Nationaal comité ageert
tegen Frans kernplan
Een wonder
Waterdamp
op Venus?
Belgisch budget
op recordhoogte
Boter gerantsoeneerd
in Oost-Berlijn
Castro krijgt geen
Britse Hunters
Fa. A. EVERTS b?™™'"5'
Macmillan komende
lente naar Rome
3
Stapje vooruit in Genève
De beste sigaret voor 5 december
Voor het gulle St-Nicolaasfeest alleen
het beste: Chief Whip in de bekende groene
doos is nog altijd niet overtroffen
in zuiverheid, smaak en kwaliteit
Macmillan gaat met De Gaulle spreken
Praag stelde Westduitse
vliegers in vrijheid
de
^Praatstoel
Handen af
DONDERDAG 3 DEGEMB
ER 1959
WASHINGTON (UPI) Amerikaanse
geleerden menen bewijzen te hebben ge
vonden voor de aanwezigheid van water
damp op de planeet Venus. De ontdek
king, een van de grote wetenschappelijke
waarde, werd gedaan met behulp van in
strumenten die in het weekeinde met een
ballon tot 24 km boven de aarde werden
gebracht.
De instrumenten waren ontworpen door
dr. John Strong, professor in de experi
mentele natuurkunde aan de John Hop
kins universiteit te Baltimore. Hij was het,
die maandag op een persconferentie de
mogelijkheid opperde, dat op Venus het
een of andere soort leven zou bestaan.
Strong verklaarde, dat het onderzoek
heeft uitgewezen dat er waterdamp op
Venus moet zijn. Hij kon nog niet zeggen
hoeveel. Op de vraag of hij de mogelijk
heid van leven op Venus uitgesloten acht
te, antwoordde hij nadrukkelijk: „Nee".
Strong zei, dat de bewijzen, die uit de
stratosfeer zijn meegenomen, de eerste di
recte wetenschappelijke bewijzen vormen
van de aanwezigheid van water op Venus.
Tot dusver hebben geleerden veronder
steld, dat de atmosfeer van Venus hoofd
zakelijk uit koolzuurgas bestond, zonder
water. Om deze en andere reden twijfel
den zij eraan, dat er leven op Venus mo
gelijk zou zijn.
Strong zei, dat hij nog over een week of
wat meer zou kunnen zeggen, na volledi
ge analyse van de verkregen gegevens.
De ballon steeg op met een ballonvaar
der van de Amerikaanse marine, Malcolm
Ross, en een meteoroloog van Cambridge,
Massachusetts dr. Charles B. Toore. Bei
de mannen zaten in een gesloten gondel en
stegen op van Rapid City in South Dakota.
Het was een ballon van kunsthars, die
meer dan 130 meter hoog boven hen uit
torende en 172 pond woog. Zij bereikten
een hoogte van ruim 27.000 meter, ver bo
ven de atmosfeer en waterdamp van de
aarde.
In de gondel bevond zich een 16-inch
telescoop, die spectografische observaties
van het licht van Venus kon maken.
(Van onze correspondent in Brussel)
De algemene toelichting bij dc Belgi
sche rijksbegroting 1960, te vergelijken
met de Nederlandse miljoenennota, is met
grote vertraging aan de pers en aan de
parlementsleden overhandigd. In 1960 zal
de Belgische rijksbegroting 135 miljard
frank of 10,4 miljard gulden uitgaven moe
ten financieren. Ongeveer twee miljard
gulden, het tekort dat niet door belastin
gen is gedekt, zal door leningen moeten
worden opgebracht.
Voor Kongo is een speciale begroting
voorzien van 4,7 miljard frank of 361 mil
joen gulden, met het doel de grote begro
tingstekorten in dat land te verhelpen.
Over de manier waarop deze begroting zal
worden gefinancierd zegt de algemene
toelichting niet veel, maar het is bekend,
dat de minister van Financiën hiervoor
een speciale lening zal uitschrijven, wel
ke bij voorkeur door de koloniale maat
schappijen en de financiële groepen, die
in Kongo belangen hebben, zal worden op
genomen.
