Politiek patroon in Belgisch Kongo
is veelkleurig en gecompliceerd
Gematigden worden meegesleurd door
zwellende stroom van zwarte woede
Downingstreet 10 wordt gesloten
^Praatótoel
Rotsgesteente onder de dam
zou zijn afgebrokkeld
Spionage-uit-liefde gestraft
met een jaar cel
Zwarte schapen
^Hoe is het ontstaan?
Blank tegenwicht
Goed gekleed gaan is een kunst
WOENSDAG 9 DECEMBER 1959
Dit woord:
OUBOLLIG
Restauratie zal 2 jaar
in beslag nemen
Oorzaak van ramp van Fréjus gevonden?
Yves Deniaud overleden
(Van onze reisredacteur W. L. Brugsma)
LEOPOLDSTAD, december. In het restaurant van Leopoldstads vliegveld,
Ndjili, keken blanke passagiers verbaasd naar blanke journalisten en fotografen,
die zich om een tafel verdrongen, waar zes zwarte Kongolezen stijfjes-verlegen
op het vertrek van het Sabenavliegtuig naar Brussel wachtten. Wie waren die
„évolués", dat bruinige gebrilde kereltje en de kalende man met het sikje, die
wel een zwarte Lenin bleek? De meeste Belgen in Kongo kennen de zwarte
politici, die volgend jaar misschien hun ministers zullen zijn, nog nauwelijks.
Zij snoven van afkeuring, toen zij antwoord op hun „wie is wie?" kregen. De
kleine brilleman was Joseph Kasavoeboe, ook wel „koning Kasa" genoemd,
leider van de Abako. De zwarte Lenin was Albert Kalondji, leider van een
vleugel der Kongolese Nationale Beweging. Beiden hebben dit jaar nog gevangen
gezeten, beiden vertrokken nu naar Brussel om de Belgische regering de pin
op de neus te zetten inzake hun eventuele deelneming aan de verkiezingen.
Daarin gaat Kongo (tachtig maal zo groot als Nederland, dertien miljoen
zwarte en 115.000 blanke inwoners) deze maand voor het eerst zelf zijn territo
riale en gemeenteraden aanwijzen. Belangrijker nog: deze verkiezingen, die de
hele maand december zullen duren, moeten bewijzen welke Kongolese partijen
werkelijk aanhang hebben, wie de „geldige gesprekspartners" zullen zijn, waar
mee België in januari 1960 om een ronde tafel kan gaan zitten om te beslissen
langs welke weg Kongo naar de onafhankelijkheid kan worden geleid.
Wie zijn de Kongolese leiders en hun
piepjonge partijen, die sinds de onlus
ten van 4 januari 1959 het onafhankelijk
heidsproces op gang brachten elkaar de
politieke cliëntele betwisten? Een ding
valt onmiddellijk op: Kongo heeft niet
zoals Guinea of Ghana een Sékou Touré
of Kwame N'Kroemah één nationale lei
der van één algemene onafhankelijkheids
beweging. Kongo heeft niet minder dan
55 geregistreerde partijen en partijtjes, re
gionale of ethnische associaties (Afrika's
eeuwig probleem, de stamtegenstellingen,
ligt zeer scherp in Kongo). Sommige ver
standige Belgen betreuren dit, met één
N'Kroemah zou men tot zaken kunnen ko
men, in Kongo moeten de partijen in ex
tremisme tegen elkaar opbieden.
Er zijn ook onverstandige Belgen in het
gouvernement-generaal, die al deze par
tijen tegen elkaar uit spelen, er naar har
telust op los intrigeren, financieren en ad
viseren om „geldige gesprekspartners" te
creëren.
Wat de zaken verder compliceert is dat
geen der Kongolese leiders, hoe intelli
gent of handig zij ook mogen zijn, eni
gerlei politieke ervaring heeft, in tegen
stelling tot de leiders uit Frans Afrika, die
al jarenlang in het Franse parlement ze
telden. En ten slotte wordt het klimaat
vergiftigd door een stroom van beschuldi
gingen en insinuaties van blanke en zwar
te kant.
Dat is het algemeen politiek patroon.
