De Schaduw speelt verstoppertje
HENSEN
De brug der zuchten
Fa. B. ENGELENBERG
M TROTS
MA1sT 28.75
PANDA EN DE JACHT OP DE MILJOENENHOED
DE REIS VAN KOEN EN LINNIE'
J
DONDERDAG 6 OKTOBER 1960
11
Reizen en kronkelen
De radio geeft vrijdag
T elevisieprogramma
Rijk betaalt toch reis
van militair naar
zieke vader
Drie nieuwe korte
Nederlandse films
Alan Paton bekroond
och ió het zo
COMPLOT
VAN GRAF
ROVERS
V
QFFICIèlE VERKOOP SIKKENS LAKKEN
ROMAN VAN ALAIN PAGE
Vertaling uit het Frans
door Margot Bakker
SPORT-TRUIEN
WERK-TRWEN
natuurlijk
PAARLAARSTEEG 1
Amerikaans bloed voor
Nederlandse Rode Kruis
KLEUTER
JASJES
54. „IK zal u graag bewijzen, dat mijn
lwed een fortuin bevat, agent," zei Pal
mer. „Gaat u maar mee." De politieman
wierp een fronsende blik op Panda, Joris
en de dikkerd en de vagebond, die onop
vallend achter hen aanschuifelden. „Niet
allemaal tegelijk!" zei hij. „Eerst moet
deze heer zijn bewijs leveren, daarna ko
men jullie aan de beurt.Toen bemerk
te hij, waar Palmer hem heen bracht.
„Wat?! Bevindt de hoed zich in een goo-
cheltent?" vroeg hij argwanend. „Wou u
soms met een goocheltoer bewijzen, dat er
een fortuin in die hoed zit? Denk erom,
waarde heer, de politie is niet gediend
van truukjes.De miljonair antwoordde
niet, maar zijn gedrag toonde duidelijk
aan, dat hem aan goocheltoeren weinig
gelegen was. Bonkend stormde hij het
toneeltje op, waar de grote Balony juist
zijn hoedennummer inleidde. „Dat is 'm!
Dat is mijn hoed!" grauwde Palmer, op
de goochelaar toespringend. Doch de vin
gervlugge artiest wist de hoed met in
gewikkelde bewegingen buiten zijn bereik
te houden. „Als dat de eigenaar van de
hoed is, is het ook de uitvinder van de
geld-uit-hoed truuk!" zo flitste het door
zijn brein. „Die komt wel erg ongelegen.
Maar ik ben niet van plan hem mijn
mooiste succesnummer te laten beder
ven. En met dezelfde vingervlugheid
verschikte hij snel iets in het binnenste
van het hoofddeksel.
De veelbereisde en welbespraakte dr.
Van Egeraat zal ons in de komende we
ken meevoeren langs de schoonheden van
onze eigen steden en landschappen. Woens
dagavond opende hij de reeks „Reizen
door Nederland" met een bliksembezoek
aan Zeeland. De Zeeuwse stromen en
„zwevende" stadjes zijn volgens de ami
cale reisgids een bezoek alleszins waard.
Wij, medebehorend tot zijn „beste men
sen", hebben ons met genoegen door hem
laten leiden en vinden dat het toerisme in
eigen land zich geen betere pleitbezorger
kan wensen. Mieke Verstraete en Kees
Brusse begaven zich hierna op „Kronkel
wegen, in casu voerden zij afzonderlijk en
samen schetsjes op naar teksten van Si
mon (Kronkel) Carmiggelt. De laatste
zorgde zelf voor een inleiding over zijn
broodwinning als „stukkies"-schrijver van
een landelijk dagblad. Kees Brusse beeld
de een A. O. W.-mannetje uit dat filoso
feerde over titels van bibliotheekboeken.
Mieke Verstraete bracht een gekke juf
frouw Aleid, vertellend over haar avon
tuurtjes met Spaanse en Portugese man
nen, op het scherm. Kostelijk was het
echtpaar Brusse in het schetsje „Rose an
jers", waarin een bepaald soort conversa
tie, aangeduid als „langs-elkaar-heen-klet-
sen", werd gevoerd.