De begroting van onderwijs is door het
afsluiten van de schoolvrede tussen de
drie nationale partijen en waardoor het
rooms katholieke onderwijs grotere sub
sidies ontvangt, sterk toegenomen, name
lijk tot 17,7 percent van de totale rijksuit
gaven. Aan onderwijs en cultuur, radio,
televisie, jeugdopleiding enzovoort zal de
regering dit jaar ongeveer 1,4 miljard gul
den besteden.
Ook de militaire uitgaven zijn met 20,4
miljard frank een van de zorgenkinderen
van de regering, die gaarna haar mili
taire verplichtingen in Atlantisch verband
zou verminderen. In ieder geval lijkt het
onwaarschijnlijk dat de regering 1,5 mil
jard gulden aan militaire uitgaven zal
kupnen besteden, wanneer de toestand vol
gend jaar in Kongo zou verergeren. In re
geringskringen is bevestigd, dat de finan
ciële inspanning voor Kongo voorrang
heeft boven alle andere staatsuitgaven.
Voor de openbare werken en andere
overheidsinvesteringen is een maximum-
kredietgrens voorzien van twintig miljard
frank of 1.5 miljard gulden. Men wil hier
mee de autoweg van Antwerpen naar de
Duitse grens, het tienjaren plan voor de
modernisering voor de Antwerpse havens,
de nieuwe autoweg van Brussel naar Na
men en de Ardennen, de verbreding van
het kanaal Gent-Terneuzen, de verbre
ding van de Belgische kanalen voor sche
pen van 1350 ton en in Brussel een nieuwe
grote regeringswijk financieren. Al deze
verken zijn sedert enkele jaren aan de
gang, maar zouden bespoedigd worden.
Het gemeentebstuur van Oost-Berlijn
heeft bekend gemaakt dat inwoners van
het oostelijk stadsdeel na 7 december uit
sluitend boter kunnen betrekken van de
winkeliers waar zij normaal hun boter
kopen. De winkeliers zullen hun klanten
moeten inschrijven, en er zal voor worden
gezorgd dat de geregistreerde klanten
„slechts de noodzakelijke hoeveelheid"
boter kunnen kopen.
Het nieuwe systeem, zo werd mee
gedeeld, is noodzakelijk geworden om
botersmokkel naar West-Berlijn en ham
steren tegen te gaan. Dat er een boter-
tekort bestaat werd echter wel toegegeven:
De droogte van de afgelopen zomer is er
de oorzaak van. Ook vlees, melk, vet en
kaas zijn in vele delen van Oost-Duitsland
schaars tengevolge van de droge zomer.
GENèVE (UPI) Op de Geneefse con-
"erentie inzake een verbod voor proeven
net kernwapens, zijn de Verenigde Sta
ten, de Sovjet-Unie en Groot-Brittannië
het op de 140ste zitting eens gewor
den dat een commissie van voorbereiding
de technische details van een controlestel
sel dat in de gehele wereld gestandaardi
seerd zal zijn, gaat behandelen, zodra het
verdrag is ondertekend. Dit akkoord is de
negentiende clausule van het verdrag
welke tot dusverre is goedgekeurd op de
ze conferentie, die dertien maanden gele
den is begonnen.
De commissie komt op de dag na onder
tekening van het verdrag in functie en zal
bestaan uit een Amerikaan, een Brit en
een Rus, plus een executieve secretaris.
Advertentie
Chief Whip Op kdQtS
50 Stuks in geschenkdoos f. 2.50
(Van onze correspondent in Parijs)
In het internationale koor dat zich sinds
enige tijd verheft tegen De Gaulle's plan
nen zo snel mogelijk een kernbom in de
Sahara te beproeven, heeft zich nu ook een
Franse stem gemengd, zoals wij gisteren
in de rubriek Wereldnieuws hebben ge
meld.
Het comité beroept zich zowel op huma
nitaire als op praktische overwegingen.
