PANDA EN DE GROTBOKSER
KONING BARBONIX I
Mooi wonen,
blij leven
op COCOS!
f
k
it
Staatssecretaris over een
derde radioprogamma
Antieke meubelen houden waarde.
Kampioen -kippenbraadster op Schiphol
Oude Albert is
weer „thuis"
^Hoe is het ontstnan?*>
ZA IERDAG 7 JANUARI 1961
j
Verkoudheidsbaciller»
en J1
protektie tegen infektie
De radio geeft zondag
De radio geeft maandag
Televisieprogramma
Centrale verwarming
Airconditioning
Aut. oliestook
Goed divertissement
Beeldschermer
Mode-prijs voor mevrouw
Kennedy
Levende stomme film
Diagnose per rekenlat
Cocos biedt volop keuze
in moderne tinten en aparte
dessins. Past in elk
interieur. Is sterk en
beslist niet duur!
Aan deze onderscheiding
herkent u de goede cocos!
door Radu Tudoran
Vertaling Margof Bakker
Dit woord:
VERLANGEN
3. „Dit is nu weer écht een geluk bij
ongeluk," dacht Panda, diep onder de in
druk. „Als die boom niet gevallen was,
zou deze grot voor altijd verborgen zijn
gebleven. En als die boom toen niet op
mijn auto was gevallen, zou ik hier niet
naar binnen zijn gegaan en dan had nie
mand deze bijzondere tekeningen ooit ge
zien. Maar nu heb ik een ontdekking ge
daan, waar alle professoren van op zullen
kijken. Misschien komt mijn portret wel
in de krant. Misschien word ik wel be
roemd, want sommige Ontdekkers worden
dat.'" Vervolgens verdiepte hij zich geheel
in het bestuderen van de afbeelding op de
wand en natuurlijk stapte hij daarbij
zoals men dat dan doet een eindje
achteruit om het beter te kunnen zien. Dat
was echter jammer. Zo stapte hij name
lijk op een voet, die daar een beetje slor
dig lag, en aan die voet zat iemand vast
en die iemand werd nu onaangenaam ge
wekt uit de slaap waar hij in verzonken
was. Geen wonder, dat die iemand met
een kreet overeind vloog maar wdt voor
een iemand.' Panda's hart sloeg van de
schrik een klopje over.
Advertentie
zijn ats de dood voor
Beschermt
Uw keel tege"
infectie
Dit doosje betekent:
HILVERSUM I. 402 m. 8.00 VARA. 12.00 AVRO.
17.00 VARA. 18.30 VPRO. 19.00 IKOR.
20.00 - 24.00 AVRO.
VARA: 8.00 Nieuws. 8.18 Voor het platteland.
8.30 Gevar. progr. 9.45 Geestelijk leven, toespr.
10.00 Pianorecital. 10.30 Gevar. progr. AVRO: 12.00
Lichte muz. 12.30 Sportspiegel. 12.35 Orgelspel.
13.00 Nieuws. 13.07 De toestand in de wereld, le
zing. 13.17 Meded en gram. 13.25 Knipperlicht.
11.00 Boekbespr. 14.20 Omr.ork. en sol. 15.25 Film
praatje. 15.40 Koorzang. 16.00 Dansmuziek. 16.30
Sportrevue. VARA: 17.00 Gevar. progr. 17.30 Voor
de jeugd. 17.50 Nieuws, sportuitsl. en sportjourn.
VPRO: 18.30 Korte Ned. Herv. kerkd. IKOR: 19.00
Voor de jeugd. 19.30 De open deur, lezing. AVRO:
20.00 Nieuws. 20.05 Promenade-ork. en sol. 20.50
De kuil, hoorsp. 21.25 Lichte muz. 21.55 Het refe
rendum in Frankrijk over Algerije, report. 22.00
Gram. 22.30 Nieuws en meded. 22.45 Act. 23.00
Zang en piano. 23.15 Sportuitsl. 23.20 New York
calling. 23.25 Gram. 23.5524.00 Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 8.00 KRO. 9.30 NCRV
10.00 IKOR. 12.00 NCRV. 12.15 KRO.
17.00 Convent v. Kerken. 18.30 NCRV
19.45—24.00 KRO.
KRO. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.25 Hoogmis.
NCRV: 9.30 Nieuws en waterstanden. 9.45 Gram.
