Meningen over richtingaanwijzers
op schepen zijn verdeeld
Mijn jongens hielden zich kranig
in nacht van verschrikking
Leiikalux^
Gepensioneerd commodore contra
(niet) rustend oud-kapitein
groep
Laatste rookbom werd gelukkig
door Franse trawler gezien
meuhel-
ioonkamers
Britse plannen voor een
supersonisch lijntoestel
DONDERDAG 25 FEBRUARI 1960
9
KAPITEIN VAN „ENGONIA" VERTELT:
Slagzij van 35 graden
Ouderavond Watervliet-
school
Watervliet ontvangt sterke
ploeg van SVK
Wie rekent.
In de Stille Zuidzee
Faillissementen
Echtpaar Zuidema-Westra
50 jaar getrouwd
Goed spel van „Vrienden
kring" in „De man in
de rolstoel"
Amerikanen beproeven
waarnemingenstations
voor kernproeven
Rosa Spier treedt op
„Het was het mooiste schip dat ik ooit in mp leven gezien heb, die Franse trawler
„Capitaine Quemerais". Het was het schip dat ons in de Golf van Biscaye zag en
aan boord nam. We waren gered, na bijna tien uur onder verschrikkelijke omstandig
heden in onze kleine sloep te hebben rondgedobberd. Een nacht van verschrikking,
windkracht acht tot negen uit het noordwesten en een zeer ruwe zee, waarvan
allen veel te lijden hadden, was voorby. Aan onze laatste rookbom hadden we ons
leven te danken, want geen van de vele schepen die die nacht en ochtend naar
ons hadden gezocht, heeft ons gezien. Mijn jongens hebben zich kranig gehouden,
ondanks het feit dat de meesten maar zeer schamel gekleed, enkelen in pyjama, in
de open sloep zaten.
Het was een van dankbaarheid over
vloeiende stem van de 28-jarige gezagvoer
der van de Rotterdamse kustvaarder „En-
gonia", die door de telefoon klonk. Hij gaf
een omstandig verhaal met markante de
tails van de gebeurtenissen sinds eergis-
ternacht drie uur, toen hij door de stuur
man uit zijn slaap werd gehaald met de
mededeling, dat de „Engonia" zwaar
slagzij begon te maken.
„Het kon niet anders of de ertslading was
gaan schuiven. Ik kwam direct tot de con
clusie dat we in groot gevaar verkeerden
en liet alle mannen, die sliepen, uitpor-
ren. De slagzij vermeerderde met de mi
nuut en bedroeg op het laatst niet minder
dan 35 graden over bakbc 3rd. Ik heb on-
middelijk een radionoodsein uitgezonden,
dat gelukkig werd ontvangen. Maar bin
nen een half uur moest ik het bevel „schip
verlaten" geven. De slagzij was toen zo
sterk en de situatie zo hachelijk, dat ik het
lef niet meer had naar beneden te gaan
om mijn scheepspapieren en het journaal
te redden. De „Engonia" dreigde elk
ogenblik te kapseizen. We hebben de sloep
nog te water kunnen laten in de bijzonder
hoge zee en we staken van ons zinkende
schip af. We hebben het nog plat op een
zijde zien liggen, toen wij in de duisternis
verdwenen. We hebben het niet zien zin
ken.
Toen begon de lange, koude nacht in on
ze kleine open sloep. Van roeien was geen
sprake, want we hadden maar twee rie
men overgehouden. De rest was uit de
sloep gespoeld en de zee was veel te ruw.
Ook aan zeilen hoefde je niet te denken
met deze harde storm. Daarbij kwam dat
ik liefst op dezelfde plaats wilde blijven
drijven omdat men aan de wal en op de
gewaarschuwde schepen nu wist wat on
ze positie was, toen ik het noodsein gaf.
Zo hadden we de meeste kans te worden
gevonden.
Ook gooide ik een drijfanker uit en
met de twee riemen die nog over waren,
konden we onze sloep recht op de zee hou
den, wat niet wil zeggen dat we zo nu en
dan geen brekers over kregen. De sloep
sloeg dikwijls half vol en we moesten ho
zen om drijvende te blijven. De toestand
in onze sloep was niet benijdenswaardig.