Wat zijn de belangrijkste draden, die er
doorheen lopen? Het zijn de Abako, de in
twee delen uiteengevallen nationale Kon
golese Beweging (M.N.C.) en de Nationa
le Partij van de Vooruitgang (P.N.P.) Van
die vier is de Abako, de ethische associa
tie van de Bakongostam, of liever het Ba-
kongovolk, de hechtst georganiseerde. Zij
is ook de voorhoede van het Kongolese on
afhankelijkheidsstreven, die al haar initia
tieven onmiddellijk in het beleid van de
andere partijen weerspiegelt ziet. Haar
actieradius is echter beperkt, reikt niet
verder dan Neder-Kongo en is het sterkst
in de stad en de provincie Leopoldstad. De
Abako heeft haar eigen pers, haar eigen
coöperaties en int per week soms een mil
joen frank aan contributies.
Voor de verre toekomst droomt zij van
het herstel van het oude koninkrijk der
Bakongo, dat ook het voormalige Frans
Kongo en een groot deel van Portugees
Angola zou moeten omvatten. Zij heeft al
eens de autonome republiek Neder-Kongo
willen uitroepen en staat derhalve in de
kwade reuk van separatisme. Voorlopig
eist zij dat Belgisch Kongo een onafhan
kelijke, federale staat zal worden. Haar
merkwaardige leider, Joseph Kasavoeboe
is een harde onderhandelaar, die Gandhi's
theorie van geweldloosheid aanhangt en
onder zijn voorvaderen een van de Chine
zen telt, die indertijd de Kongo-spoorweg
hielpen aanleggen en daar als ratten bij
stierven.
Vanwege haar beperkte actieradius
zoekt de Abako, een van de zeer zwarte
schapen van het Belgisch gouvernement,
steun bij andere regionaal-autonomistische
bewegingen (vooral in de rijke mijnprovin-
Het thans vrijwel volkomen ver
ouderde woord oubollig, kwam in tal
van vormen voor: oubollig, abollig, hob-
bollig en zelfs holbollig en hobbelig.
De oorspronkelijke vorm is geweest
abollig en de oorspronkelijke beteke
nis: toornig. In het Middelnederlands
komt namelijk een zelfstandig naam
woord abolghe voor dat betekende: ver
bolgenheid.
Vroeger waren er heel wat woorden
met het voorvoegsel a- in de beteke
nis: niet hebbend. Men zeide bijvoor
beeld awind voor windstilte en wij
kennen nu nog amechtig voor: mach
teloos, buiten adem. De a- in abollig die
de ongunstige zin van het volgende
woord niet wegnam, maar versterkte,
werd niet meer begrepen, en veran
derd in ou-, eigenlijk: oud-. De beteke
nis heeft zich gewijzigd van toornig via
buiten zichzelf tot: dwaas, koddig,
kluchtig met de bijbetekenis van-
ouderwets, verouderd. Als pseudoniem
van een journalist in een weekblad
heeft de naam Oubol een zekere ver
maardheid gekregen.
Vi
cie Katanga) alsmede bij andere algeme
ne partijtjes als de P.S.A. (de Afrikaan
se solidariteitspartij) en de rooms-katho-
lieke vleugel-Kalondji van de Nationale
Kongolese Beweging. Dat M.N.C., eertijds
in zijn geheel geleid door Patrice Loe-
moemba, was in Belgische ogen een nog
Défilé der Afrikaanse strijdkrachten
van Belgisch Kongo, immer "ge-
stationeerd op plaatsen waar zij niet
tegen eigen stamgenoten hoeven op
te treden.
veel zwarter schaap dan de Abako. Want
het M.N.C. was een échte Afrikaanse on
afhankelijkheidsbeweging, een al-Kongo-
lese, en Patrice Loemoemba, een jonge
man, wiens taal niet alleen op die van
N'Kroemah of Touré maar af en toe ook
op die van Jomo Kenyatta leek, extreem
en soms uitgesproken anti-blank. Waar de
op stam-grondslag gevestigde Abako on-'
uitroeibaar bleek, daar richtte het Belgi
sche gouvernement al zijn krachten op de
M.N.C. en het werd daarbij geholpen door
het feit dat Loemoemba een veroordeling
wegens verduistering op zijn strafregister
had. Het M.N.C., al verzwakt door inter
ne twisten, die de afscheiding van, de ove
rigens kleine, rooms-katholieke vleugel-
Kalondji tot gevolg had, kreeg zijn zwaar
ste slag vorige maand na de onlusten in
Stanleystad. Loemoemba werd verweten
die onlusten dor opruiende taal veroor-
treden van de politie toeschrijven), werd
gearresteerd en zit nu in preventieve hech
tenis, in afwachting van zijn proces. Te
gen het „onthoofde" M.N.C. brak een stel
selmatige campagne van blanke kant los,
ontslag van M.N.C.-leden, maatregelen te
gen plaatselijke comité's enzovoorts. Het
M.N.C. besloot aanvankelijk niet aan de
verkiezingen deel te nemen, zolang zijn
president gevangen zat, wijzigde later zijn
beslissing, maar kreeg (in tegenstelling
tot de Abako in de provincie Leopoldstad)
geen gelegenheid meer verlaat kandida
tenlijsten in te dienen, zodat deze, onge
twijfeld belangrijke, beweging blij mag
zijn als zij straks een handvol zetels kan
winnen.
