.Raadsel voor
Boekenhoekje
PANDA EN DE LIJF WACHTERS
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE
Kodak
Toch ió het
zo
doodt direct
elk insekt!
11
Twee hoogtepunten
De radio geeft vrijdag
T elevisieprogramma
Critiek van de AVRO
op een aantal bladen
C. 1. OERLEMANS
„Het Nieuwe Weekblad
T.V." thans verschenen
fototip nr. 4
Naam- en wapenwijziging
van Tsjechoslowakije
ADEMENDE
AARDE
Nederlandse erkenning van
„individueel klachtrecht"
Communist heeft recht op
rijbewijs in de VS.
Kort nieuws
Vervolgverhaal
door
M. G. Eberhart
Royale
spuitbus
slechts
Oude raadhuizen
DONDERDAG 7 JULI 1960
35. Panda en de lijfwacht merkten al
gauw, dat Palmer weer last met de moei
lijke jongens had. „Hun heli zweeft boven
de trein!" riep Panda, „en Bul heeft Pal
mer te pakken! Hoe kunnen we hem
helpen? Die trein halen we nooit op tijd
in!" „Dan zullen we de zaak eens tegen
houden," zei Jut, zijn geweer richtend.
Panda was benieuwd hoe Jut een rijden
de trein kon tegenhouden, maar hij had
de lijfwacht al zoveel meesterlijke dingen
met zijn geweer zien doen, dat hij niet
aan Juts woorden twijfelde. In spanning
wachtte hij af.Weer volgde een mees-
terschot. dat zo nauwkeurig op de koppe
ling gericht was, dat deze los schoot.. En
de achterste wagon, ontkoppeld van de
trein, verloor snel vaart. Palmer en Bul
merkten het. niet, want ze waren in een
druk gesprek gewikkeld. „Waar heb je je
miljoenen verborgen?!" riep Bul. „Ik
ik w-weet het niet!" stam.elde Palmer.
„Welles!" schreeuwde Bul. „Nietes!" gil
de Palmer. „Welles", hield Bul vol. „En
als je het nu niet gauw zegt, duw ik je
van de wagon!"
Het N.C.R.V.-programma van woens
dagavond had twee hoogtepunten: het te
levisiespel van de afgestudeerden der Arn
hemse Toneelschool ,,De hoogste tijd" ge
schreven door Peter Koen en het inter
view met de beeldhouwer Lipchitz, een
dynamisch stukje werk van de Amerikaan
se N.B.C ..Pas geperst" toonde eerst weel
de veelheid, waaruit. Pi Scheffèr kan put
ten (het interview met Bernard Haitink
vonden we daarin overigens weinig zeg
gend). De documentaire van Leen Val
kenier over het riviertje de Linge gaf
wel een reeks lieflijke beelden maar veel
te weinig uitleg.
De afgestudeerden van de Arnhemse
toneelschool hebben het spel „De hoogste
tijd" (men zou haast zeggen: een bange
droom van Peter Koen) op voortreffelijke
wijze gestalte gegeven. Velen zullen er
een zekere binding mee hebben ervaren
en er bestanddelen van eigen dromen in
hebben herkend. Deze communicatie was
zeker een verdienste van het spel, maar
de schrijver ontsteeg niet aan de beklem
ming van een benauwd waarnemer. Hij
moet overigens beslist meer van deze spe
len schrijven, het is de moeite waard,
ook van jonge spelers als deze, van wie
wij vooral Kitty Courbois en Hetty Prins
bewonderd hebben.
Het N.B.C.-interview met Lipchitz was
een uitstekende greep in studio-B. Afge
zien van soms wat gemakkelijke coupures,
waardoor het gezicht van de beeldhouwer
af en toe merkwaardig vertrok was
de film een kennismaking, die in vele
opzichten onthullend genoemd mocht wor
den. Grappig was ook het ontbi-eken van
alle schroomvalligheid bij de interviewer,
welk euvel vaak zoveel in het vage doet
blijven, en vooral de mededeelzaamheid
van de meester, welke helemaal „onder
uit." kwam!
