aard, hebben er een goede gewoonte
van gemaakt de film te betrekken bij hun
propagandavoering, welke zij ook en
soms liever met het woord voorlichting
aanduiden. Zo heeft Geesink al heel wat
filmpjes gemaakt voor Philips, werkten
Van Gasteren, Haanstra, Van Haren No-
man, Van der Linden voor de Shell en
andere bedrijven en zag Polygoon-Pro-
filti zich menige verfilming toegewezen,
welke op het initiatief van diverse instel
lingen steunt. Ik noem een aantal namen.
Ik kan ze met talrijke vermeerderen. Voor
een zeer belangrijk deel zijn de cineasten
op deze opdrachten aangewezen om hun
bedrijf op gang te houden. Hun boterham
is ermee gemoeid. Zij hebben zeer beslist
niet te klagen over de geïnteresseerdheid
van het Nederlandse bedrijfsleven in de
filmproduktie. Waarover zij zich wel eens
beklagen is de beperking, welke aan hun
creativiteit wordt gesteld. Hoe graag zij
ook een film in de vrije sector zouden ma
ken, zonder een subsidie van O.K. en W.
kunnen zij dat niet. Filmen is een bijzon
der geldverslindende bezigheid. Om ech
ter een subsidie los te krijgen, moeten zij
eerst bewijzen wat zij in hun mars hebben.
Dat betekent: zij hebben de opdrachtfilms
niet alleen nodig om de tafel gedekt te hou
den, zij moeten er ook een artistiek visite
kaartje van maken. De cineast, die hele
maal uit eigen middelen een film finan
ciert is een witte raaf. De werkelijkheid
leert, dat de opdrachtfilm broodnodig is
voor wie in Nederland aan het filmen
slaat. Van de opdrachtfilm hangt derhalve
in het algemeen de artistieke carrière, het
maken van vrije films, af.
NU ZOU DAT allemaal niet erg zijn als
de filmer zijn broodheer de opdrachtge
ver niet naar de mond hoeft te zien in
die zin, dat hij binnen de grenzen van een
opdracht vrijelijk zijn gang kan gaan. Het
is zijn droom een film te maken, waarvan
hij in wezen zelf de opdrachtgever is. Hij
koestert die droom en heeft haar lief. Hij
kan echter van een droom niet leven en
O.K. en W. is ver. Dus poogt hij zijn op
dracht zo uit te werken, dat zij beant
woordt aan de innerlijke wetten van zijn
artistiek inzicht en stroomt op het ritme
van zijn bewogenheid. Hij immers is de
vormgever van het werkstuk, waarvoor
men zijn creatieve vermogens te hulp
heeft geroepen. Maar op dat moment
treedt de opdrachtgever in het stuk. Dat
is soms een daartoe aangewezen functio
naris, soms een hele commissie van he
ren, die van hun directeur de opdracht
hebben gekregen er scherp op toe te zien,
dat de filmer maar niet alles gaat doen
„wat hij in zijn hoofd haalt". Deze com
missie of functionaris van toezicht begint
met op te sommen wat er allemaal in de
film moet komen. Dat is zoveel, dat het er
onmogelijk in kan. Nu gaan de filmer en
de toezichthouders touwtrekken. Wanneer
het zover is, dat het de filmer is gelukt om
de heren ervan te overtuigen dat zij be
slist te veel willen, stellen de heren zich
op scherp ten aanzien van wat er dan
wel te zien zal zijn. Eenmaal daarmee
vertrouwd, menen zij de filmer ook wel te
kunnen zeggen hoé zij het willen hebben
Zij gaan zijn creativiteit te lijf. Zij probe
ren hem in te snoeren in hun uiteenlopen
de gezichtspunten, die zij allemaal even
belangrijk vinden. Tenslotte hebben zij
dan nog allerlei aanmerkingen op de
beeldovergangen, op de muziek, op de
spreker. Het liefst zouden zij de spreker
van voor naar achter aan het woord willen
laten. Ze laten zich hinderlijk gelden bij de
opnamen om, als hun aanwezigheid is ver
eist omdat er beslissingen moeten worden
genomen, die financiële consequenties
hebben zoals verlenging der opnamen, te
schitteren door afwezigheid. Wanneer de
werkcopie wordt gedraaid alleen de
beelden zonder geluid zien zij allemaal
dingen, die ze zich anders hadden voorge
steld. Ze twisten met de filmer over de
duur van de opnamen. Ze vragen zich af
of het produkt nog niet eens met nadruk
moet worden aangeprezen, ze geven met
angst en beven hun fiat aan de film. Blijkt
ze bij vertoning een succes, dan zijn zij de
eersten om luide van hun aandeel daarin
te spreken. Valt de film, dan is dat niet
door hun schuld
Weinig zijn de gevallen, waarin de toe
zichthouder de filmer redelijke richtlijnen
verstrekt en hem, zeker als hij filmt, zijn
gang laat gaan, omdat hij het creatieve
proces niet wil storen.
