J
Baöfooek
In memoriam Lizzy Ansingh
Wereldpremière „Free and Easey"
muzikaal ver onder de maat
IPSO EN DE TOVERRING
rv\
Aspirin
Kort en bondig
Agenda voor
Haarlem
DINSDAG 15 DECEMBER 1959
4
Portretprijs 1960
Kerkelijk Nieuws
1oc
ft
De radio geeft woensdag
7 elevisiefyrogramma
Jan Musch verlaat het
ziekenhuis in Laren
Haerlemsche Musyckcamer concerteerde met
koor van Pius X-colIege in Beverwijk
Edith Piaf breekt
tournee af
Vier lutherse kerken in
V.S. verenigen zich
griep
ho°f<ipijn
hoort in huis
DOOR
PIERRE
NORD
ALS ER sinds Breit-
ners schilderen een
richting levend is ge
bleven, dan is het
(Re, der Amster
damse Joffers, Breit-
ners directe opvolg
sters. De schilder
kunstige waarden
van hun werk bleken
de meest zekere.
Lizzy Ansinghs ver
scheiden geeft ons
een gevoel van leegte.
Want al zal haar
werk blijven bestaan,
op tentoonstellingen
als die van Arti et
Amicitiae zal men
het nu missen. Te
meer omdat zij onder
de Amsterdamse Jof
fers toch een uit
zonderlijke figuur
was. Mag haar oeuvre
dan al tot het Am
sterdamse impressio
nisme gerekend wor
den, het kon getuigen
van waarden op een
breder vlak. Het deed dat op meestal
hoog peil en altijd door duidelijke bedoe
lingen. Lizzy Ansingh kon herinneren aan
schilderkunstige waarden, die we leerden
kennen uit het werk van oude Hollandse
interieurschilders, van Goya, van Longhi,
van Daumier. Omdat haar tijd, haar om
geving, haar karakter anders waren koos
zij terwille van het stellen dier waarden
het van haar zo bekende onderwerp: de
poppen. Het onderwerp gold dan vaak
door zichzelf; het werd altijd fraai voor
gedragen. Het kon gelden om meer. In de
herinnering konden haar scènes vervagen
en dan werden haar bedoelingen, haar ge
voelens duidelijker. Wanneer zij van haar
meest gebruikelijke keuze van onderwerp
afweek kon zij litterair worden en dan
boeide haar werk wel minder, al bleef zij
altijd respect afdwingen. Ik moet hierbij
uitzonderen haar portretten, waarin zij ook
wel boven het onderwerp mocht uitreiken.
MEN ZAL Lizzy Ansingh ook missen
omdat zij zo militant bleef. Zij wist iets te
verdedigen te hebben. Voorzover ik mij
haar schrijven, soms in de vorm van in
gezonden stukken, herinner is me zelfs
niet eens het accent van een vroegere tijd
opgevallen. Zij kon dan vechten voor het
behoud van waarden, die zij meende als
van alle tijden te zien, die zij voorbeeldig
achten kon voor een toekomst. Ik geloof
niet dat ik het bepaald oneens met haar
geweest ben. Nog herinner ik mij haar
schrijven naar aanleiding van het oprich
ten van de Hollandse Aquarellistenkring.
Zij wees er toen op dat er nog steeds een
genootschap bestond, waarin de ideeën der
Aquarellistenkring vorm konden krijgen.
De kring was toen echter al opgericht,
maar haar gedachte was zeker niet on
zakelijk. Zij begreep ook dat Arti jong
bloed nodig had. Zij kon nog vaak op ver
gaderingen komen, ook om de toekomst
van Arti te verdedigen. Zij was het ook
die er achter heen zat, dat haar zuster
de schilderes Sorella, haar eigen expositie
in het gebouw van Arti kreeg; een. ten
toonstelling, die een plaats in het drukker
De Thérèse van Duyl Schwartze Stich
ting stelt zo deelt het bestuur mede
een prijs van 1000 beschikbaar voor een
portret in olieverf. Aan deze wedstrijd
kunnen kunstenaars deelnemen die op 1
januari 1960 vijf jaren ingezetene van het
Koninkrijk der Nederlanden zijn en de
leeftijd van 35 jaar nog niet hebben be
reikt Ingezonden mogen worden twee
oorspronkelijke, na 31 december 1956 ge
maakte, portretten. De jury zal bestaan
uit prof. Willem van den Berg, Bob Buys,
H. A. A. Knap, prof. Is. baron Opsomer en
Theo Swagemakers.