Na de avondsluiting in het christelijk
conferentie-oord Het Brandpunt in Doorn
volgden nog twee N.T.S.-uitzendingen, één
over de behandeling in de Kamer van de
voetbal-totowet, waarbij diverse fractielei
ders ook voor de kijkers nog eens hun
standpunt samenvatten, en één over de
Tour de France.
Beeldschermer
HILVERSUM I. 102 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 12.00 AVRO. 16.00 VARA. 10.30
VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO. 23.00—24.00
VARA
VARA 7.00 Nieuws. 7.10 Gymnastiek. 7.23
Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram 9.00 Gymnastiek
voor de vrouw. 9.10 Gram. i 9.35 9.40 Waterst.)
VPRO 10.00 Dit en het andere gesprek 10.03
Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de vrouw.
11.00 Voor de kleuters. 11.15 Klavercimbelrecital.
11.40 Orgelspel. AVRO: 12.00 Lichte muziek. 12.20
Regeringsuitzending: Uitz. voor de landbouw.
12.30 Land- en tuinbouwmcdedelingen. 12.33
Sport en prognose. 12.50 Pianospel. 13.00 Nieuws.
1.1.15 Meded. en gram. 13.25 Lichte muziek. 13.55
Beursberichten. 14.00 Kinderkoor. 14.20 Voor
dracht. 14.40 Cello en piano. 15.05 Gevar. progr.
VARA: 16.00 Hammondorgelspel. 16.30 Voor de
zieken. 17.00 Concoursmuzick. 17.25 Voor de tou
rist en. 18.00 Nieuws. 18.15 Vlaamse notities.
18.20 Lichte muziek. 18.50 Act. 19.00 Voor de kin
deren. 19.10 Gram. VPRO: 19.30 Het platteland
nu. gesprek. 19.45 Op bezoek bij anderen, ge
sprek. 20.00 Nieuws. 20.05 Gezinsvorming en an-
cierde uitgaven van De Ploeg lezing. 20.10 Dieh-
lerbespreking. 20.20 Voordracht. 20.35 De mens
er. zijn werk. lezing. 20.50 Benelux, lezing.
VARA: 21.00 Quiz. 21.55 Lichte muziek. 22.15
Buitenlands weekoverzicht. 22.30 Nieuws. VPRO:
22 40 Zorg om de mens, gesprek. VARA: 23.00
Soc. nieuws in Esperanto. 23.10 Muzickrevue.
23.55 24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram. 7.45 Morgen
gebed en overweging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram.
8.50 Voor de vrouw. 9.40 Gram. 10.10 Gram. 11.00
Voor de zieken. 11.40 Gram. 11.50 Als de Ziele
luistert lezing. 12.00 Middagklok-noodklok. 12.03
Gram. 12.30 Land- en tuinb.mededelingen. 12.33
Gram 12.50 Act. 13.00 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer.
13.20 Lichte muz. 13.45 Voor de vrouw. 14.00
Promenade-ork. en sol. 14.50 Gram. (Tussen
13.30-17.30 Rep. Tour de France). 15.30 Voor de
zieken. 16.30 Zangrecital 17.00 Boekbespr. 17.15
Kinderkoor (in de pauze: gram.). 17.40 Beurs-
ber. 17.45 Amateursprogr. 18.10 Vaticaanse act.
13.25 Gram. 18.40 Tour de France. 18.50 Rege-
ringsuitz.: Emigratierubriek. Het emigratie
praatje van H. A. van Luyk. 19.00 Nieuws. 19.10
Act. 1.9.25 Memorandum. 19.30 Politiek praatje.
19.40 Gram. v. d. sold. 20.30 De schone van nooit
weer, hoorsp. 21.00 Lichtem uz. 21.20 Gevar.
progr. 21.50 Lichte muz. 22.15 Tour de France.
22.25 Boekbespr. 22.30 Nws. 22.40 Wordt er niet
teveel gepraat, lezing. 22.50 Gevar. progr. 23.55-
24.00 Nws.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Gram. 12.30 Weerber. 12.35 Gevar. mu
ziek. 12.52. Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Orgel
spel (in de pauze: gram). 14,00 Jonker Licht
hart. Vlaamse opera. 15.00 Gram. 15.30 Zangreci-
tal. 16.00 Koersen (tussen 16.00-17.00 Tour de
France). 16.06 Omr.ork. en solist. 16.35 Gram.
l'.OO Nieuws. 17.10 Lichte muz. 17.45 Gram. 18.10
Boekbespr. 18.20 Voor de sold. 18.45 Comm. Tour
de France. 19.00 Nieuws. 19.50 Gram. 20.00 SymL-
ork. (in de pauze: gram.). 22.00 Nieuws. 22.15
Kamermuz. 22.35. Gram. 22.55-23.00 Nieuws.
