Horen en zien
Fantoom in de bar
Alphenaar
PANDA EN DE TROETELTROEP
Toch ió het
zo
AVONTUREN VAN EEN HOND
ROM EN MIOE
DONDERDAG 24 MAART 1960
>.A^SKQNWg|VG]E^;EN
Hete hangijzers
De radio geeft vrijdag
Ko van Dijk verlaat
Koek en ei"
Driedimensionale t.v.
Televisieprogramma
Spaans blijspel vervangt
Brecht's „Kreidekreis"
in Holland Festival
Postzegels
De negen muzen
Help U zelf
en Uw tafelburen
uit de (zuur)brand.
Bioscoopstaking in België
Veilingopbrengst collectie
Dreesmann overschreed
reeds 3 miljoen
DOOR
WILLIAM
IRISH
«fiTMMilaiiïïiTJfi
31. Panda begreep, dat hij erge last
1net zijn buurman zou krijgen, wanneer
de diefachtige tweeling zomaar in het
huis van buurman klom. „Kom terug!"
riep hij toesnellend. „Ted en Ed! Kom
onmiddellijk terug!" Maar het tweetal
luisterde niet. Zij konden het nu eenmaal
niet laten om hun kunnen te tonen, wan
neer zij een steile, haast onbeklimbare
muur zagen. Het was een kunststukje,
waar acrobaten bewondering voor zouden
hebben, maar Panda's biLurman, die op
gewonden naar buiten kwam snellen, be
keek de zaak anders. „Kom omlaag!"
raasde hij, „ga van mijn huis af, of ik
roep de politie!" „Nee! Niet de politie
roepen!" riep Panda verschrikt, „anders
ga ik de gevangenis in!" Verbaasd keer
de de buurman zich naar hem om. „Waar
om ga jij in de gevangenis als zij zich
misdragen?" vroeg hij. Omdat ik ver
antwoordelijk voor ze ben", antwoordde
Panda. „Het zijn troel els, die ik van
mijn tante heb geërfd. Ik moet ze op het
rechte pad houden". Maar dal rechte
pad loopt niet over mijn huis!" riep
buurman driftig. „Doe er iets tegen, of ik
laat jullie allemaal opsluiten! Allemaal!"
Dat was makkelijker gezegd dan gedaan.
„Joris!" riep Panda, „kun jij me niet
helpen? Jij zit daar maar en doet niets!"
„Zo wilt ge het toch zelf?" antwoordde
Joris. „Ge hebt me zelf voorgehouden,
dat ik altijd verkeerd handel. Ik heb u
moeten beloven, dat ik niets zou doen.
Welnu, als gehoorzame troetel houd ik
mij hieraan en doe niets
'ig|
'l/pl
Na een journaal met twee extra's, name
lijk opnamen van Kroesjtsjevs bezoek aan
Frankrijk en van de onderdrukte betogin
gen tegen het paspoortenstclsel in Zuid-
Af rika (waarvan drs. L. de Jong commen
taar leverde) kwam Milo Anstadt. met een
uitvoerige uitzending over de Boekenweek.
De schrijvers, dichters en essayisten kre
gen hierbij het volle pond in interviews
met Willem G. van Maanen, H. A. Gom-
perts en Gerrit Kouwenaar, maar van het
lezerspubliek heeft men zich wat gemak
kelijk afgemaakt door hier en daar vluch
tig iemand een microfoon onder de neus te
duwen. Veel kwam er op dit punt dan ook
niet uit waarom ook niet hier enige
selectie? Interessant was overigens de op
merking van de uitgever H. van der Horst,
dat boekbesprekingen voor de televisie in
de V. S. een bijzondere stimulans zijn ge
bleken voor het lezen van goede boeken.
Tegen de achtergrond van een straal
jager in een hangar op Volkel voltrok zich
vervolgens de wedstrijd „2 x 4 geeft acht"
tussen vliegpersoneel en gronddienst
waarbij de vergissingen van Thom Kelling
evenzeer de aandacht trokken als de
„Ramblers", het acrobatentrio de „Rath-
lems" en de luchtmachtkapel.