Enkele leden van de bemanning waren zo
uit de kooi met een pyama of een in de
haast aangeschoten broek aan dek ge
komen en hadden ook niet gedurfd naar
beneden te gaan om meer kleren te halen.
Behalve van het zeewater, dat we in de
sloep kregen, hadden we ook veel te lij
den van felle hagel- en regenbuien. Het
duurde niet lang of iedereen was door en
door verkleumd. De toestand werd nog
moeilijker toen het drijfanker een zeil-
doekse zak scheurde en dus weinig te
genstand bood. We moesten toen met on
ze twee riemen de sloep recht op de zee
houden. Ondanks deze ellendige toestand
hebben mijn jongens zich kranig gehou
den. Ze waren rustig en namen de zaken
zoals ze waren.
Laatste rookbom
Zo kwam het daglicht. We hebben geen
schepen gezien die naar ons zochten, maar
zo nu en dan hebben we een rookbom aan
gestoken en buitenboord gegooid om de
aandacht te trekken. De zee bleef echter
leeg. Zo werd het middag. Ik had mijn
laatste rookbom bewaard voor het geval
we een schip zouden zien om zeker te zijn
dat ze ons dan zouden kunnen waarne-
De Oudercommissie van de openbare
lagere Watervlietschool in Velsen-Noord
houdt maandag 29 februari in het Gemeen
telijk Wijkcentrum aan de Smidt van
Gelderstraat haar jaarvergadering.
De gebruikelijke verslagen worden uit
gebracht, waarna er verkiezing zal zijn
van oudercommissieleden. Aftredend zijn
de heren J. Suyk en F. van Lamoen, die
zich herkiesbaar stellen. De heer Versteeg
stelt zich verkiesbaar voor de nog open
vakature.
Het hoofd der school, de heer P. Bosua,
verstrekt diverse mededelingen.
Na de pauze behandelt de heer L. Griep
het onderwerp „Sexuele voorlichting en
opvoeding".
Voor de korfbalvereniging „Watervliet
te Velsen-Noord is de thuiswedstrijd, die
door het eerste twaalftal tegen SVK uit
Amsterdam wordt gespeeld, van groot be
lang. De Watervlieters, die vorige week na
een mooie 4-0 voorsprong toch nog met
slechts één punt bij Landlust genoegen
moesten nemen, zullen tegen de Amster
damse gasten alles op alles moeten zetten
om zich in de kopgroep te handhaven. Dit.
is van groot gewicht omdat er dan een
flinke kans in zit om het volgende seizoen
automatisch naar de klasse KNKB te wor
den overgebracht.
Watervliet 5 ontvangt Haarlem 6 en in
deze wedstrijd moet het nu eens mogelijk
zijn, dat de Velsenaren hun eerste over
winning gaan behalen.
In het bezoek dat Watervliet 4 aan Sport
Vereent 3 in Santpoort gaat brengen, moet
volle winst voor de Velsense ploeg zitten.
Zaterdagmiddag spelen de aspiranten
Watervliet A—Oosterkwartier B.
Watervliet I speelt met de dames B. Hes
sen. B. Hoen, L. Kloosterman, R. Leyenaar,
G. Polak, I. Waagmeester en de heren S.
Hartman, F. Vos, J. van Ladesteijn, D. van
Ladesteijn, G. v. d. Brink en J. van Dijk.
Advertentie
bezoekt vrijblijvend de
van fabriek naar particulier
DEALERS
men. Dat schip kwamgelukkig. Het was
twaalf uur twintig toen we op de hoge zee
in de verte een schip zagen, waarvan we
dachten dat het een trawler was. Ik gooide
mijn laatste rookbom overboord, die het
gelukkig deed. En dat is onze redding ge
worden. We zagen de trawler van koers
veranderen en op ons toekomen. Toen
duurde het niet lang of we waren veilig
aan boord van de „Capitaine Queme
rais".
