PANDA EN DE GROTBOKSER
Italiaanse hoogleraar vecht de
theorieën van Einstein aan
Treinen kunnen er nu binnen
vier minuten gesplitst worden
KONING BARBONIX I
Alphenaar
Albanese prinses huwt
met toneelspeler
Toch ió Wet zo
rc
J
Broer van Prinses
Paola gehuwd
Donderdag s januari i96i
9
Rubrieken
Nederlands commentaar:
Italiaan maakte fout
KRUISWEG 47-49 HAARLEM
De radio geeft vrijdag
T elevisieprogramma
„Het goede heertje" van
Dantumadeel veroordeeld
Islam gaat als tegenzet de
Joodse Talmoed uitgeven
Inbrekers namen
brandkast mee
Vrachtauto was de
slopers voor
Planten als
jagers
H. Pétillon
Nieuw NS.'Snufje in Hengelo
door Radu Tudoran
Vertaling Margot Bakker
8)
Schatten der Poolse
koningen naar Gdynia
WEEKABONNEMENTEN
Hond bemoedert
jonge beertjes
UW HAAR IS UW KROON
C. I. OERLEMANS
te^ba.
1. Panda had eigenlijk geen zin om weer
een groot en moeilijk avontuur te gaan
beleven en daarom was hij dan maar eens
in zijn kleine autootje gestapt om een
mooie, lange rit te maken. „Ach, wat is
de natuur toch mooi!" dacht hij. „En zo
rustig! Het leven zou zo prettig kunnen
zijn als er niet steeds vermoeiende dingen
gebeurden!". Nu er hing hem weer van
alles boven het hoojd, maar dat wist hij
nog niet. Het begon er al mee, dat de
hemel betrok en de wind opstak en de
regen begon neer te plenzen. Het was erg
onaangenaam, vooral omdat hij juist op
een moeilijke weg door bergachtig ter
rein reed, terwijl er in wijde omgeving
nergens een onderkomen te bespeuren was
waarin hij zou kunnen schuilen. Maar dit
was, zoals gezegd, alleen nog maar het
begin. De eigenlijke narigheid nam pas
een aanvang, toen wind en regen een grote
boom ontwortelden en over zijn wagentje
wierpen en dat was dan meteen de
aanvang van dit verhaal.
Voor de laatste keer verschenen in het
K.R.O.-programma van woensdagavond
twee rubrieken. „Anno", uit de archieven
I Experimenten, welker uitkomst in strijd
schijnen te zijn met de relativiteitstheo
rie van Einstein, hebben de Italiaanse ge
leerde prof. dr. M. Todeschini ertoe ge
bracht, een vraagteken te zetten achter
Einsteins uitgangspunt van de onverander-
van het Pathé-journaal, 'en Televitrine. De lichtsnelheid,
laatste rubriek, geleid door Marijke van
der Eist, heeft het vijf jaar uitgehouden.
Deze slotvertoning was gewijd aan het be
roep van mannequin en schonk de op dit
gebied gewenste voorlichting gegeven het
feit, dat er blijkbaar weinig bona fide op
leiding tot mannequin bestaat. De „nuttige
\venken"-inslag van deze rubriek maakte
haar voor de dames misschien vaak inte
ressant, de heren der schepping konden er
niet altijd hun hart aan ophalen door de
vrij conventionele manier, waarop de din
gen werden gezegd en onder de aandacht
gebracht. Maar goed, Marijke van der Eist
deed zo sympathiek haar best. Dat deden
de variété-artiesten in „Piste" eveneens
gisteravond. De komieken aan het slot, die
het gooi en smijtwerk vertegenwoordigden,
zorgden voor een nummer vuurwerk, dat
hard nodig was. Over de eerste aflevering
van de les in Nederlandse taal zij slechts
gezegd, dat men het zo onderhoudend mo
gelijk had proberen te maken, maar we
waanden ons weer in de schoolbanken. De
docent wist het allemaal zoveel beter
Enfin.
Beeldschermer
Advertentie
Hilversum I. 402 m. 7.00 VARA 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 12.00 AVRO 16.00 VARA
19.30 VPRO. 21.00 VARA. 22.40 VPRO
23.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nws. 7.10 Gym. 7.23 Gram. en act.