IKOR: 10.00 Gewijde muz. 10.15 Ned. Herv. kerk
dienst. 11.30 Vragenbeantw. 11.45 De kerk in de
spiegel van de pers, lezing. NCRV: 12.00 Gram.
KRO: 12.15 Buitenl. comm. 12.25 Lichte muz. 12.55
Voettocht Den Bosch 1961, lezing. 1300 Nieuws.
13.05 De hand aan de ploeg, lezing. 13.10 De Wad-
ders, hoorspel. 13.30 Instr. trio. 13.50 Boekbespr.
14.00 Voor de kinderen. 14.30 Hobokwartet. 15.00
De vliegende Hollander, lezing. 15.10 Kamerkoor.
15.25 Gram. 15.30 Muzikale lezing. 16.00 Sport.
16.30 Godsd. uitzend. Convent van Kerken: 17.00
Geref. kerkdienst. NCRV18.30 Kamermuz. 19.00
Nieuws uit de kerken. 19.05 Koorzang. 19.30 Weg
ert.werk der kerkhervormers, lezing. KRO: 19.45
Nieuws. 20.00 Lichte muz. 20.30 Act. 20.35 Lichte
muz" 21.10 Gram. 21.30 Het glazen dorp, hoorspel.
22.15 Gram. 22.25 Boekbespr. 22.30 Nieuws. 22.40
Avondcollege. 23.00 Avondgebed. 23.15 Metropole-
ork.eét en solist. 23.5524.00 Nieuws.
BLOEMENDAAL. 245.3 m. - 1223 kC/s
D.30 ds. A. Vos van Wassenaar. 11.00 ds. G.
Toornvliet (uitz. van de dienst voor belangstel
lenden op 1 januari om 19.30 uur). 14.45 Kinder -
dienst. 15.30 ds. A. Voos.
BRUSSEL 324 m.
12.0 Nieuws. 12.03 Verz.progr. 12.15 Amus.ork.
(Om 12.30 Weerber.) 13.00 Nieuws. 13.15 Voor de
soldaten. 14.00 Gram. 15.15 Voetbalreportage. 17.00
Sport en nieuws. 17.05 Lichte muz. 17.45 Sport
uitslagen. 17.50 Gram. 18.00 Pianorecital. 18.30
Godsd. halfuur. 19.00 Nieuws. 19.30 Lichte muz.
20.00 Gevar. progr. 21.30 Gevar. muz. 22.00 Nieuws.
22J5 Gram. 23.00 Nieuws. 23.05 Lichte muz. 23.55
—24.00 Nieuws.
HILVERSUM I. 402 m. 7.00 VARA. 10.00 VPRO.
10.20—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gymn. 7.20 Gram. 8.00
Nieuw* en Hammondorgelspel. 8.35 Gram. 9.00
Gymn. voor de vrouw. 9.10 Gram. (9.359.40 Wa
terstanden). VPRO: 10.00 Morgenwijding. VARA:
10.20 Gram. 11.15 Voordr. 11.35 Tenor en piano.
12.00 Politiekapel. 12.30 Land- en tuinb.meded.
12.33 Voor het platteland. 12.38 Lichte muz. 13.00
Nieuws. 13.15 Voor de middenstand. 13.20 Lichte
rriuz. 13.45 Wikken en wegen, praatje. 14.00 Ka
mermuziek. 14.35 Vergroting van een trouwfoto,
hoorsp. 15.50 Zestig minuten voor boven de zes
tig. 16.50 Volksliedjes. 17.05 Pianoduo en zang.
17.30 Orgelspel. 17.50 Mil. comm. 18.00 Nieuws en
comm. 18.20 Dansmuz. 18.50 Act. 19.00 Pari. overz.
19.15 Regeringsuitzend.: De Zilvervloot, met het
Leedy-trio en „Meneer Jakob". 19.30 Gevarieerd
progr. 21.30 Lichte muziek. 21.55 Act. progr. 22.30
Nieuws. 22.40 Jazzconc. 23.45 Gram. 23.5524.00
Nieuws.
HILVERSUM II. 298 m. 7.00-24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws en S.O.S.-ber. 7.10 Gram.
7.30 Eert woord voor de dag. 7.40 Gewijde muz.
8.00 Nieuws. 8.15 Radiokrant. 8.35 Gram. 9.00 Voor
de zieken 9.35 Gram. 9.40 Voor de vrouw. 10.10
Gram. 10.15 Theologische etherleergang. 11.00
Sopr. en piano. 11.30 Wedstrijdprogr. 12.05 Gram.
