IJmuider Courant | 1960 | 31 december 1960 | pagina 23

ANT01NE EN ZIJN GOEDE FEE

Het brandende dal

Lijdensweg van veertig paarden

PANDA-EN DE MEESTER-VODDENRAPER

KONING BAR BONIX I

Anty Westerling volgt
bij AVRO Tlieun
Lammertse op

rHoe is het ontstaan?^

J

De radio geeft zondag

De radio geeft maandag

T elevisieprogram ma

Routinewerk

door Radu Tudoran

Prinses Margaret naar
Ierland

Dit woord
BOLWERK

ZATERDAG 31 DECEMBER 1960

62. Toen de dames en heren de her
berg zagen, bleven enkelen weifelend
staan. Waar breng je ons nu heen, Cla
ra?" vroeg een der heren aan opa's doch
ter. „Ik dacht dat we een gecostumeerd
bal in een nette nachtclub zouden hebben,
maar dit is een doodgewone herberg in een
achterbuurt!" „Het is geen gewone her
berg," antwoordde opa's dochter, „want
je wordt er bediend door heren uit de

beste families. Mijn eigen man werkt er
als kelner! Dat is heel bijzonder, niet
waar?" Ondanks deze woorden voelden de
meesten van het gezelschap er toch niet
veel voor om naar binnen te gaan. „Het
is zo'n oud vervallen gebouiv," zeiden ze,
„dat kan niet veel zaaks zijn." Maar toen
zag een der heren het bord, dat Panda
bij de ingang had gezet om bezoekers af
te schrikken. „Het is in orde, lui!" riep

hij. „Kijk mao,r, een tientje entree! Als
je zóveel moet betalen om alleen maar
binnen te komen, moet hel wel iets héél
bijzonders zijn." Dat vonden de anderen
ook en dus duwden zij allen Panda een
tientje in de hand en stormden naar bin
nen „Tjonge!" mompelde Panda. „Dat is
heel anders gelopen, dan ik bedoelde! Die
hoge prijs heeft ze juist naar binnen ge
lokt! Wat zal opa. wel zeggen?!"

Advertentie

HILVERSUM I. 402 m. 0.30—2.00 AVRO. 8.00 VARA.

10.00 VPRO. 10.30 IKOR. 12.00 AVRO.

17.00 VPRO. 17.30 VARA. 20.00—24.00

VARA.

AVRO: 0.30—2.00 Toespraak. 0.32—2.00 Gram.
VARA8.00 Nieuws. 8.18 Gelukwensen van zee
varenden en gram. 9.20 Gram. 9.45 Geestelijk le
ven. lezing. VPRO: 10.00 Voor de jeugd. IKOR:
10.30 Ned. Herv. kerkdienst. 11.30 Vragenbeantw.
VPRO: 11.45 Berichten uit de kerken. AVRO:
12.00 Lichte muz. Als intermezzo: Sportspiegel.
13.00 Nieuws. 13.07 De toestand in de wereld,
praatje. 13.17 Meded. of gram. 13.20 Vërz.progr.
voor de soldaten. 14.00 Boekbespr. 14.20 Kamer
koor. 14.35 Toneelbeschouwing. 14.50 Viool en
piano. 15.15 Radio-philharm.orkest en solist. 16.10
Dansmuz. 16.40 Sportrevue. VPRO: 17.00 Nieuw-
jaarstoespr. 17.15 Kamerkoor en orgel. VARA:
17.30 Amus.muz. 17.50 Nieuws en sportjournaal.
18.30 Nieuwjaarswensen. 18.40 Cabaret. 19.10 Ver
andert de tijd.. - verandert de mens.., klankb.
AVRO: 20.00 Nieuws. 20.05 Lichte muz. 20.35 Het
is nog geen: pom-pom-pompömhoorspel. 21.20
Fine Nacht in Venedig, operette (gram.). 22.00
Gram. 22.30 Nieuws. 22.45 Act. 23.00 Zang en pia
no. 23.15 Sportuitsl. 23.20 New York calling. 23.25
Met de Franse slag. 23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 0.30-2.00 NCRV. 8.00
NCRV. 9.30 KRO. 17.00 IKOR.
19.00 NCRV. 19.45—24.00 KRO.