Frankrijk zal nooit een aanvalsoorlog ont
ketenen, zo wordt gesteld. Uit de stelling,
die wel door niemand bestreden zal wor
den, volgt dat Frankrijk zijn bom alleen
zou kunnen gebruiken wanneer alle Fran
sen in een kernoorlog zouden zijn uitge
roeid. De ontspanning die zich in de we
reld aftekent is mede een gevolg y.an een
nog wankel evenwicht dat ook militair
tussen Oost en West tot.staqd is gekQpign,
Dat evenwicht zou doör'een Franse kern
bewapening gevaarlijk kunnen worden be
dreigd.Ook de berekening van generaal
De Gaulle, na een Franse kernproef on-
middelijk als volwaardig lid in de kern
club te worden opgenomen, acht men een
bedenkelijke illusie. Frankrijk zou zijn
promotie in tegendeel vee! beter bevorde
ren indien wij, aldus belangwekkende uit
eenzetting, de plechtige belofte aflegden
de kern-wetenschap en geheimen alleen
voor vredelievende doeleinden aan te wen
den.
De woordvoerder van het comité is Do
minique Halvévy, de dertig-jarige zoon
van de bekende gelijknamige rooms-ka-
tholieke auteur.
LONDEN (UPI) De Britse premier
Macmillan heeft in het Lagerhuis ver
klaard, dat hij binnen twee weken met
president De Gaulle over het stopzetten
van kernproeven zal spreken.
Macmillan legde deze verklaringen af
nadat hij door de Labourfractie onder
vuur was genomen omdat De Gaulle het
Britse voorstel bij de UNO om tot staking
dér kernproeven te komen had verworpen
o de dag waarop het werd ingediend.
Nor drie jaar?
Volgens de Londense „New Chronicle"
is de Franse atoombom niet eens een bom.
Het is te groot voor welk vliegtuig ook, al
dus het blad. Het is in feite een reusachtig
wordt duidelijk dat de militaire betekenis
en gecompliceerd kernapparaat. „Het
van het Franse experiment nihil is," aldus
het liberale blad. Het blad verwacht dat
de Fransen nog ten minste drie jaar moe
ten werken om van „het monster" een
bruikbare bom te maken.
(Van onze correspondent in Bonn)
Gisteravond werden twee in burger
geklede Westdui'tse straaljagerpiloten na
41 dagen gevangenschap in Tsjechoslowa-
kije over de Tsjechisch-Westduitse grens
geleid. Daarmee werd een streep gezet
onder een bijzonder onverkwikkelijk inci
dent. Gistermorgen reeds kreeg Bonn, dat
Praag niet erkent, via de Amerikaanse
ambassade te Praag de mededeling dat de
vrijlating van de piloten ieder ogenblik
kon worden verwacht. In de nota wordt
136.000 mark vergoeding geëist voor de
schade die bij het neerstorten van de bei
de straaljagers op 22 oktober bij de
Tsjechische plaats Mariënborn aangericht
zou zijn. Praag eist voorts een garantie
dat luchtruimschendingen niet meer zou
den voorkomen.
Bonn heeft drie maal om de vrijlating
van de piloten gevraagd, met de mede
deling dat het overvliegen van de grens
een vergissing was geweest en dat men
dit betreurde. Gisteravond om zeven uur
meldde de Tsjechische grenspost bij Waid-
haus in Beieren, dat de twee piloten af-
(Van onze correspondent in Londen)
De Britse regering heeft in het Hoger
huis medegedeeld dat zij nog niet kan vol
doen aan het verzoek van de Cubaanse
regering om Hunter straaljagers te sturen
ter vervanging van de Sea Fury's welke
oorspronkelijk aan het regime Batista wa
ren geleverd. Londen is van oordeel dat
de toestand op Cuba eerst aanzienlijk moet
verbeteren. Lord Boothby liet hiertegen een
protest horen omdat het zijns inziens niet
om een grote leverantie gaat en de toe
stellen slechts voor defensieve doeleinden
kunnen worden gebruikt. Bovendien be
tekent deze order zijns inziens geen uit
breiding van Cuba's militaire macht. De
Britse regering is echter niet te vermur
wen omdat zij vindt dat de levering van
straaljagers een nieuw element zou vor
men in een delicate situatie.
gehaald konden worden. Twee Westduitse
politieagenten namen om kwart over zeven
de beide, „ongewenstevreemdelingen" in
ontvangst.