Met alle waardering voor het acteur
schap van Kees Brusse en Mieke Ver
straete menen wij dat de speciale beko
ring die het werk van Kronkel zo typeert
niet helemaal uit de verf kwam. Het meest
geslaagd was naar onze smaak dan ook
het verhaal „Twintig jaar", dat.Carmig
gelt zelf vertelde. Het forum „Welbe
schouwd" gaf ditkeer zijn oordeel over
uiteenlopende onderwerpen als jeugdhu-
welijken, cultuurpolitiek en het subsidie
beleid van de overheid ten aanzien van
de beeldende kunsten.
Als dessert was er een Eurovisie repor
tage uit het Londense Wembley stadion
van de Horse of the year-show een span
ned springconcurs waarbij Aad van Leeu
wen het commentaar verzorgde.
Beeldschermer
HILVERSUM I. 402 m. 7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.10 Gram.
7.30 Een woord voor de dag. 7.40 Gewijde muz.
8.00 Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor
de zieken. 9.35 Waterst. 9.40 Voor de vrouw. 10.10
Gram. 10.15 Morgendienst. 14.45 Zangrecital. 11.15
Progr. voor de oudere luisteraars. 12.00 Gram
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Lichte muziek.
12.53 Gram. en act. 13.00 Nieuws. 13.15 Promena-
de-ork. en sol. 14.05 Schoolradio. 14.25 Omr.orkest
en sol. 15.20 Gram. 15.30 Lichte muz. 16.00 Gram.
16.15 Gram. 16.3 Pianorecital. 17.00 Voordr. 17.20
Meisjeskoor en instr. ens. 17.40 Beursberichten.
17.45 Gram. 18.00 Fanfaremuz. 18.20 Licht progr.
13.50 Regeringsuitzend.: De volksontwikkeling in
deze wereld, door mr. L. B. van Ommen, chef
afd. volksontwikkeling van het min. van Onder
wijs. Kunsten en Wetenschappen. 19.00 Nieuws.
19.10 Op de man af, praatje. 19.15 Gram. 19.30
Radiokrant. 19.50 Lichte muz. 20.15 Gevar. progr.
21.30 Samenzang. 22.00 Gram. 22.15 Gram. 22.30
Nieuws. 22.40 Intern, oriëntatie in kerk, zending
en oecumene, lezing. 23.00 Kamerork. 23.45 Gram.
23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 12.00 AVRO. 16.00 VARA.
19.00 VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO.
23.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. en
event, act. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram, en event, act.
9.00 Gymn. v. d. vrouw. 9.10 Gram. 9.40 School
radio. VPRO: 10.00 Dit en het andere, lezing. 10.05
Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de vrouw. 11.00
Voor de kleuters. 11.15 Twee violen. 11.35 Orgel
spel. AVRO: 12.0 Lichte muz. 12.20 Regeringsuitz.:
Uitz. voor de landbouw. 12.30 Land- en tuinbouw-
meded. 12.33 Sport en prognose. 12.50 Carillon- en
draaiorgelmuziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded. en
gram. 13.25 Lichte muziek. 13.55 Beursber. 14.00
Matrozenkoor. 14.20 Voordr. 14.40 Gevar. progr.
VARA: 16.00 Grepen uit de muziekgeschiedenis,
muzikale lezing 16.30 Voor de zieken. 17.00 Voor
de jeugd. 17.53 Act. 18.00 Nieuws. 18.15 Pol. uitz.
18.25 Lichte muz. 18.50 De puntjes op de i, lezing.
19.00 Voor de kinderen. 19.10 Kinderkoor. VPRO:
19.30 De stad nu, lezing. 19.45 VPRO-nieuws. 20.00
Nieuws. 20.05 Boekbespr. 20.10 Piano en viool.
20.30 De mens en zijn werk, gesprek. 20.50 De
wereld vergadert, lezing. VARA: 21.00 Quiz. 21.50
Een school waar ze recht op hebben, klankbeeld.
22.15 Buitenl. weekoverz. 22.30 Nieuws. VPRO:
22.40 Zorg om de mens, gesprek. VARA: 23.00
Soc. nieuws in Esperanto. 23.10 Vergelijkender
wijs, muzikale lezing. 23.55—24.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.00 Popul. muz. 12.30 Weerber. 12.35 Pianospel.
12.50 Beursber. 13.00 Nieuws. 13.15 Orgelspel. (Om
13.30 Gram.). 14.00 Schoolradio. 15.45 Muziek v.
blaasinstrum. 16.00 Beursber. 16.10 Operettemuz.