VOOR DONDERDAG
NTS: 20.00 Journ. en we'eroverz. VARA: 20.20
Act. 20 30 De wereld van vandaag. 20.40 TV-spel.
VOOR VRIJDAG
NTS.: 20.00 Weekoverz. KRO. 20.30 Filmcritick.
20.50 Filmrep. 21.25 Film. 21.50 Sportpraatje. 22.10
Epiloog.
Guggenheim-prijs. De Zweedse schil
deres Siri Derkert heeft de Guggenheim-
prijs van 5.000 kronen ontvangen.
De A.V.R.O. is van mening dat een toe
neming valt te constateren van in een ge
deelte van de vaderlandse pers versche
nen campagnes voor invoering van com
merciële televisie en tegen het huidige
omroepbestel. Dit is haar opgevallen naast
de in het afgelopen jaar toegenomen ob
jectieve publiciteit in dag-, week- en
maandbladen met betrekking tot de AVRO.
In het jaarverslag van de AVRO over
1959 merkt het AVRO-bestuur hierover op:
„Het komt ons voor geen toeval te zijn,
dat de desbetreffende bladen veelal finan
cieel in de commerciële televisie zijn ge
ïnteresseerd. Indien deze veronderstelling
juist is zou dit betekenen, dat een situatie
is ontstaan, die niet in overeenstemming
is met het goede journalistieke gebruik,
dat de redactie zich onafhankelijk moet
weten van de commerciële belangen van
het bedrijf."
In het jaarverslag spreekt het AVRO
bestuur zijn vreugde uit over het feit, dat
de overheid ten aanzien van de televisie
iets meer armslag naar zendtijd en finan
ciën heeft gegeven. Desondanks meent het
bestuur dat niet alleen het streven gericht
moet blijven op voortgezette uitbreiding
van de zendtijd, maar ook wordt de tot
standkoming op zo kort mogelijke termijn
van een tweede programma belangrijk ge
acht. De ervaringen die men met com
merciële televisie in andere landen heeft
opgedaan, zijn voor 't AVRO-bestuur me
de bepalend voor zijn blijvend afwijkend
standpunt inzake eventuele invoering van
commerciële televisie in ons land.
„Mocht de overheid besluiten het inlas
sen van reclame in de televisie toe te
staan, dan, zo menen wij, kan zulks alleen
op een wezenlijk verantwoorde wijze ge
schieden, indien een en ander wordt ge
realiseerd onder auspiciën van de bestaan
de omroepverenigingen en de Nederland
se Televisiestichting", aldus het AVRO-be
stuur in zijn jaarverslag.
In het verslag wordt medegedeeld dat
de AVRO eind 1959 voor het eerst in
haar bestaan 400.000 leden telde. De AVRO
bode had éen oplage van 440.000 exempla
ren. Voorts wordt geconstateerd dat de
financiële positie in 1959 uitermate gezond
bleef.
Advertentie
UW HAAR IS UW KROON
PERMANENT, een kwestie van ver
trouwen en zeer goed modelknippen.
Abonnementen voor watergolven
HAARKUNDIGE
Gierstraat 69 - Haarlem - Tel. 21736
Het eerste nummer van „Het Nieuwe
Weekblad T.V. onder redactie van de
heer P. A. G. de Ruwe is van de pers
gekomen. Het heeft tot devies „Tezamen
Vrij" gekozen en wordt op iniliafief van
een groep uitgevers, drukkers en indus
triëlen uitgegeven door de n.v. Het nieu
we Weekblad T.V. in oprichting te Am
sterdam. Zoals bekend verscheen veertien
dagen geleden het laatste nummer van het
Weekblad T.V.