8.00 Nws. 8.18 Gram. en act. 9.00 Gymn. voor de
vrouw. 9.10 Gram. (9.35 9.40 Waterst.) VPRO:
10.00 Dit en het andere, lezing. 10.05 Morgen-
wiiding. VARA: 10.20 Voor de vrouw. 11.00
Voor de kleuters. 11.15 Viool en piano. 11.40
Voor de landb. 12.30 Land- en tuin.meded. 12.33
Sport en prognose. 12.50 Pianospel. 13.00 Nws.
13.15 Meded. en gram. 13.25 Beursber. 13.30 Lichte
muziek. 14.00 Zangrecital. 14.20 Boekbespr. 14.40
Fagot en piano 15.05 Muzik. biografie (herh.).
VARA: 16.00 Lichte muziek. 16.30 Voor de zieken
17.00 Voor de teenagers. 17.53 Act. 18.00 Nws.
18.15 Vlaamse notities. 18.20 Lichte muz. 18.50
De puntjes op de i, praatje. 19.00 Voor de kleu
ters. 19.10 Jazzmuziek. VPRO: Het platteland
nu, gesprek. 19.45 VPRO-nieuws. 20.00 Nieuws
20.05 Boekbespreking. 20.10 Toneelrubriek 20.20
Volksmuziek. 20.35 Hoe zien zij ons?, lezing. 20 50
De wereld vergadert, lezing. VARA 21.00 Gram.
21.50 Quiz. 22.15 Buitenl. weekoverz. 22.30 Nws
VPRO: Zorg om de mens, gesprek. VARA 23.00
Soc nws. in Esperanto. 23.10 Muziekrevue
23.5524.00 Nieuws.
Hilversum 11 298 m. 7.00—24.00 KRO
KRO: 7.00 Nws. 7.15 Gram. 7.45 Morgengebed
en overweging .8.00 Nws. 8.18 Gram. 8.50 Voor
de huisvrouw. 9.40 Gram. 9.55 Hoogmis. 11.15
Voor de zieken. 12.00 Middagklok - noodklok
12.04 Gram. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33
Gram. 12.50 Act. 13 00 Nws. 13.15 Zonnewijzer
13.20 Lichte muziek. 13.45 Voor de vrouw. 14.00
Gram. 14.45 Koorzang. 15.00 Metropole ork. en sol
15.30 Voor de zieken. 16.30 Zang en piano. 16.50
Gram. 17.00 Voor de jeugd. 17.15 Kinderkoor
17.40 Beursber. 17.45 Mil. ork. 18.15 Brabants
halfuur. 18.50 Regeringsuitz.: Emigratiepraatje
van H. A. van Luyk. 19.00 Nws. 19 10 Act. 19.25
Memorandum. 19.30 Pol lezing. 19.40 Verzoek-
progr. voor de sol. 20.30 Avondcollege 21.00
Café chantant. 21.40 Jong - oud - eeuwig, godsd
gedachténwisseling. 21.55 Viool en piano. 22.25
Boekbespr. 22.30 Nws. 22.40 Een merkwaardige
geloofsverkondiging, lezing. 22.55 Amahl en de
nachtelijke bezoekers, TV-opera. 23.50 Gram.
23.55-24.00 Nws.
Brussel 324 m.
12.00 Nieuws. 12.03 Orkest, conc. 12.30 Weerber.
12.35 Landbouw kroniek. 12.45 Gram. 12.50
Koersen. 13.00 Nieuws. 13.15 Orgelspel. 14.00
Gram. 14.45 Idem 15.00 Ork. conc. 16.00 Koersen
16.06 Ork. conc. (vervolg). 16.45 Kamermuziek
17 00 Nieuws. 17.10 Gram. 17 45 Duitse les. 18.00
Gram, 18.10 Voordracht. 18.20 Voor de soldaten
13.50 Sportkroniek. 19.00 Nieuws. 19.40 Gram
19.45 Kron. v. d. Bond der grote gezinnen. 20.00
Ork. conc. (Om 21.00 Kunstkaleidoskoop). 21.4
Gram. 22.00 Nieuws. 22.15 Ork. conc. (vervolg)
22.45 Fluit en piano. 22.5523.00 Nieuws.
VOOH DONDERDAG
NTê 20.00 Journ AVRO 20.20 Act. 20 30 Do
oumontaire film 21.00—22.20 Een Inspecteur vooi
u, TV-spel.
VOOR VRIJDAG
NTS: 20.00 Weekjournaal en weeroverzicht.