17.00 Nieuws. 17.10 Lichte muz. 17.45 Duitse les.
13.00 Gram. 18.10 Voordr. 18.20 Voor de soldaten.
1-3.50 Gram. 19.00 Nieuws. 19.45 Lezing. 20.00 Sym
fonie-orkest en soliste. In de pauze: 20.55—21.10
Kunstkaleidoscoop). 22.00 Nieuws. 22.15 Moderne
kamermuziek. 22.55—23.00 Nieuws.
VOOR DONDERDAG
NTS: Journ. en weeroverz. KRO: 20.20 Docu
mentaire over het kerkgebouwa. 20.30 Rep. van
de uitreiking van de Televisieprijs „Prins Bern-
hard Fonds". 21.00 De brug der zuchten, TV-spel.
VOOR VRIJDAG
NTS: 20.00 Journ. en weeroverz. AVRO: 20.30
Maandelijkse TV-kroniek. 21.00 Reisbeschrijving
met illustraties. 21.15—22.10 Gevarieerd progr.
99
99
Een moment uit het K.R.O.-t.v.spel
„De brug der zuchten", dat vanavond
op de beeldbuis komt. Hier een dans
scène met Coen Flink (op de brug
gezienen B. Droog.
Advertentie
Zeeuws museum. Provinciale Staten van
Zeeland hebben besloten tot een „Zeeuwse
Museumstichting". Het doel van de Stich
ting is het inrichten, beheren en in stand
houden van musea voor geschiedenis, kunst,
oudheidkunde, natuurhistorie, geologie en
paleonthologie. Het ligt in de bedoeling een
museumkundige te benoemen. Er is reeds
een natuurhistorische verzameling voor 't
museum aanwezig en men hoopt subsidies
van rijk, provincie en gemeente te ontvan
gen teneinde de verzameling uit te breiden.
Onlangs werd aan een minderjarige be
roepsschepeling, die bij de Koninklijke Ma
rine in Nieuw-Guinea dient, in verband
met ernstige ziekte van zijn vader in Ne
derland extra verlof verleend. De reis
kosten moest hij echter zelf betalerü
Het Tweede-Kamerlid mr. Schouwenaar
(P.v.d.A.) had hierover aan de minister
van Defensie vragen gesteld. De minister
heeft nu geantwoord, dat de voorschriften
voor buitengewoon verlof op 's rijks kos
ten, dat aan beroepsmilitairen in bepaalde
gevallen wordt verleend, zijn uitgebreid.
Elke gehuwde Nederlandse militair, die
in het buitenland dient, heeft aanspraak
op vervoer voor rijksrekening, indien zijn
echtgenote of kind in levensgevaar ver
keert. Minister Visser meent echter, dat
het billijk is deze faciliteit ook te verlenen
aan de minderjarige ongehuwde beroeps
militair, indien een van zijn ouders in
levensgevaar verkeert. De bewindsman
overweegt hierbij dat gelet moet worden
op de plaats die de ouders in het leven van
een minderjarige in het algemeen innemen
en op de financiële draagkracht van de
minderjarige in het algemeen.
Gisteren zijn in speciale voorstellingen
in Amsterdam en Den Haag drie korte
films in Nederlandse première vertoond:
Vervloeiende Grenzen" van Jaap S.
Nieuwenhuis, „Een Zondag" van Joan
van der Keuken en „De Wadlopers" van
E. van Moerkerken. Elk van deze drie
films toont duidelijke gebreken en zij over
tuigen dan ook niet. „Een Zondag" van
de jonge Amsterdamse fotograaf bezit
echter positieve kwaliteiten genoeg om
een duidelijke belofte in te houden.
Zijn speelfilm van dertien minuten ver
telt van een jongeman, die zondags steeds
met zijn vriend en diens meisje uitgaat
en die van een conflict van het paar ge
bruik maakt om het meisje zijn liefde te
verklaren. Zijn stem commentarieert dit
gebeuren. Van der Keuken maakt in zijn
beelden de dramatische ontwikkeling ech
ter niet waar, onder andere omdat hij de
tijd niet heeft spanningen en karakters op
te bouwen. Hij had dan ook verstandig ge
daan van een minder pretentieus scena
rio uit te gaan. In sommige beeldenreek
sen zit beslist stuwing, de fotografie is
sterk sfeerscheppend en met enkele shots
uit een auto is een originele ruimtewer
king bereikt. Zijn spelers blijken in de
meeste beelden verstard.