Ten slotte verscheen er onlangs een
nieuwe ster aan Kongo's politieke firma
ment, de Nationale Partij der Vooruil-
gang, ontstaan uit een fusie van 25 par
tijen, waaronder de gematigde „Interfe
derale" van de Bangala, traditioneel te
genwicht van de Abako, en verder splin
terpartijtjes alsmede stromannen van
Belgische administratie en belangengroe
pen. Het recente stichtingscongres van de
P.N.P. zou grotendeels door drie Belgi
sche kolonisten betaald zijn. Zij lijkt over
veel geld te beschikken, haar leiders wo
nen en eten luxueus in Leopoldstads duur
ste hotels. De andere partijen noemen
hem dar. ook „vendu", verkocht aan het
Belgische kolonialisme, zeer tot woede
van de blanken, die de P.N.P. als een par
tij van „gematigde en eerlijke Kongole
zen" willen zien.
Nu. gematigd is zij, haar president Paul
Bolya, zei op een persconferentie: „Tot
mijn grote verbazing bevind ik mij sedert
een week in de politiek," een merkwaar
dige verklaring voor de leider van wat een
onafhankelijkheidsbeweging heet te zijn.
Hij verklaarde een geleidelijke Kongole
se onafhankelijkheid „in orde en rust"
Nieuw Afrika: een helikopter spuit
D.D.T. door de straten van Leopold
stad in de strijd tegen de malaria
mug, een van de succesvolle
aspecten van de Belgische
administratie.
voor te staan en onbeperkt vertrouwen in
de Belgische regering te koesteren. Maar
een antwoord op de sleutelvragen: Kongo
een eenheidsstaat of een federatie en een
gemeenschap met België of niet, had hij
niet bij de hand. Hij wordt geflankeerd
door twee mulatten, de zeer intelligente
Antoine Lopez, employé van een Neder
landse handelsonderneming, en Albert
Delvaux, wier huidskleur op den duur wel
eens een symbolische handicap voor de
P.N.P. zou kunnen worden.
Zeker zou het aardig zijn, wanneer het
„gezond verstand" van deze gematigden
de overhand zou krijgen. Het is trouwens
zeer wel mogelijk dat de P.N.P. bij de
komende verkiezingen een grote meerder
heid zal krijgen, wanneer de Abako niet
zou stemmen, misschien zelfs een quasi-
eenheidspartij zou kunnen worden. Maal
laat men zich geen illusies maken: hevi
ge verontwaardiging en niet gezond ver
stand is het watermerk van het echte Afri
kaanse nationalisme en daarmee moet
men zien klaar te komen. Men kan listig
manoeuvreren, dammetjes bouwen te
gen de zwellende onderstroom van de
zwarte woede, op den duur drijven óók de
gematigden op die stroom af.
Oud. Afrika: de koning van de
Bakoeba, een van de traditionele
stamhoofden waarop het Belgische
gouvernement zijn „indirecte admi
nistratie" baseerde.
Advertentie
OVER DE GOEDE TOON EN GLADSTONE
Correct en goed gekleed gaan -
is dat hetzelfde als „er zo
onopvallend mogelijk hij
lopen"? Beslist niet! Het is
alleen maar een kwestie van
maat houden. U kunt gerust
iets origineels dragen als
maar niet alles origineel is.
Heeft mevrouw een „dol"
hoedje ontdekt? Het fiatteert
haar nog méér hij een beschei
den tailleurtje. Heeft meneer
een hoogst exclusief vest ge
kocht? Prachtig - bij een gedekt
kostuum. De keus van Uw
sigaretten is overigens ook
belangrijk. Weet U welk merk
U iedereen kunt presenteren?