Geref. Kerken
Beroepen te Andijk-Oost (vac. J. Vegh):
E. Verburg te Winschoten; te Valther-
mond: J. J. Tissink, kand. te Bergen op
Zoom. Aangenomen naar Giessenburg: H.
Kremer, kand. te Eén (Dr.), die bedankte
voor Dirkshorn, Kernewoude, Kootwijker
broek, Munnekeburen, Rutten (N.O.P.),
Schildwolde, Westeremden en voor IJlst.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Rotterdam-Delfshaven: J.
H. J. Hoffman te Koudekerke; te Harlin-
gen: J. van der Werf, predikant voor bui
tengewone werkzaamheden (Kompaswerk)
te Naarden.
Advertentie
EEN SUCCESVOL GESCHENK
VAN BLIJVENDE WAARDE
voor KERSTFEEST
MAAKT
«6*
L. VEERSTRAAT 13
TEL. 11178
BESPREEK REEDS NU!
HILVERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.-berichten. 7.30 Een
woord voor de dag. 7.40 Gewijde muziek. 8.00
Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor de
zieken. 9.30 Gram. 9.35 Waterstanden. 9.40 Voor de
vrouw. 10.15 Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00
Gram. 11.10 De pastorie van Hinton. hoorsp. 12.00
Bas-bariton en piano. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 Kamerorkest en -koor. 12.37 Adventskerk-
dienst. 13.00 Nieuws. 13.15 Met PIT op pad, praat
je. 13.20 Gevar. muz. 13.50 Gram. 15.00 Jeugdconc.
15.45 Gram. 16.00 Voor de jeugd. 17.20 Gram. 17.40
Beursber. 17.45 Gram. 18.00 Regeringsuitz.: Serie:
Plaats en functie van het Koninklijk Instituut
voor de Tropen, V. Ir. M. van Bottenburg, hoofd
van het documentatiebureau van de afd. tropische
produkten, spreekt over: Westers investeringsbe
leid in Afrika. 18.10 18.15 Spectrum van het Chris
telijk organisatie- en verenigingsleven, lezingen
18.30 Leger des Heilskwartier. 18.45 Boekbespr.
19.00 Nieuws en weerber. 19.10 Op de man af,
praatje. 19.15 Kamerork. 19.30 Radiokrant. 19.50
Koperorkest. 20.05 Philharm.ork. en solist. 21.10
De weg der zending, lezing. 21.30 Geestelijke lie
deren. 22.00 Hobo en piano. 22.30 Nieuws. 22.40
Zaalsportuitslagen. 22.45 Avondoverdenking. 23.00
Platennieuws. 23.55—24,00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO
10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.23 Lichte muz.
en rep. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. en act. 8.55 Voor
de vrouw. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 Gram.
VPRO: 10.00 Schoolradio. VARA: 10.20 Voor de
vrouw. 11.00 Amus.progr. 12.00 Lichte muz. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Voor het platteland,
praatje. 12.38 Orgelspel. 13.00 Nieuws en tentoon
stellingsagenda. 13.20 Lichte muz. 13.45 Gesproken
portret. 14.00 Gram. 14.10 Radio-kamerork. 15.00
Voor de jeugd. 17.00 Tafelklavier. 17.15 Mil. muz.
17.50 Regeringsuitz.: Emigratiepraatje van H. A.
van Luyk. 18.00 Nieuws, comm. en act. 18.30 Ac-
cordeonmuziek. 19.00 Voor de kinderen. 19.10 De
Mammoeth in de porceleinkast, toespraak. 19.25
VARA-Varia. VPRO: 19.30 Voor de jeugd. VARA:
20.00 Nieuws. 20.05 Le villi, opera. 21.10 De orga
nisator, hoorsp. 21.50 Gitaar en zang. 22.20 Keu
ren en kiezen, comm. 22.30 Nieuws. 22.40 Film-
fragm. 23.00 Wetensch. lezing. 23.15 Lichte muz.
23.40 Gram. 23.55-24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.34 Gram. 12.52
Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Gram. 14.00 Ork.conc.
14.35 Gram. 14.45 Idem. 16.00 Koersen. 16.05 En
gelse les. 16.21 Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Klankb.
17.50 Voor de jeugd. 18.00 Lekenmoraal en filoso
fie. 18.20 Voor de soldaten. 18.50 Sportkron. 19.00
Nieuws. 19.40 Volksliederen. 20.00 De andere rich
ting hoorsp. 21.25 Gram. 22.00 Nieuws. 22.15 Peda
gogische lezing. 22.25 Gram. 22.55 Nieuws. 23.00
Voor de zeelieden.