De heer De Ruwe schrijft in het eerste
nummer onder meer dat zijn nieuwe vrije,
onafhankelijke blad in geest en wezen ge
heel het vroegere T.V. zal zijn. Redactio
nele leiding en medewerkers zijn dezelf
den. Gedurende enkele weken zal „Hei-
Nieuwe Weekblad T.V. verschijnen als
nooduitgave. Zo spoedig mogelijk hoopt
men evenwel het blad „in oude stijl" te
kunnen presenteren. Het eerste nummer
van de nooduitgave is op weekendformaat
utigevóerd in rotatieboekdruk (kranten-
druk) en telt zestien pagina's. Hel num
mer bevat onder meer de eerste afleve
ring van een door de heer De Ruwe ge
schreven serie artikelen onder de titel
„Wat gebeurde er achter de schermen?
waarom en hoe? werd ex-T.V. ge
stopt?" Het blad bevat de complete ra
dio- en t.v. programma's voor de komen
de week, een rubriek filmpremières en
actualiteitenrubriek, waar onder meer
wordt medegedeeld dat de programmalei-
per 1 oktober is benoemd tot hoofdredac-
is benoemd tot. hoofdredacteur van de
Katholieke Illustratie. Dit is inmiddels van
bevoegde zijde tegengesproken.
Advertentie
Maak Uw beeld niet te druk!
Kies steeds met zorg één motief.
Nóg een goede tip:
Gebruik
WENEN (UPI) De Tsjechoslowaakse
president Antonin Novotny heeft voorge
steld de officiële naam van zijn land te
wijzigen in de „Tsjechoslowaakse socialis
tische republiek". De president deed dit
voorstel op het partijcongres dat dinsdag
in Praag werd geopend.
Novotny stelde ook voor het wapen van
Tsjechoslowakije, een leeuw, te vervangen
door een vijfpuntige ster, aldus radio-
Praag.
De officiële naam van Tsjechoslowakije
is sinds de oprichting in 1918 „Tsjechoslo
waakse republiek". Novotny's voorstel werd
eenstemmig aangenomen en zal spoedig
door het parlement worden bekrachtigd.
Over het vijfjarige plan, dat loopt van
1961 tot 1965, zei Novolny dat het erop
gericht is de industriële produktie verder
t.e verhogen. Hij wees erop dat de huidige
industriële capaciteit die van 1937 vier
maal overtreft.
Novotny beloofde dat. Poolse, Hongaarse
en Oekrainse minderheden in het land het
recht zullen krijgen eigen scholen en cultu
rele instellingen te stichten.
Advertentie
23, Daar heb je dan onze Koen. Hij was een aardig speelgoedsoldaalje, en hij stond
tussen het. andere speelgoed in een groot warenhuis.
Koen droeg een keurig soldatenpakje en op z'n hoofd een grote muts. Wat zag hij
er kranig uit in z'n kleurige, uniform!
De hele dag konden de kinderen naar hem kijken; maar als de avond ktoom werd
het icnrenhuis gesloten.
Dan was er niemand meer in het. gebouw dan de portier, die de deuren op slot deed.
Waterstof, dat het lichtste element op
aarde is, wordt in de hogere lagen van de
atmosfeer in grote hoeveelheden aange
troffen. De snelheden van de moleculen zijn
afhankelijk van het gewicht en de tempe
ratuur. Omdat waterstof zo licht is, zijn de
moleculaire snelheden eveneens aanzien
lijk, en hoewel de gemiddelde snelheden
der deeltjes een lagere waarde hebben dan
11,2 km. per seconde (de ontsnappingssnel
heid) zullen er toch altijd deeltjes zijn die
een zó grote vaart hebben, dat zij'in het
wereldruim ontsnappen.
Volgens de onderzoekingen die in het
kader van het Internationale
Geofysische jaar zijn verricht,
geschiedt dit ontsnappen van
de waterstofatomen zeer ge
leidelijk, met een snelheid van
ongeveer 1 miljard waterstof
atomen per kubieke centimeter
per seconde. Dit getal zal de
meeste lezers niet veel zeggen,
en wanneer we het vrij mogen vertalen,
komt het er op neer, dat onze planeet per
etmaal 7000 ton waterstof kwijtraakt. Op
zichzelf lijkt dat niet zo erg, maar wan
neer dit dag in dag uit gebeurt, eeuwen,
neen, duizenden en tienduizenden jaren
achtereen, zou dit een verlies betekenen,
dat lelijk in de papieren loopt. En houden
we rekening met de leeftijd die de aarde
wordt toegeschreven, dan zouden we
momenteel vrij magertjes in onze waterstof
moeten zitten.