NCRV: 0.30 Dit weet ik. toespr. 0.40—2.00 Gram.
8.00 Nieuws. 8:15. Geestelijke liederen. 8.30 Mor
genwijding. 9.15 ^Orgelconcert. KRO: 9.30 Nieuws.
9.4o Gram. 9.55 Hoogmis. 11.30 Gram. 11.50 Harp-
recital. 12.15 Gram. 12.30 Lichte muz. 12.55 De
kerk zijt gij. lezing. 13.00 Nieuws. 13.05 De hand
san de ploeg, lezing. 13.10 De Wadders, hoorspel.
13.30 Strijkork. lï.aö-Gram. 14.00 Voor de kinde
ren. 14.30 Nieuwjaarsbal. 16.00 Gram. 16.25 Voet
baluitslagen. 16.30 Vespers. IKOR: 17.00 Voor de
jeugd. 17.15 Gemeentezang door de jeugd. 17.45
Mensen, lezing. 18.00 Het geladen schip, lezingen.
13.30 Nieuwjaarsreceptie. NCRV: 19.00 Nieuws
uit de kerken. 19.05 Samenzang. 19.30 Weg en
werk der kerkhervormers, lezing. KRO: 19.45
Nieuws. 20.00 Cabaret. 20.30 Promenade-ork. en
sol. 21.20 Leeuw met verlof, hoorsp. 22.25 Boek
bespreking. 22.30 Nieuws. 22.40 Avondgebed. 22.55
Radio-philharm.ork. 23.35 Fluit en piano. 23.55
24.0 Nieuws.

BLOEMENDAAL. 245 m. - 1223 kC/s.

9.30 ds: G. Toornvliet van Bloemcndaal. 11.00
ds. A. Vos van Wassenaar (uitzend, van de dienst
voor belangstellenden op 25 december om 19.30
uur). 14.45 Kinderdienst. 15.30 ds. L. Berger van
Halfweg.

BRUSSEL. 324 m.

12.00 Nieuws. 12.03 Lichte muz. 12.15 Amus.ork.
12.30 Weerbericht. 12.35 Amus.ork. (verv.). 13.00
Nieuws. 13.15 Voor de sold. 14.00 Gram. 15.15
Voet.balrep. 17.00 Nieuws. 17.05 Gram. 17.30 Sport
uitsl. 17.35 Gram. 18.00 Idem. 18.30 Godsd. half
uur. 19.00 Nieuws. 19.30 Gram. 20.00 Hoorsp. 21.00
Gram. 22.00 Nieuws. 22.15 Gram. 23.00 Nieuws.
23.05 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.

HILVERSUM I. 402 m. 7.00 - 24.00 AVRO.

AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuws. 8.15 Gram. 9.00 Gymn. voor de oudere
luisteraars. 9.10 De groenteman. 9.15 Gram. 9.35
Waterst. 9.40 Morgenwijding. 10.00 Gram. 11.00
Fïlharm.ork. 11.45 Voordr. 12.00 Zangrecital. 12.30
Land- en tuinb.meded. 12.33 Voor ons platteland,
lezing. 12.43 Orgelspel. 13.00 Nieuws. 13.15 Meded.
en gram. 13.25 Beursber. 13.30 Lichte muz. 14.00
Gram. 14.30 Gram. 14.50 Voordracht. 15.05 Gram.
16.45 Voor de jeugd- 17.05 Voor de padvinders.
17.20 Voor de jeugd. 17.50 Militair comm. 18.00
Nieuws. 18.15 Polit. lezing. 18.25 Promenade-ork.
en sopr. 19.00 Pianorecital. 19.25 Muzikale lezing.
13.45 Voor de jeugd. 20.05 Gevarieerd progr. 22.30
Nieuws, beursberichten van New York en meded.
22.45 Journaal. 23.00 Gram. 23.55—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 in. 7.00—24.00 NCRV.

NCRV: 7.00 Nieuws en S.Q.S.-ber. 7.10 Gram.
7.30 Een woord voor de dag. 7.40 Gewijde muz.
3.00 Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00
Voor de zieken. 9.35 Gram. 9.40 Voor de vrouw.
10.10 Gram. 10.10 Gram. 10.15 Thcol. etherleer
gang. 11.00 Fluit en piano. 11.30 Vijf tegen één,
wedstr. 12.05 Gram. 12.25 Voor boor en tuinder.
12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Lichte muziek.
12.53 Gram, of actual. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte
muz. 13.45 Gram. 14.30 Gevar. progr. 15.30 Gram.
16.00 Bijbeloverdenking. 16.30 Strijkkwartet. 17.00
Voor de kleuters. 17.15 Voor de jeugd. 17.30 Gram.
17.40 Beursber. 17.45 Regeringsuitz.: Toespraken
door Z.E. mr. dr. R. H. Pos, gevolmachtigd mi
nister van Suriname en Z.E. W. F. H. Lampe,
gevolmachtigd minister van de Nederlandse An
tillen. 18.00 Orgelspel. 18.30 Gram. 19.00 Nieuws
en weerbericht. 19.10 Op de man af. praatje. 19.15
Gram. 19.30 Radiokrant. 19.50 Omr.ork. (Om plm.
20.15—20.35 Wereld in wording en nood, lezing).
22.00 Pari. overz. 22.15 Gram. 22.30 Nieuw3. 22.40
Avondoverdenking. 22.55 Boekbespr. 23.05 Muzi
kale lezing. 23.40 Het Evangelie in Esperanto.
23.55—24.00 Nieuws.