NCRV: 20.30 Documentair programma. 20.55
Licht programma. 21.30 Tekenfilmpje. 21.35 Act
22.15 Opdracht, een persoonlijk woord.
De rechtbank in Leeuwarden heeft een
36-jarige adjunctcommies der gemeente
Dantumadeei conform de eis van de offi
cier van Justitie veroordeeld tot een ge
vangenisstraf van een iaar waarvan drie
maanden voorwaardelijk. Hij had de ge
meente Dantumadeel een schadepost van
een half miljoen berokkent door zijn ver
gaande goedgeefsheid ten opzichte van
werkloze ingezetenen en door falsificaties.
werkzaam is bij het psycho-biofysische
centrum in Bergamo, meent te hebben
aangetoond, dat de snelheid van het licht
afhankelijk is van de beweging van de
middenstof waardoor het zich voortplant.
Prof. Todeschini liet een éénkleurige
lichtstraal door een met water gevulde
buis vallen en mat vervolgens de snel
heid van het licht, eerst terwijl het water
stilstond en vervolgens terwijl het stroom
de. Hij constateerde uit het spectrum, dat
de voortplantingssnelheid van het licht in
de twee gevallen verschillend was. De fre
quentie (het aantal golfbewegingen) van
het licht was in het bewegende water ho
ger dan in het stilstaande, de golflengte
bleef in beide gevallen gelijk. Hieruit volgt
volgens de experimentator, dat de licht
snelheid het produkt van frequentie en
golflengte in het bewegende water gro
ter was dan in het stilstaande. Volgens
de theorieën van Einstein zou de snelheid
van het licht, onafhankelijk van de be
weging der middenstof, gelijk moeten zijn
gebleven. Met andere woorden: bij het ex
periment had de golflengte kleiner moe
ten worden naarmate de frequentie gro
ter werd.
Professor Todeschini heeft het resultaat
van zijn werk, dat de theoretische grond
slagen van heel de moderne natuurkunde
raakt, ter kennis gebracht van verschei-
CAIRO (AFP) De opperste raad van
de Islam, bestaande uit 109 schriftgeleer
den (Oelema's,) heeft besloten de ver
spreiding van de Talmoed ter hand te ne
men, omdat in Israel een Koran is ge
drukt. Als antwoord op „de aanval van
Israel op de heilige Koran".... „zal de
publikatie van de Joodse Talmoed ons in
staat stellen de schandalige losbandigheid
van de Joodse zeden en moraal aan de
kaak te stellen", aldus werd na afloop
van een bijeenkomst in Cairo meege
deeld.
dene wetenschappelijke instituten in Ita
lië en andere landen.
A.N.P. heeft zich naar aanleiding van dit
bericht tot Nederlandse geleerden gewend
om commentaar. Deze zeiden, in eerste
instantie geen commentaar te kunnen ge
ven zonder over nadere informaties te be
schikken. Wel zeiden zij, te geloven, dat
de Italiaanse experimentator een fout
heeft gemaakt.
De verandering van de lichtsnelheid in
bewegende media is al vele malen gecon
stateerd en o.a. door onze landgenoot
prof. dr. H. A. Lorentz verklaard. Deze
verklaring is echter niet in strijd met de
relativiteitstheorie.
Voorts zijn er op dit gebied vele, met
grote zorgvuldigheid uitgevoerde proeven
genomen, waarvan de resultaten de relati
viteitstheorie van Einstein juist bevestig
den, in plaats van de juistheid daarvan
aan tè vechten.
Bij een inbraak in een villa in Hengelo
hebben de dieven de brandkast meege
nomen. De bewoners van de villa waren
met vakantie. De brandkast, die ruim hon
derd kilo yoog, bevatte onder meer tafel
zilver en waardepapieren met een totale
waarde van ruim 2.000.
In de Zweedse pers wordt veel aandacht
besteed aan een nieuwe prinselijke roman
ce. Het betreft hier de twintigjarige prin
ses Drita Krueziu, een nicht van ex-koning
Zog van Albanië, die in het huwelijk zal
treden met de Zweedse toneelspeler Bergt
Rosen.
De prinses heeft met haar moeder, een
van de zes zusters van de vroegere koning
van Albanië, in Turkije en Berlijn ge
woond. Zij kreeg een opleiding tot ballet
danseres en vestigde zich in 1959 in Malmö
waar zij een contract kreeg bij het stads
theater. Hier ontmoette zij Bengt Rosen
met wie zij spoedig in het huwelijk zal
treden.