VOOR WOENSDAG
NCRV: 17.00 Voor de kinderen. NTS: 17.30—
17.40 Int. jeugdjourn. 20.00 Journ. en weeroverz.
AVRO: 20.20 Sportact. 20.50 Gevar. progr. 21.10—
21.55 Alles gat naar wens.
Advertentie
Warme schotels
/2.-
LUNCHROOM
Grote Houtstraat 105
Tel. 18598
bezochte Stedelijk Museum verdiend had.
Gezien Sorella's werk is het ook weer
duidelijk dat Lizzy Ansingh geen louter
conventionele waarden verdedigde. Voor
een naar jaren jongere kon dan ook de
ontmoeting met het werk van dit pittige
vrouwtje een plezierige zijn en belette het
respect niet een vertrouwelijke collegiale
omgang.
Bob Buys
De 83-jarige toneelspeler Jan Musch, die
begin november na een hartaanval in het
ziekenhuis te Laren werd opgenomen, zal
morgen voor verder herstel naar zijn wo
ning in Blaricum terugkeren. Zijn toe
stand is tijdens z.ijn verblijf in het zieken
huis aanmerkelijk verbeterd.
NA DE VELE ONZEKERHEDEN die de
afgelopen dagen rondom de aangekondigde
première van de Amerikaanse musical
„Free and Easy" hingen, is het doek gis
teravond dan toch opgegaan voor het
geen, naar we dan maar zullen aannemen,
inderdaad de officiële wereldpremière
mag heten. Dit geschiedde in Theater
Carré te Amsterdam voor een publiek dat
grotendeels uit genodigden bestond, onder
wie een aantal autoriteiten in de eer
ste plaats de minister van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen, mr. J. M. Th.
Cals en vele vertegenwoordigers van
de pers. Na afloop van het eerste bedrijf,
vóór het ingaan van de pauze, was de
reactie van het publiek bijzonder lauw,
namvelijks meer dan een beleefdheids-
applaus; aan het slot van de avond heeft
men de uitvoerenden wel langduriger ge
huldigd, al kreeg ik sterk de indruk dat
ook toen eerder sprake was van een vanaf
het podium met veel geschetter en gebuitel
geregisseerd sloteffect dan van een spon
taan enthousiasme.
EN HIEROVER VERBAAS ik mij be
paald niet. De wijze waarop een enorme
publiciteitscampagne de thans aangevan
gen reeks voorstellingen heeft ingeleid,
staat in geen enkele verhouding tot de
werkelijke betekenis van wat men te zien
HET INITIATIEF van de Katholieke
Stichting voor Culturele Manifestaties
„De Keerkring" te Beverwijk om het or
kest van „Die Haerlemsche Musyckca
mer" uit te nodigen een concert te geven
en voor dit concert de medewerking te
vragen van het schoolkoor van het Pius
X-college heeft een bijzonder geslaagde
muziekavond tot gevolg gehad. Een waar
borg voor dit verblijdende resultaat lag
in de omstandigheid, dat zowel het orkest
als het koor onder leiding staat van de
dirigent-muziekleraar André Kaart. Deze
idealistische toonkunstenaar zag in de
samenwerking van beide ensembles een
mogelijkheid om te komen tot de uitvoe
ring van de Kerstcantate „In dulci jubilo"
van Georg >Philipp Telemann, Bachs gro
te tijdgenoot, wiens muziek men opnieuw
is gaan ontdekken en erkennen om haar
grote kunstzinnige'waarde.
DEZE KERSTCANTATE, die maandag
avond onder André KTaar'ts'1 leiding door
het schoolkoor en de Musyckcamer in het
Kennemer Theater te Beverwijk ten ge
hore werd gebracht, demonstreerde daar
bij overtuigend Telemanns technisch
meesterschap als componist, zijn zuiver-
muzikale inspiratie, waarop niet-muzikale
problematiek geen vat had, zijn begrip
voor een natuurlijk aanvaardbare litur
gische zin, waardoor deze cantate/ een
diep-religieuze inhoud kon verkrijgen.
Voor de uitvoering waren veel meisjes
en jongens van het College ingeschakeld.
Bovendien waren enige leerkrachten in
het koor opgenomen. En zo kon men spre
ken van een ware schooluitvoering, ver
heugend door de toewijding, die er uit
bleek, verrassend door het belangrijke ni
veau en bevrijdend door de vreugde, die
in de koorzang klonk en die er ook was
in de dikwijls heel mooie vertolkingen van
een jeugdige alt-soliste, van een helder
zingende tenor en van een bewogen bas.