Advertentie
Voor de Haarlemse politierechter mr. H
J. Ferwerda moest zich maandag een
33-jarigeboekhouder uit Amsterdam ver
antwoorden wegens diefstal meermalen
gepleegd.
De boekhouder was verloofd met een
Zaans meisje. De verloving raakte uit er,
dat verdroot de Amsterdammer. Hij kon
er zich niet bij neerleggen en vroeg het
meisje herhaaldelijk om het weer „aan" te
maken. Op een avond was hij in de bios
coop naast haar gaan zitten. Zonder dat het
meisje het merkte haalde hij haar huisselu-
tel uit haar tasje. Daarmee begaf hij ziet
naar haar woning, kwam binnen en nam
uit een van de kamers een portret weg.
De verdachte vertelde de politierechter
dat alles tussen hem en het meisje weei
goed was. Hij liet de politierechter een
brief van zijn verloofde lezen waarin zij
verzocht verdachte vrij te spreken, omdai
zij het allemaal niet zo bedoeld had
De officier van Justitie, mr. J. van den
Oever vond wat verdachte had gedaan erg
wonderlijk. Hij had echter wel begrip voor
de situatie en vordere een boete van tien
gulden. De politierechter kon zich daar
mee verenigen en veroordeelde de Amster
dammer.
Dreigement
Advertentie
Kennemcrlaan 36 - Telefoon 4453
Het gemeentebestuur van Alkmaar doet
pogingen de derde technische hogeschool
daar gevestigd te krijgen. Burgemeester
mr. H. Wytema, die thans waarnemend
burgemeester van Bergen is, heeft de ge
meenteraad van Bergen verzocht te zijner
tijd medewerking te willen verlenen aan
een voorstel tot grenswijziging tussen Alk
maar en Bergen. Het betreft een terrein
van 40 ha gelegen tussen de Bergerweg en
de Helderse Weg. Dit werd reeds door de
gemeente Alkmaar aangekocht, maar het
ligt in de gemeente Bergen. Op dit terrein
zou dan eventueel de nieuw te stichten
technische hogeschool kunnen worden ge
vestigd.
Advertentie
WASMACHINFS - CENTRIFUGES
VERKOOP - INRUIL
De grootste keuze en de beste service
Het aloude en bekende adres
VELSERDUINWEG 173 - TELEFOON 4402
Koopt bij de vakman!
OOK BEVERWIJK HEEFT SPEKCLUB
Het zal voor heel veel mensen vreemd
klinken als er gesproken wordt over een
„spekclub". Toch bestaat deze en nu ook
in Beverwijk. Op vrijdag 20 november
komen de leden büeen in de koffiekamer
van het veilinggebouw „Het Centrum". De
leden sparen elke week een bepaald bedrag
en hiervoor wordt voor de komende feest
dagen gezamenlijk vlees ingekocht. Ook
voor niet-leden is deze vergadering open.
EERSTE BLAUWE DRUIFJES
Aan de Beverwijkse bloemenveiling „Het
Centrum" werden maandag door de kwe
ker B. J. Broeze te Beverwijk de eerste
blauwe druifjes aangevoerd. Ér werd 0.66
per bosje betaald. Vorig jaar kwam de
zelfde kweker op 18 november met deze
eerste bolbloemen, waarvoor toen 0,37 per
bosje werd betaald.