Een met 20.000 liter olie geladen trek
ker met oplegger van een benzinemaat
schappij is in het hartje van Hengelo ge
slipt en tegen een café gebotst. De trek
ker ging dwars door de muur en kwam
in de cafézaal tot stilstand, een lege zaal
overigens, want het café is een week gele
den ontruimd, omdat het plaats moet ma
ken voor het nieuwe raadhuis van Hen
gelo. De tankauto bleek overigens tegen
een stootje te kunnen. Na korte tijd zette
de chauffeur de wagen achteruit en ver
volgde zijn weg. Slopers zullen nu spoedig
de door de vrachtauto begonnen afbraak
voltooien.
Vele planten zijn ware insectenjagers
geworden en voorzien zich op deze wijze
van de voedingsstoffen welke zij zich niet
of in onvoldoende mate op andere
wijze kunnen verschaffen. Zij groeien dan
ook meestal op arme gronden.
U kent waarschijnlijk wel de zonnedauw
met haar roodgevlekte en sterk behaarde
bladeren, waarop glanzende druppeltjes
kleverige vloeistof parelen. In dit vocht
plakken de insecten vast, waarna alle
haartjes in de omgeving zich naar het
spartelende dier overbuigen en
het overgieten met een soort
slijm, waarin het beest stikt.
Dan worden over het dode
dier sappen uitgestort, die het
lichaam ontleden en verhin
deren dat het tot ontbinding
overgaat. Pas dan scheiden de
bladeren spijsverteringssappen
af die, mét de daarin opgeloste stoffen,
tenslotte weer worden opgezogen.
Al kunnen de vangmethoden van de
vleesetende planten onderling verschillen,
op het beginsel van de zonnedauw berus
ten ze toch allemaal. Het vetkruid rolt zijn
bladeren op en sluit het insect in, zodat
het niet meer kan ontsnappen, de venus-
vliegenvange- vouwt zijn twee bladhelften
tezamen, waardoor de prooi opgesloten zit,
en de bekerplanten zorgen door hun gladde
wanden dat de slachtoffers linea recta in
de verterende sappen glijden, welke zich
onder in de beker hebben verzameld.
Maar de meest ingenieuze methode wordt
wellicht toegepast o.m. door het blaasjes-
kruid, dat ook in onze veenplassen voor
komt. De onder water groeiende planten
zijn voorzien van blaasjes, die door een
„deur" zijn afgesloten. In de blaasjes be
vinden zich bovendien haren, die door
osmose water aan het blaasje onttrekken.
Er ontstaat in het blaasje dus een onder
druk, waardoor de deur stevig wordt vast
gezogen. Wanneer nu een voorbijzwem-
mend diertje deze deur of de daar omheen
gegroepeerde haren maar even beroert,
treedt een vormverandering
op, waardoor de deur niet
meer sluit. Er wordt dus wa
ter naar binnen gezogen en
het diertje wordt hierdoor
meegesleurd. Onmiddellijk
wordt daarna de vorm van
het blaasje weer hersteld,
waardoor de deur weer stevig
sluit, zodat iedere ontsnapping van de
gevangen prooi onmogelijk is. De vertering
waarvan men niet weet of deze plaats
vindt door activiteit van bacteriën in het
blaasje, of door werkzaamheid van afge
scheiden verteringssappen, kan nu een
aanvang nemen. De hele procedure speelt
zich af in 1/16 seconde.
O ja, weet u, dat zich tussen het uiterste
noord- en het uiterste zuidpunt van óns
land een welving in de bodem bevindt van
vele honderden meters
Daarover een volgende keer.
(Nadruk verboden
Het Hengelose station beschikt sinds ning van 1500 volt meer op de rijtuigenlei-
enige tijd over een installatie waardoor
het mogelijk is de treinen sneller te split
sen. De apparatuur hiervoor is ontwor
pen door ir. H. D. baron van Heemstra,
districtsingenieur van de Dienst Seinwe-
zen te Hengelo, en is uniek in Nederland.