BRUSSEL. 324 m.

12.00 Nieuws. 12.03 Gram. 12.30 Weérber. 12.35
Landb.kronlek. 12(42 Gram. 12.50 Koersen. 13.00
Nieuws. 13.15 Gram. 14.00 Ork.conc. 14.40 Gram.
16.00 Koersen. 16.06 Voor de zieken. 17.00 Nws.
17.05 Gram. 17.45 Franse les. 18.00 Protestantse"
uitzend. 18.15 Gram. 18.20 Voor de soldaten. 18.50
Sportkron. 19.00 Nieuws. 19.40 Gram. 20.00 Ork.
conc. 21.15 Kunstkaleidoscoop. 21.30 Amus.orkest.
22.00 Nieuws. 22.15 Gram. 22.55—23.00 Nieuws.
TELEVISIEPROGRAMMA

VOOR ZATERDAG

NCRV: 17.00—17.30 Voor de kinderen. 20.30 Ca-
oaretprogr. NTS: 21.00 Jaaroverz. NCRV: 21.35
Film. 21.45 Filmprogr. 22.00 Jaaroverzicht. 22.10
Zwaan kleef aan. TV-musical. NTS: 23.05 Bin
nenlands, jaaroverzicht. 23.35 Muzikaal program
ma. 0.00—0.15 Pauze. 0.15-1.00 Nieuwjaarsprogr.

VOOR ZONDAG

R.K.K.: 11.00 H. Mis te Rome. NTS: Eurovisie:
12.05 Nieuwjaarsconc. te Wenen. Plm. 13.30 Pau
ze. 13.40 Gez. progr. voor AVRO. KRO, VARA
en VPRO: Intern, skispringwedstr. te Garmisch-
Partenkirchen. NTS: 19.00 Herh. jaaroverzicht
van het journaal. VARA: 20.00 Act. 20.10 Muzi
kaal progr. 20.55 Polit. lezing. 21.05 Politiefilm.
21.30 Interview. Gez. progr. van AVRO, KRO,
VARA en VPRO: 22.00 Sport in beeld.

VOOR MAANDAG

NTS: 20.00 Journ. en weerovcvz. VPRO: 20.20
'hlmdocumentaire. 20.30 Medische rubriek. 21.00
-:e iiims. 21.25 Cabaretprogramma.

Wat de AVRO gisteravond op het beeld
scherm bracht was niet om lang over na
te kaarten. Het vlakke routinewerk over
heerste in de verschillende onderdelen.
Mr. Hilterman, meer aantekeningen raad
plegend dan we van deze vlotte spreker
gewend zijn, confronteerde ons nog eens
met de roeringen die zich in het in dit bij
na afgelopen jaar op het internationale
politieke toneel hebben voorgedaan. Hij
voorspelde voor 1961 een steviger aanleu
nen van het communistische blok tegen
de landen van het westen. Ook zouden on
ze Amerikaanse vrienden zich gaandeweg
van het „oude Europa" afwenden om hun
goede zorgen over het „jonge Afrika" uit
te strekken. In de rubriek „Flits", geredi
geerd en gepresenteerd door Nico van
Vliet, gaven ondermeer enkele Rotterdamse
raadsleden en acteur Rob de Vries hun

TELEVISIE IN FINLAND

De Finse televisiekijkers zullen met In
ging van 31 december in de gelegenheid
zijn de televisieprogramma's van Moskou,
Leningrad, Riga en Kiev te zien. De pro
gramma's zullen worden gerelayeerd door
het televisiecentrum Tallin, dat deel uit
maakt van een systeem dat diverse hoofd
steden van Sovjet-Russische republieken
met elkaar verbindt.

mening over de al of niet toelaatbaarheid
van Sartre's toneelstuk „De duivel en
God", dat hier en daar nogal de gemoede
ren heeft bezig gehouden. Voorts konden
we kennis maken met een „sprekende"
papierbak waarmee de Amsterdamse ge-
meenlereiniging de strijd tegen de vervui
ling van straten en pleinen heeft aange
bonden. De Perry Como Show was dit
maal een aaneenschakeling van melige
grapjes en kwelende teenagers, die het
maar wat fijn vonden dat ze hun beroem
de gastheer bij zijn voornaam mochten
noemen. Jan Brusse tenslotte babbelde
wat met. drie Nederlanders, die al jaren
in Parijs werken en wonen, over eten,
werkgelegenheid en Franse mannen. En
dat was het dan weer.