ArftièrrmHe -.rrr -
tip, rijdt topkwaliteit
hoofd-agent kt. fÏMeeUupeH rayon HaarU
rayon Haarlem
OVER VEEN
TEL. K 2500 18997 - 55602 - 11125
Martina Johanna Vrommes
werd geboren in 1865 als oud
ste dochter van een oppas
send daglonersgezin in de
Graafsmeerderlaaglandpol-
der. Toen zij geboren werd
wist nog niemand dat zij de
oudste dochter zou wezen, dat
spreekt vanzelf, doch de an
nalen waarin haar merk
waardige levensgeschiedenis
staat opgetekend wisten het
naderhand wel, uiteraard.
Martina Johanna Vrommes
is, voor zover bekend, de eni
ge Nederlandse vrouw ge
weest die het bewijs van het
bestaan van Sint Nicolaas
heeft mogen ontvangen en dat
is dan ook de reden, waarom
zij aan de vergetelheid is ont
rukt. Voor het overige biedt
de historie van haar levens
wandel geen enkele sensatie,
integendeel, het is een simpel
en onaandoenlijk verhaal van
een meisje uit de jaren zestig,
dat al vroeg uit het ouderlijk
huis vertrok om in de stad de
werkkring van brave, trouwe
dienstmeid te gaan vervul
len.
Martina was een van de ver
schijnselen, die volkomen uit
gestorven zijn: een onkreuk
baar, dienstbaar en nijver
zieltje, dat leefde in de over
tuiging van haar onderge
schikte bestemming en des
wege met vreugde genoegen
nam met een karige beloning
en een afgepaste behandeling.
Die zijn er heden ten dage
niet meer geen wonder.
Martina offerde haar onge
schokt bestaantje bereidwil-
in het luxueuze gezin en ging
door het vuur voor Mevrouw,
Mijnheer en de Jongeheren.
Er waren twee Jongeheren,
en zij hadden nog weinig be
sef van de verplichtingen die
een dergelijke betiteling stelt.
Doch Martin? droeg de be
slommeringen met onwankel
bare lankmoedigheid en zij
vervulde zoveel ondankbare
avondwaken aan de bedjes,
dat zij zelfs geen tijd of aan
dacht overhield voor haar
eigen vermaak of romantiek.
Vandaar, dat de luxueuze
familie nooit heeft behoeven
te adverteren in de zin van:
„Wegens huwelijk van de te
genwoordige zoeken wij
Want de tegenwoordige bleef
tegenwoordig tot haar stille,
bescheiden dood toe.
Martina genoot het vertrou
wen van Mevrouw, Mijnheer
en de Jongeheren. Dat kwam
tot uiting in een gratificatie
aan het einde des jaars van
een blinkende rijksdaalder en
in de beroepen die op haar van
diverse zijden werden gedaan
tot bemiddeling en hulp bij
moeilijke gevallen.
Waar Martina bijzonder
trots op was, waren de gehei
men die haar omtrent de
Sinterklaastijd werden toe
vertrouwd. Mevrouw fluister
de haar in het oor, wat zij
voor Mijnheer en de Jonge
heren had gekocht. Mijnheer
vroeg haar raad over het ge
schenk voor Mevrouw. Marti
na zelf had geen geheimen,
doch zij waakte over die van
anderen alsof het de hare wa
ren.
In het jaar 1925, aldus ver
haalt de historie, werd haar
het allergrootste geheim ge
openbaard; het was een ge
heim waaraan Martina zelf
van jongsaf danig getwijfeld
had. Het werkelijke bestaan
van de Bisschop van Myra,
de weldoener, de Heilige, was
aan haar nooit bewezen. In
tegendeel, in de daglonerswo
ning was hij nimmer versche
nen en zelfs in de schoot dei-
luxueuze familie had hij al
tijd blijk gegeven van een on
heilige voorkeur. De kostba
re geschenken, die de leden
van het gezin steevast ont
vingen, stonden in schromelij
ke tegenstelling tot het onver
anderlijke paar zwarte wollen
kousen (vier links-vier rechts)
dat Martina op surprise
avond in een net pakje op haar
kamer placht te vinden.
Misschien heeft de Heilige
Man toen, in 1925, plotseling
beseft hoezeer hij zijn heilig
heid had verloochend. In
ieder geval.