Maar dat blijkt, niet hel geval. De aarde
wordt niet steeds lichter door het wegge-
vluchte waterstofgas, want uit de wereld
ruimte blijkt zij de verloren gegane hoe
veelheid ook ongeveer weer op te nemen.
Zij ademt als het ware uit, maar ademt
ook weer in. Deze aanvulling krijgt zij o.a.
uit de wereldruimte, waarin zich even
eens ijl waterstofgas bevindt. Dit inter
planetaire waterstofgas stroomt ten gevolge
van het magnetische veld van de aarde op
hoge breedte binnen in onze atmosfeer.
Het is weliswaar geïoniseerd waterstofgas,
dus ontdaan van elektronen, maar daar be
hoeven we ons geen zorgen over te maken.
Het .voornaamste is, dat de verdwenen
hoeveelheid ook ongeveer weer
wordt aangevuld, zodat we
voorlopig aan een tekort niet
behoeven te denken.
Door dit binnenstromen van
interplanetair gas op hogere
breedten, is het voorts gemak
kelijk in te zien, dat de „dikte"
en de dichtheid van de aard
atmosfeer (te rekenen boven 200 km) op
grotere breedten een hogere waarde ver
toont dan elders.
We zullen dit onderwerp thans laten
rusten en liever eens spreken over dieren
die verondersteld werden honderden mil
joenen jaren geleden te zijn uitgestorven,
doch die in onze tijd nog steeds blijken te
bestaan. Kennelijk hebben zij destijds hun
overlijdensbericht niet gelezen.
Daarover een volgende keer.
H. Pétillon
Nadruk verboden.
STRAATSBURG (ANP) De verklaring
dat Nederland het „individuele klacht
recht" voorzien in de Europese Conventie
voor de Rechten van de Mens, erkent, is
woensdag bij de secretaris-generaal van
de Raad van Europa gedeponeerd. Dit ge
schiedde door de permanente vertegen
woordigster van Nederland bij de Raad
van Europa, mejuffrouw mr. M. Z. N. Wit-
teveen.
De erkenning van het individuele klacht
recht door Nederland betekent, dat ieder
op Nederlands grondgebied (ongeacht zijn
nationaliteit), die meent, dat te zijner aan
zien de Nederlandse overheid een van de
rechten, in de Europese Conventie voor de
Rechten van de Mens omschreven, heeft
geschonden, een klacht in kan dienen.
Ieder, dat wil zeggen elke particulier, ook
elke groep van particulieren, bijvoorbeeld
een vereniging. Wel moeten eerst de na
tionale rechtsmiddelen uitgeput zijn.
De vijf staten-leden. die het individuele
klachtrecht nog niet hebben erkend, zijn
Engeland. Frankrijk. Griekenland. Italië en
Turkije. Frankrijk heeft, als enige van de
vijftien, de Europese conventie zelf na de
ondertekening nog niet geratificeerd.
NEW YORK.(AFP) De staat heeft niet
het recht een rijbewijs te weigeren aan een
Amerikaans burger, omdat hij communist
is, zo heeft het hooggerechtshof van de staa
New York bepaald.
Het hof deed deze uitspraak naar aan
leiding van een beroeo van Benjamin Da-
vis, een neger die-voorzitter is van het wet
gevend comité van de communistische par
tij en lid is geweest van de Newyorkse ge
meenteraad. De autoriteiten hadden gewei
gerd zijn rijbewijs te verlengen, nadat hij
vorig jaar schuldig was bevonden aan het
maken van propaganda voor de communis
tische partij.
Eervol ontslag. Aan de directeur van
de Nederlandse Emigratiedienst, mr. J. A.
U. M. van Grevenstein. is op zijn verzoek
met ingang van 1 juli op de meest eervolle
wijze ontslag verleend. De heer D. H. Hof-
meijer zal zijn taak voorlopig overnemen.
45)
Dodie keek hem aan en schudde het hoofd. „Ik heb
niemand gezien".