12.25 Voor boer en tuinder. 12.30 Land- en tuirt-
bóuwmeded. 12.33 Lichte muz. 12.53 Gram. 13.00
Nieuws. 13.15 Promenade-orkest en sol. en koor.
13.55 Gram. 14.05 Schoolradio. 14.35 Gevar, progr
15.35 Gram. 16.00 Bijbeloverdenking. 16.30 Sopr..
bas en piano. 17.00 Voor de kleuters. 17.15 Voor
do jeugd. 17.30 Gram. 17.40 Beursber. 17.45 Rege-
ringsuitz.: Op zoek naar Nieuw-Guinea's mine-
raien,.door dr. H. Th. Verstappen. 18.00 Orgelconc.
18.30 Verz.progr. 19.00 Nieuws. 19.10 Op de man
af, praatje. 19.15 Gram. 19.30 Radiokrant. 19.50
Volksmuz. 20.15 De koperen helm, hoorsp. 21.15
Gram. 21.25 Vocaal ens. en solist. 22.00 Parle
mentair comm. 22.15 Gram. 22.30 Nieuws. 22.40
Avondoverdenking. 22.55 Boekbespr. 23.05 Mu
zikale lezing. 23.35 Gram. 23.5524.00 Nieuws
BRUSSEL. 324 m
12.00 Nieuws. 12.03 Lichte muz. 12.30 Weerber.
12.35 Voor de landbouw. 12.42 Gram. 12.50 Koer
sen. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte muz. 14.00 School
radio. 15.50 Gram. 16.00 Woersen. 16.06 Voor de
zieken. 17.00 Nieuws. 17.05 Lichte muz. 17.35 Boek
bespr. 17.45 Franse les. 18.00 Zangrecital. 18.20
Voor de soldaten. 18.50 Sportkron. 1,9.00 Nieuws.
19.40 Ork.conc. 22.10 Nieuws. 22.15 Amus.orkest.
22.55 Nieuws. 23.00 Voor de zeelieden.
VOOR ZATERDAG
VARA: 17 00-17.30 Voor Hinderen. NTS:
20 00 Journ. en weekoverzicht. VARA: 20.20 Act.
20.50 TV-Toto.
VOOR ZONDAG
Convent van Kerken: 17.00 Gerei, kerkdienst.
KRO: 20.00 School voor volwassenen, TV-spel.
20.40 TV-film. 21.05 Operetteconcert. 21.40 Film
meditatie. 22.00 Gez. progr. AVRO. KRO, VARA
en VPRO: Sport in beeld.
VOOR MAANDAG
NTS: 20.00 Journ. en weeroverz. NCRV: 20.20
Act 20.30 Cabaretprogr. 20.50 Filmprogr. 21.15
Int journalistenforum 22.00 Dagsluiting.
Advertentie
N V. MIJ. „HOLSTER" OVIRVIEN
Tel. K 2500 - 80002, 57290 en 57838
De onderhoudendste bijdrage van het
N.C.R.V.-programma van vrijdagavond
vormde het optreden van Henk Elsink en
Sacha Denisent in wat omgetoverd was tot
een soort terras van een allergenoegelijkst
cafeetje. Een café-chantant, waar Elsink
en Sacha tesamen en apart een lief num
mertje wegzongen, ijverig bespied door de
vrolijk ronddwalende camera's. Rob van
Rijn demonstreerde nog eens zijn vaardig
heid als komisch dansjongleur, de hele
sfeer was er een van een genoegelijk uit-
gaansavondje. Het was een vrij kort pro
gramma, maar het betekende divertisse
ment in goqde stijl en bepaald nodig ook,
omdat het verdere programma nogal ern
stig van toon was. Overigens dient gezegd
dat „Attentie", de rubriek waarop wij met
dat ernstig van toon doelen, ook nu weer
uit het goede hout was gesneden. Het is
een degelijke rubriek, die door Peter van
Campen erg droogjes wordt voorgedragen
maar in haar samenstelling een gericht
heid op de actualiteit en smaakvolle keu
ze aan de dag legt. Men betrekt er ook
de buitenlandse actualiteiten bij. De le
vensschets van Castro r ie bij voor
beeld uit door anekdo' en feitelijke
speurzin, waaraan men kijker wat
heeft.
ijsijrtoö jlöo '1H f1370 ^7 TiR&h cifi
Jacqueline Kennedy, de vrouw van de
toekomstige president van de V.S., is door
een aantal moderedactrices te New York
uitgeroepen tot „de best geklede vrouw
van 1960."