We hoorden direct van kapitein Yvon,
dat we aan die laatste rookbom vermoede
lijk ons leven te danken hebben. Ze hadden
onze sloep namelijk niet gezien maar za
gen wel rook opstijgen. Pas toen ze vlak
bij waren zagen ze ons sloepje en toen
duurde niet lang of ze hadden ons aan
boord gehaald. Wij zijn op de Franse
trawler prachtig ontvangen, kregen direct
droge kleren, eten en drinken. Daarna zijn
we gaan slapen.
U weet nu zo'n beetje wat we hebben
meegemaakt, eindigde kapitein Ros zijn
relaas. Maar nog even legde hij de nadruk
op de rustige houding van al zijn beman
ningsleden, ondanks de gevaax-lijke om
standigheden, waarin zij verkeerden en
de geringe kans op redding.
Van de zijde van de rederij vernamen
wij, dat de bemanning van de „Egonia"
waarschijnlijk vandaag per trein naar
huis zou komen.
In het Cultureel Centrum te IJmuiden
heeft men woensdagavond eens een ande
re zee kunnen zien dan onze vertrouwde
haringvijver: de Stille Oceaan. Voor het
Instituut voor Arbeiders Ontwikkeling
werd de Russische kleurenfilm „In the
Pacific" gedraaid. Vanuit een duikerklok
en door de ogen van kikvorsmannen wierp
men een blik in een stille, gewichtsloze
wereld in een diffuus licht, waarin alles
loom maar gestroomlijnd toegaat. Krab
ben, die vechtend in een schemerige spe
lonk op voorwereldlijke monsters lijken.
Een slanke haai, loerend zijn ronden
zwemmend. Half weggedoken de sinistere
gedaante van een octopus, wachtend op
een argeloze pi-ooi. Oesters, die door het
snel dichtklappen van hun schalen, wat
het effect heeft van een straalmotor, zich
als vliegende schotels over de bodem be
wegen. Hier en daar- idyllische bloemen-
tapijten van zeeanemonen en koralen. De
idylle verdwijnt echter zodra een visje in
de tentakels verward raakt. Het diertje
wordt vergiftigd en uitgezogen. Een on
wezenlijke wereld met eigen, harde wet
ten. Ieder wezen dient als voedsel van een
groter. Alleen de walvissen spoeden zich
onaantastbaar voort aan de oppervlakte.
De film liet verder het leven van rob
ben, zeeleeuwen en zeekoeten zien. Ook
de zeer zeldzame, zich als een kurketrek-
ker voortbewegende zeeotter werd be
trapt.
In de troebele Noordzee zou men zulk
een film nooit kunnen maken.
Hartelijke ontvangst
De tien schipbreukelingen van de „En
gonia" zijn als helden gevierd in de Franse
havenplaats La Rochelle. Een grote me
nigte stond hen op te wachten, toen zij
daar kwamen binnenvaren op de Franse
trawler „Capitaine Quemerais", die hen
dinsdagmiddag heeft gered. Onder applaus
van de menigte gingen de tien Nederlan
ders naar een café, waar de directeur van
de haven, René Gorglin. een toespraak
hield over de solidariteit op zee en de on
verschrokkenheid van de Nederlandse zee
varenden. Ook waren aanwezig de Neder
landse consul in La Rochelle. de heer G.
Robert, en een agent van de rederij van de
„Engonia". In een hotel konden de Neder
landers vervolgens onder de douche en
kregen zij warme kleren. Daarna stond de
lunch voor hen klaar. Vandaag reizen de
mannen door naar Parijs en morgen van
daar naar Rotterdam.
De Haarlemse rechtbank heeft dinsdag
in staat van faillissement verklaard:
J. van den Eijkhoff, handelende onder
de naam „Electra Las", Spiegelstraat 16 te
Haarlem. Rechter-Commissaris: mr. H. J.
M. Cokart. Curator: mr. F. J. D. Theyse jr.,
Kenaupark 29; J. Vermeer, Ternatestraat
25 te Haarlem, bloemenkoopman. Rechter-
Commissaris: mr. H. J. M. Cokart. Cura
tor: mr. H. C. R. M. van Cranenburgh, Wil-
helminastraat 5 te Haarlem; H. J. van
Boekei, koopman, Tuinlaantje 2 h te Haar
lem. Rechter-Commissaris: mr. H. J. M.