Hij pakte haar hand. „Kom, Dodie, je moet iemand
anders verteld hebben van die boot. Je moet gepro
beerd hebben iets uit te vinden, iets te onderzoeken, ant
woord te vinden op een paar vragen die in je opgeko
men waren. Wat is het geweest?"
„Ik heb het niemand verteld behalve jou en de she
riff, Caycé. Ik heb niemand iets gevraagd. Ik vertel
je de waarheid".
„Ze is hier binnen", zei de sheriff, terwijl hij de
deur opende. Een man in uniform trad de kamer bin
nen. „Neemt u me niet kwalijk, juffrouw Howard", zei
hij. „We hebben hier mensen om de omgeving te door
zoeken. Kunt u ons daarbij met iets helpen? De klein
ste bijzonderheid die u zich kunt herinneren, kan ons
misschien van nut. zijn om hem te identificeren".
I.uke trok Cayce's aandacht en maakte met zijn hoofd
een bevelend gebaar in de richting van de hal. Cayce
gehoorzaamde met. tegenzin. Luke sloot de deur weer.
Midge zat nog steeds op de trap. Henry in zijn inva
lidenwagentje, 'sloeg alles gade, zijn ogen stonden als
vurige kolen in zijn witte gezicht.
Heerlijke geuren van verse koffie zweefden door het
huis. Op de tafel stond een zilveren blad met fijne
porseleinen kopjes en een grote keukenkoffiepot, die
helemaal niet op zijn plaats was op dat zilveren blad
en duidelijk Judith's gemoedstoestand verried. Reeds za
gen ze lichten overal rondom het meer, de vlug uit
schietende stralen van enorme zoeklichten. In de verte
riep iemand een ander een instructie toe. De deur naar
het terras werd opengegooid en Roddy kwam binnen.
„Wat is er gebeurd? Moeder zegt dat iemand gepro
beerd heeft Dodie te wurgen. Ze zei dat het met haar
sluier gebeurd was".
Midge vertelde het hem. Henry richtte zijn ingezon
ken. brandende ogen op Roddy.
Roddy vroeg: „Wie heeft het gedaan? Wie zou Do
die kwaad willen doen? Waarom?"
Cayce ging naar het terras en stak een sigaret op.
Het was niet waarschijnlijk dat er twee moordenaars
waren althans een moordenaar en een aspirant-moor
denaar binnen die kleine groep personen uit de naas
te omgeving van de rechter en van Dodie. Dus was het
waarschijnlijk dat degene die de rechter had vermoord,
om de een of andere reden bang was, al had Dodie dit
ook tegengesproken. Hij was er zeker van dat ze de
sheriff niet alles had verteld wat ze wist of althans
alles wat ze dacht. In haar zenuwachtigheid moest ze
op een keer iets hebben losgelaten, iets hebben gevraagd
dat de moordenaar bad gewaarschuwd. Het is moeilijk
om een getuige te beschermen, had de sheriff gezegd.
Blanche's sluier was op een afschuwelijke manier een.
ideaal wapen, want er bleven geen vingerafdrukken op
achter; hij was sterk en dodelijk en verblindde het
slachtoffer. Maar Blanche zou zeker geen wapen ge
bruiken dat direct in haar richting wees. Roddy, Henry,
zelfs Midge als hij iedereen uit de buurt tot de ver
dachten wilde rekenen geen van hen zou Dodie aan
vallen. Dan bleven alleen John en Zack. Maar John was
verdwenen voordat Dodie zich het geval met de boot
had herinnerd, of dat kleine, maar veelbetekenende feil
dat ze nog steeds geheim hield; ze zou dus geen kans
hebben gehad om daarover met John te praten. Dan
was er nog de waarschijnlijkheid, nog niet bewezen
maar toch wel aannemelijk, dat John vermoord was.
Met Zack had ze niet gepraat, meende Cayce. Mis
schien was de' lijst van verdachten te kort. Er was.
altijd nog de mogelijkheid dat er een onbekende vijand
van de rechter in het spel was., iemand van wie zij
geen van allen af wisten, maar die zo'n sterke behoefte
had aan beveiliging, dat hij Dodie daarvoor moest
vermoorden.
Maar waarom zou hij John vermoord hebben?