Het was jammer dat door de lengte van
deze uitvoering de aandacht niet meer zo
fris was voor het forum „Welbeschouwd",
dat het steeds beter doet, vooral naarmate
het zich aan betere hangijzers waagt, zoals
(deze avond) de dienstplicht voor meisjes
en de geboortebeperking. Vooral bij dit
laatste onderwerp ging het fel toe met vele
uitroepen en interrupties, waarbij opnieuw
mr. G. J. P. Cammelbeck zich een uitne
mend forum-voorzitter toonde. Het forum
lid ds. J. J. Buskes jr. kreeg na deze dis
cussie nog even gelegenheid tot een fel-
bewogen getuigenis tegen de Zuidafrikaan-
se apartheidspolitiek naar aanleiding van
het bloedvergieten in Sharpville.
Het programma werd nog gevolgd door
een uitzending van een oefenwedstrijd in
het Amsterdams stadion tussen het voor
lopig Nederlands elftal en „London-Combi-
nation".
's Middags konden de voetballiefhebbers
de voetbalwedstrijd tussen West-Duitsland
en Chili gespeeld in Stuttgart op het
scherm zien. Het werd een goede reportage
van een slechte wedstrijd, Leo Pegano was
de praatgrage commentator.
Beeldschermer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 12.00 AVRO. 16.00 VARA.
19.30 VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO.
23.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. en
reportages. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram en act. 9.00
Gymn. voor de vrouw. 9.10 Gram. 9.35 Waterst.
9.40 Schoolradio VPRO: 10.00 Tijdelijk uitgescha
keld. lezing. 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20
Voor de vrouw. 11.00 Voor de kleuters. 11.15 Viool
en piano. 11.40 Gram. AVRO: 12.00 Lichte muziek.
12.20 Regeringsuitz.: Landbouwrubr. 12.30 Land
en tuinbouwmeded. 12.33 Sport en prognose. 12.50
Gram. 13.00 Nieuws 13.15 Meded. en gram. 13.25
Lichte muziek. 13.55 Koersen. 14.00 Fluit en orgel.
14.40 Voordr. 15.00 Dagboek van een Grootvader,
hoorspel, en quizprogr. VARA: 16.00 Muzikale le
zing. 16.30 Voor de zieken. 17.00 Voor de jeugd.
17.55 Act. 18.00 Nieuws. 18.15 Polit. praatje. 18.25
Lichte muziek. 18.50 De puntjes op de i, praatje.
19.00 Voor de kleuters. 19.10 Instr. kwintet. VPRO:
De stad nu. lezing. 19.45 VPRO-nieuws. 20.00
Nieuws. 20.05 Overdracht van waarden, lezing.
20.20 Boekenweek, klankb. 20.40 Filmpraatje. 20.50
Furopa één. lezing. VARA: 21.00 Quizprogr. 21.50
Geen tijd voor helden, klankb. 22.15 Buitenlands
weekoverz. 22.30 Nieuws. VPRO: 22.40 Zorg om
de mens, gesprek. VARA: 23.00 Social, nieuws in
Esperanto. 23.10 Vergelijkenderwijs, muzikale
discussie. 23.55 24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.ber. 7.10 Gram. 7.30
Een woord voor de dag. 7.40 Gram. 8.00 Nieuws.
8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor de zieken.
9.30 Gram. 9.40 Voor de vrouw. 10.15 Gram. 10.30
Morgendienst. 11.00 Gram. 11.15 Progr. voor de
oudere luisteraars. 12.00 Viool en piano. 12.30 Land
en tuinb.meded. 12.33 Gram. 12.40 Rep. opening
Intern, tuinbouwtentoonst. Floriade te Rotterdam.
13.00 Nieuws. 13.15 15 jaar geleden, praatje. 13.20
Promenade-ork. en solist. 14.05 Schoolradio. 14.25
Omr.-kamerork. 14.55 Orgelconc. 15.10 Boekbespr.