Cokart. Curator: mr. A. J. Fibbe, Tempe
liersstraat 8 te Haarlem en B. L. M. Gooy,
koopman, Rijnstraat 150 te IJmuiden.
Rechter-Commissaris: mr. H. J. M. Cokart.
Curator: mr. M. L. Swaab, Kuenenplein 48
te Beverwijk.
Wegens gebrek aan actief werd opge
heven het faillissement van J. P. Carton,
voeger-metselaar, Kloosterstraat 58 te
Haarlem. Rechter-Commissaris: mr. N.
Smits. Curator: mr. J. F. M. M. Brons,
Damstraat 23 te Haarlem.
Wegens het verbindend worden van de
enige uitdelingslijst is geëindigd het fail
lissement van Phonopress n.v., Beethoven-
laan 54. Heemstede. Rechter-Commissaris:
mr. N. Reeling Brouwer. Curator: mr. S.
Groen, Nieuwe Gracht 55 te Haarlem.
ONTSPANNING VOOR BEJAARDEN.
In het Hervormd Wijkhuis aan de Dijck-
mansstraat zal maandag 29 februari voor
de afdeling Velsen-Noord van de Algemene
Bond van Ouden van Dagen onder auspi
ciën van de sub-commissie voor het sociaal
cultureel ontspanningswerk een ontspan
ningsavond worden gehouden.
Voor de bejaarden zal optreden het Suc
ces Cabaret Variété Gezelschap met een
zeer afwisselend programma. In de pauze
wordt koffie aangeboden.
MARKTPLEIN
Aan de Groeneweg 53 woont het echt
paar J. Zuidema-H. Westra, die op vrij
dag 26 februari de dag hopen te her
denken waarop zij elkaar vijftig jaai
geleden het ja-woord gaven. In de huis
kamer hangen al vele kleurige slingers
en des avonds is het er vrij druk, want
velen komen dit echtpaar in de bruids
dagen feliciteren.
De heer Zuidema is negen en zestig jaar
evenals trouwens zijn vrouw. Beiden zijn
Groningers van geboorte. Vele jaren
woonden zij in Zuidbroek, waar beiden op
het land werkten. Mevrouw Zuidema heeft
zelfs zeventien jaar van haar huwelijk op
het land gewerkt, overigens geheel tegen
haar zin. Maar de tijden waren zeer
moeilijk.
In 1926 besloot het echtpaar zijn geluk
te gaan beproeven in IJmuiden. Hier
heeft de heer Zuidema als betonvlechter
meegewerkt aan de bouw van de grote
sluis. Tijdens de crisisjaren was ook voor
hem nauwelijks werk te vinden, zodat be
sloten werd weer naar Groningen te gaan.
Vlak voor het uitbreken van de tweede
wereldoorlog vestigden zij zich echter weer
in de gemeente Velsen: de heer Zuidema
bouwde spoedig mee aan de spuisluis. Na
zijn pensionering kon de jubilaris moeilijk
stil zitten, aangezien hij zeer vitaal is.
Het gebeurt dan ook vaak dat hij niet
thuis is, maar ergens op een bouwwerk is
te vinden.
Een dochter van het echtpaar is ge
huwd. De enige kleindochter van het echt
paar Zuidema bevindt zich in Australië.
Mevrouw Zuidema hoopt haar kleindoch
ter van wie zij veel houdt, nog eens terug
te zien.
De belangstelling voor het amateur
toneel loopt sterk terug. De verenigingen
proberen op alle mogelijke wijzen hun
hoofd boven water te houden. Zo ook de
I-Ieemskerkse toneelvereniging „Vrienden
kring" die woensdagavond een opvoering
gaf van de thriller van Maarten van
Vught „De man in de rolstoel": Het pu
bliek was niet in talrijke mate aanwezig,
maar de afwezigen hadden beslist onge
lijk. De gedachten van de aanwezigen
werden door de tonelisten meegenomen
naar de zitkamer van een man die voor
wendt invalide te zijn, maar in werkelijk
heid de leider van een bende opiumsmok
kelaars is. Het goede spel van de optre
denden hield de aanwezigen geruime tijd
in spanning. G. Koedijk speelde de hoofd
rol en zonder de anderen tekort te willen
doen, moeten we constateren dat hij wel
de figuur was waar alles om draaide.