Gladstone. Want Gladstone is -
met of zonder Silk Filter - een
milde sigaret die iedereen
voldoening schenkt.
king
VOORNAAM EN AANGENAAM
20 STUKS F 1.-
(Van onze correspondent in Londen)
Van augustus af zal het beroemde histo
rische gebouw, over de gehele wereld be
kend als no. 10 Downingstreet, de ambts
woning van de Britse premiers, voor twee
jaar gesloten worden. Dit is eveneens het
geval met de twee aangrenzende panden,
de no's 11 en 12, de officiële i-esidenties
van respectievelijk de Britse kanselier van
'de schatkist en de „Chief Whip"' van dé
regering, de man die moet zorgen voor de
partijdiscipline in hét parlement.
De drie gebouwen, de enige woonhuizen
in het kleine doodlopende straatje, bevin
den zich sinds lange tijd in verval. Bij
de bombardementen in de laatste oorlog
liepen zij aanzienlijke schade op. De in
wendige structuur van de percelen zal ge
heel worden vernieuwd en gewijzigd. Hoe
wel er geen reden voor alarm bestond,
bleken de fundamenten ernstig te zijn ver
zwakt. Ook de muren waren wankel en
de daken verkeren in slechte staat. De sa
nitaire voorzieningen zijn verouderd en het
gevaar voor brand is abnormaal groot.
Het uiterlijke beeld zal echter niet ver
anderen, want de.oude vertrouwde gevels
welke in het geheugen van generaties zijn
gegrift, en die dagelijks vele nieuwsgie
rigen trekken, 'zullen onveranderd blij
ven. Architectonisch zijn de woningen met
hun platte daken zonder ornamentiek ech
ter onbelangrijk. No. 10 doet, van buiten
althans, eerder denken aan een eenvou
dige notariswoning uit de provincie dan
aan de zetel van de hoogste functionaris
van het machtige Britse gemenebest.
De drie herenhuizen zijn de enige over
blijfselen van een zeventiende eeuws plein
tje dat voor speculatieve doeleinden ge
bouwd was door de politiek beruchte Sir
George Downing, een hoge regeringsamb
tenaar, die nadat hij oorspronkelijk Karei
I had gediend, overliep naar het kamp van
de verbannen Karei II en samen met hem
in Breda vertoefde voordat deze tot mo
narch werd uitgeroepen. Downing die
overal rekening mee hield, had de nuizen
laten bouwen om zich financieel te dek
ken in geval hij misschien uit de gunst
€)p de
Tussen twee feesten
We leven in het luchtledig tussen Sint
en Kerst. Angstig leeg is het in de winkels
en -mijn portemonnaie. Etalages worden
veranderd; de beeltenissen van Sint en
Piet worden haastig verwijderd.
Door de stofzuiger weerklinkt het holle
getikkel van een vergeten pepernoot.
Maar mijn drie makkers hebben hun
wild geraas nog niet gestaakt.
„Daar is-ie weerzegt Ina en ze
komt met een grote plaat aanzeulen. „Hij
heeft een lange baard. En een molen op
z'n hoed. Hij is héél lief."
„Ja, réuze lief." Ik kan hem niet meer
zien.
In alle vormen is hij aan ons verschenen:
per schimmel, onbeschimmeld, per luxe
slee, met witte baard, met melkboeren-
hondehaarkleurige baard, met gewatteerde
wenkbrauwen, op school, op straat, in het
souterrain van de firma Zus (als je min
stens een rijksdaalder besteedde), op de
paskamer van de firma Zo (als je minstens
voor vijf gulden kocht), met bril, zonder
bril, met drankneus, met gepoederde neus,
ziekelijk bleek en hoogblozend. En z'n
speculaas hangt me ponden de keel uit.
„Sinterklaas heeft een PETTIKOOT",
vervolgt Ina deskundig, wijzend op z'n
onder-tabberd.
„Wie was ongehoorzaam, wie was wel
eens lui of wie had er soms wel eens een
blote buik?" zingt ze dan.
„Hè, hou nou eens op!" zegt André ge-
ergerd. „Sinterklaas is weg, naar Spanje."
Appeltjes van oranje, appeltjes aan de
bomen", zingt ze onverstoorbaar verder;
„een lêêêtter van bankêêêêt. Mag ik
m'n schoentje zetten?"
„Dat kan niet meer!" roept Mira, de
oudste.
„Als ik slapen ga?" vraagt Ina, en dan
weer verder zingend: „als de kleintjes
slapen, komt de goede lieve gekke Sint".