Martina was toen zestig jaar
oud en reeds drieënveertig
jaren in dienst. Het kwam dus
wel wat laat. Enfin.
„Martina", zei Mijnheer in
de keuken, schichtige blikken
werpend op de deur en geluid
dempende gebaren makend,
„Martina, vanmiddag ga je
met mij mee in de auto. Ik
heb je hulp nodig het is
weer bijna Sinterklaas, weet
je. Dus
Dus ging Martina schroom
vallig mee in de limousine
met de koperen hoorn. Zij
stopten bij de antiquair de
duurste, verhevenste anti
quair van de stad, die in
jaquet vanachter fluwelen
gordijnen naar voren zweef
de als de gong van de winkel
deur luidde. En die in zijn
enorme etalage, bekleed met
rood satijn, enkel één héél
klein ivoren naaktje had
staan, om aan te geven hoe
duur en bijzonder hij was.
Aan fluweel was geen ge
brek. De antiquair spreidde
een lap ervan uit op de gla
zen toonbank en zette daar
met buigingen en lippenge-
smak een kunstwerk op, om
het nog even te laten bewon
deren voordat het werd inge
pakt. Een ingewikkeld stuk
Saksisch porselein, een jacht
stoet voorstellende, en be
staande uit fijntjes gefor
meerde dames en heren te
paard en te voet, met kanten
kraagjes en tierlantijntjes en
frêle hondjes, alles aan el
kaar gesmolten tot een waar
sieraad van Saksisch priegel-
werk.
Het was even doodstil.
„Is het niet prachtig?" fluis
terde de antiquair. „Ik doe er
node afstand van, dat moet ik
u wel zeggen".
Dat was waar, althans te
oordelen naar de prijs die hij
vroeg om zijn leed te ver
zachten: Vierhonderd gulden!
„Daar moest vader vroeger
een heel jaar voor werken,"
dacht Martina doch zij ver
drong onmiddellijk die socia
listische gedachte met de
vroomheid van haar altruïs
tisch gemoed. „En nu ver
trouw ik jou dat kostbare,
kunstwerk toe tot Sinterklaas
avond," zei Mijnheer. „Ik
durf het nergens anders te zet
ten dan bij jou, Martina. Ik
weet dat het dan veilig is."
Bij het licht van haar spaar-
lampje in de stille avond voor
het naar bed gaan bekeek
Martina het grote pak. Vier
honderd gulden! Alle verdron
gen complexen van bezitslust,
romantiek en schoonheidsge
not welden in Martina op. Als
dat sieraad eens van haar
was! Het zou prachtig staan
op haar mahoniehouten kast
je, op dat kleedje van kant,
dat ze zelf gemaakt had.
En voor ze het wist hadden
haar trillende vingers de Sak
sische jachtstoet bevrijd uit
de papieren en de houtwol,
en stond de vrolijke, adellijke
groep bloot op het kanten
kleedje.
Doch na de zonde kwam de
huiver. Inpakken weer, heel
gauw! Heel voorzichtig! En
toen zij het kostelijke porse
lein in de doos wilde laten zak
ken, kwam de hooggezeten
jachtmeester in aanraking
met de kastrand. Hij steeg af.
Alleen zijn benen bleven te
paard, en zijn lijf rolde over
de kokosmat.
Martina ging niet dood op
dat ogenblik. Doch zou het
iemand van u verwonderd
hebben? De ongelukkigste
vrouw van de wereld paste te
vergeefs met bevende vingers
het jagerslijf op het paard.
Haar tranen lijmden het niet
meer. Als Saksisch porselein
eenmaal stuk is, is het stuk in
eeuwigheid.
Zes dagen verliepen naar 5
december. Martina ging als
een geest door het huis, met
holle ogen en knikkende
knieën. Er was geen enkele
redding mogelijk, dat wist ze.
Niemand kon haar helpen
haar leven was voorbij.
„Sint Nicolaas bestaat écht,
Martina," zei een der Jonge
heren in een brave bui. Mar
tina dacht: als het waar was,
zou ik naar hem toe gaan en
een wondertje van hem vra
gen. Hij heeft me altijd karig
bedacht een klein wonder
kost hem niets. Maar hij be
staat niet. En wonderen even
min.