In de praktijk bleek dat de beschikbare
vier minuten te kort waren om enkele ke
ren per dag de voor Osnabrück of verder
bestemde rijtuigen van de trein uit Am
sterdam te scheiden. Nu onlangs het nieu
we systeem in werking is getreden, blijken
die vier minuten toereikend te zijn. De
vertraging, die vroeger ontstond, was uit
sluitend een gevolg van het feit dat een
sleutel van de elektrische lokomotief bij
het achterste deel van de trein moest wor
den gebruikt voor dit ontkoppelen. Deze
sleutel kwam pas vrij als de stroomafne
mers waren gezakt, zodat er geen span-
3631. Daar had je 't alWoedend klonk de stem van Zijne Majesteit, die Z'n
hovelingen en ministers binnen riep. Bibberend, Op slappe knieën kwamen ze naar
het hemelbed, waar de koning woedend rechtop in de kussens zat
Wij gevoelen óns zéér ontstemd! riep de koning Wij zijn verschrikkelijk boos,
want wij voelen ons snodelijk bedrogen!
De ministers, die bijna hun ogen niet naar het met dorens bezaaide gelaat van de
koning durfden opslaan, sidderden en hieven hun handen in de lucht.
Ja, geen wonder dat Zijne Majesteit nijdig was; hij leek precies 'n stekelige cactus!
Met de beste wil van de wereld kon je d.dt geen haard noemen!
dingen stond. Want de sleutel wordt alleen
gebruikt voor het ontkoppelen of koppelen
van de elektrische verwarmingsleiding
tussen de rijtuigen. Vroeger bestond dus
de noodzaak om die -sleutel van de loko
motief naar de achterste wagons te bren
gen. Thans wordt die sleutel, nadat uiter
aard de stroomafnemers zijn gedaald, in
een relaiskastje op het perron in het ap
paraatje gestopt en een kwartslag ge
draaid. Een druk op de knop is nu vol
doende om dezelfde sleutel bij het achter
einde van de trein in net zo'n kastje vrij
te maken. De daar aanwezige rangeerder
kan dus onmiddellijk de verwarmingskop
peling tussen het Nederlandse en Duitse
deel van de trein losmaken, de sleutel weer
in het kastje deponeren en door een druk
op de knoo de lokomotiefsleutel in het kast
je vooraan vrijmaken. De stroomafnemers
gaan dan weer tegen de bovenleiding en
de rest van de trein kan zijn weg naar
Enschede vervolgen. Alleen dus door het
heen en weer lopen tussen lokomotief en
de te ontkoppelen rijtuigen te voorkomen
kan men de trein in de beschikbare krappe
tijd splitsen. Dat daarbij zo omzichtig met
de betrokken sleutel te werk wordt gegaan
hangt uiteraard samen met de hoge span
ning op de verwarmingsleiding. Een ont
koppeling van onder spanning staande lei
dingen zou levensgevaarlijk voor de ran
geerders zijn. Vandaar ook dat het neer
laten van? de stroomafnemers een voor
waarde voor het vrijmaken van de sleutel
is. Het is te verwachten dat het in Hen
gelo ontworpen systeem ook elders in het
land navolging zal vinden. In Utrecht en
Zwolle bijvoorbeeld waar het splitsen en
samenvoegen van treindelen ook veel voo
komt. Voorlopig heeft Hengelo nog het al
leenrecht.
Voorspelling. De Spaanse waarzegger Jose
Maria Lopez Aparicio heeft voor dit
jaai de va) van Fidel Castro, de dood
van Charlie Chaplin, de hereniging van
Duitsland, een huwelijk van Maria Cal-
las met Aristoteles Onassis en een hu
welijk van prinses Soraya met een in
dustrieel voorspeld.
Het brandende dal
Lipanescu liep op blote voeten naar het raam en deed
in zijn nachthemd zijn ochtendgymnastiek. Ofschoon hij
om en bij de vijftig was had zijn lichaam de vroegere
soepelheid behouden. Hij was groot en slank, maar zijn
lange hals begon de laatste tijd min of meer stijf te wor
den, zodat hij het hoofd altijd enigszins in de nek droeg.
Overigens sloot die houding voortreffelijk aan bij zijn
heimelijke trots.
Het ruige rossig-grijze haar kamde hij in een midden
scheiding. Links en rechts van zijn schedel stonden twee
als met een krultang gemaakte lokken als horentjes voor
uit. Hij had een onopvallend gezicht, maar zijn rode snor
fonkelde als een lantarentje en gaf zijn gezicht uitdruk
king en hemzelf persoonlijkheid.