„Oöööh!" zegt André bestraffend. „Dat
mag je niet zeggen."
„Komt-ie dan? Haalt-ie mij? Krijg ik
dan een TAKKEBOOM?"
„Nee, dat niet. Hij is toch wég!"
Gekke zwarte Piet! Gekke Sinterklaas!"
Ongewonden en baldadig buitelen ze
over elkaar.
Nu geeft 't lekker niets meer.
De cadeautjes zijn toch binnen.
Paula Spotter
Downingstreet 10, een begrip voor het
politieke leven van Engeland.
van zijn nieuwe beschermheer mocht ra
kennu kent de hele wereld Downings
naam.
Tijdens de verbouwing zal premier Mac-
millan zijn intrek nemen in het gebouw
van de admiraliteit in Whitehall, waar ook
de kabinetsvergaderingen zullen worden
gehouden.
(Van onze correspondent in Bonn)
Het bondsgerechtshof te Karlsruhe heeft
de 24-jarige voormalige secretaresse van
het C.D.U.-bureau te Bonn, Johanna Schei-
nert. veroordeeld tot anderhalf jaar ge
vangenisstraf met aftrek van voorarrest.
Voorts is een bedrag van 5000 mark in be
slag genomen en verbeurd verklaard, dat
zij voor spionage-diensten van de Oost-
duitse geheime politie heeft ontvangen.
Johanna Scheinert maakte voor de
rechtbank de indruk een aardig onschul
dig meisje te zijn. Sedert 1951 heeft zij
een verhouding met een zekere Schwarz,
een 44-jarige gehuwde transportleider van
een wegenbouwbedrijf te Görlitz in Oost-
Duitsland. Ze was toen zelf werkzaam bij
de Volkspolitie, maar werd ontslagen toen
uitkwam, dat zij eens een snoepreisje naar
West-Berlijn had gemaakt. In 1955 ver
huisde zij naar West-Duitsland en kreeg
een baantje als secretaresse bij de afde
ling „Oder-Neisse" van het C.D.U.-bureau
te Bonn.
Schwarz kwam haar achterna en vertel
de dat hij bij de Oostduitse communisti
sche partij, de S.E.D., in ongenade was
gevallen en dat hij zich alleen kon rehabi
literen door spionage te plegen. Johanna
bekende dat zij op kosten van de S.S.D.
(Oostduitse geheime politie) geregeld
reisjes naar Oost-Berlijn maakte om
Schwarz te ontmoeten. Ze bracht notulen
van C.D.U.-vergaderingen, aantekenin
gen, circulaires aan C.D.U.-leden, be
schrijvingen
maties over
voor ze 150
salaris, alsmede
infor-
waar-
van C.D.U.-leiders en
verkiezingsactie mee,
mark per maand kreeg als
110 mark voor onkosten
en 150 Oostduitse marken om in Oost-
Berlijn te verteren. Daarnaast gaf de
S.S.D. haar een opleiding voor het door
geven van berichten.
In een handtasje
Hoe stuntelig Johanna te werk is ge
gaan, bleek uit haar mededelingen tij
dens het proces, dat zij in het begin van
haar agenten-activiteit de C.D.U.-pape
rassen in haar handtasje naar Oost-Ber
lijn placht te brengen, hetgeen Schwarz
en de S.S.D. kippevel bezorgde.
Dit geval is de eerste uit een serie van
achttien. Alle verdachten werden op 19
mei gearresteerd, nadat de S.S.D.-kapi
tein Heim met zijn gezin naar West-Ber-
lijn was gevlucht. Heim beheerde te Oost-
Berlijn de sectie „C.D.U.-West-Duits-
Duitsland" van de S.S.D. Onder zijn me
dewerkers was ook Johanna die overigens
geen staatsgeheimen heeft verraden. On
der stromen van tranen moest de dom
me secretaresse horen, dat zij tenminste
een jaar in de gevangenis zal moeten zit
ten.
Inbraak. In Groningen is ingebroken
in het pand van de Philips servicedienst
in de Stoeldraaiersstraat. Een nachtwaker
ontdekte om vier uur dat de achterdeur
van het gebouw open stond. Uit een geld
kist bleek 1000 te zijn verdwenen.
