PANDA EN DE GROTBOKSER
Demonstratie van 10.000
Duitse taxichauffeurs
KONING BARBONIX I
B
Het brandende dal
V/srC
eervliet
ÏÏOf hp bprlfhpn fijh
A OSRAM
Doodstraf geëist
tegen overvallers
Schulte Nordholt en Van
Herreweghen bekroond
Patiënten na injectie
overleden
6
VRIJDAG 6 JANUARI 1961
„GEEF ONS WAPENSr
Goede Priestley
Beeldschermer
Canadese omroep staakt
Nederlandse uitzendingen
De radio geeft zaterdag
T elevisieprogramma
Magda Janssens in
„De Waaierpatience"
De wassen beelden van
Madame Tussaud
AVRO's tekst prijsvraag
voor jonge mensen
Staten Island viert feest
door Radu Tudoran
Vertaling Margot Bakker
Televisieserie van
Francis Durbridge
„Hou je aan je woord"
in A VRO-televisie
Veiligheidsgordels in
Duitsland niet verplicht
200 jaar
geleden
2. Eigenlijk liep het nog wel goed af,
toen dié boom over Panda's auto viel; er
overkwam Panda-zèlf tenminste niets
gelukkig maar! Maar verder rijden kon
hij zo toch niet en daar in de regen blijven
zitten tot er eens hulp op kwam dagen,
trok hem ook niet bijzonder aan. „Grote
grutten," dacht hij, „wat moet ik nu. toch
beginnen! Die wind is zo koud en die regen
is zo nat.bah!" Maar toen hij rillend
nog eens goed rondkeek, zag hij iets
merkwaardigs. De boom, die over zijn wa
gen gevallen was, had namelijk, zolang als
hij daar stond, de toegang tot een grot
verborgen gehouden wie weet hoevele
jaren al en nu die boom gevallen was,
kon men die verborgen grot plotseling
duidelijk zien. Nu Panda had dat alles
nog maar nauwelijks in de gaten of hij
rende al als een pijl uit de boog zijn auto
uit en die grot in. „Ziezo hier is het
tenminste droog," dacht hij tevreden, toén
hij daar in het halve donker terecht kwam,
„en warm is het ook. Wat een bof!".
Maar toen hij eens rondkeek werd het
hem duidelijk, dat dit niet zomaar eens
een grot was als alle andere grotten; op
de muur prijkte namelijk een bijzondere
tekening en aangezien Panda op school
goed had opgelet, wist hij dat dergelijke
grot-schilderingen heel oud en beziens
waardig zijn. Hij was dan ook diep onder
de indruk, en dientengevolge keek hij,
jammer genoeg, niet naar wat er vérder
nog in de grot te zien was.
Dat J. B. Priestley in een goede t.v.-
bewerking een uitermate genietbare t.v.-
auteur is bleek donderdagavond in de ver
toning welke Walter van der Kamp reali
seerde van „Een inspecteur voor u". Priest
ley experimenteert graag met het tijds
begrip. Wat nog te gebeuren staat brengt hij
in een soort hallucinatie van de tijd tot ons
om, zoals in bovengenoemd stuk, te klop
pen aan de deur van ons geweten. Hij doet
dat zo ingenieus, dat men gewoon vergeet
hoe hij zedenmeestert en waar men hem
erop betrapt, voelt men zich beschaamd
De ietwat mysterieus-realistische sfeer van
zijn stukken komt op het beeldscherm dan
wel wat minder tot haar recht, men blijft
geconcentreerd kijken: er is een spanning,
die door de relatie met de werkelijkheid
onmiskenbaar doorwerkt. In de uitvoering
van donderdagavond slaagde Van der
Kamp erin die helemaal uit zijn beelden
te voorschijn te roepen. Hij werkte met
veel close-ups en welgekozen instellingen,
die in een voortreffelijk ritme de spanning
op ons overbrachten. Hij had ook zijn spe
lers goed in de hand, van wie vooral Johan
Kaart en Sigrid Koetse tot opvallende pres
taties kwamen en buiten Joan Remmelts,
die nog altijd laboreert aan stopwoordjes,
Loudi Nijhoff, Manfred de Graaf en Cor
van Rijn zeer aanvaardbare figuren op het
scherm wisten te projecteren.