Om dezelfde reden, natuurlijk! John was misschien
ook door iets, waarvan hij zelf geen vermoeden had,
in het bezit van een gegeven dat voor de moordenaar
gevaarlijk was. Maar hij kon of wilde nog steeds
niet aannemen dat John vermoord was.
De schijnwerpers ontplooiden zich waaiervormig; ze
waren begonnen bij het mangrovenbosje. het kleedhokje
en de dichte begroeiing rondom het meer, en verspreid
den zich nu. Hij vroeg zich af of ze bij het zoeken mis
schien ook het lijk van John zouden vinden.
Ze vonden het lijk van John niet; ze vonden niemand.
Tegen de ochtend was het onderzoek gevorderd tot. de
boomgaard van Blanchaard, maar tegen die tijd was
het nog maar een oppervlakkig onderzoek.
Er brandde licht op Blanchaard; Blanche zat te
wachten toen Luke nog eens met haar over haar rouw
sluier kwam praten. Ze had niemand in huis gehoord;
ze had de deur niet horen openen; niemand had geklopt
of haar geroepen. Het bleek dat er een tijdsverloop
van ongeveer twee uren was' dat nagegaan moest wor
den nadat Cayce naar de pier was gegaan en ten
slotte naar Johns huisje, en ook nadat Blanche naar
boven was gegaan en Roddy- in zijn auto gestapt om,
naar hij zei, naar Tampa te rijden.
„Waarom ben je naar Tampa gegaan?" vroeg Luke.
Roddy haalde de schouders 'op. „Ik weet het niet.
Ik wilde zomaar ergens naar toe gaan. Ik liep een bar
binnen en heb wat gedronken." Zijn ogen flikkerden
verachtelijk. „Als u een alibi voor me zoekt mis
schien herinnert de kastelein me zich nog. Het was de
Lotus Bar."
Cayce kon zich niets herinneren dat Lotus Bar heette,
maar Luke knikte.
„Het is een drukke bar; misschien herinneren ze zich
jou .nog., misschien, .ook. niet."..
Roddy vroeg: „Wilt u proberen voor iedereen een
alibi te vinden? Ik verzeker u dat ik nooit mijn moe
ders sluier zou nemen om Dodie te wurgen. Waarom
zou ik?"
Nadat de sheriff weg was, bleef Cayce nog wat op
de veranda zitten roken en in de duisternis turen, en
gadeslaan hoe het zwart van de nacht in grijs over
ging. Het zou gaan regenen, hij kon het ruiken. Zelfs
Ouwe Stinkerd was de laatste nachten merkwaardig
stil geweest.
Ineens ging hij recht overeind zitten; hij voelde een
tinteling onder zijn huid. Hij kende de gewoonten van
krokodillen. Aangetrokken door de reuk van bloed
gingen ze hun prooi zoeken, grepen hem en namen
hem dan mee naar een of ander verborgen inhamme-
t.je in het moeras en wachtten. Ze hielden niet van pas
gestorven vlees. Het was niet eens nodig een lijk van
gewichten te voorzien en in het meer te laten zakken
totdat de modderige bodem het naar beneden gezogen
had. In geen enkel meer, waar krokodillen waren.
Het begon te regenen, met zacht geroffel, maar al
spoedig werd het een harde stortregen.
Wanneer er al sporen in het mangrovenbosje waren,
die overdag aan het licht zouden zijn gekomen, dan
had de regen ze nu wel uitgewist.
HOOFDSTUK XXI
Cayce luisterde naar het geroffel van de regen op
het dak, terwijl hij naar de witte keuken terugliep om
een kop koffie te maken. Hij wist dat het dorstige land
het water opzoog, maar op dit ogenblik leek het hem
een vijand toe, een natuurkracht die losgebroken was.
Hij nam de koffie mee naar de studeerkamer.
Hij werd wakker met zijn hoofd op de schrijftafel,
terwijl de lamp met de groene kap brandde. Iedere
spier was stijf en vermoeid. Het regende nog steeds.