15.30 Gevar. muz. 16.00 De grote wereldtuinbouw
tentoonstelling Floriade in Rotterdam, praatje.
13.15 Strijkkwart. 16.40 Gram. 17.00 Voordr. 17.20
Kamerkoor en orgel. 17.40 Beursber. 17.45 Gram.
18.00 Koorzang. 18.20 Gevar. progr. 18.50 Rege
ringsuitz.: De Stichting Bevordering Bescherming
Bevolking vraagt de aandacht van dc Nederland
se Noodwacht. Tom Lodcwijk, hoofd afdeling pu
bliciteit, spreekt over het onderwerp: On the
beach. 19.00 Nieuws en weerpraatje. 19.10 Op de
man af. praatje. 19.15 Jiddische liederen. 19.30
Radiokrant. 19.50 Gram. 20.00 Avondrust, hoorsp.
20.30 Gram. 20.40 Kunstrubriek. 21.00 De Bijbel in
het tijdbeeld van de kunst. 22.30 Nieuws. 22.40
Gram. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Langs we
gen van kunst en schoonheid, praatje. 23.35 Gram.
13.55—24.00 Nieuws.
5RUSSEL. 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Gram. (verv.).
:2.52 Weerber. 13.00 Nieuws. 13.15 Orgelrecital.
4.00 Schoolradio. 15.45 Gram. 16.00 Koersen. 16.06
Gram. 16.30 Ork.conc. 17.00 Nieuws. 17.10 Kamer-
muz. 17.45 Duitse les. 18.00 Koren. 18.10 Voordr.
18.20 Voor de soldaten. 18.50 Sportkroniek. 19.00
nieuws. 19.40 Gram. 20.00 Ork.conc. 20.40 Kunst-
kaleidoscoop. 20.55 Concert (verv.). 21.30 Strijk
kwartet. 22.00 Nieuws. 22.15 Lezing. 22.5523.00
Nieuws.
Van de acteur Ko van Dijk heeft de
AVRO een schrijven van de volgende in
houd ontvangen:
„Doordat mijn contract bij de Neder
landse Comedie in het seizoen 1960-1961 in
die zin is gewijzigd, dat het accent van
mijn werkzaamheden nog meer dan voor
heen op de regie van diverse stukken zal
komen te liggen, moet ik u mededelen, dat
ik met ingang van 1 september tot mijn
grote spijt niet langer in staat zal zijn
mijn medewerking te verlenen aan de pro
grammaserie „Koek en ei" bij de AVRO. Ik
kan u daarbij de verzekering geven," dat
ik deze beslissing ten zeerste betreur, te
meer omdat die een (naar ik hoop voor
lopig) einde betekent van de bijzonder
prettige samenwerking, met de AVRO en
regisseur Karei Prior, met wie ik nu al
ruim zes jaar in de radio op allerplezierig
ste wijze heb gewerkt."
Eind mei wordt in Londen de „Instrument,
Electronic en Automation Exhibition" ge
opend. die voor het eerst driedimensionale
televisie toont. Pye te Cambridge ontwik
kelde dit „3 d.-systeem", dat in de naaste
toekomst slechts voor industrieel gebruik
zal dienen.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journaal en weeroverz. KRO: 20.20
Gesprek. 20.50 Zout der aarde, TV-spel.
VOOR VRIJDAG
NTS: 20.00 Weekoverz. en reportage. 21.00—21.15
De zeven werken. 21.15—21.20 Genève als confe
rentiecentrum. Een filmverslag. 21.20—22.00 De
Perry Como Show. 22.00—22.20 De avond voor de
Grand National.
De Nederlandse T'oneelmanifestatie
De Nederlandse Comedie zal onder re
gie van Han Bentz van den Berg tijdens
het Holland Festival voorstellingen ge-
van van het zeventiende-eeuwse Spaanse
blijspel „Donna Diana" van de zeven
tiende-eeuwse Spaanse schrijver Augustin
Moreto y Cabana. Deze Nederlandse to
neelmanifestatie komt in de plaats van de
opvoeringen van Bertold Brechts „Der
Kaukasische Kreidekreis", die oorspron
kelijk voor het komende festival op het
programma stonden. De te hoge kosten
er spelen ruim 60 personen mee
vormden een onoverkomelijke belemme
ring.