„Waarom ga je niet mee?" vroeg hij met beide ar
men zijwaarts gestrekt
Het bevalt me hier niet".
Het is hier zo anders dan thuis. De helé nacht door
zoemen die motoren".
Lipanescu raakte in geestdrift:
„Maar dat is toch juist goed! Dat brengt rijkdom aan
Wij slapen, maken plezier, gaan wandelen én inmid
dels doen de motoren het werk voor ons!"
Anghelina kwam niet onder de indruk.
,Ik denk voortdurend aan onze winkel", zei zij klaag
lijk en traag.
Haar man weerde haar narrig en ongeduldig af. „Laat
die winkel schieten! Denk er toch niet meer aan!"
„Ben je dan niet bang. dat Lazar de kas plundert?"
„Laat hem plunderen. Laat hem de anderen voor
mijn part ook wat geven. Zoveel hij wil. Wat heb ik
daarmee te maken? Wij hebben nu olie, mevrouw!"
„Ik geloof dat ik morgen naar huis ga. Dan kan ik
maandagmorgen op tijd aanwezig zijn."
Lipanescu gaf haar geen antwoord meer. Hij had
buiten voetstappen gehoord. Motoaka vertoonde zich
voor het raam. „Wat nu, mijn waarde?" riep hij opge
wekt, „moet u uw boortorens niet gaan bekijken? Schiet
u toch wat op!"
Motoaka maakte geen onderscheid tussen de mensen,
hij kwam hun allen op dezelfde manier tegemoet: arbei
ders, administratief personeel en ingenieurs. Bang was
hij alleen voor zijn oom, Chivu Bocanu, en voor het
hoofd van de marechaussee-post, Brebeanu. Die twee
ging hij zoveel mogelijk uit de weg. Maar verder was
hij met iedereen bevriend en een boze uitval of een grap
op zijn kosten kon hij best verdragen. Er was op het
hele boorterrein niemand die hij niet kende. Hij was in
de ene werkplaats na de andere geweest om er een vak
te leren, maar alles was hem op de duur gaan vervelen;
kleinsmederij, gieterij en meubelmakerij. Liever liet hij
zich door de eerste de beste naar Campina sturen. Toen
hij nog leerjongen was liep hij door weer en wind de
twaalf kilometer om een kilo spijkers, een blik olijfolie
of een schroef van een bepaalde afmeting te halen. Hij
was doorlopend in beweging en leek nergens rust te vin
den. Als iemand op de gedachte was gekomen hem zon
der bestemming de wereld in te sturen zou hij ook
gegaan zijn, het hoofd vooruitgestoken en zonder aan
de terugtocht te denken.
Uit de dagen toen hij te Campina nog van de ene
zaak naar de andere liep om een of ander klein artikel
te bemachtigen kende hij ook Lipanescu. Nadat hij zijn
militaire dienstplicht had vervuld bemoeide hij zich iets
meer met zijn familie en liet zich niet meer voor elk
spijkertje naar Campina sturen. Wel ging hij er uit
eigen beweging enkele malen per week naar toe. Hij
vond het heerlijk naar een café te gaan, naar het bil
jarten te kijken en de .vrouwen na te staren, die voorbij
liepen. Nu en dan wist hij aan enig geld te komen door
een stukje van het aan zijn vader toebehorend bos te
verkopen en hem bij de afrekening in alle welwillend
heid te bedriegen Dan vierde hij feest met zijn vrienden
uit de stad; betaalde hun verteringen en keek nieuws
gierig toe hoe zij dronken werden.
Zijn moeder was gestorven en zijn vader voerde niets
uit. Motoaka moest voor zijn zusters zorgen, vijf in getal,
de een telkens een jaar jonger dan de ander. Hij moest
het aanzien dat zij, ouder wordend, de een na de ander
op drift raakten en zich met mannen van de boortorens
afgaven.
De laatste jaren had Lipanescu hem, zodra hij de
jongen in zijn zaak aantrof, uitvoerig uitgehoord over
alles wat hem boeide: „Hoe staat het bij jullie?"
„Goed, Wat anders?"
„Komt er nog olie naar boven?"
„En of! Waarom eigenlijk niet".