Een bijzonder compliment voor het fuga-
tische slotkoor, dat een welkome herha
ling verkreeg. Van betekenis voor het re
sultaat werd ook de verzorgde begeleiding
van de „Musyckcamer".
VOOR DE VERTOLKING van de canta
te hadden de jeugdige koorleden met aan
dacht geluisterd naar het musiceren van
het orkest. Het bracht met het Concerto
grosso in F van Handel en het door John
Barbirolli samengestelde Concert voor ho
bo en strijkorkest van Arcangelo Corelli
fraaie muziek, al even probleemloos en
zuiver van uitdrukking als Telemanns can
tate. De solist in het concert van Corelli
was de hoboïst Kees Kuyper, die zijn kos
telijk instrument uitnemend bespeelde.
Met de toonvorming was Kuyper bijzon
der gelukkig.
Een ander werk van het programma,
het concert in D van Michel Corrette,
waarin het clavecimbel met een belang
rijke solo-partij is bedacht, toonde opval
lend de invloeden van de achttiende-eeuw-
se „moderne" muziek, die ook aan de com
posities van Mozart en Haydn het nieuwe
re karakter zouden gaan geven.
Over het algemeen verliep de uitvoe
ring-Y^n deze intieme muziek naar wens,
mede door de bekwame en artistieke voor
dracht van de clavecimbel-soli door Ger
trude Maclaine.
ONGECOMPLICEERDE, vriendelijke
muziek bleek ook de Symfonie van Simon
le Due te bevatten. Als het concert van
Corrette bleek deze symfonie geavan
ceerd van klankentaai te zijn, al werd zij
gebruikt voor genoeglijke muzikale me
dedelingen, waarvan de „Musyckcamer"
de te waarderen vertolkster werd.
De vele toehoorders toonden zich zeer
dankbaar voor hetgeen hun werd geboden.
Van dankbaarheid en voldoening getuig
den eveneens de toespraken aan het slot
van het concert, gehouden door de heer
Stoelinga, voorzitter van „De Keerkring"
en door de rector van het Pius X-college,
dr. K. Groensmit.
P. Zwaanswijk
krijgt en, mag ik wel in de eerste plaats
vaststellen, van wat men te horen krijgt.
Wat het zichtbare deel betreft, het toneel
beeld biedt een overdaad aan uitgekiende
scènetjes van wat moet doorgaan voor ge
dragingen van negers-onder-elkaar. De
regisseur (en de producer) hebben kenne
lijk doorgeborduurd op de met „Porgy and
Bess" gecreëerde formule die hun geen
windeieren gelegd heeft. Het is niet mijn
bedoeling in herhalingen te vervallen na
hetgeen de medewerker voor toneel hier
over in de editie va^ woensdag laatstleden
te berde heeft gebracht.
DE „PLOT" IS VEEL meer bedacht dan
die van „Porgy and Bess", veel gewilder,
in scènes die veel minder fris van de
lever gespeeld kunnen worden, die, in de
slechte zin des woords, veel burgerlijker
aandoen. Indertijd ging van „Porgy and
Bess" een werking uit die voor een deel
te danken was aan de partituur van
Gershwin, een componist wiens onver
mogen tot het realiseren van een echt
dramatische muziek gedeeltelijk gemar
keerd werd door het effect van zijn pak
kende songs. Déze waren het die een pittig
aroma aan de handeling gaven en aan het
geheel een ritme, een cadans wisten mee
te delen die althans bij momenten fasci
neerden omdat zij iets van het f,,iïdum
bevatten dat al die dansende, zingende en
springende negers in de collectieve emotie
verbond.
NIETS VAN DAT ALLES bij het werk
stuk van Harold Arlen, aangekondigd als
een „Blues-opera". A propos, men wordt
al achterdochtig door het feit dat de
Amerikanen hun voorkeur voor team
work ook blijken door te voeren bij iets wat
volgens onze begrippen bij uitstek een
mans-werk is (hoogsten twee-persoons,
indien men de medewerking van een ar
rangeur noodzakelijk stelt): de compositie
van een orkestpartituur. Behalve de naam
van Arlen treft men nog vier namen aan
van medewerkers die in enigerlei vorm op
de muziek hun invloed hebben doen gel
den, namelijk twee man voor de orkestra
tie, onder wie dirigent Quincy Jones, een
koordirigent-arrangeur en één man voor
„additional lyrics". Het resultaat van deze
veelkoppige samenwerking? Kort en
krachtig: nep. Van de blues, het meest
intieme muzikale bezit van de Amerikaan
se negers, een eigenaardig mengsel van
zelfspot, melancholie en verheerlijking,
kan 'een stérke ontroeringskracht uitgaan.