Richard Flink zal dit spel van Brecht nu
waarschijnlijk in 1961 tijdens het festival
op de planken brengen dankzij bedragen
die nu kunnen worden bespaard. De op
voering van „Donna Diana" die de Ne
derlandse Comedie al voor haar normale
speelplan had voorzien, zal veel minder
duur zijn.
De begroting voor de presentatie van
„Der Kaukasische Kreidekreis" kwam
op minstens 130.000 gulden en een te ver
wachten tekort, dat ongeveer tweemaal zo
groot zou zijn als bij de laatste toneel
manifestatie. Op het tijdstip dat dit aan
het licht kwam begon de tijd te dringen
en bleef slechts de keuze over uit een aan
bieding van „Theater" om „Le diable et
le bon dieu" van Sartre en genoemde
„Donna Diana" van Moreto.
„Donna Diana" zal worden gespeeld in
een vertaling van Dolf Verspoor. Dr. An-
thon van der Horst maakte er muziek bij
en Wim Vesseur ontwerpt de decors en
V..
SINDS een paar jaar kan ik de harts
tocht van de postzegelverzamelaar begrij
pen. Als jongen van een jaar of zes, zeven,
ben ik er destijds mee begonnen en het
was werkelijk al een aardige collectie van
Nederlandse, Franse, Belgische en Duitse
zegeltjes. Met de argeloosheid van een kind
dat het kwaad van de wereld nog niet
kent, leende ik het album eens uit aan een
vriendje en vele weken later haalde ik be
teuterd het verfomfaaide en gekreukelde
boek onder het hoofdkussen
van een heel ander (ziek)
vriendje vandaan. Er zat toen
geen zegeltje meer in en op de
blanco vellen waren vreemd
soortige figuren gekrast. Dat
was het einde van mijn ver-
zameldrang. Althans, dat
meende ik veertig jaren lang.
Maar in de mens schijnen altijd dingen te
sluimeren die hij niet kent. En toen mijn
jongens enkele jaren geleden nog maar
heel vaagjes iets in postzegels wilden gaan
doen, ben ik te hulp gesneld; d.w.z. mo
menteel is ondergetekende degeen die zich
met de meeste hartstocht op dit bedrijf
heeft geworpen. Het schijnt of de veertig
verspilde en verspeelde jaren moeten wor
den ingehaald. Wanneer ik de talloos vele
lege bladen in mijn album bekijk, kom ik
steeds weer de plekken tegen waar de
zegels hadden moeten zitten, die ik destijds
heb bezeten: het koninginnetje met han
gend haar, de latere zegels van de koningin
in de gekleurde medaillons, de oude In
dische zegels, kortom, een mengeling van
weemoedige herinneringen en knagend
verwijt over de veertig jaren dat het ver
zamelen werd stop gezet na een zo kleine
tegenslag. Want wat is per slot van reke-
ning het verlies van een kinderalbum óp
zeven-jarige leeftijd? Een van mijn ken
nissen verloor bij het bombardement van
Rotterdam zijn prachtige verzameling en
hij bekende me, dat hij er om gehuild heeft
als een kind. Maar met de veerkracht van
een man die zich door niets laat ter neer
slaan, is hij na de oorlog opnieuw begon
nen. Dat is de ware verzamelaar met wils
kracht en energie.