„Vervloeiende Grenzen" van Jaap S.
Nieuwland evenals de andere twee
films met steun van het ministerie van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen ge
maakt viel na een begin, dat wel iets
deed verwachten, bitter tegen. Mooie beel
den vaak, maar aan elkaar gelast op een
wijze die indruist tegen elementaire mon-
tagewetten.
„De Wadlopers" van E. van Moerker
ken reeds dit voorjaar in Cannes ver
toond is eveneens te prijzen om de
fraaie beelden. Hoewel het verhaal drama-
tsiche kansen genoeg bood is daar door de
filmer geen gebruik van gemaakt. Van
Moerkerken heeft zich op vele zijpaden
begeven en dat houdt de vaart van het
verhaal nodeloos tegen.
De Zuidafrikaanse romanschrijver, Alan
Paton, schrijver van onder andere „Cry
the beloved Country" heeft gisteravond de
vrijheidsprijs 1960 ontvangen tijdens het
negentiende jaardiner van „Freedom Hou
se" in Hotel Plaza.
Archibald Macleish, een Pulitzerprijs-
winnaar, dichter en toneelschrijver, over
handigde een bronzen plaat waarin de
woorden: „Uw woorden en daden zijn
machtige wapens in de strijd voor de rech
ten van de mens" waren gegrift.
Overige winnaars van de vrijheidsprijs
zijn generaal Dwight D. Eisenhower (1945),
Sir Winston Churchill (1955) en dr. Paul-
Henri Spaak (1959).
r
Omstreeks het jaar 1100 v. Chr. waren
het in Egypte niet meer de paria's die zich
aan grafplunderingen en grafschennis
schuldig maakten, maar het waren vooral
de gravenwachters, priesters, opzichters,
districtshoofden en zelfs functionarissen,
die wij thans als gouverneur zouden be
titelen, en aan wie het oppertoezicht van
de koningsgraven was toevertrouwd. Dat
waren in die dagen de mensen die de stu
wende en organiserende krachten verte
genwoordigden bij de graven-
roof op grote schaal, al moet
onmiddellijk worden toegege
ven dat zij voor het vuile
werk wel speciale lieden zul
len hebben uitgekozen.
Er kwam natuurlijk wel
eens wat aan het licht. Anders
zouden de Egyptologen niet zo
goed met de gang van zaken op de hoogte
kunnen zijn. Zo werd bijv. eens een graf-
roverscomplot opgerold dat een aardige
zij het weinig verheffende schildering
geeft van de toestanden in die dagen. De
zaak werd aan het rollen gebracht door een
zekere Peser, die hoofd was van Oost-
Thebe en waarschijnlijk zijn collega van
West-Thebe een beentje wilde lichten.
Peser klaarde dus zijn collega aan betrok
ken te zijn geweest bij een grafroverscom-
plot. De zaak werd zoals dat méér gaat
terdege door een commissie onderzocht,
maar de beschuldigingen van Peser wer
den resoluut van de hand gewezen. Wat
immers was het geval? De commissie had
inderdaad een aantal grafplunderingen ge
constateerd, maar dit aantal klopte niet
met het aantal dat Peser had genoemd. Dus
werd de hele beschuldiging afgewimpeld!
Peser voelde zich door deze grenzeloze on
beschaamdheid natuurlijk zwaar veronge
lijkt en wilde zich nu rechtstreeks tot de
farao wenden. Maar dat was nu juist het
moment waarop zijn tegenstanders hadden
gewacht. Want Peser volgde hierdoor niet
de voorgeschreven weg en daarom was hij
nu strafbaar geworden. Nü waren de rollen
omgekeerd en werd Peser in staat van be
schuldiging gesteld. Van aanklager werd
hij aangeklaagde en hij werd gedwongen
zichzelf voor het gerecht van
meineed te betichten en zich
schuldig te verklaren.
Zo kon het recht worden
verwrongen in het corrupte
Egypte van 3000 jaar geleden.
Maar deze geschiedenis had
nog een klein staartje. Want
kort na Peser's beschuldiging
werd toch nog een deel van dit grote
gr af roverscomplot ontdekt, blijkbaar aan
het rollen gebracht door een man die
zich nu eens niet liet omkopen. Vijf graf-
rovers uit dit complot werden gegrepen en
hun namen werden ons door de geschrif
ten overgeleverd. Maar we voelen er niets
voor u de namen te noemen van een wa
terdrager, een boer, of een negerslaaf, die
natuurlijk het loodje moesten leggen, ter
wijl de mannen achter de schermen, t.w.
de corrupte overheidsdienaren, ongemoeid
werden gelaten.