Wat Arlan geprobeerd heeft, namelijk de
„blues"-idee aangrijpen als kiemcel, .als
motief voor een dramatische constructie,
veronderstelt een scheppend vermogen dat
alleen een groot comoonist kan opbren
gen. Hij, Arlen, is echter zelfs verre de
mindere van een Gershwin, maar ook van
Porter, Berlin en de andere koningen van
de Amerikaanse song: en hoeveel speelser,
inventiever, kortom muzikaler zijn niet de
melodieën van Frederick Loewe's muzi
kale comedie ..My Fair Lady". Ook in dit
opzicht ben ik het eens met de vooraf
gaande bespreking: een opmerkelijke
kortademigheid ontsiert Arlen's brokkelige
wendingen.
DAARBIJ KOMT NOG een tekort aan
stuwkracht, aan elan. gevolg van een sterk
dalende tendens die zijn melodie-type
vertoont, dit op zichzelf weer het ge
volg van een fantasieloos nabouwer van
4849. Nu kon de paling ongehinderd doorzwemmen. Hij ging het hol binnen en
zwom verder. Toen ze aan het eind van de doorgang kwamen, zagen ze het licht weer.
Ipso zag een hele rij rotspieken die van de bodem oprezen; het leken wel 'n soort
erebogen langs de weg naar het paleis van de vissenkoning.
Ik ben benieuwd, waar ik terecht zal komen! dacht Ipso. Het is hier allemaal zo
vreemd! Maar hij wachtte maar kalm af, wat er verder zou gebeuren. Bang was
hij niet.
De paling zwom door het dichte gewirwar van al die rotspieken en ze schenen het
paleis te naderen.
De 44-jarige Franse chansonnière Edith
Piaf heeft een tournee door Frankrijk
moeten onderbreken nadat zij zondagavond
in het Normandische stadje Dreux achter
de coulissen in elkaar was gezakt. Ondanks
de protesten van haar impresario, arts en
vrienden ging zij toch het toneel op en
werkte haar programma af. Het publiek
juichte haar na elk nummer stormachtig
toe, maar de chansonnière kon nauwelijks
blijven staan en na het tiende chanson
moest zij naar haar kleedkamer worden
gedragen. Zij zal voorlopig niet meer kun
nen optreden.
Zij is dit jaar al drie keer geopereerd.
CHICAGO (A.F.P.) Een oecumenische
lutherse commissie heeft bekendgemaakt
dat met, ingang van 1 januari 1963 vier
Amerikaanse lutherse kerken, die tezamen
drie miljoen personen omvatten, waar
schijnlijk zullen samengaan. De lutherse
kerk zal de naam krijgen van „de Luther
se Evangelische Kerk in Amerika". De
oecumenische lutherse commissie zal in
februari bijeenkomen om de geloofsbelij
denis en reglementen op te stellen, die zul
len worden voorgelegd aan een conventie,
die in juni 1962 zal worden gehouden.
de authentieke blues-stijl. Ik kan werke
lijk niets goeds zeggen over wat aange
diend wordt als het werk van „een zeer
begaafd en origineel componist met een
eigen stijl", zoals het programmaboek
Arlen noemt. Integendeel, het is het werk
van een onvoldoende geschoold en kort
zichtig dilettant, een bewering waarvoor
ik nog vele voorbeelden zou kunnen aan-
h'aréïi; 'hétg'éëh il<7 örn liét geduld van dé
lezer niet op de proef te stellen, zal na
laten.
VAN DE VELE uitvoerenden wil ik om
hun vocale aandeel noemen: Lillian Hay-
man als Sister Chloe, de enige die werke
lijk iets van de intonatie en de sfeer van
de blues in haar zingen verried en Harold
Nicholas, wiens fysieke beweeglijkheid
een pendant vindt in een vrij goed ont
wikkeld stemgebruik.
„FREE AND EASY" is dus nu officieel
zijn carrière in Nederland begonnen.
Waarschijnlijk zullen velen toch nog, door
de publiciteit en door de lokstem van het
(in dit geval verwaterde) exotisme aange
trokken, de voorstellingen bezoeken. Wie
daartoe niet in de gelegenheid is, moge
zich troosten met de strekking van dit
artikel.