Er zijn ook mensen die het leven laten
wanneer hun verzameling ver
loren raakt. Dat was het ge
val met Philippe de la Re-
notière von Farrari, die de
grootste postzegelverzameling
bezat welke ooit heeft be
staan. Gedurende de eerste
wereldoorlog vluchtte hij van
Parijs naar Zwitserland, en
aangezien de Franse regering hem als
vijandige vreemdeling beschouwde, legde
zij op al zijn bezittingen, waaronder de
postzegelverzameling, beslag. Dit beteken
de voor Von Farrari een zo grote slag, dat
hij van verdriet stierf. (Voor degenen die
er belang in stellen, vermelden we nog,
dat de verzameling van Von Farrari, om
gerekend naar de huidige koers, ongeveer
6 miljoen gxdden heeft opgebracht, maar
bij een beleidvoller verkoop had dit be
drag volgens deskundigen aanzienlijk ho
ger moeten liggen).
O ja, nu moeten we het nog hebben over
de postzegel met de hoogste nominale
waarde.
Daarover een volgende keer.
H. Pctillon
(Nadruk verboden)
Expositie in Delft. Onder auspiciën
van „De Kring", vereniging voor schone
kunsten te Delft, wordt ter gelegenheid
van de boekenweek in het rijksmuseum
„Huis Lambert van Meert" een tentoon
stelling gehouden, welke zondagmiddag
om half vier door de heer B. Wolken wordt
geopend. De tentoonstelling bevat hand
schriften, foto's, documenten en gepubli
ceerd werk van bijna alle moderne dich
ters van Nederland en Vlaanderen.
Advertentie
Houd altijd Rennies
bij de hand...
Dan kan overtollig maagzuur u niet deren.
Die één of twee tabletten doven uw pijn bij
voorbaat, als er eens iets verkeerd valt.
Gemakkelijk in te nemen die Rennies - onop
vallend - één voor één hygiënisch verpakt.
En nog lekker van smaak bovendien
kostuums. Leden van het Concertgebouw
orkest voeren de muziek uit. Albert Mol
neemt het balletgedeelte voor zijn reke
ning.
Ramses Shaffy, Eli Blom, Johan Fiolet,
Ellen Vogel, Petra Laseur, Nienke Sikke-
ma, Ko van Dijk, Adelheid van der Most
en Han Bentz van den Berg staan op de
spelersrol.
De voorzitter van de Belgische bond van
bioscoopdirecteuren heeft in Brussel me
degedeeld dat definitief tot een sluiting
van de bioscopen tussen 25 en 31 maart is
besloten. Deze „staking" is bedoeld om
de aandacht te vestigen op de naar de me
ning van bioscoopeigenaren onevenredig
zware lasten, die in België op de biosco
pen drukken en die des te zwaarder druk
ken, doordat de ontvangsten in de afge
lopen jaren onder meer als gevolg van de
televisie aanzienlijk zijn verminderd. Het
aantal bezoekers per jaar is volgens een
opgave van de Belgische bioscoopbond van
140 miljoen teruggelopen tot ongeveer 90
miljoen in het afgelopen jaar.
Geschat wordt, dat de gemeenten als ge
volg van het sluiten van de bioscopen een
bedrag van zeven tot acht miljoen Belgi
sche frank aan vermakelijkheidsbelasting
zullen derven. Van de ongeveer 10.000
werknemers in de Belgische bioscopen zul
len naar schatting 4.000 in aanmerking ko
men voor een werkloosheidsuitkering, die
rond 2.5 miljoen frank zal bedragen. De
overigen hebben andere middelen van
bestaan.
Op de tweede veilingdag van de collectie
Dreesmann bij Frederik Muller en Co te
Amsterdam kwamen dinsdag zilversmeed
werk en gouden en zilveren voorwerpen
onder de hamer (191 nummers), die totaal
1.164.165 opbrachten. Daarmede is de op
brengst na twee dagen gekomen op
3.238.765. De veiling duurt tot en met
vrijdag a.s.
De beroemde zoutvaten van Johannes
Lutma, de oude, werden voor 220.000
door een particulier in opdracht van de
gemeente Amsterdam aangekocht. De
eveneens befaamde zeventiende-eeuwse
zoutvaten van Adam van Vianen, waarop
de afbeeldingen van Kain, Abel, Abraham
en Isaac, zullen ook in Amsterdam blijven;
zij het dan in het Rijksmuseum. Zij zijn
door een Amsterdamse kunsthandel tot
162.000 opgeboden.