Beeldschermer

2223. Die nacht hing er een geweldige spanning in het paleis. De ministers en
hovelingen waren te nieuwsgierig naar de uitwerking van het wondermiddel, om te
'kunnen slapen; dus bleven ze maar op en fluisterden opgewonden met elkaar. Heel
zachtjes natuurlijk, want de koning mocht er niet door gestoord worden.

O, als het nu werkelijk maar helpt, zeiden ze. Wat zou dat prachtig zijn; dan
kunnen we allemaal onze baarden behouden en de koning zal eindelijk zijn liefste
wens vervuld zien!

Nou, die geleerde Mafala. zal wel rijkelijk beloond worden door Zijne Majesteit!
Dat. heeft hij dan. ook wel verdiend!

Langzaam verstreek de nacht

Korte tijd geleden was het feest in Parijs. De Franse hoofdstad is graag in feest
stemming en het luttel vermelden van dit feit is dan ook niets bijzonders. Maar
deze gebeurtenis was het wel. Wat niet zo vaak gebeurt: het hele Théatre des
Champs-Elysées was voor een avond door een particulier gehuurd. Een man, die
op een respectabele carrière van vijftig jaar kan terugzien, had dit gebouw nodig
om zijn vrienden, klanten, vertegenwoordigers en personeel statievol te ontvangen.
Een punt van het (wereld)prograrn.ma was een parade van schone vrouwen door
alle eeuwen: Joséphine de Beauharnais, Sheherazade, Elizabeth van Oostenrijk,
Marie-Antoinette (uitgebeeld door de Fromse topmannequin Lucky), nog vele
anderen en tot slot Strawinky's Vuurvogel passeerde de revue. De dames waren
natuurlijk in het costuum. van hun tijd gekleed, en zij waren gekapt en bepruikt
door de man die zijn jubileum vierde. U hebt het misschien al geraden, want ik
kan slechts één figuur bedoelen: de vermaarde kapper Antoine.

Toen hij op die avond trots de zaal
met genodigden overzag, al die vrou
wen in schitterende avondtoiletten, die
heren in deftige jaquet of rok, zal hij
ongetwijfeld een ogenblik aan een hal
ve eeuw geleden hebben gedacht. En
aan de kleine Antek Cierplikowski, dat
wil zeggen aan zichzelf.

Het klinkt als een sprookje: zijn va
der was een arme dorpsschoenmaker.
Antek had nog twee oudere broertjes
en een ouder zusje, Salome. Veel ge
legenheid om hem in te wijden in iets
dat op wetenschap leek bestond er niet
er moest obk door de jongens hard
worden aangepakt. De kleine Antek on
derscheidde zich daarbij zeer in het bij
zonder. Als schooljongen al droeg hij
door zijn arbeid bij tot het onderhoud
van het gezin, maar hij toonde een rus
teloze geest te hebben en wijdde zich
daarnaast nog aan "zijn liefhebberij.
Zijn hartstocht was het eigenlijk: wan
neer de anderen om het vuur zaten uit
te blazen, werkte Antek vaak met be
hulp van honing krullen in het haar van
Salome. De jongen die later de wereld
met de jongenskop zou verrassen en
verbazen, had als oefenterrein de vrije
beschikking over het hoofd van zijn zus
je en hij bracht er vaak wonderen
op tot stand, althans dat was de alge
mene mening in het gezin.

Vader zag er echter geen brood in
en op een sombere herfstavond werd
er een hartig woordje over Antek's toe
komst gesproken. „Geloof me nou, jon
gen," zei hij. „alleen in de grote ste
den is er voldoende werk voor een da
meskapper. Hier op het platteland zou
je honger lijden

„Laat me dan bij een kapper in Lodz
of Warschau in de leer gaan", smeekte
de jongen.

Maar vader had andere plannen.
Schoenmaker moest hij worden, net als
hij. „Lopen doen de mensen altijd, dus
het verslijten van schoenen gaat steeds
door. Je wilt naar de grote stad? Goed,
dan ga je daar het vak beter leren dan
je het bij mij kunt".