Motoaka was niet dom en hij vermoedde wat Lipanes
cu in zijn hoofd had. En toen hij dat eenmaal had
begrepen liet hij zich vaak in het glazen kantoortje
zien, ging onuitgenodigd zitten, sloeg het ene been over
het andere en voelde zich volkomen thuis. Ongevraagd
bracht hij verslag uit over alles wat er zich op het
boorterrein afspeelde. Als Lipanescu in opwinging ge
raakte, nam hij hem met welwillende nieuwsgierigheid
op, al niet anders dan de jongemannen die zich op zijn
kosten bedronken. In het voorjaar was er een grond
stuk met vijf voorputten ter beschikking gekomen. De
maatschappij had het niet verstandig geacht het con
tract nog eens dertig jaar te verlengen.
De eigenaar zelf wilde het terrein daarna verkopen,
zoals iedereen dat in deze omstandigheden deed. Op
deze wijze hadden er zich tussen de boortorens van de
grote maatschappijen al verscheidene kleine petroleum-
winners gevestigd, als keuterboeren tussen de uitge
strekte landerijen op een landgoed.
Lipanescu was dadelijk tot de koop besloten geweest
Nog dezelfde dag trok hij er op uit om het terrein
in ogenschouw te nemen niet in de eerste plaats om
de waarde ervan te taxeren, maar wel om de lucht van
verse aardolie in te ademen.
Een maand aaneen rende Motoaka rond; hij ging voor
Lipanescu naar Campina en Ploesjti, naar het kantoor
van hét kadaster, naar de rechtbank, naar het bureau
voor de mijnbouw, en hij deed wat hij kon om het
afsluiten van het contract te bespoedigen.
En omdat Lipanescu er de tijd voor had ging hi
graag met Motoaka mee Nu was hij evenwel voor het
eerst als eigenaar gekomen Daarom was de familiaire
toon van Motoaka. die hij zich tevoren goedmoedig had
laten welgevallen, hem onverdraaglijk.
Hij fronste het voorhoofd en keek Motoaka nijdig en
scherp in de ogen.
„Is Pascu er al?" vroeg hij uit de hoogte.
Motoaka haalde de schouders op.
„Meneer Pascu? Die heb ik nog niet gezien Geduld
maar mijn beste Enachitza. hij zal straks wel komen
opdagen."
Pascu was de administrateur van het boorterrein. die
vroeger bij de maatschappij in dienst was geweest en
de vijf putten door en door kende. Juist om die reden
had Lipanescu hem aan zich verbonden op de dag waar
op hij het koopcontract tekende.
„Als Pascu komt roept u me dadelijk!" beval Lipa
nescu terwijl hij speciaal de nadruk op de naam van
de administrateur legde, die hij niet door „meneer"
vooraf had laten gaan.
„Best, mijn waarde, maar komt u nu nog naar bui
ten? Het bord met uw naam wordt op zijn plaat-
bezet."
Aan de kant van de weg stonden twee mannen op
ladders een groot bord aan pas in de grond gezette
palen te spijkeren. Lipanescu's opgeruimd humeut
keerde terug. Het bord, dat hij tijdig had laten maken,
was twee weken tevoren al naar het terrein gebracht
Hij had nauwelijks kunnen afwachten tot hij 't aan
deze veelbereden weg zag vastspijkeren.
„Ja, wacht even. ik kom", riep hij. Hij trok zich in
de kamer terug en rukte snel zijn nachthemd over ziln
hoofd.
Terwijl hij zich aankleedde, keek hij telkens weer
naar de mannen, die ginds in de laagte aan het werk
waren.
„Motoaka, let er op, dat zij het bord recht vast
spijkeren."
Anghelina zat op een stoel in een hoek peinzend aan
haar sigaret te trekken. Hij wendde zich tot haar.
„Opstaan, mevrouw, we gaan het bord bekijken."
Zij gehoorzaamde gewillig en ging met hem mee.
Een paar houten treden leidden van het kantoorge
bouw naar het erf, dat klein was. Het gebouw zelf was
meer een barak en bestond uit twee vertrekken. In het
ene werkte de administrateur, terwijl het andere, in
hoofdzaak gereedschapsbergplaats, tevens ontvangka
mer was. Elk vertrek had twee ramen met uitzicht op
de weg en daardoor zag men het haast eindeloos woud
van boortorens, dat pas aan de horizon overging in het
andere bos. dat de natuur had doen groeien.