„Vriendenkring" heeft met deze uit
voering laten zien dat het tot iets goeds
in staat is.
INENTING TEGEN POLIO.
In Heemskerk zal zeer binnenkort de
inenting tegen poliomyelitis worden voort
gezet. In 1960 zal een programma worden
afgewerkt dat als volgt is samengesteld:
de kinderen geboren in de jaren 1945 tot
en met 1949 alsmede geboren in 1958 zul
len een derde injectie ontvangen. Hier
mede zal nog deze maand een begin wor
den gemaakt.
De heer W. Mudde
Op de „Batavier V", varende in de re
gelmatige passagiersdienst tussen Rotter
dam en Londen, werden de richtingaan
wijzers aan de voorzijde van de brug be
vestigd. Volgens de heer Mudde impliceer
de de plaats van montering reeds, dat al
leen schepen die zich recht voor of bijna
recht voor de Batavier V bevonden, wel
licht profijt van deze richtingaangeving
konden hebben. Zeer belangrijk was ech
ter dat de lichtsterkte van deze signaal-
apparatuur zodanig diende te zijn dat de
wettelijk verplichte boordlichten (bak
boord, stuurboord, toplicht en heklicht)
niet mochten worden „overschenen" en
door haar kleur ook geen verwarring
mochten stichten. Ofschoon dan ook de be
vindingen bij goed weer niet direkt.ongun
stig 'waren, bleek echter dat het op enige
afstand dus als geen direkt handelen ge
boden was zeer moeilijk was vast te
stellen naar welke zijde de pijl uitstond.
De kans op verwarring was groot, aldus de
heer Mudde.
De „overschijning" van de voox-geschre-
ven lichten doet zich volgens de heer Mud
de ook voor op de nieuwe sleepboten en an
dere binnenvaartuigen in de Rottei'damse
haven. Bij veel van deze vaartuigen heeft
men namelijk x-ondom het stuurhuis lam
pen gemonteerd die zijn aangesloten op de
handle van de stoomfluit. Bij iedere fluit-
stoot geeft de betrokken lamp overeen
komstige signalen.
De adjunct-inspecteur van de nautische
dienst van een steenkolenbotenrederij
heeft op de schepen van de rederij bij wij
ze van proefneming naast elkaar drie x-ond-
om zichtbare knipperlichten (in de kleuren
violet, wit, rood) aangebx-acht om te trach
ten tot een combinatie van de veelheid van
lichten te komen. „Gebleken is echtex-",
aldus de heer Mudde, „dat de verplichte
navigatielichten minder duidelijk zicht
baar waren en in vele gevallen was
het zelfs niet mogelijk de toplichten van
deze schepen te ondex-scheiden".
De heer Mudde wijst ex-op, dat in alle
Advertentie
Eindelijk het tapijt met garantie
jgSjrjt
ongeëvenaard mooi 6 modetinlen
nieuw in alle opzichten Voordelige
breedte van 120 cm
INTERIEURVERZORGING
MARKTPLEIN
Sr* IJMUIDEN S-i
WASHINGTON (UPI) Over drie of
vier maanden zal het eerste van twee ex
perimentele waarnemingsstations, voor
het vex-zamelen van gegevens over onder
grondse kernexplosies, onder auspiciën
van het Amerikaanse ministerie van de
fensie in dienst worden gesteld. Het sta
tion zal ondermeer tien seismografen heb
ben. Het tweede station zal aanzienlijk
groter en „gevoeliger" zijn dan het eer
ste.
Voor beide stations lopen momenteel de
onderhandelingen over de bouw. Het eer
ste station wordt het px-ototype, waaruit
het tweede zal worden ontwikkeld. Daar
voor zullen ondergrondse explosies nood
zakelijk zijn, ook kernexplosies. Onder-
aax-dse explosies van grote hoeveelheden
springstoffen leveren namelijk niet het
effect dat men noodzakelijk acht om het
eerste waarnemingsstation diepgaand te
kunnen beproeven.