Wat we echter wel willen noemen, is de
staat, die de inhoud van de krop van een
kip tot staatseigendom verklaart!
Daarover een volgende keer.
(Nadruk verboden).
H. Pétillon
Kinderboekenweek. De zesde Neder
landse Kinderboekenweek zal vrijdag
avond 28 oktober in het ministerie van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen
worden geopend. Mr. H. J. Schölvinck,
directeur-generaal voor de Volksontwikke
ling bij genoemd departement, zal bij die
gelegenheid de prijs voor het kinderboek
1959 uitreiken. Dr. N. Beets, wetenschappe
lijk medewerker van het pedagogisch in
stituut der Rijksuniversiteit te Utrecht zal
een referaat houden over Het moderne
pedagogische Klimaat en het Kinderboek.
Het Hofstads Jeugdorkest zal de avond op-
i,,stèren met werken van Renooy en Pur-
cell.
Advertentie
Doofstraat 59 - Haaricm - Tel. 15252
MASKERS
STOFBRILLEN
159160. Ze konden niets meer doen, om het gevaar af te wenden... De stroom
voerde het vlot snel naar de ivaterval; er was geen tijd meer om te proberen, het
naar de kant te sturen en vast te leggen.
Ze waren alle drie naar binnen gevlucht.
Pas op! Zet je schrap en houd je vast! riep Koen.
Als we maar niet omslaan! zei Pobbel ontdaan.
Daar was heel veel kans opHet vlotje dreef steeds sneller naar de gevaarlijke
plaats; ze konden het bruisen van het vallende water al duidelijk en steeds dichter
bij horen
18)
„Wat je van hem gezien hebt moet voldoende zijn
om je daarvan eveneens te overtuigen."
Jane glimlachte vluchtig. Zij gluurde naar het profiel
van de man naast haar. Als het gezicht in rust was had
hij een beeld uit de klassieke oudheid kunnen zijn.
Terence reed met tamelijk grote vaart Taunton door.
Het was een provincieplaats van middelmatige grootte
en al gauw sloegen zij de eerste zijweg rechts in, die
naar Attow leidde. Nog eens ruim twintig kilometer
verder hadden zij het doel bereikt.
Nadat zij het dorp waren doorgereden zagen zij het
huis vrijwel dadelijk. Het heette de Manor en het
droeg zijn naam met eer. Het was een plomp gebouw,
met torens aan weerskanten, die kennelijk naderhand
waren aangebouwd met als enig doel het huis een soort
schijnaristocratie te geven.
Voor het huis strekte zich een grasveld uit, afgesloten
door een roestig smeedijzeren hek. Terence remde en
stopte. Hij hielp Jane uitstappen.
„Tamelijk somber gebouw, vind ik. De Schaduw had
je wel iets beters cadeau kunnen doen."
„Vind je dat?" vroeg ze lachend.
Terence liep naar het hek en duwde het open. Tot
zijn verbazing liep het verbazend licht. Hij bleef een
paar tellen staan om het van onderen tot boven te
bekijken.
Toen wenkte hij Jane om hem te volgen. Terence
lachte. Zij liepen de oprijlaan af en bereikten het bor
des, waarvan de treden half onder het mos waren ver
dwenen.
Terence duwde tegen de deur en die ging bijna van
zelf open. Zijn wantrouwen nam toe.
Zij stonden in een ruime hall, die een sombere indruk
maakte. Aan deze hall grensde een reusachtige zaal
met een ouderwetse schoorsteen van gebeeldhouwd
eikenhout. Er boven ontdekten zij een afbeelding in
gedreven koperwerk, eveneens vrij oud
Terence gooide een raam open, maar veel lichter
werd het daardoor niet. Het klimop langs de voorgevel
viel in dichte takken over de ramen en liet weinig licht
door.
„Een prachtig decor om er Shakespeare te spelen,"
zei hij. „Kom je, Ophelia?"
Jane kwam naast hem staan. Hun stemmen klonken
hol en onwezenlijk in de lege ruimte.