Papa Cierplikowski was heus geen
hartvochtige vader en hij bleek zelfs
onder de indruk te kunnen komen van
de pleidooien van zijn jongste zoon.
Nog zag hij niets in het dameskappen,
maar hij zocht en vond werk voor An
tek bij de plaatselijke barbier in het
stadje Sieradz. Een man die schoor en
knipte volgens één onveranderlijk sy
steem, doch die daarbij zijn clientèle
nog een andere service kon bieden:
aderlaten en tandentrekken hadden
voor hem geen geheimen.

Antek leerde er inzepen en de boel
aanvegen. Lang hield hij het niet vol;
een paar maanden later bevond hij

zich, zonder dat zijn ouders het wisten,
in Lodz onder de hoede van zijn oom,
kapper Pawel Lewandowski. Deze moe
digde de jongen op alle mogelijke ma
nieren aan, stuurde hem naar ver wo
nende klanten, gaf hem tijdschriften te
lezen en liet hem eens zelfs (toen hij
zelf eerlijk gezegd dronken was) de
burgemeestersvrouw voor een bal fri
seren. Het werd een daverend succes.
De salon van oom Pawel kreeg naam
en Antek kneep er met het equiva
lent van vijf gulden in zijn zak tussen
uit. Hij wandelde naar Parijs. Nou ja,
dat was zijn bedoeling, maar eenmaal
in Duitsland aangekomen leende een
ander familielid hem het geld voor een
derde klasse spoorkaartje naar de
lichtstad.

Als Antoine vond hij werk bij mon
sieur Decoux, ergens op de linker
Seine-oever. En daar deed hij door een
stoutmoedige daad van zich spreken.
Een bekende schone uit de uitgaande
wereld, Lily de Moure, vervoegde zich

op een dag bij Decoux met het verzoek
snel gekapt te worden. Ze was welis
waar gewend door artisten van naam
geholpen te worden, „maar," zei ze,
„ik moet over drie kwartier op de. ren
baan zijn en alle salons zijn bezet."
Antoine ging met voorbeeldige ijver
aan de slag en schiep in een half uur
een meesterwerk. Zeer tevreden bekeek
madame zich in een spiegel. „Beter
dan ik had gedacht," prees ze. „Mag
ik nu mijn hoed? Ik moet hoog nodig
weg." Antoine pakte het hoofddeksel en
maakte er vliegensvlug met zijn schaar
een onherstelbare ruïne van, waardoor
hij het meisje noodzaakte blootshoofds
de rennen bij te wonen. Woedend ver
trok ze, maar zie, heel Parijs hoorde
van het geval en binnen enkele dagen
werd de zaak van monsieur Decoux
overstroomd door dames uit de beau
monde die ook wel eens door die origi
nele Antoine gekapt wilden worden. Het
werd een rage. Decoux moest verbou
wen, moderniseren, stelde een mani
cure aan. Ze heette Marie en ze troont
nu nog steeds als echtgenote van An
toine in het glazen droomkasteel, dat
hij in de rue St. Didier heeft laten
bouwen.

Zo vlot ging het echter niet. Antoine
zou mogelijk altijd de (Zeeën gewaar
deerde) bediende van monsieur Decoux
zijn gebleven, als Marie hem niet had
aangespoord zijn gezichtskring te ver
ruimen. Beiden vertrokken naar Londen
(waar zij toevallig hetzelfde pension
vonden) en daar trouwden zij in een
klein kerkje. Het kind, dat hen gebo
ren werd, stierf kort na de geboorte,
een tragisch verlies dat Marie en An-
toin nog dichter bij elkaar bracht.

De nu grote Antoine, die onder ande
re in alle belangrijke steden van Ame
rika zijn eigen salons heeft, is nog be
scheiden genoeg om zijn zakelijk succes
geheel aan de invloed van zijn vrouw
toe te schrijven. Het is een spreekwoor
delijk gelukkig paar. ook al zal het bui
tenstaanders wel eens opvallen, dat
Marie vaak op de achtergrond blijft en
dat Antoine velal door (verleidelijke)
vrouwen omringd is. Marie, de kleine,
mollige, zorgzame vrouw vergenoegt
zich met deze rol, overtuigd dat zij toch
de eerste en de enige is. Het personeel
vereert. Antoine als de grootste heden
daagse haarkunstenaar het is echter
dol op de moederlijke Marie, die altijd
voor iedereen klaar staat. En de sim
pele woorden, waarmee Antoine zijn
vrouw aan mevrouw Roosevelt voorstel
de: „Mijn 'financieel genie" zeggen voor
ingewijden alles omtrent de idelae ver
houding tussen deze twee.

(Nadruk verboden)

De heer T. Lammertse heeft op zake
lijke gronden besloten zijn free lance con
tract als dramaturg bij de AVRO Televisie-
dienst niet te verlengen. Het verheugt de
AVRO, dat mevrouw Anty Westerling be
reid is gevonden deze werkzaamheden op
het dramaturgische vlak over te nemen.