De surprise-avond naderde.
Het gezin zat verenigd in het
salon, nerveus en op hoog
spanning. Martina had haar
beste japon aan, zoals op feest
dagen was voorgeschreven:
de zwarte met de kraaltjes en
het schootje. Haar gezicht was
van marmer, haar gedachten
brandden als vuur. Mijnheer
had het pak van haar kamer
tje gehaald en het met onein
dige zorg op de salontafel ge
zet, midden tussen alle ande
re pakjes.
Mijnheer's zwager schreed
binnen in bisschopsgewaad en
met een vlasbaard tot zijn na
vel. Het ging Martina als
spookbeelden voorbij: de uit
deling, de juichende Jonge
heren, de opgetogen ouders,
het kopje koffie met banketlet
ter tussendoor, het hele feest,
de hele feestelijke hel die
brandde rondom dat ene, knet
terende moment dat komen
zou: „En nu, mevrouw, ver
zoek ik u dat grote pak te wil
len uitpakken," zei de Sint
door zijn vlasgordijn heen.
Martina bad. Heilige Nico
laas. laat het niet toe. Ik heb
als kind nooit die pop gekre
gen. waarom ik zes jaar lang
gevraagd had. Als ge bestaat
en bestaan hebt, Mensen
vriend, laat dit dan niet toe.
Ik weet niet wat ge er aan
doen kunt. maar ik heb geen
verstand van wonderen. Er
moet iets mogelijk zijn. Maar
wat? Denk eens erg heilig na,
Sint Nicolaas, en laat me niet
ook nu weer in de steek.
Maar hij bestaat niet, grin
nikte een duivel in haar oor.
Mevrouw pakte uit. Papier
na papier viel af van de doos.
Zij opende het deksel. Er was
een dikke laag houtwol. Zij
greep.
En toen gebeurde het won
der. Het sieraad van Saksisch
porselein was weer heel,
denkt ge?
Niks hoor..
Mevrouw liet het, met hout
wol en al, vallen en
toen was het hele
maal kapot.
Vervelend ventje
Onlangs heeft het een haar gescheeld of
ik was nóg een dikke zestig mille rijker
geweest dan ik al ben.
Ik zat voor een café in een gezellige
Spaanse stad, toen een man mij vroeg of
ik, een lot wilde kopen in een loterij met als
hoofdprijs één miljoen peseta's. Als ik een
lot had gekocht en als op dat lot de hoofd
prijs was gevallen, zou ik een miljoen pe
seta's hebben ontvangen. U ziet daar
maar weer eens uit dal één enkel gebaar
beslissend is voor welgesteldheid of mise
rabele nooddruft.
Met mijn gezicht in een heerlijk-warm
zonnetje en mijn blik over een diepblauwe
zee bleef ik peinzen over ook dit onder
scheid tussen ons en de anderen: in Spanje
kunt ge om de haverklap grote bedragen
winnen, bij ons begint de openbare moraal
na de honderdduizend in de staatsloterij
en de vijfentwintig mille van de toto.
Niet dat ik de Spaanse overheidsbe
moeiing in 't algemeen met het doen en la
ten der staatsburgers aan onze overheid
ten voorbeeld zou willen stellen de he
mel beware mij! maar op dit punt acht
ik de onze niet voorbeeldig.
Dat is wat zacht gezegd.
Ik acht haar onbegrijpelijk.
I vind haar zelfs huichelachtig.
Vindt Vadertje Staat zijn bloed-eigen
kinderen zó onvolwassen en onmondig, dat
hij hen niet in staat acht over hun eigen
geldje te beschikken op de wijze die hun
goeddunkt?
Waarom dan niet maar meteen, op
straffe des doods, de grenzen voor de be
steding van het huishoudelijk budget van
overheidswege getrokken? Zóveel voor
spijs, zoveel voor non- en zóveel voor alko-
holische drank, zóveel voor de bios, zóveel
uoor kleding, zóveel voor (sociaal of anti
sociaal) toerisme en gaat u zo maar door.
Ik ben geen directbelanghebbende.