Hoewel mevrouw Kennedy door sommi
ge zwartkijkers ervan beschuldigd is, te
veel geld aan kleren te hebben uitgege
ven en de voorkeur te geven aan Europe
se mode-ontwerpers, heeft Zij zelf aan de
pers verklaard, dat zij de mode „onder
aan de lijst van belangrijke dingen"
plaatst. Toch hebben de moderedactrices
haar bovenaan hun lijst geplaatst, vóór in-
ternationaal-befaamde mode draagsters
als Audrey Hepburn, prinses Alexandra
van Kent, koningin Sirikit van Thailand
en mevrouw Stavros Niarchos.
Er bestaat een mogelijkheid, via de bei
de nieuwe F. M.-zenders naast de be
staande programma's van Hilversum I en
II een derde radioprogramma uit te zen
den, maar dit is niet op korte termijn
te verwezenlijken. Dit heeft de staatsse
cretaris van Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen, de heer Scholten. onder meer
geantwoord op schriftelijke vragen van het
Tweede-Kamerlid de heer Van de Wete
ring (C.H.U.) betreffende de mogelijkhe
den van deze zenders.
De beide F. M.-zenders zijn een onder
deel van het totale dubbele F.M.-zender
net, dat ons gehele land zal bestrijken.
De proefuitzendingen met de zenders
noemt de staatssecretaris geslaagd. Hij
heeft het invoeren van een derde radio
programma nog in studie en is gaarne
bereid te zijner tijd de beide Kamers in
te lichten over de resultaten hiervan.
Advertentie
Secretaires, chiffonnières, stoelen, ronde
tafels, ook uitschuifbaar. alles van mahonie
hout. ook kleinmeubelen, canapé's. Voor
restaureren en inkoop antieke meubelen. Te
lefoon 12223.
Gr Heiligt. 64 - A.MUDDE - Gasthuisvest 45
Een olifant, twee afwezige autorijdsters,
een cake en een handvol agenten, hebben
vrijdag in Rome de viering van „La Befa-
na" sinterklaas, maar dan in de ge
daante van een lelijke oude vrouw
in een gooi- en smijtklucht uit de tijd
van de stomme film veranderd. In de
grote steden in Italië, is het de gewoonte
geworden, op „Befana" de verkeersagent
op de hoek te gedenken met een fles
chianti of iets pittigers of een ander
cadeautje in natura. De agenten stapelen
alles op rondom het zwarte-witte heuvel
tje waarop zij hun dirigeerstok zwaai
en. De laatste jaren hadden firma's de
gewoonte aangenomen om een bestelwa
gen vol lekkers bij de agenten leeg te
gooien, misschien niet zozeer uit liefde
voor de agent als wel terwille van de
publiciteit. Gisteren nu besloot het romein-
se circus Orfei hiertoe ook het zijne bij
te dragen. Voor de hand lag dat met het
afleveren van een enorme, in fraaie ver
pakking gehulde cake, een olifant zou
worden belast. Een menigte was spoedig
bij de hand, persfotografen hadden al de
hele dag op een plaatje zitten wachten
dat anders was en dat kwam. De oppasser
gaf het cadeau aan zijn olifant, maar
het stomme dier begreep het verkeerd
of misschien heel goed en at cake en
verpakking op. Twee vrouwelijke autobe
stuurders waren zo door de olifant of
de agent geboeid, dat zij met hun auto-
tjes tegen elkaar reden. De olifant schrok
van de klap en werd onrustig. De mensen
renden uiteen en agenten beenden er ach
teraan om tot kalmte te manen. Die
kwam en meer dan schrik was er niet
veroorzaakt.
In het Britse medische tijdschrift „The
Lancet" wordt een opmerkelijk nieuw in
strument beschreven dat doktoren kan hel
pen om in twijfelgevallen een diagnose te
stellen. Het is een „logoscoop" een
rekenlineaal waarop een arts eenvoudig
kan aflezen welke specifieke ziekte wordt
gekenmerkt door de symptomen die de
patiënt vertoont. Aan de rechterzijde van
de lineaal staat een reeks van 337 ziekten.