Advertentie f
ALLE MODELLEN
CENTRUM GALERIJ
Lange Nieuwstraat 433 - 435
LEZING VOOR EVANGELIE
EN INDUSTRIE
In het Statenhuis aan de Velserweg te
Beverwijk heeft de heer Derks voor een
groot aantal belangstellenden- over „Wie
is uw naaste?" in de serie lezingen voor
Evangelie en Industrie, gesproken. De
heer Derks meende dat het leven niet zo
eenvoudig en gemakkelijk is als sommigen
wel denken. De mensen die op een groot
bedrijf werken, ondervinden bi.ina dage
lijks dat het vrijwel niet mogelijk zonder
de hulp van anderen zijn werk te doen
Zoals het personeel is aangewezen op de
hulp van de chef, maar het is ook anders
om. „Het is voor een ondergeschikte heel
gemakkelijk om het werk van zijn chef
minder belangrijk te doen worden. Deze
chef leeft bij de gratie van de onderge
schikten, maar het is ook andersom", aldus
de spreker. De heer Derks maakte een
vergelijking met het Bijbelse verhaal, waai
de bekende eenzame wandelaar een tocht
maakte door de woestijn en waar hij, uit
geput terneder liggende, door velen werd
voorbijgelopen. Evenals deze eenzame
wandelaar aangewezen was op de hulp van
de voorbijgangers, zijn het ook de mensen
in de maatschappij, die elkander moeten
bijstaan en helpen op de zo vaak moei
lijke levensweg.
(Van onze correspondent in Rome)
Dit zijn tie vraagstukken, waarmee het
tiende wereldcongres van de Wereld
Voedsel en Landbouworganisatie (F.A.O.)
te Rome zich deze weken bezighoudt.
Aan die besprekingen nemen 76 landen
deel en op dit ogenblik bevinden zich 22
ministers van Landbouw te Rome. De be
sprekingen gaan niet alleen over „de
strijd tegen de honger", maar dit is toch
wel het onderwerp, dat voor het grote
publiek op de eerste plaats komt. Er zijn
twee sterk uiteenlopende meningen. We
zullen ze beide in het kort weergeven,
en daarbij hun voornaamste exponenten,
professor Arnold Toynbee en de Indische
landbouwdeskundige professor Sen, de
directeur-generaal van de F.A.O., aan
het woord laten.
Toynbee heeft gesproken voor een in
ternationaal publiek van enkele duizenden
personen en uiteengezet hoe gedurende
duizenden jaren de mensheid werd be
dreigd door drie grote plagen: hongers
nood, oorlog en pestilentiën. Het is de we
tenschap min of meer gelukt de pest uit
te bannen: de gemiddelde levensduur gaat
vooral in onderontwikkelde gebieden
sprongsgewijze omhoog en de toestand
zou nog gunstiger kunnen zijn, indien be
paalde gewoonten en vooroordelen over
wonnen zouden kunnen worden en de
mensen zich op de juiste manier zouden
voeden. De verandering van een dieet is
echter een persoonlijke zaak en daarop kan
de overheid geen invloed uitoefenen, ten
hoogste kan zij propaganda maken voor
de herziening van schadelijke gewoonten.
De oorlog is een zo uiterst ernstige zaak
geworden met de kernwapens dat de
mensheid, of zij wil of niet, wel genood
zaakt zal zijn ook de oorlog uit te bannen:
de rede overwint hier het instinct en in
plaats van geschillen met de wapens te
beslechten, zullen we steeds meer om een
groene tafel gaan zitten. Maar met de
derde grote plaag, de honger, staan de
zaken er minder gunstig voor. We zien
een nieuw vraagstuk rijzen, dat van een
steeds toenemende bevolking.
En hier zei Toynbee: Onze pogingen
im het sterftecijfer te doen dalen moeten
parallel gaan met bewuste inspanning
om de geboortecijfers binnen zekere per
ken te houden, want de opbrengst van
onze planeet zal, ook al spannen wij
ons tot het uiterste in om op wetenschap
pelijke weg de proóuktie op te voeren en
al gaan wij alle woeste gronden, ia zelfs,
zoals de Japanners dat reeds doen, de
bodem van de zee bebouwen nooit toe
reikend zijn om een bevolking te voeden
die tot in het oneindige en in steeds snel
ler tempo toeneemt. Vroeger of later be
reiken wij een grens en dan zal hongers
nood het euvel aanrichten, dat tot nu toe
honger, oorlog en pestilentiën te zamen
deden". Toynbee wees erop, dat de over
heid hier vrij machteloos staat, omdat
gezinsvorming en voortplanting dingen
zijn die nog veel directer elk individu per
soonlijk aangaan dan wijzigingen in het
overgeleverde dieet. Maar hij meent
toch dat men niet de dingen maar op
hun beloop kan laten en er zich van af
maken door te zeggen dat hier voor de
overheid geen taak is weggelegd. Hij be
seft heel goed dat er allerlei bezwaren
zijn, vooral van godsdienstige aard, maar
een groot deel yan He °P Hit terrein be
staande overtuigingen zijn, naar sprekers
mening, uitvloeisel van- de eenmaal be
staande noodzakelijkheid om een hoog ge
boortecijfer te handhaven, daar oorlog,
pestilentiën en honger de mensheid de
cimeerden.