Geen lid van welke voetbalvereniging ook
en dus geen totolitariër. Maar ik gun mijn
medeburgers gaarne een meevallertje van
een ton in toto. zo goed als ik hun dat gun
door de Staatsloterij. En het gekke is, dat
ik het verschil Uissen die ene en die andere
ton zelfs met een sterk vergrootglas niet
zie. Sterker nog: ik begrijp niet dat Vader
Staat het wél ziet.
Vader bemoedert te veel.
Vader is een vervelend ventje.
.Maar het bedenkelijkst is, dat Vader
(het zij met alle eerbied gezegdeen
smiecht is, omdat hij zichzelf toestaat, wat
hij anderen verbiedt.
Het is bitter, als kind van vader, dit van
vader te moeten getuigen.
Het doet mij méér pijn dan ik zeggen
kan.
Floris Flaneur
Advertentie
Hofdijkstraat 32 - Haarlem - Tel.12181
Showroom: Wagenweg 104 - Tel.12730
GASFORNUIZEN - GEYSERS
(Van onze correspondent in Londen)
De Britse premier Macmillan zal in het
voorjaar op uitnodiging van de Italiaanse
regering een bezoek brengen aan Rome.
Hij zal waarschijnlijk worden vergezeld
door de minister van Buitenlandse Zaken
Selwyn Lloyd. Verwacht wordt dat het be
zoek zal samenvallen met Kroesjtsjevs be
zoek aan Frankrijk. De besprekingen tus
sen de Britse en Italiaanse ministers zijn
gistermiddag geëindigd. Opnieuw werd ge
sproken over de economische toestand in
Europa en ontwapening. Nieuwe onderwer
pen van gesprek waren de hulp aan de
onderontwikkelde gebieden en de politie
ke toestand in het Nabije Oosten.
In de kwestie van het Europa van de
zes en de zeven zijn van Italiaanse zijde
geen bepaalde voorstellen gedaan. De Ita
lianen beschouwen zich geenszins als
woordvoerders van de overige leden van
de Europese Economische Gemeenschap.
De beide ministers gaven dan ook te ken
nen dat ze alleen namens hun eigen re
gering spraken. Ook bij het Brits-Italiaan
se overleg is gebleken dat de Britse rege
ring de tijd nog niet gekomen acht zelf
enig initiatief te nemen ter overbrugging
van de kloof tussen de E.E.G. en het Stock-
holmse vrij handelsgebied, omdat de
kans op succes in Londen op dit ogenblik
nog gering wordt geacht. Niettemin ste
ken de Britten bij al hun ontmoetingen
met de andere Europese staatslieden hun
voelhorens uit. Het tegenwoordige stand
punt van de Britse regering is dat de Or
ganisatie voor Europese Economische Sa
menwerking het beste forum vormt voor
een gedachtenwisseling over economische
aangelegenheden en dat de Westeuropese
Unie een nuttig instrument kan worden
voor politieke discussies over de econo
mische problemen tussen Groot-Brittannië
en de zes E.E.G.-landen. Het kan zijn dat
de volgende week wat meer licht in de duis
ternis zal komen wanneer het Lagerhuis
zich met het vraagstuk van de betrekkin
gen tussen de binnenste zes en de buiten
ste zeven zal bezighouden.
ADEN (UPI) De imam van Jemen
had bevolen, dat van de opper-officier Sa-
jed Sjaraf el Marwani de rechterhand en
linkervoet moesten worden afgekapt we
gens de rol -van Marwani in de moord op
een rechter van Jemen, welke moord was
gepleegd toen de Imam zich eerder dit
jaar in Italië bevond. De officier, die met
de uitvoering van het vonnis belast werd,
vergiste zich, hij hakte de linkerhand van
de veroordeelde af, in plaats van de rech
terhand. Uit Jemen wordt vernomen, dat
de imam deze fout bijzonder onprettig vond
en dat hij, na overleg te hebben gepleegd
met theologen en andere adviseurs, be
volen heeft dat het afhakken van de voet
wordt uitgesteld tot de linkerarm genezen
is. De veroordeelde zal schadeloosstelling
krijgen voor het verlies van zijn linker
hand, maar het oorspronkelijk vonnis
moet volledig worden voltrokken. De rech
terhand zal dus ook worden afgehakt.