Om te zien welke het dichtst bij de ge
constateerde symptomen komt, behoeft de
dokter slechts plastic strookjes in de groe-
ven die over de lengte van de lineaal
lopen te schuiven. Elk strookje stelt een
symptoom voor. Elk strookje bevat zij
lijnen welker positie zorgvuldig is uitgestip
peld aan de hand van gegevens uit medi
sche handboeken. Op het punt waar de
verschillende korte lijnen zich verenigen
tot een rechte lijn, wijst deze de ziekte
aan waarop de symptomen van de patiënt
betrekking hebben.
3435. Wat de wanhopige hofkapper ook probeerde, het bleek totaal onmogelijk, de
koning te scheren. De lelijke stekels waren harder dan het scheermes en lieten zich
niet verwijderen. Toen al zijn pogingen vergeefs bleken, liet de koning zich ten einde
raad aankleden en zette zich woedend op z'n troon. Zijn stem klonk luid door de
troonzaal, en de ministers knipperden schuw met de ogen en maakten zich zo klein
mogelijk, want de anders zó goedige koning Barbonix was op dit ogenblik verschrik
kelijk kwaad.
Wjj gevoelen ons smadelijk gefopt! riep hij. Die schurk van 'n Mafala is een ont
aarde bedriegerIk gelast, dat hij terstond voor mij verschijnt!
De ministers bogen en knikten, en ze begaven zich uit de troonzaal, om dé alchimist
te halen. Nouze hadden niet graag in diens schoenen gestaan, want het zag er
naar uit, dat er voor hem wat zou zwaaien!
Advertentie
v ..--' .V j v
Ster-cocos is het collectieve merk van de leden van de Nederlandse Cnconotwenlie,
Een kloeke, 49-jarige Amerikaanse huis
vrouw van Hongaarse afkomst, mevr. Eli
zabeth Goetz, is vrijdag in restaurant
Aviorama op Schiphol de eregast geweest
aan een lunch, die door het Instituut van
de Amerikaanse pluimveehandel aan een
aantal vooraanstaande Nederlandse fijn
proevers werd aangeboden. Er werd kip
geserveerd, die bereid was volgens het
speciale recept waarmee mevrouw Goetz.
het kampioenschap veroverd heeft, de Na
tionale kippenbraadwedstrijd 1960-1961 in
Amerika. Als prijs werd haar een 14-daagse
vakantiereis door Europa aangeboden.
Zeker voelden alle gasten van de lunch
zich na afloop kiplekker, doch de meest
enthousiaste hulde ontving de Amerikaan-
Se kampioene van de chef-kok F. B. de
Swart zelf, die haar uit dankbaarheid
„voor dit geraffineerde receptuur" tot
tweemaal toe omhelsde.
Het fabuleuze recept is genaamd: Del-
marva-licious golden fried chicken, een
samentrekking uit de woorden Delaware
(waar de kookwedstrijd werd gehouden),
marvellous (geweldig) en delicious (heer
lijk). Maar het is zo ingewikkeld, dat
waarschljftlrjk ^een énkele Nederlandse
huisvrouw er zich aan zal wagen en zo
uitgebreid, dat de tekst een halve kran
tenkolom in beslag zou nemen. Wij vol
staan daarom met enkele globale hoofd
lijnen:
Twee jonge kippen van 1 kg elk (in
stukken verdeeld), 2 losgeklopte eieren,
100 gr. paneermeel, 60 gr. bloem, 2dl.
maïsolie. Dan bij elkaar in een schudbe
ker en vermengen: zout, monosodium
glutaminaat, knoflookzout en paprika. De
stukken kip met dit mengsel bestrooien.
Vervolgens in een steelpan een mengsel
koken van angustorabitter, citroensap
bourbon (Amerikaanse)-whisky en drie
kwart liter water. De stukken kip overgie
ten met de marinade, een uur marine-
Het brandende dal
10)
Hij nam 2ijn pet en ging naar de deur. Nu hij zag
dat Lipanescu zijn zekerheid kwijt was liet hij hém haast
welwillend voorgaan. Hij hoefde de boog niet te strak
te spannen. Lipanescu dacht er nu overigens niet meer
aan zich op zijn eigendomsrechten te laten voorstaan.
Hij lette niet eens op Anghelina, die onder het afdak
voor het kantoor op een ruwhouten bank was gaan
zitten. Hij was al enige stappen op weg, voor hij aan
haar dacht.