Men zal dus begrijpen dat wij met „Een
inspecteur voor u" bijzonder ingenomen
waren. Het was recht op de man af. Mooi
van inhoud in een fraaie pasvorm. Dat is
na „Het lange kerstdiner" het tweede stuk
binnen korte tijd waarmee de AVRO alle
eer inlegt. Met alle waardering voor de
acteurs, vooral een regieprestatie van de
goede soort.
„Televizier" bleek goed bij met het, zij
het dan wel erg korte en wat onzekere
interview dat Nico van Vliet dr. Konrad
Adenauer afnam. De tijden zijn wel ver
anderd
The Canadian Broadcasting Corporation
zal op 28 januari zijn korte-golf uitzen
dingen bestemd vóór Nederland beëindi
gen. De C.B.C moet bezuinigen, omdat de
bijdrage van de Canadese regering voor
de overzeese uitzendingen met 500.000 dol
lars is vërminderd. Ook de uitzendingen
voor Zweden, Noorwegen, Finland en Ita
lië komen te vervallen.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20 VARA. 19.30 VPRO 29.00—24.00 VARA
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.23 Gram. 8.00
Nieuws 8.18 Gram. 8.50 Voor u en uw gezin,
piaatje. 9.00 Gymn. voor de vrouw. 9.10 Gram.
VPRO: 10.00 Samen thuis, lezing. 10.05 Morgen
wijding. VARA: 10.20 Gevar. progr. 12.00 Lichte
muz. 12.30 Land- en tuinb.meded. 12.33 Nieuwe
gram, met comment. 13.00 Nieuws. 13.15 VARA-
Varia. 13.20 Sportnieuws. 13.45 Lichte muz. 14.05
Voor de jeugd. 14.40 Gevar. progr. 16.45 Vragen-
beantw. 17.00 Jazzmuz. 17.30 Weekjournaal. 18.00
Nieuws en comm. 18.20 Jazzmuz. 18.35 Zigeuner
orkest. 19.00 Artistieke staalkaart. VPRO: 19.30
Passepartout bij gaslicht, praatje. 19.40 Evange
listen vertellen, lezing. 19.55 Deze week, lezing
VARA: 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. progr. 21.15
Soc. comm. 21.30 Lichte muz. 22.00 Scaramouche,
hoorsp. (dl. 12). 22.30 Nieuws. 22.40 Cabaret. 23.05
Populaire muziek van vroeger. 23.25 Gram. 23.55
—24.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00—24.00 KRO.
KRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gewijde muz. 7.30 VoOr
de jeugd. 7.40 Gram. 7.45 Morgengebed en over
weging. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.50 Voor de
huisvrouw. 10.00 Voor de kleuters 10.15 Gram.
11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram. 12.00 Middag
klok - noodklok. 12.04 Promenade-ork. en soliste.
12.50 Act. 13.0 Nieuws. 13.15 Zonnewijzer. 13.20
Platennieuws. 13.25 Koorzang. 13.50 Voor de jeugd.
14.00 Fanfare-ork. 14.20 Lichte muz. 14.50 Dames
koor. 15.10 Franse les. 15.30 Lichte muziek. 15.50
Gram. 16.00 Gregoriaanse zang. 16.30 Instr. octet.
16.50 Sportcomment. 17.00 Voor de jeugd. 18.00
Kunstkroniek. 18.30 Gram. 18.45 Vragenbeantw.
19.00 Nieuws. 19.10 Act. 19.25 Memojandum. 19.30
Lichte muz. 19.50 Lichtbaken, lezing. 20.00 Om-
roep-orkest en soliste. 21.00 U bent toch ook van
de partij?, lezing. 21.10 Gevar progr. 22.25 Boek-
bespr 22.30 Nieuws. 22.40 Wij luiden de zondag
in. 23.00 Muzikale lezing. 23.5524.00 Nieuws.
BRUSSEL. 324 m.
12.03 Gram. 12.30 Weerbericht. 12.35 Gesproken
aperitief. 12.45 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Radio-
Almanak. 14.30 Gevar. progr. 16.00 Zang en piano.
16.16 Gram. 16.20 Zang en piano (vervolg). 16.30
Gram. 17.00 Nieuws. 17.10 Dagklapper. 17.20 Li
turgische zangen. 17.30 Gram. 17.45 Engelse les.