PARIJS (AFP) De directeur van de
bouwmaatschappij, die de ongeluksdam
van Malpasset heeft gebouwd, Jacques
Ballot-Lena, heeft voor „France-Soir"
verklaard, dat de ramp te wijten is aan
afbreken van de rots, waaraan de dam
verankerd was. De technici hebben kun
nen constateren, zo zei hij, dat het linkse
uiteinde van de dam met ots en al is weg
gegleden. Deze opvatting van Ballot-Lena
wordt gedeeld door waterbouwkundige in
genieurs, doch de deken van de weten
schappelijke faculteit van Marseille, Cor-
roy, die de voorbereidende terreinstudies
voor de. bouw van de dam heeft verricht,
is het daar niet mee eens.
Men brengt nu voorts in herinnering dat
prof. Gaignebert, vice-voorzitter van de
landschapscommissie van het departe
ment Var in 1958 over Malpasset heeft
verklaard, dat daar in de Romeinse tijd,
onder Augustus, een dam was doorgebro
ken, die Fréjus van water voorzag. Het
Gneisgesteente in het gebied is weliswaar
in theorie waterdicht, doch in feite zijn de
bovenste lagen zo poreus als spons, zo
schreef Gaignebert toen.
(UPI) In de „Aurore" is een ingeni
eur aan het woord geweest, die hetzelfde
heeft gezegd en voor de „Paris Jour" ver
klaarde een collega: „Het was waanzin
een darm te bouwen in de vallei van de
Reyran. Persoonlijk heb ik altijd gewei
gerd ook maar de kleinste dam te bouwen
in die streek. De rots daar vergruist te ge
makkelijk".
Dodencijfer.
PARIJS (UPI) Het Franse ministe
rie van Binnenlandse Zaken heeft mede
gedeeld, dat het aantal doden tengevolge
van de dambreuk bij Fréjus op het ogen
blik 384 bedraagt, en dat nog 110 personen
worden vermist. In de bekendmaking
stond verder, dat tot dusver 252 slachtof
fers zijn geïdentificeerd, onder wie 100
mannen van wie 15 soldaten), 88 vrou
wen en 64 kinderen. Onder de vermisten
zijn 10 soldaten en 20 gezinsleden van mi
litairen.
Door het water is opnieuw de kustweg
•naar St. Aygulf geïnundeerd. De „route
nationale 7" is echter weer bruikbaar, nu
genietroepen een Baileybrug over het vijf
kilometer lange gedeelte hebben gesla
gen, dat naar de zee was weggespoeld.
Spoorwegarbeiders hebben ook de 700 me
ter weggeslagen spoorrails, die door Fré
jus liepen, hersteld en men verwacht dat
het treinverkeer tegen het eind van de
week kan worden hervat.
(Van onze correspondent in Parijs)
Generaal De Gaulle heeft dinsdagmid
dag aan de vooi'avond van zijn vertrek
naar Senegal in Afrika, waar hij een zit
ting van de gemeenschap der Afrikaanse
volkeren zal presideren, van zijn zwaar
bezette agenda een kwartier vrijgemaakt
om de burgemeester van -Téjus te ontvan
gen. De eerste burger van het zwaarbe
proefde Zuidfranse stadje heeft generaal
De Gaulle persoonlijk op de hoogte ge
steld van de vooruitzichten op een nerstel
van Fréjus, waarmee in ieder geval nog
jaren gemoeid zullen zijn. Van zijn kant
bevestigde de generaal het bericht, dat hij
volgende week op terugreis uit Afrika per
soonlijk de bevolking van Frejus zijn deel
neming zal komen betuigen. De heer Leo
tard werd bij de laatste gemeenteraad ver
kiezingen als lijstaanvoerder van de gaul
listen tot burgemeester van Fréjus geko
zen. Hij is tevens een lid van de Franse
rekenkamer. Bij zijn verkiezingscampag
ne had de heer Leotard de bevolking be
loofd al zijn krachten te zullen inspannen
om Fréjus zijn vroegere rang onder de
eerste toeristencentra van de Riviera te
rug te zullen geven. Dit objectief is nu wel
verder dan ooit verwijderd. De burge
meester blijft voor besprekingen met de
regering twee dagen in Parijs.
PARIJS (AFP) Yves Deniaud, een be
kende Franse toneel- en filmspeler, is
dinsdag in Parijs op 58-jarige leeftijd
overleden. Deniaud maakte zijn debuut in
1938. Hij speelde in films als „Leguignon.
lampiste", „Crainquebille" en „Mon curé
chez les pauvres".