LEOPOLD STOKOWSKI GEOPEREERD

De bekende dirigent Leopold Stokowski,
die donderdag in zijn woning zo ongelukkig
ten val kwam, dat hij een heupfractuur
opliep, heeft vrijdag met succes een ope
ratie ondergaan.

Drié spoorwegwagens vol mét magere,
rillende, half verhongerde paarden ver
trokken vrijdag uit Parijs voor een lange
tocht dwars door Europa. De paarden wa
ren op 23 december in de Franse hoofd
stad aangekomen, na een tocht van tien
dagen. Oorspronkelijk was men van me
ning. dat de dieren uit Joegoslavië kwa-
me. Vanochtend wilden douane- en spoor
wegfunctionarissen alleen zeggen, dat de
paarden teruggezonden zijn naar het land,
vanwaar zij kwamen. De naam van het
land, dat achter het ijzeren gordijn lag,
werd echter niet bekend gemaakt. De paar
den waren voor de slacht in Parijs voor
bestemd. De papieren bleken echter niet
in orde té zijn, zodat de douane opdracht
gaf. de wagons te verzegelen. De dieren
veertig in totaal bleven echter in de

Vertaling Margot Bakker

4)

Op het plein baarde het onbekende rijtuig opzien.
Chivu Bocanu stond al op zijn hoop aarde en nam het
van terzijde op.

„Wie is dat, Stojan?" vroeg hij schor en ging zwaar
der op zijn stok leunen.

Achter hem aan de voet van de lage aarden heuvel
draaide de „hond" zich om. „Dat weet ik niet, meneer
Chivu". Zijn blik dwaalde bang naar een paar mannen,
die op geringe afstand van hen stonden.

„Dat is meneer Lipanescu, die in Campina een zaak
in ijzerwaren heeft", zei een van de mannen. Hij zei
het overigens alsof hij in zichzelf of tegen de wind
praatte, want hij durfde zich niet rechtstreeks tot Bo
canu te wenden.

De borst van Bocanu rees omhoog en daalde weer.
Zijn kaken maakten kauwbewegingen, de dikke hals
puilde uit zijn boord. Hij spuwde nijdig tussen de man
nen.

„En wat heeft die hier, verdraaid, te maken?"

De man in het troepje antwoordde even onpersoon
lijk als de eerste keer. „Hij heeft beneden in het dal
geloof ik een paar pulten gekocht". Het rijtuig stak
het plein over, reed met een boog om Bocanu's grond-
hoop heen en sloeg een smalle weg in. Motoaka wees
naar de straat, die dwars tussen de boortorens doorliep
en op de heuvelwand in het geboomte verdween.

„Ziet u, mijn beste, tot daar strekt hel oude terrein
zich uit. Aan de andere kant van de kam begint het
nieuwe terrein. Daar is men pas met boren begonnen.
Maar u zult zien dat er ook daar van de bossen geen
plekje overblijft!"

Bocanu volgde met zijn blik het rijtuig zover hij zijn
hals kon draaien. „Uitzuiger!" Hij vloekte.

Nog eens spuwde hij op de grond en veegde met de
rug van zijn hand langs zijn mond. Daarna ging hij
zwaar op zijn stok leunen en staarde over de krioelende
mensen naar de heuvels aan de overkant. Een gróte
brede kerel zo dik als een beer en zwaar als een hei
paal. Hij zou zich waarschijnlijk beter t.huisgevoeld
hebben in de tijd. toen alles hier nog bos was. Hij was
zelf net een boom en zijn benen waren twee stevig in
de bodem geslagen wortels.

Hij droeg zwarte glanzende laarzen, waarop geen
stofje was te zien. Een wit geplooid hemd, de kleder
dracht van de streek, viel hem tot bijna op de knieën.
Daarover had hij zijn zwarte gordel vastgemaakt, die
met blanke knopen was versierd. En over het hemd
droeg' hij nog een gewoon zwart vest, dat evenwel al
leen zijn krachtige schouders en zijn rug kon bedekken
en aan de voorkant over enkele handbreedten het witte
hemd liet zien. Van onder de boerse hoed met de op
geslagen rand kwam het verwarde grijze haar te voor
schijn. Zijn mondhoeken werden half bedekt door een
snor.

Zonder zich om te draaien stak hij zijn hand achter
uit en zei, „Geef maar hier!"