Sas Bun ge
Advertentie
bayer)
71. „Eer ik het gebouw verliet, nam ik de omstandighe
den ter plaatse nog eens goed in mij op. De telefonist
had niets gemerkt. Hij had zijn kantoortje niet verla
ten. Dat was uitstekend. Van de gang uit werd Vindon
door de papierrollen aan het oog onttrokken. Maar ieder
die de lift binnenging, zou hem zien. Dat beviel mij
niet. Niemand van ons gebruikt die oude lift om zich
naar de eerste verdieping te begeven, tenzij men het
ding toevallig gelijkvloers aantreft. Maar men zou niet
op de gedachte komen de lift uit het souterrain te ha
len om er mee naar boven te gaan. Ik stuurde daarom
de lift naar het souterrain. Daarna heb ik het gebouw
door de uitgang aan. de rue Saint-Jean-Baptiste verla
ten en mijn verloofde verteld wat er gebeurd was. Wij
hebben de verdere middag tevergeefs naar juffrouw
d'Engoult en de heer Lorrain gezocht. Ze bleken niet
thuis en waren ook niet in de omgeving van het huis
van Vindon of dat van mevrouw Daï Do. Wij waren een
half uur te laat voor onze afspraak met hen in La ligne
Frangaise. En daar ontmoetten we u, meneer Duche-
min, opgescheept met een lijk, dat ik daar tot mijn
grote verbijstering aantrof.
Wel verdraaid nog aan toe! vloekte de commissa
ris. En al die tijd heeft het lijk van Vindon in de
lift in het souterrain gelegen?
Ja. Uw mannen moeten er herhaaldelijk vlak langs
zijn gelopen. Het is tamelijk donker in die kelders.
Iemand die er zich bevond zou het lijk achter de rollen
papier niet hebben kunnen zien. En uw mannen, die
ten slotte niet op zoek waren naar een tweede lijk,
hadden geen enkele reden om achter rollen papier, in
een magazijn waar papier werd bewaard, een grondig
onderzoek in te stellen.
Charles Lorrain nam het woord van hem over:
Ik verscheen dus van ons vieren het eerst in het
gebouw van la Ligne Franïaise en wel om zeven uur.
De jongelui hadden mij zoals Delforge al zei, niet kun
nen vinden en ik was dus van het gebeurde totaal on
kundig. Vera Daï Do had het lijk toen al ten onrechte
als dat van Vindon geïdentificeerd. U had het slot van
Vindons dagboek gevonden, dat hij opzettelijk voor u
klaargelegd had. U was al op het spoor dat hij u wilde
laten volgen. Vera Daï Do had u in uw mening dat dit
het. juiste spoor was versterkt: Die oplichter van
een Vindon was een afperser, die mijn man heeft ge
dwongen naai Formosa te vluchten. Hier hebt u zijn
afscheidsbrief. De stakker wist natuurlijk niet dat haar
vriend een verdieping lager lag, ook dood. Zij moet zich
plezierig zeker van haar zaak hebben gevoeld. Het valt
niet te ontkennen dat u er ingelopen bent. U hebt de
verdwijning van Daï Do als een vanzelfsprekend feit
aanvaard en bent Vindons moordenaar onder de slacht
offers van zijn chantagepraktijken gaan zoeken. Maar
zijzelf is er ook ingelopen en wij vieren eveneens. Ieder
een liep er in. Dat is misschien nog het merkwaar
digste aspekt van dit treffen. Ik kwam binnen err u
verklaarde: „Dat is het lijk van Vindon". Ik heb u
zonder meer geloofd. En juffrouw d'Engoult ook. En
de jongelui, zelfs Pierre.
Mijn verloofde en ik kwamen om half acht het
gebouw binnen, zei Delforge. De bedrijvigheid van
de politie verbaasde en verontrustte mij, zonder dat
ik mij nu bepaald angstig voelde. Ik zei tegen Chantal:
Wees voorzichtig. De telefonist heeft vermoedelijk
het lijk gevonden en de politie gewaarschuwd. Hij zal
verteld hebben dat ik vanmiddag op de krant ben ge
weest. Ik zou liever zelf alarm hebben geslagen maar
enfin niets meer aan te doen. Niets wijst er op, dat ik
hierbij betrokken ben. Wij gingen naar binnen. Ik ves
tig er nog de aandacht op dat ik die middag niet in de
kamer van Vindon was geweest en dus niet verwacht
te daar met een lijk te zullen worden geconfronteerd.
U duwde mij hals over kop naar binnen meneer de
commissaris, en op dat ogenblik heb ik werkelijk mijn
zelfbeheersing verloren. Ik werd duizelig. Ik hoorde u
zeggen: „Dit is Vindon! U hebt hem "ermoord". Ik zag
een onherkenbaar verminkt oosters gezicht. En ik be
greep er niets van. Ik iet mij ontvallen: „Ik heb hem
alleen maar een klap gegeven". U en uw mannen gre
pen mij vast en stelden mij de gekste vragen.