De stations en hun latere opvolgers zul
len dienstdoen in het kader van een even
tuele ovex-eenkomst inzake stopzetting der
kernpx-oeven en een verbod op kernproe
ven.
Vrijdagavond 26 februax-i kan muziek-
minnend Kennemex-land ir het Hex-vormd
vex-enxgingsgebouw aan de Schans te Be-
vex-wijk kennis maken met een solistisch
optreden van de bekende harpiste
mevrouw Rosa Spiei', die op uitnodiging
van de afdeling Toonkunst Beverwijk en
Jeugd en Muziek Kennemerland een reci
tal zal geven.
Zij zal een uitvoerige uiteenzetting geven
over haar instrument, de harp, en elk
werk van een toelichting voorzien. Het
px-ogramma vei-meldt: Noctux-ne van Lex
van Delden, David Impressies van de har
piste zelf en Poème van Paul Ben Haim.
Dit laatste werk was het verplicht num
mer op het programma van de harpisten,
die deelnamen aan het eerste inter
nationale Hax-p Concours in 1959 in
Isx-ael, dat mevrouw Spier als erelid bij
woonde. Voorts speelt zij wex-ken van
Pierné en Tournier en De Moldau van
Smetana in een transcriptie voor harp.
WEEKABONNEMENTEN
dienen uiterlijk op woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
Over het feit dat het Amerikaanse marineschip de „Golden Eagle" thans is
uitgerust met door de gepensioneerde Velsense zeekapitein A. Vreugdenhil uit
gevonden scheepsrichtingaanwijzers, is de gepensioneerde commodore W. Mudde
uit IJmuiden niet zo bijster enthousiast. „De hernieuwde proefneming lijkt mij
geen succes, doch eerder een vrij gevaarlijke herhaling die een aanmerkelijke
verzwaring van de taak van de nautische staf van het schip zal betekenen, daar
deze er thans extra voor dient te waken dat de optische signalen niet verkeerd
worden geïnterpreteerd door andere schepen met alle gevolgen van dien", zo
zegt de heer Mudde. Dit oordeel wil overigens in het geheel niet zeggen dat
de heer Mudde geen bewondering heeft voor het streven van zijn gepensio
neerde collega Vreugdenhil, die de veiligheid op zee wil vergroten. Integendeel
De heer Mudde werpt slechts de vraag op of het systeem van richtingaangeving
met behulp van verlichte pijlen wel het juiste middel is om de veiligheid op
zee te bevorderen.
landen voorschriften bestaan ten aanzien
van het voeren van lichten aan boord van
schepen. Buiten de normale navigatielich
ten kunnen nog extra lichten wox-den bij
geplaatst (voor bijvoorbeeld het aangeven
van gevaarlijke lading, grote diepgang,
het vx-agen naar douane, geneeskundige
hulp, het voeren van quarantaine-licht
enzovoox't). „Zo langzamerhand kan men
wel spreken van een kerstboom-verlich
ting in en rondom havens", zegt de heer
Mudde.
Hij is dan ook van mening dat eerst dan
getracht zal kunnen worden een optisch
signalensysteem te ontwerpen, wanneer
het binnenaanvaringsreglement internatio
naal is vastgelegd. „Gaat men bijvooi'beeld
thans op de Nieuwe Waterweg over stuur-
booi'd rond, dan geeft men dit aan met een
lange en een korte stoot. Maar op de
Thames dient men voor het maken van de
ze manoevre een lange en vier korte fluit-
stoten te geven Daarom geloof ik dat het
systeem van richtingaangeving geen kans
van slagen heeft in de bestaande veelheid
van vooi'schriften".