In tegenstelling tot de eerste dag was
er een betrekkelijk geringe belangstelling.
De definitieve bestemming van de kunst
schatten is nog steeds niet geheel duidelijk.
Het zijn namelijk lang niet altijd de direc
teuren van musea of de verzamelaars zelf
die bieden. De kunsthandelaars fungeren
meestal als tussenpersonen.
Advertentie
2021. Dat ging prachtig zo en ze hadden veel plezier. Maar Mioe wist het nog
mooier.
Ik weet wat! zei ze. Kijk, zie je die stapel planken achter ons? Als ik daar op klim
en jij gaat op de ivipplank zitten, dan spring ik naar beneden, en dan wip jij 'n eindje
in de hoogte!
Ja, leuk! zei Rom. Ik zit al!
Mioe klom op de stapel hout en keek naar beneden.
Daar kom ik hoor! Eén twee drie!
22)
HOOFDSTUK X
De zeventiende en zestiende dag voor de executie.
Lombard liep op en neer in de cel, de handen in zijn
zakken gestoken. Hij staarde naar zijn voeten, alsof
hij nu voor het eerst pas goed zag, hoe deze eigenlijk
werkten. Ten slotte staakte hij zijn geijsbeer en zei:
Hendy, je zult me méér moeten helpen. Ik ben geen
helderziende, ik kan haar niet uit een hoed te voor
schijn toveren.
Luister nu eens. antwoordde Henderson vermoeid
Ik heb er nog stééds weer over gepiekerd, totdat ik
er gek van werd. Ik droom er 's nachts zelfs van. Maar ik
kan mij er geen enkele bijzonderheid meer van her
inneren.
Maar heb je dan helemaal niet naar haar gezicht
gekeken? Ach, ik heb het natuurlijk wel gezien,
maar ik kan het me niet meer herinneren.
Laten we nog eens bij het begin beginnen en de
hele avond precies reconstrueren. Ja, kijk me maar niet
zo vreemd aan, het is momenteel het enige wat we
kunnen doen. Ze zat dus al aan de bar, toen je binnen
kwam. Geef me nu eens, zo je dat tenminste kunt, je
eerste indruk van haar. Denk er eens goed aan terug.
Een eerste indruk is vaak duidelijker dan latere im
pressies. Nu, wat voor indruk maakte ze op je? Een
hand, die naar de pinda's reikte. Lombard keek hem
vreemd aan.
Hoe kun je van je eigen kruk afglijden, naar een
andere kruk lopen en haar aanspreken, zonder haar te
zien? Je moet me dat eens leren. Je wist dat het een
vrouw was? Maar hoe ben je daar dan achter gekomen?
Ze had een rok aan, dus het was een vrouw, en ze
had geen krukken bij zich en was dus niet kreupel. Dat
waren de enige dingen, waar ik op lette. Ik keek dwars
door haar heen. Ze was eigenlijk lucht voor me. Ik zag
de hele tijd mijn meisje voor me! Heus, ik heb hele
maal geen aandacht aan haar besteed!
Lombard wachtte even, totdat de gemoederen weer
gekalmeerd waren. Hoe was haar stem? Kon je daar
iets uit opmaken? Waar kwam ze vandaan? Wat voor
type was het?
Ze was vrij ontwikkeld en heeft altijd in de stad
gewoond. Ze praatte gewoon, zoals iemand uit de. stad
doet. Even kleurloos als gekookt water.
Ze woont hier dus. Je hebt toch geen accent ge
hoord? Dat weten we dan tenminste. En wat deed je
in de taxi?
Niets.
En in het restaurant?
Henderson begon te rebelleren.
Niets. Heus, het heeft geen zin Jack Ik kan me niets
meer herinneren! Niets! Niets! Ze at en praatte, dat
is alles.
Ja, maar waar praatte ze over?
Dat weet ik niet meer. Ik kan me er geen woord
van herinneren. Het was trouwens niet bedoeld om
onthouden te worden.