De „hond" stónd al met de fles en het glas klaar,
's Middags en 's avonds dronk Bocanu op zijn aard
hoop zijn pruimebrandewijn. Hij gooide het hoofd in de
nek en goot zich de inhoud van het glas in de slok
darm, zodat de omstanders de vloeistof als door een
buis naar beneden hoorden stromen.

Cristea Dumitrica verscheen in de deur van zijn la
ger gelegen winkel om nog even over het plein te kij
ken voor hij de luiken voor de ramen deed. De levens
middelenzaak en de zaak in huishoudelijke artikelen
sloot hij 's avonds tegen acht uur, om zich geheel aan
het restaurant te kunnen wijden, waar omstreeks die
tijd de gasten binnenstroomden. Zodra hij Bocanu zag
boog hij diep.

Bocanu staarde hem aan of hij een steen op het
plein was en beantwoordde zijn groet niet.

„Maak je klaar!" beval hij zijn helper, terwijl hij
het glas achteruit stak om het nog eens te laten vul
len.

„Ik ben klaar, meneer Chivu", jankte Stojan.

Dumitrica verscheen in de deur van zijn tweede win
kel en boog nog dieper dan een ogenblik tevoren. Zijn
drie panden waren, evenals alle huizen rondom het
plein, op Bocanu's grond gebouwd. Ook het plein zelf
was nog altijd eigendom van Bocanu en om die reden
voelde hij zich gerechtigd ieder, die het overstak, re
kenschap te vragen.

De winkelier trok zich in zijn zaak terug; ook nu
was zijn groet niet beantwoord. Op zijn gezicht lag
geen woede of ontevredenheid te lezen. Wel sloeg hij,
eigenlijk zonder het zelf te willen, een winkelknecht die
hem voor de voeten liep terwijl hij de paar treden bin
nenshuis naar het restaurant beklom.

Even later ging de grote lamp boven het uithang
bord voor het restaurant branden. Een groot uithang
bord was het, de helft van de gevel werd erdoor be
dekt en in witte letters op een zwarte ondergrond stond
erop: SALON-RESTAURANT. Daaronder in kleinere
letters: Cristea Dumitrica. Bocanu dronk nog twee- of
driemaal het glas pruimebrandewijn leeg, kreunde en
loerde vijandig naar het uithangbord. Hij spuwde weer,
bracht zijn inwendig mechaniek op gang, dat leek te
knarsen, en liep log het plein over, want hij moest als
elke avond de ronde over zijn bezitting maken.

Ongemerkt was het donker geworden. Midden op het
plein ontmoetten een paar lichtbundels elkaar: de fel-
witte van het restaurant en de geelachtige stralen, die
door de gordijnen van de kroegramen vielen. De andere
zaken waren gesloten, alleen voor de slagerij stonden
nog wat mensen te wachten.

Een paar honden waren in het stof aan het plukha
ren. Bocanu keek er aanvankelijk goedmoedig naar,
Maar opeens wekte hun spel zijn ergernis. Hij bukte
zich, raapte een steen op en smeet die tussen de hon
den. Zij jankten, renden weg en zetten verderop hun
spel voort.

Bocanu veegde zijn handen af en liep door naar de
slagerij, met zijn „hond" nog steeds op zijn hielen
Aan de haken hingen een half varken, een kalf en een
paar stukken vlees die al uitgebeend waren. De wach
tende kopers gingen opzij. De slager kwam in de deur
staan en maakte zijn handen aan zijn met bloed be
smeurd voorschoot schoon.

„Wat verkoop jij hier, hè?" mopperde Bocanu.

De slager schoot de winkel weer binnen, greep het
mes en zocht naar een geschikt stukje.

„Hè, dat niet. Dat niet! Van het oor natuurlijk! Ken
jij je vak soms niet meer?"

„Natuurlijk, natuurlijk, van het oor. Komt in orde!
Ik weet waarvan u houdt, meneer Bocanu".

Met de ene hand greep Bocanu hem het afgesne
den stuk zwoerd af, met de andere het mes en daarna
begon hij krachtig te kauwen. Zijn twistzucht verliet
hem, zijn gezicht kreeg een goedige uitdrukking, zijn
ogen gingen half dicht en glommen van tevredenheid.
Pas toen dacht hij aan zijn „hond".

„Jij ook een stuk9"

Stojan leek nederig te kwispelen.

„Als u iets missen kunt, meneer Cbinu.

„Nou, dan zal ik een stukje voor je uitzoeken!"

Hij sneed een stuk zwoerd af dat kleiner was dan
het eerste en gaf hem dat in een lomp gebaar. Dc
„hond" begon met een dankbare grijns onderdanig te
kauwen, ofschoon het zwoerd met de lucht van koud
vet hem onpasselijk maakte. Zijn baas keek hem goed
gunstig aan: „Dat smaakt hè?"