Wel tevreden
Maar de heer A. Vreugdenhil denkt er
(uitex-aard) andei-s over. Toen de „Golden
Eagle" onlangs in Bremerhafen gemeerd
lag is hij erheen gegaan en heeft de com
mandant, de heer Shea naar diens bevin
dingen met de richtingaanwijzers ge
vraagd (op de foto ziet men een opname
bij avond van dit schip met brandende
richtingaanwijzers). De commandant was
zeer tevi-eden en hij had de indruk dat men
over het algemeen zeer gunstig tegenover
de vinding stond. De uitvoering van de in
stallatie was verzorgd door een Ameri
kaans bedrijf en het bezwaar dat Vreug
denhil had was dat de lampen te dicht bij
elkaar stonden (28 in een pijl), zodat de
pijl te fel vei-licht was. Door minder lam
pen en een weerstand aan te brengen be
reikt men, volgens de heer Vx-eugdenhil
een veel beter effect. Ook is op een afstand
van enkele kilometers dan nog te zien dat
het een pijl is. Over het op de „Golden
Eagle" toegepaste systeem heeft Vreug
denhil een uitvoerig rapport geschreven
aan de commandant van de Military Sea
Het Amerikaanse marinetransport
schip, de Golden Eagle" gefotogra
feerd in Bremen met brandende rich-
tingaanivijzers. De meningen over dit
door de oud-kapitein A. Vreugdenhil
ontwikkelde systeem, zijn in zeevaart
kringen verdeeld.
Transportation Sex-vice in de Verenigde
Staten van Amerika.
De heer Vreugdenhil wil eraan herinne
ren dat goede rapporten over de bevindin
gen met de nieuwe methode van richting
aangeving, door de rederij van de „Bata
vier V" zijn uitgebracht. De gepensionerde
Velsense kapiteitn heeft brieven in zijn be
zit waarin de kapitein zijn tevredenheid
over het systeem uit. Weliswaar waren er
in het begin moeilijkheden doordat de lich
ten op grotere afstand, voox-al des avonds,
samensmolten tot één lichtpunt. Er is een
wet in de fysica die zegt dat twee even
wijdige strepen, die op een centimeter af
stand van elkaar geplaatst zijn voor het
menselijk oog „samensmelten" wanneer
de waarnemer op 34 meter van de strepen
is verwijderd.
Deze wet had men bij het aanbx-engen
van de pijlverlichting inderdaad over het
hoofd gezien. De heer Vreugdenhil ging er
tevens toe over een weerstand aan te bren
gen, zodat de lichtpunten niet zo fel meer
schenen.
„Verschillende gezagvoerders en lood
sen, die ik naar hun mening heb gevraagd
en die het toestel in werking hadden ge
zien, vex-klaax-den het een praktisch sys
teem te vinden", zegt Vreugdenhil. Ook
het hoofd van het Londense loodswezen
toonde zich in een brief tevreden over
de richtingaanwijzers. In tegenstelling
met de sombere uitspraak van commodo
re Mudde was de eerste installatie, na de
aangebrachte verbeteringen, zeker geen
mislukking. Vele jaren heeft de seininstal
latie op de „Batavier V" gefunctioneerd.
Enige jaren voor de ooi-log werd het schip
opgelegd.
Op de „Golden Eagle" wordt een sein
van 2 Va seconde automatisch herhaald,
eens in de 5 seconden. De toeschouwer
moet er wel naar kijken door het aan-en
uitgaan. „Evenwel heeft de installateux-,
tegen mijn wil, de pijlstaart te ver doorge
trokken in de pijlpunt. Hij had de eerste
drie lampen weg moeten laten, maar
doordat niet te doen, maakte hij min of
meer dezelfde fout als die ik in het begin
heb gemaakt", zegt de heer Vi-eugdenhil.
Verder ingaande op het betoog van de
heer Mudde, zegt Vi-eugdenhil: „het heeft
altijd in mijn bedoeling gelegen om ook op
een goed zichtbare plaats op het achter
schip een stel gelijkwijzende pijlen aan te
bx-engen, zodat bij het draaien in een haven
aan alle zijden gezien kan worden wat het
seingevende schip doet. Reeds onder een
hoek van enkele graden dwarsop komt de
pijlvorm uit".
Hij gelooft voorts dat door deze wijze
van richtingaangeving, die iedex-een kan
begrijpen, alle onzekei-heid op een ander
schip wordt weggenomen. Er behoeft niet
meer gepuzzeld te worden. „Ik heb ervoor
gewaakt niet zodanig licht te kiezen, dat
zou kunnen worden aangezien voor een der
door de wet voorgeschreven navigatielich
ten. Van vex-blinding kan geen sprake
zijn". (De heer Vreugdenhil doelt hier op
wat de heer Mudde „ovex-schijning"
noemt.)