18.00 Orgelrecital. 18.30 Voor de soldaten. 19.00
Nieuws 19.40 Gram. 20.00 Cabaret. 21.00 Gram.
21.15 Amus.ork. 22.00 Nieuws. 22.15 Verz.-progr.
23.00 Nieuws. 23.05 Gram. 23.5524.00 Nieuws.
VOOR VRIJDAG
NTS: 20.00 Weekjournaal en weeroverzicht.
NCRV 20.30 Documentair programma. 20 55
Licht programma. 21.30 Tekenfilmpje. 21.35 Act.
22.15 Opdracht, een persoonlijk woord.
VOOR ZATERDAG
VARA: 17.00—17.30 Voor de kinderen NTS:
2(1.00 Journ. en weeroverzicht. VARA: 20.20 Act.
29.50 TV-Toto.
(Van onze correspondent)
In de Duitse Bondsrepubliek en West-
Berlijn stonden gistermiddag omstreeks
halftwee vijf minuten lang meer dan
10.000 taxi's stil op het moment, dat in
Mannheim een 55-jarige vermoorde taxi
chauffeur werd begraven. Op deze wijze
manifesteerden de Westduitse taxi-chauf
feurs hun ongerustheid over het feit dat
er sedert 1945 meer dan 1000 overvallen
op hen zijn gepleegd, waarbij o..ö taxi
chauffeurs om het leven kwamen. Hun be
langenvereniging eiste gisteravond de in
voering van de doodstraf voor dergelijke
misdaden, en toestemming voor de chauf
feurs om pistolen of revolvers te dragen.
Op Oudejaarsavond werd de taxi-chauf
feur Karl Straub te Mannheim bij een
overval door onbekenden om het leven ge
bracht. In de nacht van dinsdag op woens
dag sloeg een 25-jarige te Stuttgart een
taxi-chauffeur met een steen neer: de
steen brak, maar de chauffeur had een
De bekende actrice Magda Janssens
treedt op donderdag 12 januari a.s. in het
televisie-programma van de N.C.R.V. op
in het stuk ..De waaièrpatience" van Hen
ri Troyat, een spel over twee vereenzaam
de dames in de provincie, dat door de
schrijver zelf werd gedramatisserd naar
zijn roman „De visvijver". Magda Jans
sens krijgt hiermee de gelegenheid, een
van de voornaamste rollen uit de laatste
jaren van haar 60-jarige toneelloopbaan,
nl. die van mevrouw Chasseglin, vóór dê
camera te spelen. De vertaling van Ge
rard Rekers werd reeds eerder door de
Vlaamse televisie onder regie van Ben
Royaards gebruikt. „De waaierpatience",
waarin verder ó.a. meespelen: Elise Hoo-
mans en Maxim Hamel, wordt geregis
seerd door Henk Rigters. Het stuk is eni
ge jaren door het Rotterdams toneel voor
het voetlicht gebracht met Magda Jans
sens in dezelfde rol als die zij nu voor
de televisie zal vertolken.
zeer harde schedel; de man kón een pi
stool trekken en de bandiet dwingen zich
over te geven.
De demonstratie van gisteren was alge
meen in het gehele land. De taxi-chauf
feurs staan in feite vaak volkomen weer
loos tegenover hun klanten. Zij wijzen dan
ook op het Britse en Amerikaanse voor
beeld, waar overvallers van taxi's met de
mogelijkheid van doodstraf en niet, als in
Duitsland, met een zware tuchthuisstraf
moeten rekenen.
De chauffeurs wijzen er voorts op dat
zij reeds in september 1959 een grote pro
testactie hebben gevoerd, na de moord op
een 37-jarige collega. Die demonstratie
had geen enkel resultaat: het aantal over
vallen nam toe ondanks het feit dat vele
taxi's voorzien zijn van gescheiden wan
den tussèn chauffeurs en passagiersplaats,
van gaspistolen, alarmzenders en wat niet
al.
Onder grote deelneming van de bevol
king en collega's is donderdag in Mann
heim de vermóórde Karl Straub begra
ven. Een honderdtal taxi's met rouwfloers
gedekt, volgde de stoet. Op meegevoerde
spandoeken werd wederinvoering van de
doodstraf voor geweldplegers geëist. De
moordenaar van de 55-jarige Straub is nóg
niet opgespoord. Ook taxichauffeurs uit
andere Steden hadden zich bij de demon
stratie aangesloten.