„Ja meneer Chivu".

Zonder groet verlieten zij de winkel en de slager ging
lot aan de deur met hen mee en boog achter hun rug
gen. Voor de kroeg bleef Bocanu staan, steunde zich
met zijn knoestige stok en gluurde naar de gasten op
de veranda.

„Wat drinken jullie daar, hè?"

Het waren arbeiders uit de boortorens en uit de werk
plaatsen. Zij stonden verschrikt op.

„Brandewijn natuurlijk", foeterde hij.

De „hond" ontdekte op het plein de beide stoeiende
honden van een ogenblik geleden, die weer vrolijk
aan het spelen waren. Vlug raapte hij een steen op en
stak die zijn baas toe.

„Daar zijn de honden weer, meneer Chivu".

Maar nu zag Bocanu de honden niet.

„Brandewijn drinken jullie? Nou zeg op?"

Tegelijk keerde hij hen de rug toe en liep moeizaam
door naar het salon-restaurant Dumitxdca, die op zijn
gewone plaats achter de tapkast met de zinken plaat
stond, zag hem de treden naar het terras beklimmen
en kwam hem haastig tegemoet.

„Zijn die ingenieurs er al?" riep Bocanu nijdig.

De caféhouder begroette hem met een buiging.

(Wordt vervolgd)

benauwde ruimten. Dè wagons wer
den naar een station in noordelijk Parijs
gereden. Daar bleven de paarden, die met
13 en 14 stuks in een wagon waren opge
sloten, gedurende de kerstdagen, waar ze
een langzame dood tegemoet gingen. Pas
na een week kregen leden van de Franse
dierenbeschermingsbond van de douane
toestemming de paarden een ogenblik uit
te laden, en ze eten te geven. Toen de
spoorwegbeambten de deuren van de wa
gons openden, vonden zij een paard dood
op de grond liggen, een ander was sterven
de en het merendeel van de ovei'ige paar
den had kneuzingen opgelopen. Functiona
rissen van de dierenbescherming hielden
bij de douane een vurig pleidooi om de
dieren uit hun ellendige situatie te redden
en ze de lange tocht in onverwarmde
wagons, dwars door Europa, te besparen.

Ondanks alle pogingen de paarden te
redden, vertrok de trein vrijdag met de
dieren. De dierenbescherming heeft de
Zwitserse bond voor dierenbescherming
verzocht in Bazel de trein op te wachten en
naar de dieren om te zien.

Prinses Margaret en haar echtgenoot
Antony Armstrong Jones vliegen vandaag
naar Shannon in Ierland voor een particu
lier verblijf van tiep .dagen in de Ierse
republiek waar Antony's stiefvader en
moeder, de graaf en gravin van Rosse, en
zijn zuster, lady de Vesci wonen. De Ierse
politie heeft uitgebreide voorzorgsmaatre
gelen genomen tegen mogelijke demon
straties van extremisten. Het is 32 jaar
geleden dat een lid van de Britse konink
lijke familie de republiek bezocht. Er zijn
reeds geruchten gegaan dat leden van de
buiten de wet gestelde I.R.A. (Iers repu
blikeins leger) anti-Britse actie in de zin
zouden hebben.

Vijfentwintig detectives uit Dublin zul-
bij de aankomst van het paar op Shannon
aanwezig zijn. Politie begeleidt de auto
van de prinses en haar echtgenoot op de
rit naar Birr Castle, het landgoed van de
graaf van Rosse, waar zowel binnen als
buiten de muren door politiemensen de
wacht zal worden gehouden tijdens het
verblijf van de bezoekers.

Een bolwerk is een deel ener fortifi
catie of vestingmuur. Na het slechten
onzer stadswallen, zijn vele bolwerken
tot wandelplaatsen aangelegd. Haarlem
kent zijn Staten- en zijn Prinsenbol-
werk. Utrecht zijn Lucasbolwerk enz.
Het woord is uit het Nederlands ver
breid over Scandinavië, Polen en Rus
land, Engeland (bulwark), Frankrijk
(boulevard), Italië (baluardo), enz.

De verklaring van het woord staat
niet geheel vast. Het woord bolwerk
komt namelijk ook voor in de betekenis:
werptoestel en uit die betekenis zou
zich dan die van: sterkte van werp-
toestellen voorzien, sterkte in 't alge
meen, hebben ontwikkeld. Anderen den
ken aan bol: boomstam, tronk. Dan zou
bolwerk eigenlijk betekenen: houten
(^schot en pas daarna: aarden wal.