„Wat is, zo vroeg hij, het uiteindelijke
doel van de mens? Moeten wij de aarde
bevolken met. het absolute maximum aan
menselijke wezens, die dan in voortdu
rende strijd en inspanning tegen het hon
gerspook moeten strijden'' Of moeten wij
ernaar streven dat de mensen op aarde
kunnen leven volgens de hoogste geeste
lijke standaard die de beperkingen van
onze menselijke natuur gedogen?" De
wijze, waarop hij de vraag stelt, houdt
reeds in, dat het voor hem geen vraag is.
Directeur-generaal Sen zei het met de
mening van Toynbee niet eens te zijn.
„Wij moeten, zo zei hij, alles in het werk
stellen om de landbouw te verbeteren, zo
dat de aarde steeds meer vrucht zal dra
gen. En ook al bestaan er theoretisch gren
zen voor die produktiviteit, dan nog moe
ten wij hopen, dat de dag nooit zal ko
men, waarop wij niet meer in staat zijn
de honger van de mensheid te stillen. Die
dag is in ieder geval nog ver en nieuwe
uitvindingen, verhoogde technische ken
nis, zullen ons in staat stellen die dag
steeds verder terug te dringen Sedert
Malthus zijn er altijd optimisten en pes
simisten geweest. Ik, zo besloot professor
Sen, wil een optimist zijn en hopen dat
de strijd tegen de honger, die we hier
thans beginnen, zal eindigen met de over
winning van onze organisatie, de over
winning van de wetenschap".
Zolang de F.A.O. bestaat, is nog niet
een zo belangrijk debat gevoerd. Uit alle
delen van de wereld komt reeds financiële
hulp voor „de strijd tegen de honger" en
het bedrag van honderdduizend dollar ge
zonden door de rooms-katholieke bisschop
pen van West-Duitsland is wel de belang
rijkste, maar allerminst de enige bijdrage
van niet gouvernementele zijde.
In 1968 wordt te Rome het „Wereldvoed-
sel Congres" gehouden, twintig jaar na
de samenkomst van Hot Springs (V.S.),
waarbij de F.A.O. werd opgericht. Dan
zal men de eerste vruchten van dit debat
kunnen zien.
Van groot belang is verder een rapport
over de maatregelen om de prijzen in de
landbouw meer stabiel te maken. Die
maatregelen, als ze ooit komen, kunnen
niet anders dan van zeer algemene aard
zijn, omdat de belangen der verschillen
de landen elkaar sterk ontlopen. Het gaat
hier om regeringsbijstand aan de boeren,
invoerrechten, enzovoort. Minister Marij-
nen, die ons een en ander uiteenzette, zei
hierover: Landen als Nieuw-Zeeland en
Australië hebben belang bij een vaste
prijs voor hun belangrijkste produkt:
wol; Nederland en België daarentegen
zijn veel meer geïnteresseerd in stabiele
prijzen voor het eindprodukt textiel en zo
zien we op allerlei gebied een contrast
tussen landen die grondstoffen en landen
die eindprodukten uitvoeren. De belang
stelling voor de werkzaamheid van de
F.A.O. neemt steeds toe. Er komen dit
jaar weer twaalf nieuwe landen bij, voor
het merendeel landen die nog niet hun
volle onafhankelijkheid hebben verwor
ven en dus geen eigen buitenlandse ver
tegenwoordiging hebben. Soedan, Somali-
land, Tsjaad en andere Afrikaanse gebie
den behoren tot deze nieuwe figuren.
(Reuter) Directeur-generaal Sen heeft
ook gepleit voor een grote krachtsinspan
ning om hervormingen tot stand te bren
gen in de verdeling en de eigendom van
land over de gehele wereld. Hij acht een
herindeling van het land een essentiële
stap bij het streven naar agrarische ont
wikkeling. Op het ogenblik wordt deze
ontwikkeling in vele landen belemmerd
door een oneconomische omvang van be
zittingen, door versnippering daarvan,
door een ondoelmatig beheer van verpacht
land, door buitensporige pachten, onrede
lijk verdeelde belastingen, zware schulden
en door onzekerheid van de pachter over
zijn toekomst, zo verklaarde hij.