Zo zelfs, meneer de commissaris, zei Christiane
dat u juffrouw Rivière, Charles Lorrain en mij ge
heel aan ons lot overliet. Chantal heeft toen van de ge
legenheid gebruik gemaakt om ons van het gebeurde
op de hoogte te stellen. Ze zei: „Pierre heeft hem wer
kelijk gedood, maar hij heeft hem alleen geslagen. In
de goederenlift. Hij heeft niet op hem geschoten". Het
klonk zo onwaarschijnlijk, dat ik Pierre er aanvanke
lijk van verdacht zijn verloofde niet volledig te hebben
ingelicht. Al die tijd was u met Delforge bezig. U zette
hem onder druk, u beschuldigde hem van alles en nog
wat, en ik zag hem bang worden. Ik kreeg de indruk,
dat hij zou bekennen om rust te hebben. En toen heb
ik geroepen: „Houd je mond. Zeg niets eer je een advo
caat hebt genomen. Dat is je goed recht".
En juist dat overtuigde mij ervan, zei Duchemin,
dat hij de moordenaar was.
Ja, dat geloofde ik zelf ook, op dat ogenblik.
En dat ik met drie medeplichtigen te maken had
Zo hebt u ons tenminste behandeld. U hebt ons
alle drie naar de kamer van Lorrain gestuurd, waar
wij de gelegenheid hadden tot onszelf te komen. Ik kreeg
eindelijk mijn gezond verstand terug. De verklaring
die ik vond was niet juist, maar had juist kunnen zijn:
Ik dacht dat Pierre Vindon niet dood maar slechts be-
wuseloos in de lift had achtergelaten. Vindon kon zijn
bijgekomen en weer naai zijn kantoor zijn gegaan
waar hij door een ons onbekend slachtoffer van zijn
praktijken was vermoord. Maar Chantal Rivière zei:
„Dat kan niet. Pierre heeft ii) de oorlog gevochten, hij
heeft heel wat doden gezien en was op dit punt zeer
positief." Jammer genoeg hebben wij hierna het over
zicht van het gebeurde verloren. Wij waren het ei over
eens, dat iemand Vindon zozeer had kunnen haten, dat
hij een revolver op het lijk van de afperser had leeg
geschoten. Waarom hij daarna de moeite had geno
men de man naar zijn kamer te slepen was ons aller
minst duidelijk. Toen u weer binnenkwam, meneer Du
chemin, was nog niemand van ons op het verbluffende
idee gekomen dat de vermoorde wel eens niet Vindon
zou kunnen zijn.
En u gaf mij de indruk dat ik een bespreking
van misdadigers stoorde. U zweeg plotseling, U schoof
uiteen met schuldige en wantrouwende gezichten, zei
Duchemin.
U keek ons zo minachtend aan, dat u zelf ons
wantrouwen wekte. Wij durfden in uw bijzijn het on
derling gesprek eenvoudig niet voortzetten.
Dat is dan erg jammer, zei Duchemin.
Ik zou er de politie en de justitie een blunder mee
hebben bespaard. Bn u zou er niets mee gewaagd heb
ben. Geen enkele jury zou Delforge hebben veroor
deeld.
Ach wie zal dat zeggen? riep Christiane. Ik heb
de indruk dat u nu al bezig bent een kleine bijzonder
heid te vergeten, namelijk da) Pierre werkelijk de oor
zaak van Vindons dood is geweest. Nie) dat ik u dif
kwalijk neem. (Slot volgt)
Brandkastenkrakers. In Amsterdam
verschaften inbrekers zich via een brand
ladder toegang tot een huis aan de Plantage
Doklaan. Zij sleepten de brandkast van
beneden naar de eerste verdieping, sneden
haar met behulp van een actyleenbrander
open en maakten zich meester van f 3.000
en een bedrag aan buitenlands geld.
Bevrijdingslustrum. In Den Haag
heeft een gedachtenwisseling plaats
gehad tussen de minister-president,
de minister van Sociale Zaken en Volks
gezondheid en enige vertegenwoordigers
van de centrale werkgeversorganisaties,
over de lustrumviering van de nationale
bevrijding in mei 1960. Aanwezig waren
ook enkele vertegenwoordigers van het
Nationale Comité Viering Bevrijdingsdag
5 mei 1960. De gedachtenwisseling is met
deze bespreking nog niet geëindigd, aldus
het communiqué.