De heer Mudde is ook somber als hij het
heeft over een „aanmerkelijke verzwa
ring van de nautische staf van de Golden
Eagle", zo vindt de heer Vi-eugdenhil,
daar het bedienen van de installatie zeer
eenvoudig is en niet meer handelingen
vex-eist dan die voor het geven van een
fluitsignaal nodig zijn. „Bovendien", zo
zegt hij „heeft de Amerikaanse marine de
zaak grondig bestudeerd alvorens de in
stallatie op de „Golden Eagle" aan te
brengen".
Vreugdenhil ziet gi-aag dat schepen wor
den uitgerust met richtingaanwijzers om
aanvaringen (en leed) te voorkomen.
Verwacht wordt dat Duncan Sandys, de
Britse minister van luchtvaart, die de af
gelopen weken een groot succes heeft ge
boekt in de algehele reorganisatie van de
Britse luchtvaartindustrie (welke mede
door de nieuwe financiële regeringswaax--
borgen bij de kostbare ontwikkeling van
nieuwe vliegtuigtypen meer dan totnutoe
bestand zal zijn tegen buitenlandse con-
cui-rentie) >n de eerstkomende dagen de
stoot zal geven aan de voorbereiding van
het eex-ste lijntoestel. dat twee of drie maal
zo snel als het geluid zal worden en dat
de afstand Londen New York in de fan
tastische tijd van twee uur zal kunnen af
leggen. Tx-ansatlantisch verkeer wordt
misschien al over tien jaar buurtverkeex-.
De kosten van het ontwerp komen voor
rekening van de i-egering. Een dergelijk
toestel zal waarschijnlijk rechtstandig op
stijgen en landen wegens de gx-ote en daar
door gevaai-lijke landingssnelheid van een
supersonisch toestel. Engeland heeft met
verticale opstijgingen al belangrijke erva
ringen opgedaan, hoewel het nieuwe sy
steem zich nog in een px-oefondervindelijk
stadium bevindt.
Frankrijk en de Verenigde Staten stellen
groot belang in een supersonisch lijntoe
stel. De mogelijkheid is dan ook niet uit
gesloten dat het een gezamenlijk Brits-
Amei-ikaans of Brits-Frans project wordt.
De snelheid welke men zich gedacht heeft
BEDRIJVEN TE VELSEN
Te Velsen zijn vergunningen ingevolge de
hinderwet verleend aan: A. A. A. Huybers,
Driehuizerkerkweg 77 te Driehuis, tot het
oprichten, in werking brengen en in werking
houden van een auto- en rijwielherstelplaats,
in het perceel Driehuizerkerkweg 77 te Drie
huis: C. Zwier. Kennemerlaan 226 te IJmui
den, tot het uitbreiden van het gax-age- en
stallingbedrijf door het bijplaatsen van di
verse werktuigen en motoren in het perceel
Kennemerlaan 224 te IJmuiden; N. den Har-
tog, Ernst Casimirlaan 68 te Overveen, tot
het oprichten, in werking brengen en in
werking houden van een inrichting voor het
beproeven van pompen, in een perceel gele
gen aan de Kwekerslaan te Santpoort; N.V.
Purfina Nederland. Bezuidenhoutseweg 74 te
's-Graven'nage, tot het wijzigen en uitbreiden
van een benzine-pompinstallatie, in het per
ceel Edisonstraat 4 te IJmuiden.
is 3200 kilometer per uur op een hoogte
van 13.000 metei\ De minimale kosten van
een dergelijk toestel wox-den op 100 miljoen
pond sterling geschat. Met ontwerp en
bouw zullen waarschijnlijk zeven tot tien
jaren gemoeid zijn.
Duncan Sandys heeft in het Lagerhuis
bekendgemaakt dat hij de Britse vlieg
tuigfabrieken, welke hij onlangs in enke
le machtige combinaties heeft gegx-oe-
peerd, met elkaar zal laten wedijveren
voor het ontwerpen van een supersonisch
toestel, maar ten slotte zal een groep de
opdx-acht krijgen.