„Ga je niet mee?" vroeg hij, zonder haar aan te
moedigen. Anghelina schudde zwijgend het hoofd en lik
te langs haar sigarettevloeitje.
Lipanescu en Pascu liepen om de barak heen. Motoa-
ka klom over de omheining aan de kant van de weg
en riep, dat hij „even naar huis wipte" en dadelijk
terug zou komen. De boortoren leek Lipanescu gruwe
lijk hoog, hij hoordé het bovenste wiel wentelen. De
smalle hoge deur stond open. In de schemering binnen
stond achter de reusachtige klos, die dé kabel opwond,
een man.
„Goede morgen, Marin" riep Pascu.
„Goede morgen", antwoordde de arbeider, zonder zijn
blik van de kabelklos af te wenden. Het leek Lipanescu
zonderling en onbetamelijk dat de technicus zijn arbei
der het eerst groette. En nog zonderlinger vond hij het,
dat die arbeider zo onverschillig teruggroette en niet
eens zijn pet afnam. Hij leek niet veel respekt voor
zijn meerdere te hebben. Als Lipanescu in Champina
zijn zaak binnenkwam gingen alle RNverkopers. met
Lazar voorop, naast elkaar staan, boven en riepen
„Goede morgen".
„Dit is dan boorput nummer twee", zei Pascu. „We
werken hier zes uur per dag".
Lipanescu trok een deskundig gezicht en vroeg, „Waar
om werken wij hier maar zes uur per dag?"
„Geen rijke olielaag" brulde Pascu hem in het oor.
De puls komt anders haast leeg weer boven. We moe
ten wachten tot er zich weer olie verzameld heeft".
In de opening van het boorgat deed zich nu het la
waai van de omhoogkomende puls horen, de kabel wond
zich trager op. De puls werd zichbaar en bleek een
buis van enkele meters lengte, ten breedte van een
hand. Uit het ventiel onderaan druppelde olie. De ar
beider trok de puls met een haak opzij en leidde hem
tot boven een groot reservoir. Zodra het ventiel onderaan
de bodem aanraakte ging het open en de olie stroomde
naar buiten. Het was geen zwarte vloeistof, zoals Li
panescu verwacht had, zij was geelachtig, dun en ver
toonde blauwe vlekken.
„Waterhoudend", legde Pascu uit En omdat de te
leurstelling weer op Lipanescu's gezicht lag te lezen
voegde hij er haastig aan toe, „Dat hindert niets. Het
water loopt weg. Maar we moeten proberen of we de
bron niet kunnen afsluiten".
Bij de volgende put stuitten zij op een troep arbèi-
ders, die op de opzichter wachtten.
„De opzichter is weggegaan om een onderdeel te
halen", zei Pascu. „De kabel is gebroken en dé puls
is blijven steken. Waarschijnlijk vastgehaakt onder de
rand van de buis".
Lipanescu wilde vragen of het loon van de arbeiders
doordraaide, ook terwijl zij niet werkten. Even kreeg
hij de indruk, dat hij zich met een gewaagde onder
neming had ingelaten en hij keek in alle richtingen
omhoog naar de vijf boortorens, die nu zijn eigendom
waren. Hij stelde zich voor hoe de buizen in het midden
tot diep in de aarde doorliepen, maar nu leken het
hem geen goudbronnen meer, eerder onverzadelijké
muilen, die hij moest voeden. Het was alsof hij zijn
geld met volle handen in die boorgaten zou moeten
gooien, teneinde hun honger te stillen.
„Hoeveel tijd neemt die reparatie in beslag?"
„Dat valt niet te zeggen. Een uur, misschien, het kan
ook een maand zijn. Misschien valt er in het geheel
niets te repareren".
Lipanescu keek hem versuft aan. Pascu ging verder,
„Petroleum is een gevaarlijk iets. Zonder risico is er
geen winning mogelijk. We kunnen immers niet in de
bodem kijken. Heel wat putten leveren grote hoeveelhe
den op, bij sommige is het minder en er zijn putten,
die niets opleveren. In dit bedrijf bestaat geen zeker
heid. Kom. we gaan verder".
De volgende put was gesloten, „Hier hoef ik ten min
ste geen arbeiders te betalen", dacht Lipanescu.
Pascu legde uit. „Dit was de beste put op het hele
terrein. En ook nu is het vast en zeker nog de aller
rijkste. Jammer genoeg heeft deze een geheel nieuwe
installatie nodig".