„Zouden we de moordenaar van oom Polonius nog
vinden?" zei ze lachend.
„Wie weet?"
De klank van zijn stem verbaasde haar even, zo ern
stig kende zij hem niet. Lane kreeg meer en meer
een zonderlinge gewaarwording. Zijn zesde zintuig was
klaar wakker en waarschuwde hem voor dreigend ge
vaar. Het ergerde hem dat hij in het geheel niet kon
uitmaken vanwaar d3t gevaar moest komen.
Hij voelde als het ware dat zij werden gadegesla
gen, maar toen hij het grote vertrek had doorzocht had
hij niets gevonden.
„Wat heb je toch, Terence?" vroeg Jane.
„Niets, liefste."
Hij sloeg zijn arm om haar middel en gaf haar
een zoen.
„Dat is nu het liefste wat ik doe," zei hij, „een mooi
meisje een zoen geven in zo'n oud kasteel. Ik zie dan
al die eerbiedwaardige spoken voor me, die ik er mee
erger."
„Doe je het alleen daarom?" vroeg Jane.
„O, nee," zei hij. En heel zacht: „Ik vind je mond
ook erg lief."
Hij greep haar hand.
„En nu gaan wij op zoek naar het testament van
oom Percy. Weet jij waar het moet liggen?"
„In de brandkast. Dat dat heeft de Schaduw ten
minste gezegd."
„Goed zo," zei hij opgewekt, „ik houd van nauwkeu
rige mensen. Op naar de brandkast"
Die vonden zij in een vertrek, dat het meest op een
voormalige bibliotheek leek. Stapels stoffige en half
vermolmde planken stonden er tegen de muur. Daar
tussen ontdekten zij in het midden van een wand een
stalen deur. Tot hun schrik stond deze deur bij hun
binnenkomst wijd open. Lane ging er met trage stap
pen naar toe. De brandkast was volkomen leeg. Hij
keerde zich om en lachte spijtig.
„Ik vrees, dat de Schaduw te veel heeft beloofd,"
zei hij.
„Niets te vinden, Terence?"
Terence schudde het hoofd. Het was voor Jane een
teleurstelling, maar zij hield zich goed. Ze kwam naar
Lane toe. -
„Goed beschouwd is het zo misschien beter," zei ze
met een stem, die zij met inspanning van alle krach
ten gewoon liet klinken.
Terence legde zijn hand op haar schouder.
„Jane, eigenlijk denk ik aan iets heel anders. Het
testament zal er wel geweest zijn, maar iemand anders
is ons voor geweest."
„Wie zou.."
Hij verstarde opeens en fluisterde:
„Wacht hier op mij. Blijf tot elke prijs op precies
dezelfde plek staan. Als je ziet dat iemand je tot min
der dan vijf meter nadert ga je schreeuwen, dan kom
ik. Ik blijf in de buurt."
Verbaasd keek zij toe, hoe Lane zich geluidloos ver
wijderde. Zij vroeg zich af hoe hij het klaarspeelde
geen plank in die wrakke houten vloer te laten kraken.
In de hall was een brede stenen trap, die naar de
eerste verdieping leidde. Lane ging onhoorbaar naar bo
ven en doorzocht een voor een de vertrekken daar.
Hij vond niemand.
In het laatste rook hij bij zijn binnenkomst tabaks
lucht. Al gauw had hij een sigarettepeuk gevonden.
Hij liet geen tijd verloren gaan, rende weer naar
beneden en zocht de deur die toegang gaf tot de
kelders.
Hij nam zijn zaklantaarn en waagde zich op de
glibberige en uitgesleten keldertrap. De kelders waren
m het gestente uitgehouwen en de wanden dropen van
het vocht
Bij het minieme schijnsel van zijn lantaarntje had
hij al een twintig meter afgelgd, toen hij plotseling
bleef staan. Hij hoorde iets schuifelen. Hij knipte zijn
lamp uit en drukte zich tegen de muur. Heel langzaam
schoof hij verder. Hij luisterde scherp en voelde nau
welijks enige opwinding. Nu kon hij het schuifelend
geluid beter onderscheiden: het was alsof er iemand
met zijn hand langs de muur streek om in het donker
beter de weg te kunnen vinden.
Lane lachte inwendig hartelijk bij de gedachte, dat
die onbekende en hij dadelijk tegen elkaar konden op-
botsen zonder elkaar zelfs maar te hebben gezien.