(Wordt vervolgd)
Onder dezelfde geheimzinnigheid waar
mee zij eenentwintig jaar geleden onder de
neus der nazi's het land werden uitge
smokkeld, zijn de kostbaarheden der Pool
se koningen naar het land van herkomst
teruggezonden. Negenenveertig met ko
peren banden omspannen kisten, bevat
tende tapijten, juwelen en religieuze voor
werpen, ter waarde van 50 miljoen dollar,
werden tegen middernacht aan boord van
het vrachtschip „Krynica" geladen De kis
ten waren, zwaar bewaakt, uit Quebec City
in Canada, naar Boston vervoerd. Een tien
tal leden van de staatspolitie van Massa
chusetts hielden de wacht toen de zware
kisten in de ruimen van het schip werden
geladen. Het laden geschiedde onder toe
zicht van dr. Adam Bonarski, de Poolse
consul-generaal in Washington. Het schip
is onmiddellijk vertrokken met bestem
ming Gdynia in Polen.
oorooooooooooooooooooooooooooc
dienen uiterlijk op woensdag te worden
betaald, daar de bezorgers op donder
dag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE
OQC<»OOOOOOOCOCOOCOOOOCOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOQOOOa>300
In 't Noorderdierenpark te Emmen zijn 2
beertjes geboren. Moeder beer weigert
echter haar kinderen te voeden, zodat per
radio een oproep werd gedaan om een zo
gende hondenmoeder beschikbaar te stel
len.
Diergaarde-eigenaar W. S. J. Oosting
had er geen vermoeden van dat een van
de bruine beren van plan was jongen té
werpen. De bewaker zag de jongen in de
grot liggen en heeft ze terstond weggehaald
omdat geen van de vrouwelijke beren zich
om de diertjes bekommerde. De dochtèr
van de heer Oosting heeft zich over hen
ontfermd en was uur in uur uit bezig mét
een klein zuigflesje, in afwachting van de
hondenmoeder.
De oproep voor de radio was nauwelijks
een halve minuut oud of de telefoon in het
huis van de heer Oosting ging al over.
Binnen het uur telde hij al 15 aanbiedin
gen, waarbij er waren tot uit Rotterdam.
De keus viel op de herdershond van een
familie uit Haakswold bij Meppel. Deze
herder had ook pas jongen gekregen.
Het is niet eenvoudig om jonge beren
toe te schuiven aan een hond. Ieder dier
heeft zijn eigen kenmerkende lucht en
daarom zal een hond geen beertjes gaan
bemoederen als zij een vreemde geur van
hen bespeurt. Men bespuit daarom zowel
de jonge hondjes als de kleine beertjes
met hetzelfde parfum, zodat, althans wat
de geur betreft, de hond geen verschil
bespeurt.
De herdershond uit Haakswold bezorgde
zijn baas en de directie van het Noorder
dierenpark een grote teleurstelling, want
toen zij met de beide beertjes werd ge
confronteerd. bleek zij niets van de diertjes
te moeten hebben.
Een foxterrier uit Schoonlo (Dr.), die
daarna met haar eigen twee kleintjes naar
Emmen werd gebracht, bleek echter over
meer naastenliefde te beschikken. Zij
heeft de beide beertjes, die intussen Sas-
kia en Jeroen zijn genoemd, liefderijk op
genomen en geeft hun een verzorging die
niets voor die van haar eigen kroost on
derdoet.
Advertentie
Een permanent wave is een
kwestie van vertrouwen en....
zeer goed model knippen.
Wij brengen u het allernieuwste
GIERSTRAAT 69 - TELEFOON 21736
In wat vroeger de privékapel was van
de Normandische koningen op Sicilië heb
ben prins Albert en prinses Paola woens
dag de huwelijksplechtigheden bijgewoond
voor prins Antonello Ruffo di Calabria en
gravin Rosemarie Tasca d'Almerita. Prins
Antonello is een broer van prinses Paola.
De kapel staat bekend als een van de
fraaiste paleiskapellen van de wereld. Zij
was gesierd met grote bloemstukken en
talloze leden van de Italiaanse adel woon
den de plechtigheden eveneens bij.
De bruid droeg een wit-satijnen japon
en sluier en hetzelfde diadeem dat prinses
Paola bij haar huwelijk met Prins Albert
droeg.
Prins Albert en baron Ricasoli waren
getuigen voor de bruidegom, voor de bruid
waren twee schoonbroeders getuigen. Hef
ionge echtpaar is woensdagavond op
huwelijksreis naar Parijs vertrokken om
vandaar naar Mexico en de V.S. te reizen.