Sen zei dat de FAO overweegt regionale
instituten op te richten die de problemen
van het grondbezit zullen bestuderen in
samenwerking met universiteiten en
andere instituten. De FAO zal zich daarbij
volgens Sen niet moeten bemoeien met
politieke beslissingen en met meningsver
schillen over nationale programma's tot
landhervorming.
VROUWENDAG PARTIJ VAN DE
ARBEID.
De jaarlijkse Vrouwendag van de Partij
van de Arbeid wordt dit jaar gehouden
onder de leuze „In solidariteit naar 'n vrije
wereld". Deze vrouwendagviering is op 25
november in het gemeentelijk wijkcen
trum aan de Van Diepenstraat. Er is een
afwisselend programma samengesteld uit
zang, toneelstukje, gitaarspel en spreek
beurten van de tafelpresidenten mevrouw
G. L. Klimp en de heren W. B. Kleywegt
en J. Harmsen.
METAAL-BEAMBTEN KOMEN BIJEEN.
Het beambten-vakgroepsbestuur van de
afdeling Heemskerk van de Algemene
Nederlandse Bedrijfsbond voor de Metaal
nijverheid en de Elektrotechnische Indus
trie (A.N.M.B.) zal deze winter enige bij
eenkomsten beleggen. Deze worden gehou
den ter bespreking van diverse beambten-
aangelegenheden. De eerste vergadering
vindt plaats op donderdag 19 november in
zaal Nijman. De heer R. Baarda, hoofdbe
stuurder van de beambtenvakgroep zal
hier een inleiding houden over het onder
werp „Tekst en uitleg op de toepassing*
van de beambten-C.A.O.".
MARKTNOTERINGEN
De noteringen aan de Beverwijksè groente
veilingen waren maandag, andijvie 7—16, bloem
kool 1855, bospeen 1847. waspeen 12—30, spi
nazie, 36—88, tomaten 20 67, spruiten 56 110
knollen 1843, prei 14—40, groene kool 13—20.
UMUIDEN
GOUDA
ZWIJNDRECHT
KENNEMERLAAN 92
TEL. 5072
Maandag kwamen in IJmuidcn aan: Bolt van
Christiansand; Gefle, Cuxhafen, bijlegger IJmui-
den;Dotetrel, Liverpool; Rigel, Mantyluoto; Ba
rok, Skiën: Jacob Teekman, Burea; Ciudad de
Cuenca, Pernis; Reine Astrid, Gothenburg; Reest,
Mormugoa: Grebbestromm, Manchester; Hein-
nch Schulte, Bremen; Heinrich. Hamburg; Wal-
ma, Kotka, cellulose lossen Papierfabriek Velsen;
Gazelle, Rotterdam, laden te Wormerveer.
Dinsdag kwamen in IJmuiden aan: Celebes van
Antwerpen; Ommenkerk, Rotterdam; Annette,
Calais; Heriot, Grangemouth.
Maandag vertrokken uit IJmuiden: Gefle naar
Parijs, geproviandeerd IJmuiden; Lauwersborg.
Faroesund, kunstmest geladen IJmuiden; Yngen,
Ostrand, bijgeladen IJmuiden; Lotus, Favesham,
kunstmest geladen IJmuiden; Dollard, Clouches-
ter; Geert Bodewes. Goole, bijlegger IJmuiden;
Primus, Alesund: Baumwall, Hamburg; Elizabeth
Roorda, Kopenhagen; Herroe, Rotterdam; Heme
lingen, Bremen, ledig van IJmuiden; Minerva 2.
Bremen: Rosedene, Perth, kunstmest geladen
IJmuiden.
Dinsdag vertrokken van IJmuiden: Delfmus
naar Flekkefjord: Netherlands Coast, Rotterdam:
Fhiletas, Hamburg: Nieuwe Haven, Duinkerken.
Jonny Jonas, Alius; Salvinia, Terneuzen; Fnede-
nau, San Juan de Porto Rico; Leeds, Goole; Hera,
Rotterdam.
(Indien achter de scheepsnaam en de haven
van herkomst of bestemming geen nadere aan
duiding volgt, betekent dit dat het schip van of
naar Amsterdam is gegaan).
Tot drie weken gevangenisstraf werd een
19-jarige verwarmingsmonteur uit Am
sterdam veroordeeld. Op een avond in
juni had hij een inwoonster van Zaandam
die op het Dampad in Zaandam fietste met
een alarmpistool bedreigd daarbij uitroe
pend „Afstappen of ik schiet!" Hoewel
hevig geschrokken had de wielrijd'ster aan
dit bevel geen gevolg gegeven. Bij het
Zaandamse station had zij later uit een
groep jongelui degene herkend die het
pistool op haar had gericht. Kort daarop
werd de jongeman door de politie aan
gehouden.