Op woensdag 18 januari brengt de
N.C.R.V.-televisie, dank zij de medewer
king van de B.B.C. een bezoek aan het
vermaarde tentoonstellingsgebouw in Lon
den, met de wassen beelden van Ma
dame Tussaud. Marie Tussaud leefde van
1760-1850. Zij was tekenlerares bij de Fran
se koninklijke familie en kwam daardoor
tijdens de revolutie terecht in de Con-
ciergerie, waar zij gedwongen werd, de
hoofden van vooraanstaande terechtgestel-
den in was na te maken. Later vestigde
zij zich met een kleine collectie wassen
beelden in Londen. De verzameling is na
de dood van mevrouw Tussaud verder uit
gebreid en momenteel treft men er ook
alle belangrijke staatslieden van de laatste
jaren aan. Als gids in dit unieke museum
treedt op Cruys Voorbergh. De regie heeft
Rob Mariouw Smit (Telerecording).
Poëzieprijs van de K.R.O.
Tijdens de feestvergadering van het
Katholiek Algemeen Kunstenaarsverbond
in Maastricht heeft KRO-voorzitter, pater
drs E. H. J. van Wcsberge, meegedeeld, dat
de KRO een bundel van twintig gedich
ten heeft doen uitgeven, die op uitnodi
ging zijn ingezonden op de prijsvraag voor
poëzie uitgeschreven door de KRO. De
prijs van 1000,werd door de jury
toegekend aan de Vlaamse dichter Hubert
van Herreweghen en aan de Nederland
se dichter dr. J. YV. Schulte Nordholt uit
Wassenaar.
De directeur van het Rotterdams Toneel,
de heer Ton Lutz, droeg beide bekroonde
gedichten voor. Het eerste exemplaar van
de bundel „Tweelingster", zoals de bundel
heet, bood pater Van Waesberge aan de
voorzitter van het jubilerende verbond aan.
Bernard Verhoeven deelde in zijn kwaliteit
van voorzitter van de A.K.K.V. mede, dat
aan een aantal personen wegens hun ver
diensten voor het verbond het erelid
maatschap is toegekend, namelijk aan
de architecten J. van Dongen uit
Apeldoorn, de bisschoppelijke bouwinspec-
teur in het bisdom 's Hertogenbosch,
rector Van Heivoort, de architect N.
Molenaar uit Den Haag; voorts aan
de toonkunstenaars Willem Andries-
sen, mejuffrouw Anny Piscaer uit Bergen
op Zoom en prof. dr. Smits van Waes-
berghe uit Amsterdam, alsmede aan de
beeldende kunstenaars Willem Mengelberg
uit Zeist en Jac Seelen uit Voorburg.
Bernard Verhoeven deelde mede, dat het
bestuur overweegt speciaal voor de jon
gere kunstenaars de „samensprekingen" in
een nieuwe en aantrekkelijke gestalte te
herscheppen en voorts een orgaan van
raad en advies voor te bereiden, waarin
de kunstenaarsorganisatie meer contact
krijgt met de katholieke en nationale ge
meenschap. Ook heeft het bestuur voorbe
reidingen getroffen tot samenstelling van
een wijde groep van leden, voornamelijk
letterkundigen en toneelspelers, van welke
groep Gabriel Smit en Toon Rammelt
voorlopig de leiding en het secretariaat
zullen waarnemen.
Prof. dr. H. L. van Breda O.F.M., hoog
leraar in Leuven, hield een feestrede over
„kunstenaarschap en religie", waarin hij
vooral de eenzaamheid van de kunstenaar
bij zijn scheppende daad belichtte.