Nieuwe partij. Op 18 december zal in
Den Haag de oprichtingsvergadering wor
den gehouden van de Humanistisch-Socia-
listische Parij, waarvan het landelijk se
cretariaat is gevestigd aan de Nieuwe-
weg 70 te Honselersdijk. De nieuwe partij
stelt zich ten doel de maatschappelijke
verwezenlijking van het zuivere socialisme.
In België veroordeeld. De rechtbank
in Hasselt heeft een Nederlander, die een
speelhuis exploiteerde in de grensplaats
Hamont in de Belgische provincie Limburg
veroordeeld tot zes maanden gevangenis
straf en eèn Loete van 100.000 frank 7500).
De uit Den Haag afkomstige Nederlander,
wiens beroep werd opgegeven als direc
teur van een internationaal corresponden
tie-bureau, werd ervan beschuldigd gele
genheid tot hazardspel te hebben gegeven
in het kasteel Beverbeek in Hamont, waar
in 1955 „een vereniging die geen winst be
oogt", werd gevestigd. Een jaar later deed
de Belgische politie een inval en nam al
het speelmateriaal in beslag.
De verdachte werd reeds enige jaren ge
leden in België veroordeeld in verband met
de speelhuizen in Baarle-Hertog.
Schiedam 80.000. Schiedam heeft
80.000 inwoners door de geboorte van Nico-
laas Willem de Jong, zoon van A. de Jong
en H. de Jong-Geveke. Burgemeester mr.
J. W. Peek bood de vader een spaarbank
boekje met 100 aan.
Concertgebouw: Vandaag 20 uur: Inlei
ding van Henri Arends over het samen
stellen der programma's van het N.Ph.O.
BIOSCOPEN
Cinema Palace: Vandaag en woensdag
14, 16.15, 19 en 21.15 uur en donderdag 14
en 16.15 uur: „Jack the Ripper", 18 jaar;
19.30 uur: „De graaf van Monte Cristo11":
14 jaar.
Frans Halstheater: Vandaag 20 uur en
woensdag en donderdag 14, 19 en 21.15
uur: „Het moeras der zonde", 18 jaar.
Lido Theater: Vandaag tot en met don
derdag 14, 16.15, 19 en 21.15 uur: „De hel
van Noord-Afrika", 14 jaar.
Luxor Theater: Vandaag en woensdag
14 en 20 uur: „De moordenaar met de
zachte stem", 18 jaar. Donderdag 14 en 20
uur: „Jane Eyre". 14 jaar.
Minerva Theater: Vandaag en woensdag
20.15 uur: „La grande illusion", 14 jaar
Woensdag 14.30 uur: „Rusty en het blinde
meisje", alle leeftijden. Donderdag 20.15
uur- „Don Giovanni", 14 jaar.
Rembrandt Theater: Vandaag tot en met
donderdag 14. 16.15, 19 en 21.15 uur: „Hou
seboat". alle leeftijden
Roxy Theater: Vandaag tot en met don
derdag 14.15. 19 en 21.15 uur: „Gedwongen
verraad" 14 jaar.
Studio Theater: Vandaag tot en met don
derdag: 14.15. 19 en 21.15 uur: „Gouden
bergen", alle leeftijden.
Theater Monopole (Zandvoort): Vandaag
20 uur: „Tien van het vreemdelingen
legioen". 14 jaar.
TENTOONSTELLINGEN
Bisschoppelijk Museum (Jansstraat 79):
Tot 11 januari dagelijks van 1017 uur
(bovendien donderdags van 1921.30 uur)
en zondags van 1316 uur: Expositie
.Kerkbouw nu".
Bloemenheuvel: Tot 20 december dage
lijks 1017 uur en zondag 1417 uur:
Expositie van werk van Judith Laqueur-
Révész en M. C. Escher.
Frans Halsmuseum: Tot 11 januari da
gelijks van 1015 en zondags van 1315
uur: Expositie „Kunst in het klein, de
schoonheid van oude tegels".
Hof van Heemstede: Expositie van werk
van Liesbeth Sayers, Joz. de Ridder. F. A.
van Velsen en Jan Wiegman.
„In 't Goede Uur" (Korte Houtstraat 1):
Tot 1 januari dagelijks (ook zondags) van
1022 uur: Expositie van tekeningen van
Georg Rueter.
Chez Nous (Spaarnelaan 25): Tot 28 de
cember dagelijks van 11—17 uur: Exposi
tie van aquarellen van Frans Funke.
DIVERSEN
Vleeshal: Woensdag 12.15 uur: Bezin-
ningspauze; ds. H. W. Wierda over „Ik
laat me niets wijsmaken".
(Verder raadplege men de rubriek „Uit
gaan in Haarlem" van vrijdag 11 decem
ber.)