Hij liep zachtjes naar boven, want er was nog geen
levensteken van Roddy of Blanche, maar toen hij weer
beneden kwam en naar de keuken ging. was de regen
opgehouden en boorde de zon zich door de paar over
gebleven grijze wolken. Toen hij buiten kwam, stonden
de plantage-arbeiders al op hem te wachten; hij voelde
dat ze al van de moordaanslag van de vorige avond
afwisten, maar ze vroegen hem niets. Vreemd maar
voor het eerst sinds hij teruggekomen was, leek het
alsof de aanplant en de gehele onderneming een soort
nieuw contract, met het leven gesloten hadden. Gedeel
telijk was dit natuurlijk het gevolg van de weldadige
regen, maar gedeeltelijk ook omdat hij ineens, als het
ware na éér. nacht, enige vooruitgang kon bespeuren.
De oostelijke boomgaard en de westelijke boomgaard
warén nu schoon; het ploegen en eggen had bijna on
middellijk resultaten opgeleverd. Hij zette de mannen
weer in de grootste aanplant, de zuidelijke boomgaard,
aan het werk.
(Wordt vervolgd)
Advertentie
vlido
'n Erdal produkt... dus goed
Drie jaar geleden heeft de Bulgaars-
Franse fotograaf Arielli in ons land op
namen gemaakt voor twee foto-albums.
Het eerste „Pavs Bas" (Editions des
Ides et Calendes, Neuchatel - 1958) gaf
een algemene maar weinig karakteristie
ke fotografische impressie van ons land
en volk. Het tweede, „OUDE RAADHUI
ZEN", dat thans bij Kosmos Amster
dam verschenen is, vormt een veel boei
ender, gesloten fotoverhaal, dat waard was,
verteld te worden.
Arielli kwam tot het idee voor dit album
doordat hij getroffen was door wat hij
noemde de wonderlijke tegenstelling, die
onze raadhuizen voor hem opleverden:
naar uiterlijk architectonische monumen
ten van een glorieus verleden, naar func
tie nog steeds „springlevende middelpun
ten van het. hedendaagse leven en streven,
van heel de lokale samenleving en fol
klore".
Dat contrast intrigeerde hem en dat heeft
hij in foto's willen vangen. Het is hem
slechts zelden volkomen gelukt zoals bij
voorbeeld in die plaat van de landelijke
vroedschap van Groot-Schermer, die in
haar knusse raadszaaltje vol Goudeneeuw-
se relieken de Schermerdansers, gehuld
in fraaie Westfriese kostuums, op een
glaasje „rood" onthaalt: een tafereeltje,
waarin alle oudvaderlandse zin voor ge
moedelijke democratische traditie neerge
slagen schijnt te zijn. Ook Haarlem le
verde zijn aandeel: Arielli betrapte er on
der andere een deftige trouwerij met bij
behorend bekijks en voorts ook de ge
ruchtmakende „provinciëndag", tijdens
welke jonge meisjes in streekklederdrach-
ten de burgers voor het Stadhuis onthaal
den op allerlei regionale lekkernijen. Ge
lukkig voor onze reputatie, heeft Arielli
de trieste afloop van dit folkloristische
feest de plundering op de Grote
Markt niet vereeuwigd, maar alleen de
charmante ouverture: de afdaling der pro
vinciemaagdekens van de stadhuistrappen.
Zo zijn er nog een aantal platen, waarin
de fotograaf de ontmoeting tussen het ver
steende verleden en de hedendaagse men
selijke verhoudingen op treffende wijze
gestalte gegeven heeft, maar in de gi-ote
meerderheid van de foto's domineert toch
de verstilde architectonische schoonheid
boven de dynamiek van het leven-van-alle
dag, zoals zich dat in en om onze raad
huizen afspeelt. Waarbij gaarne erkend
wordt, dat die architectuur vooral in Ariel-
li's detailopnamen alle recht wedervaart.
Jan Mens schilderde, in lyrische ontboeze
mingen, die hier en daar rijkelijk gezwol
len aandoen, de cultureel-historische ach
tergronden bij de foto's.
Vervanging in „Don Pasquale". Eugenia
Ratti heeft door ziekte haar medewerking
aan de opvoeringen van Don Pasquale door
de Nederlandse Opera moeten afzeggen.
De rol van Norina zal nu worden gezongen
door Adriana Martino op 6 juli te Den
Haag (Koninklijke Schouwburg) en door
Marilyn Tyler op 8 juli te Rotterdam en
12 juli te Utrecht.