Advertentie
Op grond van de goede resultaten, die
de afdeling Jeugduitzendingen van de
AVRO had geboekt met haar in 1958 uit
geschreven tekstprijsvraag voor jonge
mensen, werd in augustus van het vorig
jaar besloten opnieuw een dergelijke
krachtmeting te organiseren. Uit de vele
inzendingen, die over het algemeen van
goede kwaliteit waren, heeft de jury, be
staande uit de heren Bert Dijkstra, Henri
Kad, Jan van Herpen, Kees de Wolf en
Gerrit den Braber, thans haar keuze ge
maakt. De eerste prijs, bestaande uit
waardebonnen tot een waarde van vijfhon
derd gulden, is toegekend aan Imme Dros te
Amsterdam voor haar speelse hoorspel
„Blues march aan zee". Met zijn spel
„Mannetje worden", dat opviel door de
knap geschreven en goed doordachte tekst,
heeft Theo Strengers jr. te Laren de twee
de prijs, bestaande uit waardebonnen tot
een waarde van driehonderdvijftig gulden
gewonnen. De derde prijs, bestaande uit
waardebonnen tot een waarde van hon
derdvijftig gulden, kon niet worden toege
kend. De jury meende dat vijf inzenders
voor 'n aanmoedigingsprijs in aanmerking
kwamen. Het beschikbare bedrag is daar
om verdeeld over Fred van Wijck te
's-Gravenhage voor zijn stemmenspel „De
grijze doden", Peter Piscaer te Breda
voor zijn hoorspel „De nacht sprak in hun
ogen", Bob Wildeboer te Amsterdam voor
het cabaret „Verkering", Jos van Dijk te
Nijmegen voor het hoorspel „De man in
het blauw" en I. M. Oostburg te Amster
dam voor het spel „Synopsis".
Staten Island, een van de vijf bestuurs
districten van New York City, is begonnen
met een herdenking van de vestiging der
eerste Nederlanders en Franse Hugenoten
driehonderd jaar geleden, in dit stukje van
het tegenwoordige New York. Uit een par
ticulier vliegtuig werden 300 ballonnen uit
geworpen over het 57 vierkante mijl grote
stadsdeel bij de ingang van de haven van
New York. Elke ballon bevat een bon die
naar de organisatoren van de feestelijk
heden kan worden gezonden in ruil voor
bijzondere invitaties voor sommige evene
menten bij de herdenkingsfeesten die een
jaar zullen duren.
De eerste permanente nederzetting werd
in 1661 gevestigd onder het gezag van gou
verneur Peter Stuyvesant van Nieuw-
Amsterdam. de Nederlandse kolonie op
Manhattan. De kolonisten wisten de aan
vallen van Indianen te overleven. Een
groep Nederlanders en Franse Hugenoten
vestigden daarna de nederzetting Oude
Dorp, in de buurt van wat de Staten-Islan-
ders thans kennen als de „South Beach
(Zuiderstrand).
3233. Koning Barbonix foeterde eerst 'z'n ministers de huid vol die er toch echt
niets aan konden doen. Toen beval hij, dat terstond de hofkapper moést komen; die
was in 'n wip aanwezig, met zeep, kwast en scheermes.
Scheer onmiddellijk dit alles af! riep de koning. En spiegelglad, begrepen?!
De hofkapper boog, keek onthutst naar de vreemde stekels op 's konings gelaat en
doopte z'n kwast in warm water, waarna hij de wangen van Zijne Majesteit voor
zichtig met 'n laag sneeuwwit schuim inzeepte. Daarna sleep hij z'n scheermes nog
eens extra scherp op de scheerriem en begon te schrappen. Maar, lieve deugdhet
ging niet! De stekels waren zo hard als ijzer, en het scheermes ging er op kapot
91
De mannen daalden juist hun ladders af. Mótoaka
stond op de weg naar het bord te kijken.
„Mijn beste Enachitza", riep hij geestdriftig, „wij
hebben het mooiste bord in de hele omtrek."
Lipanescu bleef naast Motoaka staan Op het grote
zwarte bord stond in gouden letters te lezen:
OLIEMAATSCHAPPIJ ENE LIPANESCU BOORTER-
REIN „ANGHELINA".
Het zonlicht deed de gouden letters glinsteren. Lipa
nescu keek ernaar met een brok in zijn keel. Ontroerd
drukte hij Anghelina's hand. ofschoon zij met volmaak
te onverschilligheid naar het indrukwekkend bord om
hoogkeek. Zelfs haar eigen naam, die daar te zien
stond, leek haar niets te zeggen. Een terrein een. zo
mogelijk vrouwelijke, naam te geven was een gevestig
de gewoonte in de streek. Elk ogenblik weer trof men
op de grauwe industriestellages lieve vrouwennamen
aan. Op een zwarte boortoren, op een opslagplaats, op
een vervallen loods, prijkten namen in alle kleuren:
rood, groen, blauw, geel en zwart.