In technische termen zette hij vervolgens uiteen, hoe
de stijgbuis tengevolge van een aardverschuiving ge
knakt was. Lipanescu ging op een bank voor de boorto
ren zitten en had maar een ding begrepen. Hij zou geld
moten verschaffen.
„Goed", zei hij tenslotte vastberaden. „Laten we
dan maar naar het kantoor gaan, meneer Pascu".
Toen zij bij de arbeiders terug waren zei hij uit de
hoogte, „Jullie kunnen je loon komen halen!"
De arbeiders namen de petten af en keken hem ver
rast aan.
Dat stond hem zo goed aan, dat hij eraan toevoegde,
„Jullie krijgen allemaal honderd lei gratificatie. Maar
dan moeten jullie ook goed werken, begrepen?"
„Bedankt, meneer!" riepen de arbeiders. „Natuur
lijk werken we. Daarvoor zijn we hier toch?"
Hun antwoord gaf hem weer moed. Het zou wel in or
de komen. Hij snoof de aardolielucht op en keek om zich
heen. Hij voelde zich zelf een reuzengestalte tussen
die donkere torens, waaraan hij zijn lot had verbonden.
Op bevelende toon voegde hij Pascu toe.
„Meneer Pascu, maandagmorgen beginnen we. En
vanmiddag krijg ik van u een lijst: ik wil precies we
ten wat hier nog aangeschaft moet worden. Wij hebben
het materiaal in onze zaak te Campina, maandag kan
het hier zijn. U neemt alle deskundigen in dienst die wij
nodig hebben. Geen domme zuinigheid".
De technicus keek hem vol ongeloof aan.
„Uitstekend, uitstekend, meneer Lipanescu. Het zal
gebeuren".
Lipanescu merkte, dat hij nu de leiding in handen had
en voelde zich gestreeld: „En u krijgt ook een gratifica
tie".
Zo vlug hij kon ging Lipanescu naar Anghelina terug
Iedereen moest begrijpen wie het hier nu voor het zeg
gen had. Anghelina zat nog altijd onder het afdak te ro
ken.
„Jammer, dat je niet meegegaan bent, mevrouw!"
riep hij hoogst tevreden. Anghelina keek de weg af, waar
een grote groep arbeiders samenschoolde.
„Wat zou daar aan de hand zijn?"
Pascu was bij de arbeiders blijven staan. Op de weg
naderde het hoofd van de politiepost met een agent. Mo-
toaka kwam ook al aanrennen.
„Meneer Pascu, meneer Pascu!" riep hij zwaar hij
gend. „U kende Dutzu toch wel, die goeie jongen? Dut-
zu met zijn verlamde been. Die vorig jaar de notaris
met een sifon heeft natgespoten?"
„Nou en of. Is er iets met hem?"
„Hij is vannacht in een boorput gevallen. Ze hebben
hem nu pas gevonden".
Anghelina stak de sigaret in haar mondhoek en gaf
zichzelf vuur. Lipanescu riep verschrikt,
„Wat had die man daar te maken?"
Motoaka kwam dichterbij en keek hem aan.
„Ach, mijn waarde Enachitza, dat gebeurt hier wel
vaker.
Soms kijken zij niet uit, soms zijn zij dronken. Dutzu is
niet de eerste die in een oude boorput gevallen is. Neem
dat van mij aan, mijn beste".
Motoaka's manier van spreken gaf Lipanescu op dat
ogenblik het gevoel, dat hij een draai om zijn oren kreeg.
Het liefst had hij de jongen met zijn stok afgeranseld,
maar hij bedwong zich en slikte zijn woede als een te
grote hap door. Deze knaap zou de eerste zijn die tot de
ontdekking kwam, dat er hier een andere wind was gaan
waaien.
„Ga eens mee!" zei hij en liep zijn kantoor binnen.
Zodra Motoaka ook binnen stond, trok Lipanescu uit
zijn achterzak een pak bankbiljetten, telde er tien van
honderd lei af en stak hem die toe.
„Dat is voor jou!" zei hij, hem doordringend aankij
kend en het „jou" uitsprekend alsof hij met een dienst
bode te maken had. „En je zult je deel krijgen telkens
als je iets voor me doet".