De officier van Justitie eiste tegen ver
dachte die niet was verschenen drie weken
gevangenisstraf.
Veertig glazen biei
Overeenkomstig de eis van de officiei
van Justitie veroordeelde de politierechter
een 23-jarige los-werkman uit Zaandam
tot vijl' dagen gevangenisstraf wegens het
rijden op een fiets onder invloed van
sterkedrank Tegenover de politie had de
Zaandammer verklaard dat hij veertig
glazen bier had gedronken. „Ik vraag me
af waar de verdachte het laat", merkte de
officier van Justitie op.
Een 36-jarige stucadoor uit IJmuiden
werd veroordeeld tot een V rete van f 150
onvoorwaardelijk en twee weken gevan
genisstraf voorwaardelijk met een proet
tijd van drie iaar nadat de officiei f 100
boete en twee weken cel voorwaardelijk
had gevorderd Verdachte had een politie
man die hem verbaliseerde wegens het
niet in het bezit hebben van een luister
vergunning voor zijn autoradio ondei meer
uitgescholden voor „bloedhond" en
„schorem".
BRUSSEL (UPI)
In Roeanda
Oeroendi is een
bescheiden volks
verhuizing begon
nen: duizenden
inheemsen zijn op
weg gegaan naar
de opvangcentra
die het gouverne
ment heeft in
gericht bij de ste
den Astrida, Ny-
anza en Kigali, en
waar zij zich bui
ten bereik weten
van de Bantoes en
Watoetsi's die nog
steeds in bloedige
strijd gewikkeld
zijn. In het noor
den van het ge
bied, waar het
zwaartepunt van
Ie stammenoorlog
ligt, zijn duizen
den hutten plat
gebrand. De 2000
man van de „force publique" en de 300
Belgische parachutisten hebben op de
hoofdwegen door Roeanda Oeroendi weg
versperringen gebouwd. Zij hebben ruim
duizend Watoetsi's wegens verboden
wapenbezit, plundering of brandstichting
gearresteerd en afgevoerd naar gevangen
kampen, die inderhaast nabij de grote
steden .ijn ingericht. Tientallen doden, de
meesten van hen Watoetsi's. liggen nabij
de platgebrande m ^erdorpen. Het officiële
dodencijfer van de strijd tussen Watoetsi's
en Bantoes is 124, doch dat geeft slechts
de doden weer, die men onbeheerd heeft
aangetroffen. De autoriteiten wagen zich
niet aan een raming van het werkeliiki-
Hodencijfer.
De meesten. die naar de opvangcentra
comen. hebben al hun aardse bezittingen
verloren Dagenlang hebben zij zich schuil
gehouden in het bos. terwijl de speer
werpers en pijlschutters van de oorlog
voerende stammen rondom hen een ge
vecht op leven en dood voerden.
Koning Kigeri van de Watoetsi's woont
in Nyanza. Sinds de afkondiging van de
Een aantal voorname Watoetsi's uit
Oeroendi. Dit reuzengeslacht, dat
eeuwenlang geregeerd heeft in dit deel
van Centraal Afrika, wordt bij het
losser xvorden van de banden met
België, in toenemende mate belaagd en
aangevallen door de Bantoe's, de door
hen onderworpen meerderheid.
noodtoestand, vorige week donderdag
heeft hij een lijfwacht van Belgische para
chutisten.
Het Belgische leger en de „force publi
que" zijn heer en meester in Roeanda
Oeroendi. Zij zijn er grotendeels in ge
slaagd de vechtende stammen te pacifi
ceren. Alleen in afgelegen streken schijnt
de strijd nog voort te gaan. Naarmate gro
ter gebieden bestreken worden door de
patrouilles keert echter de rust weer.
De autoriteiten in Kongo en in Brussel
geloven niet dat de vrede daarmee weer
gekeerd is: de mogelijkheid dat de Wa
toetsi's, die de meeste doden hebben,
wraak nemen is niet uitgesloten.
Advertentie
STEEDS VERS
de echte
en
SPECULAAS van PRONK
VOORKOM TELEURSTELLING
Bestel vroegtijdig uw suikervrije
chocoladeletters.
Het bekende adres voor de betere
levensmiddelen
KENNEMERLAAN 131 - TELEFOON 5386
Grote sortering
binnen- en buitenlandse wijnen