„Daar hebben we de heer Pascu al, mijn waarde",
zei Motoaka.
Het gezicht van Lipanescu betrok.
„Kun jij eigenlijk lezen?" vroeg hij grof, alsof hij
het tegen een winkelbediende, had.
„Natuurlijk, beste Enachitza!"
„Lees jij dat bord dan eens aandachtig en vergeet
niet meer, met wie je te maken hebt!"
Motoaka glimlachte verbluft.
De administrateur kwam op hen toelopen. Het was
een van de vele jonge mannen die uit de steden naar
hier waren gekomen om er snel rijk te worden en die
zich tenslotte voor een ondergeschikte positie beschik
baar hadden moeten stellen. Hij droeg een grauwe over
all, zoals haast alle arbeiders en kantoorbedienden en
een geruite stoffen pet. Hij liep vlug, enigszins voorover
gebogen, en keek niet naar links of rechts. Zijn om
geving keurde hij geen blik waard, hij was doorlopend
in kleine berekeningen verdiept
„Goede morgen, meneer Lipanescu", zei hij bedaard.
Hij leek niet bijster veel vertrouwen in zijn nieuwe
broodheer te hebben.
Anghelina zomin als het firmabord kon zijn aan
dacht trekken. Hij liep dadelijk door naar het kantoor
tje en leek te verwachten dat de anderen hem wel
zouden volgen.
Lipanescu voelde dat hij kleurde. „Dat gaat zo maar
niet", zei hij halfluid. „Wacht maar jongen, ik zal jou
nog wel eens leren."
Voor de deur van het kantoor bleef Pascu staan.
„Uitstekend dat u gekomen bent, meneer Lipanescu.
Het is namelijk betaaldag vandaag en ik wist niet wat
ik tegen de arbeiders moest zeggen."
„Wat bedoelt u?" vroeg Lipanescu verontrust.
Pascu deed de deur open en ging naar binnen, alsof
het zijn huis was. Zodra hij zag hoe het andére ver
trek van aanzien was veranderd werd hij nijdig en
tevens moedeloos. Want toen hij nog bij de maatschap
pij werkte werd hij door niemand gecontroleerd en kon
hij zijn kleine zaken doen, die hem winstgevender leken
dan zijn eigenlijk beroep, 's Nachts sloop hij maar al te
vaak naar een van de putten, telkens weer met een
andere onbekende naast zich. Er werd enige tijd ge
fluisterd en dan vertrok de vreemde man, met een lijvig
pak onder de arm of een zware zak op de rug. Daarin
zaten onderdelen voor motoren, rollen draad, gereed
schap, kabels, drijfriemen of schakelaars, voor welke
artikelen bij de kleinere ondernemingen altijd kopers te
vinden waren. De inventaris van het kleine terrein kon
hoogstens door Pascu zelf worden opgemaakt.
De komst van de nieuwe eigenaar, die weliswaar geen
deskundige was, maar zijn ogen goed open leek te heb
ben, zou aan al die kleine transacties in de toekomst
een eind kunnen maken. Maar misschien, hoopte Pas
cu, zou Lipanescu er spoedig genoeg van krijgen en het
boorterrein weer verlaten, zoals allen van zijn slag
weer vertrokken waren. Tot zolang zou de man hem
overigens voortdurend in de weg staan. En dat Lipanes
cu zich in het andere vertrek met zijn vrouw huiselijk
had ingericht, ergerde hem nog het meest.
Daar had hij zich namelijk in de achter hem liggende
tijd nu en dan met een meisje afgezonderd, dat ergens
op een boorterrein werkte, of ook wel eens met de
vrouw van een kennis, met wie hij goed overweg kon.
Zo had hij, zonder dat onbevoegden het te weten kwa
men, de tijd aangenaam weten door te brengen.
Lusteloos ging hij achter zijn bureau zitten.