De aanval kwam onverwacht. Zijh voet kwam met
een obstakel in aanraking en het geluid weerglamde
door de gewelven. Hij kreeg zelfs niet meer de gelegen
heid afstand tussen zichzelf en de muur te scheppen.
Hij werd krachtig in de borst getroffen en wankelde.
De lantaarn viel hem uit de hand.
Hij liet zich over de grond vallen dwars op de
looprichting. In de duisternis hoorde hij de onbekende
aanvaller duidelijk hijgen.
Lane scharrelde in 't donker vooruit, met zijn armen
ver naar voren gestoken. Hij sloot z'; plotseling om een
paar benen. Een dof gegrom ontstond en daarop volg
de een geweldige klap op zijn schedel. Hij krabbelde
echter overeind, liet de benen los en stootte zijri vuist
vooruit, die op iets neerkwam, dat meegaf. Een sissend
geluid alsoi' er een band leegliep en daarna een plof.
Lane bukte zich om zijn lantaarn te zoeken maar
kreeg een schop die hem deed wankelen.
Zijn schouder deed heftig pijn. De man scheen weer
te naderen. En opeens werd zijn hals door een paar han
den omkneld. Hij had zelfs niet tijdig overeind kunnen
komen.
Tweemaal bonkte zijn hoofd met kracht tegen de
granieten wand. In een laatste reflexbeweging hief hij
zijn knie op. Wat er daarna volgde was een dierlijk
huilen. Lane was los en stond duizelig cp. Hij kwam
dichterbij, stuitte op iets zachts en stootte tweemaal
uit alle macht toe. Niemand zou tegen een dergelijke
bewerking bestand zijn gweest en de onbekende maak
te geen uitzondering. Lane hoorde hem hikken, daarna
kwam er een lange zucht en de tegenstander viel
hem letterlijk in de armen. Hij liet de man niet al
te zacht neerploffen en zocht naar lucifers.
(Wordt vervolgd)
Advertentie
een grote collectie
TRUIEN en PULLOVERS
voor heren en jongens
NOORSE - ITALIAANSE
BELGISCHE - ENGELSE
en bekende HOLLANDSE
merken
longens Pullovers v.a.
longens Truien
Heren Pullovers
Heren Truien
v.a.
v.a.
v.a.
11.75
15.25
12.25
28.85
Zeer sterke wollen
truien met rokraag
21.25
Voor het beste
Kwasi onverschillig, maar toch ook wel
een tikkeltje wit om de neus lagen woens-
digmiddag een dertigtal bemanningsleden
dagmiddag een dertigtal bemanningsled
van een Amerikaanse escorte-onderdeel,
dat een bezoek brengt aan Rotterdam,
op lange tafels in de cantine van de Ma-
rine-Onderzeedienst aan de Waalhaven al
daar. Het waren de eersten van een groep
van 158 vrijwilligers, die zich hadden aan
gemeld om bloed af te staan aan het Ne-
derlandsche Rode Kruis. De anderen wa
ren gaan passagieren.
Veel moeite bleef dus zonder resultaat
voor dokter A. W. Mellema, directeur van
de Bloedtransfusiedienst in Rotterdam, die
de cantine met de medewerking van de
Koninklijke Marine had ingericht tot een
provisorisch gastencentrum. En zijn ploeg
van assistenten had ook weinig tijd nodig
om de 15 liter kostbaar bloed af te tappen
uit de veelal bont getatoueerde armen.
De beloning voor de donors was sim
pel: een kop sterke koffie.
In Amsterdam stonden de andere Ame
rikaanse „Jantjes" bloed af. De beman
ning van de raketkruiser „Boston" die
thans met zijn lanceerinrichtingen, waar
uit de gele raketneuzen steken, te kijk
ligt in de Amsterdamse haven, kwam in
groten getale: 297 man. Het bloed zal ge
bruikt worden voor de verwerking tot plas
ma en verschillende derivaten door het
Centraal Laboratorium van 't Roode Kruis
in Amsterdam.
Advertentie
zo schattig staan
onze bijzonder
fraaie
in vrolijke vlotte
kleuren
zuiver wol
geheel met TEDDY
gevoerd
Grote keuze
WOLLEN MUTSEN
Exclusieve Baby. en Kleuterkleding
GEN. CRONIÉSTRAAT 133 - TEL. 57731