We moesten de tijd vullen, de stilte breken. De vis
was voortreffelijk. Was de oorlog niet ellendig? Nee, ze
rookte geen tweede sigaret. Je maakt me nog gek!
Je moet wel érg veel van je meisje houden. Ja, dat
deed ik en dat doe ik nog. Maar daar hebben we het nu
niet over. En in het theater? Wat weet je daar nog
van?
Ik weet alleen nog maar, dat ze op een gegeven
moment is gaan staan. Ik heb dat al drie keer verteld.
En je hebt me zelf gezegd dat je daar niets aan hebt.
Ik weet alleen maar wat ze op een gegeven moment
deed, niet hoe ze er uit zag. Lombard wist van geen
wijken.
Ja, alles goed en wel, maar waaróm stond ze op?
Dat heb je me nog nooit verteld. De show was aan de
gang is het niet? Maar dan is er toch geen reden om
op te staan? Ik weet echt niet waarom zij opstond.
Ik heb haar gedachten niet gelezen.
Je hebt, geloof ik, zelfs je eigen gedachten niet
gelezen. Maar goed. daar zullen we het straks nog wel
over hebben. Hebben we eenmaal het gevolg ontdekt,
dan zullen we de oorzaak ook wel vinden.
Hij liep wat heen en weer en zei toen: Toen ze
opstond, keek je toch wel naar haar? Kijken is zui
ver een fysische bezigheid, zien een psychische. Het
eerst doe je met de pupillen van je ogen, het tweede met
de cellen van je hersenen. Ik heb de hele avond naar
haar gekeken, maar ik heb haar niet gezien. Je onder
vraging is een kwelling!
Lombard trok een nijdig gezicht.
Ik schijn het maar niet aan je te kunnen ontfut
selen. Er moet toch iemand zijn, die het me kan ver
tellen, iemand moet je die avond toch met haar gezien
hebben! Twee mensen kunnen toch niet zes uur achter
elkaar in de stad rondzwerven, zonder dat iemand
hen ziet!
Henderson glimlachte moeizaam.
Dat heb ik in het begin ook gedacht. Maar ik
kwam er achter, dat ik het daarbij bij het verkeerde
einde had. Er moet die avond een soort blindheid ge
heerst hebben. Soms heb ik mezelf wel afgevraagd óf
ik wel met een vrouw ben uitgeweest, óf ze geen hal
lucinatie is geweest, een uitivinding van mijn eigen
verbeelding.
Die mogelijkheid kun je meteen wel schrappen,
zei Lombard kortaf.
Tijd is om, zei iemand buiten de cel. Henderson
stond op, pakte een afgebrande lucifer van de grond op
en liep ermee naar de muur, waar een dubbele rij
streepjes op stond getekend. De bovenste rij was in
x-jes veranderd, de laatste van de onderste rij waren
nog streepjes. Hij trok door een van de streepjes een
lijntje en maakte er zo een x van. Daar hou je nu
mee op, zei Lombard. Hij spuugde in zijn hand, liep
snel op de muur toe en veegde met één beweging alle
kruisjes en streepjes uit.
Schuif eens iets op, zei hij, pen en papier te voor
schijn halend.
Laat mij voor de verandering maar eens staan,
zei Henderson. Je kunt daar onmogelijk met zijn
tweeën zitten.
Je weet dus wat ik hebben wil? Nieuw materiaal,
dat nog niet bewerkt is. Getuigen van het tweede plan,
mensen, die niet voor het proces gedagvaard zijn, die
zowel door de politie als je advocaat Gregory over het
hoofd zijn gezien.
Je wilt nogal wat! Geesten van het tweede plan
om een geest van het eerste plan op het spoor te ko
men. We moesten een medium inschakelen.
Het kan me niet schelen, of ze alleen maar even
tegen je zijn opgebotst, of je op het trottoir aan de
overzijde passeerden. Het gaat er mij om, dat ik de
eerste ben, die met ze spreek. Ik wil niet de restjes
van anderen. Ergens moeten we er toch een wig in
kunnen drijven, de ring openbreken. Het doet er niet
toe, hoe doorzichtig het is, maar ik wil een lijst van zulk
soort mensen opmaken. We beginnen dus opnieuw. De
bar.