„Hebt u geld meegebracht?" vroeg hij agressief. De
ontsteltenis die Lipanescu overviel belette hem aanvan
kelijk in woede uit te barsten. Een paar tellen bleef
zijn mond dwaas geopend, zonder dat hij een woord kon
uitbrengen. Haastig ging hij op de stoel het dichtst bij
hem zitten. Natuurlijk was hij veel te onrustig om lang
te blijven zitten, maar hij wilde in geen geval blijven
staan, terwijl zijn ondergeschikte zat. Hij maakte al
aanstalten zijn hoed af te zetten, maar bedacht zich en
hield de hoed op zijn hoofd, om daarmee aan te tonen
dat hij hier de baas was.
„Geld? Waarvoor?" vroeg hij woedend. Pascu draai
de zich in zijn stoel naar een kast om en nam er een
oude klapper uit. „Voor de lonen van de arbeiders",
zei hij bedaard, terwijl hij de klapper op de tafel legde.
„Ja maar
„Wij kunnen hen niet langer zoet houden. Zij hebben
de vorige week ook al geen loon gekregen".
„Ja maarmoet ik dat betalen?"
Pascu haalde onverschillig de schouders op.
„U hebt het terrein toch met het personeel overge
nomen?" „Natuurlijk. Tenslotte heb ik mensen nodig,
nietwaar? Als ik hen in dienst neem betaal ik hun ook.
Maar ik was van plan de lonen te betalen van het geld
dat binnenkomt, ziet u. Ik heb hier nu al heel wat geld
ingestoken, zoals u weet, maar ik heb er nog geen cent
voor teruggezien". „Wat had u dan verwacht?" zei
Pascu bedaard. „Wie niet zaait zal niet oogsten. In
deze onderneming moet nog heel wat aangeschaft wor
den. Eer dat alles in orde is zullen de baten niet groot
worden".
„Wat bedoelt u toch? Toen ik het terrein overnam
is mij verzekerd, dat ik er maandelijks twintig wa
gons uit kon halen!". „Dat is inderdaad de capaciteit
van het boormateriaal. Misschien kunnen wij zelfs wel
de vijfentwintig wagons halen. Maar alleen wanneer al
le putten in bedrijf zijn. Op het ogenblik wordt êr
maar aan een put gewerkt". Lipanescu kon hem niet
meer volgen.
Het deed de administrateur goed zijn teleurstelling
te zien en hij ging verder, „Meneer Lipanescu, nie
mand heeft geprobeerd u te bedriegen, dat kunt u van
me aannemen. Desondanks moet ik u zeggen, dat u
niet bepaald goede zaken hebt gedaan toen u deze on
derneming overnam'. „Ja maar„Ten eerste is de
olielaag hier nooit bijzonder diep geweest. En tegen
woordig is er nog minder dan vroeger. Toch loont
de ontginning wel. De putten waarover wij beschikken
kunnen tot aan vijfentwintig wagons per maand leve
ren. Als u de wagon op twintigduizend lei stelt bete
kent dat een half miljoen. De exploitatiekosten zullen
omstreeks honderdvijftig duizend lei per maand belo
pen. Misschien ook tweehonderdvijftigduizend. Er zou
den dus netto omstreeks driehonderdduizend per maand
overblijven".
„Dat is geweldig" riep Lipanescu, die weer moed
kreeg. Pascu schudde evenwel weifelend het hoofd.
„Loopt u niet te had van stapel". Twee putten zijn
volkomen stilgelegd omdat de winning er voor de maat
schappij niet lonend meer was". „Maar kunnen die put
ten voor mij dan wel lonend zijn?" vroeg Lipanescu,
alweer ontmoedigd.
„Wij zijn immers geen grote maatschappij, wij kun
nen het met een kleinere winst stellen. Maar investe
ren zullen wij desondanks moeten doen". „Nog meer?"
„Ja, ik zei toch al: wie niet zaait zal ook niet oog
sten".
„Hoeveel denkt u dat er nog geïnvesteerd moet
worden?"
„Ik heb nog geen berekening gemaakt. Zo vlug gaat
dat niet We weten niet hoe de stijgbuizen er aan de
binnenkant uitzien. Deze twee waren namelijk ook al
niet meer in gebruik toen ik bij de maatschappij kwam.
De torens en de barakken zijn er nog en hoeven alleen
wat opgeknapt te worden. Maar de inventaris ontbreekt
er". „Dat heeft niemand mij verteld".
„Nog eens men heeft u niet willen bedriegen. Bij
het koopcontract was een inventarisatielijst gevoegd".