Motoaka nam het geld aan zonder verbazing te tonen
of dank u wel te zeggen. Hij propte de bankbiljetten in
zijn zak. „Heb je me begrepen, Motoaka?" vroeg Lipa
nescu met speciale nadruk. „Ik heb iemand nodig op
wie ik rekenen kan".
(Wordt vervolgd)
ren en daarna nog door de bloem, het ei
en het paneermeel halen. Gepaneerde kip
in hete mazola bakken. Serveren met ge
kruide appelen of cognacperziken, die on
der de grille worden gezet tot erop ge
strooide suiker en boter smelt. In pitholte
een theelepel cognac.
Na de lunch begaf mevrouw Goetz, die
door haar echtgenoot wordt vergezeld,
zich naar het Wilhelminagasthuis in Am
sterdam, waar ze personeel en patiënten
100 Amerikaanse „delmarva" kippen aan
bood.
Woensdag opgepakt en donderdag reeds
voor de politierechter te Zwolle. Deze ser
vice van vrouwe Justitia viel ten deel aan
Albert K„ een vriendelijke Groninger, die
woensdagavond werd aangetroffen langs
de Weg bi} Balkbrug (Ov), zonder een cent
op zak, zonder middelen van bestaan «n
zonder onderdak. Landloperij heet dat en
omdat landlopers in onze welvaartsstaat
zeldzaam zijn geworden worden ze met
zorg behandeld. Albert was met zijn 75
jaren vriendelijk opgenomen door de po
litiemannen van Balkbrug, die hem ech
ter aan niet meer dan een nacht logies
konden helpen en hem wel moesten
overdragen aan het gerecht. Albert was
stokdoof maar kende de procedure al
zo goed, dat hij de vragen van de po
litierechter naar naam, leeftijd, en geboor
teplaats zonder aarzelen beantwoordde.
Albert was in de jaren na de laatste we
reldoorlog aan het zwerven geraakt en al
spoedig in Veenhuizen beland, waar het
hem best beviel. Badmeester was hij er
geworden; badmeester voor de ambtena
ren. „Vertrouwenspositie meneer", zèi
Albert. Enkele weken geleden was hij weg
gestuurd: zijn tijd zat er op. De centjes
die hij had opgespaard, waren spoedig op.
Een nachtlogies kost al gauw een rijks
daalder. Helemaal naar Limburg was Al-
bert gegaan, maar buiten was het koud
en Albert begon weer te verlangen naar
de zekerheid van Veenhuizen, waar de
kachel brandt en iedere dag het eten
voor hem klaarstaat. Vanuit Limburg zet
te Albert koers naar Veenhuizen. Iedere
dag een stukje, tot hij in Deventer kwam.
Daar kreeg hij een hartaanval en een zorg
zame geest bracht hem naar het zieken
huis. Toen Albert opgeknapt was. wilde
hij verder naar Veenhuizen, maar bij de
Balkbrug werd hij opgepakt. „Geef mij
alsjeblieft een paar jaar", bedelde Albert,
..Ik vind het daar fijn. Een rustig leven".
De officier keek bedenkelijk. „Ik leef toch
niet lang meer", zei Albert mismoedig.
„Kom. kom," riepen officier en politie
rechter in koor. De officier deed een bod:
een jaar Veenhuizen. Albert vroeg of het
geen anderhalf jaar mocht worden. An
ders stond hij weer in de winter op straat.
De politierechter wilde het nog beter ma
ken en zei: twee jaar dan. „Da's mooi",
vond Albert, „maar dan is toch weer win
ter als ik er uit kom". „Goed dan," zucht
te de politierechter, „twee en een half
jaar".
Zoals vervelen eigenlijk betekent:
te veel worden, zo betekent verlan
gen oorspronkelijk: te lang vallen. In
het Middelnederlands bestond een
werkwoord 1 a n g h e n, dat alleen in
de derde persoon werd gebruikt: mi
langhet betekende dus: ik verlang. In
een zijner liefdessonnetten schrijft
Hooft woordspelend dat verlangen daar
aan zijn naam ontleent „dat ic de tijt
die ic vercorten wil, verlang." Ditzelfde
langen vindt men ook in erlangen, een
deftig woord voor verkrijgen en In
handlanger. Een handlanger is iemand,
die de hand lang maakt, haar uitstrekt
om een ander hulp te bieden. Wij ge
bruiken het woord voor: helper en be
zigen het soms in ongunstige zin voor:
iemand die zich leent tot hulp bij een
boos opzet.