De eeuwige bar, zei Henderson zuchtend. De
barman is al gebruikt Was er nog iemand anders be
halve jullie?
Nee. Denk er rustig over na. Forceer het niet.
Het komt niet in je herinnering terug, als je er te hard
over piekert. Dan verdwijnt het juist.
Vier, vijf minuten zwegen beiden.
Wacht even. Een meisje in één van de nissen
draaide zich om, om haar te kunnen nakijken. Toen we
weg gingen, viel me dat op. Bedoel je zo iets?
Lombard was aan het schrijven.
Ja, vertel me zulke dingen. Die dingen wil ik nu
juist horen. Weet je nog iets meer van dat meisje?
Nee. Ik weet nog minder van haar dan van de
vrouw, met wie ik uit ben geweest. Ik herinner tne al
leen nog maar, dat omdraaien van het hoofd.
Ga maar verder.
De taxi. Die is al afgewerkt. Je weet wel, die gek
ke chauffeur.
Het restaurant komt nu. Was er een juffrouw in
de vestiaire?
Ze is één van de weinigen, die een wettelijk ex
cuus heeft om zich alleen mij te herinneren. Ik was al
leen, toen ik mijn hoed en jas afgaf Mijn fantoom was
in het toilet verdwenen. Lombard was weer druk aan
het schrijven. Daar kan een juffrouw gezeten hebben.
Maar nu ze niet mét jou opgemerkt werd, is er nog
minder kans, dat ze zonder jou is opgevallen. En wat
verder? Werden er hier ook hoofden omgedraaid?
(Wordt vervolgd)
Advertentie
KRUISWEG 47-49 - HAARLEM
„DE LEEUW" door Joseph Kessel, uit
gegeven door H. J. Paris, Amsterdam.
Met dit door Halbo C. Kool voortreffelijk
vertaalde verhaal, heeft de bekende Fran
se correspondent met veel succes zijn
schreden op het pad van de litteratuur
voortgezet. Het is een dichterlijke vertel
ling vol dramatische spankracht spelend
in het natuurreservaat nabij de Kilimand-
sjaro in Oost-Afrika. De subtiele betrek
kingen tussen de dieren in 't reservaat en
het meisje Patricia, dochtertje van de En
gelse reservaatbeheerder John Bullit, spe
len een hoofdrol in dit bijzondere werk.
Patricia heeft een geheimzinnige in
vloed op de dieren, culminerend in haar
verbondenheid met King, een majestueuze
leeuw. De schrijver is de verbindende
schakel tussen de gebeurtenissen, die zich
aan het slot van het boek dramatisch ont
wikkelen. Met bijzonder veel moeite wint
de ik-figuur het vertrouwen van het meis
je. Een vertrouwen, dat zij verder alleen
maar schenkt aan haar vader, een oud
jager op groot wild.
Kessel schetst met veel gevoel voor
nuances de vriendschap tussen Patricia en
King, uitgroeiend tot bijna pathologische
vormen, als het meisje jaloers blijkt te
zijn op de leeuwinnen, die King vergezel
len. De figuur, die de dramatische ontkno
ping verhaast, is de jonge trotse Masai-
krijger, die naar de hand van Patricia
dingt en om indeuk op haar te maken bijna
ongewapend King te lijf gaat. Als beiden
in een verbitterd gevecht zijn verwikkeld,
komt John Bullit op het toneel, die King
doodt. Deze gebeurtenis heeft een desas
treuze uitwerking op de gevoelens van hel
meisje ten opzichte van haar vader. Zij
verwijdert zich van hem en Kessel is op
zijn best, waar hij de moeilijke gevoels-
veranderingen van het opgroeiende meisje
beschrijft. Een bijzonder boek in een kla
re, heldere stijl geschreven, dat zeker ver
dient met sympathie te worden gelezen.