„En de andere putten?" „Gaat u maar mee, dan kunt
u ze zelf zien".
(Wordt vervolgd)
Advertentie
slecht
horend
Wij kunnen U een
prachtige collectie
oorhangers demon
streren. Dit zijn com
plete hoortoestellen,
welke praktisch on
zichtbaar achter het
oorworden gedragen
Keuze uit vele merken
w.o, Aditone, Audium,
Multitone, Philips en
Siemens.
Prijzen
f 348.
Vraagt gratis brochures
horen zien
KONINGSTRAAT 11
HAARLEM
TEL. 16171
Op zaterdag 18 februari presenteert de
AVRO de kijkers de eerste aflevering van
het detectivespel in vier delen „Het is
zover". Dit spel werd door de Duitse tele
visie vervaardigd naar een boek van de
vooral door zijn Paul Vlaanderen-myste-
ries bekende Engelse auteur Francis Dur
bridge. De vijf resterende afleveringen
worden door de AVRO uitgezonden op
maandag 27 februari, woensdag 8 maart,
zaterdag 18 maart, woensdag 5 april en
zaterdag 15 april. „Het is zover", waar
voor de muziek werd geschreven door Pe
ter Thomas, staat onder regie van Hans
Quest.
De AVRO heeft besloten in de maanden
februari, maart en april het van de radio
bekende litteraire spel „Hou je aan je
woord" op te nemen in het door haar op
de zaterdagavond e verzorgen televisie
programma. „Hou je aan je woord", waar
aan onder voorzitterschap van Karei
Jonckheere wordt medegewerkt door Hei-
la S. Haase, Harry Mulisch, Godfried Bo-
mans en dr. Victor E. van Vriesland, ver
dwijnt hiermede evenwel niet uit het ra
dioprogramma van de AVRO.
Op de bovenbedoelde zaterdagen, te we
ten 18 februari, 18 maart en 15 april, zal
men voorts kunnen kijken naar respectie
velijk de tweede televisieshow van Mieke
Telkamp, een internationale artiestenpara
de en het eerste lustrum van AVRO's
Europees Danstoernooi.
Veertien patiënten van een psychiater in
Erlton, in de Amerikaanse staat New Jer
sey, zijn vorig jaar herfst overleden als
gevolg van injecties met een „kalmerend
middel" die de psychiater hun voor de be
handeling toediende.
Dertig andere patiënten kregen min of
meer ernstige leveraandoeningen.
Volgens een woordvoerder van het mini
sterie van Volksgezondheid was de injec
tienaald bovendien niet voldoende gesteri
liseerd.
De psychiater, dr. Albert Weiner, Is ge
schorst.
BONN De Duitse automobilisten zrul-
len niet worden gedwongen veiligheidsgor
dels te dragen. Dit is bekend gemaakt
dóór het ministerie van Vervoer. Woord
voerders zeiden dat het vooroordeel tegen
het gebruik van die gordels eerder zou
toe- dan afnemen, indien het dragen wet
telijk verplicht werd. Het ministerie wil zich
echter moeite geven het publiek in te lich
ten dat het gebruik van de gordels nuttig
is. De fabrikanten zal worden aangeraden
in de nieuwe wagens rekening te houden
met het aanbrengen van de gordels. (UPI-
Oprechte Donderdagse Haerlemse Courant
den 8 January 1761
De Commissarissen van de Trekvaart tus
sen HAERLEM en AM-
STELDAM als daartoe door
de Heeren Burgemeesteren
derzelve Steden geautori
seerd zullen op Saturdag
den 24 January 1762 's mor
gens ten 10 uuren, op Half-
wegen in de Herberg,
staande tegens den Sparendamschen Dijk
voor den tyd van drie Jaaren, ingaande
den eersten Mey 1761 en eyndigende den
laatsten April 1764 publicq verhuuren de
TOLLEN die aan de tolhekken tusschen
de gemelde Steden worden betaald. De
Conditiën, benevens het Montante waar
voor de Tolhekken in den Jaare 1757 zyn
verhuurd geworden, zyn van nu af aan te
zien ter Secretarye der Stad Haerlem en
ter Thesaurie der Stad Amsteldam als
mede aan de Tolhekken en de twee Her
bergen op Halfwegen.
